prinsrachid

Wat moest of werd er rechtgetrokken? Hoe gebeurde dat? En als jij gewoon de lease betaalde, waarom moet de andere vennoot dan netto salaris meer?

Je schrijft dat de schulden "voor rekening blijven" van de moeder bv. Betekent dit dat er nu al een schuldpositie is tussen aandeelhouders en bank? En dat dat zo blijft. Maar waarom zou dat wijzigen? Als de werkmaatschappij een schuld heeft aan de moeder bv, dan blijft de werkmaatschappij een schuld houden aan de moeder en de bank, ongeacht of er aandelen worden verkocht niet. De kosten van dat vreemde vermogen lijkt me dan eerder voor rekening blijven van de werkmaatschappij. Maar hoe kan de moeder en dividenduitkering doen om die schuld de werkmaatschappij te voldoen? De werkmaatschappij doet dividenduitkeringen aan de moeder, niet andersom. Maar ehm... Even uit nieuwsgierigheid. Waarom stel je basale boekhoudvragen op een gratis forum voor een miljoenen transactie?

Ehm, volgens mij niet. Je hebt de MIA ontvangen over het bedrag exclusief BTW, dus is de bijtelling ook weer over het verkoopbedrag exclusief BTW. Yep :)

Voor hoeveel verkoopt de moeder bv die aandelen?

Naast de investeringsaftrek bij aanschaf is er ook een desinvesteringsbijtelling bij verkoop. De MIA moet je terugbetalen als dat binnen een bepaalde termijn gebeurt (meestal 5 jaar). Je gebruikt daarvoor hetzelfde percentage (dus 36%). Het is alleen wel zo dat je nooit meer hoeft terug te betalen aan investeringsaftrek dan je destijds hebt gekregen. Dat is bijvoorbeeld het geval als je met winst verkoopt.

Je moet even inkomstenbelasting en omzetbelasting uit elkaar houden. De ene heeft geen invloed op de andere. Als je dit in box 3 opgeeft, doe je dat voor de inkomstenbelasting. Dat betekent niet dat je dan ook automatisch geen ondernemer bent voor de omzetbelasting. Maar het kan dus zijn dat voor beide belastingsoorten wel ondernemer bent, of voor geen van beide. Of voor de ene wel en de andere niet. Voorlopig gok ik dat je geen ondernemer bent voor beide (dus box 3 voor inkomstenbelasting en geen BTW voor omzetbelasting wegens lage omzet). Als het echt bedrijfsmatig exploiteren worden, dan kan het zijn dat je de inkomsten opgeeft in box 1 voor de inkomstenbelasting (resultaat overige werkzaamheden) en dus niet box 3. Met de komst van de veel hogere rendementsfictie in box 3 die er aan zit te komen, gok ik dat opeens een hoop mensen niet meer kiezen voor de 'makkelijke' box 3. Voor de BTW ben je al snel ondernemer. En aangezien verhuur onder het lage tarief valt (maar je wel hoge BTW kunt terugvragen over je kosten), zou je even moeten kijken of dat interessant is in jouw geval. De oude vuistregel is dat je minimaal 140 dagen moet verhuren voordat de fiscus je als btw-ondernemer ziet. Voor de woning die je dan zelf gebruikt moet je tijdsevenredig corrigeren. Dus stel dat je eerst alle BTW terugvraagt en je blijkt één van de twee woning 1 van de 12 maanden privé te hebben gebruikt. Dan moet je achteraf een privécorrectie doen van (1/2 * 1/12 * BTW). Maar in jouw geval maak je minder dan 20.000 euro omzet, dus kun je gebruik maken van de nieuwe kleineondernemersregeling (KOR).

Hmm... ik krijg hier een jeukerige jeukneus van. Het is een beetje jezelf zand in de ogen strooien en kun je echt niet langer dan een jaar volhouden. Dit is echt geen oplossing, maar eerder een soort laatste redmiddel als je BV aan het zinken is. Ik zou er zeker geen BV mee beginnen. Maar volgens mij moet je hier ook mee oppassen. Je moet er in ieder geval voor zorgen dat de rekening-courantschuld niet hoger is of wordt dan het niet uitbetaalde DGA-loon waarmee je de rekening-courantverhouding laat oplopen. Als je dus een hogere rekening-courantschuld hebt dan je kunt verantwoorden op basis van het aangegeven loon via de loonheffingen, zal de fiscus het meerdere óók als loon aanmerken. Als je immers (extra) geld kunt lenen aan de DGA, dan kun je dat ook als loon uitkering (vindt de fiscus ten minste). Een rekening-courant is bovendien voor relatief kleine bedragen, waarvan het duidelijk is dat je die op korte termijn gaat inlossen. Misschien ben ik hier wat rigide in, maar ik interpreteer dat als binnen het jaar. Als je echter deze trukendoos uithaalt ben je iets anders aan het doen: alleen maar je R/C-verhouding aan het laten oplopen. Dan is het niet echt een rekening-courant meer, maar een lening (met rente en aflossingsschema). En zelfs al zou het een rekening-courant zijn, dan zou de schuld na een jaar al hoger zijn dan 17.500 euro en sowieso niet meer rentevrij zijn. Al met al zou ik deze route niet echt aanbevelen. Dan kom je eigenlijk weer uit bij de vraag van Joost, "waarom je bij zulke bedragen een BV wilt starten".

Ik kan niet voor 'anderen' spreken. Ik merk er eerlijk gezegd niets van. Als je iets aanbiedt dat de klant wil hebben, zal het de meeste mensen een zorg wezen. Maar wat is precies het probleem? Heb je Italiaanse klanten die opeens afzeggen? Heb je opeens geen offerte-aanvragen meer uit Italië? Zijn Italianen opeens onbeschoft aan de telefoon? Willen Italianen geen klant meer worden? En in hoeverre is de Italiaanse markt van belang voor jouw omzet? Dan is er nog een punt dat je geen invloed hebt op wat mensen denken. Daar is geen oplossing voor. En als er geen oplossing is, is er ook geen probleem. Je kunt daar namelijk niets mee. Vervolgens is onderliggend nog de vraag wat sommige Italianen van Nederland verwachten. Wat is het precies dat we niet doen dat we wel zouden moeten doen? Moeten we schulden kwijtschelden? Schulden waarvoor en hoeveel? Of moeten we geld gaan geven? Zo ja, hoeveel en waarvoor? Het is me niet helemaal duidelijk wat de Italiaanse politiek precies verwacht op dit punt. Maar zoals gezegd: als ondernemer heb je daar geen invloed op en is dit helaas een externe factor die je dan simpelweg als feit moet meenemen in je overwegingen om ergens wel of niet te ondernemen.

Die 5.000 euro-grens is wel een steeds kleiner wordend muizengaatje geworden sinds de fiscus een iets helderder uitleg aan de gebruikelijk loon regeling heeft gegeven (sinds oktober vorig jaar). Er is recentelijk ook nog een rechtzaak geweest, waarbij de rechter oordeelde dat de werkzaamheden en verantwoordelijkheden van de directeur-grootaandeelhouder het bijna onmogelijk maakt dat het loon lager is dan 5.000 euro. Ik heb het idee dat deze regeling voornamelijk nog is bedoeld voor heel simpele BV's die nagelijk niet naar buiten treden en verder ook geen personeel hebben, zoals bijvoorbeeld stamrecht-BV's of spaargeld-BV's. Standaard zit je gewoon snel vast aan het gewone gebruikelijk loon (dat is die 45.000 euro per jaar). Nu maakt de Belastingdienst nog onderscheid tussen 'startups' en 'startende ondernemingen', maar in beide gevallen verwachten ze dat je toch minimaal het minimumloon betaalt (rond de 20.000 euro per jaar). Ook als je onderneming verlies draait is het niet zo dat je dan maar niets hoeft uit te betalen. Ook dan verwachten ze dat je jezelf minimaal het minimumloon uitbetaalt. Als je het vooraf zeker wilt weten, moet je het even met de fiscus overleggen.

Even heel simpel gezegd is dit eigenlijk zijn pakkie-an. Het is dus niet aan jou om btw af te dragen ofzo. Hij is ofwel btw-ondernemer óf niet. Als hij geen btw-ondernemer is, dan kan hij geen btw rekenen. Er zit dan geen btw op die kosten. Je boekt dan gewoon 1000 euro in de kosten voor de vennootschapsbelasting. Als hij wel btw-ondernemer is, dan moet hij een factuur sturen die aan de factuureisen voldoet. Dan geef je hem het btw-identifactienummer van je bv, zodat hij de btw kan verleggen. In dat geval geef je die factuur op als intracommunautaire dienst (je telt de btw bij en trekt die tegelijkertijd weer af als voorheffing, zodat je per saldo geen afdracht hebt). Als hij overigens wel btw-ondernemer is, maar vergeet rekening te houden met de verlegde btw, dan zit er waarschijnlijk Estse btw op de factuur. Ook daar kun je volgens mij niet veel mee. Je zou aan het eind van het jaar die Estste btw terug kunnen vragen via de fiscus van Estland, maar die teruggave zou geweigerd kunnen worden, omdat je gewoon je btw-nummer had kunnen geven in zo'n geval. Gebeurt dat allemaal niet dan boek je het bedrag mét Estste btw in het verlies voor de vennootschapsbelasting.

Vergelijk je geen appelen met peren? 29.000 euro op de jaaropgave lijkt me bruto inclusief vakantiegeld. Wat er op je bankrekening per maand binnenkomt is meestal netto (dus met loonbelasting eraf) en zonder vakantiegeld. In dit geval zal dat iets van ruim 1.800 euro zijn. Vakantiegeld krijg je meestal niet per maand, maar éénmalig in mei of juni. Maar belangrijker dan wat er op de loonstrook staat, wat is er afgesproken in het arbeidscontract?

Mijns inziens zijn die gewoon aftrekbaar. Zonder in te gaan op de daadwerkelijke schuldvraag, betaal je in een minnelijke schikking in feite het bedrag dat je sowieso had moeten betalen voor het gebruik van andersmans auteursrecht. Je betaalt dus een bedrag dat je eigenlijk vooraf had moeten betalen, alleen nu achteraf. Voordat je overigens gaat betalen, zijn er nog wel een aantal stappen die je kunt nemen om de schade ietwat proberen te verminderen.

Wat je zou kunnen doen - en dat is de meest makkelijke variant - is gewoon de memoriaalboeking invoeren (40 dollar voor 36 euro), en dan ten minste aan het einde van de laatste dag van het (fiscale) boekjaar je dollarrekening herwaarderen op de dan geldende eurokoers. Dan heb je een eventueel koersverschil van alle transacties automatisch weggewerkt.

Ik denk dat je een denkfout maakt. De bedrijven die mensen in dienst houden en doorbetalen krijgen 90% van hun kosten vergoed. In jouw geval kun je je inleenkosten 100% voorkomen. Je bent dus 10% beter af. Er is geen regeling die niet gemaakte kosten vergoed.

Als je geen examentrainingen geeft, maak je dan vervolgens wel kosten om die examinatoren in te huren of stoppen die kosten ook? Voor welke doorlopende kosten wil je precies een vergoeding?

Ow, ik zie wat je bedoelt. Hmm... Maar bij nader inzien is er volgens mij dan per saldo helemaal geen kasverschil. Het is alleen op de verkeerde kasrekening geboekt. Dan zou het toch simpelweg op te lossen zijn met een correctieboeking via het memoriaal? Je speelt dan je eigen grenswisselkantoor: 40 dollar uit de dollarkas... 36 euro in de eurokas... en de boel is weer glad.

Maar hoe "maak je gebruik" van een afkoelingsperiode? Als schuldeiser kun je toch helemaal niets? Als er tot een afkoelingsperiode wordt besloten, is het enige dat je kunt gebruiken je handen. En daar moet je dan op gaan zitten.

Welcome to the real world, zou ik zeggen. Mijn advies zou toch echt zijn om betalingen meteen volledig weg te boeken. Ik stuur ook uitsluitend rekeningen in euro's, maar met name Amerikaanse bedrijven zijn log en snappen niet dat 95% van de wereld buiten de VS woont. Ondanks de factuur in euro, moet je ze soms even een handje helpen door te zeggen hoeveel dat eurobedrag in real money is. Sommige bedrijven mogen alleen dollars overboeken. Je kunt dan nog zo nauwkeurig zijn, het bedrag dat je dan ontvangt, komt nooit overeen met je factuurbedrag, vanwege het koersverschil tussen tijd van versturen en ontvangen. En als ze met een cheque betalen, kan de doorlooptijd weeeken zijn. En als je slim en pragmatisch bent, prop je dat dan dus wel weg onder valuta/koersveschillen. Nu moet je soms nog wel een onderscheid met bankkosten. Als ze namelijk wel het juiste eurobedrag hebben overgemaakt, kan het zijn dat de Amerikaanse bank het bedrag alsnog in dollars overmaakt. Zowel de versturende als ontvangende bank rekenen nog kosten op basis van de overboekingsmethode (OUR, BEN, of SHA). Hoe vervelend ook, ook deze kosten boek ik meteen af en laat ik niet open staan. Gewoon op dezelfde grootboekrekening als bijvoorbeeld de fee die door creditcardmaatschappijen wordt berekend. Heel soms betalen VS bedrijven het eurobedrag in dollars. Nadeel is dat er heel veel churn is op crediteurenadministratieafdelingen in de VS (geen idee waarom), waardoor je het verhaal meestal steeds van voren af aan moet uitleggen (nee, dit is een factuur in euro, ja, je kunt in dollar betalen, nee, niet het eurobedrag, oh, u weet niet wat currency conversion is, ja, u heeft al betaald, maar niet het juiste bedrag, oh, u heeft de eurofactuur in dollars ingevoerd...zucht). En dan werken ze ook nog met purchase orders, waardoor de afhandeling soms in beton is gegoten en wordt uitgevoerd als het besturen van een olietanker. Inmiddels ben ik op een punt beland dat ik er geen woorden meer vuil aan maak en dat resterende verschil simpelweg afboek op verkoopkorting, alsof ik ze een korting heb gegeven van zo'n 10% (of wat het verschil tussen dollar/euro dan is). De tijd die ik kwijt ben aan het corrigeren en corresponderen is dan duurder.

Als het goed is, boek je de normale kosten (zonder korting) gewoon in, zoals je zou doen als je de korting niet zou hebben gehad. Maar tegelijkertijd boek je de korting op bijvoorbeeld "Inkoopkorting" of "Betalingskorting". Wat betreft BTW... Zit er BTW op de factuur? Zo ja, heb je je eigen BTW-nummer dan wel doorgegeven? En welk tarief hebben ze gehanteerd? Zo nee, is de BTW verlegd (reverse charge)? Als je helemaal geen factuur hebt ontvangen, kun je overigens niets. Voor de omzetbelasting heb je gewoonlijk een factuur nodig die aan de factuureisen voldoet.

Kan aan mij liggen, maar ik vind de titel een beetje vreemd. Die lijkt namelijk te suggereren dat je als schuldeiser en afkoelingsperiode zou moeten instellen. Is "houd rekening met de mogelijke afkoelingsperiode" misschien niet iets nauwkeuriger?

Hoewel het op zich wel interessant is om hier een juridisch en fiscaal sluitend antwoord op de hebben, moet je soms als ondernemer ook in staat zijn om te herkennen of het sop de kool waard is. Aan de wijze waarop je je epistel hebt opgesteld kan ik opmaken dat je in feite al meer geld kwijt bent (in tijd) aan het opstellen en formatteren van je vraag dan je ooit zult terugverdienen aan btw. Maar goed, dit is meer een praktische opmerking. Ik ben van mening dat je voor de omzetbelasting simpelweg géén btw over aanloopkosten kunt terugvragen, tenzij je daarvoor expliciete toestemming hebt. Voor de inkomstenbelasting mag je de aanloopkosten wel terugvragen met terugwerkende kracht tot 5 jaar, op voorwaarde dat je ook ondernemer voor de inkomstenbelasting bent. Ik meen dat hier hier gewoonlijk de datum van inschrijving in de Kamer van Koophandel gehanteerd (en de 5 kalenderjaren daarvoor). Aangezien je geen inschrijving hebt, kun je wellicht aansluiten bij de datum van toekenning van je btw-nummer. Overigens is het wel apart dat je geen inschrijving in de Kamer van Koophandel hebt, aangezien de voorwaarden voor inschrijven in de Kamer van Koophandel en het aanvragen van een btw-nummer bij de Belastingdienst nagenoeg hetzelfde zijn. Over wat voor soort ondernemingsactiviteiten hebben we het hier? Ik denk overigens dat het niet kunnen terugvragen van de btw met terugwerkende kracht in jouw specifieke geval niet echt financiële consequenties hoeft te hebben. Het is namelijk zo dat je weliswaar (mijns inziens) geen btw mag terugvragen (via de omzetbelasting), maar je mag die btw verwarrende genoeg vervolgens wél als kosten aftrekken voor de inkomstenbelasting. Stel dat je 1.210 euro aan aanloopkosten hebt, dan zou je dus niet die 210 euro btw terug kunnen vragen via de omzetbelasting, maar mag je wel de volle 1.210 euro (inclusief btw) aftrekken als kosten. Edit: Nu is het wel zo dat de wet op de inkomstenbelasting er vanuit gaat dat het recht op kostenaftrek van de aanloopfase pas ingaat op het moment dat je ook inderdaad wordt erkend als ondernemer voor de inkomstenbelasting. Zolang je alleen resultaatgenieter bent, lijkt het erop dat je de kosten in de aanloopfase pas kunt aftrekken als je voldoet aan de voorwaarden. Als je het in mijn ogen formeel juist zou willen doen (als je IB-ondernemer bent in 2019): - Expliciet toestemming vragen om btw terug te vragen en aangeven om welke facturen het gaat (en wat voor kosten). - Vervolgens een suppletie aangifte doen - Daarna je aangifte inkomstenbelasting aanpassen met eventueel extra kosten (excl btw) en mogelijk iets hogere KOR De meer praktische oplossing (als je IB-ondernemer bent): - Alleen aangifte inkomstenbelasting van 2019 aanpassen met extra kosten (incl btw) Nog praktischer: - Helemaal niets veranderen

Ja, of zelfs dwaling. Maar ik gok dat deze bedrijftak zich tegenwoordig gesterkt voelt door een recente uitspraak, waarbij de rechter vaststelde dat het gebruiken van nepaccounts juridisch gesproken een 'kunstgreep' is en dat er hooguit sprake was van een 'tekortkoming'.

Over hoeveel jaar heb je de FOR opgebouwd? Meestal kun je zien op elke aangifte hoeveel je hebt toegevoegd per jaar en wat de oude stand was. Als je een aantal aangiftes achter elkaar zet, zouden die op elkaar moeten aansluiten. Het kan ook zijn dat je de FOR helemaal niet in je (commerciële) jaarrekening hebt staan, omdat het alleen een fiscale voorziening is.

Waarschijnlijk wel, als die tarieven ook zo op hun website staan. Het nadeel van deze tak van sport is bovendien dat ze een volledige vergoeding van de juridische kosten kunnen bedingen, als ze naar de rechter stappen. Tot slot is er inmiddels een klein beetje jurisprudentie. Normaal is het lastig voor een bedrijf om 'schade' aan te kunnen tonen bij onrechtmatig gebruik van beeldmateriaal, maar de rechter heeft het billijk gevonden om deze aan te laten sluiten bij de tarieven van Stichting Foto Anoniem.

De gebruiksduur bepaalt de restwaarde en dus de afschrijving. Als je dus na het 5e jaar besluit om de bus 2 jaar langer te houden, dan bepaal je op dat moment de restwaarde in jaar 7 en schrijf je in de 2 tussenliggende jaren weer lineair af. Je kunt het ook doen, zoals Bob hierboven aangaf. Elk jaar besluit je dan om de bus een jaartje langer te blijven houden. En je schrijft dan gewoon die waardevermindering van dat jaar weer af. Als je dus denkt dat de restwaarde volgend jaar 6.000 euro is, terwijl die nu nog voor 8.000 euro in de boeken staat, dan schrijf je dus 2.000 euro af in het 6e jaar.