Beste Richard, Dit hebben wij al gedaan en heeft als resultaat een positieve beeldvorming over ons product. Wij hebben geen reacties op onze site geplaatst, geen idee of dit een meerwaarde heeft. Men kan zoveel fake reacties plaatsen op een eigen site. Wij zijn vooral op zoek naar agenten die voor ons de boer op willen gaan op provisiebasis. Wij zijn dus op zoek naar mensen die ons kunnen koppelen. Dit geldt ook voor landen als Engeland, Duitsland en België. Groet, Ramond.

Het lijkt andersom bedoeld. Een coop in Peru maakt bv strooien hoedjes en Jan wil die hoedjes in consignatie verkopen aan inkopers van wereldwinkels. Als een soort van agent.

Oude topic maar het antwoord is nog niet gegeven..... De Chinese verkoper kan/mag geen Btw in rekening brengen. In het geval van DDU (of DAP in de Incoterms versie 2010) is de levering voor de Chinees voor wat de Btw betreft sowieso al out of scope omdat de Btw pas een rol speelt ná de invoeraangifte, die bij DDU/DAP door de koper gedaan wordt. Bij DDP mag de Chinees geen Btw in rekening brengen, hij moet wel via zijn douane-agent de Btw bij invoer betalen en later terug vragen bij de BD (of door een fiscaal vertegenwoordiger laten verleggen). Op zijn factuur aan de NL koper moet de Btw verlegd worden volgens artikel 12 lid 3 Wet OB.

Tony's Chocolonely bij Aldi (grijze handel) Korte samenvatting: Mooi voorbeeld van merkuitputting. Tony's Chocolonely verkoopt truckloads chocolade aan een loyaliteitsklant. Wedden dat het de Postcodeloterij was. Die schuift een lading repen door naar de Aldi, en daar maken ze er een mooie aanbieding van. Klanten lokken met blokken. Nou is Tony op z'n teentjes getrapt, want die wil zijn mooie merk niet bij de discounter zien. Gevolg: repenrel. Zoete wraak. Deelnemers aan de Postcodeloterij krijgen van Tony nooit meer chocolade. Buitenkansje voor Verkade! Waarom vind je dit interessant of wil je dit delen?: We zien hier op HL regelmatig internetverkopers die blafbrieven krijgen van groothandels, agenten of zelfs merkeigenaars: gij zult niet langer.... Dat is doorgaans zonder grond, want ingekocht op legale wijze in Europe betekent vrij voor verkoop. De merkeigenaar mist zeggenschap: dat is merkuitputting.

Er zijn diverse opties. Je kunt overigens altijd geconfronteerd worden met (al dan niet slagende) aansprakelijkstellingen en/of imagoschade, wat je ook regelt. Enige beknopte informatie over 2 opties, te weten licenties en franchise: Licenties Licenties kun je in vele vormen verlenen, maar hebben altijd betrekking op activiteiten die verboden zijn voor anderen, tenzij je uitdrukkelijke toestemming daarvoor geeft. In een overeenkomst - vaak voor een jaar - kom jij als licentiegever met de licentienemer voorwaarden overeen, waaronder de licentienemer de licentie mag (en moet!) exploiteren. Een indruk van de vele mogelijkheden: • Een licentie om een bepaald merk en/of methode voor goederen of diensten te gebruiken • Een licentie om een geoctrooieerde uitvinding te produceren of te exploiteren • Een softwarelicentie • Een licentie om een product (na) te maken waarvan het model door een ander gedeponeerd is • Een trainingslicentie • De rechten die de auteur van een boek of van een muziekwerk aan een uitgever verleent Franchising Dit is een in alle opzichten veel verdergaande overeenkomst dan de hierboven genoemde. Vaak is de looptijd 5 jaar. Deze constructie is voor beginners niet geschikt! Jij als franchisegever hebt veel plichten, waaronder een zware zorgplicht richting de franchisenemers. In het algemeen is het beter met licenties te beginnen en je niet te branden aan (onjuiste) prognoses, marktonderzoek etc. In een later stadium kun je altijd overstappen naar franchise (ik neem dit ook voor je op in het contract). Waar agenten vaak meerdere agenturen hebben (zoals voor verschillende merken schoenen), distributeurs vaak meerdere distributieovereenkomsten hebben (zoals voor Ricoh en Canon) en licentienemers soms meerdere licenties exploiteren (zoals voor diverse trainingen), exploiteren franchisenemers één formule (zoals De Hypotheker of McDonalds). Daaruit bestaat dus hun hele onderneming. Bij franchising geeft de franchisegever aan een andere onderneming (de franchisenemer) het recht om gebruik te maken van de franchiseformule. De franchiseformule houdt over het algemeen in dat de franchisenemer tegen betaling gebruik kan maken van knowhow, een uniforme identiteit en uitstraling, waaronder gebruik van de handelsnaam, merk, logo's, huisstijl, gebruik van ICT-infrastructuur, etc. Andere kenmerken zijn vaak: • Prognoses • Marktonderzoek • Een exclusief gebied • Een verplicht bepaald assortiment • Een (minimale) afnameverplichting bij franchisegever of bepaalde derden • Handboek • Franchiseraad / franchisevereniging • Formulemanager • (landelijke) reclame voor het geheel • Diverse soorten fees, waaronder inschrijfgeld (entreefee), reclamefee, logistieke fee, maandfee, omzetfee ontwikkelfee, etc. Ben je al toe aan franchise? Dit is eigenlijk de eerste vraag. Heb je al een goede propositie? Ben jij al ‘franchisable’ of nog pas ‘licensable’? Bepaald gedrag en bepaalde methoden moeten leiden tot een voorspelbare uitkomst (omzet) voor de franchisenemer. Is dat niet het geval? Dan heb je nog geen franchiseformule en is de franchisenemer te veel aangewezen op zichzelf. Je geeft te weinig toegevoegde waarde als franchisegever. Kies voor een van de andere opties! What’s in a name? Nog even iets heel belangrijks. De benaming van de overeenkomst en de gehanteerde termen zijn niet doorslaggevend voor de aard van je relatie met de ander. Denk niet dat je onder de zware plichten van een franchisegever uit kunt komen door je overeenkomst anders te noemen, zoals licentieovereenkomst of, heel vaag, samenwerkingsovereenkomst/ De Hoge Raad noemt als belangrijkste kenmerken : • Het recht om een franchiseonderneming te exploiteren • Voor afzet van bepaalde type goederen en/of diensten • Tegen een rechtstreekse of indirecte vergoeding • Verstrekken van belangrijke knowhow aan franchisenemer Is voldaan aan deze kenmerken dan is sprake van franchise, of dat nu soft franchise is (vaak bij dienstverlening) of hard franchise (bij supermarkten en fastfoodketens). En voor welke vorm je ook kiest, je moet altijd goed en nauwkeurig de afspraken (laten) vastleggen, wil je niet het schip ingaan. Denk aan aspecten zoals: • Looptijd • Opzegtermijnen • Betalingstermijnen • Voorwaarden • Clausules over tussentijds afscheid van elkaar kunnen nemen • Non-concurrentiebeding • Relatiebeding • Know how • Geheimhouding • Intellectuele eigendomsrechten • Aansprakelijkheid • Wanprestatie • Goodwill • Schadevergoeding • Overlijden van een van de partijen • Overdracht aan een ander • Welk recht is van toepassing? • Welke rechter is bevoegd (forumkeuze) Zoals je ziet komt er aardig wat bij kijken!

Hoi Goran, Heb je ook nagedacht over de zaken die na aankomst in Nederland nog moeten gebeuren? Want dit kan een Chinese partij niet zonder hulp van lokale agent. Heb je dit ergens gehoord dat ze goedkoper zijn? En zijn er dan wel appels met appels vergeleken? Groeten, Roy

Hoi Akti, Let op buiten het BTW vraagstuk is er nog een klein addertje onder het gras. Als je leverancier DDP levert dan zal technische gezien de agent van je leverancier op zijn naam de aangifte ten invoer moeten maken. Dit zal hij waarschijnlijk niet doen, dan loopt hij namelijk zelf het risico wanneer er iet achteraf mis blijkt te zijn. Dus wat doen ze dan. Vragen ze aan de ontvanger (jij) of ze een DV (directe vertegenwoordiging) willen invullen. Dit lijkt niet zo erg. Zeker niet wat de btw betreft want die kun je dan terugvragen (of met de artikel 23 verlegging) maar wanneer de aangifte niet juist blijkt te zijn gemaakt en er een naheffing opgelegd word komen ze die bij jouw halen want op jouw naam is de aangifte gedaan. En je leverancier blijft dan zo buiten schot. Groeten, Roy

Waarom zou je dit via een agent doen? Je beschikt zelf al over de connecties? Ik raad je aan om zelf een x aantal te importeren en kijk of je het kan verkopen. Vervolgens kan je zelf beslissen of je hiermee doorgaat of niet.

Hallo allemaal, Ik wil zaken beginnen in Nederland met de verkoop van traditionele Indiase kleding. Voor de proef wil ik wat kleding importeren om te zien hoe het gaat en vervolgens besluiten om ermee door te gaan of niet. Om dat te doen wil ik weten of het verstandig is om de kleding zelf of van een agent te importeren. Stel dat ik kleding van 500 euro wil importeren, hoeveel zou een agent vragen en hoeveel kost het als ik het zelf doe? Sorry voor mijn niet zo goede nederlands. Bedankt voor je tijd iedereen.

Maak je nu ook gebruik van een Franstalige website? Of moeten de Fransen het doen met een Engelse website? Ik kan me ook voorstellen dat je zou moeten beginnen om de website te optimaliseren, voordat je gaat samenwerken met een agent (die per verkocht product een commissie ontvangt). De hoogte van het percentage is afhankelijke van de afspraken die je maakt.

Ik produceer een niche product voor zeilboten en verkoop dat zelf via internet, met een Engelse website. Daarnaast maak ik vervangingsonderdelen voor een vergelijkbaar product van Franse makelij dat niet meer wordt geproduceerd. Hoewel Frankrijk een zeilgekke natie is verkoop ik daar zeer weinig en veel van de bestellingen die ik van daaruit krijg stranden bij het betalen. Ik heb het sterke vermoeden dat daar een taalbarrière zit. Ik ben zelf niet in staat in het Frans te communiceren en Fransen lukt het bijna nooit in het Engels. Een van de opties om wel in Franstalig gebied te verkopen is het verkopen via een agent. Maar ik heb maar nauwelijks een beeld kunnen vormen van wat er komt kijken bij het werken met een agent. Hebben jullie tips waar ik kan beginnen met zoeken? - Wat voor percentage krijgt een agent? - kan ik verwachten dat een agent op mijn website werkt of is het slim naar een website van die agent zelf te verwijzen?

Dat "tijdig" is natuurlijk een lastige, want als de verzekeraar dat vandaag doorgeeft en de huur start morgen of overmorgen, dan kun je dat nauwelijks "tijdig" noemen. Ik kan me overigens voorstellen dat nieuwe voorwaarden niet uit de lucht komen vallen, maar ruim van tevoren worden aangekondigd. Normaal zoeken wij samen met onze agent(en) vanaf medio augustus/september altijd al naar de verzekering voor het jaar erna. Hier moet elk jaar weer opnieuw over onderhandeld worden. Dus nee, dit komt niet onverwacht. Echter waren we dit jaar overeengekomen dat we oude klanten voor trouwauto's die nog geen 25 waren wel mochten aanhouden. Mits we ze individueel zouden aanmelden per e-mail bij de verzekering. Dit werd opeens zonder reden van de een op de andere dag teruggedraaid... 2 dagen voor 1 van de bruiloften waarbij 1 van onze Tesla's zou rijden... dan heb je dus een probleem... Je bedoelt dat in het geval de verzekering de voorwaarden wijzigt, wij er alles aan zullen doen om een passend alternatief voertuig te vinden? Dat kunnen we erin zetten, maar geen garantie geven natuurlijk. quote tags gerepareerd

Highio, Dank voor je reactie, ik zal proberen het zo goed mogelijk te verduidelijken. De Angel investor is een vriend van me die ik heb benaderd omdat ik zelf geen 50k op de plank heb liggen. De reden voor de 15 euro marge is een gebaar naar hem toe als teken van goodwill omdat hij de 50k beschikbaar stelt. Zonder hem zou het immers een stuk lastiger worden om überhaupt te starten. Ik heb er ook over na zitten denken om aan mijn eerste grote klant (lees 50-100 stuks) goedkoop (brutomarge van 50 euro) te leveren zodat ik een degelijke referentie heb waarbij deze partij een aanbetaling zou doen om het een stuk makkelijker te maken. (graag hoor ik wat jullie hiervan vinden) De wettigheid van de sub-resellercontracten moet ik door een jurist laten nakijken maar deze overeenkomst is door de fabrikant met andere importeurs in Europa gesloten. Mits daarin bepaalde clausules niet aangepast zijn zou je kunnen stellen dat dit dus wettig is. In dit product zit geen camera, ander product dat ze leveren wel. Wat betreft de SKG normering ben ik in gesprek met de fabrikant. Ze hebben aangegeven dat als dit van waarde is voor de Nederlandse markt dat ze dit willen doen. (dit is dus voorlopig nog afwachten). Nu is een andere optie om zelf alleen importeur te zijn en te werken met agenten. De Angel investor zou dan op commissiebasis werken voor zover ik begrijp en wellicht is dit een betere optie? En zou dit voor de rechtsvorm dan ook een andere constructie betekenen? Wederom alvast hartelijk dank! Groet, Mren

Toevallig was ik net in Nederland, maar uiteraard is het voor mij wat lastiger om te netwerken in persoon. Uit het oog - of gewoon letterlijk "over de grens" - is uit het hart, voor sommigen. Daartegenover zijn er anderen die het juist een plus vinden dat ik in een andere bubbel verkeer, en daardoor onpartijdig kan zijn (bijv. bij evaluatie van onderzoek of ontwikkelde methoden). Je schreef "Brexit-gevolgen?" Zou er 1 persoon bestaan die al weet wat Brexit gaat brengen, dan? ::) Veel EU-burgers hebben het VK inmiddels verlaten, namen het zekere voor het onzekere, en er zijn ook Britten die vanwege Brexit en de verharde sfeer naar bijvoorbeeld Denemarken verhuizen. Voor Nederlandse bedrijven die goederen veel naar het VK leveren, kan Brexit grote gevolgen gaan hebben. Maar misschien ook niet. Hoe plan je in hemelsnaam voor zoiets vaags? Ga je op zoek naar een douane-agent, of naar iemand die jouw populairste artikelen in voorraad kan gaan nemen en vanuit Engeland voor je kan versturen? Of wacht je af en doe je niets omdat het toch nog wel wat jaartjes zal gaan duren voor er echt wat verandert? Brexit schept ook bubbels, ja.

Leuk voor je maar een agent die alerter reageren op een monsteronderzoek lijkt me niet waar TS naar op zoek is....al is een zekere mate van service natuurlijk wel fijn. Bij dit soort producten heb je met heel wat meer te maken, producteisen, wetgeving op het gebied van medicijnen, pre-cursoren en dergelijke. Als ik zo'n product google en op een pagina terecht kom waar vermeld wordt dat het door het Olympisch committee is verboden voor atleten maar voor de rest prima te slikken dan ben ik het eens met Highio, een douane-agent zal zich nog wel twee keer bedenken om daar uberhaupt aangiftes voor te gaan indienen. Zeker omdat er met weinig zendingen de opbrengsten niet opwegen tegen de lasten, en het mogelijke risico van de douane-agent dat hij meewerkt aan import van middelen die achteraf wel eens verboden zouden kunnen zijn. TS zal niet voor niets uit de UK vertrokken zijn......

Het verdienmodel van de gemiddelde douane-agent of douane-expediteur bestaat alleen uit het tegen een vergoeding over het hek gooien van een douane-aangifte en het begeleiden hiervan totdat de douane de zending vrijgegeven heeft. Al het voorwerk (de juiste goederencode, eventuele vergunningen e.d.) wordt hierbij geacht al gedaan te zijn door de opdrachtgever. Dit blijkt ook uit de machtiging en de door de expediteurs gehanteerde Nederlandse expeditievoorwaarden (Fenex condities) en de hoogte van de vergoeding. Over het algemeen dekt die die alleen de aangifte zelf en en geen uitzoekwerk e.d. Niet verbazend dat een douaneagent je niet kan helpen, je zal daarvoor toch terecht moeten bij brancheorganisaties of (douane) consultants (maar daar hangt dan ook weer een ander prijskaartje aan....).

Tja, waarom zou een douane-agent of expediteur zich wagen aan goederen in grijs gebied? Kun je niet inkopen binnen de EU? Bijbehorend debiteurenrisico lijkt me hoog (wat je zelf eigenlijk ook al aangeeft) en als dan ook het handelsvolume nog eens klein is, dan is dit weinig interessant om je vingers aan te branden voor dienstverleners of adviseurs... Groet, Highio

Dat klopt. Wij geven de voorkeur aan de naam research chemicals, daarnaast zitten wij ook in Nootropics. Voor zover wij weten is alles legaal. We zijn vorig jaar juist van de UK naar Nederland verhuist met het bedrijf omdat in de UK bepaalde regels zijn veranderd en leveren ook niet meer aan de UK om die reden. Wij proberen ook zoveel mogelijk informatie in te winnen wat legaal is en wat illegaal is, en wat mogelijk illegaal word in de toekomst. Maar dit blijkt nog al moeilijk te zijn. Zelfs als wij diverse Overheids instanties vragen om ons producten te toetsen of ze legaal zijn dan blijft het meestal er bij dat het een grijs gebied is en dat we zelf de wet moeten interpeteren. Ook hebben we diverse Branch organisaties en consultens er naar gevraagt. Maar deze zeggen ook dat het een grijs gebied is en alleen een advies kunnen geven en dat komt dan vaak neer op dat ze niet adviseren om het te verkopen maar geen harde ja of nee over of het illegaal is. Het komt er dus op neer dat niemand zich er aan wil wagen om er een uitspraak over te doen. Maar wij hebben de volle intentie om alles legaal te houden. Nog even terug naar de douane kwestie. De vorige shipment stond ongeveer 5 maanden vast, en daarna hebben ze het als nog goed gekeurd. Dus ook de douane heeft uit eindelijk besloten dat het toch legaal is. Dus dan moet een douane-agent daar ook iets mee kunnen neem ik aan. Deze keer zijn het nagenoeg de zelfde goederen maar weer staan ze onderhand al weer 3 maanden bij de douane. Het gaat trouwens om deze goederen: Noopept NSI-189 IDRA 21 Phenibut Alpha- GPC Sunifiram Phenylpiracetam

NielsT, allereerst welkom op ondernemersforum Higherlevel. Als ik even Google op 'Research Chemicals' dan worden deze in één adem genoemd met DD. Is import en jullie bewerking (productie) legaal? Ik kan me voorstellen dat douane-agenten of expediteurs juist vanwege deze vraag niet direct meewerken. Groet, Highio

Wij Importeren Research Chemicals uit China en vaak worden de goederen door de douane tegengehouden maanden lang voor controle. Dit onderbreekt onze bedrijfs operatie en hierdoor kunnen we niet aan de productie van nieuwe producten beginnen. Wij zoeken een partij die ons kan helpen dat toekomstige shipments niet tegen worden gehouden. Ik heb al met 8 Verschillende Douane agents contact op genomen maar die kunnen mij tot op heden niet helpen. Wij importeren maar een paar pakketen geen Zee containers. Ik denk dat wij voor veel agencies te klein zijn daarom en niet interesant. Daarnaast zijn de goederen die wij importeren niet gangbaar en moet daar het een en andere over uitgezocht worden. Ik heb 1 partij gevonden die er wel naar wil kijken maar die hebben het ook al een maand lang druk en nog geen tijd gehad om zich in de materie te verdiepen. Moet ik naar iets anders zoeken dan een douane agent om mij hierbij te helpen? Of kan iemand een partij aanraden die wel tijd heeft om dit uit te zoeken en te regelen.

Ik zou willen zeggen: bezint eer ge begint. Mijn ervaring met deze bedrijfstak is dat het erg moeilijk is om hier een zinnige boterham in te verdienen, zeker op een pay-as-you-go basis. Ook is het vaak niet de kwaliteiten van de call agents die bepalend is, maar meer het type opdrachtgever en de kwaliteit van de aangeleverde adres- en/of telefoonbestanden (wie ga je immers bellen?) Iets anders dat je je moet realiseren is waarom een 'toonaangevend' energiebureau jouw bedrijf zou willen gebruiken. Ze kunnen het toch immers ook gewoon zelf organiseren? Mijn ervaring is dat ze juist het beroerdste deel van de ongebelde potentiële klanten overdragen aan externe partijen. En omdat die externe partij (jij dus) meestal akkoord gaat met een vergoeding per succesvolle lead, krijg jij dus het volledige risico voor je kiezen, terwijl je géén invloed hebt op de kwaliteit van de vijver waarin je mag vissen. Het stellen van targets is daarom sowieso zinloos. Je hebt uiteraard 'targets' nodig om een sluitende business case te kunnen presenteren, maar door de mate van onbeïnvloedbare factoren van de kant van je opdrachtgever heb je daar in werkelijkheid vervolgens niets aan. Ook het aanmoedigen van het halen van de targets heeft soms een averechts effect. Het kan ervoor zorgen dat call agents oneigenlijke druk uitoefenen op potentiële klanten. Op de korte termijn lijkt dat goed voor jou (je haalt immers je target en je harkt je fee binnen), maar op lange termijn kan het ervoor zorgen dat de lead niet wordt geëffectueerd. Je zult dan de fee weer moeten terugbetalen. Je hebt dan letterlijk iedereen ongelukkig gemaakt. De call agent is over de grens gegaan. Jij hebt de opdrachtgever blij gemaakt met een dooie mus. En je hebt een hoop moeite gedaan voor uiteindelijk niets. Als je al met bonussen werkt (en die heb ik destijds ook geïntroduceerd bij een call centre), moet je zorgen dat ze (a) klein zijn, (b) netto zijn, © gerelateerd aan de gemiddelde prestatie. De bonus moet klein zijn, om het niet te overheersend te laten zijn. Denk dus bijvoorbeeld aan 5 of 10 euro per 10 leads, als iemand beter presteert dan het gemiddeld (bereken dus een doorlopende conversieratio). Als je gebruik maakt van de werkkostenregeling mag je die bonus vervolgens netto uitkeren. En door de bonus afhankelijk te maken van het gemiddelde, zorg je ervoor dat de bonus prestatie-afhankelijk is, maar ook gecorrigeerd voor de kwaliteit van het aangeleverde materiaal. Er is ook nog een verschil tussen wat voor soort nummers je mag bellen. Gaat het om "koud" bellen (= onbekende nummers) of "warm" bellen (= bestaande contacten)? Het succes is binnen beide vijvers nogal verschillend. Ook de kwaliteit van het belscript kan van cruciaal belang zijn. Verder moet je ook nog rekening houden met de invoering van het 'Bel-me-niet Register'. Het heeft een ware kaalslag teweeg gebracht voor het aantal mensen dat nog (legaal) ongevraagd te benaderen is. Voor de consument is dat misschien een zegen, maar vanuit het oogpunt van het soort bedrijf waar we het hier over hebben, kan dat funest zijn. Daar komt nog bij dat dit register ongemerkt voor een bepaald soort selectie zorgt. Mensen die een beetje met een computer om kunnen gaan, staan er inmiddels wel in. De indruk was dan ook dat de overblijvers in het register vergrijsde, terwijl ook veel (vaste) nummers uit het telefoonboek waren vervallen. Ook als je zakelijke nummers gaat bellen zul je hier rekening mee moeten houden. Je moet er zeker van zijn dat de telefoonnummers die je gaat bellen niet van een consument zijn op straffe van hoge boetes. En let op: eenmanszaken, vof's worden gezien als 'consumenten' voor dit register! Je moet dus naast een lijstje nummers hebben, ook geabonneerd zijn op het Bel-me-niet Register'. En om daar weer op geabonneerd te kunnen zijn, moet je weer aangesloten zijn bij een branche-organisatie (bijvoorbeeld DDMA). Bij elkaar al snel duizenden euro's per jaar! En bij het bellen naar zakelijke nummers heb je sowieso al een kleinere groep mogelijke nummers, wat de conversie nog onvoorspelbaarder maakt (geen wet van de grote getallen). Het gevolg van de invoering van het register was eigenlijk best wel dramatisch voor de omzet. Het afnemen van het aantal potentiële gebelden zorgde uiteraard voor een navenante daling van de omzet. Maar door de hierboven beschreven averse selectie daalde daar boven op ook nog de conversie. Het gevolg is dat de no-cure-no-pay-bedragen naar boven moest werden bijgesteld, maar dat blijft altijd lastig. Voor "warm" bellen kun je eventueel nog een korting bedenken t.o.v. het "koud" bellen, omdat de conversie dan meestal een beetje beter is. Dan moet je nog kijken naar het verdienmodel zelf, maar dan zul je zien dat je daar maar weinig invloed op kunt uitoefenen. Je kunt maar slecht zelf de prijzen bepalen. Je wordt in feite voor het blok gezet: take it or leave it. Opdrachtgevers hebben geen enkele zin of intentie om iets anders te accepteren dan het no-cure-no-pay-model met tarieven die zij zelf zetten. Probeer het maar eens, zou ik zeggen. Bij het bedrijf waar ik zelf achter de knoppen mocht zitten, liepen we overigens tegen een vreemd en onverwacht probleem aan: de conversie in bepaalde gebieden van Nederland was er-rug beroerd. Bij het analyseren van de resultaten per postcodegebied, bleek dat de resultaten uit (grofweg) de gebieden 4300 t/m 6699 heel slecht waren. Van de oorzaak wil ik afblijven. ;) De marges op de telemarketingactiviteiten staan dus érg onder druk. En dat komt omdat er veel kosten zijn waar je niet aan denkt. Het gaat dan zeker meer om die vraagpost die je zelf hebt bedacht. Enerzijds heb je omzetgerelateerde kosten, zoals loonkosten, telefoonkosten, kantoorkosten, gespreksopname- en logapparatuur, etc. De telefoonkosten zijn mijns inziens veel hoger dan 200 euro per maand. Zelfs binnen Nederland bellen ben je wel mee kwijt. En je moet je afvragen of je wilt bellen zonder nummerweergave. In het bedrijf waar ik zelf de boel heb proberen te redden werd er altijd zonder nummerweergave gebeld. Dat zorgde voor een slechte conversie. Grof gezegd namen alleen mensen op zonder nummerweergave. Dat zijn vaste telefoons van 80-jarigen. Met nummerweergave werd de conversie beter. En wat ook hielp: gewoon al je telefoonnummers pro-actief op je website zetten, waarbij je in een enkele korte heldere zin uitlegt waarom je mensen (on)gevraagd belt ("Ben je gebeld door dit nummer? Dat kan! Wij willen hebben een aanbieding voor een mogelijk goedkoper energiecontract"). Als je echter vanuit Turkije belt, is dat wel een nadeel. Kijk ook of je wel gebruik kunt maken van VoIP-lijnen. Binnen Nederland is dat inmiddels wel redelijk te doen, maar je moet van tevoren goed testen op bellen met internettelefonie tussen Turkije en Nederland kan op een manier waarbij de latency (vertraging) niet al te groot is. Als die te hoog is of als er te veel dropped packets zijn, werkt dat heel irriterend voor de gebelde partij. Ook is er de kans dat je ongewild door elkaar heen gaat praten, zelfs als de vertraging maar een paarhonderd milisecondes is. Waar je misschien ook niet aan hebt gedacht is het gebruik van logapparatuur. Het komt namelijk vaak voor dat mensen terugkomen op hun acceptatie van het aanbod. Die mensen klagen vaak bij je opdrachtgever. Je zult dan moeten kunnen aantonen dat het gesprek volgens de regels is verlopen. Ook zul je een log moeten bijhouden om te kunnen zien hoe effectief iedereen eigenlijk belt. Zo kunnen sommige keuzes uiteindelijk duur blijken te zijn. Hoe lang doet iemand erover om een nieuw nummer te bellen? Hoe lang laat een call agent de telefoon overgaan? Hoe vaak belt die hetzelfde nummer achter elkaar? Hoe veel tijd zit er steeds tussen opvolgende gesprekken? Hoe lang duurt elk gesprek? En hoe lang duren gesprekken die wel of niet tot een lead leiden? Verder was er voorheen een CAO (sowieso voor mensen die vóór 1 mei 2012 in dienst). Als je dus mensen overneemt die voor die datum in dienst waren genomen, moet je de CAO toepassen. Maar heb je tegelijkertijd mensen van na die datum in dienst, zul je de CAO óók moeten toepassen op basis van het gelijkheidsbeginsel. Overigens is de CAO niet heel spannend en zelfs een goede leidraad. Hij is bovendien niet zo heel uitgebreid en duur, dus mijns inziens zou het zelfs goed zijn om je er aan te houden op vrijwillige basis. Sommige loonschijven zijn inmiddels lager dan het minimumloon, dus je zou in veel gevallen kunnen volstaan met het minimumloon. Dan heb je nog te maken met allerlei andere zaken die wel geld kosten maar geen omzet opleveren. Wat gebeurt er als er een feestdag op een werkdag is? Betaal je dan wel door of niet? En tijdens vakanties? Houd je rekening met het feit dat mensen maar 260 dagen kunnen werken en dat ze daarvan er minimaal 20 dagen niet zijn? En wat als iemand ziek is? Haal je dan je targets wel? Huur je iemand anders in? En betaal je de zieke persoon door? Zo ja, waarvan doe je dat? Heb je daar een verzuimverzekering voor? En zo ja, wat is de eigenrisicoperiode? Dan nog een niet te onderschatten issue is je cashflow. Je loopt financeel namelijk altijd achter de feiten aan. Dat heeft simpelweg met de factureringscycle te maken, waar uiteraard meer bedrijfstakken mee te maken hebben. In de eerste maand moet je bijvoorbeeld een hoop 'telemarketen'. Dat betekent: nog geen inkomen, maar wel lopende (o.a. telefoon)kosten. Na die maand factureer je je omzet. En vervolgens moet je nog (minimaal) een maand wachten tot je die factureerde maand een keer betaald hebt. De betaaltermijnen lagen meestal tussen 28 en 45 dagen. Met een beetje pech kun je dus omzet van 1 januari pas op 1 februari factureren en krijg je die ergens begin maart betaald. Je moet dus minimaal iets meer dan twee volle maanden kunnen voorfinancieren! (bewerking van eerder bericht)

Daar hoeven ze niet bang voor te zijn: een handelsagent is een zelfstandig ondernemer, die zelf de loonbelastingen en eventuele sociale premies afdraagt. (Een handelsagent werkt niet in loondienst; in loondienst heet het een "handelsvertegenwoordiger"; ) handelsagenten hebben wat rechten onder de wet bij beëindiging van het contract en dat is het meer. Er is vaak discussie geweest of de agent niet toch een werknemer was. Het wordt heel vaak expliciet uitgesloten. Die rechten zijn wat ouderwets maar dwingend recht. Maar goed beetje off topic

Het is niet ongebruikelijk dat een agent of distributeur voor zijn principaal of leverancier uit beweegt en ook de merkrechten registreert, niet zelden ter versterking van zijn onderhandelingspositie. Dit zeggen de juristen van Knijff.

In het arbeidsrecht is prestatiebeloning zoals stukloon of provisieloon mogelijk, maar men moet (omgerekend) wel het minimumloon verdienen voor de gewerkte uren. Werken met arbeidsovereenkomsten is op de gewenste manier dus niet mogelijk. Wel is het mogelijk via zelfstandigen, bijvoorbeeld via werken met agenten. Daarvoor zijn goede contracten, bijv. een opdrachtovereenkomst of agentuurovereenkomst nodig.

Hallo! Ik woon zelf in Shenzhen, China en exporteer vooral verpakkingsmateriaal naar Nederland. Dit gaat ook vaak om grote en zware verzendingen. Voorheen gebruikte ik altijd ocean shipping maar sinds kort verstuur ik de bestellingen per trein. Afgelopen week nog een verzending van ongeveer 250kg (23 dozen) naar Nederland gestuurd. Door-to-door shipping was ongeveer 400 Euro. Misschien dat u dit eens kan navragen bij de vervoersbedrijven waarmee u in contact bent. Zelf gebruik ik deze shipping agent in China, maar hun website is alleen in het Chinees. http://htt.hdbgo.com/index.html