Ook ik ben als startende ondernemer benaderd door MKB Clickservice. Op mijn privé nummer. Wat ik na het telefoongesprek bijzonder vond aangezien alleen mijn zakelijke nummer vermeld staat bij onder andere de KvK. De volgende dag kwam de verkoper langs bij mij thuis. Mijn doel was om geïnformeerd te worden over de campagne die zij aanbieden. Tijdens het salesgesprek ben ik volledig meegenomen in het verhaal en heb ik getekend, zonder eerst de kans te krijgen het contract door te lezen. Mijn kritische vragen die ik stelde en mijn opmerkingen over 'maar voor niets gaat de zon op' (waar ik vage antwoorden op terug kreeg) hebben mij niet geholpen om NEE te kunnen zeggen. Het 'vertrouwen' dat een groot bedrijf mij niet afwijst ondanks dat ik net gestart ben en weinig geld heb en mij 'sowieso' klandizie gaat opleveren door hun werkzaamheden, heeft me over de streep getrokken. Toch blijft het niet goed voelen en nadat de verkoper is vertrokken, lees ik het contract door. De gedachtes 'wat-ben-ik-dom-geweest' en 'hoe-had-ik-hier-zo-makkelijk-in-kunnen-trappen' komen direct als ik het stuk in het contract lees waar staat dat ik na 30 dagen al dien te betalen, er 24 maanden aan vast zit en er geen bedenktijd is. Het voelde alsof het me is overkomen en ik niet als mezelf de keus maakte om te tekenen. Onzin natuurlijk! Normaal gesproken ben ik alert op zaken zwart op de kleine lettertjes, maar met de agressieve verkoop manier is het hen gelukt om mij overtuigd te krijgen. Had ik maar de reviews gelezen over dit bedrijf... Meerdere gevallen van mensen die in zee zijn gegaan met dit bedrijf en niet het product kregen waar ze op hoopten, maar wel moesten betalen. Mooi bedacht van mij achteraf, maar er lang over nadenken heeft geen zin. Er moest een oplossing gaan komen. Ik bel binnen een kwartier, nadat de verkoper bij mij vertrokken is, het bedrijf op en geef bij twee verschillende afdelingen aan dat ik het contract wil laten ontbinden. En ontevreden ben over de manier van verkoop en het proces waarbij er geen bedenktijd zou zijn terwijl ik direct terugbel na het verkoopgesprek. Na het telefoongesprek heb ik direct het contactformulier (een officieël klachtformulier is er niet, want je wordt doorgestuurd naar het contactformulier) ingevuld met dezelfde boodschap. Dankzij dit forum heb ik mij sterk genoeg gevoelt om per mail naar alle mailadressen die mij bekend waren van het bedrijf te sturen: - dat ik het contract wilde laten ontbinden. - dat ik geen werkzaamheden door hen wilde laten uitvoeren. - dat ik een klacht heb over de manier van verkoop en de manier hoe omgegaan werd met mijn persoonsgegevens. - dat ik mij beroep op de 3 dagen 'afkoelperiode' die zij zelf hanteren. - dat ik mij beroep op schriftelijke bevestiging van MKB Clickservice dat zij het contract met diverse andere ondernemers wel hebben beëindigd kosteloos en finale kwijting over en weer afspreken. Met professionele hulp heb ik een opzegbrief gemaakt en aangetekend naar MKB Clickservice verstuurd en deze ook per mail naar hen verzonden. Het resultaat is nu dat ik een mail heb ontvangen waarin ze aangeven mijn contract te beëindigen kosteloos, mijn dossier te sluiten en dat ze finale kwijting verlenen. Wat helpend is geweest in mijn situatie is: - dat ik zoveel mogelijk schriftelijk heb gereageerd en wanneer ik gebeld werd over een 'nieuw persoonlijk aanbod' (wat iedere ondernemer gegeven wordt wanneer ze aangeven helemaal geen geld te hebben) dit aanbod per mail wilde ontvangen om te kunnen beslissen. - dat ik binnen 3 dagen telefonisch en per mail gereageerd heb en meermaals heb aangegeven dat ik het contract wilde laten ontbinden. - dat ik een opzegbrief aangetekend en per mail heb gestuurd binnen 3 dagen. - dat ik op de hoogte was van hun afkoelperiode van 3 dagen, dat zij bij andere ondernemers het contract hebben laten ontbinden met finale kwijting over en weer en dat zij eerder onder de bedrijfsnaam Proximedia werkzaam waren waar veel ondernemers klachten over hadden. Tijdens een telefoongesprek en in het mailcontact heb ik deze 'weetjes' meermaals benoemd. - dat ik hulp heb gekregen van een professional die op dit forum diverse informatie deelt en veel af weet van de werkwijze van dit bedrijf. Weet dat de campagnes die zij aanbieden en het aanbod wat ze doen wanneer je aangeeft ontevreden te zijn, niet speciaal zijn om zo met je 'mee te denken' zodat je een tevreden klant blijft . Iedere ondernemer die door hen benaderd wordt, ontvangt dit aanbod en op internet en dit forum is te lezen hoe ondernemers de geleverde service hebben ervaren. Bedankt voor de mogelijkheid om van jullie te leren. Door schade en schande wijzer geworden...

Norbert Bakker over risico’s: CYBERCRIME: OEFEN JE PLAN! Norbert Bakker is partner bij B2Bsure. Zijn bedrijf adviseert ondernemers op het gebied van diverse financiële zaken. Van arbeidsongeschiktheid voor werkgevers en werknemers, aansprakelijkheid, hernieuwbare energie tot en met cyberrisico’s. Dat laatste, daar praten we verder over. Cybersecurity op de prioriteitenlijst Begonnen als risicomanager bij grote bedrijven, richt Norbert zich nu alweer jaren op kleinere bedrijven, het MKB en ZZP’ers. Daar ligt zijn hart. Zijn missie is het MKB en ZZP’ers ervan te overtuigen dat cybersecurity veel hoger op de prioriteitenlijst moet komen te staan. Hij geeft aan dat cyberrisico complex is. Norbert: ‘De daders zijn moeilijk te achterhalen, die bevinden zich overal ter wereld. Bij voorkeur in landen met een falend rechtssysteem. De pakkans is gering, alles gebeurt digitaal en met crypto valuta, volkomen anoniem.’ Norbert noemt cybercrime het ‘nieuwe inbreken’ en benadrukt dat niet alleen grote bedrijven, maar ook het MKB en ZZP’ers steeds vaker slachtoffer zijn. Iedereen kan gehackt worden Norbert vertelt dat bij grotere bedrijven tegenwoordig veel aandacht is voor cybersecurity: ‘Die bedrijven wapenen zich beter tegen cybercrime, want ze weten dat dat grote gevolgen kan hebben voor je winst, continuïteit en imago. Neem Ransomware, als al je data versleuteld wordt door cybercriminelen. Tegen hoge losgeldbedragen kun je die dan weer ontsleutelen. MKB en ZZP’ers zijn zich hier veel minder van bewust. Zij zien cybersecurity nog te vaak als iets ‘lastigs wat er ook weer bijkomt’ of hebben het gevoel dat hen dat niet overkomt. Maar juist omdat grotere bedrijven nu beter beschermd zijn, verleggen cybercriminelen hun aandacht naar kleinere bedrijven. Het zijn niet alleen de groten die een risico lopen. Ook de snackbar op de hoek kan gehackt worden’. Weerbaarheid Norberts’ missie is bedrijven weerbaarder te maken tegen cybercrime. Aan zijn klanten geeft hij vooral risicoadvies. Hij vervolgt: ’Er zijn twee oorzaken die het meest voor cyberschade zorgen. Een is de menselijke factor, de ander is niet tijdig uitvoeren van updates. Daardoor wordt je kwetsbaar. Binnen het MKB zijn veel voorbeelden van heftige aanvallen. De meeste ondernemingen proberen het eerst zelf op te lossen, maar kunnen dat niet. Dan pas schakelt een bedrijf professionele hulp in en ondertussen is er al veel kostbare tijd verloren gegaan’. Risico’s in kaart brengen maakt de kans dat het bedrijf cyberaanvallen overleeft een stuk groter. Een cybersecurity of IT veiligheidsplan wordt volgens Norbert steeds belangrijker: ‘Dat plan bevat onder andere je wachtwoordenbeleid , wanneer en hoe vaak je een vaste back-up maakt en het toepassen van multifactor authorisation. Dat is een barrière voor hackers. Zo’n cybersecurity plan stel je bij voorkeur op met je ICT dienstverlener. Cyberrisico’s verzekeren Cyberrisico’s zijn verzekerbaar, legt Norbert uit: zo’n verzekering dekt niet alleen je eigen schade of de schade van klanten, maar zorgt ook voor snelle en deskundige ondersteuning van specialisten om schade te beperken. Maar verzekeraars eisen wel dat de basis op orde is. Pas dan kun je je verzekeren’. Oefen ook je cybersecurity plan Een goed plan hebben is een prima start, maar uiteraard is de uitvoering belangrijker. Het is daarom nuttig om ook te oefenen: valt de back-up bijvoorbeeld wel terug te zetten, houdt iedereen zich aan het wachtwoordenbeleid en is personeel alert op verdachte mails met links? Bedrijven met een goed plan en goede oefeningen zijn weerbaarder: niet alleen de kans op cyberschade is kleiner, maar ook de gevolgen ervan.

Beste Jeffrey, Goed te lezen dat het zo snel zo goed gaat met je bedrijf. Inzake de plannen met je compagnon heb je best wat keuzes te maken inderdaad. Ik zal mijn visie geven op die mogelijkheden: VOF Als privépersoon een VOF aangaan met iemand die als BV in die VOF gaat deelnemen, raad ik met klem af! Zoals je wellicht weet, zijn alle vennoten van een VOF hoofdelijk aansprakelijk voor alle schulden van de VOF. Met hoofdelijk wordt niet per se privé bedoeld, maar gewoon de (rechts)persoon. Dus in de geschetste situatie is jouw compagnon alleen aansprakelijk met het vermogen dat hij in zijn BV laat zitten, terwijl jij privé aansprakelijk bent. Ontstaan er problemen dan kloppen schuldeisers waarschijnlijk bij jou aan omdat er bij jou wat te halen valt, en als de BV van je compagnon leeg is, dan draai jij voor alle ellende op. Weliswaar houd jij dan een (regres)vordering op de BV van je compagnon, maar ja, die is leeg..... Fiscaal voordeel Om te bepalen of je de nieuwe onderneming vanuit een fiscaal oogpunt beter als BV of als Coöperatie (Jeroen heeft hier een goed punt, want het neemt het nadeel van de VOF weg, maar is niet zo simpel, daarover verderop meer) kunt runnen, moet je kijken naar de winst van beide ondernemingen samen! Immers, zou je besluiten om een BV op te richten naast je eenmanszaak dan ontstaat in box 1 een cumulatie van inkomsten: enerzijds de winst uit je EMZ, maar daar komt een (wellicht aanzienlijk) verplicht salaris (DGA-loon) uit je BV bovenop! Dat betekent in jouw geval dat dat salaris uit de BV volledig belast wordt in het toptarief van 49,50%. Terwijl een BV juist een goed middel is om te zorgen dat een goed deel van de winst uit je bedrijven buiten dat toptarief valt. In de regel is het de moeite waard om te gaan vergelijken als jouw winstaandeel uit beide bedrijven opgeteld de 130k overstijgt. Dat omslagpunt komt weer iets lager te liggen in de komende jaren omdat enerzijds de MKB-winstvrijstelling omlaag gaat volgend jaar (van 14 naar 12,7%) en anderzijds de zelfstandigenaftrek in de komende jaren afgebouwd wordt van € 3.750 in 2024 naar nog maar € 900 in 2027. Coöperatie Ondernemen als IB-ondernemer via een Coöperatie kan, maar levert wel wat aandachtspunten op: 1. Je zult in elk geval voor de werkzaamheden die je via de Coop doet, aangemerkt moeten worden als zelfstandig ondernemer. De Coop zal namelijk gezien worden als klant van je EMZ. Jouw EMZ dient dus naast de Coop meer klanten te hebben dan alleen de Coop. Dat is bij jou geen issue. 2. De winst die je hiermee behaalt, wordt vervolgens onderdeel van de winst uit je EMZ. Als je daarmee ver door de 140k winstgrens schiet, dan kan het zijn dat je juist meer IB gaat betalen, dan wanneer je alles zou inbrengen in een BV. 3. En in mindere mate: de Coop is als rechtsvorm niet erg bekend in NL, wat soms tot vragen kan leiden van leveranciers of op weerstand kan stuiten als je de onderneming zou willen verkopen in de toekomst. 4. op het moment dat je vol zou willen inzetten op de Coop en je de huidige werkzaamheden in je EMZ afbouwt tot vrijwel niks, dan voldoe je al snel niet meer aan de eisen van het zelfstandig ondernemerschap. Dat heeft tot gevolg dat de fiscaliteit rond jouw positie in de Coop verschuift van winst uit onderneming naar vergelijkbaar met een BV. Iemand die als lid voor een Coop werkt, maar dat niet doet als zelfstandig ondernemer, valt onder de regels van het DGA-loon! Je vragen tot slot A. als je deze week nog een intentieverklaring verstuurt naar de fiscus dan kun je nog terug naar de BV per 1-1-2023. Of dat een goed idee is (want dat heeft gevolgen voor je belastingheffing) valt vanaf hier niet te zeggen. B. Dat kan, maar daarvoor geldt hetzelfde als bij A. C. Dat hangt er vanaf of er dan bij het staken van die EMZ stakingswinst ontstaat. Dat is de optelsom van Goodwill, stille reserves, fiscale reserves en desinvesteringsbijtelling. Als er stakingswinst is, dan moet daarover afgerekend worden als je geen gebruik maakt van de inbrengmogelijkheden die de wet biedt. Succes met je keuzes! Vraag gerust verder.

Wanneer je eigen verantwoordelijkheid wil nemen voor je bedrijfsaktiviteiten, zou ik niet weten waarom je NIET voor handlichting zou kiezen. Zeggenschap, beslissingsbevoegdheid en verantwoordelijkheid zijn juist belangrijjke factoren voor de ondernemer....

Bij dergelijke goedkope hosting krijg je voornamelijk tieners en ander volk uit de lagere sociale klasse als klant en heb je dus sneller dat soort onvriendelijke berichten. Ik heb het in mijn webshop ook nog wel eens. Zo heb ik de afgelopen tijd een klant die iets besteld heeft en heeft ontvangen. Vind de producten uiteindelijk niks en stuurt het zonder verdere melding retour naar ons door het pakket gewoon als retour op postkantoor aan te bieden zonder zelf te frankeren. Uiteindelijk krijg je na een week een klacht dat hij zijn geld nog niet retour heeft. Wij hebben echter geen retour ontvangen. Klant had volgens onze voorwaarden vooraf moeten melden dat hij iets retour zou sturen (maar goed, doen we niet moeilijk over). Klant had 2 van de 3 producten die hij retour gestuurd zou hebben helemaal niet mogen retourneren vanuit hygiënisch oogpunt. en klant had pakket voldoende gefrankeerd retour moeten sturen. klant blijkt inderdaad retour gestuurd te hebben blijkt na veel zoekwerk (de oorspronkelijke retourzending heeft retournummer) maar kwijtgeraakt bij PostNL. Volgens klant is dat allemaal mijn schuld aangezien ik dan maar had moeten zorgen dat elke medewerker op elk postkantoor in Nederland zou weten dat ze zendingen voor ons niet als retour mogen verwerken maar apart gefrankeerd moet worden. Dat niet retour mag had hij niks mee te maken. En daarbij gelijk dreigen met advocaten en weet ik veel wat. Uiteindelijk van 1 product zijn geld terugbetaald - de kosten die ons in rekening gebracht zijn voor de retourzending (die nooit ontvangen is). en verder gemeld dat ik brief van zijn advocaat graag tegemoet zie. Dit soort zaken gebeuren gewoon vaak, klanten maken fouten en geven de webshop daarvan de schuld en worden zeer onbeschoft. Ben ook al meerdere keren met fysiek geweld bedreigd om dat soort dingen. zeg dan altijd maar: bel even wanneer je langskomt dan zet ik de koffie voor je klaar. Uiteindelijk nog nooit een brief van advocaat gezien of iemand die langsgekomen is. Maar als een klant vervelend is annuleer ik ook gewoon de order en stuur ik hem naar een concurrent van me die ik niet mag. Ben geen ondernemer geworden om me door onredelijke klanten te laten koeioneren, die klanten gaan maar ergens anders naartoe.

Dit is de tweede blogpost in de reeks "Zo ben je programmeur en zo ben je speelgoedimporteur en -distributeur." Klik hier als je bij het begin wilt beginnen. Jullie wilden de hoogtepunten en de dieptepunten? Laat ik dan even met de laatste beginnen. Ik kreeg deze week genoeg te verwerken. Domper 1 Beurs met veel ouders en kinderen bleek bejaardenbeurs Ik heb net mijn eerste beurs achter de rug en dit was een drama. Ik geef jullie even de gelegenheid me naïef te noemen en achteraf is het altijd makkelijk praten. Maar laat het een waarschuwing zijn voor alle ondernemers: Organisaties die beurzen organiseren zijn soms ALLEEN bezig met meters te verkopen aan exposanten. Soms maakt het ze niet uit wie er vervolgens de beurs komt bezoeken maar zijn ze alleen bezig een hal vol te zetten met standhouders die de vierkante meterprijs willen betalen die er gevraagd wordt. Ik had van te voren gevraagd of er ouders met kinderen zouden komen. Dit is namelijk wel handig als je speelgoed verkoopt. Natuurlijk werd er gezegd. Ik heb in 4 dagen beurs misschien 20 kinderen gezien. (Zonder te overdrijven). Er stonden 4 stands met snoep, 3 met sieraden workshops terwijl er exclusiviteit was beloofd. Een meneer met bijzondere doodskisten (echt waar!) naast een andere kinderspeelgoed verkoper. Humor: de stand met de Bijbel en het woord van Jezus stond rug aan rug met de meneer die chocolade piemels, marsepeinen vagina's en andere erotica verkocht. Enige humor was de planner dus niet te ontzeggen. Maar geeft ook wel aan hoe goed er over nagedacht was. Mijn fout was dat ik dacht dat ik een advies kreeg. Ik kreeg een verkooppraatje. Naïef. Stom enz. Wist ik veel. Nog nooit op een beurs gestaan. Eerste beurs die ik boekte. Ik wist op het moment dat ik het boekte dat de bestelling bij HandTrux USA dan binnen zou zijn. Ik dacht dus dat ik zo snel mogelijk met promotie en verkoop wilde beginnen. Laat ik het zo zeggen: als ik rollators had verkocht kon ik nu gaan rentenieren. Meest gehoorde argument om niks van me te kopen: "Mijn kleinkinderen zijn het huis al uit.". Mijn enige "troost" was dat ik niet de enige was en 90% van de standhouders slecht gedraaid hebben. Totaal omzet van een paar honderd euro in vier (4!) dagen waren redelijk standaard. Ik heb de laatste beursdag een heleboel handtekeningen verzameld van standhouders die niet blij waren met deze beurs. Ik ga kijken of ik nog iets kan doen voor ons. Toen ik de handtekening liet zien aan het management daar "was ze er niet blij mee" en "Je staat met een nieuw product". 50 ontevreden standhouders en je hebt het over mijn product dan heb je het niet helemaal begrepen denk ik. Ook de andere standhouders die hun beklag deden waren met oost-indisch beton in een monoloog beland. Ook de vice voorzitter van de Vereninging voor standhouders die er zelf ook stond met een product was niet blij. Het is dus een grote domper geworden. Toen ik, en andere standhouders na de eerste 2 dagen hun beklag deden was het tegenargument Als jullie aan een beurs mee willen doen bereid je dan beter voor dan ik. Vraag door. Vraag wat er aan marketing gedaan en wanneer ! Vraag referenties. Wat de verwachte bezoekersaantallen zijn. En of er afspraken te maken zijn als dat niet gehaald wordt. Hoe het in het verleden gegaan is. Echte garanties zijn er niet. En als er lezers zijn van deze blog die goeie tips hebben om dit soort drama's te voorkomen dan houd ik mij aanbevolen. Domper 2 Toch niet in de grote krant Al een maand geleden ongeveer had ik contact gezocht met de grootste wakkere ochtendkrant van Nederland en ons verhaal telefonisch verteld. De redactrice van pagina 5 was enthousiast en het klikte ook tussen ons. Maar ook zeker het bijzondere verhaal waar mijn vrouw en ik de hoofdrollen in spelen was interessant voor de krant. Het feit dat mijn vrouw op school heeft geleerd hoe je een Kalashnikov in elkaar moet zetten was een ook een leuk detail dat zeker de krant zou halen. Er werden afspraken gemaakt en van beide kanten werd het daadwerkelijke interview een paar keer uitgesteld. Maar uiteindelijk is dat er dan gekomen en hebben we de desbetreffende journalist uitgenodigd voor het eten zoals dat bij Armeense gastvrijheid hoort. Dit was een gezellige avond waarin we leuk hebben verteld en hij heeft gevraagd naar het hele avontuur. Een paar dagen later is er nog een fotograaf langs geweest om een foto te maken die bij het artikel zou komen. Al deze tijd mocht ik geen persbericht versturen omdat de krant het graag exclusief wide en zou ik plaatsing in gevaar brengen. Het is de grootste krant van Nederland dus die houdt je graag te vriend. Ook hier op dit blog ben ik om die reden stil gebleven. Ik wilde niks doen om ons verhaal aan 2 miljoen mensen te kunnen vertellen te riskeren. Complete radiostilte. Toen ik op de beurs stond kreeg ik een sms dat ik een mail had gehad met het artikel en of ik dat snel die dag nog even wilde doorlezen en akkoord wilde geven. Dit heb ik gedaan terwijl ik daar op de beurs stond en binnen een uur had hij het akkoord. Het zou afgelopen maandag geplaatst worden. Die maandag stonden we er niet in. Na contact bleek dat er iets "actueels" gebeurd was en we verschoven waren. Okay, kan gebeuren. Dit gebeurde nog een keer en gisteren kwam dan het telefoontje dat de opperhoofdredacteur het afgekeurd had vanwege "te commercieel". Zowel de redactrice als de journalist vonden het erg jammer en spijtig enz. En ik snap er nog steeds helemaal niks van aangezien deze krant nu niet echt vies is van commercie en er afgelopen dagen ook regelmatig stukken in stonden die zeker vergelijkbaar "commercieel" waren met ons verhaal. Dan is het zo fijn dat je een vrouw hebt die je steunt en achter je staat. Maar ik heb goed staan vloeken tegen een heleboel dozen met speelgoed die in mijn huiskamer staan. Ik verlies mijn geloof niet in het product. Niet in de afloop. We twijfelen allebei niet dat dit goed gaat komen. De reacties op internet, o.a. op facebook zijn een deel van de motivatie. We worden nog steeds op allerlei manieren bevestigd in ons geloof. (Dit klinkt wel enger dan ik het bedoel). Ook de dramatisch verlopen beurs bleek niet aan ons product, presentatie te liggen aangezien niemand daar goede zaken gedaan heeft. (Idee: zal ik een lijst gaan verzamelen met door jullie aangeraden beurzen en (jaar)martkten?) Als jullie me per PM of mail de namen en websites van beurzen en markten e.d. die jullie kunnen aanraden en voor welke branches enz. doorsturen dan zal ik ze verzamelen. Als er genoeg respons is zal ik ze op een pagina zetten of een topic openen en ze hierin zetten.) Ik ga er maar vanuit dat ik in "the dip" zit. (Zie afbeelding hieronder) Dus ik verheug me op wat hierna gaat komen. Binnenkort de ANWB Kampeerdagen. 20 en 21 april. En daar staan we ook. we werden met open armen ontvangen. Om maar even op domper 1 terug te komen: Op de ANWB Kampeerdagen 20 keer zoveel bezoekers, de helft van het geld. Beste ondernemers wees dus selectief in je beurzen. Ze worden je bij bosjes aangeboden net als advertenties en blijken vaak meer warme lucht te zijn. Verder met het avontuur en waar ik gebleven was. Hoe noem je zo'n ding? Backhoe is het Engelse woord voor een graafmachine. Een woord wat het niet in Nederland ging doen. "Graafarm" is een beter woord. In het Engels heb ik er maar Diggingarm van gemaakt en in het Duits is het “Bagger” geworden hoewel “Grabarm” ook gebruikt wordt. In verband met de SEO van geheel gebruik ik alle termen waarvan ik denk dat potentiële kopers het gebruiken als ze op zoek gaan naar het ding dat ze op het strand hebben gezien. Als ik het zakelijk bekeek dan waren de verschillende markten buiten de speelgoedwinkels ook een mooi onderdeel van dit originele speelgoed. Tuincentra, vakantieparken, souvenirwinkels, strandwinkels en zo nog een aantal. Ook was het prima te gebruiken in de sneeuw. Iedereen die ik het liet zien reageerde enthousiast en sommige wilden er ook gelijk één hebben. Contract Het werd tijd om serieus te worden. Ik heb toen met hem onderhandeld over het contract. Hieruit is HandTrux Europe geboren voor de particuliere markt en Aldoimport.nl voor de zakelijke B2B. We hebben de licentie gekregen voor de Europese markt. We beginnen met Nederland, Duitsland en België. Vandaar uit verder. Ernie was een goeie onderhandelaar en ik heb dan ook heel duidelijk moeten maken wat mijn plannen waren en hoe ik het aan wilden pakken. Zowel hij als wij zijn niet meneer Lego of Playmobile die even met een marketing budget van een paar honderd miljoen een nieuw speelgoed in de markt parkeren. Dus kwam het aan op originaliteit, ambitie, energie, enthousiasme en met beperkte middelen zo veel mogelijk proberen te bereiken. Uiteraard doe ik de plannen voor de toekomst hier niet allemaal uit de doeken maar ze spraken Ernie duidelijk aan. En op basis daarvan heeft hij mij het contract en de daarin benoemde voorwaarden gegund. Ernie en Aldo een gouden team in wording We willen elkaar duidelijk verder helpen en er een succes van maken. Hij is al jaren bezig geweest met de ontwikkeling van de HandTrux . Heeft veel van zijn eigen geld erin geïnvesteerd en dat begint zich nu terug te betalen. Hij heeft jaren een grondverzetbedrijf gehad en heeft veel funderingen gegraven voor de “shopping malls” waar hij nu zijn HandTrux verkoopt. Daar heeft hij het idee gekregen voor de Graafarm en het geld verdiend om het te investeren. In eigen land, Canada, Australië is het een product dat het al heel goed doet als je na gaat dat dit allemaal zonder groot reclamebudget is bereikt. Op de ToyFair in New York zijn er ook weer goede zaken gedaan. Ook de interesse uit Europa is groeiende en het lijkt erop dat ik exact op het juiste moment contact heb gelegd. Maar om met de woorden te spreken die Ernie tegen mij zei toen ik de definitieve eerste bestelling deed: “You have put your money, where youre mouth is”. We zijn allebei én zakelijk én deels kind als we elkaar aan de Skype hebben. Er is ook een leuk vertrouwen tussen ons. Hij sprak van vriendschap toen ik hem op ging zoeken, ik sprak van korting. Niet gekregen. Je bent Nederlands of je bent het niet. CE Markering We hadden nog niks besteld bij Ernie. Eerst moest het gekeurd worden voor de Europese markt. Al mag je er zelf gelijk een CE sticker op plakken als je er van overtuigd bent dat het veilig is. Aangezien wij als importeur / distributeur de eerste zijn die aansprakelijk gesteld worden als er iets zou gebeuren... Gebeurt niet! Is hartstikke veilig!. Heeft zelfs geen waarschuwingen nodig... Wil je je goed indekken en er zeker van zijn dat het allemaal veilig is. Kennelijk dat de richtlijnen in de USA wel streng zijn maar vooral de chemische eisen aan de test af kunnen wijken. Ik wilde dus zeker zijn van mijn zaak. Het blijft kinderspeelgoed en ik ben zelf ook papa dus ik nam hiermee geen enkel risico. Speelgoed en alles met een stekker of een batterij moet getest worden. Zo heb ik het ongeveer begrepen. Experts zullen dit vast kunnen aanvullen en verbeteren. En afhankelijk van het te testen object zijn er dan regels waaraan die test moet voldoen. Voor speelgoed zijn er bepaalde regels hoe deze test gedaan moeten worden. Bijvoorbeeld voor elke kleur die er in verwerkt zit moet een test gedaan worden. Ook voor het materiaal moet dan een brand en duurzaamheidstest gedaan worden. Ik heb er dus 3 in moeten leveren bij het testbedrijf. Ik moest dus op zoek naar een bedrijf dat dit zou kunnen doen. Het eerste bedrijf dat ik aanschreef wilde 3500 euro. En aan de communicatie te merken wilden ze gelijk even innen en de conversatie tot een minimum beperken. Ik had als newbie vragen genoeg dus ik voelde me hier niet prettig bij. Ik schrok ook van de prijs maar wist ook niet wat realistisch was. Maar als een goed ondernemer zoek je dan even verder. Ik heb ook wat Poolse bedrijven aangeschreven. Die waren niet heel snel in hun reactie. (Dit bleek te liggen aan een poolse feestweek ofzo leerden we pas later). Maar ook in China mag je deze keuring laten doen. Er zijn ook bedrijven die zich Europees presenteren maar gewoon de boel naar China opsturen (per luchtpost) om het daar dan te laten testen voor een fractie van de prijs die je er dan als ondernemer voor betaald. En China heeft nu eenmaal een copy en paste gevoel bij mij dus daar had ik geen zin in. Polen was inderdaad een stuk goedkoper. Maar uiteindelijk ben ik geslaagd bij ww.sgs.nl Wereldwijd en gerenommeerd. (ook in China maar er werd gewoon in Nederland getest) en de communicatie was erg prettig. Meneer Pols nam de tijd voor me om dit voor mij toch wel ingewikkelde proces duidelijk te maken. Ook niet onbelangrijk was de prijs. Die was iets meer dan een derde dan de duurste offerte die ik gezien heb. Rondvragen kan dus veel geld besparen. Waar dit aan zou kunnen liggen is o.a. dat Bedrijf "Lui en Duur BV" alle test maar in rekening brengt terwijl Bedrijf "Ik neem mijn klanten serieus en lever goede service" samen met jou kijkt wat noodzakelijk is om te testen. Uiteindelijk blijf je als importeur de persoon die besluit op basis van de tests om de CE markering aan te brengen. Bij controle moet je dan de test certificaten laten zien die je als basis genomen hebt om de CE markering te plaatsen. Startschot De test is zonder problemen en met vlag in wimpel geslaagd en was in 2 weken gedaan. Ik werd keurig op de hoogte gehouden want het waren een aantal tests. Bij elke test kreeg ik een mail dat deze geslaagd was. Voor ons was de CE goedkeuring dan ook een startschot om de bestelling te doen. We waren alleen wel geschrokken van de transportkosten. Een deel van een container was voor ons zelf te financieren en was ons uitgangspunt. Alleen onze vervoerder logic4l.com had ons al voorgerekend wat het scheelde als we een hele 40 foot container zouden afnemen. Dit zou qua totale inkoopprijs een berg geld schelen. Bij een deel van een container zouden we helemaal niks verdienen. Als we een hele container zouden afnemen dan wel. Al is het doel natuurlijk europese speelgoed dominantie. :) Ik kwam dan ook op een gegeven moment thuis en zei tegen mijn vrouw dat we na het spitsuur (thuiskomen, koken, zoon in bed stoppen e.d.) even moesten praten. En dan merk je dat je met de juiste vrouw getrouwd bent omdat ze gelijk doorhad dat we voor een hele container zouden gaan en dat ze het daar ook mee eens was. Ik had er al even mee rond gelopen en tegen je vrouw zeggen dat ik nog meer wilde riskeren dan in eerste instantie de bedoeling was is altijd een leuke binnenkomer. Maar al vaker is gebleken dat we het met elkaar getroffen hebben en elkaar helemaal aanvoelen. Dat gaat jullie verder niet aan maar dat is dus wel zo. ;D Ze zei ook gelijk dat ik er dan maar naartoe moest als we toch dat geld gingen investeren kan dat ticker er ook nog wel bij. Ze had wel familie in New York waar ik kon logeren. Dat is het voordeel van die Armenen die zitten overal en zijn overal even gastvrij. Maar dat beste ondernemers is voor een volgende keer. Volgende keer zal ik dus over mijn avontuur in de USA vertellen. John Aldo en Ernie.

Hallo Vita, Je moet vooral oppassen dat je op de juiste manier mensen aantrekt; personeel in dienst is risicovol, zeker als kleine ondernemer. Je bent namelijk verantwoordelijk voor doorbetaling bij ziekte en de vaste lasten zijn hoog. Een 0-uren contract geeft weinig risico aangezien je mensen alleen oproept als je ze echt nodig hebt; in de rustige tijd hoef je ze dan niet uit te betalen. Een stagiair is ook een optie maar die zal ingewerkt moeten worden en dat kost tijd (en dus geld). Wat betreft de opvang: is het een optie om iemand anders te betrekken in de zaak waarvan je weet dat hij/zij ervaring heeft in het vak? Zo iemand hoeft je niet 100% op te kunnen vangen (tenzij je door ziekte of een ongeluk echt helemaal niets meer kunt), maar kan je wel bijstaan in drukkere perioden en wanneer je investeert in innovatie en uitbreiding.

Beste Tim, Korting wordt altijd berekend over het netto factuurbedrag en daarna wordt er BTW over dat netto bedrag berekend, tenzij in de leveringsvoorwaarden anders is bepaald; dit is echter zeer ongebruikelijk. Vooruitbetaling doet hier niets aan toe of af. Wel kan het zijn, dat wanneer sprake is van een betalingskorting bij betaling binnen een bepaalde termijn de korting op het netto bedrag afgetrokken wordt van het bruto factuurbedrag. Voor een ondernemer maakt het niets uit, want de BTW is een aftrekbare voorheffing. Voor een consument maakt het wel verschil; deze heeft per saldo dan minder korting.

Je begeeft je in een hele brede doelgroep, de jeugd is snel grof maar het gekke is wanneer je ze opbelt en direct de confrontatie aangaat betreffende een oplossing dat 90% zo mak is als een lammetje. De verantwoording van het oplossen van hun probleem ligt in de eerste instantie mijn inziens bij de ondernemer. We leven in een tijd dat je beoordeeld wordt op service en klantvriendelijkheid. Ik weet uit ervaring dat Firefox wel eens problemen geeft, even openen via een andere browser kan al de oplossing zijn :) Hou in je achterhoofd dat je kunt proberen 100% van je klanten het naar hun zin te maken, maar dat dat een utopie is, bij een kleine groep lukt dat niet, die is nooit tevreden. Negeer die verder. Succes

ideale situatie voor een grondig onderzoek. En dan schrijf je als je er aan toe bent je ondernemingsplan in een namiddag. Ga rondneuzen bij diverse bedrijven, kijk wat zij doen en hoe ze het doen. Praat met ondernemers over hun bedrijf en waar ze tegenaanlopen, laat je informeren over de problemen in de branche, het gevaar van goedkope concurrentie uit het buitenland, waar nog wel kansen zijn. Probeer wat ritten mee te maken, zodat je ook van binnenuit de branche leert kennen. Enzovoort. Leuk en informatief. Niemand zal een jongen van 16 als concurrent zien, dus als ze de moeite nemen zien ze geen reden terughoudend te zijn in hun informatie. Let wel, als ze de moeite nemen, want het is ook wel zo dat ik me voor kan stellen dat transport ondernemers niet veel energie in een nieuwsgierige jongen van 16 zullen stoppen. Daar leer je veel meer van dan het doorlezen van een bestaand ondernemingsplan. Wanneer is dat plan geschreven, is het nog actueel, wat is bovendien de kwaliteit van dat plan, hoe is de markt veranderd als jij er aan toe bent, enzovoort. Kortom, weinig zinvol om een voorbeeld ondernemingsplan te lezen, laat staan te kopen. Succes en veel plezier met 'snuffelen'.

Het doel is om kapitaal beschikbaar te stellen voor startende ondernemers. Wanneer zij naar de bank gaan zullen zij dit bedrag nooit ontvangen. Om te zorgen dat het startkapitaal goed besteed wordt is er gekozen voor het ondersteunende traject van Amborio te nemen. Hierdoor wordt de kans tot succes vergroot. Wekelijks wordt er een nieuwe investeerder toegevoegd aan het rijtje. Ik hoop jullie hierbij voldoende geïnformeerd te hebben.

Beste allemaal, Heel wat informatie heb ik al gezocht en gevonden maar dit zijn vaak beschrijvingen. Graag zou ik concrete antwoorden willen op de volgende vragen. 1) wanneer ik een eenmanszaak start dan is prive en zakelijk niet meer gescheiden als ik dat goed begrepen heb. hoe zit dit dan met een schuld dat ik prive al heb? Is dat dan ook al meteen een schuld van de zaak? Daar vloeit vraag 2 uit voort... 2) is dit dan gunstig voor mij? zoals ik het lees kun je geen omzetbelasting (of inkomstenbelasting ???) wanneer je geen winst hebt. stel dat ik 10000 schuld heb en een omzet van 5000, dan hoef ik geen belasting te betalen? >;( 3) ik lees overal dat je geen salaris hebt als zelfstandige maar dan lees ik ook weer dat als je loon uit de zaak wilt halen, je aan het gas gaat voor de belasting. Hoe zit dit dan? 4) wat een beetje met vraag 3 te maken heeft, hoe zit dit dan met mijn vaste lasten (prive)? ik moet ook gewoon huur betalen, mijn g/w/l/ en zorgverzekering enzo. kan ik dat dan uit de zaak betalen? is dat boekhoudkundig te verantwoorden? en een dagje naar de efteling, waar gaat dat dan vanaf? prive dan he, niet zakelijk :P 5) wat als ik een prive auto heb die ik nu zakelijk ga gebruiken. is dat dan ineens een auto van de zaak of blijft die prive? of moet ik dan mijn auto aan mezelf (de zaak) verkopen? 6) ik wil een rijschool beginnen. even heel simpel gezegd. stel ik vraag 40 euro per uur. wat gaat er dan vanaf? kan iemand mij een berekeing geven van de vedragen die ik NIET in de hand heb? ik weet dat het afhangt welke auto ik heb, hoeveel brandstof, visitekaartjes ja dan nee enzovoorts. ik neem aan dat iedere ondernemer in ieder geval een aantal zelfde afschrijvingen heeft. dus in ieder geval die 21% eraf. het gaat er mij om wat ik ongeveer van die 40,- overhoud. als dit namelijk minder dan 15 euro wordt ga ik huilen :'( ik hoop dat jullie me kunnen helpen en alvast bedankt! Max!

Tja, aan de top sta je er alleen voor. Zeker wanneer er moeilijke beslissingen moeten worden genomen. Kijk naar Jeroen Versteeg van Capgemini met zijn loonmatiging voor oudere werknemers. Populair zal hij er niet mee worden, verstandig is het wel. Als ondernemer of leider van een bedrijf komen de moeilijke beslissingen op jouw schouders terecht. En dat is wel eens verdraaid lastig. Je wilt inspireren, motiveren en het bedrijf in ‘flow’ brengen. Ontslag, herstructurering of terugdraaien van afspraken — hoe logisch ook — kunnen daarin erg verstorend werken. Diepe banden Dit geldt zeker bij kleine bedrijven, want dan zijn werkverhoudingen tussen de gelederen al snel vriendschappelijk. Vooral bij snelle groei wordt een hoge werkdruk vaak afgewisseld met veel sociale activiteiten zoals uitjes en borrels. Zo’n omgeving creëert veelal diepe banden. Die banden kunnen je als leider wel eens in de weg gaan zitten wanneer onvermijdelijke beslissingen moeten worden genomen. De oplossing is dat je als leider beter wat afstand kunt houden. Je bestuurt een bedrijf, geen vriendengroep. Ik heb altijd met die afstand geworsteld. Zeker in de eerste jaren van mijn onder­nemerschap. Aan het bedrijf werken In onze snelgroeiende spin-off start-up die ik daarna leidde, ging het al iets beter. Ik had me voorgenomen me niet meer te laten meeslepen in het ‘collega’s onder elkaar’ en vooral ‘aan’ het bedrijf te werken in plaats van ‘in’ het bedrijf. Zo bezocht ik wel de bedrijfsborrels, maar ging op tijd weer weg. Moeilijke beslissingen werden makkelijker en kostten in ieder geval beduidend minder energie. Toen ik jaren later een groot bedrijf leidde, voelde ik dat ik snel een juiste balans had gevonden. Echter, toch viel ik in een variant van dezelfde valkuil als jaren eerder. Ik beschouwde nu mijn managementteam te veel als een club van gelijken. Ik worstelde met de onderlinge verhoudingen en voelde dat het niet lekker zat. Blijf erboven staan Toevallig sprak ik destijds op een feestje een andere ondernemer in eenzelfde situatie. Hij was door overnames en fusies ook gepromoveerd tot de chef van een club van duizend man. Hij citeerde mij het advies dat hij van zijn commissaris, een voormalig ceo van een bekend Nederlands beursgenoteerd bedrijf, had gekregen. ‘Zorg dat je er nooit in getrokken wordt, blijf erboven staan!’ Dat zinnetje kwam hard bij me binnen en bleef dagen nagalmen. Ik zag duidelijk in welke fout ik aan het maken was. En inderdaad, ook hier was meer afstand de oplossing. Ik denk dat veel ondernemers in deze woelige tijden worstelen met lastige beslissingen. Immers, wanneer de omzet niet aantrekt, moet u toch die onvermijdelijke maatregelen nemen, hoe moeilijk ook. Mocht u worstelen, dan snapt u dat meer afstand echt een noodzakelijke eerste stap is. Tja, aan de top sta je er echt alleen voor. Sterkte. ----- noot ------ Het Financieele Dagblad participeert met Higherlevel.nl. Dit doen ze door met ons columns te delen. De auteur zelf zal, indien relevant, feedback geven op mogelijk binnenkomende reacties op de column.

Inderdaad maakt het nogal wat verschil, tussen wie er een conflict speelt en waarover het conflict gaat. Standaard oplossingen werken niet altijd en zijn niet altijd uitvoerbaar en niet altijd de moeite waard. Een voorbeeld: Ik had al voor een leuk bedrag geleverd en betaald gekregen, toen mijn klant ineens een enorme financiële tegenvaller kreeg. Mijn leveringsvoorwaarden waren stevig dichtgetimmerd. Mijn klant moest betalen, wilde betalen, maar kon niet betalen. Je kunt er dan een incasso bureau achteraan sturen, een deurwaarder, enzovoort, in de hoop dat er nog wat betaald wordt. Dat kan een goede standaard oplossing zijn voor wanbetalers, maar ik heb laten weten: Ik maak de klus af maar stuur je voorlopig geen facturen. Laat maar weten wanneer je weer kunt betalen, dan komt de volgende factuur. Resultaat: Het bedrijf betaalde nog een aantal keren maar ging uiteindelijk toch failliet. Ik betwijfel of ik er met een harde aanpak meer uit had kunnen halen. Ik lever nu alleen nog als er vooruit is betaald, dus problemen met niet betalende klanten heb ik niet meer. Een ander voorbeeld: Nu de economie steeds verder instort verkoop ik steeds meer goedkope spullen, die ik eerder niet eens wilde verkopen omdat ik mijn tijd liever wilde besteden aan dingen die meer opbrengen. Helaas moet ik nu wel. Juist over dat spul van een paar euro krijg ik van klanten ongefundeerde klachten, waarvan ik weet dat ze ongegrond zijn, zoals: "de batterij is leeg" "ik ontving een lege verpakking" "ik heb niets ontvangen" "ik moet strafport betalen want er waren geen postzegels geplakt" Door alles wat de deur uitgaat eerst te testen, wegen en registreren, weet ik dat die klachten ongegrond zijn. Op die klachten reageer ik met een standaard antwoord tekst, die meestal afdoende werkt. Maar ik heb toch wel eens 2 postzegels vergoed. Dan is er ook nog: "ik heb het verkeerde ontvangen" Dat kan wel eens gebeuren. De klant mag dan altijd omruilen. Maar de ene keer stuur ik direct het goede artikel op, in afwachting van de retourzending en de andere keer verlang ik eerst retourzending voordat het goede artikel wordt verzonden. Kwestie van gevoel. De één is geloofwaardiger dan de ander. In conflicten met leveranciers ben ik harder. Niet ontvangen of niet deugende waar, daar klaag ik direct over. Bij normale transacties heeft dat tot nu toe correctie door de leverancier opgeleverd. Anders is het met de spullen die je soms voor een klant via internet opzoekt en via Ebay/Paypal aankoopt. Je bent niet echt goed bekend met de verkoper en als je niet, te weinig of verkeerd geleverd krijgt, ben je gebonden aan de klachten procedure van Ebay/Paypal. Dat werkt dus NIET: Je kunt via Ebay de verkoper aanschrijven en afwachten of die alsnog levert, anders claim je via Paypal en krijg je geld terug betaald. Probeer je daarna nog geleverd te krijgen viaj een andere Ebay verkoper, dan kan je hetzelfde opnieuw gebeuren. Als dat je een paar keer per jaar overkomt, dan heb je een conflict met Paypal: Wie te vaak terugbetaald krijgt, wordt bij Paypal geblokkeerd. Hoe gelijk je ook had met je klachten over niet geleverde artikelen. Voor een conflict met Paypal kun je nog zulke leuke strategiën bedenken, maar die werken niet. Met Paypal communiceren is onmogelijk. Ze hebben geen behoorlijke klachtenprocedure voor conflicten tussen Paypal zelf en hun klanten. Paypal is in Europa erkend als financiële instelling, maar niet aangesloten bij Kifid en de AFM kan niets doen. Een strategie kan dus nooit een oplossing bieden voor alle conflicten die je als ondernemer tegenkomt.

Beste ondernemers, Ik heb als jonge ondernemer een eigen productlijn/merk op de markt gezet. Na verloop van tijd heb ik contact kunnen leggen met een groot bedrijf (vergelijkbaar met een V&D of een Bijenkorf) met vele vestigingen. Dit zou een erg mooie en winstgevende relatie op kunnen leveren. Ze hebben al aangeven enthousiast te zijn over de producten, nu volgt een afspraak met de inkoper van het betreffende segment op het hoofdkantoor. Nu is mijn vraag of ondernemers mij kunnen adviseren over een situatie als deze. Wat is over het algemeen het inkoopbeleid bij dit soort grote bedrijven? Worden producten eerst getest voordat een order wordt geplaatst? Of wordt (wanneer de voorwaarden, condities en prijzen goed zijn) direct al een eerste order geplaatst? Gaan dit soort grote bedrijven direct al uit van grote aantallen, of proberen ze nieuwe producten eerst op kleine schaal uit? Hopelijk is mijn vraag concreet genoeg, alle feedback is meer dan welkom. Bij voorbaat dank!

Goedendag allemaal, Ik ben Michael en ben nu sinds een jaar de trotse ondernemer van mijn onderneming. Mijn hoofddienstverlening is het werven van nieuwe klanten door middel van SEA, SEO en Social Media. Ik heb het eerste jaar alleen gewerkt en me vriendin heeft me heel veel geholpen en ik heb nu een kleine klanten kring. De inkomsten die ik nu genereer zijn gering en door omstandigheden heb ik de afgelopen maanden weinig klanten kunnen werven. Door middel van koude acquisitie haal ik mijn klanten binnen en daar heb je ijzersterke discipline voor nodig. En dat mis ik wel eens. Vooral, omdat ik me met andere dingen bezig hou wanneer ik sochtends om half 9 op kantoor zit (thuis). Daarom wil ik mijn bedrijf een boost geven door een kantoorpand te huren en stagaires aan te nemen. Vooral stagaires op gebied van Marketing en Communicatie lijkt mij zeer interessant. Ik kan ze een leuke vergoeding bieden en ik denk dat beide partijen er veel van zullen leren en vooruit op zullen gaan. Nu is mijn vraag; kan dit? en hoe denken jullie hierover? Ik moet eerst voldoen aan de eisen om een erkend leerbedrijf te worden (wat overigens geen probleem is) Ik zou graag 4 stagaires willen aannemen binnen korte tijd en met zijn allen 3 maal per week koud laten bellen. Daarnaast mogen ze offertes maken en klantrelaties onderhouden. Dus het wordt geen slavenarbeid ;)

Ik heb de vele artikelen in herrie in de tent over scheiden en ondernemers gelezen maar ik mis net de info die ik zelf zocht: Mijn echtgenote hebben een onderneming in een vof vorm nu zitten we in de begin fase van een scheiding en zit ik met een brandende vraag: Wanneer MOET je de bank informeren? Mogen we de scheiding eerst officieel doorvoeren om daarna pas de financiën en de ondernemingsvorm wijzigen? We hebben de hypotheek van woning, bedrijfspand, ondernemingsrekeningen en privérekeningen bij dezelfde bank lopen. Ik heb twee redenen om niet direct de bank te informeren: waarvan de grootste reden is dat ik de scheiding als een privé zaak beschouw en dat ik de angst heb dat in deze slechte tijden de bank redenen zoekt om de samenwerking te beëindigen of dat ze direct overgaan om hun zaken te gaan veiligstellen. Extra info: gemeenschap van goederen en verder geen afwijkende vof of hypotheek contracten, positieve omzet, 25% winst, spaarzame types, redelijke eigen ondernemingsvermogen. Wel in een slecht presterende branche. Johannes

Maar dat is nu precies het probleem: op het moment dat er sprake is van een mogelijke faillissementsaanvraag door een advocaat, dan moet je je wel zorgen gaan maken want de enige zekerheid dat een faillissementsaanvraag niet toegewezen wordt, is wanneer je 100% zekerheid hebt dat de aanvrager geen opeisbare vordering heeft. Het bijkomende probleem van een éénmaal uitgesproken faillissement is dat bij een verzet (indien het faillissement bij verstek uitgesproken is) of hoger beroep niet alleen heel korte termijnen gelden (respectievelijk 14 en 8 kalenderdagen na uitspraakdatum), maar dat dan ook alle daarna in beeld gekomen crediteuren een rol gaan spelen: bij een verzet of hoger beroep moet je namelijk aantonen dat met alle schuldeisers een afdoende regeling hebt getroffen. Je hebt helemaal gelijk dat lang niet elke aanvraag tot een uitgesproken faillissement leidt, maar er zijn ook veel faillissementen die onnodig uitgesproken worden. (overigens, maar dat geheel terzijde, is een veel gehoorde uitspraak van cliënten dat ze na een faillissement netto meer te besteden hebben, omdat ze gewoon in loondienst zijn gaan werken en het vrij te laten bedrag veel hoger is dan wat ze ooit als ploeterende ondernemer overhielden)

@Twabla Dit vind ik een hele andere benadering. Dit vind ik iemand in de gelegenheid stellen om te reageren, zonder in de (persoonlijke) aanval te gaan. Dit vind ik helder en onderbouwd. Aanvaardbaar om in termen van het discussie onderwerp te blijven. Dank hiervoor. Betreft de jurisprudentie, wanneer je stelt dat de rechter steevast oordeelt dat de gemeente op het advies van het betreffende bureau mag afgaan, tenzij de verongelijkte ondernemer een gedegen alternatief aandraagt, dan klopt dit. Op het moment dat er geen alternatieven worden aangedragen door de verongelijkte ondernemer dan heeft de rechter geen andere gronden om zijn besluit op te baseren, dan hetgeen aangedragen door de tegenpartij (in dit geval de gemeente). Deze heeft ten goede trouw gehandeld, want zij hebben advies van een deskundige organisatie ingewonnen. Echter is daarmee het betreffende adviesbureau niet vrijgepleit, deze staat namelijk niet terecht. Deze hoeft zijn rapport niet te verweren. De (onwetende) verongelijkte ondernemer had zijn verweer in deze anders moeten benaderen. Deze had zich niet alleen moeten richten op wat niet klopt in het rapport (het adviesbureau is niet de tegenpartij), maar deze had zich daarbij moeten richten op het aantonen van de levensvatbaarheid van zijn/haar onderneming middels een deskundig tegenadvies. Of deze had moeten aantonen dat de gemeente niet ter goede trouw heeft gehandeld (indien hier sprake van zou zijn geweest) doordat deze (tegen beter weten in) toch af is gegaan op het adviesrapport. Echter kun je dit (als niet jurist) niet weten, tenzij iemand jou hier expliciet over informeert of wanneer je voldoende op de hoogte bent van je rechten en plichten om hier zelf via bronnen (zoals jurisprudentie, forums, etc.) achter te komen. Het is namelijk niet aannemelijk dat de tegenpartij je op je rechten wijst inzake de mogelijkheid om een tegenadvies in te brengen als bewijs. Waarom zouden ze? Al ben je op de hoogte van deze mogelijkheid, dan is men in veel gevallen nog niet op de hoogte van de mogelijkheden om de kosten hiervoor te verhalen op de tegenpartij (of andere gemeentelijke kanalen). Dus gaat men zelf prutsen om dingen te weerleggen, met als resultaat dat dit wellicht niet voldoet aan de juridische vereisten van onderbouwing. In het geval van de jurisprudentie hoeft het dus allerminst te betekenen dat het adviesrapport als kwalitatief is beoordeeld, dat deze voldoet aan de randvoorwaarden van een onderzoek. Hier is geen onderzoek naar gedaan in de betreffende zaken, anders dan de door de (onwetende) verongelijkte ondernemer gepresenteerde feiten, welke geen jurist of professioneel onderzoeker is. Er wordt enkel verondersteld dat op basis van de gepresenteerde informatie een gemeente er vanuit mag gaan dat de betreffende specialist, ook daadwerkelijk een specialist is en de gemeente in deze dus juist heeft gehandeld door haar negatieve besluit op het advies van de betreffende organisatie te baseren. Om het naar mijn persoonlijke situatie te trekken, was ik vol ongeloof over de onderzoeksmethode van de betreffende organisatie en werd ik vervolgens met stomheid geslagen toen ik het adviesrapport onder ogen kreeg. Ik ben direct (duidelijk onderbouwd) tegen dit advies ingegaan en ging er in eerste instantie vanuit dat dit een incident was. Echter op het moment dat ik niet simpel een aantal feiten aankaart als niet correct, maar wanneer ik letterlijk het hele adviesrapport onderbouwd onderuit haal en wanneer ik ook nog moedwillig handelen impliceer naar aanleiding van de stellingen in het rapport en er wordt niet adequaat gereageerd, dan begint bij mij de argwaan. Dus ben ik gaan zoek naar ervaringen van anderen, naar jurisprudentie. Wanneer ik vervolgens ontdek dat anderen met exact dezelfde situatie zijn geconfronteerd en op basis van exact dezelfde vage argumentatie met een negatief advies zijn geconfronteerd, dan wordt het zeer aannemelijk dat dit niet slechts een incident is. Dan wordt voor mij de gedachten bevestigd dat hier zeer waarschijnlijk andere belagen spelen die een dergelijk handelen mogelijk kunnen verklaren. Wanneer iemand mijn markonderzoek op basis van hoor en wederhoor onderuit haalt en wanneer iemand zich in zijn/haar conclusies op feiten berust, dan heeft de betreffende organisatie zijn naam als professional eer aan gedaan en dan is het negatieve advies aanvaardbaar. Dan had ik maar beter mijn huiswerk moeten doen. Indien het tegenovergestelde gebeurd, dan mag ik terecht ten strijde trekken, want dan had de andere partij maar beter zijn huiswerk moeten doen of adequaat moeten reageren op het moment dat de aap uit de mouw dreigt te komen. Ter vergelijking, wanneer een bank naar aanleiding van een aanvraag betreft een starterslening zou reageren door te stellen dat zij niet overgaan tot financieren omdat er geen keiharde garanties tegenover staan, dan is dit hun goed recht. Dat is duidelijk, transparant, volgens het beleid van de bank. Wanneer een bank zou stellen niet over te gaan op financieren en zich vervolgens in allerlei bochten wringt van aannames en persoonlijke meningen, dan komt dit niet geloofwaardig over en heb ik waarschijnlijk een ijzersterke zaak om alsnog mijn financiering rond te krijgen. De medewerker geeft met zijn/haar houding namelijk duidelijk te kennen dat er geen werkelijk gefundeerder redenen bestaan om mij af te wijzen. @Henkh Zoals hierboven uiteen gezet, wanneer een adviesbureau stellingen presenteert in hun rapportage op basis van feiten, leuk of niet, dan is dit aanvaardbaar. Is dit niet het geval, dan is dit onaanvaardbaar. Verder accepteer ik volgens mij prima zaken die mij niet aanstaan. Ik antwoord toch met respect en ik stel toch concreet waarom ik het wel/niet met de reactie eens ben? Ik gebruik toch geen ongepaste taal en ik uit toch geen dreigingen in welke vorm dan ook? Ik verdedig mij op het moment dat ik mij persoonlijk aangevallen voel (en het dus even niet meer om het discussie onderwerp gaat), maar ook dat doe ik met respect. En misbruik? Ik maak geen personen zwart, wanneer ik oprecht mijn ervaring deel en wanneer ik wijs op jurisprudentie. Wanneer iemand anders jurisprudentie anders interpreteert, dan is dat zijn/haar goed recht en kan hij/zij dit opwerpen in de discussie. Moet ik toestemming hebben van iemand in geval ik in het openbaar mijn beklag wil doen over een bedrijf? Ik beklaag mij niet over een persoon, ik noem geen persoonlijke namen, ik benoem een bedrijfsnaam. Als dit verboden zou zijn, dan zou geen enkele media in staat zijn om dingen aan het licht te brengen. Dan gaat de functie van de media als waakhond verloren. Zal ik nu dan maar snel mijn toevlucht zoeken in een terminal van een luchthaven, voordat ik in de kraag wordt gevat voor mijn uitingen in de media? Nou goed, dit is overdreven, maar u begrijpt mijn punt.

Volgens mij bent u de enige barricade in deze. Het lijkt erop dat u mij ongefundeerd in een hoek probeert te drukken. Hoe kunt u met dergelijke stelligheid zeggen dat mijn verhaal ongefundeerd is? Dat er hier sprake is van laster? Kent u de feiten? Zou u deze dan niet eerst helder in kaart brengen? Vragen stellen? Een openbaar forum misbruiken? Wat is dit voor reactie? Dit gaat helemaal niet meer over het onderwerp van discussie. Ik weet niet of u de eigenaar van dit forum bent, maar u mag de discussie sluiten indien u van mening bent dat dit niet passend is. Ik ben heel goed voorbereid, ik heb allang medestanders gevonden en ik heb ervaring vergeleken. Anders zou ik dit topic niet hebben geopend. U trekt in deze zelf hard van leer, u trekt zelf volledig ongefundeerde conclusies. Ik vind een discussie prima en ik vind het prima als mensen mijn stelling trachten te weerleggen, daar kan ik heel goed tegen en daarom reageer ik ook zo inhoudelijk mogelijk. Wat u tracht te doen is mij met juridisch dreigende taal te beperken in mijn vrijheid van meningsuiting. Dat vind ik onvolwassen. En wanneer u de jurisprudentie goed had gevolgd, dan is er wel degelijk sprake van een patroon. Dit is volstrekt niet een op zichzelf staande situatie, dat zou u moeten weten als u de topics op dit forum volgt. Er wordt in gemeentelijke werkwijzers niet voor niets gewaarschuwd voor belangenverstrengeling. Daar dient een organisatie voor te waken, `elke` organisatie als ik het zo maar even mag uitdrukken. Betreft de jurisprudentie heb ik toch duidelijk gesteld dat er steeds op dezelfde gronden een negatief adviesrapport wordt opgesteld? Met dezelfde twijfelachtige onderbouwing? Welke in mijn beleving een eenvoudige manier is om zonder inhoudelijk op de zaken in te gaan, toch een negatief advies uit te kunnen brengen. Het verbaast mij niets dat de ondernemers in de jurisprudentie niet sterk stonden, anders stonden zij daar niet. Dan hadden zij de zaak op voorhand al gewonnen. Deze ondernemers hadden wellicht gelijk in hun argumentatie maar waren niet bij machte om andere alternatieven aan te dragen om hun levensvatbaarheid aan te tonen. Dat wil toch niet zeggen dat hiermee de adviesorganisatie juist heeft gehandeld? Dat wil enkel zeggen dat de tegenpartij zijn levensvatbaarheid niet heeft kunnen aantonen en dus heeft het adviesbureau automatisch gelijk m.b.t. zijn hoofdconclusie dat het bedrijf niet levensvatbaar is. Nou goed, volgens mij val ik nu in herhaling. Mocht u meer onderbouwing willen, dan zult u (zoals aangegeven) even moeten wachten totdat de aanvraag volledig is afgehandeld en dan zal ik met alle plezier het rapport inclusief onderbouwing op dit forum plaatsen. Positief of negatief. Zo eerlijk ben ik dan ook. Dan zal ik zelfs de jurisprudentie op dit forum plaatsen, indien het zover mocht komen. Verder wil ik nog even heel duidelijk stellen dat ik hier niet ben om vriendjes te maken (die heb ik genoeg), maar om een maatschappelijk onderwerp ter discussie te stellen gerelateerd aan ondernemen. Om zaken vanuit verschillende standpunten te belichten. Ik begrijp volstrekt niet hoe dit wordt gerelateerd aan het misbruiken van een openbaar forum. Om het helemaal duidelijk te stellen, hierbij de definitie van discussiëren; http://nl.wikipedia.org/wiki/Discussie.

Dat begrijp ik heel goed. Indien je plan middels gefundeerde argumentatie op basis van feiten als niet levensvatbaar wordt beoordeeld, dan is dit een situatie waar je niet omheen kunt. Dan moet je je conclusies hieruit trekken en wellicht doorgaan in een andere richting. Echter wanneer je een negatief adviesrapport krijgt dat is opgesteld door een adviseur die aantoonbaar geen ervaring heeft binnen jouw sector en die vervolgens allerlei aannames maakt om naar een negatief advies toe te schrijven, die informatie verdraaid, relevante informatie bewust weg laat, die onwaarheden en onnauwkeurigheden in het adviesrapport presenteert als feiten presenteert, dan klopt er iets niet. Dat heeft niets meer met een economisch haalbaarheidsonderzoek te maken. Een onderzoek moet voldoen aan bepaalde randvoorwaarden, waarbij betrouwbaarheid (controleerbaarheid), nauwkeurigheid en integriteit ten alle tijde gewaarborgd dienen te zijn. Het is heel makkelijk om iemand naar aanleiding van een negatief besluit een gekrenkte ondernemer te noemen, maar dat is nu juist het onrecht waar ondernemers tegen vechten. Dit is namelijk het vooroordeel van veel (tegen)partijen en boks daar maar eens tegenop. Ik heb mijn stelling heel duidelijk onderbouwd richting alle betrokken partijen, maar ik benadruk hierbij ook mijn onvrede. Ik wordt toch persoonlijk geschaad door dergelijk handelen? Dan hoeft je toch niet op de automatische piloot alles te aanvaarden wat jouw richting op komt, zonder enige blijk van emotie? Natuurlijk moet er gezamenlijk naar een oplossing gezocht worden, indien partijen hiertoe bereid zijn, maar wanneer er aantoonbaar onrechtmatig gehandeld is dan is het niet perse meer een gesprek om uitleg of hulp te vragen, maar gaat dit meer in de richting, verantwoord een dergelijk handelen maar. Wanneer dit vervolgens kwaad bloed zet bij de beoordelaar, dan lijkt mij dit geen juridisch standhoudende reden om dan maar helemaal mee te gaan met het negatieve adviesrapport. Het lijkt me eerder logisch en menselijk dat wanneer een besluitvormer notie neemt van dergelijke ontevredenheid, dat deze direct de zaak serieus neemt en begrip toont jegens de vermeende gedupeerde en vervolgens een onderzoek instelt of de klacht gegrond is. Het lijkt mij een volstrekt onlogische reactie door te stellen, als je je onvrede uit dan maak je al helemaal geen schijn van kans meer. Ik vind het overigens sowieso gek dat er steeds wordt gerefereerd naar draagvlak creëren bij de betreffende besluitvormers, het gaat hier toch om een juridisch onderbouwd besluit, waar geen emotie in thuis hoort?

Ik heb toch op een normale manier vraagtekens geplaatst bij het handelen van de betreffende organisatie. Ik schetst toch summier de situatie? Wilt u dat ik het adviesrapport en mijn (feitelijk onderbouwde) weerleggingen online plaats? Ik ben best bereidt dit te doen, maar nadat mijn aanvraag is afgehandeld, wat nu dus nog niet het geval is. Let wel, wanneer ik dit doe, dan kan dit bedrijf waarschijnlijk binnen afzienbare tijd haar deuren sluiten, want dan blijft er niets mee over van haar reputatie. Ik hou mij namelijk nog ontzettend in in mijn uiteenzetting op dit forum. Ik kan keihard aantonen dat er valsheid in geschrifte is gepleegd door de betreffende organisatie, dat zij moedwillig hebben gehandeld, maar dat zal ik niet doen alvorens een rechter zich hierover heeft gebogen. Ik plaats mijn vraagtekens bij het handelen van de betreffende organisatie, maar ik ben niet bij machte om te oordelen. Dus de stelling onderbouwen? Is dit echt wat je wilt op dit forum of gaat het hier om het starten van een discussie waarin iedereen openhartig zijn mening kan uiten? Wanneer het gaat om jurisprudentie, dan klopt het inderdaad dat betreffende ondernemers niet hun gelijk hebben gekregen omdat zij geen tegenadvies hebben aangevraagd en dus de economische haalbaarheid van hun onderneming niet aangetoond kon worden. Dit staat echter los van het feit dat rapportages op ondeugdelijke wijze tot stand zijn gekomen. De ondernemer verweerd zich tegen een negatief besluit en moet het tegendeel bewijzen. Echter staat het betreffende adviesbureau niet terecht en zijn zij niet eens een juridische partij in de zaak (dat is de besluitvormende gemeente), dus het adviesbureau hoeft zich op geen enkele manier te verweren. Dit zou heel anders zijn wanneer het betreffende adviesbureau zou worden aangeklaagd en terecht zou komen te staan. Echter is dit iets waar een (simpele) burger in de regel niet aan toekomt, gezien deze in het kader van een BBZ besluit duidelijk niet vermogend is en deze het al druk genoeg heeft met zijn eigen verweer. Dus vanuit mijn beleving, lijkt mij dit een hele nuttige discussie. Zou het zo moeten zijn dat burgers zo hard moeten strijden tegen dergelijke organisaties om hun recht te krijgen of zou het niet logischer zijn om dit bij de bron aan te pakken? Dat lijkt mij een hoop kosten, moeite en frustratie besparen voor alle partijen. Niet voor niets is het doel vanuit gemeentes om een advies aanvaardbaar te maken voor een betrokken partij. Dat bespaard tijd en geld. Logischerwijs is een besluit waarbij een twijfelachtig adviesrapport van zwaarwegende invloed is geweest, niet aanvaardbaar voor een betrokken partij (ongeacht of het bedrijf wel/niet levensvatbaar is). Dat is niet de schuld van de gekrenkte ondernemers, de verantwoording in deze ligt bij de betrokken overheid en daar moeten zij zich middels de beschikbare werkwijzers wel degelijk van bewust zijn. Ik heb ook wel eens in het boetebankje gezeten binnen mijn rol als werknemer bij een organisatie en ik vond het volstrekt logisch om ongeacht wie wel/niet gelijk had, uit naam van het bedrijf de verantwoording te nemen om de situatie op te lossen. In het geval van het betreffende adviesbureau is tot dusver op geen enkele manier getracht toenadering te zoeken, ondanks dat ik mijn onvrede duidelijk kenbaar heb gemaakt aan hun adres. Dus tja, wil je dit soort dingen voorkomen, neem dan je verantwoording als bedrijf en ga niet lopen leuren over rechtszaken wanneer je zelf niet de moeite neemt om dingen op voorhand recht te zetten. Hebben we het over heftige beschuldigen, dan vind ik het ook nog wel wat dat ik nu regelrecht smaad, laster en belediging op mijn bordje geschoven krijg. Persoonlijk vind ik deze uiting een stuk rechtstreekser dan de stelling die ik heb opgeworpen.

Mijn definitie is als volgt. Het product van een ondernemer is een onderneming, een onderneming is een organisatie van arbeid en kapitaal welke potentieel van eigenaar kan wisselen. Hier ligt wat mij betreft het belangrijkste verschil, wanneer je geen onderneming bouwt kan je ook geen ondernemer zijn. Veel ZZP'ers zijn freelancers, echter zodra bijvoorbeeld het klantenbestand verkocht kan worden (persoonlijke goodwill speelt hier een rol) is er wel sprake van een onderneming en dus een ondernemer.

Ik vind het een hele vreemde veronderstelling dat zzp-ers ondernemers zijn zonder ondernemerskwaliteiten. Er zijn genoeg goede ondernemers die bewust geen werknemers in dienst willen hebben vanwege de rompslomp. Het was racingweirdo die wilde afschaffen wat niet bestaat omdat hij denkt dat dit gaat over mensen zonder kwaliteiten die een belastingvoordeel hebben. Ik heb al geprobeerd uit te leggen dat racingweirdo ziijn mening baseert op een virtuele werkelijkheid. Ik ben echt niet van mening dat zzp-ers ondernemers zouden zijn zonder ondernemerskwaliteiten. Er kunnen vele goede redenen zijn om zonder personeel te werken. Er kunnen vele goede redenen zijn om zelf niet in loondienst te werken. Sinds wanneer is werk in loondienst de norm geworden voor kwaliteit? Ik heb niks gezegd over de werk kwaliteiten van een zzp`er en ik heb ook niet gezegd dat ik tegen eenmansbedrijven ben zonder personeel, ik ben tegen de gesubsieerde variant. Naar mijn mening moet je de volledige risico`s accepteren als je besluit om zelfstandige te worden, wat er nu gebeurd is dat zzp`ers wel zelfstandig zijn maar tegelijk profiteren van allerlei voordelen en sommige partijen willen hun zelfs gelijk stellen aan werknemers(verplicht pensioen, verplicht minimaal salaris) wat houd die zelfstandigheid dan nog in? waar zit dat ondernemersschap dan? Zeker de fraudeurs die ontslag nemen en zich vervolgens met hun eigen bedrijf weer verhuren voor soms wel 40 uur per week jaar in jaar uit, mogen ze keihard aanpakken dat zijn gewoon verkapte werknemers en fraudeurs. Welke "nadelen" heeft een zzp`er in vergelijking met een eemanszaak met personeel? belastingtechnisch gezien niks, moeten we die ook maar van subsidie gaan voorzien?

De verleiding is groot en de succesverhalen worden vaak breed uitgemeten. Maar is ondernemen wel zo leuk en wordt je er inderdaad gelukkiger van? Het antwoord is simpel maar toch complex. Natuurlijk lijkt niets fijner dan zelf je werkuren te kunnen bepalen en dat er niemand is die je beveelt of commandeert. De praktijk is echter dat werkdruk en het halen van omzet als ondernemer je uren gaan bepalen en dat er ineens klanten en een Overheid zijn die van alles van je willen. Tenzij je een wereldschokkende uitvinding hebt gedaan of wanneer je een vak verschrikkelijk goed beheerst, heb je in de wereld van ZZP-ers niets te zoeken. Zoals een werknemer kijkt naar de "eigen baas", zo kijkt de ZZP-er naar werknemers. Werknemers die elke dag lekker uitgerust en redelijk zorgeloos opstaan om aan het eind van de middag op tijd weer lekker naar huis of het stamcafé te gaan. Werknemers met echte snipperdagen en aaneengesloten vakanties met een leuk bedrag aan vakantiegeld om vrij te besteden en een hoop vrije tijd om leuke dingen te doen. ZZP-er zijn betekent over het algemeen dat je weinig tot geen rechten hebt met heel veel verplichtingen en een karig loon. Natuurlijk geldt dit niet voor de eerder genoemde vaklui, maar die hebben dan ook een erg lage overhead en kunnen bij gebrek aan werk terug in dienstverband. Vakmensen zijn altijd gewild al moet je soms wat verder reizen. ZZP-ers met kleine bedrijfjes en ook middenstanders zijn vaak al snel te klein voor het tafellaken en te groot voor het servet. Met andere woorden, om mee te kunnen blijven doen moet je expansie of plotselinge drukte aan kunnen en kunnen beschikken over de bijbehorende financiële middelen en extra mankracht. De tafellakens zijn de middelgrote bedrijven met vlees op de botten die concurrerend kunnen werken en financiële middelen hebben voor scholing, reclame en allerlei voorzieningen. Maar gezien het aantal faillissementen tegenwoordig is het zelfs voor die groep al snel einde verhaal. Een ZZP-er word je tegenwoordig al snel omdat veel van de grotere bedrijven wel af willen van dat lastige en dure vaste personeel. Zij maken het interessant om voor je zelf te beginnen en zullen je vooral uit eigen belang veel voordelen kunnen noemen. Dan zijn er nog de goedbedoelende hobbyisten die denken dat ze van hun hobby een beroep of bedrijf kunnen maken. In de praktijk houdt dit meestal in dat de uren die er ingestoken worden bij lange na niet financieel gecompenseerd worden. Natuurlijk is het leuk om taarten te bakken of sleutel je graag aan auto's of andere zaken. Maar om dit op een zodanig peil te brengen dat je er van kunt leven of een hypotheek van kunt betalen vereist een flinke dosis geluk en bereidheid van anderen om jou dit te gunnen. Om als ZZP-er een redelijk bestaan op te kunnen bouwen inclusief pensioenopbouw en arbeidsongeschiktheidsverzekering heb je toch al snel een kleine twee ton aan omzet per jaar nodig. Dat is dan nog afhankelijk van je winstmarge natuurlijk. Want van die twee ton gaan een hoop zaken af: gereedschap, je vrije dagen en vakantie, belastingen, telefoon, computer, internet, verzekeringspremies, vervoer, huur, je boekhouder en ga zo maar door. Vanuit huis werken is ook zo'n thema. Wanneer je echter geen groot huis met twee ingangen en dubbele toiletten bezit, dan zijn al je zakelijke lasten niet aftrekbaar voor de belasting. Dat betekent dat je de energiekosten, je huur en alles wat er om heen hangt moet rekenen als zijnde privé uitgaven waarover je extra belasting betaalt. Beter en logischer is het dus om uit te gaan van een bedrijfspandje dat je incl. verzekeringen, telefoon en energie toch al snel minimaal twintigduizend euro per jaar achteruit zet. Tel daar de investeringen voor je gereedschap en je interieur bij op en je staat de eerste drie maanden al voor niets te werken. Verder ben je als ZZP-er zonder kapitaal totaal niet interessant voor een bank of andere geldschieter. En als je er al een zo gek krijgt dan moet je niet vergeten dat je ook nog een maand voor niets werkt om de rente en aflossing op je lening te kunnen betalen. Ai dat tikt aan, nu hebben we nog maar 8 maanden over minus wat vrije dagen en vakantie, begrafenissen, huwelijken, geboortes, dokters- en tandartsbezoek, etc en dan zijn het er nog maar 7. Dan gaan we er maar gemakshalve van uit dat jij of je partner of je eventuele kinderen nooit ziek zijn. Een paar weekjes griep of even door je rug gaan zijn tenslotte ook optioneel en dan zou je nog maar 6 maanden over houden om die twee ton om te zetten. Dat betekent dat je ruim 33 duizend omzet per maand moet gaan draaien. Voelt u de bui al hangen? 33 Duizend delen door 20 werkbare dagen is 1650 euro per werkdag en dat delen door een normale acht uur durende werkdag komt neer op 206,25 per uur. Dat is het gemiddelde uurtarief van een strakke advocaat of notaris, maar niet van de gemiddelde ZZP-er die in de praktijk al blij is met 30 tot 40 euro per uur.