Erelijst

Volgens mij is het heel simpel. De betalingstermijn 60 dagen. Zodra die 60 dagen voorbij zijn, is het eigenlijk al einde oefening. Ze zijn dan meteen in verzuim (als bedrijf). Bedrijven hoef je wettelijk ook niet eens een herinnering te sturen. Die zijn meteen in verzuim. De betalingstermijn mág langer, maar alleen met wederzijdse instemming en als de klant kan aantonen dat het voor geen van beide partijen nadelig is. Dat is hier uiteraard niet zo, want het is nadelig voor jou en het is niet in vooraf wederzijds overeengekomen. Je kunt zo'n brief als niet verzonden beschouwen. Het heeft geen enkele waarde, behalve dan om de zwakke broeders af te schrikken om geen actie te ondernemen. Na die 60 dagen gaat gewoon meteen de wettelijke rente gelden (8%/jaar) en mag je incassokosten gaan rekenen (minimaal 40 euro). Al is het wel zo dat die incassokosten meestal alleen redelijk worden geacht als je ten minste een klein beetje moeite hebt gedaan (lees: een brief hebt gestuurd waarin je de klant nog 14 dagen de tijd geeft). In de aanmaningsbrief kun je uiteraard gewoon je normale verhaal kwijt ("Uw betalingstermijn is verstreken, wij verzoeken u vriendelijk, etc"). Mijn instinct zou zijn om dit soort grote bedrijven eigenlijk geen enkele duimbreedte toe te geven. Als het echt zo is dat ze na een paar dagen minder of geen omzet meteen het verhaal zo draaien dat JIJ ongevraagd voor bank moet gaan spelen, dan gaat het echt niet goed met zo'n bedrijf. Of zo'n bedrijf dan failliet gaat, is dan niet een vraag van óf maar eerder wannéér. En of dat dan door jou aanmaningen of niet komt is eigenlijk ook niet zo relevant. Achteraan sta je sowieso. Ik zou gewoon een normaal traject volgen, niet emotioneel. Geen leveringen meer doen voor bestellingen die nog niet zijn betaald en alleen nog leveren zodra de betaaltermijn weer naar normaal is teruggebracht. Gewoon een brief sturen die je altijd stuurt bij te late betalingen en daarna het normale incassotraject. Het ligt eraan hoe hoog je vordering is en hoe ver je daarmee wil gaan. Incassobureau gaat meestal niet werken en dan kom je al gauw uit bij een gerechtelijke incasso met een gerechtsdeurwaarder. Het is dus even rekenen en inschatten hoe effectief die zullen zijn en of het de prijs waard is. Maar goed, één en ander is misschien ook afhankelijk van je eigen wensen en of dat je deze klant in de toekomst nog als klant wil hebben, houden of krijgen.

Je moet ook niet meteen als reactie de dienstverlening stoppen, je moet alleen leveringsvoorwaarden voor toekomstige opdrachten aanpassen aan hun brandbrief. Je antwoord is dan dat je gezien de situatie het leverancierskrediet maximeert op het huidig openstaand bedrag om ook je eigen overlevingskansen moet veiligstellen. Als ze nu nog van je diensten gebruik willen maken dat er dan vooruit betaald moet worden. Kennelijk is de verplaatsing van goederen dan dermate cruciaal dan moeten ze ook bereid zijn te betalen.. Er hoeft van jou niet verwacht te worden dat jij jou dienstverlening ongewijzigd en mogelijk onbetaald voortzet omdat zij niet meer aan hun verplichtingen kunnen voldoen. Dat is toch net even meer genuanceerd en laat zien dat je bereid bent de relatie in stand te houden en te helpen waar je kan.. Tegen de tijd dat het eind mei is kun je vast beter inschatten of deze klant nog "levensvatbaar" is en door deze handelswijze zet je een maximum op het verlies als ze onverhoopt nooit zullen betalen.

Dat de fiscus controleert bij inkomen onder een bepaalde drempel klopt waarschijnlijk wel, maar dat doet ze uiteraard ook in het geval van architecten en anderen die hoge tarieven rekenen. Het gaat immers om het jaarinkomen, niet om de hoogte van je uurtarief. Voor kunstenaars lijken zelfs duidelijk lagere inkomenseisen te gelden dan voor anderen. Waarschijnlijk omdat vrijwel geen enkele kunstenaar een hoog jaarinkomen heeft (de welbekende uitzonderingen daargelaten). Wat dat betreft heb ik i.i.g. de indruk dat de fiscus i.h.a. wel appels met appels vergelijkt als het gaat om de criteria omzet en winst. Misschien is het vanuit fiscaal oogpunt dus zelfs wel handig om je IT-artist te noemen als je als programmeur weinig omzet/winst maakt. Beetje hetzelfde woordspelletje dus spelen als de groenteboer in Amsterdam Oud-Zuid die zich groentejuwelier noemt en twee keer zo duur is als een andere groenteboer. En wat de onmogelijkheid van het bijhouden van die uren betreft: heb je wel eens geprobeerd om een compleet sluitende rittenadministratie bij te houden, terwijl je regelmatig in Amsterdam Centrum moet zijn (bijvoorbeeld voor een zitting bij het Hof) en aldaar een parkeer plaats moet zien te vinden, dus alle extra parkeerplaatszoekkilometers bovenop de meest gebruikelijk enkele reisafstand tussen punt A en B nader moet toelichten? Dat is echt niet te doen. Sterker nog: als het je wel lukt, ben je tijdens het rijden bezig met je administratie en dat is gevaarlijk in het verkeer dus strafbaar! Bovendien verwerpt de fiscus zo'n sluitende administratie met als argument dat zo'n sluitende administratie een onmogelijkheid is in real life, dus sowieso wel uit de duim gezogen moet zijn (jawel, ik spreek uit ervaring!). Maar goed, die rittenadministratie is dan ook bedoeld als een quasi escapemogelijkheid voor degene die onder de bijtelling wil uitkomen, want het is eigenlijk de bedoeling dat iedereen met een auto van de zaak bijtelt. Die urenadministratie is er daarentegen juist voor om juist niet iedereen die ook maar iets voor zichzelf doet en daar een paar centen mee verdient, recht te geven op een forse aftrekpost.

Oh, wow, dat is een wetenschapper? Wat in Wuhan gebeurde kan net zo goed in Nederland plaatsvinden. Wuhan is een plaats met goede medische voorzieningen waarop menige plaats in Europa (en waarschijnlijk Nederland) jaloers op kan zijn. Het liep daar compleet uit de hand toen zieke patiënten niet meer opgenomen konden worden en naar huis werden gestuurd, waar ze hun eigen gezin aangestoken hebben. Andere Chinese steden is dat bespaard gebleven, die hebben genoeg capaciteit gehad voor verpleging en daardoor zijn het aantal doden daar beperkt gebleven. Hoeveel extra zieken kan het Nederlands systeem aan voordat het implodeert? 500? 1000? 2000? 1 Japans cruise schip of 2 koreaanse kerkdiensten? 1 hoestend kind op school, 3 weken later 10 begrafenissen van ouders en 40 van opa's en oma's? Grote paniek is niet nodig, maar als deze ziekte begint te razen dan gaat dat bakken met ellende opleveren.

Dat is zeker verstandig, al heb je natuurlijk wel gevallen van een malafide partij die niet bereikt wil worden. Van email of sms is niet technisch aan te tonen dat deze zijn aangekomen, laat staan gezien en gelezen. Verder vermoed ik dat iemand die niet bereikt wil worden geen whatsapp op dat nummer gebruikt, of de bevestigingsfunctie heeft uitgeschakeld. Het niet krijgen van zo'n afhaalbriefje is best een realistische mogelijkheid, maar klinkt een stuk minder plausibel als je in ieder geval kunt aantonen ook nog een email, sms en app bericht verzonden te hebben. Dat dat allemaal niet aan zou zijn gekomen is gewoon heel onwaarschijnlijk. Bovendien denk ik dat een rechter wellicht ook kijkt of een partij belang heeft bij het zoekraken van een aangetekend stuk. Als dat niet of nauwelijks het geval is lijkt het me dan weer waarschijnlijker dat het wel geloofwaardig is.

Het is altijd het beste om een brief ook per gewone post, per email én per app te sturen. Zeker het laatste beveel ik aan want bijna altijd krijg je leesvinkjes. Ik sms wederpartijen bovendien ook nog dat er een aangetekende brief/mail/app verstuurd is. Verder kun je dagelijks track&trace in de gaten houden en wederpartij erop attenderen dat er een aangetekende brief klaar ligt. Van de status in track&trace kun je dagelijks ook screenshots maken als bewijs. Er is veel andere rechtspraak dan hierboven aangevoerd. Een aantal willekeurige voorbeelden: http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:GHDHA:2019:582 3.13 [appellant] heeft aangevoerd dat de brief van 7 september 2015 aangetekend aan Lend is verstuurd aan het in de brief genoemde postbusadres. Lend betwist niet dat het op de brief genoemde postadres door haar wordt gehanteerd. [appellant] heeft een bewijs dat de brief aan PostNL ter aangetekend versturen is aangeboden in het geding gebracht. Op dat bewijs is ook het in de brief genoemde adres opgenomen. Er is geen reden om aan te nemen dat PostNL de brief vervolgens niet heeft aangeboden aan dat adres. Nu het om een postbusadres gaat, zal PostNL aldaar een afhaalbericht achterlaten met de vermelding waar de brief kan worden afgehaald. Er moet dan ook worden aangenomen dat de brief Lend heeft bereikt of dat het niet bereiken het gevolg is van een eigen handeling van Lend omdat Lend de brief niet heeft afgehaald (HR 14 juni 2013, ECLI:NL:HR:2013:BZ4104, r.o. 3.4.3). Gelet daarop kon Lend niet volstaan met de enkele ontkenning die brief ontvangen te hebben (vgl. HR 10 augustus 1990, ECLI:NL:HR:1990:AC1565, r.o. 4.4). Lend heeft haar ontkenning echter niet nader gemotiveerd. Zij heeft ook niet betwist een afhaalbericht te hebben ontvangen. http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBNNE:2020:82 5.3. [gedaagde] heeft de aangetekende brief naar het bij hem bekende (woon)adres van [eiser] gestuurd, welk adres hij vooraf heeft geverifieerd in de BRP. De aangetekende brief is op 6 mei 2016 door Post NL voor de eerste keer aangeboden op het woonadres van [eiser] en is daar nadien nogmaals aangeboden. In de tussentijd heeft de aangetekende brief op het voor [eiser] kenbare ophaalpunt van Post NL gelegen, waar deze kon worden afgehaald. Post NL heeft [gedaagde] medegedeeld dat het feit dat de aangetekende brief door laatstgenoemde retour is ontvangen met daarop de sticker "niet afgehaald" bewijst dat de aangetekende brief door Post NL op de door Post NL gegarandeerde wijze is behandeld, te weten (i) het twee keer aanbieden op het aangegeven adres, (ii) het beide keren achterlaten van een afhaalbericht door Post NL op dit adres, (iii) het op het aangegeven afhaalpunt klaar liggen van de brief voor de geadresseerde totdat de termijn is verstreken en (iv) het na het verstrijken van genoemde termijn retour zenden van de aangetekende brief met daarop de sticker "niet afgehaald". http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:HR:2010:BK4947 3.3 Het hof heeft aan zijn beslissing het volgende ten grondslag gelegd. Het hof heeft allereerst voldoende aannemelijk geoordeeld dat [verzoeker] op de voorgeschreven wijze - dus per aangetekende brief met bericht van ontvangst - is opgeroepen voor de behandeling van het faillissementsverzoek op 23 december 2008, dat bij die oproep ook de brief als bedoeld in art. 3 lid 1 F. was gevoegd, en dat de enveloppe met inhoud op 28 november 2008 op het adres van [verzoeker] is aangeboden maar dat toen niemand op dat adres is aangetroffen. Na te hebben geoordeeld dat voorbijgegaan moet worden aan het verweer van [verzoeker] dat hij het "afhaalbericht" van TNT Post niet in zijn brievenbus heeft aangetroffen, overweegt het hof als volgt (rov. 3.4): "(...) [Verzoeker] heeft zijn stelling op geen enkele wijze met bewijs gestaafd of anderszins aannemelijk gemaakt, zodat het niet afhalen van voormelde enveloppe met inhoud - met als gevolg daarvan het verstrijken van de in artikel 3 Fw genoemde fatale termijn van veertien dagen - geheel voor zijn risico blijft. De tekst en de strekking van artikel 3 Fw bieden geen ruimte om, zoals door [verzoeker] wordt betoogd, aan te nemen dat het hier niet zou gaan om een fatale termijn." http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBHAA:2010:BM7479 2.5 Het betoog van verweerder slaagt. Op basis van de uitdraai uit het Track&Trace-systeem kan in voldoende mate worden vastgesteld dat aan eiser een poststuk is aangeboden, welke bij geen gehoor op het postkantoor is achtergelaten teneinde te worden afgehaald. U2.5 Het betoog van verweerder slaagt. Op basis van de uitdraai uit het Track&Trace-systeem kan in voldoende mate worden vastgesteld dat aan eiser een poststuk is aangeboden, welke bij geen gehoor op het postkantoor is achtergelaten teneinde te worden afgehaald. Uit niets kan worden afgeleid dat de werkwijze van TNT Post anders is geweest dan gebruikelijk. Er moet derhalve van uit worden gegaan dat de postbesteller een afhaalbericht bij eiser heeft achtergelaten. Dat de postbesteller op de enveloppe het vakje ‘geweigerd’ in plaats van ‘niet afgehaald’ heeft aangekruist, doet aan het vorenstaande niet af. Ook de stelling van eiser dat hij door de betaling van de kosten van het onderzoek geen enkele reden zou hebben een aangetekend stuk van verweerder te weigeren dan wel niet af te halen, leidt niet tot een ander oordeel. Ten aanzien hiervan heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (LJN: BK6718) geoordeeld dat dit geen feit of omstandigheid betreft waaruit zou kunnen blijken dat door TNT Post geen afhaalbericht op eisers adres is achtergelaten, omdat deze stelling niet ziet op de vraag of een afhaalbericht bij hem in de brievenbus is achtergelaten. http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:PHR:2011:BQ5073 2.12 Voor de stellingen van [eiser] "dat het in dit geval anders is gegaan", verwijst onderdeel 2.5 naar de memorie van grieven onder 17: "17. De brief van 30 oktober 2006 is bij [eiser] niet bekend. Vaststaand is dat de brief blijkbaar is bezorgd, per aangetekende post, toen [eiser] er niet was. De brief is nooit bij [eiser] aangekomen terwijl het wel op de weg van de gemeente had gelegen om de brief nogmaals te laten bezorgen. [Eiser] bestrijdt dat er aan hem is toegezonden geweest een brief "per normale post" met dezelfde dagtekening. Ook is duidelijk dat aan de gemachtigde van [eiser], hetgeen wel te doen gebruikelijk is, niet een kopie van de brief is toegezonden geweest!" Anders dan onderdeel 2.5 kennelijk veronderstelt, ligt in de geciteerde passage niet de stelling besloten dat [eiser], nadat de aangetekende brief van 30 oktober 2006 hem tevergeefs was aangeboden, geen afhaalbericht ter zake van die brief zou hebben ontvangen. Dat [eiser], zo dit laatste het geval zou zijn, de ontvangst van een afhaalbericht uitdrukkelijk zou hebben betwist, ligt te meer in de rede, nu ook [eiser] als vaststaand aanmerkt "dat de brief blijkbaar is bezorgd, per aangetekende post, toen (...) (hij) er niet was." Overigens bieden de stukken, anders dan het onderdeel suggereert, wel degelijk steun aan de aanname van het hof dat in het gegeven geval de gebruikelijke gang van zaken daadwerkelijk is gevolgd. Als productie 15 zijn bij de conclusie van antwoord onder meer de stukken met betrekking tot de aangetekende verzending van de brief van 30 oktober 2006 overgelegd. Bij die stukken bevindt zich een "Geen gehoor"-sticker, ingevuld door de postbezorger die het poststuk tevergeefs aanbood, en de retoursticker waarop "Niet afgehaald" is aangekruist. Een en ander wettigt het vermoeden dat de aangetekende brief gedurende enige tijd voor [eiser] gereed heeft gelegen en dat [eiser] daarvan op de voorgeschreven wijze in kennis is gesteld. Dat geldt temeer nu uit de overige bij conclusie van antwoord overgelegde producties blijkt dat [eiser] de hem eerder per aangetekende post gezonden brieven stelselmatig heeft geweigerd (productie 6, productie 7, productie 8, productie 9, productie 10 (2x), productie 11 (2x), productie 12, productie 13 (2x), productie 14 (2x)), dan wel niet heeft afgehaald (productie 9, productie 12). Bij die stand van zaken lijkt meer voor de hand te liggen dat [eiser] ook het afhaalbericht met betrekking tot de hem per aangetekende post gezonden brief van 30 oktober 2006 heeft genegeerd, dan dat dit afhaalbericht hem niet zou hebben bereikt. http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:CRVB:2016:5032 : 4.4. Deze beroepsgrond slaagt niet. Indien een poststuk aangetekend is verzonden en de belanghebbende de ontvangst ervan ontkent, dient te worden onderzocht of het stuk door PostNL op regelmatige wijze aan het adres van de belanghebbende is aangeboden. Wanneer PostNL bij de aanbieding van het poststuk niemand thuis aantreft en daarom een afhaalbericht achterlaat, komt het niet afhalen van dat poststuk bij het kantoor van PostNL voor rekening en risico van de belanghebbende. Stelt de belanghebbende geen afhaalbericht te hebben ontvangen, dan ligt het op zijn weg feiten aannemelijk te maken op grond waarvan redelijkerwijs kan worden getwijfeld dat een afhaalbericht is achtergelaten.

Vergelijking uit de IT: een goede programmeur, zegt men, schrijft 20 regels code per dag. Dat is, wat? Tien minuten werk? De rest van de tijd ligt hij/zij op de bank na te denken. Een slechte programmeur typt non-stop.

Openingstijden van een winkel? Zo kom je koffiedrinkend op een stoel ook aan je uren. Op kantoor, in een galerie, in een toonzaal. Een boer die zijn uren moet waarmaken door te verwijzen naar de rijtijden van zijn tractor lijkt me een bewijs dat we het paard achter de wagen gespannen hebben. Voor zelfstandigenaftrek is één primair criterium voldoende: ondernemen als hoofdactiviteit. Maar eigenlijk zou die hele aftrek eens kritisch bekeken moeten worden. Veels te veel gedoe. Lees bijvoorbeeld eens deze noodkreet van een musicus en trek dat door naar talloze andere zelfstandigen die niet zo goed in al die vakjes passen.

Wel de nietjes eruit halen. of helemaal niet meer betalen omdat ze omvallen. In mijn klantenbestand heb ik er 2 waarvan ik bijna zeker ben dat ze de zomer niet zullen halen. Het dilemma is gewoon door blijven werken of direct stoppen. Gelukkig gaat het bij beide niet om hele grote bedragen.

Ben ik niet helemaal met je eens. We hebben het hier over ondernemers en niet over werknemers. Als je klanten opeens wegvallen, betekent dat dus dat je dan opeens heel veel, zoniet alle, uren kwijt bent aan acquireren. Misschien een nieuwe business bedenken die wat meer corona-bestendig is. Je hebt tijd op de website bij te werken. Je bent druk met het inlezen over de Tozo-regeling. Je moet ook nog gewoon lopende verplichtingen nakomen. Belastingaangiftes, boekhouding en administratie gaan gewoon door. Werknemers hebben geen enkele keus en hebben zelfs ook bewust gekozen om geen ondernemersrisico te lopen. Nu is het natuurlijk wel zo dat de boel verplicht door de overheid op slot gaat, dus áls ze al iets zouden aanpassen, zou ik eerder zeggen dat het urencriterium in 2020 verlaagd moet worden van 1.225 naar 900 uur bijvoorbeeld. Maar op zich kunnen ondernemers gewoon blijven ondernemen, óók als ze (vooralsnog) een periode niet op de gebruikelijke wijze omzet kunnen maken.

Bij kindertelevisie herhalen ze ook alle educatieve afleveringen een keer of 6 om het bij de kinderen te laten landen. Ik probeer niet grappig te zijn, maar ik vrees dat wij als mens en ondernemer ook op sesamstraat niveau opereren. Zaken moeten een aantal keer herhaald worden voordat je het wil/kan/moet geloven. Je ziet nu nog de automatische reflexen - bedrijven die eenzijdige betaaltermijnen oprekken - Verhuurders die boos naar hun huurders grommen dat ze gewoon moeten betalen omdat ie ze er anders gewoon uitzet - Ondernemers die bang zijn dat hun opzeggingen genegeerd worden. Ik denk dat het nog een maandje zal duren voordat iedereen echt door krijgt dat alle algemene voorwaarden, boeteclausules en andere juridische zekerheden de openhaard in kunnen. want -wat heeft een bedrijf aan langer leverancierskrediet als de leverancier daardoor de volgende zending niet meer kan leveren en je eigen omzet dus ook uitvalt.. - wat is erger voor de verhuurder 3 maanden huur kwijtschelden of uitsmeren over de resterende termijn van het huurcontract. Of een huurder op straat schoppen en daarna een jaar leegstand omdat door de (dreigende) recessie niemand nog durft te huren voor 5 jaar. - wat heeft een leverancier aan een doorlopend contract als (mede) daardoor de klant failliet gaat. Ik geef meteen toe... dit is een oversimplificatie van de situatie en met willekeurige voorbeelden uit een paar topics op HL. Maar net zo als we 2 a 3 weken geen voorstelling konden maken van de maatregelen die nu van kracht zijn, denk ik dat we qua ondernemersmoraal en besef nu nog rond de datum van 27 februari (eerste besmetting in NL) zitten. Er zullen waarschijnlijk nieuwe (onderlinge) afspraken nodig zijn die ons voorstellingsvermogen nu nog te boven gaan.. Menig contract zal mogelijk meer waarde hebben als wc papier..

Uiteindelijk komt die brief inderdaad wel retour, maar dat kan best een paar weken duren. Als je iets tijdig moet opzeggen oid dan kan het daardoor te laat zijn. Bovendien bewijst het terugkomen van de brief niet dat er een afhaalbericht is achtergelaten. Ergens lijkt me momenteel de beste weg om, als het een vereiste is om een aangetekende brief te sturen, dat wel te doen, maar ook de brief per email oid te sturen. Als de ontvanger verder ter goede trouw is is dat wel zo handig: om emails te lezen hoef je niet naar kantoor, om de post op te halen waarschijnlijk wel.

Hier gebeurt ook wel eens dat de aangetekende envelop zomaar in de brievenbus gestopt wordt, als niemand thuis is en de deur opendoet... Als je geluk hebt dan wordt dat dan ook door de juiste brievenbus gedaan. Maar op zich zou het ook best kunnen dat het bij heel iemand anders dan is (die het vervolgens weggooit of wat dan ook).

Het niet-ontvangen van zo'n afhaalbericht is overigens best een realistisch scenario: het is me afgelopen jaar al een paar keer overkomen dat een zending (pakket waarvoor getekend moest worden, geen aangetekende brief) zou zijn aangeboden door postNL, maar in de praktijk bleek dat niet het geval. Nu gebeurt het wel vaker dat bezorgers gewoon te laks zijn om aan te bellen, maar deze liet ook geen afhaalbericht achter in de brievenbus. Gelukkig had ik track & trace nummers en waren het zendingen die ik verwachtte waardoor ik wist dat ze op de afhaallocatie lagen, maar dat is uitsluitend het geval omdat ik zelf die zendingen volgde. Als er iets was bezorgd dat ik niet verwachtte zou het ongezien retour afzender zijn gegaan na een week of twee. In die zin zou het dus realistisch best mogelijk zijn dat de ontvanger ook geen afhaalbericht krijgt, en daarmee geen weet heeft van het bestaan van de brief - ook ter goeder trouw. Wat dat betreft kan het ook handig zijn om een brief zowel aangetekend als 'gewoon' te verzenden: de gewone brief zal in de brievenbus terecht komen, en als de ontvanger ter goeder trouw is is daarmee het probleem voorkomen.

Dank je, dat is een uitgebreider en vollediger antwoord dan ik had durven hopen. Het bespreekt de wet, hoe soortgelijke randgevallen eerder uitvielen in de jurisprudentie, en sluit af met praktische tips voor de ondernemer die hiermee te maken krijgt.

Inmiddels hebben we andere keuzes gemaakt. We huren bij een aantal conceptstores kledingrekken. Onze winkel wordt deels kantoor en opslagruimte. En mijn dochter gaat een groter gedeelte huren voor haar wellness salon. En ik ben aan het werk voor verschillende bedrijven, dat was meest gunstige financiële oplossing.