Annedien Hoen

Voor op de Kamerkrant van maart staat een grafiek met hierop "Factoren voor een succesvolle start", met de volgende cijfers: Goede relaties: 33% Doorzettingsvermogen: 29% Prijs/kwaliteit verhouding: 21% Ervaring in de branche: 19% Wat ik me afvraag is wat de starters hier verstaan onder "goede relaties" en hoe ze denken daar aan te komen-- de cijfers zijn namelijk niet afkomstig van succesvolle ondernemers van van pas gestarte ondernemers. Hoe realistisch vinden de wat ervarener ondernemers hier een overzicht als dit?

De boodschap is denk ik niet helemáál zoals jij 'm verwoordt. Het blijft het communiceren van voordelen, maar dan niet simpelweg zo plat als "prijsvoordeel" maar "Koop dit en je koopt liefde". Kijk bijvoorbeeld maar eens naar Dove deodorant. Het is gewoon een beetje gas met een beetje cycolmethicone, alfa-isomethyl ionone, een snufje butylphenyl en wat parfum (en nog zo wat ingrediënten). Maar je koopt "bescherming". Een wapen tegen naar zweet stinken en je kapot schamen. Dat is niet intuïtief, dat is gewoon een vorm van "brainwash". Branding 'wetmatigheden' zijn in feite gewoon psycholgie en zolang directeuren en ondernemers nog mensen zijn, zijn ze net zo vatbaar voor die principes. :)

De url is tamelijk plat, maar de teksten op die site zijn bijzonder academisch... "Ruziemetdebaas.nl gaat uit van het gegeven dat conflicten op elkaar lijken en dat ideeën voor oplossingen besloten liggen in deze ervaringskennis." En wat te denken van een hart onder de riem als: "Een conflict kan zelfs leiden tot verbeterde werkrelaties en innovatie." De cases aan de rechterkant zijn voer voor psychologen ;) Er heeft iemand prachtig ronkende taal uit zijn/haar mouw geschud, maar wie gaat zich daar in herkennen? Mij lijkt dat conflicten vooral in ongelijke (machts/opleidingsniveau/inkomensniveau/intellect) )relaties nogal uit de hand kunnen lopen, maar ik verwacht niet dat de mensen die "opvoeding" behoeven wat dat aangaat hier heel erg lekker doorheenfietsen! Met name de emotioneel minder intelligente mens zal, gefrustreerd en vol van het conflict, waarschijnlijk snel afhaken hier. Voorts de citaten die onder de kop staan. "“Genuine listening ability is one of the few true forms of competitive advantage” - Feargal Quinn" Wat heeft dat met een conflict te maken? Dat écht luisteren goed is in een conflictsituatie staat er namelijk niet. Er staat dat echt luisteren goed is voor je concurrentievoordeel. Eh? ??? Vervolgens: het perspectief steunt de gefrustreerde werknemer in zijn/haar negatieve houding ten opzichte van zijn/haar baas. Ik ben even op de wizard voor conflicthantering aan het klikken (op zich een geinig concept en zal de uitvoerder van deze site een leuk extra zakcentje hebben opgeleverd ;-) en als ik dan uitleg vraag over als mijn conflict in mijn ogen (als werknemer) gaat over "Manier van leidinggeven" en ik vraag uitleg dan krijg ik dit: "Manier van leidinggeven Het gaat hier om zaken als het niet kunnen delegeren, geen uiting van waardering, beoordelen, functioneren, botsende karakters en rivaliteit." Je gaat er dan al van uit dat de werknemer een zuivere inschatting heeft kunnen maken van de situatie--hoe terecht is dit en in hoeverre helpt dit bij het oplossen? Maar goed, ik ga even verder. Dan deze vraag: Wat is de mate van verhitting? Verharding van de relatie Escalatie van het conflict Openlijke strijd Heh? Ik had gewoon tegen . gezegd dat we dat rapport . af zouden hebben en toen ging . dwarsliggen en toen kwam het niet op tijd af en toen zei . dat het door mijn thuissituatie kwam dat we achter lagen en toen ging ik naar . en die zei dat . wel een punt had en werd er een aantekening van gemaakt dat ik mijzelf ook niet goed vond functioneren terwijl ik dat helemaal niet gezegd had en toen ging . zich er ook nog mee bemoeien, waardoor . zich gesteund voelde, dus ik meldde me ziek omdat ik er even over na wilde denken maar toen zei . dat ik mijn kop ik het zand stak dus ik wilde het bespreken met . maar die had geen tijd voor mij dus ik moest maar wachten tot die eindelijk tijd had maar toen dat eenmaal zo was voelde ik me . en had ik ondertussen ook gehoord dat . ... Dan naar de "wist u datjes": Hieronder vindt u een opsomming van leuke en handige wetenswaardigheden. De eerste: "Reeds in de jaren '70 werd geschat dat managers tot 30% van hun tijd besteden aan het omgaan met conflicten." Leuk, het perspectief van managers, maar wat heb iK daar aan, ik heb ruzie met mijn baas. De tweede: "Managers van Fortune 500-bedrijven zijn van hun tijd kwijt aan werkzaamheden die te maken hebben met rechtzaken waarin het bedrijf verwikkeld is. Bron: Stephen Rosenberg" Jaahaa, interessant hoor maar wat boeit mij die manager? Ik heb ruzie met mijn baas en wil iets weten waar ik nu wat aan heb. De derde: "De kosten van het vertrek (en vervanging) van een werknemer bedragen in de VS tussen de 75% en 150% van een jaarsalaris. (1998) Bron: Philips, D.T., 'The Price Tag of Turnover' in: Personnel Journal, 1990, 58." Okay, wacht even, dus ik zit hier op deze site omdat het allemaal zoveel tijd en geld kost, dat ziekteverzuim? Hadden ze dat niet wat beter kunnen maskeren en wat meer gericht kunnen zijn op mij helpen? Ik heb namelijk ruzie met mijn baas en wil er iets aan doen, maar hoe pak ik dat concreet aan? Enne bazen, www.ruziemetdewerknemer.nl is nog vrij ;-) Overigens vind ik dat "de baas" al tekenend voor de rest van het concept: waarom niet "mijn baas", waarom nog meer afstand scheppen? Alsof "de baas" een soort archetypisch fenomeen is waar je dan ruzie mee krijgt en ook in een archetypisch conflict terechtkomt. Mensen (werknemers) emanciperen in hun conflict: prima idee. Ik vind persoonlijk de uitvoering rammelen.

dennenappel werkt bij Octrooicentrum Nederland dus het lijkt me waarschijnlijk dat zijn vragen relevant zijn voor jouw situatie. Je documenten laten dateren kan altijd, zodat je bij een eventuele rechtzaak kan aantonen dat jij eerder was. Vergeet echter niet dat grote bedrijven vaak een groot, wat ik noem "naaiatelier" hebben; een batterij advocaten (juridische afdeling) die eenlingen en kleine bedrijven gewoon in een (financiële) uitputtingsslag de nek omdraaien. Rechtsgeldig online registreren kan trouwens ook via http://www.file-reg.com/nl en kost € 15.

Volgens mij is dat geen grapje maar juist het soort misleiding waar het kwaad zich schuldig aan maakt ;-) Zo is de eerste hit op die zoekterm: "Google Investor Relations Our informal corporate motto is "Don't be evil." We Googlers generally relate those words to the way we serve our users – as well we should. ... Dat is net zoiets als dat één van de meest gemonopoliseerde, kapitalistische organisaties die ik ken zich profileert met "KleinZacht"...beter bekend als Microsoft...hoewel Billy-boy z'n leven heeft gebeterd. Ook "investor relations" waarschijnlijk maar soit. @ doelgroep: leeftijd hoeft geen struikelblok te zijn (w.c.papier heeft ook een tamelijk brede doelgroep), als er maar wel iets anders is waar je je duidelijk op kan richten.

En er zijn natuurlijk redenen te bedenken waarom je iemand van 17 geen € 280.000 in handen drukt. Helemaal als je met je onderneming ook gaat "beschikken" over de levens van andere mensen die economisch van je afhankelijk worden. Bovendien heb je nogal een probleem als het niet lukt, zo jong al zoveel schulden is een manier van aan de grond lopen die je maar moeilijk opgelost kunt krijgen dan. Als je dan zo'n ondernemende geest bent kan je ook proberen van niets (of weinig) iets te maken, en daar op voort te bouwen. Bovendien kan je niet per definitie zeggen dat als je plan afgewezen wordt je dus niet serieus genomen wordt. Het kan best zijn dat je serieus genomen wordt en je plan nog steeds wordt afgewezen. Probeer die dingen los van elkaar te zien...

Dat is een fraai citaat, maar het resultaat was wat minder fraai. Dat even voor de generatie die geen idee heeft wie Nikki Lauda is (een coureur die erg verbrand is bij een race-ongeluk). Is controle niet hoe dan ook een illusie? Zelfs als het zo lijkt kan er toch nooit sprake zijn van absolute controle? Met je inhoudelijke boodschap ben ik het meer dan eens! Meer durven, proberen, experimenteren. Wat mij overigens opvalt is dat zèlfs "onder collega's" (ondernemers) men nog flink calvinistisch is en elkaar remt of achter elkaars rug om oordeelt over het falen of slagen van de ander. Men houdt ook de faal/slaag-cultuur in stand op zo'n manier. Wat veel belangrijker is: wat is het *eigen* criterium voor succes of falen van die persoon? Kunnen we de relativiteit zien van iemands slagen of falen? Ik vind mensen die hun orders binnenslepen over de rug van een ander (of met een hoop poeha) heel wat minder stoer dan de helden die volledig integer en in stilte hun (soms indrukwekkende) omzet binnenloodsen. Ik vind de mensen die alles op alles gezet hebben om hun onderneming op te zetten en er niet meteen in slagen hier een klapper van te maken en toch volhouden en positief blijven veel bewonderenswaardiger dan mensen die een beetje aanprutsen, wat opdrachten scoren, niks op het spel hebben en ondertussen de bink (m/v) uithangen. Dat is zeer persoonlijk en uiteindelijk is het wat dàt aangaat ook niet aan mij om daar over te oordelen, maar dit is wat ik er van vind. Zelfs onder degenen van wie je zou verwachten dat je gelijken zijn vind nog flink wat afgunst, achterklap en kleinburgerlijk gekonkel plaats en dat kan voor veel mensen een rem zijn. Dat risico is voor sommigen financieel, voor anderen sociaal, voor weer anderen puur persoonlijk. Ons hele schoolsysteem is gebaseerd op falen elimineren, we zijn behoorlijk geconditioneerd om faalmogelijkheidvermijdend in het leven te staan. We zijn bang om voor gek te staan als we iets proberen dat we nog niet kunnen, omdat dit ontmoedigd is. Ik vergelijk het vaak met mensen die me vragen om met ze mee te gaan naar een gitaarwinkel om een gitaar met ze uit te zoeken. "Ga jij er dan maar even op spelen want ik kan het niet.". DUH. Bij gitaarwinkels verwachten ze wel een beetje dat een deel van hun klandizie niet kan spelen maar het wil leren...maar mensen willen goed beslagen ten ijs komen, iets al kunnen voordat ze het leren. Bovendien leggen mensen de verantwoording om iets te leren vaak bij een ander neer omdat ze dit gewend zijn. Mijn visie hier op: of je voor gek staat bepaal je zelf... dat sta je namelijk alleen maar als je dat zelf ook vindt. En er zijn altijd mensen bereid je te helpen als je iets nieuws wil leren, op welk vlak dit ook is. Succes met falen! ;D

Ik zou er hoe dan ook mijn vingers niet aan willen branden; wat de één grappig vindt vind de ander smakeloos, sommige mensen hebben geen zin in clowns. Een heel subtiel knipoogje dat kan misschien nog maar ik zou als stelregel nemen: niet riskeren. Humor is namelijk geen wetmatig vastgesteld begrip maar iets dat zeer subjectief is.

Ja, ik!

IEK! Wat grijs ;D En het is "op zoek" en niet "opzoek". (de banner rechts) En in hoeverre is dit anders dan www.freelance.nl ? Je toegevoegde waarde is gezien het aantal concurrenten met een dergelijk aanbod nihil denk ik. Handig om zoiets te ontwikkelen en dán pas na te denken over hoe je mensen gaat bereiken ;-) Traffic genereren is niet zo moeilijk: Trek een tonnetje of 5 uit voor een reclamecampagne en rammen met die bak! Of is daar geen budget voor? Ga op zoek naar iets onderscheidens, een niche-- en laat die 'zo breed mogelijke doelgroep' vallen, dat is vaart moeten maken met een mammoettanker terwijl wendbaarheid wenselijk is... (Uiteraard zijn er uitzonderingen maar daar zou ik niet op rekenen) Gezellig vrijblijvend laagdrempelig dat is leuk maar het dwingt niemand in je 'funnel', het doet me denken aan van die mensen op markten die was-sculpturen verkopen (of druipkaarsen of tapatoepoehouten afgodsbeeldjes)...heel ongedwongen... en niemand koopt! Is het geen mogelijkheid bedrijven/netwerken/initiatieven een eigen "kanaal" te laten aanmaken? http://myjobboard.net/bedrijfx ? Die bedrijven zullen dan naar HUN jobboard gaan verwijzen via hun site(s) en weblogs etc.. Nog een tip: voeg bij design "interaction" toe; er valt nu een hele categorie tussen wal en schip. (Namelijk: interaction designers) Ergo: -wat meer kleur -betere categorieën -kies een niche -kijk of kanalen laten aanmaken een optie is (en al die oproepen koppel je via de voorkant (home) van de site wel aan elkaar uiteraard! -- dat is wat Nils eigenlijk ook suggereert) -geef oproepen wat meer tijd dan 14 dagen

Bovendien lijkt het me niet ondenkbaar dat werknemers (werk)documenten ook thuis op hun PC hebben staan. Wat dat aangaat is de beveiliging van gevoelige informatie toch al zo lek als een mandje en ligt het aan het gebrek aan slechtheid in de wereld dat daar niet veel en veel meer misgaat. :)

Je zou kunnen kijken hoe je product in een grotere trend past. Web 2.0 ofzo, of meer online samenwerking, enz.

En als ik nog even "De Wet Van De Witte" mag aanhalen: je richten op starters is commercieel onverstandig (corrigeer me maar als ik ongelijk heb, Nils ;-). Die starters hebben geen geld. Ook al bied je het goedkoop aan, het gros van de starters zal niet investeren in dat soort kosten. Dan is je aanbieden als sparring partner/ontwerper voor eenmanszaken een betere positionering vermoed ik. Verder ben ik het erg eens met het advies van Hans S: Focus op een specifiekere dienst. Je roept een te diffuus beeld op zo. Succes :-)

Hoe zit een agentschap in elkaar? Ik begrijp dát een agentschap mensen in de database heeft en dat die worden "weggezet", maar hoe zit dat -contractueel -geldstromen Ad contractueel: -Hoe spreek je dat af met iemand die je vertegenwoordigt? De agentschap zal geen namen publiceren om de website maar mensen individueel voorstellen aan klanten die een bepaalde expertise zoeken. -Voorkomen dat mensen je passeren kan je niet echt, maar kan je bij een intake als voorwaarde stellen dat ze vervolgopdrachten ook via de agentschap doen, en wat kan je als sanctie stellen? Ad geldstromen: Lopen betalingen aan de agentschap, die het dan met aftrek van de fee/marge doorschuift aan de vertegenwoordigde of krijgt een agentschap een marge van de vertegenwoordigde die dit op eigen initiatief aan je moet overmaken - dat ze zich dus direct door de klant van de agentschap laten betalen (of kan het allebei maar is het één gewoon beduidend slimmer/handiger/beheersbaarder dan het ander? ;-)

Ik denk dat er een groot aantal mensen is dat zich sowieso al als filter gedragen naar hun omgeving toe. Ik bijvoorbeeld ;) Dat resulteert in: -1op1 links doormailen aan iemand, vaak zonder tekst in de body, alleen een link, en het subject is dan "Interessant" of "Misschien heb je er iets aan.". Vrienden en warme zakelijke contacten doe ik die moeite wat vaker voor dan voor vage bekenden.- Ik post het op de lijst waar ik lijstmoeder van ben, www.internetcreatieven.nl (mits relevant uiteraard) -Ik schrijf een artikel over wat ik denk te weten, b.v. over personal branding, logo ontwerp of online netwerken. -Ik post het op een weblog (www.innovatieland.org, http://netwerken.blogspot.com), van mezelf of waar ik mede-blogalist ben (www.ideabroker.nl, http://thefutureinstitute.blogspot.com). Dat even om de diversiteit van 'outlets' aan te geven, filters. (Hoe gedraagt een filter zich) Ik heb ook wel eens geprobeerd wat dingen in een wiki te zetten, om mijn beta Squidoo invulling te geven, maar dat was geen succes. Wat mijn punt nu is: Ik steek veel energie in mijn kennis delen en een filter zijn. En zo zijn er meer mensen die dit al doen en als je ze de kans zou geven zich als "artificial, artificial intelligence" voor je te gedragen en ze een context annex platform geeft waarin ze die rol ook kunnen vervullen, eventueel op een nòg efficiëntere manier, ze dit waarschijnlijk ook wel zullen doen. Misschien dat een volautomatische ratingmachine die hoogrelevante customized aanbevelingen produceert nog even iets te ver weg, maar een menselijker variant kan denk ik nu al een eind komen. Ik denk dan aan software, een programma'tje dat je b.v. even moet activeren als je een artikel leest, en dat iemand aan het eind van de dag of week of maand de gelezen artikelen nog even voorbij laat komen en ze een score geeft, eventueel tags. De lijst wordt als top x gepresenteerd, temidden van de top x'en van de collega's van die "Rating Reader". (Ratingreader.com is nog vrij :)) Die Rating Readers worden zelf ook getagd en gecategoriseerd, dus dan kan je zelf bepalen van welke je de ratings wilt bekijken en door diens links heen wil kijken. In zekere zin doe je dit als consument van die "filters" al door hun weblogs te lezen, hun aanbevelingen te volgen door de links die ze sturen inderdaad even te lezen, hun persoonlijke websites bij te houden, maar dit is allemaal nog tamelijk "handwerk" en een kwestie van bookmarks, rssfeeds enz. Het is dan dus eerder een redactionele dienst dan een applicatie, maar ik dacht: ik werk 'm even uitgebreider uit ;-)

Als ik jou was zou ik gewoon geen kans om reclame te maken voorbij laten gaan. En al helemaal niet als mensen het je zo aanbieden :)

In dit tijdperk van verregaande informatie-overload hebben mensen behoefte aan filters. Die filters zijn nu nog tamelijk on-intelligent, met intelligentere varianten zoals www.Squidoo.com, http://del.icio.us, www.listible.com, enz. Net zoals je nu in het gewone leven ook snel dingen overneemt, aanneemt van mensen die je kent als een goed filter (ze komen veel informatie tegen en wat ze relevant achter spelen ze door naar hun netwerk) zou zoiets in een online variant ook goed kunnen werken. Je werkt dan met de concepten "filter", "aanbeveling", "rating". Op zich is dat niet echt nieuw, maar een businessmodel zoals jij beschrijft denk ik wel. Je biedt mensen gemak (tijdsbesparing) en waarschijnlijk ook méér dan dat op het moment dat mensen je filtering niet alleen meer zien als iets dat ze zelf ook hadden kunnen doen maar vanwege hun beperkte tijd door een ander laten doen, maar als iets dat meerwaarde heeft omdat persoon x (of de cumulatieve waarde van een aantal menselijke filters) op een bepaalde manier informatie opzoekt en verwerkt die de kwaliteit van de informatie vergroot. Je pleegt als het ware een redactionele slag. Het wordt een beetje Escher met een filter van een filter van een filter, maar dat is toch iets wat het Internet over zich afroept door z'n structuur. Met zoiets zit je wel aan een flink aantal kritieke succesfactoren vast maar de verhouding informatie:relevantie is nog altijd zo uit balans dat er wellicht kansen liggen.

Via welcome@greatplacetolive.nl vermoed ik :)

We zullen het zien op 14 februari.... ;)

Maar...Richard Branson staat toch te boek als "creadief", iemand die gedachtengoed jat van anderen ???

Great Place to Live: Nieuwe krant draagt bij aan sociale innovatie DEN HAAG – Op Valentijnsdag dinsdag 14 februari, de dag van de liefde, ziet een nieuwe krant in Nederland het licht. De krant, Great Place to Live, zal louter inspireren en uitdagen. Inspireren om de wereld te verbeteren en leuker te maken en uitdagen om zelf een steentje bij te dragen. De uitgever, de stichting Great Place to Live, is een samenwerking van Pentascope, Great Place to Work en Creatieven Netwerk Nieuwe Garde. Oprichtster Noor Bongers is van plan de krant vier keer per jaar in een oplage van 20.000 exemplaren uit te brengen. Daarnaast wil ze twee congressen en een groot aantal werkbijeenkomsten organiseren, die raken aan de thema’s leiderschap, sociale innovatie en creativiteit. Great Place to Live laat zien dat met daadkracht, vertrouwen en transparant leiderschap, maatschappelijke vraagstukken worden opgelost. Synergie is mogelijk in dit complexe maatschappelijk belangenveld. Vele voorbeelden zijn te vinden van nieuwe vormen van samenwerken, inventiviteit, met lef, liefde en integriteit. Gratis maar niet voor niets Great Place to Live wordt gratis verstuurd naar beslissers in Nederland in de keten van zorg, wonen, welzijn en economie. De uitgever hoopt dat de krant van hand tot hand gaat. Een team van zeventien mensen heeft het eerste idee binnen twee maanden uitgewerkt. Naast de krant, die verschijnt op tabloidformaat, is er ook een website (www.greatplacetolive.nl) in de lucht. De hoofdredactie wordt gevormd door Marcel van Marrewijk van het Great Place to Work-instituut en Noor Bongers van Pentascope. De medewerkers zijn afkomstig uit de netwerken van Nieuwe Garde, Pentascope en Great Place to Work. Generatiekloof Het hoofdartikel van de zestien pagina’s dikke krant, geheel in full colour gedrukt, is van de hand van Matthieu Weggeman. Hij schrijft over de generatiekloof. Babyboomers moeten hun machtsposities maar eens gaan opgeven. Jongeren willen veel meer samenwerken en willen graag de ruimte krijgen. Marcel van Marrewijk schrijft over het herstel van vertrouwen, over eerlijkheid en correctheid tussen burgers en bestuurders. Het moet, zo schrijft hij, afgelopen zijn met negativiteit en cynisme. De wereld schreeuwt om een positieve benadering. En daadkracht met maatschappelijk effect. Volgens Noor Bongers zijn veel mensen op zoek naar manieren om sociale innovatie te realiseren. Die zijn hard nodig, zegt ze. ‘Enerzijds om de maatschappij leefbaarder te maken en anderzijds om op een hoger niveau bij te dragen aan de Lissabon-doelstellingen van het kabinet. Great Place to Live wil handreikingen bieden aan mensen die een bijdrage willen leveren aan de verbetering van de maatschappij.’

Wat wil je ermee bewerkstelligen? Het klinkt als een combinatie van een strategie, marketingplan, visiedocument, enz. en kan b.v. ook nog dingen bevatten als iets over je merk, je identity, huisstijl, targets. Kan kortom alle kanten op.

Mensen hebben respect voor je benadering van het onderwerp "bedrijfsauto" en het is ook niet gezegd dat je jezelf in de nesten werkt door zo vast te blijven houden aan zo'n investering, maar het dwingt respect bij me af dat alle professionals, experts en collega's hier je zo blijven helpen terwijl je zo ......eigenwijs bent :) Je wordt hier stapje voor stapje door alle beginnersvragen heengeloodsd, dat vind ik nogal wat. Zou het uitmaken in hoeverre je het serieus neemt als het je € 175 per uur zou kosten om te horen te krijgen dat je in jouw situatie beter niet meteen zo'n investering kan doen? Ik herinner me ook een post over je verantwoordelijkheden voor je gezin-- ALS je al ergens de risico's kan minimaliseren doe dit dan ook, zodat je straks niet met je kinderen (?) onder je arm elders je toevlucht hoeft te zoeken omdat je je financiële verplichtingen niet kan voldoen. Je zult het in het begin waarschijnlijk gewoon even moeten hebben van je kwaliteiten als schilder en niet zozeer van je gepimpte schildersbusje ;) Je moet het uiteindelijk zèlf weten, maar wat zou het sneu zijn als je over een jaar weer op dit forum aan het handje moet worden meegenomen door een faillisementsprocedure...

Je kunt ook www.ideabroker.nl eens proberen. Ik heb hierdoor 2 partners gevonden (of eigenlijk: die zijn voor mij gevonden door superconnector Antoinette Hoes) die mijn idee hebben helpen uitontwikkelen waardoor er nu een volwassen bedrijfsconcept staat.

Je zou ook kunnen partneren met andere bedrijven. Een startende hovenier (de buitenboel op orde maken), een onderhoudsman, klusjesman, timmerman. Bied mensen aan dat als ze nog 3 mensen vinden die door jou hun schilderwerk laten doen ze 25% korting krijgen op hun gezamelijke rekening. (Dan doen die mensen een stuk acquisitie voor je namelijk, bij hun buren, die zij waarschijnlijk wel kennen!) En blijf erover nadenken hoe je zorgt dat jouw bedrijf, jouw dienst zich onderscheidt van andere schilders. Je bent waarschijnlijk heel praktisch gericht op "schilderwerk verkopen" maar je eerste winst kan je al boeken als jij anders bent dan de bedrijven waarmee je gaat concurreren. Probeer ook te achterhalen waarover mensen vaak ontevreden zijn wanneer ze ontevreden zijn over schilderwerk en speel daar op in door te communiceren (en waar te maken uiteraard) dat jij daar juist erg goed in bent. Noem jezelf een huis-visagist ofzo ;-) "Uw eigen Leco voor uw huis!"