Annedien Hoen
Legend
-
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
Alles dat geplaatst werd door Annedien Hoen
-
http://www.webjillion.com/archives/2005/08/01/free-software-temptation-blocker So, have a major deadline looming or ripe opportunity closing and just don’t have time to waste playing Half Life 2 or checking Bloglines one last time? Well then, add Half Life 2 and Firefox to the list of programs you want to block in Temptation Blocker, set the timer for how long you want to block them and then hit the “Get Work Done!” button. -
Interessant idee, Edo! ----- Original Message ----- From: ANNEDIENHOEN.NL To: redactie.mt@reedbusiness.nl Sent: Wednesday, September 14, 2005 1:07 PM Subject: Discussie over uw 'factuur' DM-actie voor MarketingTribune L.S. Graag nodig ik u uit om deel te nemen aan de discussie die op dit moment op Higherlevel (het forum voor innovatie en ondernemerschap) plaatsvindt. Wellicht vindt u het interessant of gepast om u in deze discussie te mengen. https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?board=14;action=display;threadid=8617 met vriendelijke groet, Annedien Hoen
-
-
Ik ben ooit begonnen in dat boek over Funky Business ik vónd me het daar toch een partij sáááái! Holy canoli! Dus ik weet niet waar die Pipo zich op baseert maar van hèm neem ik het niet zo snel aan. Ik zie een man...in een zwart pak...met een Daffy Duck stropdas...die tegen ons zegt...dat we te conservatief zijn...en Tweety stropdassen uitdeelt... Maar...weet iemand wat nou de boodschap was in dat boek? Vond iemand het revolutionair (ik heb het namelijk niet verder gelezen)? Misschien ben ik, als conservatieveling, wel te vroeg afgehaakt. Vond het een slap aftreksel van Tom Peters :-[ En zolang we het eerste land waren waar homo's mochten trouwen, minaretten trots naast kerktorens prijken, je niet geheimzinnig hoeft te doen over een blowtje roken en euthenasie bij wijze van spreken in het ziekenfonds zit vind ik ons afdoen als 'conservatief' een beetje te gemakkelijk. I Love Nederland (ook al is patriottisme 'uit' ;-)
-
-
Tsja, als je toch een internetverbinding hebt (lijkt mij wel als je ook zakelijk kan e-mailen) dan kan je ook even je privémail via een ander account laten lopen, of Cc aan een ander adres, als je zo graag een backup wil. Eigendom en opeisbaarheid lijken me 2 verschillende dingen. Je kunt toch stellen dat het binnen toelaatbare grenzen toegestaan is af en toe voor privédoeleinden een email te sturen, maar dat deze bij een ontslag niet opeisbaar is? (of heb ik dan de Nederlandse wet tegen bij dit idee? ;))
-
Uhm, da's geen mening, da's ervaring ;D en logischerwijs ook veel tijd doorbrengen in de lerarenkamer en de nodige geluiden oppikken. Misschien moesten we maar eens een onafhankelijk onderzoek laten uitvoeren dan ;) Uiteraard zijn er ook scholen waar docenten de vrijheid hebben om erg vaak hun lesmateriaal te updaten, maar dan nog zijn veel methodes erg rigide.
-
[waah ik ben in de quotehel beland...] dstyle: arrowman: Een managementopleiding gericht op beleidsondersteunende functies in het bedrijfsleven en bij de overheid? Wat innovatie en creativiteit daarmee te maken heeft? Loop eens een gemiddelde afdeling "managementboeken" af en scan de titels... een bijzonder groot deel hiervan gaat over de stimulatie van innovatie, innoverend gedrag, paradigmaveranderingen, stimuleren van creativiteit bij werknemers (omdat dit een lang onderschatte 'asset' is binnen bedrijven). Kijk eens naar de intentieverklaringen, convenanten en beleidsnota's die er gemaakt worden, op Nederlands en Europees niveau-- welke rol innovatie hier in speelt. Kijk eens hoe instanties als Syntens bovenop het gedachtengoed van Richard Florida springen ( http://www.creativeclass.org ), hoe 'de creatieve industrie' in de belangstelling staat. Er staat in dat artikel niets over "cognitieve voorwaarden" (er wordt niet inhoudelijk beschreven op welk niveau je weet-kennis moet zijn) voor het stimuleren van creativiteit. Er wordt in beweerd dat het na de kleuterschool gedaan is met de pret-- eigenlijk wat dstyle dus ook zegt. "First, our creative potential is virtually shut down by early schooling. Teachers are the first to admit this. A kindergarten teacher told me recently, "I can't believe I get paid to have so much fun every day--before the kids get mined." Ruined? "Well," he said, "in the first grade the kids have to work all the time. There's no more time for fun, because there's so much they've got to learn. They're not even allowed to daydream any more. It's a wonder that any of them ever grow up to be artists or inventors. In kindergarten, on the other hand, all the kids are artists and inventors." Creatief denken kan volgens dit artikel met een bepaalde benadering en een aantal tools gestimuleerd en ontwikkeld worden, en dat ligt wel in lijn met wat dstyle zegt. TechNico: Ik vraag me eerlijk gezegd af welke mensen dit dan zijn-- misschien mensen met een hele zware hersenafwijking of -beschadiging, die tot een soort vegetatieve staat veroordeeld zijn. Ik vind het juist zo jammer dat veel mensen niet van zichzelf realiseren hoe inventief ze zijn en kúnnen zijn. Je zou eens onderzoek moeten doen naar "creativiteit bij huisvrouwen", als ik soms handige tips en truuks lees denk ik echt: geniaal! Als productontwikkelaars eens bij die vrouwen langs zouden gaan om innovaties te oogsten in plaats van in hun laboratorium gaan staan verzinnen wat de Nederlandse huisvrouw (m/v) nú weer nodig heeft.... mensen denken alleen vaak dat het alleen voor hen een 'handig foefje' of 'bedenkseltje' is en herkennen de innovatie niet. Mensen zijn niet meer in contact met hun innerlijke McGyver ;D TechNico: Dat is denk ik iets te ongenuanceerd. Veel onderwijzend personeel wordt juist erg gefrustreerd van het achterhaalde lesmateriaal, de inflexibele voorschriften. Het is bekend dat mensen gestresst raken van situaties waarin ze zelf weinig verandering kunnen aanbrengen- en daarom is het onderwijs zo zwaar en haken zo veel mensen af. Die staan echt niet blij en conservatief voor de klas hoor. dstyle, ik denk dat jij met je idee aan de bron begint met het oplossen van een uitdaging waarvoor Nederland zich gesteld ziet. Zelf denk ik dat veel van de voordelen van het poldermodel in nadelen aan het veranderen zijn en dat er in het proces veel regeneratief vermogen verloren gaat. Zie jij jezelf ook echt iets ontwikkelen hiervoor, of wilde je gewoon het idee eens in de vijver gooien en kijken wat het voor deining veroorzaakt? Je zou diverse vormen kunnen bedenken om hier iets mee te doen namelijk. Een reizend innovatiecircus dat scholen aandoet bijvoorbeeld (mag TechNico dan spreekstalmeester zijn? Zo'n hoge hoed zou hem goed staan, denk ik ;D) ... lijkt mij dat je daar ook subsidie voor kan krijgen, ook. Een lespakket ontwikkelen is ook een idee, om te beginnen met drie of vier lessen zodat het niet te 'disruptive' is voor het curriculum van scholen. Je zou ook een congres kunnen organiseren en hier de beleidsmakers (directeuren etc.) voor uitnodigen. Verder zou je je eens kunnen verdiepen in al bestaande vormen van 'ander onderwijs' zoals www.creatiefleren.nl , iederwijs. Misschien vind je het boek "A Whole New Mind" ( www.danpink.com ) ook interessant. "Lawyers. Accountants. Radiologists. Software engineers. That's what our parents encouraged us to become when we grew up. But Mom and Dad were wrong. The future belongs to a very different kind of person with a very different kind of mind. The era of "left brain" dominance, and the Information Age that it engendered, are giving way to a new world in which "right brain" qualities-inventiveness, empathy, meaning-predominate. That's the argument at the center of this provocative and original book, which uses the two sides of our brains as a metaphor for understanding the contours of our times." Je gedachtengoed maakt (zoals ik het zie) deel uit van een grotere beweging. Keep up the good work ;D
-
-
Dan laat je ze het toch zelf doen, je kan gewoon een paar voorbeeldjes op A4tjes ophangen en spullen neerzetten en dan kunnen ze aan de slag. So what als het niet helemaal exact zo uitpakt! Dat leeft!
-
Betutteling... dat hoeft toch niet per sé? Wat is er over van de oude 'heer in het verkeer'? Ik word best een beetje boos als iemand mijn leven in gevaar brengt met zijn of haar gedrag-- en men vindt dat maar gewoon. En erger nog dan mijn eigen leven vind ik het leven van baby's, die ook in auto's vervoerd worden. Dat zo'n vent in een BMW (en nee, dat is echt geen vooroordeel), waar hij best in één stuk uit zal komen bij een flink ongeluk, een vrouw in een oud auto'tje half van de weg afdrukt, waar je dan een kinderhoofdje boven het raam ziet uitkomen. Je moet er toch niet aan denken dat je onderweg bent in je kleine Japannertje, je prutsje in het kinderstoeltje, en dat je een klap hoort en weer bijkomt en er hangt een arts boven je bed aan wiens gezicht je het al ziet... Mensen denken niet causaal als ze zich zo gedragen, maar DAT zijn de resultaten van zulk gedrag. Geen cijfers of statistieken, maar menselijk leed. Hoewel dat incidenteel wel eens is ingezet als middel (die reclame met dat foto-album, met dat pubermeisje, met het Bloemenduet van Delibes en de gedramatiseerde filmpjes van zwaailicht op blik, gebroken glas) worden ons de werkelijke gruwelen van verkeersongelukken (verkeersgeweld?) ons 'bespaard'. (Voor wie een sterke maag heeft leent Ogrish.com zich wel voor een dieper inzicht in de aard en gevolgen van verkeersongelukken...gruwelijke content alert!) Ik heb zelf ook vlakbij een snelweg gewoond en dan krijg je ook meer te horen en te zien dan je lief is. Misschien dat dit niet helemaal rijmt met mijn voorstel tot 'positieve benadering', maar ik denk dan: probeer het óf positief te benaderen door wenselijk gedrag te laten zien en aan te moedigen (bijvoorbeeld door een soort 'seal of approval' of een gedachtengoed-club van Tolerante Automobilisten ofzo) óf laat het zien zoals het is en hou op met dat halfzachte gedoe. Dat is misschien ook wel een vorm van taal mixbruik.
-
Ja maar...tijdens een brainstorm mag dat toch juist, misschien dat het negeren van bijvoorbeeld het concept 'zwaartekracht' wel tot een geniaal idee leidt? Er waren ook gekken die in 300 voor Christus al beweerden dat de zon, en niet de Aarde het middelpunt van het heelal waren. Het had nog heel wat voeten in de...uh...Aarde voordat die gedachte werd geaccepteerd maar niets is toch "heilig", als het om brainstormen en verkennende theorievorming gaat? Als je kijkt wat voor bizarre dingen de quantumfysica heeft ontdekt, puur door dingen te vooronderstellen...en zo gaat het wel vaker in de wetenschap. De wilde fantasieën van mensen leiden niet zelden tot nieuwe inzichten. Dat beide benen op de grond is ook niet wat het lijkt :-)
-
Vanwege een paar taalfouten? Dat heb je gebaseerd op het onlangs gepubliceerde onderzoek "Gederfde Inkomsten Door Taalfouten" neem ik aan? Ik denk dat de relevantie van deze opmerking laag is-- bovendien vind ik het een nogal ouderwetse, prescriptieve gedachte die niet past bij deze tijd, waarin een medium als het Internet z'n weerslag heeft op ons taalgebruik. De tijden van Tipp-ex zijn voorbij. W8 nog ff en we weten niet beter. En arrowgantie straalt ook af op jouw persoonlijke merk, of ben je hier niet (direct of indirect) óók aan het werven? ;)
-
Het Neederlandsch gaat toch al jaaren den geschiedenisboeken in? Taal is geen vaststaand ding maar een organisch, veranderlijk fenomeen. Uit de tijden dat het nog bon ton was om je als hogere klasse van Frans te bedienen zijn ook nog de nodige elementen in onze taal overgebleven. Daar valt, excusez le mot, ook bijna niemand meer over. Idem dito voor het Latijn. -- De "I love afstand houden" actie vind ik trouwens leuk. Ik vind al tijden dat "men" het bij de overheid eens positief zou kunnen aanpakken in plaats van bestraffend en "zo moet het niet". Waarom worden die Sire budgetten bijvoorbeeld niet besteed aan reclamespotjes waarin getoond wordt hoe je je coulant, rekening houdend met anderen, veilig en respectvol naar medeweggebruikers gedraagt? Er wordt in die kort-lontje filmpjes vooral getoond hoe het NIET moet. Je krijgt een bak geacteerde negativiteit ("Het is hier geen Marokko!") over je uitgestort, ik weet niet hoor, of dat wel werkt. Wat zeggen gedragswetenschappers daar over?
-
-
-
Wie zijn die potentiële klanten? Ga jij dit op persoonlijke titel doen of namens het uitzendbureau? Ik neem aan dat je van oorsprong Engelstalig bent (gezien je naam?) of is dat een misvatting? Ik vind het hoe dan ook juist klasse dat je het Nederlands gebruikt ook al is het niet perfect-- misschien zou je dat gewoon moeten verwerken in je personal branding ;D Lef! Een mooi gebaar! Gewoon je handelsmerk van maken. Perfect Nederlands is sóóó 20th century. Bedenk wel dat werven met brieven niet per sé de meest efficiënte acquisitiemethode is-- je zult moeten nabellen en volhouden. De voordeel is dat jouw schrijven opvallend, gezien dat je daarvan mee je op de netvlies van mensen neerzet ;)
-
Eén van de problemen van lukraak netwerken is dat je niet van je 'match' afkomt. Dat is toch geen netwerkprobleem, maar een assertiviteitsprobleem? ;) Maareh, Perry, ik denk dat je met je mobile social software gedachtengoed nog wel eens bovenop een binnenkort veel hottere hype zou kunnen zitten dan je denkt-- vooral als je daar een goeie businesscase uitstampt.
-
haha, goed idee! Overigens zou ik dan echt op het nog 'ondervoedde' lunchmoment blijven zitten dat gaan claimen als netwerkmoment. Op die andere momenten zitten al veel initiatieven.
-
...waar 'lunch' een broodje kaas is. De kans zit 'm er misschien ook wel in, dat je een lans kunt breken voor 'het lunchmoment'. Nadeel is in Nederland nog steeds dat je of een cheap ass broodje in je snavel moet frotten, óf dat je hele dure boeren zestiengranen octobamstolletjes met alfalfa en pijnboompitten en ... Ik weet niet of jullie de laatste tijd je horecabonnetjes nog eens bij elkaar hebt opgeteld maar je schrikt je wezenloos van die prijzen en wat je aan wat gelunch kwijtbent. Tegenwoordig is het ook niet meer duidelijk wie er betaalt (men wacht rustig af tot je je geld pakt om jouw helft te betalen terwijl je bent *uitgenodigd*, of ben ik nou zo ouderwets?) en dat zorgt voor sociale oncomfortabelheid. Je zou er dus een experience/mindset ding van kunnen maken. Een keten die zich graag met wat zakelijker bezoek vereerd ziet en op het lunchmoment nog wat capaciteit overheeft die het wil 'hosten'. Netwerken wordt alleen maar belangrijker in de komende tijd. Het zou wel leuk zijn als er een fris, uitnodigend concept voor zou zijn, lunchmoment+netwerken. (Dirk-Pieter van Walsum zou eigenlijk ook mee moeten brainstormen :-) Ik zou het dan eerder rondom een gedachtengoed centreren dan rondom gehannes met bonnen en systeempjes en administratieve rompslomp. Als je lid bent van de Lunch Lovers Club ;-) dan...staat dat voor een mindset, voor dat je in bent voor semi spontane ontmoetingen, dat je graag een vorkje prikt en kennismaakt.. en dat kost je dan x euro per jaar om in te mogen loggen op de site. Denk dat je met het concept niet te technisch faciliterend moet denken, eerder in concept en resultaten.
-
Hoe graag wil je dit uitvoeren, op een schaal van 1 tot 10? Dat lijkt me veel relevanter dan of het 'klopt' en 'haalbaar' is, want dat kan meestal alleen de praktijk echt uitwijzen. Bovendien: als je doelstelling is om van dat knagende gevoel van "dit is een goed idee, er moet iets mee!" dan lijkt me dat een zwakker motief dan "Ik vind het een goed plan, dat lunchgebeuren moet er komen!" Ik vind het in elk geval een idee met potentieel!
-
Die kan ik helemaal volgen ;D! Ik denk dat vrouwen dit ook kunnen leren van mannen, hoewel "Mens, doe 'es niet zo paniekerig" niet meteen zal aanzetten tot een iets rustiger en/of rationeler benadering natuurlijk. ;) Aan de andere kant vind ik ook vaak dat het Syndroom van Kleenex zich vaak manifesteert bij mannen: vrouwen torsen hun griep/verkoudheid moedig met zich mee en mannen verworden vaak tot op-de-bank-snotterende (hence the Kleenex) jongetjes die héél zielig zijn en nog een glaasje sjienaasjappelsjap willen. Bij vrouwen ligt de pijngrens hoger lijkt het wel, én biologisch gezien herstellen de spieren van vrouwen zich bijvoorbeeld sneller. Volgens Dan Pink, auteur van 'A Whole New Mind' ( www.danpink.com ) gaat 'de androgyne geest' het winnen van de gepolariseerde versies. Vrouwen worden analytischer, doelgerichter en mannen worden gevoeliger, relationeler. Dat kan ook niet anders, nu het voor mannen ook gewoon is om 'sensitive fase wash' te gebruiken en daarna een dagcrêmmetje op te smeren ;) Over genen die in het hart zetelen, enzo...weet ik ook niet. Ik weet wel dat ik eens een gebroken hart had, en dat voelde ik écht in mijn hartstreek- ik vond het verbazingwekkend! (Klein pluspuntje aan de hele situatie ;-) Nou hoorde ik laatst ook dat er binnen je hersenen gecommuniceerd wordt middels neuropeptiden, die op chemische wijze berichten sturen. Het blijkt nu dat andere cellen in je lichaam ook receptoren hebben voor die informatie. En dat die ook weer informatie kunnen versturen. Dat maakt je immuunsysteem (die cellen kunnen dus ook communiceren dmv neuropeptiden) tot een 'vloeibaar zenuwstelsel'. Je organen maken (als ik me dus goed heb laten informeren) ook chemische stoffen aan waarmee ze communiceren- dezelfde als die je hersenen aanmaken. Misschien dat al die gezegdes ("Vanuit mijn hart", "iets op je lever hebben", "in hart en nieren", "ergens mee in je maag zitten") dan ineens een hele andere lading krijgen :) Mischien tijd voor een paar nieuwe... "Ergens een darmgevoel over hebben", "Met heel mijn pancreas", "Vanuit mijn bijnier"...? Maar goed, even terug naar het topic... De mensen voor wie ik iets doe zijn bij mijn weten niet zo heel erg ontzettend familie van me, misschien 'in de gedachte' wel maar volgens mij ligt het DNA wel mijlenver uit elkaar. :) (Ik heb dat onderzoek wel eens gezien op Discovery, dat je voor je zus twee keer zo lang onder water kunt blijven als voor je nicht, toch? :-)) Ik ken een paar theorieën die er zijn over egoïsme/altruïsme en dat altruïsme dan indirect ook weer een vorm van egoïsme zou zijn, en dat 'als iedereen aan zichzelf denkt...'. Filosofen, sociaal-psychologen, genetici, mystici...allemaal buigen ze zich over het vraagstuk. En hoe wat onlogisch lijkt vanuit een 'egoïstisch motief' wel zinnig is in het licht van het collectief, bijvoorbeeld. Je noemt het 'dienen', maar ik vind 'niet meteen aan je eigen gewin denken' niet hetzelfde als 'dienen'. Dat heeft in onze cultuur ook meteen zo'n zelf-opofferende bijklank. Authentiek onbaatzuchtig is misschien ook niet helemaal waar ik zélf naar zou streven (die woorden zou ik er niet voor kiezen in elk geval), ik bouw wel voort op het idee dat 'wie goed doet, goed ontmoet' en de talloze varianten die daar op zijn. Als het werkelijk geen enkele positief gevolg (zoals ook eens iets krijgen, hulp ontvangen, een opdracht gegund worden) had om niet steeds in de 'voor wat hoort wat-modus' te staan dan zouden heel wat minder mensen zo denken, denk ik. Bovendien, als je hier lang genoeg op doorredeneert kom je in het vraagstuk van "waarom zijn wij op Aard" terecht -- wel leuk, maar een antwoord lijkt me lastig, hoewel ik wel heel benieuwd ben naar de respectievelijke antwoorden op die vraag :)
-
Broed ze :)
-
Hup hup, actie, dóe iets :-) Een maand nadenken is lang zat ;) You have to get in opportunity's way-- begin gewoon ergens, experimenteer. Sommige dingen gaan pas goed voelen als je ze uitvoert ;)
-
Ha Josina, gewaagde uitspraken ;D... Misschien dat het handig is om dan eens tot een definitie van "glad" te komen, want in deze cultuur heeft dat toch wel een negatieve betekenis volgens mij :) -- glad1 (bn.) 1 (van oppervlakken) zeer weinig wrijving gevend bij beweging erover zodat men er niet of nauwelijks vat op heeft, niet ruw of stroef <=> stroef 2 gewiekst, geslepen - ge·wiekst (bn.) 1 slim, vooral waar het de zorg voor eigen voordeel betreft => gehaaid, glad, gladjes, goochem, handig - ge·sle·pen (bn.) 1 een scherp onderscheidingsvermogen bezittend voor eigen voordeel => sluw -- In die categorie zou ik mezelf namelijk niet zo snel indelen...echt niet :) Zoals zo veel vrouwen zou ik nog eerder te weinig aan mijn eigen voordeel denken (let vooral op die hypothetische toonzetting, ahum). Wat je beschrijft klopt wel (belangstellend, aanpassen aan gesprekspartner, de stroopwafel in vele verschijningsvormen), maar is vanuit mijn hart en niet voor enig gewin. Ik denk dat veel vrouwen heel goed zijn in 'aandacht geven' en dat dit zeer gewaardeerd wordt- en dat een vrouw dit op een slimme manier weet in te zetten. (Maar: doen mannen dat niet ook?) Eigenlijk zeg je dat zelf ook wel hoor, dat ook goedbedoelde en vanzelf gaande belangstelling een vorm van manipulatie is, en dat ben ik wel met je eens. Ik heb het boek "Speel als een man, win als een vrouw" van Gail Evans)(heb ik geleend van een vriendin van me, ahum ;-) er eens bijgepakt...*stof erafblaast* --------------------------------------------------------------------------------- "Je bent altijd een Moeder, Dochter, Echtgenote of Maîtresse. [...] Wanneer het moment aangebroken is dat de inmiddels volwassen man met het andere geslacht op kantoor om moet gaan, weet hij vaak niet hoe dat moet. En bij twijfel past hij, net als de meeste mensen, stereotypen toe. Dus behandelt hij een vrouwelijke collega als zijn moeder, zijn dochter, vrouw of maîtresse, terwijl ze toch duidelijk in geen van die categorieën past. Deze wetenschap zal je helpen mannelijke gedragspatronen te begrijpen. Wanneer een oudere man van jou een Dochter maakt, kun je daarvan op talloze manieren profiteren: je maakt kennis met mensen en plaatsen die anderen niet te zien krijgen en je wordt ingewijd in gesprekken die je meer inzicht geven in het bedrijf. Pappa zal goed voor je zorgen. De keerzijde van de medaille? Mannen beschouwen hun dochter nooit als gelijke (en al helemaal niet als hun meerdere). Dus na een paar jaar van geweldige kansen, raak je gefrustreerd. En wat doe je dan? Je neemt ontslag. [...] De Echtgenote is de zwaarste rol. Hier mag je verwachten als gelijke behandeld te worden (min of meer). Maar je wordt ook opgezadeld met alle bagage die de man uit zijn echte huwelijk mee naar kantoor neemt. Als hij getrouwd is met een zeurderig type en jij gebruikt toevallig een paar woorden die hem aan haar doen denken, zal hij waarschijnlijk jou op dezelfde manier de mond snoeren als dat thuis doet. [...] De Moeder is een traditionele rol. [...] De schaduwzijde van de rol van Moeder is dat moeders alleen achter de schermen macht hebben. Ze krijgen dingen gedaan door te manipuleren en te insinueren. De zonzijde is dat geen enkele baas zijn moeder kan ontslaan. Als deze rol je aanstaat, heb je hem voor altijd. Toen jonge, ambitieuzere vrouwen de arbeidsmarkt betraden, kregen zij de nieuwere rol van Maîtresse toebedeeld. Hier leer je risico's aanvaarden en besluiten nemen, ga je deel uitmaken van de machtsstructuur. Maar je moet heel voorzichtig zijn, want je balanceert op het slappe koord van seksuele spanning. Slechts weinig vrouwen kennen zichzelf zo goed dat ze geen misstap begaan; de gevolgen voor je carrière kunnen bijzonder ernstig zijn als je betrapt wordt. --------------------------------------------------------------------------------- Ik weet niet hoor, of ik het hier helemaal mee eens ben, maar het is wel een interessante zienswijze. Ik ben vooral benieuwd of mannen het hier mee eens zijn. Het zou mooi zijn als deze discussie uitgroeide tot een geanimeerd en respectvol gekrakeel!
