TwaBla

Kun je in dit soort gevallen naar de politie stappen omdat je vreest/vermoedt met oplichters te maken te hebben? Zeker nu al die dure spullen nog in het pand aanwezig zijn...

We hebben reeds twee dagvaardingen achter de rug - met het groepje mensen dat zich achter de schermen verzet tegen de dubieuze diensten van Streya. De dagvaarding is al een heel dossier (zeker wanneer de vordering gecedeerd was) en de Conclusie van Antwoord is ook tamelijk omvangrijk. Als we de eiser al op de eerste rolzitting kunnen laten struikelen over een klein technisch foutje, dan graag. Het verhaal is kort en bondig: eiser misleidt startende ondernemer in een verkoopgesprek (aanbieding) met beloften van en garanties op opdrachten, maar voert alleen het acceptatiegesprek (aanvaarding) zonder al die beloften aan als bewijs van overeenkomst. Dat wordt gesteld en weersproken. Dus dan kan het circus beginnen. Maak maar eens aannemelijk dat Streya misleidt of zelfs oplicht... In de eerste zaak is de eis afgewezen (overeenkomst vernietigd) op grond van dwaling door onjuiste informatie. In de tweede zaak wachten we op een uitspraak. Er zijn echter ook tientallen ondernemers bij verstek veroordeeld, of met gebrekkig inhoudelijk verzet. Die 'bij verstek' veroordeelde ondernemers maken het no-cure no-pay model mogelijk, schat ik zo in. Dus elke vorm van weerstand maakt dit model minder lucratief.

Dus als er fouten in de aanmaning zitten, hoef je het incassobureau niet te helpen als je eerder de vordering al duidelijk betwist hebt. Het betreft vorderingen die al een jaar oud zijn, waarover eerder ook al correspondentie heeft plaatsgevonden. NHIK heeft een online procedure waarbij de eisende partij de gegevens invult. Schijnbaar zijn daarbij talloze fouten gemaakt: tennaamstelling, bedragen en zo voort.

De aanmaningen die NHIK verzendt bevatten niet alleen extra vorderingen die op de oorspronkelijke nota's niet genoemd werden, ook de tennaamstelling is vaak verkeerd. Wat is het beste: dat de ondernemer zijn best doet om de onjuistheden te corrigeren of juist minimaal reageert met een verwijzing naar eerdere betwistingen bij Streya of Bos Incasso? Die fouten gaan mogelijk linea-recta door naar de dagvaardingen, dus dan is duidelijk dat Streya er een zootje van maakt. Draait NHIK voor de kosten op.

Hadden we al eens besproken op dit forum.

Daarom heeft DAS zijn belang in Bos Incasso, LAVG en Van Arkel Deurwaarders van de hand gedaan - zie ook Follow The Money. Is nu allemaal van Henk Bos. DAS incasseert lustig door, maar niet meer voor Streya. Die hebben een andere no-cure no-pay leverancier van incassodiensten gevonden.

Jij bent nog een broekie, neem ik aan. Toen Nederland de transitie naar gas maakte, heeft de overheid gratis zesduizend kilometer pijplijn van Slochteren naar elke woning in Nederland aangelegd. Werden fornuis en geiser voor je omgebouwd. Later is elektrisch koken gestimuleerd met gratis pannensetten. En nog niet zo lang geleden zijn elektromobielen gesubsidieerd. Een beetje salonkapitalist gelooft in zulke investeringen! De politiek moet het lef hebben om overbodige bezorgkilometers extra te belasten, als we al een infrastructuur hebben die het voedsel en de sextoys naar een afhaalpunt in de directe buurt brengt: de winkel. Das Laden. Le magasin!

Streya lijkt weer een incassobureau gevonden te hebben. Klanten van MijnDienstverlener melden brieven te krijgen van het Noordhollands Incasso Kantoor uit Alkmaar, onderdeel van IP Nederland Incasso & Juristen. Opvallend: wat verkocht werd als deelname aan een offerteplatform met een garantie van X opdrachten wordt op de eerste nota van Streya in het voorjaar 2018 de plaatsing van een bedrijfspresentatie voor bedrag A en groeit in 2019 dankij tussenkomst van NHIK uit tot een vordering van een bedrag A voor de plaatsing van een bedrijfspresenatie en nog eens bedrag A voor koppeling offertesysteem, met rente van 66 euro en extra buitengerechtelijke incassokosten (BIK) van 169 euro. Dat is dus meteen een abusievelijke verdubbeling van de vordering, met daaraan gekoppeld een BIK van 15% die ook twee keer te hoog is. Zouden ze bij NHIK wel weten wat voor opdracht ze nu hebben aangenomen? Dit belooft een mooie case te worden voor het nieuwe Meldpunt Incassobureaus, nadat DAS Rechtsbijstand afstand heeft genomen van Streya.

En Zalando heeft het weer van Zappo die als voorloper geldt in gratis heen-en-weer. Met als gevolg dat Zalando een enorme retourstroom te verwerken kreeg. Dat kan alleen omdat beide producten (aanvankelijk alleen schoenen) verkopen in het mid-price segment, waar vanouds al ondoelmatige supply chains bestaan. Daar gaat de kostprijs een paar keer over de top. Dan doet uitverkoop ook niet zoveel zeer. Maar als je dezelfde aanpak loslaat op producten die doorgaans wel in een doelmatige aanleverketen zitten, maakt iedereen verlies. IKEA kan dat niet. Nooit niet.

Heel goed. Doe ik ook bij bepaalde opdrachten. Je hebt talloze varianten. Uurvergoeding, betaling per project, per woord, per regel, per schoen, per pizza. Maar adviesdiensten performance-based afrekenen kan voor beide partijen een goede zaak zijn, als je uiteraard inschat wat je invloed op het resultaat is. Stukloon, prestatieloon! Uiteraard moet je wel goed kijken naar het soort werk en de manier waarop klanten (of omzet) gerekend worden.

Heel goed dat je dat aankaart. Er zijn ook (veel) consumenten die het aanbod van gratis heen-en-weer geen goede zaak vinden, omdat het de indruk wekt dat transport niks kost. Dat de bezorger inbegrepen is bij de prijs. Dat de vervuiler niks betaalt. Maar uiteindelijk betaalt de terughoudende klant voor de klant die niet nadenkt voordat hij/zij bestelt. Met als gevolg dat de nadenkende klant op een gegeven moment niet meer (of minder) inkoopt bij webwinkels die gratis heen-en-weer aanbieden. Dus als genoeg merchants mopperen, verandert het vanzelf. (Al kopieert Bol.com vrijwel alles wat Amazon.de doet... of ziet iemand dingen die Bol.com beter geregeld heeft?)

Dit is dus een totaal hypothetische situatie, waarbij je diverse zijsporen verkent zonder enig doel of plan. Dat is niet alleen voor jezelf tijdverspilling maar ook voor anderen. Van belang voor ondernemers is dat ze niet teveel tijd verspillen aan bespiegelingen die niks opleveren. Ik zou het onderzoeken uitstellen totdat je op concrete vragen stuit. Dat gebeurt doorgaans als je aan de slag bent. Aan het werk!

Ruim 80% heeft geen modaal inkomen. Eén op drie heeft nog nooit winst gemaakt. Maar der zijn er dan ook een heleboel. Onderzoek (steekproef?) voor Shopping 2020.

Okay, had ik waarschijnlijk een andere na-aper voor ogen.

Ben je al eens in zo'n winkel geweest? Op=Op bleef steken op stocklots in andere productgroepen dan Action. Op papier vergelijkbaar, in praktijk heel anders. Op=Op zat teveel in de drogisterij/dierenvoer. Het zou interessant zijn om de ervaring van de inkopers eens te vergelijken. Action is ook begonnen met restpartijen (op de markt zelfs) maar ze zijn nu groot genoeg om direct bij leveranciers in te kopen. Net als de Poundstores in de UK. Misschien werken ze wel samen. Dat deden Zeeman, Wibra en Blokker vroeger ook. Die reisden samen naar Hongkong. Kijk maar eens bij Koopman.

Denk eens na. Hoe voorkomen we dat het internet wordt overgenomen door mensen die alleen nog maar aan marketing doen? Dat gaat niet vanzelf.

In het land der blinden is een eenoog al snel kenner, specialist, expert en uiteindelijk zelfs goeroe. Ook de omschrijving econoom is niet veelzeggend, want die titel is vrij. In het klooster had je vroeger een broeder econoom die die boeken deed. Zal wel opteller betekenen. Dan zit je al aardig in de wereld van administratieve automatisering. Werk je met systemen die zich ook lenen voor loyaliteitsprogramma's. En rol je zo de marketing in. Maar retail is een puzzel. Je moet een uniek assortiment samenstellen, goed inkopen, snel distribueren, winkels op de goeie plek hebben, personeel vinden en motiveren, en uiteindelijk sfeer maken. De Action is ook niet bepaald een gezellige winkel, toch is het wel een succes. Zo lang het duurt.

Vanwege de grote belangen zijn dit soort kwesties meestal wel uitgevochten. Vorm speelt bijvoorbeeld een rol bij Toblerone, Lindt en Kitkat. Lindt probeerde de vorm van de paashaas vast te leggen. Tevergeefs. Kitkat wilde zijn breekreep beschermen. Lukte niet. Toblerone is er echter wel in geslaagd zijn driehoekjes te beschermen. Zolang dat stand houdt, want de concurrentie moet en zal... Poundland (UK) brak bijna door de defensie met een Twin Peak Bar. Bij WC Eend zou weleens mee kunnen spelen dat ze zelf het ontwerp ook van een ander hebben overgenomen: prior rights. Het merk was oorspronkelijk van de Zwitserse firma Düring, dat later Duck Global Licensing genoemd werd. Dit bedrijf is in 2008 overgenomen door de SC Johnson Group. De kenmerkende vorm is wel geregistreerd in enkele landen in het verre oosten, maar een actieve bescherming neem ik niet waar. Terwijl ze wel heel agressief zijn in het beschermen van andere merkrechten. Dat ketchup in een rode fles zit die op z'n kop staat is niet uniek voor Heinz. Nabootsen mag overal. Doet Heinz zelf ook. Ze zijn vast niet de bedenker van een fles die op z'n deksel staat.

De usual suspects is het vaste rijtje deskundigen: Cor Molenaar en Paul Moers. Laurens Sloot wordt wat minder vaak gevraagd, maar dat is een wetenschapper die minder anekdotisch en meer data-based te werk gaat. Ga eens na welke grote ketens gebruik hebben gemaakt van hun adviesdiensten, en je komt er een paar tegen die niet meer bestaan. Dat doet verder niks af aan hun deskundigheid en kracht als verhalen-vertellers, maar je moet uitspraken als toonbankleuners een beetje als provocatie zien. Het is een verrekte lastig vak, en achteraf is het makkelijk gelijk hebben.

Eerst goed naamonderzoek. In het handelsregister, in het Benelux Merkenregister en uiteraard in Google. Je kan uiteraard ook een businessplan maken, maar dat gaan anderen je al adviseren. Als je zeker bent van de naam, kun je de belangrijke domeinen registreren. Wat voor diensten en producten je ook gaat slijten, je zal altijd informatie en content erbij nodig hebben. Je kan dus al met een blog beginnen (wat gebeurt er allemaal in jouw markt en met jouw potentiële klanten?) en dat blog zaaien in social media. Dus ook als je nog niet echt mag 'ondernemen' kun je al wel een aanloop maken.

Er gaan grote ketens failliet en dan geven de usual suspects commentaar. Nu.nl zou eens een lijstje moeten maken van de ketens die zij geadviseerd hebben en desondanks ook failliet zijn gegaan. De ketens van Blokker hadden in enkele segmenten bijna een monopolie, dus daar was wel luiheid ingeslopen. Daar komt decennia achterstand in IT voor. Maar Coolcat is helemaal niet van een toonbank-leuner, in tegendeel. Je zou Het Nieuwe Normaal van onderzoeker Frank Quix eens kunnen bekijken. Die maakt de optelsom: vergrijzing, kleinere huishoudens, minder gezinnen en meer alleenstaanden = vraagverandering, zeker ook in non-food. Daar gaat een omzetdaling van tien tot twintig procent over de laatste jaren gepaard met een toenemend aantal winkels. Veel ketens zijn blijven groeien. In tien jaar (tussen 2004 en 2014) is de omzet per vierkante meter met 10% tot soms 25% gedaald. Tja, dan vallen ze na verloop van tijd vanzelf om. Komt niet door internet of gebrek aan beleving. hetnieuwenormaal.pdf

Om het dan maar helemaal na te laten is ook weer wat extreem. Heb jij kinderen? Zullen we daar alle overheidsbemoeienis ook maar afschaffen? Blijft toch een kwestie van balans zoeken.

Het zou me niks verbazen als met de bevorderde marktwerking in de zorg ook harde inkoop niet ongewoon is. Een methode is uiteraard om misprijzend te doen over op zich prima prestaties. Maar het kan ook gewoon voortkomen uit arrogantie en machtswellust. Leg het gedrag vast! Wie koopt de zorg in? Gemeenten, verzekeraars, zorginstellingen die uitbesteden? Je hebt als non-profit instelling geen bijzondere voorrechten, dus reden te meer om zakelijk te kijken naar zulke kwesties. Niet in de slachtofferrol kruipen.

Verwarring in merkrechtelijk verband is nogal een dik dossier met steeds weer nieuwe hoofdstukken. Zo is een soort voorrangsregeling waarbij auditieve gelijkenis (naam) minder van belang is dan visuele overeenkomst (etiket). Dat kan ontstaan zijn omdat producten naast elkaar staan op het schap en dus vooral concurreren op verschijning. Volg de basisregels en Grolsch heeft waarschijnlijk gelijk; kijk naar uitspraken van de afgelopen tien jaar (met name Unilever versus AH) en je hebt met huismerken veel vrijheid om in de buurt van andere merken te gaan zitten.

Vanwege professionele interesse in voedselfraude heb ik het boek Swindled eens gelezen. Een aanrader. Nog niet zoveel generaties geleden gingen er mensen dood omdat er met eten gezwendeld werd. Veel mensen. Daar helpt een assertiviteitstraining niet tegen. Nou kun je zeggen dat gifmengers wel een graadje erger zijn dan coldcallers, maar als je eenmaal met overheidsingrepen begint dan kun je net zo goed doorgaan tot je de grens van bemoeizucht bereikt. In B2C is daar soms wel sprake van, maar in B2B nog lang niet. Dus dat water naar de zee begrijp ik niet goed. Klinkt tamelijk defaitistisch.