TwaBla

Als ik eieren koppel aan Pasen, krijg ik paaseieren. Zo heb je tal van product-evenement combinaties. Kerststol. Moederdagsvlaai. Kroningsbrood. Als het waarlijk uniek is, kan je het vast ook als merknaam beschermen. Dat is beter af te dwingen dan het auteursrecht. Maar als je met 'de naam van een bestaand product' eigenlijk een bestaande merknaam bedoelt, ben jij degene waartegen de bescherming ingezet wordt. Dan wil je immers meeliften met andermans bekendheid. Dus het hangt ervan af. Dan kun je jouw idee van naam+evenement beter uitwerken in een concreet voorstel en samen met een evenementenbureau een pitch opzetten. Krijgt het handen en voeten, wat beter te beschermen is.

Altijd melden bij de SAF of Fraudemelddesk. Het aantal meldingen daar is immers een eerste indicatie. Als er niks te vinden is over een uitgever die hinderlijk acquireert, kan het gewoon een onhandige ondernemer zijn die nog moet leren om klanten netjes en beleefd te behandelen. Die niet beseft dat hij met smoesjes als (u had al eerder bij ons geadverteerd en we zijn uw gegevens aan het controleren) een aanpak hanteert die door die klootzakken van acquisitiefraude-bureaus ook gebruikt worden. Een aanpak die riekt naar misleiding en oplichting. Kan maar zo een klungel zijn. Vandaar dat moderators in dit soort topics vragen om feitelijke beschrijvingen en geen kwalificaties die achteraf weer tot gedoe leiden. Maar er is best wat te vinden over Nibor Media. De naam leidt in de eerste tien zoekresultaten naar even veel adressen in Uithoorn, Heerhugowaard en Amsterdam. De zaak is afgelopen jaar dus vaak verhuisd of er zijn verschillende ondernemers met dezelfde naam actief. Het telefoonnummer uit Hilversum (Harenkarspel) komt op dit register voor, waar tal van mensen waarschuwen voor misleidende advertentiewerving. Ook bij Vara Kassa melding van een vergelijkbare ervaring. Nibor Media lijkt inmiddels een jaar actief. En dan nog een terzijde (voor het archief)... Over bewijswaarde voicelogs:

Gebeurt heel vaak. Kan op twee manieren. Jij wordt opdrachtgever, jij betaalt drukker en jij factureert jouw klant (opslag zit ingebakken). Of opdracht loopt via jou maar de drukker factureert aan klant direct en geeft jouw een overeengekomen kickback oftewel commissie. Hou ook het risico in de gaten. Wie betaalt die drukker als de klant niet tevreden is met het resultaat? Die 10% commissie is een dure grap als je voor 100% aansprakelijk gesteld wordt voor een partij met een foutje erin.

Zie ook topic over Merknamen, handelsnamen en Domeinnamen.

Plus nog steeds de vraag: is die eigenaar een echte eigenaar of een beheerder namens de woningbouw e/o gemeente?

Zoek op: werknemer en "intellectueel eigendom". Je hebt een baan, je doet promotie-onderzoek en je hebt een onderneming. Dat zijn allemaal redelijk volwassen bezigheden. Nou een keertje bij je werkgever aanschuiven en kijken wat je voor mekaar kan betekenen. Gewoon een volwassen gesprek. Je zit niet in een lastige situatie. Je zit in een luxe situatie.

Gemeente en woningbouwvereniging zijn helemaal niet betrokken bij het beheer; dat is een particuliere zaak?

Kun jij geen transporteur inschakelen die telt vanaf het leverpunt? Dan neem jij het transportrisico. Die dozen verdampen toch niet onderweg?

Je kan ook eens een dagje gaan kijken bij een van de vijf zuilen die online te volgen zijn. Hoe gaat de klant daar mee om? En loopt die over een maand nog steeds met muntjes naar zo'n zuil? Het model met 24 adverteerders laat zich ook in kaart brengen. Daar zit wellicht een lokale makelaar bij met huis van de week, wat beauty-salons met maandaanbiedingen, wat fast en slow food, wat lokale fashion, een bioscoop: je kan als bemiddelaar een actieve rol spelen en het risico van afhakers verkleinen. De beheerder is het immers niet om individuele adverteerders te doen, maar om de dekking in zijn bezetting. Als jij 24 maandcontracten van elk 100 euro kan slijten (20 ook goed?) en dat twaalf maanden per jaar, hoeven die geld-terug garanties niet zo drastisch te zijn. Als het basis-idee goed is, valt er vast wel wat te tweaken. ;) Wat is de rol van de franchise-nemer eigenlijk. Krijgt die betaald voor een zuil of mag die gratis eigen aanbiedingen opnemen? En hoe werkt besluit tot plaatsing: supermarkt zegt 'okay' en dan worden adverteerders geworven, of andersom? Niet dat het antwoord voor dit topic zo belangrijk is, maar om de ingewikkeldheid aan te duiden.

En die info is afkomstig van... Jij betaalt 50 euro voor een lead? En dan krijg je 50% van de 100 euro per maand als die lead een overeenkomst afsluit. Daar zit nogal een stevige downside aan. Wie overlegt met de vormgevers van de aanbiedingen? Is dat traject ook qua planning en taakverdeling goed geregeld? Het kost jou immers geld als adverteerders niet tevreden zijn over zowel de afwikkeling van aanbiedingen als de resultaten (die afhankelijk zijn van een muntje). Dat muntje blijf ik omslachtig vinden. Moet de klant moeite doen om een aanbieding te krijgen.

Vijftig euro per maand om een adverteerder een jaar lang spannend te houden op een zuiltje in de supermarkt waar de klant een munt in moet gooien om aanbiedingen te activeren? Los van de observatie dat jij waarschijnlijk wekelijks nieuwe aanbiedingen mag bedenken (en vormgeven) hapert het al bij die munt. Supermarkten willen geen extra werkzaamheden bij de kassa.

Je kan morgen beginnen! De route waarbij je in een enkele supermarkt test om dan met een sprong het hele land te gaan beleveren, heeft echter een paar hindernissen. Grote supermarkten worden bedolven onder nieuwe producten en ze hebben beperkt ruimte, dus alleen de bestsellers dringen door. Dan moet je als leverancier veel geld meebrengen. Een kleinschalige start bij een lokale speciaalzaak of in food services vergt geen miljoenen.

Eerst doen. Daarna of tegelijk: inkoopkosten op een rijtje krijgen. Plan maken. Het heeft niet zoveel zin mekaar op het forum vliegen af te vangen met snuggere opmerkingen. Mijn suggestie is het topic te sluiten en de topicstarter uit te nodigen terug te komen met eventuele vragen nadat hij bij de gemeente (en eventueel NS Stations) heeft geinformeerd wat mogelijk is.

En dan nog wordt Vliegwinkel nooit een merk met het abstractieniveau als Kodak of Google. Ik denk ook dat saulade meer een categorie-omschrijving is dan een merk, vandaar de vergelijking met frisdrank en hagelslag. Dan wordt het dus Jahmo saulades. En kun je toetades gebruiken voor fruitsalades. Of saloetje. Zo kunnen we nog wel even voort. ;D

Een merknaam is een nieuw woord dat geregistreerd wordt en dan alleen door of voor de eigenaar commercieel gebruikt kan worden. Zie ook het topic over merknamen, handelsnamen en domeinnamen. Je kan dus eigenaar worden van het merk saulade. Zo zijn ook hagelslag en frisdrank ooit bedacht - maar niet geregistreerd, omdat de bedenker een soortnaam wilde hebben. Vraag me af wie pindakaas bedacht heeft....

Niks mis met dreaming. De kosten kan je redelijk nauwkeurig in kaart brengen. Die kan je afzetten tegen de consumentenprijzen voor verschillende verpakkingen en toepassingen, en vergelijken met andere saulade- en soepade-achtigen. Je marktonderzoek kan gedetailleerder. Als je een kennis hebt die eigenaar is van een supermarkt, dan is dat een mooie proeftuin. Dat is een franchisenemer, ga ik van uit. Die heeft een paar procent inkoopvrijheid en kan dus jouw product gaan voeren, als hij overtuigd is van het nut. Met briefjes meet je niet zoveel. Mensen zeggen niet wat ze doen en ze doen niet wat ze zeggen. Je moet gedrag meten. Doen ze een proefaankoop en komen ze daarna weer terug. Trial en repeat! Een speciaalzaak is beter als testmarkt. ;)

Ik zie geen planning, alleen dreaming... Kan je het in je keuken maken? Kan het in een kantine of restaurant gemaakt worden? Kun je de kosten vergelijkbaar maken met die van salade en/of saus? Wat is het gebruiksvoordeel en/of smaakverschil? Er zijn bekende warm/koud en droog/nat combinaties zoals frites met mayo, hamburger met ketchup, hotdog met mosterd, garnalen met whiskysaus, kip met appelmoes, boerenkool met jus. Het zou handig zijn als je in die serie een eigen plekje kon vinden. Het lijkt me veel logischer om het product in een kantine te testen. Geef gratis samples weg en kijk of mensen daarna aan repeat doen. Dan kun je naar speciaalzaak overschakelen, als je greep op kosten/inkomsten hebt. Bouw je businesscase op, dan kan je opschalen. Op supermarktniveau beginnen, is grootheidswaan. Dan ben je meteen op industriële schaal bezig. Heb je daar kapitaal voor?

Kijk ook eens op Facebook. Daar zie je veel meer creativiteit, ook in de winkel, in het assortiment, in de promotie. Oliebollen met Oud & Nieuw, worstebroodjes in de winter, gebak en ijs, vergeten boodschappen, zelfs QR-codes voor mensen die per telefoon willen bestellen. Verkoopkracht genoeg.

Behalve teasers zijn er ook Youtube-videoos die wat dieper op de materie ingaan. Het Free-programma! De links naar deel 2 en 3 zijn goed te vinden. ;)

Er is naar aanleiding van de klachten op dit forum en met assistentie van het NUV (Nederlands Uitgevers Verbond) overleg geweest met Publicount, de uitgever van Checklist Ondernemen en Rendement. Sinds november 2013 zouden klachten mbt stilwijgende verlenging van proefabonnementen coulanter behandeld moeten worden. We blijven desondanks geïnteresseerd in ervaringen met de werving en incasso van deze uitgeverij. Geen nieuws is goed nieuws, maar misschien is er beter nieuws.

Om de zuurgraad in de reacties wat te compenseren, een video over Leren loslaten. Hopelijk is het aanstekelijk. Die glimlach. ;D

Kijk, dat zijn nog eens abonnementjes. ;D Als je kosten grotendeels vaste kosten zijn, kun je vanalles aan de inkomenskant doen....

Deze vraag komt regelmatig terug. Wellicht kunnen we met verwante vragen een verzameltopic maken. Iemand suggesties welke oudere topics daarbij passen?

Die site krijg je wel mee?

Welkom op HL, Nurtaç!