TwaBla

The Voice is een aangepaste variant op The X Facor, wat een variant is van Pop Idol (Idols - American Idol), wat geïnspireerd was op Popstars (New Zealand). Maar de bron is uiteraard de Soundmixshow (sinds 1985) van Henny Huisman. De formats hebben overwegend gemeen dat het publiek in een serie van opeenvolgende shows kan kiezen uit een door een jury geselecteerde keuze van onbekende zangtalenten. Over de rechtszaken en claims over en weer zou je een boek kunnen schrijven. Een investeerder zal best een voorkeur hebben voor een bewezen format, maar die investeerder is vooral nodig in de fase dat het format nog niet bewezen is. Het lijkt dan ook logisch om een investeerder te zoeken die een belang heeft in een dergelijk format, zoals de Stichting DOEN bijvoorbeeld. Op serieuze bescherming rekenen, is verspilde tijd.

Dat moge allemaal zo zijn, maar in het wereldje van formatkopieerders is het redelijk bekend dat je gewoon kan kopiëren mits je een paar elementen aanpast. Iemand die een Welkom in de Buurt-doos vervangt door een Welkom in Onze Buurt-doos, lijkt me niet de meest snuggere. Zeker niet als die iemand kort daarvoor bezorger van de eerste doos was. Inkoppertje. In wat meer professionele kopieerkringen wordt dat dus wat slimmer gedaan. En daar kun je niet tegen beschermen.

In de zaak BuurtKadoos (Welkom in de Buurt) versus Miec Marketing (Welkom in Onze Buurt) speelde ongetwijfeld ook een rol dat de tweede samengewerkt had met de eerste en dat er sprake was van klantenoverheveling. De eiser vroeg bescherming van een specifieke combinatie van elementen die samen het 'format' zijn; daar is zelfs een lijstje van gemaakt. De rechter meende dat die combinatie inderdaad een eigen oorspronkelijk karakter heeft dat het stempel van de maker draagt. Toch leidt die overweging niet direct tot een veroordeling (voor zover ik kan zien) omdat de tweede partij aangeeft elementen toegevoegd en veranderd te hebben. Wat gebruikt wordt, is de observatie dat de tweede partij 'niet tegenspreekt' elementen van het format overgenomen te hebben. Lijkt me knap lastig om uit deze zaak af te leiden hoe je een format kan beschermen. ;)

Noem eens een voorbeeld van een beschermd reclameconcept...

Wat bedoel je met 'nieuwe religie in reclame'? Het geheel is tamelijk warrig.

Wat links naar België. Test-Aankoop Startersforum Radio 1 over Bezoom (zusje van BeUP in België) En dit is te vinden op Fraudehelpdesk, een initiatief dat oa gesteund wordt door het Openbaar Ministerie en de Politie. Het is een bericht dat overgenomen is van een regionaal dagblad. Maar Fraudehelpdesk vond het blijkbaar relevant.

Van alle rechtszaken wordt je niet vrolijker. Het wordt tijd dat iemand eens een video-opname maakt van de verkooptechnieken die ertoe leiden dat ondernemers een overeenkomst aangaan waarmee ze vier jaar lang bijna drieduizend euro per jaar moeten betalen voor een dienst van dit niveau. Dat is ruim 11.000 euro in totaal!

Yep. En op dag 1 was Peter van der Klugt hoofdredacteur. Is allemaal niet van belang. Weer terug naar het topic.... Maak je een aparte handleiding voor de uitgeverij of is het een artikel voor het blad?

Dit is een ambtvertorial van de Belastingdienst. ::)

Als jij de indruk hebt dat jouw boek zo interessant is dat andere mensen ermee willen pronken, kun je af-en-toe checken of iemand met jouw verhalen online kopieert. Dat kun je bijvoorbeeld doen met Copyscape. Vervolgens kun je de kopieerder benaderen en eisen stellen, onder andere dat hij/zij de tekst verwijdert.

Dit is dus heel simpel. Als jij een boek schrijft (of een artikel, een liedje of een gedicht) heb jij het auteursrecht. Gaat vanzelf. Iemand anders mag niet jouw tekst kopiëren en de indruk wekken dat zij dat bedacht hebben. Jouw bescherming is dat 'recht'. Verwar het niet met copyright, want we leven in Nederland en niet in de Verenigde Staten. Je hebt helemaal geen copyright-tekentje nodig. Jouw bescherming is niet dat iemand anders dat voor je in de gaten houdt. Als een andere persoon inbreuk maakt op jouw auteursrecht kun je niet naar de politie gaan en verlangen dat ze ingrijpen. Je zal zelf voor je eigen recht moeten opkomen, al dan niet met hulp van gespecialiseerde juristen en advocaten. Die betaald willen worden voor hun tijd. Wat kun je zoal doen tegen inbreuk? Je kan vorderen dat de inbreuk gestaakt wordt, dat de tekst van het internet verwijderd wordt of een boek uit de markt gehaald wordt. Je kan schade claimen of de winst opeisen (dat zijn twee verschillende dingen). Je kan de kosten die je maakt om je recht te krijgen afwentelen op de inbreker, mits de rechter het daar mee eens is. Maar die kosten gaan dus wel voor de baet uit. Overigens ontstaat het probleem pas als iemand anders jouw boek (liedje, gedicht, slagzin) zo waardevol vindt dat ze het willen kopiëren. En je doet niks tegen mensen die jouw boek namaken door het in hun eigen woorden opnieuw uit te brengen. Iedereen kan citeren en parafraseren, maar je mag niet kopiëren!

Is allemaal getheoretiseer. Praat eens met iemand in het vak. Franchisehouders hebben een paar procent assortimentsvrijheid, dat is afgedwongen door de NMa. Bovendien is een internationale trend dat grote supermarkten ook lokale leveranciers een ingang bieden. Kansen zat. Maar waarom op een supermarkt mikken als de entree naar een lokale speciaalzaak een veel lagere drempel heeft. Ga eens praten met een echte winkelier!

Zoals je het formuleert, maak je er wel een puzzel van. Paar vragen: gaat het om de styling van een nieuwe keuken (badkamer, etc) of kan het ook restyling van een bestaande keuken zijn? Tussen de regels door lees ik iets over een systeem om bv keukenkastjes van een nieuwe buitenlaag te voorzien. Dan wordt ook de (institutionele) opfrismarkt interessant. Mensen die een huis verkopen, grote verhuurbedrijven en woningbouwverengingen. Dat vergt een heel andere verkoopaanpak.

Rechtspraak kan een onverwachte wending nemen. Onlangs bevestigde een rechter dat Kleding.com inbreuk maakt op het handelsnaamrecht van Kleding.nl, een uitspraak die veel wenkbrauwen heeft doen rijzen. Het hangt dus van de argumentatie (en soms de toevallige rechter) af wie gelijk krijgt. Je kan bv stellen (1) dat cryolipolysis als merk gedeponeerd is, maar niet het woord cryolipolyse. Je kan stellen (2) dat het tegelijk gebruiken van een algemene latijnse omschrijving èn een woordmerk suggereert dat de merkhouder al bij voorbaat de merkkracht van de algemene omschrijving ondergraven heeft. Je kan dat laatste waarschijnlijk (3) verder onderbouwen met de wetenschappelijke studie waarin de latijnse term als algemene term is gebruikt. Net zoals bromfiets en frisdrank ooit zijn bedacht om een nieuwe categorie van een label te voorzien, zodat het merk kan meeliften met een generieke associatie. Als je van een gokje houdt, kun je het erop aan laten komen met de uitdrukking cryolipolyse. Kijken of je een blafbrief krijgt en of ze reageren op je tegenstellingen. Is best spannend. Ik snap je weerstand ook wel, want het bedrijf heeft een algemene methode uitgediept en in een machine verpakt, en lijkt nu het alleenrecht op alles te willen claimen. Je kan echter prima in verzet gaan door eigen uitdrukkingen te gebruiken. Zo sterk zijn hun woorden niet. Maak koele keuzes!

Juist meer. Wie neemt het risico voor onverkochte producten en de kosten van verwerking? Doe jij dat? Supermarkten leveren vanaf DC's. Die zitten niet te springen op kleine leveranciers die kleine partijen naar de winkel brengen. Teveel gedoe en gezeur met de gemeente. Heb je al eens met iemand bij een supermarkt gesproken? Dit is 99% dromerij.

Vraag is uiteindelijk: ben je bereid om het risico te nemen om in de rechtszaal uit te moeten leggen waarom jij vindt dat er sprake is van merkverwatering voor het begrip cryolipolyse? Put your money where your mouth is? Het is duidelijk dat zowel de methode als de namen ontwikkeld zijn met geld van de merkhouder. De rest lift met een rijdende trein mee. Jij hebt niet één bewijs gevonden dat de methode en de namen al bestonden voordat de merkhouder erin is gaan investeren. Dat verzwakt je positie.

Het is geen handel, geen verkoop van producten, maar een samengestelde dienst. Overweeg kostenvoorbeelden te geven van simpele t/m complexe producties. En maak ergens een overzichtje van kostenfactoren: materiaal, mankracht, tijd en afstand.

Opgericht door een oud-collega van de Gooi- en Eemlander, nota bene. ;)

Merk op dat dit volstrekt niet relevant is. De verkoper heeft geen verantwoordelijkheid voor de geleverde kwaliteit en kan dus geen eisen stellen aan de nieuwe eigenaar. De poging om dat wel te doen, duidt op een neiging om een rechtvaardiging te vinden voor eigen inbreuk op de overeenkomst. Dat blijkt wel, want nu gaat de ouwe eigenaar creatieve opzetjes via zijn zoon uitproberen. Hopelijk laat die zoon zich niet voor het karretje van z'n pa spannen. ::)

Klant is niet tevreden met het resultaat. Wie is aanspreekbaar?

Maar de 3e vennoot die het doelwit is? Er lopen inmiddels drie topics over dit onderwerp.

Gezien je eerdere vragen: heb je nu overeenstemming bereikt met de ongewenste vennoot? Dat is belangrijker dan de tekst van die brief.

Wat voor opleiding doe je? Iets met ontwerpen? En wat heeft dit alles met commissie te maken?

Nee dus. En of merkregistratie werkt, hangt van de uitdrukking af. Je kan niet een bestaande uitdrukking 'eigen' maken. Tenzij je heel veel geld hebt. Ik plak dit wat later aan het verzameltopic Merknamen, Handelsnamen en Domeinnamen. ;)