TwaBla

Weet je zeker dat je niet onbedoeld toestemming hebt gegeven voor 'het delen van data met derden', want dat is vaak een klein invulhokje. Opt-in of opt-out. Ik ga dit topic vastplakken aan het hoofdtopic over zakelijke spam.

Er moet helemaal niks. Je bestelt 1 exemplaar, laat dat aan de winkelier zien en die kan dan zelf inkopen. Hebben ze jou verder niet meer nodig. Als je er een zaak van wil maken, moet je zakelijk denken. Gebruik de VS als voorbeeld, of eventueel Israel. Hoe wordt het daar verkocht? In dozen of rolcontainers? Aan kleine of grote winkels? Hoe laat dat model zich kopiëren in Nederland? Ga je persoonlijk bij de winkels langs? Bij de hoofdkantoren? Bij de groothandels? Ik zou zeggen: test de markt. Neem wat risico. Bestel één doos of één partij. Zie hoe de douane werkt. Ga die doos verkopen. En schaal dan snel op. Maar zorg dat je rug gedekt is. Want die winkelketen kan ook direct inkopen of het product laten namaken. Als je der alleen maar tussenzit bij de eerste aankoop, ben ze zo uitgeschakeld als het goed gaat lopen. Vandaar ook de vraag naar het merkrecht. Als jij aangesteld bent als agent of distributor, kan je het merk in Europa op jouw naam laten zetten. Je zegt dat het in de VS als TM is geregistreerd. Wat betekent dat voor Europa? Wat is een TM? Zoek dat ook eens op. Succes!

Dat is dus B2B oftewel business-to-business. Je probeert volumes te verkopen aan winkels, geen individuele producten aan consumenten. Klinkt als een kans, maar wel eentje met haken en ogen. Want straks is er een winkel die een halve container wil: wat gebeurt er dan? Wie betaalt wie wanneer? Gaat die winkel jou vooruit betalen in afwachting van een verzending uit de VS of accepteert jouw leverancier betaling als het product gearriveerd is? Douane en BTW is maar een deel van je puzzel. Het wordt een stuk simpeler als je zelf een container laat verschepen en vanuit eigen voorraad verkoopt. Is er een merk? Is dat al geregistreerd in Europa? Op wiens naam?

Het is denkbaar dat Google weet dat jij de afgelopen week jeans hebt vergeleken online en je dus via Google glasses naar een aanbieding in de fysieke winkel loodst, als je in de buurt bent. Maar estimated total conversion is een maatstaf voor ROI.

Leg eens in Jip & Janneke-taal uit waar je het over hebt. Estimated total conversion is een statistiek, geen aanbieding op je beeldscherm. Twintig procent zag de weekaanbiedingen van AH; tien procent belandde binnen twee dagen in de winkel.

Heb geen flauw idee wat je bedoelt. Wat ik bedoel is dat Google mbv de bril of het horloge vaststelt dat je op een bepaalde lokatie bent (een winkel) en dat koppelt aan recent zoekgedrag op je mobieltje of computer of intelligente televisie zodat de adverteerders (Adwords) kunnen vertellen hoe verschillende paths to purchase bijdragen aan verkoop oftewel conversie. Vandaar estimated total conversion.

OB = omzetbelasting = BTW?

Jij produceert iets en de tijd die je daaraan besteedt is niet relevant voor de factuur. Je hoeft naar je opdrachtgever geen uren te verantwoorden. Je kan dus op je factuur melden: één exemplaar X en eventueel de leverdatum. Als de relatie tussen het geleverde en gefactureerde duidelijk is, volstaat de factuur. Goed koopmansgebruik heeft meer te maken met de relatie tussen inkomsten en tijdvak (voor zover relevant voor de belasting). Dus geen factuur in 2014 over werk uit 2012. Zo begrijp ik het althans. Maar er zitten experts op dit forum. ;)

Google werkt toe naar meting van estimated total conversions inclusief winkelverkoop, en daarvoor is lokatiebepaling essentieel. Horloges, brillen en andere wearables dragen bij aan lokalisering.

Dat is natuurlijk mijn grootste bezwaar. Een politie-agent die het zwaailicht aanzet wanneer het hem schikt. Er zijn dertigduizend deelnemers aan dit forum die allemaal een nieuw topic kunnen openen, maar slechts een paar mensen die een sleutel naar de preekstoel hebben. Overigens werd ik op het verkeerde been gezet door de vergelijking met een basiszorgverzekering. Het lijkt me een prima zaak om aan te tonen dat er AOV's aangeboden worden die niet doen wat de verpakking suggereert, maar het verhaal over collectieve kolder klopt niet. Verzekeringen hebben collectiviteit nodig. Het is typisch zo'n voorziening waar de som der delen meer oplevert dan opportunistisch gedrag en de markt dus imperfect is. Collectief = Sociaal. Als je echter toelaat dat gezonde mensen hun vraag bundelen, creëer je het probleem dat niemand het risico van de ongezonden dekt: risk segmentation. Als een individuele AOV-adviseur in staat is om voor sommige klanten een betere deal te vinden, is er blijkbaar sprake van risk segmentation in de markt voor AOV. Dan kan een vereniging van low-risk ZZPers op grotere schaal naar deals zoeken. Zeker als die ZZPers overwegend uit het gezonder segment van de werkzame bevolking bestaan. Daar is in theorie dus niks mis mee (afgezien van de wenselijkheid van risk segmentation). Dat het in praktijk soms tegenvalt, is een heel ander verhaal. Wordt die praktijk trouwens niet van binnenuit aangepakt? Het lijkt me dat iemand die lid is van een Onderlinge om vervolgens te ontdekken dat die Onderlinge bij schade niet uitkeert verschrikkelijk veel kabaal gaat maken in die Onderlinge. Ik zie het al aankomen: die Onderlinge is horende doof (ga ik alsnog begrip krijgen voor dat zwaailicht...)

Okay, vergelijken we het met de HEMA die notarisproducten aanbiedt en de individuele notaris. Komen we dichter in de buurt van jouw nering. Natuurlijk kan ik mij voorstellen dat die notaris zich verschrikkelijk opwindt als de HEMA suggereert hetzelfde product en dezelfde kwaliteit te kunnen leveren met 40% korting, zeker als dat verhaal dan ook nog eens overgenomen wordt door de Consumentenbond. Ik snap best dat die notaris dan op oorlogspad gaat om zijn kant van het verhaal te vertellen. Ik kan me zelfs voorstellen dat hij een blog schrijft en dat aanbiedt aan dit forum. Dan kijken we dus of dat een blogplekje verdient. Blijkt dat de helft van zijn blog gewijd is aan een vergelijking die eigenlijk niet van toepassing is (de basisverzekering in de zorg) met suggesties dat de solidariteit (zero sum game) ondermijnd wordt en associaties met oplichters. Zien we dat hij vervolgens met concrete voorbeelden komt van incidentele gevallen uit eigen praktijk waarin hij goedkoper kan zijn dan die collectieve aanbieder - waarmee hij zijn eigen solidariteitsargument afvalt. Lijkt me dat we de opwinding wel kunnen begrijpen maar daar misschien niet de blogplek voor vrijmaken. We zouden wellicht een topic suggereren in de relevante categorie op het forum. En erop vertrouwen dat de collectieve wijsheid van het forum de echte argumenten scheidt van de broodnijd. Want waar draait dit nu allemaal om? Er zijn aanbieders op de markten van AOV die onder het mom van collectieve korting een product aanbieden dat lang niet altijd goedkoper is en lang niet altijd dezelfde dekking biedt. Maar daar was al topic over. Met duidelijke inhoudelijke info.

Mijn groenteboer is ook goedkoper dan AH.

Een column of een blog mag moet prikkelen tot nadenken en discussie. Op een online forum kan mag de lezer reageren met tegenprikkels. Je kiest ervoor om weerwoord te geven op het WC-eend aspect. Dat was blijkbaar een gevoelige. De meest perverse prikkel. Er waren echter ook tal van andere aanknopingspunten voor een gedachtenwisseling. Als je nadenkt over verzekeringen zit er een ingebouwde tegenstrijdigheid in. Elke verzekering werkt op basis van het idee dat de schade van enkelen gedekt kan worden door de steun van velen. Verzekering is collectieve wijsheid: allemaal een beetje meedelen in een schade die iedereen kan treffen. Het is georganiseerde goedaad. Een nutsvoorziening. Je kan dat door de markt laten organiseren, maar dan is de meest winstgevende verzekeraar degene die het risico het best weet te reduceren. Oftewel de verzekeraar die grotere risico's niet accepteert, kritisch is bij uitkering en aantrekkelijk voor klanten met een laag risico. Vraag is dan wie de slechte risico's voor z'n rekening neemt. Risicoabsorptie kan afgedwongen worden met behulp van regulering. Ik heb geen verstand van verzekeren, maar veronderstel dat dat het idee is bij een basiszorgverzekering. Hoe dat het best geregeld kan worden, is een internationale discussie. Opvattingen over marktwerking in zorg zijn oa verwoord door Michael Porter, die begrippen als zero-sum competition en perverse prikkels introduceerde. Porter heeft zijn eigen kijk op collectieve kolder. Dat is een ietwat fundamenteler invalshoek dan een verzekeringsdirecteur die concurrenten 'oplichters' noemt en collectieven afschildert als ondermijners van de solidariteit in het zorgsysteem. Daarop lijkt me de verwijzing naar een Calimero-niveau meer van toepassing. Komt nog wat bij. De organisaties van zelfstandigen die collectief verzekering inkopen en vervolgens aanbieden met de suggestie dat ze 40% korting geven, zijn net zo veel (of net zo min) ondermijnend voor dat hele systeem van verzekeren als individuele consumenten (en hun adviseurs) die opportunistisch de beste deal proberen te krijgen. Een verzekeringsadviseur die voor zijn klant (of zichzelf) een goedkopere verzekering vindt, duwt als het ware de minder goed verzekerbare klant naar de duurdere alternatieven. Dus in een zero-sum game is die adviseur net zo kwalijk als dat collectief. Je kan hem dat echter niet kwalijk nemen (net zo min als het collectief) omdat hij gewoon gebruik maakt van de marktwerking. Dat bevordert immers opportunisme. Ik wil ook de beste zorg voor de laagste prijs. Of een goedkope arbeidsongeschiktheidsverzekering. Leuke puzzel. Het valt me trouwens op dat de reacties in deze draad steeds veranderen. Dat maakt het lastig om adequaat te reageren. Ik heb in Admin de vraag gesteld waar blogs (en ook de columns) voor dienen. Het zijn de preekstoelen van dit forum, zichtbaar op een prominente plek op de voorpagina. Deelnemers aan HL die een blog willen publiceren komen de volgende omschrijving tegen. De aantrekkelijke blog-positie (en de columnplek) wordt echter gebruikt voor heel andere zaken. Ik kom daar op zich interessante bijdragen en advertorials van de Belastingdienst tegen en discussies over de verwelkoming van nieuwe deelnemers aan dit forum. En veels te veel bijdragen van mensen die hun eigen business of belangen promoten, zonder verder aan het forum deel te nemen. Die willen op die preekstoel om voor hun eigen winkel te prediken. Platte promotie mag van mij sowieso geweerd worden, maar als een snufje eigenbelang verpakt is in een verhandeling die interessant is voor Innovatie & Ondernemerschap (daar is dit forum immers voor bedoeld) dan kan het best een plekje krijgen op HL. Gewoon in de relevante categorie of desnoods Off-Topic, waar de discussie vanzelf de belangen van bonbonbakkers en Chocobloc onderscheidt. En als dat nou een bijzonder interessant topic is, promoveer dat dan naar de preekstoel.

De kwestie is vast bijzonder boeiend voor die 7000 assuradeurs die zich opwinden over een paar aanbieders van collectieve verzekeringen. En er zijn ongetwijfeld een aantal cases van verzekerden die beter af geweest waren bij verzekeraar B dan verzekeraar A. Of andersom. Maar uiteindelijk is dit een distributievraagstuk voor de verzekeringsbranche. Er zijn ook bonbon-makers die zich boos maken op Bonbonbloc. Of middenstanders die zich opwinden over supermarkten. Of notarissen die Hema boycotten. Met dezelfde argumenten. Kopen bij een supermarkt ondermijnt de solidariteit in het dorp. De kwaliteit van Bonbonbloc haalt het niet bij handgemaakte chocolaatjes. Hema heeft geen notariële expertise. Ze hebben allemaal gelijk. Maar uiteindelijk is het antwoord aan de markt. Als de klant liever bij de Hema koopt, verliest de notaris terrein. Idem voor Bonbonbloc. Idem voor AOV. Dan gaan die notarissen dus mopperen in de krant, lobbyen bij de overheid, blogs plaatsen op ondernemersfora. Zie je ineens een opgewonden notabel die spreekt van 'oplichting' en een wat meer uitgebalanceerde collega die zijn nering verdedigt door te bloggen over de slachtoffers van de Hema-aanpak. Als-ie nou slim is, brengt hij het vraagstuk van kickbacks en commissies helemaal niet ter sprake, want die notaris verdient zelf ook een welbelegde boterham aan tekstverwerking. Dan wordt het wel erg broodnijdig. Maar wie boeit dat nou?

Als ik het goed begrijp is de verbazing danwel verontwaardiging over collectieve arbeidsongeschiktheidverzekeringen en beroepsaansprakelijkheidsverzekeringen vastgeplakt aan een verhaal over collectieve zorgverzekeringen. Goh, dat was me in eerste instantie niet eens opgevallen. De kritiek op die AOV komt erop neer dat de voorgespiegelde 40% collectiviteitskorting misleidend is. Ook voor de BAV geldt iets vergelijkbaars. Een AOVspecialist of BAV Specialist die de weg weet, kan veel meer korting krijgen. Vat ik het zo goed samen?

Paar denkfoutjes. Verzekeringen zijn geworteld in collectiviteit. Er was ooit een slimmerd die besefte dat als er elk jaar een op de zoveel duizend boerderijen afbrandde na blikseminslag het risico van die ene boer gedekt kon worden door vele boeren elk jaar een klein bedrag te laten bijdragen aan een pot die de incidentele schade dekt. Je ziet die opzet nog in de naam van sommige verzekermerken: 'de onderlinge' bijvoorbeeld. Dat collectieve is dus allesbehalve kolderiek. Als je verzekering met marktwerking combineert, dan ontstaat vanzelf een dynamiek waarin verzekeraars gaan proberen de slechtere risico's af te schuiven en de betere risico's in huis te halen. Dat is inherent aan marktwerking. Een door de overheid opgelegde basisverzekering die ruimte laat voor marktwerking heeft een ingebouwd achterdeurtje waar gegarandeerd mensen doorheen glippen. Dat lukt alleen collectief, want zo werken verzekeringen nu eenmaal. Daar is dus niks kolderieks aan. Het begrip zero sum game klinkt intelligent, maar het is een theoretische constructie. Verzekering is net zo min zero sum als banking of betaling. Er verdampt onderweg geld. Veel geld. Verzekeraars dekken hun schade niet uit de ingelegde gelden, maar uit het rendement op geïnvesteerde ingelegde gelden. Behalve geld voor uitkeringen verdienen verzekeraars ook geld om tal van andere kosten te dekken, bijvoorbeeld de vergoedingen voor intermediairs die uiteraard liever veel individuele polissen verkopen dan gepasseerd te worden door collectieven. Ik zal eens kijken of iemand uitgerekend heeft welk deel van de premies nou echt nodig is voor die zero sum spelletjes en welk deel onderweg aan de strijkstok blijft hangen. Hier op dit forum is de regel van toepassing dat je iemand geen 'oplichter' mag noemen tenzij hij door een rechtbank als zodanig aangemerkt is. In de verzekeringssector wordt die krachtterm zo te zien wat sneller gebruikt. Ik snap echter niet waarom iemand die goedkoper inkoopt dan een ander ineens 'een oplichter' is. Volgens mij is het paniekzaaierij van de gevestigde orde in verzekeringen die het niet kan velen dat er aan de marges geknabbeld wordt. We krijgen nu een debat met tal van WC-eend argumenten. Je ziet dat de goocheldoos nu echt open gaat, met waarschuwingen dat een patient uit Den Haag straks in Groningen behandeld wordt, en referenties aan 'solidariteit'. Als er kritiek is op collectieven die eigen belang voorop zetten en de solidariteit uit het oog verliezen, dan moet die kritiek gericht worden op de wetgever die een basisvoorziening opzet en daar achterdeurtjes inbouwt die afbreuk doen aan de beoogde solidariteit. Waarom is dit trouwens een blog-topic voor dit forum en geen gewoon off-topic onderwerp voor een vrijmidebat?

Voor de meeste mensen is de smartphone een statussymbool en fashion-item. Duurzaam is precies het tegenovergestelde daarvan. Je kan ook duurzame schoenen maken, maar mensen willen toch elk seizoen een nieuw stel. De meeste mensen althans. Maar ja, voor sommige mensen is een baby een fashion item. En die zijn juist ontworpen om langer mee te gaan.

Wie zijn 'ze'?

Een concept is niet te beschermen. De combinatie van een slogan en een illustratie bestaat al, dus dat idee is niet uniek. Er ontstaat echter vanzelf auteursrecht op elke tekening en slogan, mits die voldoende origineel zijn. Na verloop van tijd strekt dat auteursrecht zich uit over de specifieke stijl, maar zelfs dat auteursrecht is niet voldoende om tegen parodie te beschermen. Wel tegen commerciële nabootsing. Maar dan moet je een advocaat inschakelen, inbreuk aantonen en schade berekenen. Dat laatste kan je voorbereiden. Dus niet pas een advocaat inschakelen nadat je inbreuk constateert, maar vooraf een aanpak afspreken. En dat kost dus geld. i-Depot lijkt me geldverspilling. Misschien kan BOIP hier eens uitleggen wat een i-Depot toevoegt als het auteursrecht als ontstaan is.

Wel als die goedkoper zijn. ;D

Dr Hauschka krijgt de bibbers. Aarzel niet te lang...

Lijkt mij ook. ;) Het was niet een oude vennoot of een voormalig partner die een aanspraak maakte op het mede-eigendom van het pand? Gewoon een verhuurder-huurder relatie zonder bijkomstigheden? Je kan 'm\'r nog vinden? Leidt dit niet gewoon tot een directe claim voor herstel van de schade en vergoeding van huurderving?

Voordeel van 'open' laten, is dat er kritische en nuchtere kanttekeningen geplaatst kunnen worden bij initiatieven van mensen die misschien gebaat zijn bij meer scholing, een beetje extra ervaring in de sector, wat realiteitsbesef met betrekking tot financiën en vakbekwaamheid. Of simpelweg levenservaring. En dat geldt niet alleen voor de 14-jarigen.

Toen ik nog in Utrecht woonde had ik een pandje aan de Twijnstraat op het oog voor mijn lokale ijs(co)ffeeshop. Veel passanten. Museumkwartier om de hoek. Studentenbuurt. Voordeur aan de straat. Grachtenterras aan de achterkant. Leek me een goeie bijzaak. Ik 's nachts ijs draaien in de werfkelder en overdag aan een tafeltje in mijn salon de werkstudenten coördineren. En elke winter naar Italië om vakkennis bij te spijkeren. ;)

In de VS zijn de lokale alternatieven voor Starbucks zo sterk geworden dat die formule nu ontformuleert. Hier heb je het zusje van Coffee Company (en dus DE) in de VS: Caribou Coffee.