TwaBla

Van een willekeurige opleding MBO Chaufeur Goederenvervoer:

Wat voor soort opleiding was dat? En wie stelt vast dat er een fout is gemaak?

Sterker nog: de enige referenties* op het internet zijn berichten van de leverancier zelf. Het kan een whitelabel-producent zijn of een contractfabriek, maar ook een handelaar die producten van derden verkoopt. En zo te zien alleen maar in China. If it hangs like a duck and smells like a duck, it must be Beijing Duck! * er zijn dus ook geen slechte ervaringen... ::)

Ken ik zo'n site? Jij bent de beauticien, dus dat lijkt me jouw pakkie-an. Er zijn talloze dames die een salon openen om elkaar te martelen met vijlen, zalfjes, injectienaalden en schoonheidsmachines. Als je dus een veel goedkopere e-light machine direct uit China kan importeren en daar is helemaal niks over bekend bij collega's, dan heb je dus een buitenkansje of een potentieel probleem. Gewoon gezond verstand blijven gebruiken. ;)

Er zijn legio producenten en groothandels die direct of indirect aan detailhandel doen, online en offline. Ooit een Nike Store bezocht? Bel de KvK eens over je inschrijving.

Wie zegt dat?

Vraag voor een ander forum. Topic gaat dicht.

De beste plek om deze vraag te stellen is op een Nederlands / Brits / Duits of ander Europees forum van collega-beauticiens, waar immers ervaring is met zulke machines. ;)

Nee, ingebouwde tilbots! (dat woord kost je wat) Tilbots klinkt beter als liftbots trouwens.

NRC op TV?

Bel de SAF! Faxgids wordt vaker genoemd als acquisitiefraudeur.

[iurl]https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?board=46;action=display;threadid=49778[/iurl]

Het is ook wel een tricky business, zeker met mode. Je koopt in, de producten arriveren, je verkoopt en je marge lijkt goed. Je moet echter steeds over je schouder kijken, want een deel van je kapitaal hangt nog aan het rek en als je op een gegeven moment winkeldochters moet afprijzen, verdampt de winst die je op papier al gemaakt had. Nou zijn er steeds meer merken en groothandels die tussen de seizoenen door met kleine collecties komen, zodat je niet op dat ritme van twee keer per jaar groot inkopen zit. Ik hoop dat dat ook tot jouw nichemarkt doorgedrongen is. Met name in basics zou het mogelijk moeten zijn om wat 'faster' oftewel 'leaner' te werken. Dat geldt dan ook voor bijvoorbeeld bad- en beddegoed. Misschien is er wel een ratio tussen snellopers en traaggoed: de eerste groep zorgt voor de cashflow, de laatste voor de winst. Als je ervaringscijfers hebt en kan aantonen dat je een balans gevonden hebt, is wellicht de voorraad beter te financieren. Het lijkt me wel een niche waarin sympathisanten-investeerders te vinden zijn. Maar je moet inderdaad grip hebben op die twee stromen en zeker weten dat de winkeldochters niet terugbijten. Bestaat er zoiets als leverancierskrediet in je meest fashionable producten?

Nou de financiers nog overtuigen. Er is altijd behoefte aan Oibibios!

Hou in de gaten dat er verschil is tussen snellopers in de winkel en in de webshop. En vergeet de omloopsnelheid niet mee te tellen. Als je elke week een product verkoopt met 10 euro winst, verdien je daar meer aan dan een product dat elke maand 25 euro opbrengt. Accessoires en gifts zouden sneller moeten lopen dan kleding en woonartikelen. Je kan in je shop uiteraard ook producten verkopen die je zelf niet op voorraad hebt. Maak een deal met leveranciers die bereid zijn aan dropshipping te doen, bijvoorbeeld voor grote meubels die in jouw winkelbeeld passen. Of zelfs diensten!

Mag wel een button zijn dan: Handboek Ondernemen van de Belastingdienst. ;)

Welkom op HL! Ik ben het eens met Hans: doe eerst zelf wat basis-onderzoek en kom dan terug met wat serieuzer vragen. Het antwoord op jouw vraag is met enig speurwerk op Google snel te vinden. Zoek op aandelen, zeggenschap en winstverdeling bijvoorbeeld. Of kijk eens naar crowdfunding... Veel succes. Topic gaat dicht. ;)

Van mij mogen zulke ondernemers op een voetstuk. Niet één ideetje en een hoofd vol beschermingsconstructies, maar gewoon doen! Mijn indruk is dat Henk een copycat in China met schouderophalen zou ontvangen, maar deze keer betreft het een klant die wel heel brutaal is. Dus dan wil je eens terugbijten. Het is een bijzondere niche-markt met een beperkt aantal klanten. Is er een groot prijsverschil tussen het origineel en de namaker? Eventueel een kwaliteitsverschil? Wie koop waar op basis van wat? Als er niks mogelijk is via de legale weg, is er vast wel wat mogelijk op het commerciële pad. Zet de namaker voor schut op de vaktribune. Maak wat stampij, maar doe het sympathiek.

Omdat er wellicht ondernemers zijn die het helemaal niet erg vinden om hun ervaringen te delen of iets over hun motieven te vertellen. ;)

Een klant die een gereedschap namaakt voor eigen gebruik is tot daar aan toe, maar een klant die dat doet om het vervolgens te verkopen is geen klant die bereid is te praten over een oplossing. Dan moet je dus uitzoeken in hoeverre je ontwerp beschermd is en of die bescherming afgedwongen kan worden. Voor professionele ontwerpers en ontwikkelaars is bescherming onderdeel van het ondernemerschap, maar als je weleens wat nieuws ontwikkelt als bijzaak is het waarschijnlijk lastiger. Misschien kan een ervaren ontwikkelaar uitleggen welke 'beschermingen' je vanzelf krijgt en welke je actief moet opzetten. Van Nijnatten maakte al een begin. Kan topicstarter iets doen met 'slaafse nabootsing'?

Je beschrijft geleidelijk stoppen. Mag het ook abrupt stoppen zijn? Of zelfs crashen?

Er zijn geen doorstart-constructies waarin deze voordelen blijven bestaan? Het levert in ieder geval een duidelijke keuze op voor de zittende aandeelhouders: koud saneren of warm oplossen. Het lijkt erop dat iemand namens de investeerder in staat moet zijn die keuze af te dwingen. Als het huis (en het huwelijk) op het spel staat, moet die trots maar weggeslikt worden.

Goh, dat is ook nieuw voor mij. Wat is 'verkoop' precies? In een winkel is dat duidelijk, maar in dienstverlening wat minder. Als ik een opdracht krijg, is de verkoop grotendeels gedaan. De facturering kan dan echter over langere termijn uitgesmeerd worden, en die kan weer prestatie-afhankelijk zijn. Voor de BTW zou ik dan het moment van betaling moeten aanhouden (ik hanteerde altijd de factuurdatum) en voor de inkomstenbelasting het moment dat de opdracht geaccordeerd werd... ...denk dat ik toch maar de factuurdatum aanhoudt. Scheelt een boel gecorrigeer. ;) Mag dat?

Ik snap dat je geen oorlog wil. Als de importeur echter eist dat jij bewijst vanuit de EER te importeren, kun je bv stellen dat je graag bereid bent om op aanwijzing van de rechter door een forensisch accountant te laten vaststellen dat zulks inderdaad het geval is. Hoe precies, dat is meer iets voor een gespecialiseerd jurist. Punt is dat je wel moet bewijzen, maar niet verplicht bent om je bronnen aan de importeur te openbaren als je kan beargumenteren dat dat de mededinging kan beperken. Zoek op Van Doren versus Lifestyle. Je wil uiteraard voorkomen dat je dure juristen en accountants moet inhuren. Dan is een beetje tegenbluf wellicht gewenst. 8)

Je kan ook nog eens zoeken op de combinatie van 'parallelimport' en 'merkrecht' en 'opgaveverplichting' om te zien hoe die eis (bewijs dat het vanuit de EU komt) in praktijk uitwerkt. Vaak laten parallelimporteurs dat door een forensisch accountant vaststellen (ziehier), als kan worden vermoed dat de vordering tot staking van verkoop wordt benut om de mededinging te bepreken. Je kan aanbieden om zo'n verklaring te laten maken, als de importeur de kosten voor zijn rekening neemt. Dat is wel brutaal trouwens.