TwaBla

Of werk samen met Try Now van PostNL.

In ieder geval als scenario om uit te werken. Kan ook een manier zijn om voet op de markt te zetten. Hoeft niet eens kleinschalig. Maak een deal met een tv-programma in je doelgroep. Een zaal vol huisvrouwen (en mannen) aan de Herbal-T. Order now Betty!

Standaard portokosten 150 eurocent. Hou je alle andere marge in eigen zak!

Dat een tablet overwegend thuis in bed of op de bank gebruikt wordt, is niet mijn observatie maar een gegeven dat uit talloze onderzoeken naar boven komt. Dat geldt zelfs voor het gebruik van de browser of apps op de smartphone. Tuurlijk worden die dingen ook onderweg, in de trein, in de horeca en op school en werk gebruikt, maar de belangrijkste locatie blijft thuis. En dan niet achter een bureau.

Een jaar of wat geleden ben ik een topic begonnen over de zich openende markt voor apps. Dat leverde een interessante gedachtenwisseling op. Nou ben ik benieuwd naar de visie op tablets. De verkoop daarvan explodeert, zeker nu er halfmaatjes op de markt komen. Blijkt dat die dingen helemaal niet mobiel gebruikt worden (doch wel onder mobile marketing gerekend worden) maar vooral in bed en op de sofa. Komt couch commerce ineens op. Websites worden gebouwd volgens responsive design maar ik denk dat er specifieke toepassingen gaan ontstaan en afgestemde tabservices. Webshops voor tabgebruikers krijgen meer een zine-karakter: lekker bladeren. En je krijgt tabalogues! Iemand ideeën over en voor nieuwe tabplicaties?

De essentie van die opmerking was dat de aanwezigheid van een product in de horeca werkt als (goedkope) reclame. Vadaar dat Coca-Cola en Chocomel hun eigen kleine flesjes voor een relatief lage prijs beschikbaar stellen aan de horeca. Dat heeft echter alleen zin als je gaat branden en dus voorverpakt verkoopt. Anders is het een bulkaanpak. Maar als je een speciale kruidenthee op de markt wil brengen, kan je ook op het niveau van het product (dus niet het merk) aan promotie denken. Dat is ook van invloed op je marge trouwens, en die van je wederverkoper. Als jij een bulkgoed aanbiedt zonder iets te doen om de verkoop te bevorderen, dan gaat de inkoper de inkoopprijs drukken.

Maak er een topic over Problemen met nieuwe VOG/VAR regelingen van... ;)

Bel eens met Mikkel en ontdek dat ze hun eigen inkoop al direct geregeld hebben. En die willen geen betere kwaliteit voor een gruisinkoopprijs?

Gaat dit over 'losse' thee? Kan iemand dan de kop aanpassen? Heb je al eens met één retailer gepraat, één buyer van koffie en thee? Kijk eens bij LaPlace, die verkopen tegenwoordig ook hagelslag en koffie. Waarom wil je perse losse thee verkopen? Dan kom je in de bulkhoek terecht en dus automatisch aan de lage prijzenkant. Bovendien komt het de kwaliteit niet ten goede, tenzij je snelle omloop hebt. Met verpaking kan je branden. Thee is licht, dus een prima product voor webverkoop. Je kan merkpositie innemen door je thee in milieuvriendelijke theezakjes (in een sigarenkist) aan te bieden aan geselecteerde horeca. Zo promoot Heinz zijn ketchup!

Nee hoor, vergelijkende reclame mag. Het is in strikte zin niet eens vergelijkbare reclame, want je stelt een vraag zonder 'm te beantwoorden en je kan tal val sitiaties opnoemen waarin om een accountant gevraagd wordt waarbij een Hera voldoet. Je doet je niet voor als een accountant, je doet je voor als het alternatief voor een acountant. Geen verwarring, geen misleiding.

Het Nijenrode van de Alternatieve Landbouw!

Hebben we het nou over cadeaubonnen (waarvoor dus al betaald is) of kortingsbonnen? De cadeaubon van je concurrent aannemen, draagt direct bij aan zijn of haar bottom-line. Je werkt dan als-het-ware voor je concurrent.

Je wil de waarde niet incasseren? Dan kun je net zo goed Korting op Kiezelstenen geven. Of Korting voor een Kerstkaart! De verkoper van een kortingsbon incasseert cash voor een nog te leveren prestatie, dus die heeft er vast geen bezwaar tegen om betaald te worden voor een prestatie die jij levert zonder vergoeding.

Klinkt als een goeie combinatie van idealisme en ideeënrijkheid. Nederland loopt wereldwijd voorop in de ontwikkeling van energiezuinige intensieve en zelfs biologische teelt, zowel in groenten als bloemen. Dat is doorgaans grootschalig (komkommers, tomaten) en niet voor niks, want het vergt een enorme investering (rijdende bakken of lopende plukkers) en veel aandacht om de kwaliteit goed te krijgen. Op kleinere schaal kom je ook tuinders tegen die diverse groenten en fruit kweken, deels voor eigen verkoop. Mijn broer is er zo eentje. Probleem was: hij kon niet alles telen wat hij kon verkopen. Dus hij moest elders bij-inkopen. De klant wil best ietsje meer betalen, maar niet zoveel meer dat daar een tuinderij en winkel van te onderhouden was. Resultaat: dubbele werktijden voor winkel en tuinderij, en enorm veel gedoe om de kosten onder de inkomsten te houden. Als je nou op iets grotere schaal wil experimenteren, kun je denken aan bakken met wisselteelt. Aarbeien, courgetten, tomaten, bonen etc. Kijk eens of er iemand in de omgeving abonnementen op biologische groentenpakketten verkoopt. Dan heb je één aanleveradres! Eerst lopen voor je gaat rennen! En veel biologische tuinders werken met stageaires die ervaring willen opdoen. Half jaartje in een caravan wonen, elke dag vroeg op en met rugpijn naar bed. Ga je helder van denken!

Square Foot Gardening is voor mensen die hun eigen groenten willen kweken. Loop eens een half jaar stage bij een echte biologische boer of tuinder. Die verkopen vaak hun spullen aan huis of op een boerenmarkt. Jouw idee is wellicht als handelsconcept nog wel op te zetten, maar ook nog eens zelf telen voor vers en sap (fruit) op een vierkante voet is luchtfietserij. Een beetje meer frisse lucht kan echter geen kwaad!

Topicstarter zei ergens 4000 euro ingelegd te hebben en later dat hij bereid is verlies te nemen op zijn inbreng. Er is ook sprake van twee ontbindingscontracten die niet nageleefd worden. Klinkt alsof daar voor een goede advocaat ook niet veel eer meer aan te behalen is. Misschien faillissement aanvragen?

Lijkt me een voorbeeld van het prisoners dilemma. Waarom hoeft de eerste aandeelhouder trouwens niks in te leveren? Dat lijkt me een kwestie van onderhandelen. Jij 2% en de eerste aandeelhouder 2%: hebben ze samen nog steeds geen versterkte meerderheid.

Dan heeft je vennoot er alle belang bij dat de samenwerking zo snel mogelijk beeindigd wordt. ;)

Volgens mij is het verschil tussen werknemers (loon) en vennoten (ontrekking) niet helemaal duidelijk. Wat is er schriftelijk overeengekomen door de beide ondernemers? Wat hebben jullie afgesproken over bijdragen aan het werk en ontrekkingen uit de winst? Hoe werkt dat normaliter in praktijk? Wat heb je ingebracht en wat is jou daarvoor aangeboden?

Het Duitse blad Stern laat al decennia zgn Anzeigen Copytest (ouwe link) uitvoeren op advertenties in de uitgave. Daar komen ook zulke lijstjes uit. Steunkleur rood 57%, kind op foto 85%, tekst diapositief 12% - zie een Nederlandse samenvatting van de conclusies na 25 jaar). Die lijstjes zijn op zich heel leerzaam en behulpzaam bij het maken van keuzes. Maar uiteindelijk wil je nog wel opvallen tussen al die anderen die zulke lijstjes ook lezen. Adequaat afwijken.

Op basis van dat soort analyses kun je uiteindelijk het ideale logo maken. Voordeel is: we kunnen allemaal hetzelfde logo gebruiken! Allemaal precies hetzelfde lettertype, dezelfde kleuren, dezelfde vorm; alleen de naam verschilt. Scheelt een boel gedoe. ;D

Zat net naar toepassingen te kijken (je portfoliopagina werkt niet meer) omdat die podia ook in situaties gebruikt worden waarin ze niet slechts functioneel zijn maar ook sfeerbeïnvloedend. Bij de presentatie van een nieuwe auto of de uitreiking van diploma's bijvoorbeeld, doet de opdrachtgever aan station domination. Daar wordt een leverancierslogo niet zo op prijs gesteld. Die worden dan afgeschermd of afgeplakt. Tenzij je een beeldmerk hebt dat herkenbaar is, maar niet storend. Dat is een evenwichtsoefening.

Dat spuiten snap ik. Het gebruik van de naam niet. Een simpel symbool zou voldoende moeten zijn. Een tag die door opdrachtgevers herkend wordt. Of een techniek die in de podia verwerkt kan worden. Die niet concurreert met alle toeters en bellen van events waar podia ingezet worden. Straks wil je ook nog een telefoonnummer en domeinnaam erbij.

En duurder is. Hera wil met die duurbeleving spelen, niet zozeer met de kwaliteitsperceptie. Dat maakt het lastig, want wie goedkoper benadrukt speelt meteen met de kwaliteitsindruk.

Hoe stel je 'blijken' vast? Op basis van conversie? Engagement? Of 'likes'? Dat is een lastig criterium, ook voor vakcollega's....