Wekkel

Als je nou eens begint met een en ander op schrift te zetten. Probeer hem zover te krijgen dat hij schriftelijk reageert (bv, laat hem een brief voor akkoord terugsturen dat hij binnen 14 dagen gaat betalen of zo), zodat je wat dossier opbouwt over het bestaan van die opdracht/overeenkomst. Zo kan je langzaamaan je positie wat versterken bewijstechnisch gezien.

Niet als de contractsvoorwaarden dan wel de (correct toegepaste) AV iets bepalen over automatische verlenging.

Het BKR registreert slechts bepaalde gegevens aangaande financiële verplichtingen. Daar valt wel iets voor te zeggen. Banken zijn natuurlijk niet verplicht te financieren. Ze kunnen hun eigen afweging maken. Wellicht moet je toch eens wat dieper graven bij deze banken (=de standaard miep passeren) om te kijken waar het werkelijk aan schort bij je aanvraag: -te weinig potentiëel? -te risicovol? -etc. Daar wordt je tenminste wijzer van.

Een kennisabonnement is ook een abonnement ???

Het incassobureau heeft me nu een brief gestuurd waarin de uitgever erkent dat ik alleen een kennismakingsabonnement heb, maar dat ook dat automatisch verlengd wordt. De vraag zal dus waarschijnlijk zijn of de stilzwijgende verlenging die voor een gewoon abonnement geldt ook toegepast mag worden op een kennismakingsabonnement. Wat is dan de tekst van hun algemene voorwaarden, is deze van toepassing verklaard, ter hand gesteld etc?

Een terugkeer als commandiet lijkt mij een goede benadering. Daarmee heeft hij achter de schermen nog wel iets van invloed, maar komt hij niet wederom aan het roer. Weg is weg, uitstappen is uitstappen en dan moet je zo iemand niet aan het daadwerkelijke roer laten. Dat is vragen om problemen. Ik zou sturen naar een regeling waarbij je hem min of meer uitkoopt en hij een deel van die centen weer inbrengt als commandiet. Zo blijf je cash technisch een deel van de uitkoopsom in de onderneming houden en realiseer je de gedachte van Piet (invloed houden) zonder daarmee de oude kapitein op het schip te houden. Die gratis 10% kan ik niet zo goed plaatsen. Hij krijgt zijn cash bij zijn uittreding en blijft als commandiet in de C.V. (ombouwen dus) betrokken. Als hij gratis 10% wil vanwege nog niet getoucheerde (verborgen?) waarde, moet hij dat bij zijn uitkoop maar uitonderhandelen. Een gratis 10% hoeft dan helemaal niet, dat is alleen maar vragen om problemen. Immers, wat krijgt hij dan te zijner tijd: een deel van die verborgen waarde, maar ook een deel van jullie harde inspanningen. Dat is moeilijk onderhandelen. Dat kan je met de opzet van de C.V. vermijden. Hij zit er immers dan al in als commandiet en geniet mee van meer winsten (daar loopt hij immers ook risico voor). Later weer als volwaardige beherend vennoot meedoen moet je te zijner tijd maar gewoon bespreken. Als hij uit zijn investering in de onderneming nog wat tegoed meent te hebben, kan je ervoor kiezen om de winstuitkering aan de commandiet voor de eerste zoveel € winst preferent te maken boven winstuitkering aan jullie beherend vennoten. Overigens vraag ik mij af of je deze vraag niet al eerder hebt gesteld ???

Als de kredietbeperking niet vooraf wordt vermeld in de voorwaarden, is het niet bijster sterk. Achteraf met beperkende voorwaarden komen werkt nou eenmaal niet in overeenkomstenland.

De 'kredietbeperking' pas op de factuur vermelden lijkt mij redelijk laat, tenzij het een vermindering van de oorspronkelijke factuur betekent ;)

Interessant, maar nogal theoretisch.

Als het niet in AV is geregeld en ook niet expliciet is overeengekomen, dan geldt geen automatische verlenging. Ik neem aan dat het kennismakingsabonnement voor een bepaalde tijd was (zoveel nummers of een bepaalde termijn) ??? Heb je op enige manier nog tussentijds aangegeven dat je het abonnement niet het verlengen waard vond?

Je noemt successievrijstelling al eerder. Ook daarvoor is een samenlevingscontract bij de notaris wellicht een goed idee. Immers, bij opteren voor fiscaal partnerschap ieder jaar, GBA registratie op hetzelfde adres en notarieel samenlevingscontract 'spaar' je binnen 6 maanden de volledige langstlevende vrijstelling binnen. Vergeet ook niet de mogelijkheid van een "Monica Lewinsky" clausule in een testament als je notarieel samenlever bent en nu nog een testament moet maken om je partner te beschermen tegen je eigen kind. Er zijn dus meerdere redenen om uiteindelijk notarieel een samenlevingsovereenkomst aan te gaan.

Mijn opmerkingen zijn meer algemeen dan dat ze zijn toegespitst op jouw situatie. Als je meerdere betrekkingen hebt bij een en dezelfde bank kan een cross-default bepaling ervoor zorgen dat alles opeisbaar wordt, ook al ben je maar bij een van de betrekkingen in verzuim. Bij een enkele financiering zal dit niet zo snel spelen (afgezien van de vaak stevige opeisingsgronden). In de praktijk is vaker sprake van volledige opeisbaarheid door een of andere clausule dan dat de bank in kwestie er uberhaupt iets mee doet. Ze hebben het meerdere en doen vaak het mindere. Het geld lekker uit laten staan is immers veel lucratiever. Ook hier geldt dat het meer een algemene opmerking is dan op jouw situatie toegespitst. Je zal het vast kopen als gezamenlijk te bewonen woning. Als je een echtgenoot/geregistreerd partner hebt, zullen jullie bij de hypotheekverlening (ongetwijfeld gezamenlijk aangegaan) over en weer toestemming verlenen in de akte. Deze onderwerpen komen wellicht aan bod als je B.V. een onroerende zaak gaat bezwaren met een hypotheekrecht. Aangezien daar niet echt sprake van is, is het wellicht beter om dit onderwerp even te laten rusten. Het is problematiek van nogal technische aard. Ik vermoed dat de bank kijkt naar je aflossingsvermogen. Dat is gerelateerd aan je inkomen en je bestaande vaste lasten. Een eerste huis, dat is standaard werk. Bij een tweede huis met instandhouding van de financiering van het eerste huis gaan ze nader onderzoek doen naar hun zekerheidspositie en je 'afloskracht'. Kansloos is het zeker niet, maar 1+1=2, zo werkt het ook weer niet. Financieringslasten van 2e woningen zijn sinds 2001 (?) uitgesloten van aftrek in box 1. Je kan immers maar één 'eigen woning' hebben. Dit weet ik niet precies. Ik vermoed dat de huurinkomsten in box 3 vallen en dus alleen mee gesaldeerd worden op de peildata 1 januari en 31 december (tenzij je het tussentijds alweer hebt uitgegeven). De 2e woning is immers box 3. Dan hebben we het uiteraard niet over de situatie dat de B.V. eigenaar is van de woning.

Afgezien van standaard bepalingen in hypotheekakten, zoals: [*]het huurbeding; [*]het beheersbeding; [*]het ontruimingsbeding; [*]instandhoudingsbeding; [*]evt. (vage en ruime) volmachten voor de bank; [*]verpanding van 3:254 BW goederen; [*]verpanding (toekomstige?) huurpenningen (met evt. bankdeposito's en bankgaranties); [*]verpanding verzekeringspenningen; [*]opeisingsgronden, al dan niet via algemene voorwaarden, is het natuurlijk bijzonder belangrijk om goed te kijken waarvoor je hypotheek verleent. De hypotheek kan worden verleend: [*]voor een bepaalde lening, die je daadwerkelijk aangaat; of [*]naast deze lening, ook voor toekomstige vorderingen van de hypotheekhouder op jou (de zogenaamde bankhypotheek). Daar zit wel een groot verschil in. Niet iedereen zal zich realiseren dat hij bij het betrekken van andere diensten van de bank die ook hypothecair heeft gefinancierd, de vorderingen van de bank uit deze andere diensten ook onder de zekerheid van de hypotheek vallen bij een bankhypotheek. Voor een lening van bijvoorbeeld €20.000 zou ik dus niet zo snel met een bankhypotheek willen worden opgescheept. Dat is nergens voor nodig. Een ander punt kan spelen bij meerdere betrekkingen met een en dezelfde bank. Het fenomeen cross-default kan zich daar voordoen. Op grond van de contractsbepalingen kan het zo zijn dat verzuim bij betaling van één vordering van de bank meteen alle vorderingen van de bank opeisbaar worden. Een gemeen addertje onder het gras dat goede bestudering verdient. Voor ondernemers kan ook artikel 1:88 BW spelen (toestemming echtge-noot/geregistreerd partner). Dit is met name een probleem van de bank (cq. de notaris), omdat bij niet inachtneming van dit artikel de andere echtgenoot de rechtshandeling kan vernietigen. De bank verliest daarmee haar zekerheid zonder mogelijkheid van schadeverhaal (voor dit verlies) op de echtgenoot-ondernemer. Dit artikel kan je natuurlijk wel in de weg zitten als de bank alert is en je wederhelft geen toestemming wil geven. Hypotheekverstrekking door rechtspersonen kent weer zijn eigen aandachtspunten. Kort stip ik aan: [*]leerstuk van doelsoverschrijding art. 2:7 BW; [*]leerstuk van art. 2:207c BW (geen steunverlening verkrijging eigen aandelen); [*]leerstuk tegenstrijdig belang art. 2:256 BW (Mediasafe-arresten). Zonder concrete vragen gaat het te ver om al deze punten uitvoerig te bespreken.

Daar hebben we ook de Tools van Word e.d. nog voor 8) Het is inderdaad belangrijk dat je weet hoe je eigen systeem werkt. Dan kan je er goed mee spelen in de praktijk zonder dat je weer een hele studie moet verrichten naar je eigen AV.

Contract no. 2 is wel erg beknopt. No. 1 laat overigens ook wel veel dingen ongeregeld. Je spreekt er wel iets meer in af dan met een mondelinge opdracht alleen, maar het houdt niet over. Ik zie bij opdrachten het lieft veel meer language over het traject van een project, tijdsduur, tussentijdse evalutatie, tussentijdse facturering, opschortingsrechten, calamiteiten, werk van derden, intellectuele eigendom?, aansprakelijkheid, ontbindingsmogelijkheden, vergoeding kosten etc. Natuurlijk hoef je niet vanaf dag 1 supercontracten in je tas te hebben, maar het is fijn om een groot gedeelte van het door schade en schande wijs worden over te slaan. Schrijf in ieder geval heel duidelijk op wat je precies gaat doen voor de opdrachtgever, binnen welke tijd, voor welke prijs en iets over facturering(stermijnen). Dat scheelt al een hoop gedoe.

Aan wie is het overschrijden van de deadline te wijten? Een aanmaning hoeft geen bar en boze brief te zijn. Je geeft slechts aan dat je nog een rekening open hebt staan. Overdragen aan een incassobureau kan op een later moment ook nog wel. Je zou kunnen volstaan met een kort briefje waarin je aangeeft dat je van mening bent je factuur als gepresenteerd uit te kunnen brengen, dat deze niet binnen de daarvoor gestelde termijn is betaald en dat je ze bij deze in gebreke stelt voor de betaling van de factuur en ze een termijn van 14 dagen geeft om alsnog te betalen. Heel zakelijk, en laat ze dan maar reageren. Als het heethoofden zijn kan dat natuurlijk wel de boel op scherp stellen ;)

Als ze klachten hebben over het geleverde, moeten ze allereerst maar eens aangeven wat er dan mis is. Vage verhalen over niet gehaalde verwachtingen en horten en stoten in het hele proces, daar heb je niets aan.

Ik heb op zicht niets tegen een stilzwijgende/automatische verlenging. Daar lijkt mij niets mis mee. Met dergelijke verlengingen met een jaar of meer heb ik wel wat problemen, zeker als er een lange opzegtermijn van 3 maanden aan wordt gehangen (per jaar op te zeggen). Dat is teveel de boel vastleggen naar mijn mening (in consumentenzaken), hetgeen de o zo bejubelde marktwerking niet ten goede komt. Óf een stilzwijgende verlenging met een kwart/half jaar óf een opzegtermijn van een kwart/half jaar. Dat lijkt mij eigenlijk meer dan voldoende (uitzonderingen daargelaten). Overigens betekent de zwarte lijst bepaling in de wet dat een stilzwijgende verlenging niet langer dan een jaar mag bedragen niet automatisch dat een verlenging met een jaar altijd redelijk is. Zeker met een ijzeren opzegtermijn van 3 maanden per elk jaar lijkt mij een dergelijke constructie in veel gevallen zeer onredelijk (bv. verlengde telefoon- en internetabonnementen). Nu nog een rechter vinden die daar eens wat moois over zegt ;)

Twee korte vragen: [*]vormt de deelname aan beiden geen onderlinge concurrentie? [*]hoe hou je de verschillende petten op tegenover derden (i.v.m. hoofdelijke aansprakelijkheid VOF)?

Als bedrijf wil je natuurlijk te allen tijde maximale grip hebben op de inhoud van een overeenkomst. Dat betekent dat je niet geconfronteerd wil worden met stukken die eenzijdig door de andere partij aangepast zijn, maar wel al jouw handtekening hebben. Dat moet je ten alle tijde zien te voorkomen. Als je je offerte getekend stuurt, kan het zo zijn dat deze aangepast en daarna ondertekend wordt door de wederpartij. Alleen jouw administratie van wat je gestuurd hebt (kopie) kan dan enigszins bewijzen dat je de offerte niet inclusief wijziging hebt getekend. Een beter systeem is een ongetekende offerte sturen. Je kan dit op zich al als aanbod zien, dat alleen maar hoeft te worden aanvaard. Na aanvaarding (tekenen klant) heb je dan al een overeenkomst, echter, zonder jouw handtekening erop. Als de offerte wordt gewijzigd en teruggestuurd, geldt dat als een nieuw aanbod, maar dan van de kant van de klant. Dat vormt voor jouw een veel betere positie als daar gezeur over komt. Je handtekening staat er immers niet onder. Nog strikter is de vorm waarbij je standaard bedingt (bv via algemene voorwaarden) dat een offerte pas tot een overeenkomst leidt zodra de klant deze heeft getekend en vervolgens jij. Dan heb je maximale grip op de inhoud van de overeenkomst. Als deze gewijzigd retour komt en de klant acht een overeenkomst tot stand gekomen, kan je repliceren met een beroep op je algemene voorwaarden en het feit van ontbreken van je handtekening onder de offerte/parafen bij wijzigingen. Dan moet je uiteraard wel goed met je algemene voorwaarden omgaan. Stuur die altijd mee met een offerte, ook al is het een bekende klant en laat ze bij voorkeur paraferen en ondertekenen naast de offerte. Dubbel genaaid is altijd beter.

Voor behoud van WW aanspraken is dat anders niet slecht ;) Of je nou voor jezelf gaat beginnen of niet, die aanspraken wil je graag zoveel mogelijk in stand laten. De tekst van het beding hebben we nog niet mogen vernemen, dus dan resteert de omschrijving die je er in je startpost aan hebt gegeven. De vraag is of het oprichten van een B.V. een overtreding van het beding inhoudt. Je mag geen andere activiteiten ontplooien zolang je nog in dienst bent. Dat lijkt mij vrij logisch. De baas wil immers 100% inzet van jouw kant, dus op het beding valt weinig af te dingen. Ik denk dat een dergelijk beding eigenlijk niet eens nodig is in een arbeidscontract. Werken als ICT medewerker en daarnaast nog een eenmanszaak drijven op hetzelfde gebied bijt elkaar sowieso. Een B.V. oprichten is natuurlijk niet hetzelfde als via een B.V. een onderneming drijven (=activiteiten). Dat een B.V. volgens de handelsregisterwet geacht wordt een onderneming te drijven maakt dat niet anders. Deze fictie is er alleen maar om tot een inschrijfplicht van een B.V. te geraken. Gebaseerd op de droge tekst van het beding kan je dan ook geen andere conclusie trekken dan dat een B.V. oprichten niet persé een overtreding van het beding zou zijn. Echter, een B.V. oprichten doe je natuurlijk niet voor niets. Je wil daarmee natuurlijk activiteiten gaan ontplooien. Als de werkgever deze B.V. achterhaald, is het natuurlijk redelijk aannemelijk dat je daarmee activiteiten ontplooit dan wel gaat ontplooien. Of je werkelijk activiteiten ontplooit op dat moment is een tweede. Aannemelijk is het wel (ook voor een rechter, lijkt mij). Je wil dus liever niet dat de werkgever er achter komt dat je een B.V. opricht. Dat scheelt gezeur. Ik zie gezien bovenstaande eigenlijk maar twee dingen waar je iets mee kan doen: [*]zorgen dat je op een of andere manier bewijsbaar of aannemelijk maakt en houdt dat je geen activiteiten ontplooit tot het einde van je dienstverband. Als er gezeur over uitbarst, heb je dan alvast een dossiertje in de kast. [*]100% inzet tijdens de duur die het dienstverband nog heeft. Dat geeft minder reden tot klagen en maakt een verhaal dat de werkgever zou zijn geschaad ook minder aannemelijk. Je kan je verder afvragen in hoeverre de kans bestaat dat de werkgever het bestaan van de B.V. achterhaald.

Zonder de tekst van het beding blijft het vooralsnog een beetje gissen.

Zolang de VOF voortduurt, vormt het vermogen een afgescheiden vermogen. De crediteuren van de VOF hebben voorrang op het gemeenschapsvermogen (VOF vermogen) ten opzichte van de privé crediteuren van een van de vennoten (die een aanspraak zouden kunnen maken op het aandeel van een vennoot in de VOF). Privé-crediteuren kunnen dus niet door executie of beslag verhaal zoeken op het aandeel van de vennoot in de (vennootschaps)gemeenschap als geheel of op zijn aandeel in de afzonderlijke tot de gemeenschap behorende goederen. Echter, over het algemeen zal krachtens de wet en (tenzij anders bepaald in de VOF overeenkomst) het VOF contract de VOF zijn ontbonden, eventueel slechts ten aanzien van de failliete vennoot indien er meer dan twee vennoten zijn (voorzetten VOF). In dat geval is in situatie 1 de gemeenschap van de VOF ontbonden en in situatie 2 wellicht sprake van een aanspraak van de failliete vennoot op de VOFgemeenschap vanwege de zich plaatsvindende uittreding, welke vordering in het faillissement kan worden betrokken. De privé crediteuren (in dit geval natuurlijk anders: de curator in het faillissement) kunnen (waarschijnlijk) alsnog niet het aandeel van de failliete vennoot uitwinnen, maar wel aansturen op een verdeling van de gemeenschap. Na verdeling van de VOF gemeenschap heeft de curator in ieder geval greep op de in de failliete boedel vallende activa die krachtens de verdeling worden toebedeeld. Alleen in het kader van de VOF aangegane verplichtingen vormen strikt genomen een gevaar voor de andere vennoot. De handelingen die zijn verricht door de mede-vennoot als DGA van een B.V. raken dus in principe de VOF niet. Het enige echte gevaar bestaat momenteel uit een ontbinding van de VOF omdat een van de twee vennoten wellicht failliet wordt verklaard. Slechter wordt de andere vennoot er vermogenstechnisch niet van, behoudens verliezen en problemen omdat een deel van het vennootschapsvermogen niet meer beschikbaar zal zijn aan de gezamenlijk gedreven onderneming door het faillissement van de andere vennoot. Wellicht is het daarom, als faillissement echt een serieus probleem kan vormen, verstandig om de VOF tijdig te staken en als eenmanszaak verder te gaan. Dan garandeer je voor jezelf dat de continuiteit van je onderneming (let op het fiscale addertje van stakingswinst!). Uiteraard blijf je wel je leven lang hangen aan de tijdens en in het kader van de VOF aangegane verplichtingen van jezelf en je medevennoot (waarbij bevoegdheidsbeperkende bepalingen (tevens ingeschreven in het handelsregister) buiten beschouwing worden gelaten).

De activiteiten van je compagnon in die B.V. hebben dus klaarblijkelijk niets te maken met de activiteiten van de VOF. Dat betekent dat zijn activiteiten als DGA geen binding hebben met de VOF. Daarvoor werkt de hoofdelijke aansprakelijkheid dan ook niet. Wel is vervelend dat een faillissement van je mede-vennoot tevens het faillissement van de VOF met zich mee kan brengen (afgescheiden vermogen) in die zin dat de gemeenschap die je hebt met je mede-vennoot deels (deel mede-vennoot) in de procedure van je mede-vennoot in ogenschouw kan worden genomen. KvK administratie is nog wel je laatste zorg. Een staking van een VOF (uitschrijving) is niet meer dan een kwestie van papierwerk. Vervelender is de eventuele stakingswinst ellende van de Wet IB en de mogelijke repercussies van een persoonlijk faillissement van je mede-vennoot ten aanzien van het gemeenschappelijke VOF vermogen. Overigens, het zijn van DGA van je mede-vennoot bevreemd mij enigszins. Blijkbaar heeft hij geen 100% inzet in de VOF gehad?

Voor de goede orde, stakingswinst betreft box 1 inkomsten.