Norbert Bakker

tuurlijk. Ik geef alleen aan dat bij kenniswerkers het vooral ziektes zijn die de arbeidsongeschiktheid veroorzaken, terwijl bij mensen met een fysiek beroep meer lichamelijke klachten zijn. De kans op kanker (of andere ziektes) kan voor beide groepen even groot zijn, maar naar verhouding is bij kenniswerkers een groter percentage ao claims het gevolg van kanker dan bij de fysieke beroepen.

Ik heb het hier over zeer langdurige arbeidsongeschiktheid van 1 jaar of langer. Verder is "de verplichte eerste 2 of 3 weken (eigen risico) onzinnig. Als je wilt kun je een wachttijd of eigen risico van 2 dagen van mij krijgen, niets is verplicht! Maar als ik met ondernemer praat over AOV dan opteren we vroeg of laat voor een wachtijd van minimaal 3 of 6 maanden. Een kortere wachttijd kies je alleen bij aanvang als je nog geen buffer hebt opgebouwd. Verder is een AOV met een korte wachttijd gewoon dom, want je betaalt die eerst paar maanden uitkering gewoon dubbel en dwars zelf uit de extra premie die je betaalt voor een dekking met een (te) korte wachttijd. Nee.De kans op een ongeval met langdurige arbeidsongeschiktheid tot gevolg is veel kleiner dan de kans op arbeidsongeschiktheid. Los daarvan: een AOV dekt ook ongevallen, terwijl een ongevallendekking geen ziektes dekt, zelfs geen tijdelijke invaliditeit als gevolg van een ongeval Een goedkope ongevallenverzekering dekt een ton, een AOV met een geïndexeerd bedrag van 40.000 dat tot eindleeftijd 67 moet uitkeren dekt een kapitaal van meer dan een miljoen. Zit dus al een factor 10 (of meer) verschil in de uitkering dus, Tot slot: een ongevallen dekking is een invaliditeitsdekking. voor een arm krijg je 25% uitkering, eenmalig 25K dus bij een ton verzekerd bedrag . Invaliditeit en arbeidsongeschiktheid zijn 2 totaal verschillende dingen. Een 35-jarige tegelzetter is met 1 arm minder gewoon 100% beroepsarbeidsongeschikt, en krijgt in een goede verzekering die waardevaste 40K uitkering tot eindleeftijd: dan praten we al snel over een contante uitkering van meer dan € 1.000.000,-. Het 40-voudige van jouw goedkoper ongevallen uitkering dus. Waarbij je je ook kunt afvragen of je met 25K netto uitkering wel genoeg hebt om meer dan 30 jaar van te leven (en pensioen op te bouwen). Het antwoord daarop is uiteraard: nee. Die statistieken zijn er. Het verschilt uper type werkzaamheden van de ondernemer. Een tegelzetter heeft grote kans op uitval door rug- en knieklachten, een aannemer loopt meer kans op een bedrijfsongeval en bij kenniswerkers zijn het vooral hart en vaatziekten, kanker en psychische klachten. Eigen aanname (op basis 20 jaar AO schades in eigen - gemengde - portefeuille): circa een kwart tot 1/3 van de AO uitkeringen is het gevolg van een verkeersongeval of bedrijfsongeval

Tuurlijk, afgezien van de irrelevante drogreden op het einde. Verder is het een ongenuanceerde reactie, die op diverse fronten de plank volledig mis slaat. Had ik niet van jou verwacht, maar het heerst kennelijk in dit topic, waar diverse subjects dwars door elkaar heen lopen. Garbage in -Garbage uit heh... ::). Geringe kans? Integendeel! De kans om als ondernemer langdurig (1 jaar of langer) volledig (80% of meer) arbeidsongeschikt te raken is 1 op 50 Hans. Ik heb diverse statistieken om dat te staven. Als ik het overigens heb over het risico van of op arbeidsongeschiktheid heb ik het primair over het risico van zeer langdurige tot permanente volledige arbeidsongeschiktheid. Tijdelijke en gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid is een inconvenience, maar meestal geen calamiteit. Dat verschilt per ondernemer uiteraard, en hangt o.a. af van interne opvang, mogelijkheden tot verkoop, eigen vermogen ("weerstandsvermogen"), de wens en/of mogelijkheid om financieel een stapje terug te doen en last but not least persoonlijke voorkeur: de ene verzekert alleen een basisbedrag met een lange wachttijd (calamiteitendekking), de ander kiest bewust (met partner) voor een wat luxere dekking. Die iemand kost ook geld, en dat moet toch ook ergens van of door betaald worden. Ik houd in mijn analyses een beoordeling van het risico "inkomensverlies als gevolg van arbeidsongeschiktheid" (kortom: niet sec arbeidsongeschiktheid als risico, maar het inkomensverlies als gevolg daarvan...dat is immers ook het enige waar je je tegen zou kunnen verzekeren ) uitvoerig rekening met de mogelijkheid van waarneming, uitbesteding en verkoop. De praktijk is dat het voor veel zelstandigen geen optie is: arbeidsongeschiktheid is gewoon einde bedrijf want de ondernemer (zijn/haar specifieke kennis, vaardigheden en netwerk) ís het bedrijf. Dit komt voor bij eenpitters maar ook bij redelijk grote productie en handelsbedrijven: de ondernemer vormt het grootste continuïteitsrisico. Denkfout: niet in combinatie met , maar als gevolg van. Stel je eens voor: een drukke ondernemer, laten we even heel erg traditioneel een man als voorbeeld nemen. Werkt zich 3 slagen in de rondte, bijna nooit thuis. Heeft een zeer zelfstandige vrouw die zich uitstekend in haar eentje redt, veel vriendinnen, leuke activiteiten etc etc. En nu raakt manlief volledig arbeidsongeschikt en komt als hulpbehoevende ziek thuis te zitten. Wat denk je dat dat voor hun relatie doet. Anders gezegd: denk je niet dat deze omstandigheid de kans dat hun huwelijk op de klippen loopt doet verhogen? Als je dat denkt, gefeliciteerd: je vermoedens stemmen overeen met de harde statistieken. Ziekte en arbeidsongeschiktheid is een van de situaties die een relatie sterk, of zelfs te sterk, onder druk kunnen zetten, net als faillissement. Niet zelden komen arbeidsongeschiktheid én faillissement in combinatie voor. Buitengewoon lomp. Alsof ik een polispusher ben die bangmakers nodig heb om mijn "producten" te "verkopen". Ik heb nog nooit van mijn leven iets "verkocht". Het enige dat ik met deze prikkels ter dicussie stel is de verkeerde perceptie van de ondernemer: die rekent zich veel te snel rijk en denkt dat de kans op arbeidsongeschiktheid 1 op 10.000 is en de kans dat zijn relatie als gevolg van die arbeidsongeschiktheid op de klippen loopt nagenoeg nihil is. Het zal mij wordt zijn of de ondernemer het risico uiteindelijk verzekerd (maakt voor mijn beloning ook niet uit: ik wordt betaald voor het advies, niet voor het product), ik wil alleen dat de ondernemer de keuze bewust en verantwoord maakt. Geen bangmakers mijnerzijds maar ook geen ongefundeerde haleluya "dat overkomt mij toch nooit" onzinredenaties van de zijde van verzekeraar Ach ja, die dooddoener kan er ook nog wel bij :P. Tuurlijk is ook de verzekering zelf een risico Maar eerlijk gezegd ben ik met een goede verzekering van een goede verzekeraar die is geadviseerd door een goede adviseur in 20 jaar tijd nog nooit, maar dan ook werkelijk echt nooit, tegengekomen dat de klant tegen zijn/haar verwachting in geen uitkering kreeg of dat de uitkering uiteindelijk veel lager uitviel dan de klant had verwacht. Waarom? Simpelweg omdat ik geen rommel adviseer en altijd de klanten duidelijk vooraf aangeef wat ze wel en niet kunnen verwachten van een verzekering. Wie kiest voor een goede schade- of sommenverzekeraar via een goede adviseur krijgt bij arbeidsongeschiktheid exact wat hij of zij er vooraf van had mogen en kunnen verwachten. Wellicht is dat ook het verschil tussen die paar specialistische AOV-verzekeraars die van hun arbeidsongeschiktte klanten een 8,1 en 8,6 als rapportcijfer krijgen voor de kwaliteit van hun schade afwikkeling en de grote algemene verzekeraars die op dat gebied vaak maar magere zesjes scoren. Kwaliteit kent zijn prijs. Om maar niet te spreken van die ene hele foute verzekeraar - volgens de Consumentenbond de beste "koop" - die gewoon nooit uitkeert.

Nee, het was een duidelijke sneer, gespeeld op de man in plaats van bal, maar wellicht had ik hem ook wel verdiend ;D Inhoudelijk: ik ga bij de ondernemer uit van het individu, dat inderdaad ook kan scheiden (van levenspartner, zakenpartner, grootste afnemer, belangrijkste toeleverancier, etc) . Inkomen partner wordt nog al eens gebruikt als argument om geen AOV af te sluiten. Dan vraag ik altijd of de ondernemer zwart op wit heeft dat partner ook bij arbeidsongechiktheid voor hem /haar blijft zorgen, of anders bereid blijft mee te betalen.

Ach ja, collateral damage van wat hoekige reacties over en weer. Ik reageer ook wat minder genuanceerd op dit blog dan op posts en columns, zeker op de vrijdagavond ;D

None taken ;) net zo als ik blij ben dat jij niet adviseert ;) want de boodschap die je hier in deze reactie verkondigt lijkt haaks te staan op hoe ik - en zo te zien diverse andere lezers - jouw blog hebben opgevat. Bottom line is dat we het best wel eens met elkaar eens zouden kunnen zijn als ik de boodschap uit jouw bovenstaande reactie lees, maar die boodschap lijkt totaal niet overeen te komen met jouw oorspronkelijke blog Tip: licht je aannames voortaan even toe, dat verduidelijkt een hele hoop en voorkomt verwarring. Nog meer cijfers, nog meer verwarring. Eerst poneer je heel stellig dat bij 200K omzet 130K inkoop hoort (winstmarge 53% dus) , en nu is het maximum voor internetwinkels weer een stuk lager, tussen de 25 en 40% Ik haak af.... Tabee!

Tussen de regels doorlezend maak je het jezelf en de lezer erg moeilijk om een IMHO onzinnig vergelijk te maken tussen de gemiddelde omzet per uur van een handels- of productiebedrijf versus het uurtarief van een advocaat: Vergelijkingen op basis van omzet gaan scheef, het enige dat te vergelijken valt is winst Ik heb door opleiding, beroep, 20 jaar werkervaring en 6 jaar zelfstandig ondernerschap naar mijn eigen bescheiden mening redelijk wat verstand van en vooral veel dagelijkse ervaring met winstmarges van veel klanten en weet daarom ook dat de wijsheid die je hier poneert - sorry - echt klinklare onzin is. De verhouding tussen omzet en winsf varieert sterk per branche en beroep: een commodity trader vormt het ene uiterste: die heeft een bruto marge van 1-2% en moet dus miljoenen omzetten om een beetje modaal inkomen aan winst over te houden. Zijn/haar omzet per uur ligt ver boven de € 1.000,- maar is net zo irrelevant. Aan de andere kant heb je de kenniswerker met bijna geen overhead. Van hun uurtarief is 80% winst. Handels en productiebedrijven - en juweliers - zitten tussen beide uitersten, maar nergens geldt dus "zo maar" een grosso modo bruto marge van 53% op de inkoop als vuistregel: dat kan hooguit een vuistregel voor jouw tak van sport zijn....

Yeah, nou klopt het helemaal. Een kenniswerker is altijd een advocaat met 2 ton omzet, en iemand in loondienst met een modaal salaris ( 2 x modaal bij tweeverdieners) heeft uiteraard geen eigen huis maar wel een hoop toeslagen!

Kom je niet veel onder de mensen dan? ;D FF serieus. Alle mooie verhalen van 70-80 uur of zelfs meer ten spijt, zijn er genoeg ondernemers die 40 uur werken. 50 ook nog wel, en vanaf 60 wordt het zeldzaam of krijgen ze een hele lange neus.

Ah gelukkig, ik was al bang.. Bij tweeverdieners is een lousy ton p.p.. / gezinsinkomen 5-6 x modaal (van die twee ton omzet gaan immers ook nog wat kosten af) al genoeg voor dit worst case scenario. Wel vervelend voor die bijna 800.000 arbeidsongeschikte Nederlanders die thuiszitten met een inkomen van nog geen 30.000 bruto per jaar : daar moet de partner dus 170 k omzetten om een beetje rond te kunnen komen... Worst case scenario

Goede tip! Rekening houdend met de boot, 4 auto's (leasebak, gezins starion, off the road funbak en de onvermijdelijke Cabrio voor de weekends), het time share projectje in Marbella, de almaar duurder wordende wintersport in Gstaad, mijn verzameling klokjes, het verlieslijdende "vrouwtje heeft een leuk frutselwinkeltje in de Langestraat om bezig te blijven" , de golfclub, tennislessen, de personal coach van mijn dochter, 1 paard en 2 pony's op de manege en af en toe een beetje leuk uit eten met vrindjes, kom ik uit op een uurtarief van slechts 95 euro per uur ex btw om "break even" te draaien, bij 4000 declarabele uren per jaar. Valt best mee dus, gewoon kwestie van hard werken, en creatief declareren.

Als kleine aanvulling op de meer dan uitstekende toelichting van Dennis: het door jou genoemde "minimum" voor de DGA bedraagt in 2013 geen 42K maar 43K En zoals Dennis al stelt is het geen minimum. Het bedrag van 43K is niet meer dan de grens waarop de bewijslast van wat een gebruikelijk loon is, verschuift van jou naar de belastingdienst toe. Mod edit: topictitel verduidelijkt. Het gaat niet om de managementfee maar om het DGA salaris

Correctie, er is gisteren een aardige speldenprik uitgedeeld, en gedeeld in dit topic ::) ;)

Edit: (naar aanleiding van PM contact) het blijft een hele lastige kwestie. Soms valt er inderdaad geen verzekeraar te vinden die een bepaald risico wil accepteren. Je hebt nu 's-werelds grootste beursmakelaar en een specialist benaderd, en dan houdt het - helaas - wel een beetje op. Met de afwijzingen en het voorstel van € 250.000,- kun je in ieder geval de contractpartner overtuigen dat verzekering van € 250.000,- het maximaal haalbare is, en is dan is het vervolgens "take is or leave it".

Rechtstreeks bij een bank gaat voor de meeste startende bedrijven niet lukken. Wat je wel kunt proberen for the time being is gebruik maken van een payment serviceprovider die automatische incasso biedt, zoals Targetpay Na een jaar (soms langer) kun je dan desgewenst bij je eigen bank een contract sluiten voor rechtstreekse automatische incasso.

Beste Drew, Dit is geen ondernemersvraag. Dit topic is daarom gesloten. Inhoudelijk - om je op weg te helpen - lees deze link even.

Zonder prijs is er nog geen aanbod en aanvaarding geweest. Lijkt mij dat dit dan nog geen rechtgeldige overeenkomst is, hooguit een intentie. Tenzij jij uiteraard vooraf hebt aangegeven dat je het bedrijf wil overnemen "tegen iedere prijs", maar dat lijkt me erg sterk.

Had ik er een paar smileys achter moeten zetten Joost? ;) Dat leek mij bij deze pijnlijke satire ongepast :P

De werkelijkheid overtreft weer eens de stoutse fantasie. Maar de strijd is nog niet gestreden.

Dat lijkt mij ook veel gunstiger. En als sprake is van een 2e hypotheek uit de eigen BV naast een hypotheek van een derde partij mag je daar zelfs nog een risico-opslag over rekenen. Dan kom je - als het goed is - hoger uit dan die relatief magere 2,83%

Uit de volkskrant: 'Kabinet zet in op zzp-bestrijding' Citaten:

Ah, dat verklaart een hoop i.d.d. Een F150 Raptor - bijvoorbeeld - is wat begrotelijker inderdaad Ja, na 4 jaar nog wel, kwestie van het oorspronkelijke BPM bedrag achterhalen en de afschrijvingstabel toepassen. Als particuliere koper profiteer jij er niet van: de verkoper dient de rest BPM te betalen en dat verrhoogt dus de kostprijs.

Dat vermoed ik ja. Maar bij verkoop aan een ondernemer hoeft de verkoper het restant BPM helemaal niet te betalen Voor een 4 jaar oude bestelwagen lijkt dat wel een stevige prijs. Gemiddeld maar 10% afschrijving per jaar ?

Graag gedaan; het is ook een interessante case aangezien tijdelijk en/of part time loondienstverband naast ondernemerschap steeds vaker voor lijkt te komen, wellicht ook als gevolg van de crisis?

In aanvulling op de uitstekende toelicht van Hans, zet ik dit topic op slot. Higherlevel biedt bewust geen ondersteuning voor studie- en stagevragen, maar zodra je je plannen daadwerkelijk gaat uitvoeren als ondernemer ben je meer dan welkom om dat op HL te delen en daar vragen over te stellen