Joost Rietveld

Als je met de auto komt, rij niet via de A2 afslag Maarssen of Utrecht centrum, dan kom je in het centrum knel in een idiote omleiding. A27 of A12 en dan ten zuiden blijven van Utrecht CS, parkeergarage springweg

En uit onbevestigde, maar wel betrouwbare bronnen heb ik inmiddels vernomen dat MinFin werkt aan aanpassing van de wet om vermogen dat vanuit privé zonder zakelijke aanleiding in een BV gestort wordt (al dan niet als formeel aandelenkapitaal) gewoon weer onder box 3 te brengen.

buiten slordig ook vervelend want nu zal cliënt zijn teruggave van januari niet ontvangen

Loondienst DGA 53k. Aftrek eigen woning 1800. Bij te betalen volgens VA 350 euro. Dat zou per definitie niet mogelijk moeten zijn, want die 1800 tegen 40,4% zou een teruggave moeten opleveren van 727 euro. Het verschil van 1077 is het verschil in berekende LH door mijn software en de LH volgens de VA van de fiscus.

Zojuist binnen, een voorlopige aanslag 2016 voor een cliënt met inkomen uit loondienst (DGA) en een kleine aftrekpost eigen woning. Of hij even wil bijbetalen!! Euvel lijkt de door de fiscus berekende loonheffing te zijn. Die is lager dan de berekende IB op basis van zijn belastbaar inkomen in box 1 (dus na aftrek eigen woning). Snapt u het nog? Ongetwijfeld weer een fout in de software aldaar. Ik ga bezwaar maken. Dus, indien loonheffing (DGA of ondernemers met een baan ernaast) onderdeel uitmaakt van je VA 2016, controleer deze dan goed! groet Joost

@WDV, tenzij iemand nog starter is...

Beste Karel, welkom op HL. In dit soort situaties geven de statuten uitkomst voor je te nemen stappen. Eerst je aandelen aanbieden aan de andere aandeelhouders. Ben je ook bestuurder? Groet Joost

Schadelijk is het niet, maar zorg wel dat je de regels rond de tbs naleeft. Groet Joost

Klopt, maar dan ontstaat wel een schuld van de bv aan jou en die valt onder de tbs Groeten, Joost

:) ok, nee dan zie ik geen andere uitweg dan hetgeen gegeven is. Succes

dat laatste is zeker niet het geval. De BV is de BV en jij bent jij. Twee geheel verschillende juridische en fiscale entiteiten. Mag ik vragen, hoe is dat bedrag destijds in de BV gekomen?

Of de panden verkopen en met de opbrengst de schuld inlossen, waarna de BV (onder afrekening in box 2 indien privé direct belang in de BV) opgeheven kan worden. Doet me vermoeden dat de BV wellicht ook nog een stamrecht- of pensioenvoorziening kent? groet Joost

De var geeft een oordeel over jouw fiscale status voor de loonheffing, niet voor de inkomstenbelasting. Volg het advies van Cosara op. Groet Joost

beste Jos, welkom op HL. Salaris uit je BV halen doe je door iemand in te huren die een loonadministratie verzorgt voor je. Daar zijn talloze opties voor, boekhouders, maar liever gespecialiseerde bureaus die alleen die werkzaamheden doen. bijvoorbeeld www.pay-check.nl of www.vandeelensalaris.nl. groet Joost

Dag Marleen en welkom, Dat 2016 en mooi jaar mag worden voor je. Ik kan je niet zeggen waar te beginnen, maar het helpt leden van HL enorm als je aangeeft wat je al zelf onderzocht hebt en wat je vragen zijn. Groet Joost HL admin

Beste Jos, welkom Door het afbouwen van je werk vindt er beslist geen gedeeltelijke staking plaats. Je onderneming bestaat immers nog en je, neem ik aan, verkoopt ook geen onderdeel van je onderneming. Wel moet je rekening houden met mogelijk verlies van je zelfstandigenaftrek als je de 1225 uur niet meer haalt. Voor die aftrek is tevens vereist dat je, naast die 1225 uur, ook meer tijd besteedt aan je onderneming dan aan je loondienstverband. Groet Joost

Beste Duschka, Als mod sluit ik dit topic onder verwijzing naar de huisregels waarin opgenomen is dat HL niet bedoeld is voor adviseurs en boekhouders met klantvragen. Groet Joost HL admin

Aangifte vpb wordt in februari uitgereikt en moet je dan voor 1 juni indienen. Ook bij verlengd boekjaar tot een met 31-12-2015

Zie voorbeeld drie van je screenshot. Werkt prima, doe het al jaren zo voor relaties, nooit gezeur mee gehad Groeten Joost

Dat is niet per se het geval. De groep waar ik op doel kiest bewust voor hun afwijkende positie, eea in samenwerking met de opdrachtgever die blijkbaar behoefte heeft aan flexibele inzet van arbeid. Voor loondienstverbanden beoog ik ook geen veranderingen.

Ik geef toe dat dit wat ongelukkig verwoord is. Maar zie het als een ingang om te komen tot een nieuwe fiscale groep zoals Norbert om betoogde.

In welk verband wil je dit weten? Vraag je je af of de verbouwing via je eigen bedrijf ertoe leidt dat de schuld gezien wordt als eigen woning schuld?

Dank Hans en RT, Hoewel het lijkt op inception, is er wel een verschil, namelijk de overeenkomst die ten grondslag ligt aan de relatie tussen opdrachtgever en opdrachtnemer. Dat is niet dezelfde als een arbeidsovereenkomst. Mijn idee is dat de opdrachtnemer in de overeenkomst bewust ervoor tekent af te zien van de rechten die personeel met een arbeidsovereenkomst heeft. Gr. Joost

Wat zit er nu fundamenteel mis in de VAR en de beoogde opvolger? Ik ga hieronder even helemaal ‘los’ en dus een flinke lap tekst. Daartoe eerst drie vragen: 1. Wat wil de overheid nu wel en niet? 2. Wat wil de zelfstandige opdrachtnemer? 3. Wat wil de markt? Overheid De overheid ziet, mede door eigen falend beleid, maar dat is een andere discussie, een explosieve toename van het aantal zelfstandigen. Een deel daarvan, maar tegelijk het gros van de ingeschreven starters van de laatste 4 a 5 jaar, verricht werk dat anderen in dienstbetrekking doen onder gelijke omstandigheden. Echter, deze groep zelfstandigen doet vervolgens twee dingen (al dan niet bewust) 1. Over hun winst betalen zij geen premies sociale verzekeringen; 2. In hun IB-aangifte claimen zij ondernemer te zijn en doen zij een beroep op aftrekposten als de zelfstandigenaftrek, startersaftrek, MKB-winstvrijstelling, investeringsaftrek, aftrek van zakelijke kosten, toevoeging aan de fiscale oudedagsreserve, etc etc. Dus wat ziet de overheid: Ad 1: uitholling van de pot die de sociale verzekeringen financiert; Ad 2: tegelijk minder belastinginkomsten. Anders gezegd, vanuit de overheidsfinanciën een verlies-verlies-situatie. “Dus daar moeten we wat aan doen”, zoals het credo luidt als er vanuit de eigen opgestelde wetten onwenselijke bijeffecten optreden. Zo zit wetgevend Nederland immers in elkaar. Reparatiewetgeving. Wel De overheid wil dus dat alleen de ‘echte’ ondernemers geen premie hoeven te betalen voor de sociale voorzieningen en kunnen profiteren van de ondernemersvoorzieningen zoals hiervoor onder 2 aangehaald. Niet De overheid wil niet dat schijnzelfstandigen (doorgaans aangeduid als zelfstandigen die langdurig voor een of een beperkt aantal opdrachtgevers werken en dat ook doorgaans in gezagsverhouding doen) profiteren van de faciliteiten voor ondernemers terwijl hun opdrachtgevers niets bijdragen aan de sociale potten. Zelfstandigen De zelfstandigen willen inkomen. Punt! Veel ‘schijnzelfstandigen’ zijn niet vrijwillig op het idee gekomen om zich in te schrijven bij de KvK. Vaak zijn zij zich ervan bewust dat ze zich niet echt als ondernemer ‘gedragen’, maar tegelijk zien zij ook dat een 1 op 1 vergelijking met een werknemer in dienstbetrekking niet meer opgaat. Geen zekerheid van inkomen of verlenging van je opdracht, geen vakantiedagen, geen pensioen, geen ziektewet, geen WW, etc etc. Daar wil je dan voor gecompenseerd worden. En laat de overheid die ‘compensatie’ nu zelf mogelijk maken: “je presenteert je als ondernemers”. Wel De zelfstandige wil dus enige vorm van compensatie voor de onzekerheden die hij loopt en benut die door zich te presenteren als ondernemer. Niet De zelfstandige wil geen gezeur van de overheid t.a.v. diens positie als zelfstandige. In zijn ogen is hij geen werknemer meer, want veel minder zekerheden. Markt Wat de markt wil is vooral profiteren van wat er wettelijk mogelijk is. De behoefte aan flexibel inzetbare werkers is blijkbaar groot, gezien alle tamtam die nu speelt rond de VAR en diens opvolger. De markt wil ook zekerheid, liefst vooraf, dat er geen sancties achteraf door de overheid opgelegd kunnen worden. Vandaar dat de huidige VAR-systematiek ze ook als muziek in de oren klinkt. Opdrachtnemer kruist de juiste vakjes aan, krijgt een VAR-WUO of VAR-DGA en de opdrachtgever is gevrijwaard. Hoezee! Wel Flexibele inzet van arbeid, te ontbinden naar behoefte, zonder de extra werkgeverslasten. Niet Risico lopen dat achteraf alsnog premieheffing en loonbelasting verhaald worden op ze. Tussenstand Dat laat zich natuurlijk niet combineren. De overheid ziet ongewenste effecten van hun eigen wetgeving (pot sociale voorzieningen wordt minder gevuld en IB-opbrengsten dalen), de zelfstandigen zien zich niet als werknemers (veel meer risico) en de markt wil flexibiliteit en geen risico achteraf. Hoe is het zo gekomen? Simpel: met de introductie van de VAR heeft de overheid getracht de grenzen tussen dienstbetrekking en ‘freelancers’ en ondernemers te beslechten. De manier waarop is echter een aanfluiting en geeft – zeker sinds veel werknemers hun vlucht hebben gezocht tot een KvK-inschrijving – te denken. Er is in elk geval zeker niet geanticipeerd op de gevolgen van de VAR. Immers, de VAR doet: 1. in elk geval wat de markt wil (zekerheid vooraf en geen risico op naheffingen). 2. in zekere zin, ook wat de opdrachtnemer wil (kruis juiste hokjes aan, VAR-WUO of VAR-DGA binnen en dus je opdracht ook). 3. Maar de VAR doet niet wat de overheid wil. Ad 3: de kardinale fout binnen de VAR is de VAR-ROW. Resultaat uit Overige Werkzaamheden. Anders gezegd, de VAR die niet bestaat! De fiscus geeft op voorhand geen uitsluitsel over de fiscale status van de opdrachtnemer met als gevolg dat zowel opdrachtnemer als opdrachtgever in onzekerheid verkeren over mogelijke naheffingen van premies sociale verzekeringen en loonheffing. Dus wat doe je dan? Nou de markt eist een VAR-WUO of VAR-DGA, want die bieden die zekerheid voor hen vooraf wel en dus zonder die VAR’s geen opdracht. En de zelfstandige wil een opdracht, dus die gaat op zoek naar die VAR-WUO of VAR-DGA. En daar komt het tweede grote gat in de huidige wetgeving naar voren: met een beetje verstand kruis je de VAR-WUO of VAR-DGA zo bij elkaar op het aanvraagformulier. Is dat dan geen fraude vraagt u? Ja en nee. Nee, want je vraagt de VAR aan voor de toekomst. Je geeft dus aan dat je verwacht dat de kruisjes die je bij de diverse vragen gezet hebt, ook uitkomen. Ja, omdat je wettelijk ook verplicht bent om de VAR-aanvraag te wijzigen als de omstandigheden die je eerst aangekruist had, niet uitgekomen zijn. En juist dat laatste doen we niet! Want dat kost je je opdracht. Liever de fiscus niet informeren en je opdracht behouden, dan eerlijk inkomensloos thuis zitten. En laten we wel wezen, het ontbeert de fiscus duidelijk aan mankracht om te handhaven op de aangekruiste hokjes op alle VAR-aanvragen. Dus nemen we het risico. Gewoon omdat de opdracht belangrijk is en de pakkans klein. Wat doet de ZZP-modelovereenkomst dan? In elk geval een hoop stof opwaaien! De overheid wil met deze overeenkomsten in elk geval drie zaken bereiken: 1. de invloed van de markt (opdrachtgevers) tot het verplicht doen van zaken met een VAR-WUO of VAR-DGA uitbannen; 2. Aansprakelijkheid en financiële verantwoording niet alleen bij de opdrachtnemer leggen maar juist ook bij de opdrachtgever; 3. Voorkomen dat ‘schijnzelfstandigen’ een beroep doen op fiscale ondernemersfaciliteiten en dat zij het liefst terugkeren naar dienstverband met premieafdracht door de werkgever. In het verlengde daarvan hoopt de overheid dat veel ‘schijnzelfstandigen’ maar ook hun opdrachtgevers dan maar afzien van de huidige vorm van samenwerking. Devide and conquer Ook wel “Divide et Impera” in Latijn, toegeschreven aan Phillippus II van Macedonië. Letterlijk, Verdeel en heers. Blijkbaar is iemand wakker geworden bij de wetgevende macht na een avondje googelen op 'strategische politiek'. Met als gedachtegang: “aangezien de Belastingdienst niet in staat is om elke kleine zelfstandige te controleren op zijn VAR, kunnen we beter een verdeel en heers strategie toepassen waarin we de verantwoordelijkheid van de fiscale status van de opdrachtnemer ook neerleggen bij de opdrachtgever". Die luistert wel want controle binnen een dergelijke organisatie is veel eenvoudiger en veel impactvoller”. Angst kweken? Jazeker! Want als de leidende factor in de keten van werkzaamheden, de opdrachtgever, medeverantwoordelijk wordt gehouden, dan zullen zij zich wel twee keer bedenken voordat ze doorgaan met deze manier van handelen. En dat is al gaande. Ik sprak een zeer groot detacheerder die nu al hint op loondienst of gebruik van een ‘werknemers-BV’ die wel premieplichtig is voor de sociale verzekeringen. Bang voor de gevolgen van naheffingen als blijkt dat de modelovereenkomst niet in lijn ligt met de werkelijkheid van het werk dat de door hen gedetacheerden verrichten. Wat doet de markt dan? Zoals net gezegd: “wil je werken dan kom je maar in loondienst of regel je voor een X-bedrag per maand maar een eigen ‘werknemers-BV’”. Maar de markt wil in elk geval niet al te veel loondienst! Dus lijkt mij het een utopie dat de overheid erop kan rekenen dat opdrachtgevers ineens een arbeidsovereenkomst aangaan met dezelfde mensen die zij eerder als zelfstandigen inhuurden. Missie geslaagd? Nee! Een saillant detail daarin is de wetgeving die sinds 2015 van kracht is t.a.v. werknemers. Het aantal opvolgende tijdelijke contracten is verder beperkt en tegelijk worden werkgevers verplicht tot het betalen van een transitievergoeding bij einde dienstbetrekking. Zonder in details te treden, is het op zijn zachts gezegd opmerkelijk dat de overheid werkgevers verder bemoeilijkt om flexibel met arbeid om te gaan, terwijl ze aan de andere kant de regels voor ‘zelfstandigen’ hard aantrekken. Risico: meer ‘schijnzelfstandigen’ op straat omdat hun opdrachtgevers het risico niet aandurven. Of meer gedwongen zelfstandigen in een ‘werknemers-BV’, ook als ze dat per jaar LETTERLIJK 3.000 tot 6.000 euro meer belasting kost. En laat nu net diezelfde belastingdienst met de grootste aanbieder van de ‘werknemers-BV’ daar goede afspraken over hebben… Niets ten nadele van die aanbieder uiteraard! Maar het roept wel de vraag op of die afspraken juridisch houdbaar zijn? En ik dan als echte freelancer/ZZP-er/zelfstandige? Zoals zo vaak loop je dan op tegen de gevolgen van de situatie van een groep X die het lastiger maakt voor groep Y. Je hoeft in beginsel niet te vrezen voor je fiscale status, maar het brengt wel weer een enorme extra berg werk teweeg. Waar je nu 1 VAR kunt overleggen moet je dus straks met elke opdrachtgever een overeenkomst aangaan. En dan maar hopen dat de opdrachtgever dat ziet zitten en je dus de opdracht nog gunt. Voor nu dus lijdzaam toezien en wachten of er een beter alternatief komt. Ja, weinigen kunnen het grondig verpesten voor velen. Hoewel het in mijn ogen nu eens niet per se te wijten is aan die weinigen! En dus? Voor nu afwachten of de wijzen van de Senaat het evenmin zien zitten als ik en velen met mij. De zwakste schakel blijft het controle-apparaat van de fiscus. Er is geen mankracht om zich druk te gaan maken over deze groep zelfstandigen. Daarom denk ik ook dat het met de controle op de modelovereenkomsten ook wel mee zal vallen. Zoals eerder onder Divide and conquer aangehaald, zullen vooral de grote opdrachtgevers zich achter de oren krabben. Is er een oplossing? Die vraag stel ik mijzelf al jaren. Ik heb vaker gepleit voor een VAR-JA of een VAR-NEE. Een simpel onderscheid JA, je bent in loondienst, NEE, je bent het niet. Of iemand vervolgens zichzelf al dan niet terecht presenteert als ondernemer voor de IB is een zaak van de afdelingen inkomstenbelasting en omzetbelasting van de Belastingdienst. Helaas lost dat voor de beperkte controlemogelijkheden van de fiscus niets op. Maar dat is in essentie het probleem van de overheid. Daarmee kun je IMHO wel al een ding voorkomen: de perverse prikkel die nu uitgaat van de opdrachtgevers EN de VAR-systematiek om te komen tot een VAR-WUO of VAR-DGA. Met een VAR-JA of een VAR-NEE kun je de vragen op de aanvraag inperken en zo meer focus leggen op de essenties van een dienstbetrekking (verplichte persoonlijke arbeid, verplichting betaald te krijgen en aanwezigheid van een gezagsverhouding). Ik wil daar graag nog een suggestie aan toevoegen: Er is meer nodig voor een dienstbetrekking Ik denk dat de wetgeving t.a.v. de relatie tussen opdrachtgever en opdrachtnemer (of het nu in dienstbetrekking is of niet) volstrekt achterhaald is (of ingehaald, zo je wilt) door de feitelijke omstandigheden in de markt van zowel de opdrachtnemers als de opdrachtgevers. Niemand zit te wachten op rigide overeenkomsten met een onvoorspelbare uitkomst bij controle achteraf. De markt wil flexibiliteit, de opdrachtnemers willen inkomen en compensatie voor onzekerheid en de staat wil dat iedereen haar steentje bijdraagt. Wat is er dan mis met een tussenvorm voor freelancers die deels fiscaal voordeel krijgen voor hun onzekerheid, opdrachtgevers die deels bijdragen aan de pot sociale voorzieningen en die zonder risico voor de opdrachtgever ingehuurd kunnen worden als zodanig? Kan dan een dienstbetrekking niet voortaan bestaan uit de volgende 4 eisen: 1. Je moet je arbeid persoonlijk verrichten; 2. De wederpartij moet jou ervoor betalen; 3. Er is sprake van een gezagsverhouding tussen de opdrachtgever en jou; 4. Opdrachtgever en opdrachtnemer komen schriftelijk overeen dat opdrachtnemer dezelfde rechten heeft als iemand die in dienstbetrekking staat tot de opdrachtgever. Met punt 4 (door daar niet voor te tekenen) heeft een ‘freelancer’ de mogelijkheid om af te zien van rechten t.a.v. WW, WIA, vakantiegeld, verlenging van de opdracht, ziektewet, CAO-rechten, etc. Als aan voorwaarde vier niet voldaan is, dan kan die opdrachtnemer zich vervolgens ook voor de IB niet presenteren als ondernemer. Hij/zij kiest er dan bewust voor om ‘zelfstandig te zijn, zonder de ondernemersvoordelen. Ter compensatie zou dan de MKB-winstvrijstelling wel mogelijk moeten zijn en zou de opdrachtgever een vrijwaring moeten krijgen voor de loonheffingen, maar wel een stuk premie moeten betalen voor de sociale voorzieningen. Is dat nou echt zo complex? Vast wel, maar ik denk dat het in elk geval een flinke sprong voorwaarts is t.o.v. het geneuzel dat de modelovereenkomsten gaat opleveren. Hybride lijkt een modeterm te zijn, maar volgens mij in dit soort situaties uitstekend op zijn plaats.

@realist, als dat de wens is, dan maak je projectadministraties aan binnen de hoofdadministratie. Niet voor een en dezelfde rechtspersoon gescheiden administraties aanhouden en die dan willen combineren tot een.