Marcel (Up)

Yep !!! Ik vind het bijvoorbeeld wel aardig mijn PM te laten staan. Wanneer er weer een nieuwe binnenkomt, moet ik eerst helemaal omlaag scrollen, voordat ik bij desbetreffende bericht kom. Prettig is, wanneer het laatst binnengekomen bericht boven aan staat. Nu zal ik wel weer voor de zoveelste maal met mijn neus gekeken hebben, en die functie er wel instaan :P zo niet.... Marcel

En maak hier nu eens een soort van "startpagina" van ? Pas wanneer men 5 berichten of zo geplaatst heeft verdwijnt deze. Zo is men misschien iets eerder geneigd, dit te lezen. (en heb geen idee of zoiets überhaupt mogelijk is, dat terzijde !) Verder volledig met Ed eens..... https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?board=15;action=display;threadid=22666 (dit als voorbeeld...) Marcel

Stress ??? Wat is dat ? ;D

Nee. Het was voor mij te kostbaar ze allemaal een aangetekende brief te sturen. Natuurlijk kan ik wel aantonen dat 99% de post wél ontvangen heeft, dus dat het gek zou zijn dat zij niets gehad hebben. Ook zijn deze non-respondenten allen incasso-bureau's, factoring of advocatenbureau's, welke dus nu al 3 maanden niets van zich laten horen.. Eerlijk gezegd is mijn ervaring dat dit soort jongens wel eerder in de pen klimt, maar nu is het dus muisstil. Wellicht dat zij hiervoor een reden hebben, maar ik kan hem niet bedenken ! Dus kort : ze hebben continu achter mijn kont gezeten, en na aanbieden akkoord zijn ze ineens stil.

Met deze extra gegevens is al meer te doen. Eind van de avond komt er hoogstwaarschijnlijk nog een belastingconsulent rond kijken hier, en zal je nu een gefundeerd antwoord kunnen geven. Even geduld, dus ;) We lezen mee...

En zo is dit bij mij jaren gegaan ! Na llerlei aftrekjes en dergelijke blijft er op paier veel minder over, dan je daadwerkelijk te besteden hebt. En nee, ook de Rabo bijvoorbeeld kon bij mij niet door dit heenkijken. Momenteel ben ik blij nog in een huurwoning te wonen....

Gaan we ervan uit dat je dit "wit" hebt gedaan en ook wit wilt opgeven ?

Hallo allemaal ! Iets eerder/vroeger dan gebuikelijk ;) een kleine up-date. Ook met dank aan Ruben, die me speciaal belde, om te laten weten dat men zat te wachten... ;D Goh, wat zal ik dan eens vertellen. De job houdt in om filiaalmanager te worden van een bepaalde winkel in een keten. Deze winkels zijn de laatste jaren aan hun lot overgelaten, en het personeel doet zomaar wat. Men gaat om 17.45 uur dicht, want men moet nog kas opmaken, en nee, dat doen we dus niet ná 18.00 uur, want dat krijg ik niet betaald ! Nr. 1 moet tot 13.00 uur werken, de oproepkracht die dan zou moeten beginnen komt niet opdagen, maar Nr. 1 draait gewoon de tent op slot. Dus zo'n winkel kan gerust op vrijdagmiddag 15.00 uur gesloten zijn. Dit soort personeel en mentaliteit bestiert nu die keten. Nu heeft een andere keten dit concern overgenomen, en wil men natuurlijk volgens de normale regels gaan werken... maar ja, het "oude" personeel kan daar niet zo goed mee overweg... Dat is zo'n beetje de achtergrond. Vandaag dus op 2e gesprek geweest, bij de commercieel directeur en de rayonleider. Op zich een heel goed gesprek gehad, maar weet niet zo goed als de vorige keer hoe de uitkomst zal zijn. Ben er wel van overtuigd dat ik de goede antwoorden gegeven heb, maar kan er effe mijn vinger niet op leggen, hoe ze denken momenteel. Als voorbeeld : Ik ben een echte "people-manager" zoals men vaststelde, en kan men zo'n persoon in deze situatie wel gebruiken ? Of heeft men een harder iemand voor ogen ? Natuurlijk vroeg men ook even naar mijn huidige situatie. Door op een summiere manier te vertellen dat ik niet gewoon als een dief in de nacht weggelopen ben, maar probeer te redden wat er te redden valt, alsmede het feit, dat de grote aanbieders in mijn vakgebied (de leveranciers dus) binnen 18 uur al een akkoord hadden getekend, viel in goede aarde. Ook die leveranciers weten dus, dat ik de boel niet bedonder, en dat schept vertrouwen. Denk dat ik hier wel een plusje verdient heb.... Ook het feit dat ik een stuk of 7 filialen bezocht had, stemde ze goed. Zeker toen ik ook een lijst met verbeterpunten per winkel overhandigde... En die was niet te flauw ! Ik probeerde hiermee te laten zien, dat ik inzicht heb in overzicht, routing, knelpunten en dergelijke. Binnen een week laat men horen hoe of wat. Dus ik ga er van uit vóór het weekend iets te horen. Voor de terugreis had ik een lekker boek meegenomen, maar geen pagina gelezen. Het hele gesprek is nog 100 maal door mijn hoofdgegaan... en dat doet het de komende 2 dagen nog wel denk ik. Heb wel ineens energie opgepakt om ineens weer veel te willen doen. Duik er ook lekker eens op tijd in, zodat ik er morgen dan ook daadwerkelijk weer eens tegenaan kan. De telefoon met geinterresseerde mensen heeft in ieder geval vanvond nog niet stil gestaan, en ook dat is fijn om te horen. Ook mijn nieuwe boekhouder belde natuurlijk om te vragen hoe het geweest was, maar ook dat hij ook nog eens met de BD in gesprek was gegaan. Ik heb daar vorige week gezeten, en die "dame" daar heeft mij fluitend naar huis laten gaan, dat alles goed ging komen (privé toeslagen !) en dat ik nog veel geld tegoed had ! Maar het verhaal was vrij onduidelijk en dus is er vandaag wederom gebeld. Nu krijgen we weer een heel ander verhaal te horen, en dat wordt dus tientjes werk.... Een behoorlijke domper, maar ja, altijd nog beter dan terug moeten betalen, zoals ik dus al 2 jaar deed... Als afsluiting mijn slotopmerking op het gesprek van vanmiddag : Marcel, waarom moeten wij jou aannemen voor deze baan ? Meneer, wanneer u het functieprofiel en dergelijke bekijkt, staat er maar één ding boven : MARCEL ! Die baan, dat ben ik.... Nog een kleine aanpassing / vraag : Men vroeg bijvoorbeeld ook naar actie's en dergelijke wat ik had gedaan in het verleden. Is het verstandig alsnog krantenartikelen foto's en bepaalde refeerentie's op te sturen ? Zodat men dit nog mee krijgt en de besluitvorming ?

Even een klein stukje stoppend ondernemerschap tussendoor. Waar zal ik eens beginnen ? Eigenlijk zegt dat al genoeg... Want je gedachten gaan van hier tot Tokio, of ze lijken stil te staan. Zoals eerder gezegd, het is een gigantische achtbaan. In principe is de kwestie niet zo moeilijk : - je toko wil niet meer - je besluit te stoppen - je rond het af - en je gaat verder (met wat dan ook...) DUS NIET !! Het proces te stoppen zit veel en veel dieper. Je weet allang, bewust al dan niet onbewust, dat het niet goed gaat. Daar heb je als ondernemer geen cijfers voor nodig. Dat is een GEVOEL ! Je merkt het, je proeft het, je voelt het... Heel langzaamaan sluipt het erin... en dan ineens, raak je het kwijt. Je raakt de "vat" op je bedrijf kwijt, op de cijfers, op alles.... De neerwaartse spiraal waar je dan al in terecht bent gekomen, gaat ineens sneller en sneller... Je kunt 1 rekening niet betalen, dan twee, dan 6, en nog meer... Gelukkig, je bent een goede compagnon, een betrouwbaar iemand, dus je kunt betalingsafspraken maken. Ook met een klein babbeltje met de bank, kom je wederom een kredietje verder. Totdat je zover komt, dat je bedrijf dus allleen nog maar uit leningen en aflossingen bestaat. En dat je dus eigenlijk alles met geleend geld gefinancierd hebt. En je blauw betaald aan rente en kosten natuurlijk... Gek hé ? Dat er onder de streep niets over blijft ! Iedereen maakt fouten en ik misshien meer dan jij... Maar je zou verwachten dat een bank of accountant eerder ingrijpt... Niet dus. Zelfs toen ik onder "curatele" stond van Krediet Risico Management, kreeg ik gewoon, standaard, mijn seizoenskrediet. Ja, zo stond het toch in de computer ?? Zou ik het achteraf, nu anders doen ? Nee, sorry, denk het niet. Ik verwijt mezelf namelijk nog steeds niets. Oh, aan alle kanten vliegen die verwijten om mijn oren natuurlijk... Waarom was jij niet in de zaak ? Waarom wel duur personeel ? Moet ik dit verantwoorden ? Ja en Nee... Personeel moest iig betaald worden tot 18.00 uur,....dus wanneer er niets te doen was, ging IK naar huis. Fout ? Misschien wel, maar ik zag het schip zinken, en wilde het niet beseffen... en zei dus dat ik het thuis druk had met afspraken e.d. Maar ja, dan beginnen klanten zich af te vragen waar jij bent...En dan blijkt dus maar weer eens dat de eigenaar de basis is van de toko, maakt niet uit hoe groot of klein. "Is-ie er niet ? Oh, dan kom ik morgen wel terug !" Maakt niet uit waarvoor, de consument vertrouwd JOU (W) oordeel... Intussen zelf het overzicht kwijt in betalingsafspraken, dwangbevelen, en intussen maar lachen. Personeel in delen uitbetalen, zelfs in kleingeld, omdat het niet meer anders kan. Je gezin moet eten, en de kas is leeg. Tuurlijk, er is omzet, maar nee , lieve schat, dat is voor de crediteuren....! Dan nog maar een weekje op kapotte schoenen, volgende week zal het vast beter gaan ! Een kromme gedachtengang ? Misschien wel. Heb nooit een cent uit de zaak getrokken, behalve het meest hoognodige. Misschien had ik het anders moeten doen, maar is dat niet altijd achteraf ? En ineens, terwijl het water boven je lippen staat, je personeel niet meer weet, wat ze nog aan de baas hebben, knalt de boel uit elkaar. En dan gaat het snel, echt waar... Nu weet je het zeker. Het wordt tastbaar, aangezien ze letterlijk aan de deur staan en een brief persoonlijk overhandigen. Failliet.... of nog net niet.. En ineens wordt je moe....zo moe.... Je bent moe gestreden, je wilt niet meer, als het maar afgelopen is...alsjeblieft.... Nu is de tent verkocht, ben er AL 5 maanden vanf, maar zo is het dus niet. Het is gewoon niet zo, wanneer je de toko verkoopt, die ook niet meer van jou is. Het blijft mijn hut ! Ook mijn dochter roept nog steeds vanachterop de fiets : Hé papa, dat is toch jou werk ?? !! Langzaamaan begin ik me weer eens onder de mensen te begeven. En steeds meer mensen, ook voor MIJ vreemden, vragen hoe het met me gaat, of ik al werk heb enzo. Sorry, het gaat KLOTE ! Ja, sorry, mevrouw, u vroeg toch iets ? Nou, ik zit al 5 maanden thuis, zonder werk, inkomen, WW of bijstand, we leven van 800 piek in de maand, 2 kleine kinderen, neeeuuuh, ik voel me niet zo top. Hoe is het eigenlijk met u ?? En dan ook nog die grote mate van onzekerheid. De hoeveelheid papierwerk ivm akkoord, het achter de bank of de deur verstoppen, telefoon niet aannnemen, precies weten wanneer de postbode komt, of die aanbelt ivm aangetekende brief, deurwaarders, vanaf boven uit het raam kijken wie er voord de deur staat... Maar ook: vrienden en familie verwaarlozen en niet meer bellen of bezoeken. Je komt de deur niet meer uit. Waarom niet ? Geen idee.... Het gevoel van falen is er niet, wel het continu nadenken...waar deed ik het fout. Wat had ik anders moeten doen. Had ik eerder moeten ingrijpen ? Personeel de deur uit, of minder betalen.... Sorry, nee...ik zou het zo weer doen en op dezelfde manier ! Dan de slotfase in : proberen uit die f***ng WSNP te blijven. Een nog grotere mate van onzekerheid dient zich aan... Alsjeblieft,... kunnen we dit nog hebben..... ??? Helaas, geen keus....we zullen wel moeten... De nieuwe eigenaren draaien nu alles low-budget, en ze snappen niet waarom Marcel de omzetten wel behaalde en zij niet... IK WEL.... Men kwam naar MARCEL ! En niet naar (****bedrijfsnaam****) en dat is een verrekte groot verschil ! Eigenlijk heb ik het zo slecht nog niet gedaan... Soms ben ik blij dat ik ervan af ben, soms denk ik wel eens..... ???

Hé.... niet zo heftig.... ;) Zo bedoelt Ed het niet :

Een ondernemer heeft slechts 2 handen, 1 kapitaal en 24 uur (om rijk te worden... ;D) (PS ik dus ook niet....)

Zie PM... ;) Sorry, wil eigenlijk dit bericht verwijderen, maar lukt op één of andere manier niet. Dacht nl dat Rene al weg was... In ieder geval ben ik van mening dat je op sommige berichten beter persoonlijk kunt reageren, ipv via het topic. In mijn geval betekent dat (bijna altijd) op een positieve manier. Dus niet om buiten het draadje om, iets te delen. Wanneer er iets van geleerd kan worden (zie hierboven, Jeroen) of ik kan er zelf van leren ben ik er zeker voorstander van. Dit even ter verduidelijking...

Ok, Joost en Steven, redelijk duidelijk en bedankt voor jullie moeite te antwoorden. Ik ga nog een klein stapje verder in mijn leerproces : Wanneer een crediteur TOTAAL niet reageert op een aanbod, minimaal 3 maanden stilte houdt, terwijl voorheen correspondentie al verliep via advocaat en/of factoring e.d. hoe dan hier tegenover te staan ? Is men dan automatisch akkkoord ? Kan men zich ergens op beroepen ? Of kan ik debiteur zich beroepen op "geen reactie ontvangen, dus...."

Aangezien ik heel de dag toch al "aan het treinen" was, besloten vanaf Eindhoven door te rijden... Koud was ik toch al ! Na een ritje van 2,5 uur aangekomen in Dordrecht. En ja, daar sta je dan ! Een taxi van 30 piek was me toch iets te gortig, maar ik sprak wat mensen aan en een jong stel moest toevallig ook naar dit godsverlaten gebied. De buschauffeur was nieuw, dus na een 45 minuten sight-seeing uitgestapt en met dit jonge stel meegelopen. De laatste paar 100 meters helemaal zelfstandig door de kou geploeterd en na twee keer vragen alsnog aangekomen. Toch nog een reisje van 3,5 uur ! Bij binnenkomst een ongelooflijk hartelijk welkom, deed zeer goed ! Henri had reuze gezorgd voor erwtensoep en zoals al gemeld voor stampotten en worst. Jammer dat de opkomst alsnog zo laag was, had nog wel mensen willen ontmoeten die zich aangemeld hadden.... Henri en zijn gezin eten in ieder geval de komende 3 weken nog soep en stamppot ! ;D Nadat Sofiak mij op het station had afgezet (bedankt nogmaals...!) nog een half uur moeten wachten op de thuisbrengende trein. Aangekomen op het station, was mijn laatste bus richting huis 5 minuten geleden vertrokken. Mijn echtgenote gebeld, die op haar beurt weer even voor oppas moest zorgen, en zij kon mij komen halen. Tegen 00.30 thuis onder een gloeiend hete douche..... En toch was het errug leuk !

http://player.omroep.nl/?aflid=8598436# Mijn casus heeft in principe niets te maken met de kredietcrisis, maar ik voel me dus exact hetzelfde als deze heren....

Tja....het hangt natuurlijk ook allemaal samen hé ? Door slaapgebrek krijg je last van depressiviteit, en andersom, door stress (HUH ??) en onregelmatigheid (HUH ??) ook al.... enzovoorts. Het is een neergaande spiraal. Mijn arts gaf aan dat er bij mij één of ander stofje niet meer aangemaakt wordt, en ik daarvoor pillen kan krijgen.... Probeer daar toch maar even mee te wachten. @René, die schop onder mijn kont heb je me dus net gegeven.... ;D Volgens mij kun jij inderdaad goed sparren ! Heb nog geen idee of ik er bij ben morgenavond. Moet morgen ivm nieuwe job al half brabant doorreizen. Ga even kijken of ik schema kan aanpassen dat ik misschien in de buurt kan eindigen. Moet in ieder geval ook in den Bosch, Eindhoven en Oisterwijk zijn. @Marjan, ik sla regelmatig een nacht over, zeker wanneer ik weer eens lekker flink papieren aan het opruimen ben. Die tik om nachten over te slaan heb ik overgewaaid gekregen van Ruben. Je zou ons mailverkeer (qua nachtelijke uren dan) eens moeten zien.... ;D

@Marjan.....(en de rest natuurlijk) Tja... ben momenteel een beetje van de ladder gevallen, zeg maar... Iemand zei hier ooit eens : De ladder staat, en nu klimmen ! Nou, ik was halverwege, maar ben er vorige week ofzo ontzettend hard van afgedonderd.... Ik heb de laatste maanden onder gigantische druk geleefd en gewerkt, nog meer dan anders in ieder geval, en complete roofbouw op mezelf gepleegd. Is voor even ook niet zo erg, maar ik kom niet in mijn ritme meer terug. Iedere avond wordt het later en later en iedere ochtend gaat toch om 6.45 uur de wekker. Een nachtrust van 3 á 4 uur is meer dan standaard tegenwoordig... Nadat de crediteuren een akkoord hadden ontvangen, moet je wachten.....wachten....wachten....wachten... En dat is niets voor mij. Intussen zitten thuis mijn grote klussen erop, en ik zit dus nu letterlijk heel de dag in de bank RTL7 te kijken. De post is gestokt, er komt geen mail meer binnen, vriendenclub is héééél klein geworden... En nu ineens gaan we het vervolgtraject in : dwangakkoord. Ik moet dus van het ene op het andere moment eigenlijk weer volop aan de bak, maar krijg mijn kont niet van de bank. Mijn "kantoor" is dus tegenwoordig op zolder en ik zie nu ineens bijvoorbeeld dat er overal nog facturen liggen die ingeboekt moeten worden, belastingpapieren waarop eigenlijk al op gereageerd had moeten worden enzovoorts. Vandaag bij de BD geweest in verband met allerlei toeslagen. Door het gesodemieter met vorige accountant moest ik vorig jaar ineens allerlei toeslagen terugbetalen. Nu blijkt dit dus niet waar te zijn (inkomen/winst was veel lager dan opgegeven was) en probeer ik alles weer terug te vorderen.... Aangezien ik er niet meer doorheen kwam ben ik gewoon bij de BD binnen gestapt. Gelukkig kwam ik er nog beter uit dan ik gedacht had : Alle zooi was keurig op orde, ik had de goede papieren ingediend en kreeg zelfs de tip er nog een paar in te dienen omdat de BD fouten gemaakt heeft met uitkeren ! Dit dan toch weer gewonnen vandaag ! Intussen ook zakelijk bij BD kwijtschelding e.d. aangevraagd, want de brieven "in naam der Koningin" vlogen om mijn oren ! (Zal ze toch eens op de koffie uitnodigen....!) Gelukkig loopt sollicitatie OK. Maandag wederom gesprek. Hoop dat ik me dit weekend kan oppeppen om daar maandag te zijn, al zou het maar een dag met een masker op zijn... Groet, Marcel

ivm een aangeboden, BUITENGERECHTELIJK crediteurenakkoord, het volgende : Ook op internet e.d. vind ik tegenstrijdige antwoorden. Is het nu verplicht eenieder hetzelfde percentage te bieden, of mag je, omdat je dus toch buitengerechtelijk werkt, afspreken met je crediteur wat je wilt. Dus met de één een betalingsafspraak om gehele bedrag in 10 maanden of jaar terug te betalen, met de ander 25% en met de ander 50%. Mocht dit zo zijn, kun je (bevriende) crediteuren natuurlijk eerst betalen enzovoorts. De vraag is niet zo makkelijk als je denkt, denk ik ! Actio Pauliana e.d. ben ik allemaal mee bekend, het gaat mij om de tegenstrijdigheid ivm het buitengerechtelijk traject... Ben zwaar benieuwd....

Beste Maarten, ik kan je maar één ding leren en vertellen momenteel.... Ook ik heb geleerd geduld te moeten hebben. Als ondernemer kwam er een (klanten) probleem voorbij, en deed je op alle mogelijke manieren je best dit zo goed en zo snel mogelijk op te lossen. Helaas werkt het nu niet zo. Of.... toch eigenlijk wel : het traject wat je volgt vergt ontzettend veel tijd, drie maanden is niets en zijn zo voorbij. Het eerste akkoord wat ik heb aangeboden, dateert van begin november. Afgelopen week kregen we nog het hele pak teruggestuurd, met een kanttekening : "wat is het dossiernummer ??" Dit betekent dus na 8 weken (!) nog een reactie ! Zo kom ik natuurlijk nooit tot een unaniem akkoord ! Wat me wel opvalt in je verhaal, is dat je zelf al wat akkoorden hebt bereikt. Keurig gedaan natuurlijk ! Vraag ik me alleen af, of je deze dan ook al betaald hebt of niet ? Hoop het niet eerlijk gezegd... Ruben en ik hebben gelukkig vanaf het begin een basis van grote zelfwerkzaamheid afgesproken. Dit complete traject was natuurlijk ook nieuw voor mij, maar door de juiste sturing in de goede richting ben ik intussen zelf een halve jurist geworden. Je zult het niet geloven, maar ik sla de (botte) advocaten die mij op een groffe manier te woord staan, tegenwoordig net zo goed met juridische termen om de oren. Het volgende telefoontje gaat meestal een stuk subtieler....! Ik kan je verder alleen maar veel succes wensen en weet dat je niet alleen staat in je strijd. Wil je nog iets specifieks weten, je weet me te vinden ! Groet, Marcel

Was in de schuur aan het zoeken naar de bus "ijsvrij" om te kijken wat voor combi of substantie daarop stond... Ineens zag ik in de hoek iets anders en mijn gedachtenspinsels begonnen plotseling vorm aan te nemen ! Spul mee genomen, en in de keuken verder zitten broeden en tekenen.... Binnen no time, een stuk karton, een potloodje en een schaar was ik klaar ! Een precies passende plaat karton voor de ruit ! en dan moet je nagaan dat ik één van de weinige mensen ben die geen rijbewijs hebben, dus dit idee geef ik gewoon aan iedereen te grabbel ! Succes ! Bij vragen over ontwerp of zo, schroom niet, bel me gerust ! ;D (Zoek straks nog een keer naar die bus/fles, want ik heb 'm echt...)

Al diverse malen lid geweest van een winkeliersvereniging (iedere maal toch maar weer een soort van doorstart, welk dorp/stad kent dit niet) en de laatste jaren actief geweest op het bestuurlijk niveau en één van de hoofdleden van de evenementencommissie. Alles bij elkaar een ervaring van min. 15 jaar. Al die jaren de grote ketens erbij zien komen, en de kleine jongens zien vertrekken. Inderdaad de grote éénheidsworst. Natuurlijk zijn er kleine verschillen tussen winkels van één concern in diverse plaatsen. Maar de uitstraling (en de puinhoop/bende) van een Kruidvat, zie ik toch echt overal terug ! Terug naar de winkeliersvereniging; dat men lid is van een branchevereniging en dus niet kan meedoen met een winkeliersvereniging (WV) is inderdaad bull. Uit mijn ervaring als bestuurslid is dat vestigingen vaak wel lid zijn van de WV en de hoofdverkoopster "mag" dan naar de vergadering, maar helaas zonder beslissingsbevoegdheid. Wanneer ik een eindejaarsactie als tombola of loterij o.i.d. organiseerde, met een bepaalde eigen winkeliersbijdrage, moesten deze mensen altijd toestemming vragen aan het hoofdkantoor. Wanneer je dan in een winkelstraat zit met om en om een grote vestiging van één of ander concern, wat niet meedoet met een bepaalde actie, en de plaatselijke winkelier die wel mee wil doen, loop je dus tegen een groot probleem aan.... Alle winkelstraten worden opgeslokt door de grote concerns en zo vloeit de zg gezelligheid/kleinschaligheid uit diverse dorpen en steden weg. (uit oogpunt van actie's van de WV) Marcel PS. Een collegawinkelier (groenteboer) vertelde mij vorige week ook hoe zijn situatie er momenteel uitzag : Zijn winkeltje is de laatste echte groenteboer, de rest is verdwenen. Zijn toko staat in de buurt van een grote supermarkt. Klanten komen bij hem binnen met uitpuilende tassen boodschappen, waar de stronken prei en wortelloof uitsteken, en komen nog even voor die krop sla die men vergeten was (0,49 cent... ofzo...weet ik veel!) Je kunt zijn frustratie begrijpen... (ook bij hem ligt trouwens inmiddels een BBZ aanvraag op de mat..)

Ik was ook meer van de praktische zaken : Zorgen voor voldoende (smaakjes) thee (....pfff.....), een goede pot koffie, ruime keus, cup-a-soup, koekjes, soms eens de lunch betalen, krantje/tijdschriftje tijdens de pauze en leuke aankleding als fotobord, plantje e.d. Het idee van een eigen budget geven vind ik echt geniaal ! En natuurlijk kan een stoot van een secretaresse annex koffiejuf op zo'n kantoor absoluut niet ontbreken...! (en zeg niet, dat niemand daar nog aan gedacht had ! ;) ;D)

5 minuten geleden het bericht gekregen dat ik uitgenodigd ben voor een tweede gesprek in mijn sollicitatie ronde ! Ik weet dat dit het beslissende gesprek gaat worden....dus ik neem straks alvast een klein slokje van die champagne ! Cheers Mate ! ;D

Ach ja, wat zal ik zeggen... Als ondernemer is het zacht gezegd niet zo goed gegaan.... Aan de andere kant : wanneer je nog steeds jezelf drijvende houdt, en de boel is nog steeds niet gezonken... Och, dan is het niet eens zo heel slecht gegaan ! Maar een goed of een fantastisch zat er even niet in dit jaar ! ;) ;)

René, wat denk je dan van de IRIS-cheque ? Voorheen de VVV-bon ? Bij afrekening kost je dit ook 5,1%..... Niet tof, klopt, maar ik zag het toch als een (heel klein) stukje klantenbinding. Ah, gelukkig, HIER kunnen we 'm wel kwijt. En men kocht altijd meer dan de bon waard was, dus qua verrekening met je marge op je artikel ....enzovoorts...