Ab Bauer

Dat artikel ken ik heel goed en ook daar lees ik voors en tegens. Als ik je goed begrijp hebben we dus een goed systeem (Technopartners) ingeruild voor een slecht systeem (BMKB). Dat is wel jammer. Ik begin als een 'alu-hoedje' te klinken, maar ook hier vind ik het onbegrijpelijk hoe banken dit soort dingen voor elkaar krijgen. Maar ja, dat is een te grote draak om tegen te gaan vechten..

Norbert, ik moet toegeven dat ik niet alle >100 reacties op de column had gelezen. Ik reageerde gewoon op het verhaal van founder die naar mijn idee iets te makkelijk alleen maar een grote zak met geld wil. Vanmorgen heb ik de column gelezen en toen kwam ik op die vreemde 'BMKB' regeling. Je bent toch met me eens hoop ik dat zo'n dienst als die van 'Danny' niet echt een borgstelling van de Overheid waard is. En als het mis loopt moeten wij het met z'n allen betalen en springen de banken er goed uit. Ik vind dit soort borgstellingen nog steeds een slecht idee en, nu ik wél alle 100 voorgaande berichten heb gelezen, merk ik dat ik daarin écht niet de enige ben. Ik begrijp jouw argumenten overigens ook prima.

Ik kan al jullie argumenten over innovatie en ASML en zo erg moeilijk plaatsen. Volgens mij gaat dit topic toch over een column geschreven door iemand van RVO? De columnschrijver (die zich zoals zoveel ‘columnisten’ daarna nooit meer heeft laten zien hier) schrijft over de voordelen van de BMKB. Hij neemt als casus de ‘online vertaaldienst Tolq’ van Danny de Wit. Als je even googlet op zijn naam kom je al meteen bij dit filmpje: een promo voor zijn vertaaldienst op een ABN borrel tijdens een tennistoernooi. Kijk dat filmpje even en je zult Danny letterlijk horen zeggen dat hij niks van een ‘ingewikkeld algoritme’ of zo heeft gebruikt maar gewoon de vertalingen doorplaats naar vertalers die in zijn kaartenbak staan. Wat is hier in hemels naam innovatief aan en waarom zou de Overheid dit moeten stimuleren met een borgstelling? Als Danny onderuit gaat omdat Google een tien keer beter vertaalalgoritme heeft gemaakt dan kan de overheid (dus wij met z’n allen) de brokken betalen. Danny kan zijn krediet niet terug betalen en de ABN verhaalt de schade op de overheid. Voor mij is dit gewoon een ordinaire plug van de banken via die RVO. Heeft niks met ASML, octrooien of innovatie te maken. Helemaal niks.

hahaha, ik zát er op te wachten Frans. Het is altijd wachten op de eerste die met dat ASML verhaal aankomt. Maar dat is nu ook juist het probleem. Kijk, starters als waar Nico het over heeft daar gaat het niet om. Ingenieurs die dat soort machines kunnen ontwerpen die komen altijd wel aan een goede baan, ook als hun tech startup mislukt. Dan kun je ook met gemak, zoals Norbert zegt die 20k terugbetalen. Maar het probleem zijn de startups waar founder het over heeft. De startups die hun lening investeren in een hip kantoor op de gracht met een ruw muurtje en een hertengewei. Die geen machine, geen octrooi, helemaal niks hebben behalve een leuk idee voor een app of zo. En die vooral geen betalende klanten hebben (of zicht daar op). Voor mij is de overheid er voor de nutsvoorzieningen en niet om hier en daar een bedrijf een duwtje te geven in de markt. Zodra de overheid mee gaat sturen op de markt gaat het mis, altijd. Denk maar aan RSV of andere staatssteun. Bovendien ligt er nog een heel groot ander gevaar op de loer. Dat is vriendjespolitiek of nog erger corruptie. Denk maar aan die gast van het havenbedrijf Rotterdam. Gewoon niet doen dus. Laat de markt zijn werk doen en de overheid voor de spelregels zorgen. Thats all. En nu ga ik snel aan het werk om goed voor mijn klanten te zorgen :)

Sorry jongens, maar ik ben het fundamenteel oneens met meneer 'founder' en Norbert dat het überhaupt een goed idee is om de Overheid een rol te laten spelen in het financieren van startups. De reden heb ik gegeven. Tegenwoordig is het onnoemelijk veel goedkoper om een tech bedrijf te beginnen. Je moet niet eens geld willen aannemen in de begin fase naar mijn idee. Komt alleen maar gedoe van! We hebben hier pas op HL nog een mooie discussie gehad over de werkelijke waarde van snel gegroeide bedrijven. Naar mijn mening komt dit oa door het te snel aannemen van vreemd geld. Zo vind ik de uitspraak "Ga er vanuit dat een startup minstens de eerste vijf jaar niet cashflow positief is" gewoon absurd! Ik zou in ieder geval iemand die zo denkt geen cent uitlenen, want dat geld komt never nooit meer terug.

Ik vind het eerlijk gezegd wel een prettig idee dat niet iedereen vanuit Indonesië een Nederlandse webwinkel kan opzetten. Wat als er nu problemen zijn met de levering, garantie of gedoe over een betaling? Waar kan ik dan terecht als de eigenaar aan de andere kant van de wereld zit? Een tweede punt is dat je een eenmanszaak wil oprichten. Bij een eenmanszaak ben jij (de privé persoon) en het bedrijf eigenlijk gelijk. Voor zaken als je belastingen is het gewoon niet handig om dit allemaal vanuit Indonesië te gaan proberen op te zetten. Als je niet naar Nederland wilt komen om je in te schrijven zie ik zo snel geen oplossing.

We zijn het wel eens hoor, wilde alleen benadrukken dat je met klagen zo weinig opschiet. En 'excuus' of 'schadeloos stellen' door de overheid? Ain't gonna happen. Voor de allereerste fase van een startup moet je naar mijn idee geen financiering zoeken. Je hebt dan namelijk een extreem slechte onderhandelingenpositie tegenover de geldgever. Ik ken starters die alleen omdat ze een paar maanden niet doorkwamen bijna de helft van de aandelen hebben weggegeven voor 20k. Startups beseffen ook te weinig dat op het moment dat je geld van een ander gaat aannemen je een stukje controle weggeeft. Een geldverstrekker wil gewoon zijn geld terug (plus rendement) en geeft niet speciaal om jou persoonlijk mocht je dat denken. Bedenk eens wat een tijd en stress al die pitches, kopjes koffie, netwerken, Powerpoints, slijmen, mailen, na-mailen, bellen, contracten en wachten-tot-het-op-je-rekening-staat wel niet kosten. Die tijd en energie kan je veel beter besteden aan het werkend maken van een MVP en de eerste paar (betalende) klanten mee binnen halen. Waar je wél geld voor nodig hebt is om te groeien ná de start. Dus groeigeld om de schaal te vergroten. Dat ben ik helemaal met je eens. Maar dan heb je een veel betere onderhandelingspositie omdat je al een bewezen succes in handen hebt. En elke financier of bank zal graag deel willen nemen in dat succesverhaal. Dan staan ze voor jou in de rij in plaats van dat jij moet bedelen.

Ik kan je nog geen reus geven, dan maar een complimentje voor het maken van de samenvatting. Toch wil ik daar graag iets aan toevoegen. Wat ik een beetje mis in het 'geklaag' over financiering is de hardheid die je zelf moet hebben om ergens te komen met je 'startup'. Het slagen of falen van een startup heeft zelden met de financiering te maken. Stel je voor dat je bijna aan het verdrinken bent. Je zakt steeds dieper weg onder water. Maar je wil blijven leven. De drang naar een hap lucht, zó hard moet je het willen met je startup. En als je écht wilt, en écht 10 keer harder werkt dan je concurrenten dan maak je nog een goeie kans ook. En het mooie is dat er ook véél meer in mensen zit dan ze zelf vaak denken. Denk maar aan de "40% regel" van de Mariniers; Als je denkt dat je écht niet meer kan, zit je op ongeveer 40% van alles wat je in je hebt. Ik vind geld nog wel het minste waar je je bij een startup zorgen over moet maken. Zeker als je een tech startup hebt is alles zo goedkoop, dat het bijna lachwekkend wordt. Een computer? 300 euro. Software? gratis. Hosting? Begin in de Cloud met een abonnementje van $15 per maand. Kantoorruimte? Gewoon vanuit huis en overleggen in de Starbucks. Een net pak? Gewoon een grijze hoodie. Lease-auto? Pffff. Een zakelijke bankrekening? Knab kost je €5 per maand. Een dure studie? In een goede MOOC leer je programmeren van de beste professoren van MIT, Stanford of Harvard. Zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Dus je bedrijf opzetten kost bijna niks tegenwoordig. Blijft over je levensonderhoud. Als je daar inspiratie voor nodig hebt lees dan eens over bootstrapping. Dat is niet starten met weinig geld, maar starten met geen geld. Er zijn prachtige verhalen over founders van bijvoorbeeld SoundCloud die met couchsurfing het maanden hebben volgehouden totdat de eerste factuur betaald werd. Wat mij betreft heb je in Nederland het misschien wel te makkelijk. Je moet écht bijna verdrinken om de waarde van een hap lucht te waarderen. Verwacht dat niet van een Overheid of een Bank. Die geven geen ene f**k om jou ("excuses"?). Het zal uit jezelf moeten komen. Uit je tenen!

Het zou ook te maken kunnen hebben met de opkomst van ad blockers*. Verkopers van waren willen toch hun spulletjes in beeld krijgen. Als mensen de banners gaan uitzetten dan verstoppen we gewoon de spulletjes in de content. In ruil voor het verlost zijn van irritante banners hebben we misschien wel iets veel ergens er voor terug gekregen. Namelijk dat je bij alles wat je leest of ziet moet gaan afvragen of het gesponsord is of niet. * ad blokkers voor TV werken iets anders, maar het gaat me niet om de techniek.

Ik moest opeens weer denken aan die reclame voor een FBTO ziektekostenverzekering met Monique van de Ven die gambas staat te pellen: "Wat ik niet gebruik hoef ik ook niet te betalen"

Ik vind het een sympathieke actie. Maar voor mijn sympathie kopen ZZP-ers met fysiek zware beroepen zo weinig. Het is ook zo'n wereld van verschil. Mensen die op de bouw of in andere zware beroepen werken hebben gewoon veel meer kans dan ik om iets te breken of verslijten. En áls mij dan iets lichamelijks overkomt kan ik meestal gewoon doorwerken. Ik heb regelmatig rugklachten maar toch kruip ik achter mijn computer. Aan de andere kant denk ik dat een bouwvakker zich moeilijk een voorstelling kan maken van de mentale stress die bureau-werkers hebben (deadlines, datalekken enzovoorts). Het is gewoon een totaal andere wereld. En hoe verder het van je af staat, hoe minder verbonden je er mee voelt. Als we het niet van de solidariteit moeten hebben zal de overheid ten minste de scherpste kantjes er af moeten halen door iets voor de zware beroepen te doen denk ik.

Ik denk dat Roel niet meteen vanuit de heup moet schieten na elven 's avonds ;) Maar dit was nu juist een waardevolle toevoeging aan de discussie vond ik.

Vervelend verhaal voor je. Ik bedoel niks met deze vraag (Ik kijk wel uit), maar gaat dit nog steeds over die partij slechte hoverboards die je in China hebt gekocht?

Goede verheldering, er begint me iets te dagen waar je heen wilt nu. Het klopt dat er tegenwoordig steeds meer tech in ons leven komt. Vroeger had je alleen de computer, daarna kwam mobile erbij en straks misschien wat wearables. Maar ik denk dat het nog iets te vroeg is om daar grote bewegingen in te zien of om te voorspellen wie de winnaar gaat worden. Voor 90% van de mensen gaat dit ook allemaal langs ze heen. Google Glass heb ik al genoemd en zelf ben ik vorig jaar heel enthousiast Apple Watch gaan leren. Maar ook daar is de lol al weer vanaf. Klanten vragen er niet naar, ik vind hem zelf eigenlijk ook steeds lelijker nu ik er naar kijk (hij had gewoon rond moeten zijn) en zoals zoveel technische snufjes belanden dat soort gadgets uiteindelijk in de la. Consumenten beginnen ook door te krijgen dat al die dingen ook data over je gedrag naar the Mothership sturen continu. Als extra opmerking wil ik zeggen dat ik het met je eens ben dat met name Apple zijn spullen steeds moeilijker gaat maken. Dat was nu juist onder Jobs het geweldige: je kon je ouders die moeite hadden met computers het beste een iPad geven, daar kon weinig aan stuk. Sinds dat geklooi met syncen naar de Cloud raak zelfs ik nog in de war. Dan denk ik dat iets verwijderd is, staat het weer ergens in de Cloud en komt de volgende dag weer terug. Dat vind ik jammer van Apple. Maar welke plug je moet nemen in die matrix als ondernemer lijkt me moeilijk te voorspellen. Ik zou goed in de gaten houden waar je klanten of doelgroep zich bevinden, en zorgen dat jij als bedrijf daar ook bent.

Eh ja, klopt. Maar da's toch niks nieuws? Als ondernemer moet je altijd al zorgen dat je op de juiste trein stapt. Of in ieder geval agile (gebruik ik ook eens een Engelse term) genoeg bent om op tijd over te springen. Bijvoorbeeld: bij mijn vorige bedrijf hadden we erg veel tijd gestoken in het ontwikkelen van een "kaart ontwerper" waarmee klanten online drukwerk konden maken. Maar goed, die was gemaakt in Flash en dat gaat er aan. Wat te doen? Alles opnieuw maken in HTML5? Of een native app, of twee (iOS of Android)? Allemaal keuzes waar je nachten lang wakker van kan liggen. Want als je de verkeerde afslag neemt kun je dat niet snel corrigeren en ben je bovendien tonnen aan het verbranden. Maar je kunt dus net zo goed zeggen dat we vroeger in de 'invloedssfeer' van Flash of Adobe zaten. Ik vind overigens dat er nog best veel te kiezen valt. Zoals eerder aangegeven zie ik het niet snel gebeuren dat Apple, Google, Amazon, Microsoft of Facebook zomaar even uit de markt gedrukt gaat worden door een van de anderen. Blijft nog steeds mijn vraag, wat wil je precies zeggen. Of weten?

Tja, de een denkt dat mensen hun sig voor valse zelfpromotie gebruiken, de ander weet zeker dat de Telefoongids hard faalt en de derde denkt dat alle autohandelaren fout zijn. Zo vullen we allemaal wel eens te veel van het verhaal voor onszelf in toch? Ik heb nou drie keer excuses gemaakt, dat is wel voldoende hoop ik..

Huh? Ook in zo'n project dat je bijna een jaar voor 40 uur per week op een kantoor in A'dam moet zitten (nine-to-five), werkt volgens aanwijzingen van de projectleider en je niet mag laten vervangen door iemand anders?

Omdat TS het had over aanbetaling en mondelinge overeenkomst. En daarnaast door de meest stomme reden die er is, namelijk je baseren op je eigen ervaringen en dat projecteren op anderen. Ik ben een autoliefhebber en heb in mijn leven bijna 30 auto's gekocht. Bij minstens 25 van die transacties ben ik door de autohandelaren veel of een klein beetje benadeeld. Maar goed, dat is mijn persoonlijk beeld van de autobranche in Nederland. Dat mag ik natuurlijk nooit plakken op zomaar een autohandelaar die ik niet ken. Daarvoor mijn excuses en ik hou verder mijn mond in dit onderwerp.

Aha! Maar dát is nu juist mijn punt, Norbert. Ik denk dat TS ons niet helemaal het echte verhaal beschrijft. Maar zo te zien ben ik de enige die dat denkt, dus zal ik er wel naast zitten.

Dat snap ik niet helemaal Norbert. Ik heb eens voor iemand een website gemaakt met een aanbetaling bij de start van de opdracht van 20%. Uiteindelijk wilde de beste man liever toch geen webshop en heeft nooit meer wat van zich laten horen. Heeft die man mij in jouw definitie dan ook "volledig betaald"?

Dat geeft niet. Ik begrijp je prima en gaf antwoord op het antwoord dat je gaf op de vraag die jij dacht dat ik stelde 8)

Ik kan aardig tussen de regels door lezen en volgens mij zit TS gewoon met een klant die een aanbetaling heeft gedaan en nu de koop niet kan afronden. Dat is voor de verkoper erg vervelend en daarom vraagt hij hier wat hulp. Er wordt van alles bijgehaald zoals verzekering, stallingskosten of zelf een verhuizing naar een ander pand. Ik snap ook niet waarom TS het steeds over een aanbetaling heeft. Daardoor wordt het verwarrend. Als TS het niet over die aanbetaling had gehad maar gewoon had geschreven dat iemand een auto heeft betaald maar niet komt ophalen was er veel minder twijfel bij ons geweest. Volgens mij zit er toch echt een luchtje aan deze zaak. Of dat nu bij de TS zit of de verdwenen koper is me niet duidelijk.

Dat heb ik ook gelezen Peter. Maar hij schrijft ook dat als de klant niet komt hij maar 20% kan boeken. Ik wilde het gewoon voor de zekerheid even dubbelchecken. Er wordt gesproken over mondeling overeenkomst en de autobranche staat vol van vage afspraken, dus ik weet niet helemaal zeker of we hier het volledige verhaal te horen krijgen...

Dus in plaats van één keer per jaar mijn situatie te beoordelen (waar ze nog niet eens aan toe kwamen) gaat de Belastingdienst elke afzonderlijke klus beoordelen? Dus een spreker die 100 lezingen per jaar geeft moet 100 keer per jaar over zijn hele situatie beoordeeld worden... Schiet mij maar lek......

Voor de duidelijkheid: heeft je klant nu 100% voldaan, of alleen de aanbetaling van 20%? Dat blijf ik een beetje onduidelijk vinden in je verhaal. Als dat laatste het geval is dan kun je zelf ook wel bedenken wat er aan de hand is. De klant krijgt de financiering van de overige 80% niet rond. Dat 'te druk' is dan gewoon een smoesje. Jij wilt natuurlijk die overige 80% ook krijgen, dat snap ik. Maar dit lijkt me gewoon een geval van aanbetaling en daarna niet rondkomen van de koop. Wat heb je daar over in je Algemene Voorwaarden staan?