erikr

Ik vind deze column vooral leuk als ik terug denk aan mijn eerste gesprek met en eerste bezoek aan de KvK: Aan de telefoon: Ik: ik wil een eenmanszaak inschrijven, moet ik daarvoor een afspraak maken? KvK: nee hoor, maar dan moet u wel even op onze website kijken, dan moet u formulier X en Y invullen, printen en meenemen Bezoek: Ik: ik kom een eenmanszaak inschrijven Receptioniste: hier heeft u een nummertje, en kunt u dit formulier even invullen Ik: dat is formulier Y? die heb ik al, dat stond gewoon op de website Receptioniste: ja, maar bijna iedereen vergeet dat Kortom: er wordt niet vanuit gegaan dat je op het idee komt om op hun website te kijken, en als je dan daadwerkelijk langs komt, gaan ze er zonder vragen al vanuit dat je niet beide formulieren mee hebt genomen. Blijkbaar komt dat vrij regelmatig voor...

Begrijp ik nu dat je wel inkomsten wil hebben, maar probeert de inkomstenbelasting te omzeilen? Dat heet in Nederland gewoon belastingfraude. Je KvK-inschrijving heeft daar niets mee te maken. De zgn. gemeenschappelijke inschrijving gaat erover dat de belastingdienst meteen kijkt of jij ondernemer voor de inkomstenbelasting of omzetbelasting gaat zijn. (Om even de verwarring te voorkomen: wel of geen ondernemer voor de IB gaat over hoe je aangifte doet en over aftrekposten, niet over de vraag of je inkomstenbelasting af moet dragen.) Nu denk ik niet dat de belastingdienst zit te wachten op aangiften voor 20 euro extra op jaarbasis, maar 500 euro vind ik toch wel aanzienlijk. Misschien kan je de belastingtelefoon hier eens over bellen.

De wetgever heeft hieraan gedacht: BW7 art 46d lid 4: Kortom: jouw idee is volgens het boekje. Nu ik toch over de wet koop op afstand schrijf, denken jullie allemaal netjes aan het vermelden van alle gegevens zoals vermeld in 46c ? (En dat is een flinke lijst.) Bij niet voldoen aan die eisen kan de retourtermijn oplopen tot drie maanden in plaats van 7 werkdagen (volgens 46d lid 1 tweede zin).

Ik zou er niet zomaar vanuit gaan dat het goed gaat: http://blog.iusmentis.com/2009/06/04/de-gemeente-versus-de-internetwinkel-vanuit-huis/

Dat lezende zou ik denken dat je belastingcontroleur (we hebben het hier niet over een werknemer van de Belastingdienst maar iemand die je gewoon inhuurt?) niet helemaal goed zit. Ik heb hier zelf ook naar proberen te zoeken en heb bij de Belastingdienst niets kunnen vinden dat tegenstrijdig is met die pagina over elektronische dienstverlening. Maar, mijn ervaring is erg minimaal en belastingen zijn niet mijn vak :) Ik weet niet om wat voor bedragen het gaat, maar als er serieuze twijfel is aan de geldigheid lijkt me dat je twee opties hebt: uitsluitend leveren met BTW (alsof het hier een klant zonder BTW-nummer betreft) of zelf het risico lopen dat je de BTW onterecht verlegd. Persoonlijk zou ik zeggen "als de Nederlandse belastingdienst het niet OK vindt gaat er gewoon BTW op de factuur", maar ik kan ook wat makkelijker een enkele klant missen.

Denk er wel aan dat de BSA net zoveel macht heeft om controles uit te voeren als je oma. Dus, los van of er nou wel of geen illegale software aanwezig is in het bedrijf, is er geen enkele reden om de BSA of een vergelijkbare instantie binnen te laten, als dat puur op verzoek van die instantie gebeurt. De BSA (of andere instanties) kunnen uiteraard wel naar de rechter mits ze voldoende bewijzen hebben. Het Sprout-artikel geeft dit ook al aan.

Verwarrend, want http://www.belastingdienst.nl/zakelijk/omzetbelasting/ob06/ob06-56.html roept expliciet: "Voorbeelden van elektronische diensten zijn onder meer: de levering langs elektronische weg van software" als zijnde elektronische dienstverlening. Dus iets kan toch als goederen tellen, zonder dat er ooit fysiek iets verplaatst wordt, en terwijl het telt als "elektronische dienstverlening"? Ik probeer je niet aan te vallen, ik vind het alleen bijzonder verwarrend dat als ik een e-mail stuur, die e-mail als "goederen" gezien kan worden :)

Maar de toelichting roept hierover expliciet: "Het gaat hier om goederen die u van ondernemers...". Software die gedownload wordt lijkt mij geen goed. Software op CD dan weer wel. In de informatie over elektronische diensten en btw lijkt dit bevestigd te worden (laatste paragraaf).

Ik ben absoluut niet ervaren of geschoold in belastingzaken, dus neem mijn antwoorden niet zomaar voor foutloos aan ;) Alleen binnenlandse bedragen, als ik de toelichting goed lees. Nee, je bekijkt het iets verkeerd. Ik heb dit verhaal alleen uitgezocht voor levering van elektronische diensten, niet voor goederen. Maar ik zou verwachten dat dit voor een deel ook zo voor goederen werkt. Als je het handig doet krijg je inderdaad van een niet-NL wel-EU ondernemer (mits jij jouw geldige BTW-nummer verstrekt) een factuur met 0% BTW. Hier is echter geen sprake van vrijstelling, maar van verlegging. Er moet alsnog BTW "afgedragen" worden. Deze taak is echter verplaatst naar jou. Deze BTW mag je echter ook weer aftrekken als voorbelasting. Alles bij elkaar betaal je die BTW dus niet. De reden achter dit hele circus is dat als jouw leverancier in Duitsland jou BTW rekent, het veel onhandiger is om terug te halen (als ik mij niet vergis mag je dat dan uitvechten met de Duitse belastingdienst). Ik hou mij zelf uitsluitend bezig met levering van elektronische diensten, dus ik kan je niet helpen met het onderscheid tussen goederen of diensten. Wat ik me echter na dit hele verhaal afvraag: waar moet de BTW die ik geind heb voor levering van een dienst aan een niet-NL wel-EU klant? 4a/4b gaat specifiek over goederen, dus daar mag het niet - 2a gaat puur over leveringen aan mij - 1 gaat puur over binnenland... toch?

[deel van de post verwijderd, toelichting zie verderop in dit draadje] Mijn algemene ervaring is dat alle betaalbare bedrijven slechte bezorgers in dienst hebben en soms ook gewoon fouten maken. Kortom, los van wie je kiest: een deel van de verzendingen gaat mis. Wat ik echter, als klant, veel belangrijker vindt is hoe hiermee omgegaan wordt. De klant moet niet de dupe worden van een fout bij de verzender. Wat al veel uitmaakt is of ik met het verzendbedrijf moet gaan bellen, of de winkel dit voor mij doet. Recentelijk heb ik bij een winkel besteld waar een pakketje kwijt raakte. Na het invullen van een verklaring dat ik het pakket niet ontvangen heb en, mocht het alsnog aankomen, weer terug zou sturen of zou weigeren, zouden ze een nieuw pakket opsturen. Helaas ging hier alsnog wat mis, maar de procedure is in principe gewoon goed. Een andere winkel waar ik besteld had, liet mij zelf uitvechten met het verzendbedrijf waar het pakketje mogelijk is en hoe ik die mensen bereik. Vervolgens wilden ze ook weken wachten tot het verzendbedrijf hun procedures had afgerond. Je kan vast wel raden bij welke winkel ik graag nog een keer bestel. Helaas past dat moeilijk op situaties waar bestellingen niet verwacht worden.

Denk er ook aan dat open source helemaal niet hetzelfde is als gratis. Het is geen enkel probleem als ik Wordpress download, het naar iemand e-mail, en daar 100 euro voor reken. Met betrekking tot licenties zijn er grofweg twee varianten, die dit beiden toelaten. Afgeleide werken vallen onder dezelfde licentie De GPL is hiervan het bekendste voorbeeld. Die eist (in ieder geval in versie 2) niet dat je iets moet publiceren. Maar, als je, al dan niet tegen vergoeding, binaries verspreid (gecompileerd, niet meer redelijkerwijs aan te passen) moet je tegen geen of redelijke vergoeding ook de volledige source code leveren onder GPL, eventueel na verzoek. De klant in kwestie kan dan, al dan niet na jou betaald te hebben, dit ook weer gebruiken onder de termen van de GPL en mag het dus aanpassen. Het maakt niet uit zolang je ons er niet mee lastig valt Bekendste voorbeeld hier is de BSD-licentie. Deze is aardig kort en zegt eigenlijk alleen: val ons niet lastig als deze code iets stuk maakt, vermeld bij zowel source als binary dat er code van ons in zit. Een GPL-product downloaden, aanpassingen hierop maken en dit verkopen aan een klant is dus toegestaan. Echter, je moet dan wel ook de source code op verzoek leveren. Je bent echter niet verplicht deze wijzigingen aan iemand anders door te geven (zoals de auteur van de originele code). Bij BSD geldt deze beperking niet - het is geen enkel probleem om BSD-code te integreren in een closed source product. Dit mag je dan verkopen en je hoeft niemand ooit de source code te geven, mits er een bronvermelding is. Zo bevat Windows diverse stukken code uit projecten onder BSD-licentie. Eerder in deze thread zei iemand al dat de GPL veel ruimte geeft - in het woud van de open source-licenties is het echter een van de meest beperkende. Soms is dat gewenst, soms niet. Het verspreiden van binaries die onder de GPL moeten vallen, omdat ze afgeleid zijn van GPL-code, zonder de source code af te willen geven, is simpelweg auteursrechtschending.

Maar daaruit blijkt niet in welke gevallen je ze zou moeten bellen om te verifieren of de besteller ook de eigenaar is van het nummer... Dat is wel vervelend voor die buitenlandse klant. Want die moet vervolgens bij de Nederlandse belastingdienst die BTW terug vragen. Ik zou het zelf ook erg vervelend vinden als ik allerlei formulieren van bijvoorbeeld de Britse belastingdienst moet gaan uitzoeken en invullen, omdat de leverancier dat makkelijk vond. Voor mij zou dat een reden zijn om een andere leverancier te zoeken.

Online kan ook, al durf ik niet ze zeggen of het 100% accuraat werkt: http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies/ Dat verifieert of het BTW-nummer bestaat, niet van wie het is. Leuk als automatische controle bij invoer dus. Maar dat laat toe dat ik met jouw BTW-nummer iets bestel. Controleren of de besteller ook de eigenaar van het nummer is kan alleen handmatig via de belastingdienst.

Een paar opmerkingen: [*] Paypal lijkt me een prima keuze voor internationaal betalen - ook vanwege de creditcard-afhandeling (zelfs voor mensen zonder Paypal-account) [*] Denk bij verkoop aan particulieren binnen de EU aan de wet koop op afstand [*] Denk bij eventuele verkoop aan bedrijven in de EU dat, als je een beetje aardig bent, je geen BTW rekent bij niet-NL wel-EU bedrijven met geldig BTW-nummer (helaas kan je geldigheid alleen met echte zekerheid vaststellen door te bellen, voor zover ik begreep) [*] Aan klanten buiten de EU geen BTW rekenen [*] Misschien is het aardig je non-EU klanten erop te wijzen dat er mogelijk nog importheffingen bij komen [*] Denk aan het import/export-papierwerk voor de belastingdienst en eventueel de douane

Denk zeker bij inkopen via dingen als marktplaats ook wel aan het feit dat je van die particulieren geen garantie krijgt. Dus als jij iets inkoopt van een particulier, verkoopt aan een particulier en het gaat na een week stuk, zit jij met de kosten. Denk bij verkoop op afstand ook aan de wet koop op afstand. Binnen 7 werkdagen kan elke klant het product terugsturen/brengen waarna je het aankoopbedrag terug moet geven. Dan kan je weer artikelen overhouden die niemand anders wil kopen. Dit geldt ook als het product na bestelling op afstand opgehaald wordt. Bij speciaal voor een specifieke klant bestelde producten kan je m.b.t. de WKA, in overleg met de klant, op papier, eventueel wel andere afspraken maken, binnen redelijkheid.

Ik vind dit concurrentiebeding toch wel heel extreem, tenzij ik verkeerd lees. Binnen 2 jaar niet binnen 25 kilometer in dezelfde branche werken? "Dezelfde branche" is veel te breed. Ik denk dat dit bij de rechter totaal geen stand houdt. Kijk hier echter wel met redelijkheid naar. Als de werkgever computers verkoopt en jij websites wil hosten kan dat als "IT-branche" geteld worden, maar ik zie de werkgever dat niet succesvol verdedigen. Een ander geval is het bijvoorbeeld als het gaat om "reparatiediensten voor computers aan huis voor particulieren in de directe omgeving" - waarbij de werkgever wel meer kans maakt. Bij mijn weten is het redelijke argument voor een concurrentiebeding dat men wil voorkomen dat je klanten meeneemt of bergen aan interne informatie gebruikt in jouw nieuwe bezigheden. Denk dus eens na over in hoeverre hier sprake van is. Maar, ik ben geen jurist, dus ik kan je hierin geen enkele garanties geven. Er zijn diverse websites die hier wel over schrijven. Ook is het mogelijk dat de werkgever dit er gewoon standaard in heeft staan om zich in te dekken, en in de praktijk helemaal niet zo strict is. In dat geval is het verstandig om met de werkgever te overleggen. En om eventuele "toestemming" schriftelijk vast te leggen.

Ik kan hiervoor het artikel over algemene voorwaarden van Arnoud Engelfriet aanraden. Denk er (ook bij vergelijkbare vragen) wel aan dat regels voor verkoop aan particulieren in de regel veel stricter zijn dan bedrijven.

Geolocation op basis van IP is een erg lastig en onnauwkeurig vak. Puur uit interesse heb ik weleens een speeltje gebouwd om nauwkeurigheid van dit soort oplossingen te meten. Ik heb destijds de eerder genoemde GeoLite City van Maxmind gebruikt en hostip.info omdat dit de enige waren die ik gratis kon gebruiken. Ik had 35 hosts ingevoerd door kennissen (met exacte locatie) en 64 andere hosts waarvan de locatie vast stond d.m.v. GPS. Dit waren hosts wereldwijd, met een sterke bias naar Europa. GeoLite city had gegevens voor 97% van de hosts en haalde 80% juist bij zo'n 100km. De gemiddelde afwijking was 200km. hostip.info deed het een stuk slechter: 73% was bekend en haalde 80% correct bij 150-200km. Gemiddelde was 600km. De grootste afwijking die ik heb gemeten was 7050km. Samenvatting: geolocation op deze databases wil je niet voor meer dan nauwkeurigheid op land. Veel van deze databases zijn gebaseerd op zgn. whois-informatie: de registratie-info van de IP-adressen. Bij een ISP staan deze in de regel op het adres van de ISP, wat al honderden kilometers afwijking kan geven. Om dit gedetaileerder te krijgen moet je handmatig aan de slag, wat verschillende bedrijven ook doen. Daar kijkt een kamer vol studenten de hele dag naar websites van bedrijven en doen andere trucs, om zoveel mogelijk te weten te komen over de daadwerkelijke locatie. Algemeen probleem bij dit soort datasets is: hoe verifieer je de nauwkeurigheid van een database? Dat kan eigenlijk alleen met een andere database. Maar in welke van de twee zit de fout bij een verschil? Bij mijn tests kan je radicaal andere resultaten krijgen als de dataset anders is.

Het valt voor de aangifte OB inderdaad wel mee als je enigzins georganiseerd bent. Zie Administratieve verplichtingen voor de btw. Een zakelijke rekening is inderdaad niet nodig, maar als je een priverekening hebt moeten mensen uiteraard wel overschrijven naar jouw eigen naam, niet naar de bedrijfsnaam. Dat kan minder professioneel staan. Ik zou wel sterk aanraden om een aparte (prive)rekening te gebruiken, zodat het overzichtelijker blijft. Ja en nee. Voor zover ik begrepen heb, maar ik kan even geen bron geven, gaat de BD wel mopperen als je op een jaaromzet van 500 euro een laptop van 2500 euro koopt en die 500 euro BTW terug wil. Het moet dus wel redelijk blijven voor zover ik heb begrepen.

Ik heb niet helemaal een antwoord op je vragen, want dat stukje ken ik bijna niet. Maar, hou je hier ook rekening met het concurrentiebeding bij je huidige werkgever? Ook is het niet ongebruikelijk dat de werkgever bij een fulltime dienstverband exclusiviteit eist. Om jezelf in te dekken kan het verstandig zijn aan je werkgever uit te leggen wat je ongeveer wil doen en vragen om toestemming op papier. Als je werkgever redelijk is, je niet gaat concurreren en je werk bij de huidige werkgever er geen schade van ondervindt, zou dat geen probleem moeten zijn. (Zo kan ik mij voorstellen dat een werkgever bij een fulltime kantoorbaan er wel twijfels bij heeft als je elke nacht als barman aan de slag wil.)

Nog een kleine toevoeging: denk ook aan correct taalgebruik. Een webshop met veel taalfouten doet mij snel denken dat ik opgelicht ga worden. Helaas is het moeilijk om nog een website te vinden zonder taalfouten. Zo kwam ik naar aanleiding van een linkje in een ander topic "creditcard maatschappijen" en "creditcard afdracht" al tegen. Het gaat natuurlijk al helemaal mis als zelfs de bedrijfsnaam een taalfout bevat. (En zo las ik een paar posts hierboven "werk adres" ;)) Maar misschien ben ik gewoon een veel te strenge taalpurist :)

De klacht die ik nogal eens om mij heen hoor is dat leveranciers graag RFI's veel mooier maken dan ze zijn. Het is niet ongebruikelijk dat er features beloofd worden die simpelweg nooit gebouwd zijn. Let dus goed op wat er precies staat in de documenten die wel bindend zijn (een RFI lijkt me niet bindend).

Daar nog even op toevoegend: als je aan consumenten verkoopt, ben je zelfs verplicht uiterlijk bij aflevering op te geven: (uit BW7 46c lid 2) Voor computer-gerelateerde winkels kijk ik altijd graag in de Tweakers.net shopreviews Een puntje waar ik altijd specifiek op let als ik AV bekijk, is hoeveel onzin erin staat. Veel voorkomende grappen, wat er toch voor zorgt dat ik een webshop minder vertrouw: [*] (Delen van) de wet koop op afstand uitsluiten: vaak wordt geclaimd dat een product alleen ongebruikt retour mag [*] Bijna komische dingen als "wij leveren geen garantie op muizen, toetsenborden en printerpapier" [*] De bekende "als de garantie van de leverancier het niet dekt, doen wij het ook niet" Nu kan ik prima begrijpen waarom winkels dit schrijven, en zijn winkels hier in mijn ervaring vaak ook coulanter mee dan je op basis de AV zou denken, maar het wekt toch geen vertrouwen als de AV in strijd zijn met de wet. Ook zal ik eerder bestellen met een creditcard dan met iDeal of andere methodes. Maar als winkel word je waarschijnlijk weer minder blij van creditcards.

Misschien ging het om Adyen? Maar daar krijg ik toch het idee dat ze willen dat je iets schrijft om te integreren... Het lijkt me een Nederlands bedrijf, ook al is de website Engels. Ze claimen "Everyone can pay: all European payment methods that matter are supported" maar noemen iDeal niet expliciet. Ik heb een vage herinnering dat dat er wel bij zat. Voor de dienst waar ik nu voor aan het ontwikkelen ben hou ik het in eerste instantie bij PayPal, waar je opzich natuurlijk niet voor hoeft te programmeren als je dat niet wil. Wat ik mij afvraag: in het model dat jij voorstelt moet jij handmatig de betaling verifieren. Want het is niet softwarematig gekoppeld aan het verkoopproces. Je zegt immers dat je liever niet wil programmeren. Waarom wil je dan iDeal? Als verwerking toch niet direct is (en de klantenkring beperkt is tot Nederland), lijkt bankoverschrijving mij heel acceptabel. Daarmee zou je, in ieder geval op werkdagen, toch ook wel binnen 24 uur de betaling binnen moeten hebben.

Ik ben van plan op niet al te lange termijn voor mezelf te beginnen en verdiepte me daardoor o.a. in de verzekeringen, die nu gewoon via mijn werkgever gedekt zijn. Daarbij denk ik uiteraard onder andere aan de arbeidsongeschiktheidsverzekering. Nu krijg ik het idee dat er een aanzienlijk aantal zelfstandige ondernemers is die geen AOV heeft. Begrijpelijk, want het kost veel geld. Maar dan vraag ik me af: wat doen al deze mensen als ze toch arbeidsongeschikt raken? Als ik mij niet vergist heb is de bijstand het enige vangnet voor ondernemers die hun onderneming niet voort kunnen zetten. Is de kostenbesparing echt het risico waard dat je van de ene op de andere dag naar bijstandsniveau terug zakt? Ik ben zelf iemand die vaak voorzichtig is, dus ik zou zo'n groot risico zeker niet willen nemen. Ik vind het zo'n groot risico dat ik mij maar moeilijk voor kan stellen dat andere mensen toch voor de kostenbesparing gaan. Heb ik echt ergens iets gemist in de mogelijkheiden op dit vlak, of is er een flinke groep ondernemers die inderdaad het risico neemt dat ze buiten hun schuld, zonder waarschuwing vooraf, ineens in de bijstand terecht komen? En daar, afhankelijk van wat er gebeurd is, mogelijk nooit meer uit komen... Of is deze groep toch veel kleiner dan ik mij voorstel?