Ido van der Gragt

Het wetsartikel is al eerder in dit topic gegeven. Het gaat er alleen om of de kortingbon gezien kan worden als waardepapier of niet. De rechter heeft daar een keer uitspraak over gedaan. Zie http://zoeken.rechtspraak.nl/Default.aspx --> LJN: BU2933, Rechtbank Breda , 10/3415 Staat los van het feit dat hetgeen dat door de bon wordt aangeschaft, altijd met BTW is belast (mits daar weer geen vrijstelling voor bestaat natuurlijk).

Het onderscheidende ligt inderdaad daarin dat de bon een nominale waarde moet vertegenwoordigen anders kan het geen waardepapier zijn. Dat kan je vergelijken met een aandeel (deelgerechtigdheid) of vordering (obligatie) zoals dit geeft recht op 100 euro aan goederen uit uw winkel. Een kortingsbon kan ook iets zijn dat recht geeft op een extra sok in de ene winkel en een kopje koffie in de andere winkel. Dan vertegenwoordigd het geen nominale waarde. De verkoper van zo'n bon levert dan geen vrijgestelde dienst.

dus als ik een kortingsbon verkoop a 1,5 euro zit daar geen BTW op !? Of zie ik nu iets over het hoofd ? Die kortingsbon geeft de koper recht op korting op een product die hij NIET bij mij koopt.en over dat aankoopbedrag zit gewoon BTW bij die winkelier. Wat jij over het hoofd ziet of wat ik niet goed heb gecommuniceerd is dat een kortingbon een contante waarde moet vertegenwoordigen of inwisselbaar moet zijn. Als de bon het karakter krijgt van provisie of bemiddelingsvergoeding dan is het geen waardepapier. Dat gebeurt al gauw. Een waardepapier geeft het recht op een vordering (op bijv. een goed) of deelgerechtigdheid (een aandeel). Recht op een korting is niet voldoende. Bijvoorbeeld een cadeaubon van 90 euro waar je een product van 95 mee mag aanschaffen is iets anders als een bon waar je de 2e maaltijd gratis voor krijgt.

Er moet wel onderscheid gemaakt worden tussen handel in waardepapieren en uitgeven van waardepapieren. Het verkopen van cadeau- c.q. kortingsbonnen is een vrijgestelde dienst. Het uitgeven van een cadeaubon, die in de eigen winkel besteed gaat worden, is het in bewaring nemen van geld dat later besteed wordt. BTW staat daar helemaal los van. Er is namelijk geen prestatie geleverd. Dit boek je als volgt: 100 euro Kas (bijv grb 1000) aan 100 euro tussenrekening (bijv. grb 2000 uitgegeven cadeaubonnen) Betaling met cadeaubon: grb 2000 aan omzet circa 84 euro en aan btw circa 16 euro.

Misschien een herhaling. Wat alleen niet grijs is en in de discussie niet echt duidelijk naar voren komt: De inschrijving bij de KvK is niet bepalend voor het ondernemerschap voor de BTW. Dit lijkt tegenwoordig zo omdat je direct een BTW-nummer kan krijgen door je te laten inschrijven. Als je het wil afstemmen, dan altijd met de belastingdienst. Overigens ben je al heel gauw ondernemer voor de BTW.

Deskundig ben ik niet. Maar ik heb begrepen dat deze geldt alleen als de onderneming geen connectie of verband heeft met de land van creatie van de rechtsvorm. Het lijkt me dat in een hypothetische geval waarin een onderneming apps voor de Amerikaanse markt ontwikkelt en overname of investering uit Amerika zou komen, wel degelijk zo'n connectie heeft. Deskundig kan ik niet beoordelen, maar je weet er wel veel van. Zodra er activiteiten plaatsvinden buiten Nederland is de WFBV niet van toepassing. Dit zal je wel expliciet moeten aangeven bij de inschrijving in de Nederlandse KvK, anders loop je het risico dat zij de rechtspersoon inschrijven als formeel buitenlandse vennootschap.

Ja, om diverse redenen is het voor mij handiger om een Delaware Inc. op te richten. Ik ken ook de mensen die dat voor me kunnen regelen. Het is alleen een hoop geregel, maar wel stukken goedkoper. Scheelt ook voor de KvK, die is in de VS vrijwillig en niet verplicht. Ik dacht zelf aan de Ierse of de Engelse omdat het dichterbij is; maar inderdaad is de Inc. goedkoper; ook de LLC. Maar euh, de KvK in Amerika? Welke KvK? Mocht je de rechtspersoon willen inschrijven in Nederland, dan valt de Delaware inc. onder de Wet op de formeel buitenlandse vennootschappen. Dat houdt o.a. in dat je een stortingsplicht hebt van 18.000 euro. Dit geldt niet voor de Britse Ltd.

Dat is de spagaat waar de bank als een organisatie van openbaar belang (OOB) zich in bevindt. Hun maatschappelijke functie is het openen en beheren van bankrekeningen, wat door sommigen als onderdeel van hun core business wordt gezien. Dat is echter maar een klein aspect. Het gaat om het verstrekken van krediet. Als dat niet mogelijk is, is de wil om een bankrekening te openen (lijkt wel) volstrekt afwezig. Het vervallen van het garantiekapitaal van 18000 is gewoon een modernisering. Door de globalisering moet de rechtspersoon concurrerend blijven. De stortingsplicht is bureaucratisch, onhandig en makkelijk te omzeilen. Bij faillissement blijkt verder dat het geen enkele garantie geboden heeft. Alleen het totale eigen vermogen geeft inzicht in de positie van de BV. De samenloop van de Wet bestuur en toezicht zal daarom meer garantie geven, omdat daarin meer waarborg gaat ontstaan dat het eigen vermogen in relatie tot verplichtingen niet mag worden aangetast door ontrekkingen.

2) Ik heb met uittreden geen ervaring, maar dat kan inderdaad op basis van artikel 343 Boek2 Burgerlijk Wetboek. De reden dat het weinig voorkomt is waarschijnlijk dat als iemand van zijn aandelen af wil, dat de waarde van de aandelen niet in voldoende verhouding staat met de kostbare procedure. Als je de procedure opstart heb je een advocaat nodig. Voordat je kan beginnen moet er eerst in statuten worden gekeken of er iets over geschillen is opgenomen. Deze regeling gaat namelijk voor. Vervolgens kan in de procedure de tegenpartij maatregelen treffen ter verbetering die de procedure verder onnodig maken. Als eventueel de vordering wordt toegewezen wordt er een dure accountant aangesteld door de rechter die de waarde gaat bepalen en de rechter daarover adviseert. Na een vonnis met de waardebepaling kan je de overdracht (uittreding) afdwingen. Je bent in een gunstig geval gauw 10.000 euro en de nodige tijd kwijt. 4) Je hoeft niet achterover te leunen, maar je moet geen bestuurshandelingen gaan verrichten. Gezien punt 2 en punt 4 staat het je vrij in ieder geval een juridische brief te sturen met een aansprakelijkheidsstelling. Het liefst met ondersteuning van een advocaat. Of het tot een procedure komt zal vanzelf blijken.

Nogmaals je kan niet van je eenmanszaak lenen, vergeet dat stuk even.

Deze snap ik niet... Mijn onderneming verleent diensten (ik geef trainingen als ZZP-er). Ik heb geen kosten waarvoor ik een groot vermogen nodig heb. In de loop der jaren heb ik een vermogen opgebouwd van 40.000,00. Het gedeelte dat ik naar privé heb gehaald (dus via privé onttrekking) was 35.000,00 en dat had geen doel binnen de onderneming. Het was geen reserve die ik binnen de onderneming nodig had om incidenteel bedrijfsrisico te dekken (door de aard van mijn werk heb ik amper bedrijfsrisico). Begrijp ik goed dat je zegt, dat ik deze 35.000,00 later niet mag terug storten, omdat het geen functie binnen de onderneming heeft? Mag ik hieruit opmaken dat ik de 35.000,00 alleen mag terugstorten als ik er een zakelijke investering mee ga doen? Ik ben bang dat er 2 zaken door elkaar lopen en dat daar een misverstand uit ontstaan is met je accountant. 1. Je mag zoveel opnemen als jezelf wilt. 2. Je mag geen overtollige liquiditeiten in je onderneming laten zitten die je zakelijk niet gebruikt. Als je ermee wilt gaan beleggen, is dat een privegelegenheid. 3. Je mag niet "boxhoppen" ogv art 2.14 Wet IB 2001. Als je geld opneemt voor het einde van het jaar en na het einde van het jaar direct weer terugstort om box 3 heffing te vermijden is dat verboden. Sowieso in een tijdsbestek van 3 maanden, in een tijdsbestek van 6 maanden zal het zakelijke motief aangetoond moeten worden. Al met al is wat je doet volkomen normaal en gerechtvaardigd.

Dat hangt van de bewoording in het contract af. Laat eventueel een specialist ernaar kijken.

Inderdaad zijn de drie vragen niet of niet goed te beantwoorden. Het uitgangspunt waaruit de vragen voortvloeien is namelijk verkeerd, zoals Marjan hiervoor al aangeeft. Het lijkt erop dat je "accountant" in de veronderstelling is dat je vanuit een rechtspersoon (zoals een BV) werkt. Nu heb je een nieuwe accountant, er kunnen dus 2 zaken aan de hand zijn: 1. Miscommunicatie. Hij/zij heeft jou verkeerd begrepen of jij hebt het verkeerd verteld, hetzij een combinatie van die twee. 2. Je accountant kent de basisbeginselen van belastingheffing bij ondernemers niet. Ik gok op het eerste, anders wordt het tijd voor weer een nieuwe accountant of boekhouder. Succes, Ido

Alleen onder het vroegere regime was het zo dat je moest afrekenen als je eigen vermogen onder het FOR-bedrag kwam. Dat is sinds 2001 niet meer zo. Nu moet je afrekenen over de FOR bij staking of als je 65 wordt of niet en het vorige jaar niet aan het urencriterium voldoet. Ik ben wel nieuwsgierig hoe de FOR bij jou op de balans vermeldt wordt. Ik krijg veel jaarrekeningen onder ogen en het valt mij op dat de ene keer de FOR wordt vermeldt als onderdeel van het eigen vermogen of dat het eigen vermogen is gesplitst in FOR en rest eigen vermogen.

Vaak wordt gedacht - uit angst voor een persoonlijk faillissement - dat vermogen veilig gesteld kan worden in een BV of Ltd. In principe gaat dat niet op. Op deze manier vallen de aandelen van zo'n BV ook in het faillissement en verandert er dus niets. Bij trustachtige constructies is dit anders, maar daar zitten ook de nodige nadelen aan. Verder mag je geen vermogen overhevelen waardoor op dat moment schuldeisers worden benadeeld in hun verhaalsmogelijkheden (kan strafbaar zijn).

Wat Odeon denk ik bedoelt is dat er verschillende soorten winst zijn die je kunt verdelen: - rente over over het ingebrachte kapitaal - arbeidsvergoeding - de overige operationele winst - winst ontstaan door stille reserves, bijvoorbeeld onroerend goed dat met een kleine boekwaarde op de balans staat. Als de winstverdeling verandert, kan dat door de belastingdienst gezien worden als een staking met betrekking tot de winst ontstaan door stille reserves. Als er eerst recht is op 75% en na de verdeling slechts nog 50%, is er in feite 25% overgeheveld aan de andere vennoot. Dit kan je voorkomen door het door Odeon genoemde voorbehoud. Mocht er geen sprake zijn van belangrijke stille reserves, kan je het achtwege laten.

1) Hier kan je niet vanaf. Lijkt me nu ook nog niet raadzaam, de aansprakelijkheid betreft het hele bedrag. Je kan alleen nu nog niet weten welk bedrag uiteindelijk open blijft staan. Informeren bij de bank kan overigens geen kwaad. 2) Als je doelt op de geschillenregeling (BW2:336) is die precies omgekeerd. Deze dient om de andere aandeelhouder zijn aandelen te laten inleveren, omdat deze zich schadelijk gedraagt tegenover de vennootschap. Daarbij is de procedure duur en is de bewijslast zwaar. 3) Als het wanbeleid duidelijk is, kan en zal (meestal) de curator hem in prive aanspreken. 4) Hier zou ik een pas op de plaats maken. Handelingen "ten dienste" van de vennootschap kunnen worden opgevat als bestuurshandelingen, waardoor jij als feitelijk bestuurder wordt gezien. Je kan wel je compagnon ogv BW2:8 en BW2:9 aanspreken op zijn verantwoording en eventueel aansprakelijk stellen. Succes, Ido

Het doel van een balansgarantie is meestal de koper te vrijwaren van lijken in de kast en beperkt zich meestal tot het aangeven dat er geen onverwachte verplichtingen opkomen die niet in de balans vermeld staan. Bijvoorbeeld niet betaalde belastingen. De bedoeling is meestal niet het vaststellen van de verkoopprijs of garanderen van de juistheid daarvan. Deze prijs is een kwestie van vraag en aanbod, waarin de resultaten en de vermogenspositie natuurlijk wel een grote rol spelen. In de hierboven gekopieerde garantstelling komt dat ook naar voren. Eerst wordt aangegeven dat de jaarrekening geprognotiseerd is en MEDE bepalend voor het totstandkomen van de verkoopprijs. Verder in de tekst begint de garantstelling pas. Het valt me wel op dat de nummering niet doorloopt, maar dat terzijde. De garantstelling beperkt zich tot vrijwaring van aansprakelijkheden die kunnen opkomen en niet in de balans vermeld staan. Hooguit zou je met artikel 1 nog iets kunnen doen. Voor het bouwen van een juridische case zou ik me richten op het feit dat er een verkeerde voorstelling van zaken is gegeven en daarbij vooral ook kijken naar de zaken die mede de verkoopprijs bepaald zouden moeten hebben. Richt je verder op informatie waaruit zou blijken dat verkoper vooraf al konden weten dat het resultaat zou afwijken. Een procedure kan kansrijk zijn, maar niet zonder juridisch advies. Je zal wel kosten en baten moeten afwegen. Succes.

In principe kan dat wel. Alleen moet dat wel zo zijn afgesproken in het VOF-contract. Gebruikelijk is een arbeidsvergoeding af te spreken die wordt toegekend voor de verdeling van de winst. Een andere manier is de verdeling van de winst te laten afhangen van de verhouding in het aantal gewerkte uren. Het kan verstandig zijn het contract aan te passen zodat het beter aansluit bij de gewenste verdeling. Het is niet verplicht, maar je kan de akte eventueel laten registreren bij de belastingdienst (heeft niets met belasting te maken overigens). Dat is de gebruikelijke manier om onderhandse akten vast te leggen. registratie akten belastingdienst

Beste van Dun, Een heel verhaal. Peter heeft gelijk dat in eerste instantie je zelf in de aangifte aangeeft dat je ondernemer bent. Misschien is dat al gebeurd en is dat anders bevonden door de belastingdienst. Gezien je verhaal zou kwalificatie als ondernemer niet moeilijk moeten zijn. De regels zijn inderdaad ondoorzichtig en lastig te concretiseren. Ik mis echter 1 ding in je verhaal: Is de 1500 winst, reguliere winst of stakingswinst? Stakingswinst is door de staking zelf ontstaan. Bijvoorbeeld boekwinst of goodwill. Zonder stakingswinst geen stakingsaftrek. Succes, Ido

Misschien heb je hiermee aangetoond dat het niet blijkt uit de administratie en daarom de forfaitaire berekening mag toepassen.

Het lijkt mij heel simpel. Zodra een stichting of vereniging een onderneming heeft is zij belastingplichtig voor de vennootschapsbelasting. De wetgever vewijst daar in diverse wetsregels naar. Bijvoorbeeld bestuurdersaansprakelijkheid in BW2:300a. Dat staat los van het feit of het een ANBI, SBBI o.i.d. is. Het zijn juist de mengvormen die het interessant maken, bijvoorbeeld een stichting administratiekantoor of stichting particulier fonds. Als in een lichaam of groep van lichamen een ondernemingsactiviteit is ondergebracht lijkt mij dat hier thuis horen.

Nee helaas jack, de zelfstandigenaftrek geldt alleen voor natuurlijke personen en niet voor de DGA die onderneemt vanuit zijn BV (=rechtspersoon).

Misschien is er sprake van een misverstand. Je kan namelijk geen IB-aangifte doen van een VOF. In een VOF doe je aangifte voor alle vennoten afzonderlijk. Je zal V&W dus moeten splitsen in de de winstaandelen van de vennoten en dan deze winst aangegeven. Kort gezegd, bij 2 vennoten met een 50% aandeel, heb je 2 halve V&W-rekeningen. 1 Helft gebruik je voor 1 aangifte. In de het geautomatiseerde pakket van het administratiekantoor regelt de software dat zelf. Succes, Ido

Nee, als jij vindt dat het gebruikelijk loon lager ligt, dan ligt de bewijslast bij jou. De grens is momenteel 42.000. De belastingdienst kan ook vinden dat het hoger ligt, maar dan ligt de bewijslast bij hen. Bij een partimefunctie ligt het gebruikelijk loon al gauw lager. Als je de zoekfunctie gebruikt kan je er redelijk wat over terugvinden op dit forum.