Ido van der Gragt

Dit noemen ze bewijsbeslag. Je kan er eens op googlen.

In theorie kan het een klein voordeel opleveren. Zowel voor de investeringsaftrek als voor de desinvesteringsaftrek geldt een drempel (2300 in 2012). Als je in een jaar de drempel haalt (misschien wel door de aanschaf van de laptop) heb je aftrek. Als je in een ander jaar desinvesteert voor alleen de laptop dan blijf je onder de drempel. Als de laptop geheel afgeschreven is door de willekeurige afschrijving, wordt bij overname naar prive natuurlijk wel belastbare boekwinst gemaakt. Als de laptop niet om zakelijke redenen wordt aangeschaft, maar alleen vanwege de investeringsaftrek dan is er sprake van een schijnhandeling. Aftrek zal dan worden geweigerd.

Alles is al gezegd. Ik wil alleen nog expliciet waarschuwen dat als in een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd geen bepaling van tussentijdse beeindiging is opgenomen, ook geen ontslag via UWV werkbedrijf mogelijk is als men het contract voortijdig wil beeindigen.

Het ligt iets gecompliceerder. Eerst moet bepaald worden of de vriendin van de zwager gezien kan worden als verbonden persoon. Tot 2010 was dat wel zo als je ongetrouwd samenwoonde en niet koos voor fiscaal partnerschap. Voor de verbondenhied werd namelijk gekeken of je kon kiezen voor fiscaal partnerschap. Sinds 1-1-2011 kan je niet meer kiezen voor fiscaal partnerschap. Je bent het of niet. Zijn ze geen fiscaal partner dan kan vanuit box 3 worden verhuurd. De zwager betaald dan 1,2% belasting over de waarde van de omgebouwde garage. Eventuele hypotheek op de garage kan daarvan afgetrokken worden. Rente is niet aftrekbaar. Zijn ze wel fiscaal partner dan worden ze gezien als verbonden personen voor de terbeschikkingstellingsregels. De zwager moet dan de inkomsten opgeven in box 1. Je bent fiscaal partner als: Je gezamenlijk een woning hebt; Je gezamenlijk kinderen hebt; Je gezamenlijk een pensioen opbouwt; Je een notariele samenlevingsovereenkomst hebt; Je met elkaar getrouwd bent.

Dat is inderdaad landelijk beleid. Zie ook beleid ambtshalve vermindering Joost, In het verleden heb ik wel verzocht om ambtshalve vermindering van de for en dat werd om die reden afgewezen. Maar ik weet niet zeker of dit landelijk beleid is. Maar je kunt het altijd proberen. Niet geschoten is altijd mis ;D.

De meerderheid, dus meer dan 50% voor zowel de schulden als het aantal crediteuren zijn voorwaarden voor de homologatie van een akkoord in zowel de WSNP als het faillissement. Beide is niet van toepassing op jouw situatie. Een weg die voor jou openstaat is artikel 287a Fw. De rechtbank wijst het verzoek toe indien de schuldeiser in redelijkheid niet tot weigering van instemming met de schuldregeling heeft kunnen komen, in aanmerking genomen de onevenredigheid tussen het belang dat hij heeft bij uitoefening van de bevoegdheid tot weigering en de belangen van de schuldenaar of van de overige schuldeisers die door die weigering worden geschaad. De weg is dat je een WSNP-verzoek indient bij de rechtbank en vraagt tot het opleggen van een dwangakkoord. Als na beoordeling door de rechter geen akkoord wordt opgelegd, hoef je het WSNP-verzoek niet verder door te zetten. Juridische bijstand voor de haalbaarheid is aanbevolen. Ja, maar daar moet meen ik 75% van de crediteuren welke 75% van de vordering vertegenwoordigen, accoord zijn. Of zit dat anders? Dat is van beide 51% voor zover ik weet. Heb dit jaar dergelijk dossier gehad, echter waren wij toen één van de crediteuren.

Zo was het vroeger, maar niet helemaal en dan alleen in een faillissement. Ja, maar daar moet meen ik 75% van de crediteuren welke 75% van de vordering vertegenwoordigen, accoord zijn. Of zit dat anders?

Dat is wel de normale procedure, zij zijn verplicht het aan te geven en af te dragen (art 7 wet DB). Als zij het hele bedrag uitbetalen dan moet het door jouw ontvangen bedrag ook nog gebruteerd worden (art 6 Wet DB). Er is veel misverstand over wat finale kwijting inhoudt. Ik ken de overeenkomst niet, maar als jij je daarop wilt beroepen dan moet in de overeenkomst expliciet zijn meegenomen dat de dividendbelasting daar ook onder valt. Bij twijfel zal een rechter kijken of de partijen die de wederzijdse kwijting zijn overeengekomen zich er van bewust waren dat de betwiste onderdelen daaronder zouden vallen. Je kan om een dividendnota vragen waarin staat dat de belasting is ingehouden. Dat is jouw bewijsstuk voor de opgave van de inkomstenbelasting om de dividendbelasting als voorheffing te behandelen (art. 9.2 Wet IB). Succes, Ido

Grofweg wil ik 2 vormen van kaalplukken onderscheiden: 1. De bijna ex-partner weet een juridisch sterke positie in te nemen en daarmee in de onderhandeling er heel goed uit te komen. 2. De bijna ex-partner gaat gedurende de echtscheidingsprocedure er met spullen of geld vandoor. Bij 1: Zorg voor goede juridische begeleiding en probeer (mocht dat nog een optie zijn) te blijven communiceren. Bij 2: Laat maritaal beslag leggen door je advocaat.

Beste Woppie, Niet alle rechtbanken zijn hierin eenduidig, dus je loopt altijd risico. Je moet wel een paar zaken onderscheiden. Als iemand jouw faillissement aanvraagt, dan heb je (op grond van art 3 FW) 2 weken de tijd om de WSNP aan te vragen. Als je dat niet doet, dan heb je inderdaad je kans laten lopen en zal met een hele goede reden moeten komen, wil je nog in aanmerking komen voor de WSNP. Als jezelf faillissement aanvraagt kan je (op grond van art. 15b FW) alsnog een verzoek doen om dit te laten omzetten. Naar mijn ervaring is dit kansrijk. Je moet wel aan de overig gestelde voorwaarden (o.a. art. 288 FW) voldoen, maar dat is altijd bij een toelating WSNP. Bij een natuurlijk persoon die zijn faillissement aanvraagt - in geval dit mijn client betreft - ga ik vaak mee naar de zitting. Ik geef dan aan dat er reden waren om voor faillisement te kiezen in plaats van voor de WSNP. Dat kan bijvoorbeeld zijn: onbetaalde werknemers, deurwaarders die beslag hebben gelegd o.i.d. Daarmee kan de griffier vastleggen dat het faillissement niet lichtvaardig en niet uit eigenbelang is aangevraagd.

Een aantal perspectieven: -Maak inzichtelijk wat de winst is op de aangebrachte klant. Hoeveel wil je daarvan inleveren? -Wat bespaart het jou aan acquisitiekosten? -Zijn er alternatieven? Misschien kan je daar informeren naar de kosten. -Raak je de huidige klant kwijt, als je de samenwerking niet uitbreidt? -Het blijft een onderhandeling. Is er een verwachting van de inspanning die jouw klant moet gaan leveren voor het aanbrengen van klanten?

Wat Roel zegt is niet zonder meer onjuist. Ik wil wel een kleine nuance aangeven. Het is namelijk wel relevant dat de kleding met het logo voor het werk wordt gebruikt. Als de belastingdienst aannemelijk kan maken dat de kleding, ondanks logo's als koeien zo groot, vooral prive gebruikt wordt, zal de aftrek worden geweigerd. De eis van het logo wordt gebruikt om te bepalen of kleding als werkkleding kan kwalificeren. Dit is een aanvullende eis op het feit dat de kleding ook daadwerkelijk voor het behalen van winst wordt gebruikt. Zie ook de uitspraak van de rechter: HR 17 maart 2006, nr. 40.770.

Als de belastingdienst beslag legt is dat nog geen openbare verkoop. Als in de week erna faillissement wordt aangevraagd, zal het nooit tot een verkoop komen. In een faillissement is het gebruikelijk dat als er geen "bovenmatige" boedel aanwezig is de inboedel kan worden behouden. Het loon van de zoon staat er helemaal los van. Voorts geldt dat de spullen van zoon buiten faillissement en ook buiten beslag vallen van de ouders. Echter zoals Steven aangeeft, zorg wel dat je kan bewijzen of op z'n minst aannemelijk kan maken dat de spullen de zoon toebehoren. Maar zoals gezegd als faillissement wordt uitgesproken, wordt het een academisch verhaal. Anekdote: Begin deze week belde klant van mij naar de belastingdeurwaarder om te vragen waar deze bleef voor het leggen van het beslag. Deze gaf aan het druk te hebben en het daarom naar de volgende week wilde schuiven. Toen klant aangaf over faillissement na te denken, zei de deurwaarder of hij dat dan even wilde doorgeven, want kon hij het voornemen tot beslag in ieder geval laten varen en dat bespaarde de gemeenschap weer centjes.

Een stichting mag geen uitkeringen doen aan haar oprichters en/of bestuurders. Dat is iets heel anders dan werkzaamheden verrichten waar een tegenprestatie voor wordt verlangd. Het klopt dus helemaal wat Dennis zegt. De grens van 1500 euro is alleen van toepassing voor de onbelaste vrijwilligersvergoeding. Staat los van het feit wel of niet toekennen van een managementvergoeding. Fiscaal gezien zal de aandacht uitgaan naar de redelijkheid van de vergoeding m.b.t. salaris. Een managementvergoeding als ZZPer kan wel, alleen kan dat toch als loondienst worden beoordeeld (door en voor de fiscus). Alleen als je bedrijf eruit bestaat jezelf aan meerdere klanten te verhuren als manager kan me ik er iets bij voorstellen.

Alleen als je vrijgestelde diensten levert, heb je geen recht op verrekening van de betaalde BTW. Als je diensten levert die in principe belast zijn dan, heb je wel recht op verrekening. Ook als je geen BTW hoeft af te dragen omdat deze diensten in het buitenland worden geleverd.

Ja, dat kan. Je betaalt per saldo dus in totaal 25%.

Het kan bij een eerste aangifte voorkomen dat deze op papier wordt verstuurd.

De ervaring van Wouter heb ik nu ook een aantal keren meegemaakt. Soms kan je van de vervoerder track-and-tracegegevens krijgen. Dan weet je of de pakketjes zich in een Nederlands depot bevinden. Als je daar vervolgens contact mee opneemt, dan kunnen ze het adres aanpassen en alsnog bezorgen.

Als de eenmanszaak wordt omgezet naar een VOF, krijg je een nieuw BTW-nummer. Misschien heb je nog op het oude nummer ingelogd?

De essentie van de "Regeling aanwijzing directeur-grootaandeelhouder " ,waarin dit geregeld wordt, is de gezagsvehouding. Met jouw aandelenkapitaal is er niet iemand in de aandeelhoudersveragdering die boven jou staat. Incidenteel kan je weggestemd worden. Maar dat kan per situatie verschillen. Net als bij 3 x 1/3-verhouding zijn jullie dus niet verzekerd voor werknemersverzekeringen. Degene met 4,9% wel, mits deze ook betaalde arbeid levert. Het is overigens aan het UWV om aan te tonen dat jullie verplicht verzekerd zouden zijn.

En natuurlijk nog de bijdrage voor de AWBZ die via de premies volksverzekeringen worden geind. Ik weet niet of dat in Duitsland ook onderdeel is van de losse verzekering of dat dergelijke kosten worden betaald uit inkomstenbelasting maar dan zou je ook naar de verschillen in de belastingtarieven moeten gaan kijken. Hier betalen we op vier manieren voor zorg: [*]Via de premies volksverzekeringen [*]Via de bijdrage ZvW [*]Via de particuliere zorgverzekering [*]Privé Die grofweg 100-150 per maand is prachtig, maar staat in geen verband met de 'echte' totale kosten die de zorg met zich meebrengt, dacht uit mn hoofd gemiddeld €13.000 per huishouden, of 75MLD per jaar. Dus een echte vergelijking zou je moeten doen op basis van alle punten, niet op slechts één los aspect. Ah, nog een stukje duidelijker.... Dank Marnix. Hoi Jan Willem, Wat betreft zorgkosten is the sky no limit. De AWBZ in Nederland is tegenwoordig opgelopen tot ruim 12%. Wel is deze gemaximeerd tot 4114 euro. In Duitsland heet dat, dacht ik, Pflegeversicherung en maakt onderdeel uit van de Socialversicherung. Net als de Renteversicherung em nog een paar. Een Volksverzekering kennen ze daar (nog) niet. Een deel van de zorg die bij ons eronder valt, valt in Duitsland onder de Krankenkasse. Een echt vergelijk maken kan dus maar heel moeilijk.

Je moet 2 zaken rekening houden: Van belang is je verzamelinkomen. Bij de BV moet je voldoen aan de eisen van gebruikelijk loon. Hier is voldoende over te vinden op het forum. Ik kan me voorstellen dat als student programmeur de 42.000 euro aanvaardbaar is bij een fulltime dienstverband. Misschien dat je naar rato een partime dienstverband kunt aangaan, dat onder de norm blijft. Let op dat bij programmeurswerkzaamheden vaak aan het gefactureerde bedrag af te leiden is hoeveel uur er gewerkt is. Het andere punt is dat bij de eenmanszaak de belastbare winst beperkt wordt door de ondernemersaftrek. Het werkelijke inkomen ligt dus (veel) hoger dan het verzamelinkomen.

Het lijkt mij (imho) een logisch gevolg van de etiketteringsregels. Als het huurrecht geactiveerd kan worden, moeten ook de regels inzake splitsing bij onroerende zaken gevolgd worden. Koop of huur speelt dan geen rol.

Die komt uit de IB-wetgeving (art. 3.10 Wet IB 2001).

(Fiscale) fraude leidt tot zwart geld en dan moet bij constering een verplichte melding plaatsvinden (als financieel dienstverlener) in het kader van de WWFT. Die verplichting geldt zelfs als dit tijdens een belastingcontrole naar boven komt. De controleur zelf mag niet melden. Zie antwoord 23 van BFT: FAQ Bureau Financieel Toezicht