ChinaTradeConsult

Careltje48, Het is inderdaad kort en bondig. Alleen de routebeschrijving is wat lang(dradig). Hoelang is die site nu online? Met 5.154 kliks moet dat beslist al een hele poos zijn. Als dat het aantal kliks is van een paar weken mag je niet ontevreden zijn.

Careltje48, Ik geloof zelfs dat je post niet eens doel treft. Misschien heb je meer succes als je de link erbij zet. Edit (nav Twabla's opmerking): Welkom op HL.

Your Ci heeft voor 100% gelijk. In landen zoals China, Bangladesh en Turkije zijn de fabrieken niet zo happig op kleine aantallen. 5 stuks per ontwerp en maat zul je bijvoorbeeld nooit bij een echte fabriek kunnen krijgen. In een van de xx-duizend kleine ateliers misschien wel. Maar hoe wil je die vinden? En als je dan zo gelukkig zou zijn dat je een adres hebt, hoe wil je met die mensen communiceren? In dat soort van kleine ateliers spreken ze echt geen engels. Dat je na 3 maanden over en weer te mailen nog niet bent waar je wilt zijn is toch al een duidelijke indicatie dat ze niet geinteresseerd zijn. Daar helpt ook een bezoek niet verder. Vandaar dat het advies van Your Ci het beste is wat je tot nog toe hebt gekregen. Als je dan later succes hebt en echt grote aantallen wilt laten produceren, ja dan zou je er eens aan kunnen denken naar Bangladesh of China te kijken als productieland. Alles andere is weggegooid geld.

Ja, je hebt gelijk TwaBla maar je betrekt er dingen in waar je misschien nog niet aan hebt gedacht of die je in eerste instantie misschien te optimistisch of pessimistisch ziet. Het maken van een businessplan dwingt je gewoon over alles na tedenken en ook allemaal in de beoordeling te betrekken. Als het op papier staat is het toch even anders en gemakkelijker. Bovendien is het eenvoudiger meningen van anderen te krijgen. En die heeft TS blijkbaar nodig anders zou hij hier niet posten. Er is niks op tegen een businessplan te maken en een bank te vragen of ze een financiering zouden willen geven. Je hoeft geen financiering te nemen maar je weet zeker dat er behoorlijk kritisch naar is gekeken.

Maak een business plan zoals je zou moeten doen als je geld van een bank wilt lenen om productiemiddelen aan te schaffen. Daar zul je ook gefundeerd je omzetverwachtingen en ontwikkelingen in moeten betrekken. Als je zelf twijfelt of een bank je op grond daarvan een financiering geeft, moet je dus nog geen productiemiddelen gaan kopen. Heb je een businessplan gemaakt kun je dat altijd door specialisten op haalbaarheid laten controleren en dan beslissen wat je gaat doen. Bovenstaande heeft betrekking op grotere investeringen. Als het investeringen zijn die je niet compleet ruineren als het fout gaat, kun je misschien "een gokje wagen" en op je gevoel vertrouwen. Als je je huis ervoor zou moeten verkopen als het fout gaat, zou ik je zeker aanraden met een realistisch businessplan te werken en dit door specialisten op haalbaarheid te laten beoordelen.

Ik weet niet of die vraag aan mij is, maar als ie dat is,.... Als ik weet of het sterke vermoeden heb dat het om een plagiaat gaat of dat er een tamelijk grote kans is dat er problemen kunnen komen, neem ik opdrachten tot bemiddeling niet aan. Ik heb één keer de hele heisa welles/niet Plagiaat meegemaakt en ik kan je verzekeren dat dat geen lolletje is. Ook al wordt je er zelf niet van beschuldigd iets strafbaars te hebben gedaan.

Namaken is altijd zeer gevaarlijk. Zodra er karakteristieke kenmerken van een bepaald merk aan het produkt voorkomen, bv het bekende Burberry, LV of CC patroon voor de voering, kun je problemen krijgen. Dan kan je tas verder nog zover afwijken van een model van Burberry, LV of CC als maar mogelijk is, je hebt het recht niet dat patroon of een er sterk op lijkend patroon, dat verwisseling mogelijk maakt, te gebruiken. Of een bepaald model beschermd is, is nauwelijks vast te stellen. Met de enorme hoeveelheid van designs die dagelijks geregistreerd worden is het onmogelijk geworden alles 100% uit te zoeken. Op de eerste plaats zijn de bestanden te groot en, op de tweede plaats niet altijd op de stand van vandaag. Het kan zijn dat een model wat je vandaag laat maken toevallig vorige week aangemeld en nog niet gepubliceerd is. Geen enkele specialist op dit gebied kan je 100% zekerheid geven. Die zekerheid heb je pas als er geen brief van een advocaat in je brievenbus ligt. En dat kan iedere dag gebeuren. De beste kans om problemen te voorkomen heb je als je een volledig eigen design maakt en niet iets op 7 punten verandert. Je weet immers niet of er nog meer varianten van die tas zijn beschermd maar (nog) niet op de markt zijn gebracht. Dit probleem komt overigens vaak voor bij autovelgen. Een geliefd importartikel uit China. Niet op de markt denk je, dus kan ik dat design brengen. En dan gebeurt het. Een brief van de advocaten van een merk zoals BMW of Mercedes in je brievenbus. Juist dat of een er sterk op lijkend design is door hun al geregistreerd. Wat er dan gebeurt kun je raden. Mijn advies aan mijn klanten is danook altijd: Ontwerp iets compleet zelf en laat dat dan produceren. Maar ook dan ben je er niet zeker van, dat een ander niet hetzelfde al beschermd heeft. Het is en blijft een zaak waarbij risico's gewoon niet volledig uitgesloten kunnen worden. Het is echt: Waar geen klager is, daar is ook geen rechter.

Ik ben ook niet voor de volle 100% tevreden met wat anderen posten. Maar wie zal dat zijn? Soms is het zeer interessant, soms een beetje ongewild dom, soms voor de duizendste keer en soms heb ik ook de indruk, dat sommige mensen zich vervelen en dan een of andere kreet slaken of ergens wat gelezen hebben om dan aansluitend de tijd doden met discussies die hier ontstaan en helemaal niks met ondernemerschap te maken hebben. Het lijkt af en toe meer op een theekransje dan een forum. Ik heb daar geen probleem mee. Ik lees alleen wat ik lezen wil. Als er een discussie over iets onbenulligs ontstaat is er blijkbaar behoefte aan bij sommigen. Fijn als die dan tevreden zijn. Is het niet interessant, dan bloedt het vanzelf wel dood.

Om Snip en Snap te citeren: "Het is niet mijn broer maar toch een zoon van mijn vader. Rara wie ben ik?"

Sierraden/sjaals/tassen zie ik persoonlijk niet zo zitten. Is te ver weg van je eigenlijke assortiment bloemen. Dan zou ik eerder aan kleinere deco-artikelen denken zoals leuke geurkaarsen, vazen, en snuisterijen die niet alteveel kosten en graag spontaan gekocht worden als ze goed geplaatst zijn in de winkel.

Voorkomen dat ze bloemen gaan verkopen kun je niet lijkt me Ik weet niet wat het motief van de dierenspeciaalzaak is om bloemen te gaan verkopen. Een erg logische combinatie is het niet. Maar misschien hebben ze wel iemand in de familie die een bloemenzaak of een groothandel heeft en willen ze op die manier de ander helpen met extra omzet en daar tegelijk zelf ook nog van profiteren. De vraag is op welke schaal ze het gaan doen. Blijft het bij een emmertje met een bosje tulpen of goedkope rozen bij de kassa, dan heb je denk ik weinig te vrezen. Die zullen hoofdzakelijk als spontane aankopen gedaan worden als men kattenvoer ofzo koopt. De kans dat die klanten daarvoor jouw winkel gaan mijden is geloof ik niet zo groot. Ik denk eerder dat ALDI en andere supermarkten daar meer last van zullen hebben. Gaan ze het echter grootschalig doen, in een speciale afdeling met een groot assortiment en een vakkracht, hebben ze in feite 2 speciaalzaken in één pand. Dan zul je het moeilijker krijgen. Ik denk dat het voor beide van belang is om van elkaar op tijd te weten wat men gaat doen. Zowel de dierenspeciaalzaak als ook jij investeren geld in de opzet van de zaak. Net zoals jij nu zit te denken wat je moet doen, zal ook de dierenzaak denken wat te doen als jij in hetzelfde winkelcentrum een bloemenspeciaalzaak opent. Als hij een speciale afdeling voor bloemen wil inrichten en weet dat jij een zaak gaat openen, zou hij wel eens kunnen overwegen zijn huidige activiteiten niet uit te breiden. Ik zou eerst eens met die dierenspeciaalzaak gaan praten om te weten te komen wat ze gaan doen. Zoals gezegd, als ze een bloemetje uit de emmer bij de kassa verkopen heb je volgens mij weinig te vrezen. Het idee van TwaBla is grappig (en ook alleen maar zo bedoeld denk ik) maar ik geloof niet dat dat veel zoden aan de dijk zet. Ik zie wel mensen spontaan een bloemetje kopen maar niet een blik kattenvoer.

Hallo Mira, Ik zeg niet dat je het niet moet doen omdat andere mensen slechte ervaringen hebben. Je kunt uit de slechte ervaringen van anderen leren en niet dezelfde fouten maken. Dat voordeel heb je als je je daarover goed informeert. Vandaar mijn advies hier in HL maar eens te lezen om te zien wat bv andere verkeerd hebben gedaan en welke verdere informaties je hier nog kunt krijgen. Je zult inderdaad met alles rekening moeten houden maar je kunt de risico's en gevaren mijden als je vooraf je huiswerk maakt. In Alibaba kun je zeker wel goede en betrouwbare leveranciers vinden. Maar je zult ze echt moeten screenen wil je er zeker van zijn dat je ook te maken hebt met degene met je denkt te maken te hebben. Vaak zijn het geen grote bedrijven en hebben ze de foto's gewoon van andere websites gestolen. Dan ziet het er perfect uit totdat de spullen aankomen. "Regelen" in het transportwereldje is betrekkelijk. Je kunt misschien een iets betere prijs krijgen voor bepaalde diensten. Maar als het gaat om zeevrachtkosten, havenkosten of douaneafwikkeling valt er weinig te regelen.

Hallo Mira, Wat bedoel je met inkoop rond de 6 Euro? Is dat je inkoopprijs inclusief alle kosten voor transport, invoerrechten etc. of is de prijs die je aan de chinese leverancier moet betalen ca. 6 Euro ( 8 USD)? Als dat inclusief alle kosten is kun je niet alteveel verwachten van de kwaliteit. Is dat de prijs vanaf China hou er dan rekening mee, dat er nog behoorlijk wat extra kosten bij komen die je inkoop aanzienelijk duurder zullen maken. Ik neem aan, dat je je al uitvoerig hebt geinformeerd over de plichten en risico's die je als importeur van goederen uit China hebt. Ook weet je waarschijnlijk al aan welke eisen de producten moeten voldoen. Indien niet, informeer je daar dan eerst over. Er staan genoeg posts hier op HL die je een overzicht geven van wat er allemaal bij komt kijken als je uit China importeert en welke risico's je eventueel loopt met leveranciers die je in Alibaba of AliExpress vindt. Zeker als je als starter meteen begint met zelf uit China te importeren. Als je een type bent dat denkt "No risk, no fun" hoop ik dat je geluk hebt. Als je echter geen risico wilt lopen je spaargeld te verliezen aan een of andere louche leverancier die je rommel verkoopt of waarvan je zelfs helemaal niks meer hoort als je eenmaal betaald hebt, geef ik je het dringende advies je inkoopplannen nog eens goed te overdenken en je tenminste nog eens goed te informeren over alle problemen en risico's die er verbonden zijn met de inkoop bij handelaren in Alibaba / AliExpress en soortgelijke platforms.

Ja, omdat het daardoor (volgens mij) geen ongeoorloofde parallelimport is maar door Apple zelfs ondersteund wordt om dit spul in een area te kopen waar het alleen geexporteerd en een een ander land geimporteerd kan worden. Volgens mij mag je het, als je het op deze manier verkregen hebt, zelfs ongebruikt doorverkopen. Hoe het zit met spullen die niet taxfree aangeboden worden weet ik niet. Is ook niet relevant omdat vrijwel alles in die taxfree shops te krijgen is. Volgens mij ook. Onafhankelijk van het feit of het uit een niet EU-land komt of niet. Het kan zijn dat de douane / wetgever daar onderscheid maakt tussen een enkel product of een containerlading. Maar dat was niet waar TS het over had. Ja. Ik geloof dat we het nu eindelijk eens zijn. ;D

Ik had gezworen niets meer in deze topic te schrijven ..... kan het echter niet laten omdat ik een concreet voorbeeld heb waarop misschien wat duidelijker antwoorden komen. 1. Ondernemer X heeft een webshop waar hij uitsluitend gebruikte Apple producten verkoopt die hij stuk voor stuk van particulieren heeft aangekocht. De herkomst kann wereldwijd zijn. Hij is geen geauthoriseerd Apple dealer en heeft een eigen identiteit die niet de indruk wekt dat hij dat zou zijn. 2. Ondernemer Y heeft een webshop met uitsluitend gebruikte mobiele telefoons. Hij biedt alle verkrijgbare merken en typen aan die hij stuk voor stuk van particulieren kan aankopen. De herkomst kan wereldwijd zijn. Geen van beiden kopen grootschalig in, in die zin dat ze van 1 particulier meerdere telefoons tegelijk kopen. Ze bieden in het totaal wel bv 10 x iPhone 5 en 10 x Samsung S3 in hun webshop aan. Het percentage van mobiele telefoons die aangekocht worden en uit een niet EU-land stammen zal verhoudingsgewijs zeer gering zijn. Mogen X en / of Y dit?

Je wekt tenminste bij mij de indruk dat hij dat doet als je het zo schrijft. Als hij dat inderdaad zou doen, heeft hij er iets aan dat hieroverover gesproken wordt. Maar TS schrijft duidelijk: - Als de particulier in kwestie zijn/haar product uit de USA heeft meegenomen en hier in Nederland na gebruik verkoopt. Is het product dan op rechtmatige wijze in de EU gekomen en is het merkrecht dan uitgeput? Zolang hij niet schrijft dat hij grotere hoeveelheden van hetzelde opkoopt, is er volgens mij geen vuiltje aan de lucht. Ik trek me ook uit de discussie terug. Echter niet omdat die zinloos is maar omdat volgens mij alle punten nu onderhand wel besproken zijn en TS zich hopelijk een mening kan vormen.

Waar heeft TS het over pallets, vrachtauto's of scheepsladingen? TS schrijft dat hij deze goederen uitsluiten van particulieren koopt. Zie jij particulieren pallets van dezelfde goederen hebben en die dan te verkopen aan TS? Ik geloof dat de vergelijking van TwaBla wel degelijk opgaat. Of dat nu een enkele GSM, camera, jas, jeans of een auto betreft maakt geen enkel verschil.

Met dank voor de hint maar ik denk dat de locatie van de shops het doel beter aangeeft.

Je hebt gelijk.

Hmmmm, met welk doel verkopen ze die dan taxfree of laten toe dat dit door geauthoriseerde dealers gedaan wordt? Toch niet om ze op het vliegveld achter te laten. En ook niet om iemand in de val van ongeoorloofde parallelimport te laten lopen lijkt me. Het lijkt me logischer dat ze daardoor instemmen met een invoer in het land van bestemming. Voor mij is het probleem nu gereduceerd tot wat mag je doen met deze producten nadat je ze niet meer wilt hebben. En daar heb ik een duidelijke mening over.

TwaBla Ik wil me niet op de stoel van een rechter zetten maar ik denk dat een rechter ook deze argumenten zal overwegen voordat hij tot een uitspraak zal komen. Ze kunnen inderdaad noch particuliere export, noch particuliere import tegengaan. Dat is organisatorisch onmogelijk. Maar ze bevorderen / stimuleren het wel door zelf taxfree aan te bieden en daardoor automatisch hiervoor de vergunning / licentie te geven deze goederen in een ander land in te voeren. Een waterdichte aansluiting met de rechtspraak is er volgens mij nog niet. Daarom ook mijn opmerking in de vorige post over het EU-gerechtshof. En ja, dat geldt voor alle soorten van goederen. Ik heb me echter beperkt tot kleding om niet off topic te geraken door discussies uit te lokken over andere producten.

Allereerst dank voor het zakelijke commentaar en het voldoen aan de regels mbt respect ;D De discussie / het probleem is dus nu gereduceerd tot de vraag "mag je, als particulier, goederen die je met toestemming van de houder van het merkenrecht hebt ingevoerd als gebruikt of ongebruikt verkopen of moet je die vernietigen?". Schenken is voor mij een soort verkopen met een verkoopprijs van Euro 0,00. Dat zou dan dus ook niet mogen. Dat je van de houder van het merkrecht de toestemming / licentie tot invoer in een ander land dan het land van aankoop hebt, staat voor mij als een paal boven water. Dat is namelijk de opzet van taxfree verkopen. Uitvoer en invoer in een ander land. Dat een houder van het merkenrecht het hiermee eens is staat ook vast. Vele taxfree shops worden gerund door deze merkenrechthouders en als ze het niet zelf doen, hebben ze hiervoor toestemming gegeven aan degene die het doet. Ik kan me voorstellen dat hierover in de rechtspraak verschillende opvattingen bestaan en alleen als iemand tot aan het EU-gerechtshof gaat zal hierover pas duidelijkheid komen. Helaas zal het zover waarschijnlijk niet komen omdat de kleine man hier het geld niet voor heeft en dus de "merken" de uiteindelijke winnaars zijn en hun zin krijgen.

Ik denk dat je de klanten in 2 groepen kunt splitsen. Klanten die om wat voor reden dan ook precies een bepaalde kleur, stralingshoek, LUX of wat danook nodig hebben en klanten die gewoon voldoende "licht in de duisternis" willen hebben om te kunnen werken. Ik kan me voorstellen dat een autowerkplaats heel wat minder eisen stelt dan bijvoorbeeld een drukkerij. Je zult bij een autowerkplaats dan een heel wat eenvoudiger verkoopgesprek kunnen voeren dan bij een drukkerij. Bovendien zal een drukkerij eerder geneigd zijn een reeds gerenommerd bedrijf aan de hand te nemen dan een nieuwkomer. Ik adviseer je je eerst op klanten te concentreren die minder specifieke eisen hebben en enkel voldoende licht tegen een gunstigere totaalprijs willen hebben.

Ik geloof dat je je daar vergist. "In het verkeer gebracht" en niet "verkoop" is volgens mij het criterium. Ik zie de correcte invoer door een particulier als "rechtmatig in het verkeergebracht". Als je op mijn eerste commentaar verder redeneert, mag je deze ook grootschalig verkopen. Dat mag je immers ook met kleding die door particulieren normaal binnen de EU in winkels is gekocht. In theorie ja. Maar laten we eerlijk zijn, wie zal er zoiets doen en welke kansen heb je met zo'n concept als ondernemer? Het is de taak van de verkoper vast te stellen of het namaak is of niet. Ik denk dat hij, als specialist op dit gebied, daar zeker toe in staat is en deze niet zal inkopen of verkopen. Hij feit dat hij deze topic gestart is bewijst dat hij uiterst voorzichtig te werk gaat. Correct. Maar als een douaneambtenaar het tolereert wordt het daardoor nog niet rechtmatig. Als je je auto verkeerd parkeert en een agent een oogje dichtknijp als hij er langs komt kun je tegen de volgende agent die wel een bekeuring schrijft niet zeggen dat je dat mag omdat een andere agent je er geen bekeuring voor heeft gegeven. De overtreding wordt niet opgeheven. Er wordt alleen (nog) geen werk van gemaakt. Ik sluit dit in het geval van TS uit omdat hij deskundig genoeg zal zijn te kunnen zien wat echt en namaak is en de namaak niet zal aankopen / verkopen. Nee, daar zijn we het niet over eens. Als hij zich houdt aan dezelfde regels die gelden voor de verkoop van kleding die door de houder van het merkenrecht in de EU in het verkeer zijn gebracht, is er volgens mij geen vuiltje aan de lucht. Ik zou dit om willen draaien tot een advies voor TS: Laat de mensen waarvan je die kleding koopt een standaardformulier (multiple choice) invullen waarin ze aangeven hoe ze in het bezit van de betreffende kleding zijn gekomen. Dat zou inderdaad wel eens een hoop elende kunnen voorkomen.

Inderdaad een zeer interessant thema. Ik sluit me grotendeels direct bij TwaBla aan. Alleen met betrekking tot ongeoorloofde parallelimport en merkinbreuk geloof ik niet dat het daar problemen zal opleveren. En wel om de volgende reden. Bijna alle grote merken hebben op luchthavens taxfree shops waar ze hun kleding verkopen. Het is dus duidelijk dat ze de export uit een bepaald land toelaten en daarmee automatisch ook de import in een ander land (moeten) toestaan. Anders heeft het geen zin die in een taxfree shop te verkopen. Komt de reiziger met deze kleding in een EU-land aan en blijft de totale waarde van de door hem meegebraqchte goederen beneden het vrijbedrag van Euro 430,- of, doet de reiziger, in het geval dit overschreden wordt, aangifte van invoer en betaalt keurig de invoerrechten en BTW, is deze invoer geoorloofd. Aangezien de houder van het merkrecht stilzwijgend toestemming heeft gegeven deze kledingstukken in een ander land in te voeren en aan alle douanevoorschriften is voldaan kun je niet meer spreken van een ongeoorloofde parallelimport. Het blijft parallelimport maar is niet ongeoorloofd. Volgens mij kan de houder van het merkrecht geen bezwaar maken tegen doorverkoop van deze kleding door een handelaar in gebruikte of ongedragen kleding. Dat je voorzichtig moet blijven met betrekking tot hoe je de kleding verder gaat doorverkopen is duidelijk. René