Ward van der Put

Sorry Roel, ik had niet gezien dat het een linkspammer was. Desalniettemin is de handel in verzonnen EAN-nummers helaas nog steeds actueel.

Dat "verzinnen" van EAN-barcodes doen enkele ondernemers *kuch* scriptkiddies inderdaad ook. Het gevolg daarvan is dat je een EAN-nummer kunt krijgen met de landcode van Nederland plus het producentnummer van Ahold voor een huismerk van Albert Heijn. Verzonnen EAN-nummers ondermijnen daarmee een van de belangrijkste pluspunten van een universeel Europees artikelnummer (EAN): de mogelijkheid om het land van herkomst en de producent of importeur voor de EU te traceren. Ik heb hier nog een script liggen dat EAN-nummers voor je kan koekenbakken. Doet er 1.000 in minder dan 10 ms. Toen ik dat op een ander forum postte, vond een ondernemer *kuch* die ze voor 10 euro per stuk verkoopt dat ik zijn business *kuch* kapot maakte. Jammer dan joh, de opbouw van een EAN is nu niet bepaald een bedrijfsgeheim. En dát is de reden waarom verzonnen EAN-nummers toch gretig aftrek vinden. Wie in de prijsvergelijkingen van Google Shopping of Beslist.nl het onderspit delft of wie niet kan tippen aan de concurrerende verkopers op Amazon of bol.com, kan zijn assortiment "omnummeren". Ander, uniek EAN-nummer erop en een product wordt onvergelijkbaar met andere producten.

Op een pakketzegel zit inderdaad geen btw, net zoals op een postzegel. Contractklanten van PostNL — en dat is bijna iedereen met volume van enige betekenis — ontvangen voor pakketzendingen echter gewoon wekelijks een normale factuur mét btw.

Daarvoor heb je geen gestuurde, gekleurde en selecte steekproef op een forum nodig: de meestgebruikte en/of snelst betaalde factuursjabloon is de beste. Of meer precies voor je business case: de sjabloon die je de meeste betalende abonnees oplevert, moet aan top. De rest is dan voor de rest.

Dat was nogal een puzzel: compliment alvast voor de oplossingen! Zijn de hoofdkleur (blauw) en de steunkleur (rozerood) instelbaar? Voor welk platform c.q. medium zijn de templates bedoeld?

De usability-mens in mij fluistert mij in dat je de ruimte in signatures zou moeten beperken tot één regel met hooguit één link. Dat bespaart kostbare schermruimte en zorgt voor minder afleiding in het perifere gezichtsveld. Het dwingt de ondertekenaar bovendien kort en bondig te zijn. Als ik vervolgens echter zie dat velen toch meer dan één regel en/of één link nodig hebben (hebben ze die echt nodig?), dan denk ik dat je naar een compromis kunt uitwijken: bied gebruikers de mogelijkheid om die weergave zelf in en uit te schakelen. Spam, dat eeuwige laatste woord of andere ongein in de ondertekening beu? Dan schakel je die gewoon even uit.

Daarin ontbreken nog vormvarianten zoals uitbuiting en moderne slavernij. Maar ik denk dat het gemakkelijk praten en speculeren is als je de context mist. Iemand vroeg me op Rotterdam CS bijvoorbeeld om: "Eén euro voor een broodje, alstublief." Toen ik hem een vers broodje van twee euro aanbood, stond hij me aan te kijken of ik gek geworden was.

Hoog overvliegen met branchegemiddelden die naar goeddunken van eventuele investeerders mogelijk wel of niet relevant zijn, kan altijd. Maar waarom niet eens kijken of je het grof kunt schatten? Loop een café in de buurt binnen en tel bij binnenkomst het aantal gasten. Tel vervolgens een uur lang het aantal klanten dat komt en gaat. Dan heb je een aardige indruk van de bezoeken op één uur en één dag. Herhaal je dit op verschillende dagen van de week en uren van de dag op verschillende locaties in de nabije omgeving, dan heb je een redelijke steekproef. Het voorkomt in elk geval dat je bezoekersaantallen schromelijk overschat. En het geeft je een beter beeld van de lokale én actuele situatie dan je uit branchegemiddelden zou kunnen halen. Morgenochtend bijvoorbeeld: dan is het zondagochtend en gaan er veel mountainbikers op pad. En daarna morgenmiddag nog een keer: dan is het zondagmiddag en gaan de uitslapers brunchen. (Je kunt zo'n straatmarktonderzoek ook uitbesteden, maar ik zou dit beslist zelf doen, bijvoorbeeld om de sfeer te proeven en ideeën op te doen.)

Nee: je hebt geen webshop als je slechts via Marktplaats verkoopt. Ja: je hebt wel vergelijkbare verplichtingen zodra er een commerciële koop op afstand is.

Daar wil ik als (o.a.) webwinkelier graag wat over zeggen. • Kleine en startende webwinkels kopen vaak in als particulier. Bijvoorbeeld omdat ze eens een poging willen wagen met één exemplaar. Of omdat ze niet staan ingeschreven bij de KvK "want het is maar hobby". Het is dus goed mogelijk dat je wederverkopers zelf helemaal niet weten dat ze aan een dergelijke particulier leveren. • Een toenemend aantal webwinkels is geen webwinkel, maar slechts een affiliate-site: als klanten een bestelling plaatsen, worden ze voor een commissie doorverwezen naar de echte verkopende partij. Vroeger pikte je affiliatesites er zo uit, maar ze zien er steeds meer als echte webwinkeHet kan dus zijn dat een van je wederverkopers aan affiliatemarketing doet en zijn aanbod zo bij affiliatesites belandt die jij niet kent. • Webwinkels opereren vaak onder een andere handelsnaam en soms ook in een aparte BV. Goed mogelijk dat het een van je distributeurs is: als je in het handelsregister kijkt, blijken ze vaak op hetzelfde adres te zitten.

Dat zijn twee verschillende vragen. Lees: gebruikersbehoeften. Lang verhaal kort: dat je iemand volgt, wil nog niet zeggen dat je die iemand vertrouwt. Dat is typische Facebook-verwarring: elke extra volger is een stem "op" jou. Geen idee wat dat dan betekent of wat je eraan hebt, maar dat weet de gemiddelde Facebook-gebruiker ook niet. Het "volgen" wordt nu in de privacy-sfeer getrokken, maar ik denk dat dit niet afdoende is. Dat je privacy-richtlijnen voldoen aan de wet, spreekt voor zich. En dat elke gebruiker voor zich dat zelf kan instellen, spreekt ook voor zich. Dat is dus niet je kernvraag: configureerbare privacy-instellingen zijn onvermijdelijk, je toegevoegde waarde zit in het bouwen aan trust en vertrouwen.

Dan maken we van een omgevallen NRC of Volkskrant toch gewoon een Staatscourant? Met een ABN AMRO kan het immers ook...

risico = kans × effect Op een openbaar forum communiceren met een geheimzinnige prins strekt sowieso niet tot aanbeveling. ;)

Ja, benoemen! Maar je kunt ze ook als A, B, C, enzovoort aanduiden en de betekenis daarvan in een apart bijlage toelichten. Voor wie het aangaat, voeg je dat blad dan toe. Voor wie het niets aangaat, laat je het weg.

Het rechtsgebied speelt hierbij soms ook een rol. Ik had een .com die volledig voldeed aan alle wet- en regelgeving voor een .nl. Maar helaas ≈ pindakaas: voor een domeinnaamconflict rondom een .com geldt de Nederlandse wet in eerste aanleg niet. Niet alles over één kam scheren (en stilzitten als je toch geschoren wordt met zo’n blafbrief).

Inderdaad, en meer concreet: een webdeveloper of webdesigner die hosting "erbij doet" door een VPS onder te verhuren, is meestal geen ideale hosting provider. Helaas is dat veelal ook het type "provider" of "soort van holistisch totaaloplosser" (lees: reseller) dat het vooral moet hebben van het midden- en kleinbedrijf.

Je kunt dat bijvoorbeeld vragen aan ene Pim v.d. M. Die is namelijk verantwoordelijk voor de meeste sites die op dezelfde server draaien. Waarschijnlijk een VPS.

Volgens de mobielvriendelijke test van Google zijn de homepage, categoriepagina's en productpagina's mobielvriendelijk. Google PageSpeed Insights heeft op de snelheid voor mobiel echter wel nogal wat aan te merken: hier scoor je bijvoorbeeld 51 uit 100, dus daar kun je nog slagen maken.

Geschept papier kan niet worden gescand. Papier met een watermerk kan niet worden gescand. Een handtekening kan eigenlijk ook niet worden gescand: op een scan mis je de hoog/laag-vlakken van de indruk. De samenstelling en herkomst van papier kan niet worden gescand. Misschien helpt het als we het voor een lakmoesproef omkeren: • Zou je een door deze service voor echt aangeboden scan van een getekend contract zonder meer accepteren als het origineel van dat contract? • En dat ook als het origineel van het contract ontbreekt, zodat je het zelf niet meer kunt controleren? • En dat zelfs nog als de wederpartij de echtheid van het contract betwist? Pas dan heb je namelijk een scanservice die onomstotelijk voldoet aan de vereiste echtheidskenmerken.

Hier kan de brochure Uw geautomatiseerde administratie en de fiscale bewaarplicht [PDF] van de Belastingdienst van pas komen. De hoofdregel is namelijk dat documenten in hun oorspronkelijke vorm bewaard moeten worden. Bijvoorbeeld een op papier ontvangen factuur moet dus op papier bewaard blijven. En omgekeerd mag van een per e-mail ontvangen factuur niet slechts een printje bewaard blijven. Paragraaf 3.2, "Conversie", en paragraaf 3.3, "Afdrukken van gegevens", van de brochure gaan daar uitgebreider op in. Kortom: als je een digitaliseringsdienst aanbiedt, zul je van originelen die onder de wettelijke bewaarplicht vallen het fysieke origineel moeten bewaren, tenzij-mits-maar-en-indien.

De eerste observatie van een laag overvliegende wc-eend is van Multatuli, in 1863: Schrijven is ontucht; want of men schrijft wat men meent of gevoelt, en dan is die intimiteit te fijn voor vreemden, of men schrijft anders dan men gevoelt en 't wordt een laffe flauwe kunstmakerij, als van een gemeene meid die voor geld zich in lokkend postuur stelt of glimlacht. Je kunt je tegen (en voor) alles verzekeren, dus duikt in het minste of geringste topic dat zich daarvoor leent een verzekeringsadvies van de verzekeringsexpert op. Bijna elke bedrijfseconomische beslissing kan fiscale gevolgen hebben, dus moet met grote regelmaat een van de fiscalisten een fiscale noot plaatsen in een topic. Dat hoort erbij! Je kunt géén inhoudelijke diepgang bereiken en géén deskundig advies verwachten als je experts de mogelijkheid ontneemt om hun beroep uit te oefenen. Dat kán dan soms inderdaad betweterig en hooghartig overkomen. Of als de meid met lokkend postuur: huur mij in...

Je "investeringen" zijn geen echte investeringen in vaste activa (behalve die computer misschien), maar uitgaven aan kosten. Ze verhogen je eigen vermogen daarom niet. Dan klopt je berekening: het geleden verlies verlaagt het eigen vermogen, dat moet je er nog van aftrekken.

Ja, maar in de huidige vorm bén je een van die keurmerken. O nee, toch niet helemaal: je doet alleen in adressen, niet in voorwaarden... Ergo: die verificatie mag meer "in your face" zijn, voor mijn part met een glimmend rode lak-zegel, vijf vergulden sterren en twee ingescande handtekeningen.

Als je een concept moet uitleggen ... deugt het concept meestal niet. Mij valt op — tot op de irritatiegrens — dat de site enorm gericht is op de verkoop van certificaten aan adreshouders. Het eigenlijke doel, de verificatie van een adres door een derde, wordt erdoor ondergesneeuwd. Het ondermijnt hier en daar zelfs je geloofwaardigheid: “O, die verificatie kun je gewoon kopen.” En dan ben je ineens niet meer veel beter dan al die andere keurmerken. Ik denk dat je dit strenger-voor-jezelf moet splitsen in een voorkant/achterkant. Goed geverifieerde adressen zijn toch je kerncompetentie? Nou, laat dát dan zien!

Correct. En omdat die hits uitsluitend voorkomen in Google Analytics, moet je de oplossing ook in Analytics zoeken: voeg een filter toe met geldige hostnamen, want de ghosts misbruiken inderdaad je publishercode, maar relateren die niet aan hosts. Nog niet... Een ander alternatief is een 2e of 3e property toevoegen: de publishercode eindigend op -1 wordt namelijk misbruikt, niet de optionele -2 en -3 voor extra properties. Nadeel daarvan is wel dat je met een nieuwe property begint met nieuwe statistieken.