Frank v C

Verwijst de post van TwaBla naar een link? Ik ben wel benieuwd. Als ik de zin lees, Huurder heeft een eenmalige breakoptie NA 2 jaar met een opzeggingstermijn van 6 maanden, dan zou ik zeggen dat je eerst twee jaar vol uit moet zitten, en dan kan opzeggen. Met een opzegtermijn van 6 maanden, dus als je bijvoorbeeld na 3 jaar opzegt, dat je in totaal 3 jaar en 6 maanden huurt. Het woord "na" impliceert m.i. het moment liggende verderweg dan 2 jaar. Er staat niet het woord "op", wat een vast moment zou zijn. Huurrecht is echter niet mijn core-business. In het huurrecht zit veel dwingend recht en jurisprudentie. Dus ik ben benieuwd naar de informatie van TwaBla (als het een link is)

In dit stadium een pand kopen zal niet realistisch zijn. Tenzij je (veel) eigen geld hebt. Huren lijkt daarom logischer. Let op bij zakelijke huur dat je veel minder bescherming krijgt dan een huurder van een woonhuis. Het kan zijn dat je huurcontract voor vijf jaar is en dat deze niet tussentijds opzegbaar is. Dan heb je een verplichting voor de komende vijf jaar. Als dan blijkt dat het restaurant niet lekker loopt, is er een probleem. Kijk of een termijn van 1 of 2 jaar, met mogelijkheid tot verlenging, niet bespreekbaar is. En let op wat er allemaal wel en niet in de huurprijs zit. Een restaurant mag je niet zomaar overal hebben. Ook bezorging mag niet zomaar overal. Waarschijnlijk mag dit niet vanuit je eigen huis. Als je in een huurwoning zit, kun je ook nog problemen krijgen met de verhuurder. Zoals Ondernemeneer schrijft, een huurpand(je) met keuken c.q. pizzaoven zal de voorkeur hebben. Waarschijnlijk mag je daar een restaurant hebben. Maar dat kun je (moet je) bij de gemeente navragen. Een huurpand met keuken/oven zal ook relatief weinig investeringen hebben (maar nog steeds veel geld vragen om te investeren). Maak een plan hoe je het bedrijf wilt opzetten. Wat is je markt: goedkoop of duurder maar (zeer) goede kwaliteit Waar wil je zitten: centrum of een buitenwijk Bezorgen: heel Amsterdam, of een deel hoe zie je de mix van ter plaatse eten en bezorgen hoeveel geld moet er verdiend worden, hoeveel pizza's zijn dat waar doen jullie de inkopen en meer van dergelijke vragen.

Als je nu alvast een deel van de inkomstenbelasting wilt gaan betalen, dan kun je een voorlopige aanslag aanvragen. Betaling kan vervolgens per incasso in termijnen. Bij een realistische schatting van de winst (=omzet minus kosten), zal het volgend jaar na te betalen bedrag niet veel afwijken. Eventueel kun je voorzichtigheidshalve je winst enigszins hoog inschatten, zodat de kans klein wordt dat je moet nabetalen. Het aanvragen van een voorlopige aanslag lijkt de meest eenvoudige oplossing voor je vraag. Zelf nu reserveren is ook prima te doen. Je schrijft dat je relatief weinig kosten hebt. Dat betekent dat de winst ongeveer gelijk is aan de omzet. Zoals Hans van den Bergh al benoemd heeft, daarvan de helft reserveren voor de belasting.

Het lijkt mij dat er juridisch onvoldoende duidelijkheid is. Van exact deze casus ken ik geen rechtspraak. Het is ook niet uitgesloten dat het nog een lange tijd duurt voordat die er is. Rechtspraak gaat vaak langzaam. Er zijn diverse vergelijkingen te maken. Zo kan bijvoorbeeld een echte autosleutel aangemerkt worden als valse sleutel. Namelijk als degene die deze autosleutel heeft, deze sleutel gaat gebruiken maar daar geen toestemming voor heeft. Bijvoorbeeld bij een auto die niet op slot staat, de betreffende persoon erin gaat zitten en de autosleutel vindt boven de zonneklep. Een echte sleutel kan dus aangemerkt worden als een valse sleutel. Het onderscheid dat je toegang kunt krijgen met een passwrd reset betekent dus niet dat het ook mag. Hiermee heb ik echter nog niet gezegd dat het niet mag. De mogelijkheid van toegang is echter veroorzaakt doordat de oorspronkelijke rechthebbende van het passwrd-reset-adres hiervan afstand heeft gedaan. Hij heeft geen recht meer op het info@ adres, dat is immers - legaal - in handen gekomen van TS. Hieruit zou je kunnen concluderen dat de oorspronkelijk belanghebbende geen interesse meer heeft in het social-media account. Dit blijkt dan ook uit het niet meer in gebruik zijn. Dus dat er geen recente posts/acties in de betreffende social-media account meer zijn. Dit zou te vergelijken kunnen zijn met films of cassettebandjes die bij het huisvuil staan of bij de kringloop. Normaliter kan de nieuwe eigenaar (vinder of koper) deze gewoon afspelen en de inhoud tot zich nemen. Maar is er afstand gedaan van het social media-account? Als het social media-account wel af en toe door de oorspronkelijke rechthebbende wordt gebruikt, dan volgt daaruit op een snelle manier dat hij van het account geen afstand heeft gedaan. Dan zou de conclusie kunnen zijn dat door omstandigheden hij de controle over het passwrd-reset-adres is verloren, maar niet dat hij het social-media account heeft prijsgegeven. Het betreft hier geen eigendom (zoals van een auto of van cassettebandjes). Het social-media account betreft een overeenkomst die de rechthebbende heeft met het betreffende social-media bedrijf. Met een passwrd-reset hoeft niet een nieuwe overeenkomst te ontstaan tussen het social-media bedrijf en de passwrd-resetter. Dat er toegang te verschaffen is, dat is een andere vraag. De contractuele relatie met het social-media bedrijf is hierbij van belang. Het zou daarbij best kunnen, dat die degene die toegang heeft tot het e-mail adres om het password te resetten, als rechthebbende beschouwd. Op voorhand lijkt mij het niet duidelijk of hier wel of niet sprake zou zijn van computervredebreuk. Dus ook deze vraag is niet zonder meer eenvoudig te beantwoorden. Al met al zijn er diverse onduidelijkheden. Wat juridisch correct is, zal daarom lastig met voldoende zekerheid te duiden zijn. In deze situatie is de meest veilige oplossing om contact op te nemen met de oude rechthebbende. Als dat niet lukt of kan, dan zal TS een eigen afweging moeten maken afhankelijk van de concrete omstandigheden van het geval.

@Cosara, mijn "vrees" is juist dat met een verplicht zzp-pensioen er verplicht een bedrijf tussen moet. Waarschijnlijk mag je het zelf doen (als compromis in de regeling), maar is dat dermate onpraktisch dat het in de praktijk niet kan. Zelf zie ik suikerzakjes of pokémonkaarten niet zitten, maar als onderdeel van een breed opgezet pensioenplan kan het natuurlijk ook. @Norbert, dank voor de toelichting. Goed om te weten dat de financiële instellingen niet zitten te wachten op een verplicht zzp pensioen.

Vanuit de financiële bedrijven is er logischerwijze een druk naar iedereen (verplicht) een pensioen. Dat is een mooi bedrijfsmodel. En wie kan er nou tegen zijn dat iedereen een goed pensioen heeft te zijner tijd? Ik vrees bij een eventuele (toekomstige) verplichting van een pensioen, meer de daarmee gepaard gaande (hoge) kosten. Kosten die van het pensioenrendement af gaan. De verzekeraar (en adviseur) moet immers ook verdienen. Kleine bedragen gedurende een lange tijd, lopen op tot grote bedragen. Daarnaast is er natuurlijk ook nog de extra administratie (aan mijn kant) om aan die (eventueel toekomstige) verplichting te voldoen. En je moet natuurlijk geluk hebben dat je het pensioen afsluit bij een solide maatschappij, nu en in de toekomst. Zie bijvoorbeeld het gedoe rond Conservatrix. Toch jammer van de pensioenpremie van deze deelnemers.

Het lijkt alsof het geschil niet echt om de vijfde parkeerplaats gaat. Er spelen andere zaken, en er wordt nu gezocht naar iets om de verhuurder een kant op te krijgen. Althans dat idee krijg ik. Is de bedoeling om de huur te beëindigen? Of moet de huurprijs verlaagd worden? Of is de vijfde parkeerplaats nodig? Waar zit de pijn? Beter is om een grondige analyse te maken van de juridische positie. De relevante feiten zijn daarvoor nodig. Hiervoor zal het gehele contract bestudeerd moeten worden. Tevens moet de correspondentie bekeken worden en is relevant wat er (mogelijk) nader mondeling is afgesproken. Ook moet duidelijk worden wat Mechanism graag zou willen. Logischerwijze zal dit door een ter zake deskundig jurist gebeuren. Dus iemand die gespecialiseerd is in zakelijke verhuur.

Daar zit wel een verschil in. Of je dat risico kunt nemen, weet je alleen als je de wet van State of New York kent. Als ik het goed heb, dan is het recht in de State of New York gebaseerd op het Angelsaksische systeem. Dat is op veel punten anders dan wat er in België is. Wat gaan ze onderzoeken? Welke bedrijfsgevoelige informatie willen ze? En wat voor onderzoek van de personeelsleden? In Nederland/de EU worden de werknemers meestal beter beschermd dan in Amerika. Niet onderhandelen betekent mogelijk einde samenwerking. Mogelijk heb je nog recht op een overgangstermijn, maar de lengte daarvan hangt ook af van je huidige overeenkomst. Dus, zoals Hans, ook zegt: onderhandelen. Een tegenvoorstel doen? Of eventueel ook een nadere toelichting vragen? Waarschijnlijk hebben ze jou ook nodig, want anders moeten ze een ander vinden.

Misschien is nog een extra stap terug ook een optie? Dus niet naar 32 uur, maar naar 20 uur of eventueel 24? Dan kan de huidige functie door 2 mensen vervuld worden. De tweede kracht zou eventueel een junior kunnen zijn die aangestuurd wordt door jou. Een bedrijf van 20 mensen is in het algemeen niet zo klein, dat functies niet gesplitst kunnen worden. Voor het bedrijf zijn er ook diverse voordelen. Het maakt flexibeler voor het bedrijf (vakantie, ziekte). Daarbij behouden ze een ingewerkte kracht. Daarbij voldoe jij kennelijk prima, en een goede kracht vinden is niet altijd even makkelijk. Mocht het bedrijf in de toekomst door willen groeien, dan zijn hier ook meer mogelijkheden. Daarnaast krijgt het bedrijf juist op deze manier erg loyale medewerkers.

Richting jouw opdrachtgever, ben jij de enige contractspartij. Jouw opdrachtgever heeft dan niets te maken met jouw leveranciers en hun algemene voorwaarden. Als jij algemene voorwaarden gebruikt richting je opdrachtgevers, dan kun je bij iedere opdrachtgever andere voorwaarden gebruiken. Dat is alleen niet handig. Het is beter om algemene voorwaarden te gebruiken richting je opdrachtgevers, die je bij iedere opdrachtgever kunt (en gaat) gebruiken. Je zult in jouw algemene voorwaarden dan de meeste situaties die je wilt regelen vanwege jouw leveranciers mee moeten nemen. Dit is normaal ook wel te doen. Als er hele specifieke situaties zijn, dan kun je in de algemene voorwaarden met opties/mogelijkheden werken. Dat maakt het wel ingewikkelder, en dus is er meer kans op fouten. Dat is veelal niet aan te raden. Bedenk wat er in je algemene voorwaarden staat. Bestudeer de voorwaarden die jouw leveranciers aan jou opleggen, en kijk wat en hoe je daarvan kunt/moet opnemen in jouw contract. Waarschijnlijk is het grootste deel steeds ongeveer hetzelfde, en slechts een beperkt deel specifiek op de dienst. Kijk hoe je dat kunt vertalen naar je eigen situatie.

Ben je bemiddelaar, een soort van makelaar, zodat de opdrachtgever direct een overeenkomst sluit met leverancier/dienstverlener? Sturen de leveranciers/dienstverleners naar jou de facturen, of naar de opdrachtgever?

Dit is niet direct een bepaling waar je blij van moet worden. Ben je bereid (en in staat) om bijvoorbeeld een half jaar op je geld te wachten? Overigens kan afgevraagd worden, of deze bepaling rechtsgeldig is. Maar een dergelijke discussie voer je liever niet als er op enig moment niet betaald is en niet betaald wordt. Met de uiteindelijke opdrachtgever heb je geen contractuele relatie. Het is nagenoeg onmogelijk om die partij aan te spreken op het uitblijven van betaling. Jouw wederpartij, de bemiddelaar, zal de opdrachtgever moeten aanspreken. Daartoe zul je dan de bemiddelaar moeten aansporen. Hoe actief wil en zal deze bemiddelaar zijn om jouw belangen te behartigen? Niet uitgesloten is dat er op enig moment een discussie over de betaling is. Je bent dan blijkbaar afhankelijk van de bemiddelaar hoe hard die zich opstelt richting de opdrachtgever. Voor de bemiddelaar is het mogelijk praktisch om "de relatie goed te houden met de opdrachtgever" en een deel van jouw factuur weg te strepen. Dan zou je een discussie met de bemiddelaar moeten voeren in hoeverre dit allemaal correct is gedaan. En natuurlijk, als de bemiddelaar failliet gaat dan ontvang je ook niets. Dus je hebt én het faillissementsrisico van de opdrachtgever én van de bemiddelaar. Logischer en wenselijker lijkt mij een eigen betalingsverplichting van de bemiddelaar aan jou (met een concrete betalingstermijn). Dit is immers jouw contractspartij. Als dat niet wenselijk is, dan is het logisch dat de bemiddelaar zich als bemiddelaar opstelt en niet als zetbaas. Je sluit dan direct een contract af met de opdrachtgever, en krijgt aldus een directe contractuele relatie.

Het gaat - als ik het zo zie - alleen nog over het eventueel te zijner tijd kunnen bewijzen of de aangetekende brief is aangekomen. 3s code bewaren, van post-site scherm afbeelding maken (die bewaren namelijk maar een beperkte termijn). Hoe sterk alleen de code is, kan nog niet gezegd worden. Daar is nog geen rechtspraak over. Mijn vermoeden is dat dit voldoende is; het is immers de methodiek nu voor aangetekende post ivm Corona. App-bericht bewaren dat de brief is ontvangen (want die kan eenzijdig gewist worden), bijvoorbeeld via schermafbeelding. Ook kan het gedownload. In de app zal staat door wie het verzonden is. Lijkt allemaal voldoende. Meer zekerheid gewenst: bij de volgende betaling (die zal deze maand gebeuren?) toevoegen bij de mededeling dat je de huur hebt opgezegd per .. en verder verwijzen naar de aangetekende brief. Als je absolute zekerheid wilt, laat de brief bezorgen door een deurwaarder.

Betreffende de lening De lening zal inderdaad op een manier uit de bv moeten. Dit kan met een cessie aan jezelf als privé persoon. Hiervoor is mededeling aan de schuldenaar nodig. Soms is een dergelijke overdracht niet mogelijk, dat hang van de leningsvoorwaarden af. De schuldenaar houdt echter wel de verweren die hij had tegen de bv. Een cessie lijkt inderdaad alsof je de lening van de bv aan de EZ verkoopt. Fiscaal zijn hier wel enige aandachtspunten, zoals voor welk bedrag je de lening koopt. De hoogte van de uitstaande vordering is waarschijnlijk niet de waarde van de vordering (want je schrijft zelf al dat het niet helemaal betaald gaat worden, plus normaliter is geld nu meer waard dan geld straks). Verder heeft de bv een overeenkomst met het incassobureau. Die overeenkomst zal, met instemming van het incassobureau, over moeten gaan naar de EZ. Anders zul je deze overeenkomst moeten beëindigen (dat kan je geld kosten).

Je spreekt van behandelstoel. Het zal dus niet om een consument gaan die deze stoel heeft gekocht. Of verwacht kan worden dat de klant de kosten van heen en weer zenden moet dragen, hangt mede af van eventuele verkoopvoorwaarden en algemene voorwaarden. Wat staat er hierover in de overeenkomst en de algemene voorwaarden tussen jou en de koper?

Dank Wim. Het wordt er niet makkelijker op.

Als ik het zo zie, dan zijn je producten óf een sale óf uitverkocht. Waarom is iets een sale? Dat er retour gekomen producten verkocht worden, staat wel op de site. Maar pas onderin. Ik zou dit meer bovenin verwachten. Ook omdat het mij logisch lijkt dat er dus telkens maar één product van het type is. Er zullen toch niet heel veel - de slimste mens ter wereld - bordspel retour komen? Dus de voorraad zal 1 zijn. Er zijn beschadigingen aan de producten. Dan wil ik foto's zien van het exemplaar dat ik zou gaan kopen. Uiteraard met 2 of 3 foto's van de betreffende beschadiging. Biedt je ook retour zenden aan? wat zijn de verzendkosten? Ik had de adresgegevens van het bedrijf bij "over ons" verwacht, maar het staat bij contact. Alleen bij Over ons staat ook "Contact ons", dus dan is het onlogisch om ook nog apart op het tabblad Contact te kijken. Wat is het kvk-nummer?

De webshop schrijven niet wanneer zij wel de laptop gaan leveren?

Als ik het goed begrijp, dan zijn de werknemers na deze gebeurtenissen in dienst van de holding? Dat was immers eerst de werk-bv (met de werknemers)

Hopelijk is de vordering dan nog niet verjaard. Dan wordt opeisen waarschijnlijk lastig, inclusief de rente. Het kan zijn dat enkele dagen later versturen, voor deze voltooiing van de verjaring zorgt. Rente is schadevergoeding voor te laat betalen. Op zich zou je het per jaar moeten toerekenen, maar gezien de onzekerheid lijkt mij (maar ik ben geen fiscalist) verdedigbaar om de rente pas op te voeren op het moment dat je betaald krijgt. Ander is het inderdaad opvoeren van de rente met gelijk een voorziening voor hetzelfde bedrag (effect = 0) Dit zal gelijk lopen met de factuur en de voorziening hiervoor (de vordering is immers meer dan een jaar oud, dus veronderstel ik dat die inmiddels geherwaardeerd is.) Het is immers niet zeker dat je de vordering bij de rechtbank toegewezen gaat krijgen én bij toewijzing ook volledig betaald gaat krijgen.

De NOW heeft als toets, inderdaad omzetverlies en niet formeel dat er geen werk is voor het personeel. Maar een doelstelling is - of dat lees ik erin - om mensen aan het werk te houden. Nu in NOW-3 is er ook een verplichting voor de werkgever om omscholing aan te bieden, en eventueel werknemers van werk naar werk te begeleiden. Verder ben ik het met het Roel eens. Zeker als je zus nu elders (goed) werk kan vinden, is er niet snel een reden om te aarzelen. Daarbij: een werkgever die tijdelijke contracten aanbiedt, moet het niet raar vinden als zijn tijdelijke werknemers dan elders verder gaan.

Dus de werkgever heeft momenteel subsidie omdat er geen werk is voor zijn personeel. Dan gaat - vrijwillig - er iemand weg, en dan moet de werkgever iemand aannemen? Waarom moet? Dus hij neemt iemand aan, die vervolgens niets gaat doen? Maar de werkgever wil hier wel subsidie voor? Ik volg hem niet.

Het klinkt allemaal vreemd en wazig. Is het inderdaad echt legaal? Voor een dergelijke constructie lijkt een goede notaris veel logischer. En dan weet ik niet of een € 600 notaris al voldoende is. Deze mensen zijn ook hoogopgeleide specialisten, met kennis waarvoor betaald moet worden. Als je niet iets standaards wil (wat hier aan de hand is), dan moet je gewoon betalen voor inhoudelijk degelijk advies.

Hoogstens is er nog een specifieke afspraak tussen A en B, voor eventuele verliezen. Dat staat buiten de vennootschapsstructuur. Als dergelijke afspraken gemaakt zijn, tussen A en B, (hopelijk schriftelijk) dan moeten die afspraken bekeken worden. Bij gebreke aan inzicht in dergelijke afspraken, kan er niets zinnigs over gezegd worden. Als B enigszins realistisch bezig is geweest, dan zijn dergelijke afspraken niet gemaakt (want waarom werk je anders met bv's?). Maar het zou natuurlijk kunnen. "want we zijn immers beiden deze afspraak aangegaan en zijn samen eigenaar van BV X". Dus mogelijk is er inderdaad een specifieke afspraak. En nee, op basis van het samen eigenaar zijn van een bv ben je niet aansprakelijk voor de schulden.

Allemaal prima, maar als ik koper ben en ik zie bij het te bestellen product een banner met de tekst: Wat je kan verwachten: ... 30 dagen bedenktijd en gratis retourneren ... Dan zegt mijn gevoel toch dat is overeengekomen dat ik 30 dagen bedenktijd heb en gratis kan retourneren. Hoe moet je dit anders lezen? En het lijkt mij ook dat deze tekst boven eventuele bepalingen in algemene voorwaarden gaat. Het is immers een specifieke bepaling bij een specifiek product. De meeste kopers zullen bij afwijzen hoogstens klagen bij bol.com. Het starten van een rechtszaak (tegen bol of tegen de leverancier) zal nagenoeg nooit gebeuren vanwege het lage bedrag waar het over gaat. Het probleem begint bij bol.com. Die moet bij producten waar de regeling niet op van toepassing is, die tekst niet schrijven. Tot dat dit veranderd is, zal hier gedoe en gezeur over blijven.