Dat is ook slim, want als je het fout deed dan was de termijn drie maanden. Soms bedrijven geven de termijn aan als 7 dagen en dat is fout, want het moeten er 7 werkdagen zijn. Een werkdag is een ma t/m vr, met enkele feestdagen uitgezonderd. Tijdens mijn studie heb ik een medestudent horen roepen dat hij verstand had van een bepaald onderwerp omdat hij een bepaald vak had gehaald. Ik dacht toen bij mij zelf "Hij heeft er geen verstand van, want anders zou hij wel uitleggen waarom hij gelijk had". Ik vind dat het er totaal niet toe doet of ik advocaat ben of niet. Jurist is trouwens geen beschermde beroep net zoals journalist dat niet is. Iedereen die stukjes schrijft is een journalist en iedereen die zich met recht bezig houd is een jurist. Zie ook: definitie jurist op rechtenforum.nl. Als je meer over mij wilt weten dan kun je rechtenforum.nl, tros radar en kassa bezoeken. Daar heb ik voldoende geschreven. Er word van je gevraagd een bron te vermelden, dat 100% uitsluiting geeft. Deze weet jij niet te benoemen. In combinatie met je anonimiteit vind ik dat een hele redelijke. Citaten kunnen geknipt, bewerkt en geplakt worden en blijft het inderdaad hangen op een niveau van vinden. Je hebt geen enkele aanleiding om te vermoeden dat ik de citaten zou hebben bewerkt. Bovendien staan deze allemaal openbaar, dus je kan het ook zelf nalezen. Ik heb een arrest geciteerd van het Europees Hof van Justitie. En zij geven klip en klaar aan dat het herroepingsrecht een uitprobeer recht omhelst. Vervolgens zijn er hier enkele ondernemers die stellen dat hun product hiervan is uitgezonderd, ondanks dat hun product niet op de lijst voorkomt. Deze stelling wordt niet voorzien van een deugdelijke onderbouwing, want die is er niet. Okay, ik zou het terug kunnen nemen als fysiek product. Maar er is een tegenhanger die ik in mijn vorige bericht duidelijk heb gemaakt door het bij jouw zo persoonlijk mogelijk te maken (het ik-gevoel af te geven) hoe je zou reageren als je een tweede hands product ervaart. Hoe ik zou reageren veranderd niet wat onder deze beperking valt. Het is ook in het nadeel van een volgende consument om een bacteriebron te sturen voor een tweede hands product... Lijkt me dat daar ook wat over te zeggen is. De wet zegt dat niet het in het nadeel van de consument mag worden afgeweken van het herroepingsrecht. Dat heeft niets te maken met het nadeel van je volgende klant. Dit verweer is gedoemd om in de rechtszaal het onderspit te delven. En je hoeft mij niet te geloven, als je deze discussie start op rechtenforum.nl dan zal je daar het zelfde horen. Monsters is ook een serviceproduct naar een klant toe... Niets meer en niets minder. Daarop geldt dus ook een herroepingsrecht. De tip van een van de mensen hier om er gewoon eentje bij te voegen vind ik nog niet zo slecht. Je hebt dan het argument dat de klant verder is gegaan dan uitproberen, indien hij het hoofdproduct aanbreekt. En die kosten kun je gewoon door berekenen in de prijs van het hoofdproduct. Nog wel, wat ik heb begrepen van een jurist verander dit juist in juni waarbij producten met verzegeling niet retour kunnen worden genomen, mits je dit duidelijk vermeld. Ja, er is een wetswijziging op komst. Voor producten die om redenen van gezondheidsbescherming of hygiëne kun je aanspraak maken op een uitzonderingsregel mits je het product hebt verzegeld. In het wetsvoorstel is dit terug te lezen onder art. 6:230p sub f lid 3 BW. Lijkt mij juist redenatie zat binnen mijn branche... Of word er al ontkent dat mijn producten niets te maken heeft met hygiëne? Hygiëne is de zorg voor het in stand houden van de gezondheid. Wie zijn handen wast na het gebruik maken van het toilet is hygiënisch bezig, omdat daarmee ziekte worden voorkomen. Een paar eeuwen geleden was het ontbreken van een riool nog de oorzaak van massale sterfte. Kan de gezondheid van je consumenten worden aangetast doordat jij een crème of olie heb verkocht waar een ander heeft aangezeten? Ik betwijfel het. Dit zijn producten die je mijn inziens redelijk gemakkelijk met anderen deelt. Vergelijkbaar met een blokzeep. Maar ik kan ook ongelijk hebben. De mensen, die hun hadden niet wassen na het toiletbezoek, zitten met diezelfde handen ook aan de deurklink, aan de afstandsbediening, het toetsenbord. Waarom zou een potje met crème wel en een deurklink niet geweigerd moeten worden met een beroep op de hygiëne?

Het is niet de bedoeling om persoonlijk op jouw persoon te zijn.. Maar het is wel een groot verschil of jij als consument wat roept (zonder een linkvermelding / bronvermelding) of dat je werkelijk jurist of advocaat bent... Dat is "anoniem" waardoor het voor mij zeer lastig vast te stellen is hoe authentiek jouw berichten zijn. Zeker omdat je als "Newbie" even binnen komt specifiek op dit onderwerp, komt bij mij wat vreemd over, maar dat is vanuit mijn persoonlijke gevoel. Okay, ik zou het terug kunnen nemen als fysiek product. Maar er is een tegenhanger die ik in mijn vorige bericht duidelijk heb gemaakt door het bij jouw zo persoonlijk mogelijk te maken (het ik-gevoel af te geven) hoe je zou reageren als je een tweede hands product ervaart. Ik zou het ook anders kunnen zeggen, dat op het moment dat iemand met zijn handen aan een product heeft gezeten, er onmiddellijk 100% verlies is van de waarde, doordat het product niet meer clean, puur kan worden geleverd. Ik geef als voorbeeld ook dat niet iedereen zijn handen wast. Er zijn verschillende cijfers over het internet met onderzoeken waaruit blijkt dat 25 tot 33% hun handen niet wast na een toiletbezoek of verwerking met rauw vlees. Dat betekent dat er een 1 op de 4 of 1 op de 3 potjes bacteriën krijgen die elke 20 minuten zich verdubbelen die ik dus retour zou moeten gaan nemen en dus weer zou moeten verkopen. Lijkt me niet erg hygiënisch. Kortom: de waarde van een product verminderd direct. Je geeft aan dat de wet dit niet uitzonderd, maar als wel denkend persoon zou a; zo'n product niet willen hebben (dus het is niet meer verkoopbaar) en b; niet een product terug sturen waar je zelf aan hebt gezeten. Maar ik ben nog steeds wel erg benieuwd, of jij, als consument een gebruikte crème zou kopen voor de normale prijs zoals ik ook in het voorbeeld geschets is. Het is ook in het nadeel van een volgende consument om een bacteriebron te sturen voor een tweede hands product... Lijkt me dat daar ook wat over te zeggen is. Monsters is ook een serviceproduct naar een klant toe... Niets meer en niets minder. Nog wel, wat ik heb begrepen van een jurist verander dit juist in juni waarbij producten met verzegeling niet retour kunnen worden genomen, mits je dit duidelijk vermeld. Er word van je gevraagd een bron te vermelden, dat 100% uitsluiting geeft. Deze weet jij niet te benoemen. In combinatie met je anonimiteit vind ik dat een hele redelijke. Citaten kunnen geknipt, bewerkt en geplakt worden en blijft het inderdaad hangen op een niveau van vinden. De 14 dagen regel hanteer ik al, dacht dat ik het ook al had aangegeven. En alles dicht timmeren is voor mij niet het geval, maar wel het geval om risico's van producten, die op het moment dat het feitelijk gebruikt worden, ook direct in waarde dalen, zo laag mogelijk te houden. Daarin heb ik verschillende maatregelen genomen, waaronder de mogelijkheid langs te komen om een product te voelen, te ervaren, testers te kopen waarbij ze evt. bij het afnemen van X bedrag het geld retour krijgen. Ik hecht waarde aan duidelijkheid, vandaar mijn vraag ook in het beginsel. Tenslotte... Ik las dus in de nieuwe wet het volgende: Lijkt mij juist redenatie zat binnen mijn branche... Of word er al ontkent dat mijn producten niets te maken heeft met hygiëne?

@Alfatrion Het feit dat je "consument" bent, geheel anoniem (zoals Hans ook meld) als een deskundige toon aanslaat en alleen maar in mijn ogen vage dingen meld vanuit de consument. Voor zover ik weet, is Higherlevel nog altijd een ONDERNEMERSforum en geen consumentenforum. Hierdoor zijn de belangen van elkaars groepen alleen al in strijd met elkaar. Daarnaast het feit dat je zo anoniem bent, maakt het voor mij er niet echt geloofwaardiger op... Ik heb ook nog even je reacties overdacht. En eigenlijk kom ik tot de conclusie dat jij bij voorkeur 2e hands goederen koopt, jij het niet erg zou vinden dat jij een potje crème toegestuurd krijgt die retour is gekomen, waar de een consument met zijn handen in heeft gezeten, wat etter van wat puistjes heeft meegenomen, zijn handen na een toiletbezoek niet heeft lopen wassen en tig andere bacteriën weer terug in het potje crème gestopt, dat ik zojuist naar jou toe zou sturen... Jij zit er vervolgens ook weer met je handen in en brengt het aan op je gezicht... Lekkere dosis extra bacteriën en nee, dat is nog verkoopbaar volgens jou? Vervolgens klaag je mij aan dat je ziek bent geworden na het gebruik van mijn crème en vertel dat jij mij had verteld dat een product nog bruikbaar zou zijn als iemand het terug stuurt, want het kan afgesloten worden en terug gestuurd worden naar de verkoper (althans, zo beweer jij steeds) en dat het geen donder uit maakt of er hygiëne aan te pas komt... Ditzelfde principe geldt voor alle andere producten waar je je handen bij nodig bent om het uit de fles, op de gewenste plaats aan te brengen, want hoe je het wend of keert, het komt altijd in contact met degene die het product gebruikt en altijd sporen terug in het flesje. Voor jouw natuurlijk geen enkel probleem en jij zou ook nooit iemand aan klagen hiervoor... Immers mag iedereen van hartelust het product gebruiken. Jij vind het dan ook niet erg dat als je een 2e rangs product krijgt, dat iemand al de helft ervan gebruikt heeft... Jij vind het best, en het mag, want het was toch de recht van die consument? Dat werkt natuurlijk niet zo, dan moet ik het aanvullen tot de normale volume, weer lekker opmengen met de bacteriën van de vorige gebruiker (elk mens draagt ze bij ze, of wil je dit nu ook gaan ontkennen met jurisprudentie dat dit niet het geval is, want volgens mij ben ik meer in het vak anatomie, fysiologie en pathologie thuis dan jij), heerlijk en weer weg... Wat wil ik hiermee duidelijk maken: de wet Koop op Afstand is bedoeld om de consument te beschermen. Als ik die gedachtengang doortrek, dan KAN ik een product zoals deze, niet terug nemen, om jouw, als consument, te beschermen van iemand anders zijn of haar bacteriën. Je weet als ondernemer niet hoe hygiënisch iemand zelf is, en ik zou mijn producten dan ook zeker onder producten scharen die van persoonlijke aard zijn. Kortom, ik zou, als ik het product terug zou moeten nemen, het moeten afschrijven op 100% schade, waarom; ik weet niet wat de koper met het product heeft gedaan, of die persoon voor dat hij aan de crème zat nog even in zijn neusgaten heeft lopen rommelen of wat dan ook. Ik denk ook dat elk weldenkend mens, dit een logische gedachten vind. En ik adviseer ook expliciet naar buiten toe als mensen niet goed weten wat het product is en ze het willen testen, een tester in te kopen voor een gereduceerd tarief. Als iemand gelijk een jerrycan van 10 liter massageolie zou kopen en dan denkt; ik "gebruik" even een liter en stuur het weer terug, dat gaat niet, dat is ook geen kwestie van "testen" meer, maar echt gebruik... En als mensen willen testen, dan kopen ze een tester of in jouw geval een tweede handje, want je vind het vast niet erg om er ziek van te kunnen raken.

Hallo, Graag een (deskundige) mening over het volgende: Ik wil gaan verkopen in het buitenland via een Engelstalige variant van mijn website, een .com url ligt dus voor de hand. Nu bestaat het beste engelse "zoekwoord" voor mijn website uit 3 woorden, bv. applepearegg.com, en sta ik voor de volgende keuzes: apple-pear-egg.com, applepeareggshop.com, applepearegg.net. Natuurlijk is de eerste leesbaarder dan de tweede, en bevat de .net variant de beste naamsweergave (maar ja, liever heb ik .com). Voorlopig gaat mijn voorkeur uit naar applepeareggshop.com. Ik denk dat de streepjes voor verwarring kunnen zorgen bij het intikken en dat .net toch wat minder is dan .com, maar wellicht heeft iemand daar een andere mening over? Alvast bedankt

Inderdaad ik wil mijn eigen mensen meer trainingen laten volgen om zo het maximale eruit te kunnen halen. Tegelijkertijd ben ik ook tegen de keerzijde aangelopen. Een medewerker wordt naar een cursus toe gestuurd, die hij zelf wilde volgen en omdat hij had aangegeven zich meer te willen gaan verdiepen in de stof. Ik vond de cursus een hoop geld, maar wilde het wel betalen. De cursus is 10 dagen (2 x 5 dagen). De reis naar Utrecht heb ik ook betaald, net als ik de uren zou betalen als hij er heen zou gaan. De eerste dag had hij zich 3 uur verslapen, heel vervelend maar kan de beste overkomen. De volgende dag was hij niet gegaan, omdat hij het vergeten was, hij zou normaal moeten werken op die dag, maar is ook niet geweest. De derde dag moest hij halvewege de dag weg omdat hij naar de tandarts moest voor een jaarlijkse controle (er waren geen klachten) De trainer had de tweede dag al aan mij aangegevem dat als hij nog een keer niet zou komen, hij de cursus niet af mocht mken. Hij mistte toen al een belangrijk gedeelte van de veiligheidsvoorschriften. Ik heb hem toen op gesprek laten komen en gevraagd wat er aan de hand was. En hij kon niets anders aangeven dan de eerder genoemde redenen. De derde dag is hij dus weggestuurd. Zoals verwacht krijg ik nu wel de factuur. Kan ik dit nu op hem verhalen? Ik had wel al eerder aangegeven dat ik dat zou doen. Maar weet niet of het wettelijk wel mag. Naar aanleiding van deze traininf, zijn er nu meer mensen in het team die trainingen willen gaan volgen en nu wil ik weten hoe ver ik moet, kan en wil gaan hierin. @ Sabra, ik moet even opzoeken wat ATW is, maar er is geen CAO in mijn branche, dus moet het wiel zelf even uitvinden. Edit: ArbiedsTijdenWet dus. Ik ben er altijd van uitgegaan dat trainingen doorbetaald zijn.

Als voorbeeld nemen we even de zoekstring "tweede hands auto". Vroeger plaatste je dan overal in je meta tags, alt text, headers, en body text die string, en als je dan dan vaker deed dan je concurrentie, had je je Google top ranking. Sinds een paar jaar kijkt Google vooral naar externe links naar jouw site, en dan vooral social media generated. Dus dat mensen in een forum een bericht posten als "wow was laatst op zoek naar een tweede hands auto en vond een topper bij www.garagejansen.com, spotgoedkoop!" www.garagejansen.com moet hier dan een link zijn. Hoe meer van dit soort berichten op social media, blogs, forums etc, hoe hoger je ranking, en dan wegen deze backlinks zwaarder dan je content. Ik gok 60/40 of zo. Ik heb zit zelf 2 jaar geleden ervaren toen ik van twee sites de top 10 rank kwijtraakte en een SEO specialist in de arm nam. Die stuurde me iedere week een overzicht van zijn werkzaamheden, en dat was voornamelijk het posten van berichten op blogs. Ik zag de ranks langzaam verbeteren maar het ging mij niet snel genoeg, dus geirriteerd vroeg ik hem of ie ook mijn pagina's niet moest aanpassen... "ja geef je je FTP gegevens maar" was zijn antwoord, maar hij veranderde nooit iets, hij bleef doorgaan met het posten op andere websites. En na 3 maanden had ik voor de meeste sleutelwoorden weer een een top 10 ranking, voor een aantal zelfs de top 3. Nu was dit black hat technoligie, maar ik ben er door Google nooit voor bestraft, maar je kunt dit ook white hat doen door je bezoekers en klanten aan te moedigen over jouw site te schrijven op Facebook, Twitter en blogs, je kunt je eigen blogs maken (heel makkelijk mbv Word Press) onder andere domein namen en naar je je eigen site verwijzen, etc etc. Hier een mooie opsomming, inclusief dingen die ik eerder schreef en ook al weer verouderd blijken te zijn: http://backlinko.com/google-ranking-factors Alle punten zijn onderverdeeld in domein level, page level, site level, en backlink level. Zie punt 81: "# of Linking Root Domains: The number of referring domains is one of the most important ranking factors in Google’s algorithm" Ik weet ook zeker dat Google de sites waar het vaakst op geklikt wordt in hun search results, ook een hogere ranking krijgen. Google was ooit een zoekmachine, nu is het gewoon een bedrijf dat op alle mogelijke manieren winst probeert te maken, daar zitten ook veel smerige zaken tussen inclusief inbreuk op auteursrecht maar dat is weer een ander verhaal, maar verwacht van Google in ieder geval geen eerlijke ranking adh van jouw inspanningen op jouw site. Vandaar dat ik zelf geen moeite heb met toepassing van white hat trucjes. Groet, René

Bedankt Robert voor je verhelderende antwoorden! In 2014 ga ik gebruik maken van een accoutant, juist omdat ik geen problemen achter af wil hebben. Ik ben momenteel nog aan het 'rondkijken/shoppen' :) Toch voor mijn plan vind ik het erg belangrijk dat ik toch even net wat meer weet op administratief/belastingtechnisch gebied. Misschien kan iemand me met het laatste stukje informatie nog even helpen...? Met name het; Kilometervergoeding verhaal. Ik snap dat je niet en 'en..' mag doen. Maar op het moment dat ik in het buitenland vervoer afneem voor de aangeboden reis en alle benzine bonnen bewaar, kan ik dat dan rechtstreeks op het bedrijf boeken? Uiteraard maak ik in deze situatie geen gebruik van kilomter vergoeding, het zijn wel 1 op 1 kosten voor het bedrijf. Ik neem aan dat de BDienst dit ook zo ziet? Handelsnamen; op het moment dat ik een activiteit in de vorm van een evenement uitvoer, is het dan handiger/verstandig om een tweede handelsnaam in te schrijven, zodat je daadwerkelijk de zaken kunt schrijden? BTW voor evenement ligt lager, net als voor bijv. bouwgerelateerde werkzaamheden (6% BTW). Is in deze ook verstandig om per handelsnaam een aparte rekening aan te vragen? Of kan alles gewoon via één bankrekening en handelsnaam lopen, zolang ik maar administratief alles bijhoud? Hoe kun je dan het beste de BTW aangeven, dit gaat dan per 'handelsactiviteit' ? Zorgverzekering; Momenteel betaald mijn werkgever de premie voor de zorgverzekering. Je geeft aan dat deze kosten niet op het bedrijf te boeken zijn, maar hoe zit het dan momenteel in mijn geval? Is dit dan een stuk verkapt loon of dergelijk? Subsidie enige tijd geleden heb ik op het forum een (verouderd) topic gevonden van een man welke een rekenhulp op zijn website had geplubiceerd. Aan de hand van dit voorbeeld ben ik alle huidige regelgeving gaan opzoeken. Na een berekening te hebben gemaakt kwam ik de rekenhulp tegen van de Bdienst en deze snap ik niet helemaal... ( zie: http://www.belastingdienst.nl/rekenhulpen/startersvoordeel/ ) Of ik nu het voorbeeld met 20K, 40K of 110K invul. Elke keer staan de bedragen van zelfstandigenaftrek, startersaftrek e.d. redelijk laag (2500, 744) terwijl als je doorklikt je hele andere bedragen kunt vinden op de website (zie deze door een mod ingekorte link ). Klopt de rekensheet nu niet, of zie ik iets over het hoofd? Bij voorbaat dank!

Ik weet dat het ontslag teruggedraaid kan worden....maar de tijd die ik met deze zooi zit opgescheept kost zoveel geld. en alle reintegratieverplichtingen zoveel tijd en ik moet nu ook het werk doen van deze mevrouw... Een paar weken zo door gaan kon echt betekenen dat ik beter mijn zaak op kon doeken, een kapotte relatie met mijn vrouw. Mijn vrouw loopt tegen een burnout aan, zit elke dag te huilen en gaat misschien uitvallen in haar studie Geneeskunde. Ik zit elke dag van 8 uur in de ochtend te werken tot 1 uur in de nacht..Maar niet aan klanten en business genereren maar met deze zooi.. Door de stress...is mijn reuma opgeflikkert en ik ben afhankelijk van mijn handen.... Hoeveel acuter moet het dan zijn? Ik weet dat jullie me alleen maar proberen te helpen maar de andere opties zouden allemaal betekenen dat het spelletje wat zij speelt nog een aantal weken door zou gaan. met als gevolg....exit voor mij of 10000,= geven aan werkneemster (wat ook weer betekend EXIT voor mij) Ik had het doorgesproken met het UWV en een aantal juristen...Door haar ontslag op staande voet te geven waren ze ook van mening dat ik tijd zou winnen en dat zij in ieder geval een onderhandelingsbelang heeft om met mij te praten...Door zoveel mogelijk de juridische procedure te rekken maar toch de optie tot onderhandelen open te laten (maar dan wel eerlijk) kan ik er mogelijk een ontslag op wederzijdse toestemming eruit halen... Loonsanctie was geen optie omdat als ik dit zou gedogen...dan kan ze dit trucje nog een keer doen en kan ik geen ontslag op staande voet meer geven omdat ik blijkbaar dit ook de eerste keer heb gedoogd.. Als ik jullie advies zou volgen dan kan ik je op een briefje geven hoe het patroon zou gaan... xxxx komt niet op afspraak...ik geef een loonsanctie.......Zij zegt toe om een afspraak te maken.......Loonsanctie moet worden ingetrokken..........Om afspraak te krijgen duurt het weer een twee weken........2 dagen voor de afspraak zegt ze de afspraak weer af..........Dit kan ze dan makkelijk 9 weken rekken..Na de eerste keer kan ik dan geen ontslag op staande voet meer geven omdat ik klaarblijkelijk de eerste keer dit ook niet als een reden voor ontslag op staande voet zag...Is een pad waarin ik alleen maar de verliezer zou zijn. Tweede optie: xxxx komt niet op afspraak...Ik maak dan weer een afspraak....Hier komt ze wel op...Zegt toe om te komen werken na een brief van advocaat en gepeperde rekening....Zij gaat bij mij werken.....Na 1 dag werken klaagt ze me aan voor fysieke aanranding...Is helemaal stuk...Zit helemaal in de ziektewet...Ik heb mijn doel niet bereikt maar ze kan me dan ook gaan aanklagen...Zelfs als ik helemaal niks zou hebben gedaan... Onacceptabele optie.. .Daarnaast kan ze een afspraak maken...weer zeggen datUitstel van een een aantal maanden betekent EXIT voor mij.. Als ik te lang wacht met het mededelen is er ook geen onverwijldheid meer. Ik heb daarom maar voor dit scenario gekozen: Ontslag op staande voet...Zij krijgt even helemaal niks....gaat een beroep op nietigverklaring doen....Ik stuur een brief met argumenten waarin ik dit bestrijd maar waarin ik de optie open houd van gesprek...Komt weer een reactie op van advocaat....etc etc...Elke keer met een responstijd van een maand...Na januari eindigt het contract zowiezo... Ik houd in ieder geval mijn liquiditeit op peil en krijgt tijd om weer te ondernemen.. Ik vraag ondertussen een ontslagvergunning aan indien nietig vereist.. Daarnaast probeer ik met behulp van een onafhankelijke derde toch het gesprek met haar aan te gaan ...Beste scenario: ontslag met wederzijds goedvinden... Slechtste scenario: doet ze niet...(maar geeft wel weer steun dat er echt niet met haar te praten is)...rechtbank...Ik moet haar loon terugbetalen...Maar ik ben wel weer een aantal maanden verder en hopelijk is mijn liquiditeit zo dusdanig dat ik de extra kosten kan terugbetalen die er bij gaan komen... Tja..maar ik weet dat ik weinig kans maak...maar als je moet kiezen tussen vele slechten dan moet je een keuze maken. Ik zie het wel...Ben vandaag even een dag bezig kunnen wezen met ondernemen...heb weer wat klanten gescoord dus ben weer even blij..

Bedankt, Nu ik er zo nog eens tegenaan kijk: Volgens mij kun je voor €3000 per jaar behoorlijk wat apparaten repareren en zelfs (tweede hands) vervangen. Wellicht ben ik uiteindelijk goedkoper uit als ik voor de laagste pacht ga en zelf dus me verantwoordelijk stel voor reparaties. Ik ga altijd voorzichtig met dingen om (gaan dus niet zo snel kapot daardoor) en ben ook zelf best handig. Of is €3000 per jaar iets wat je hier makkelijk voor uit moet trekken? (in jullie ervaring?)

Vanuit mijn verleden weet ik dat London ook een belangrijk knooppunt is in de wapenhandel. In Europa gevolgd door Parijs. Louche handelfsirma's die munitie en wapens 3x doorverkopen voordat het naar eindbestemming gaat. Hard nodig natuurlijk want oorspronkelijk was levering aan de eindafnemer niet toegestaan. En ik heb zelf in London relaties en bij een bezoek heb ik eens een heel gevolg Arabische dames een tapijtenwinkel zien bestormen. De eigenaar van die winkel leverde hoofdzakelijk aan Arabische vermogende klanten. Roll's Royce vliegtuigmotoren worden op alle Airbus vliegtuigen gemonteerd en er zijn meerdere onderdelen die in de UK worden gemaakt. Ten Oosten van London, langs de Thames, ligt een gigantisch petro-chemies industriegebied. Van machinebouw e.d. moet ik van de Engelsen niks hebben. Ondanks hun goede vliegtuigmotoren, zijn ze op normaal level nog steeds niet te volgen en maken dingen belangrijk die eigenlijk de tweede viool spelen in het geheel. Verder hebben ze nog steeds bergen steenkool en wat ertsen en natuurlijk de gigantische winning van Aardgas (en nu ook olie) in het Engelse deel van de Noordzee. Handelaren zijn het zeker wel. Ik ken b.v. Lion die heel veel rommel in China laten maken en in de Vs en Europa op de markt verkoopt. Het vreemde van de zaak is dat wij hier eigenlijk best wel duidelijk inzien dat opzet van de financiële markten en de manier van handelen, beslist weer naar een volgende bubbel werkt. De mensen die erin werken staan er helemaal niet bij stil en ik ben er heel eerlijk in dat ik zeg dat ik dat zelf hoogstwaarschijnlijk ook niet zou zien als ik daarin zou werken. Het is nu wel bewezen dat dit systeem zelfs landen in de problemen kan brengen, omdat er grote sommen geld over de grens kan verdwijnen. En vooral als de waarde van de borg voor dat geld is verdampt. Hopelijk gaat men nu dan toch vanuit Nederland wat voorzichter tewerk en worden er minder risico's genomen. Een tweede probleem is het speculatief opdrijven van waardes, waarmee direct kosten voor burgers worden bepaald. Die hebben voor deze crisis gewoon de trend van de beurzen gevolgd en ook bubbels gevormd, die in de vorm van kosten, door de burgers moeten worden opgehoest. Dit tweede probleem is een nationaal probleem en moet toch aan te pakken zijn. We mogen projectontwikkelaars e.d. niet meer de vrije hand geven die ze hebben gehad en al kort geleden is duidelijk geworden dat het al helemaal fout kan lopen met huur-corperaties, die ook spelletjes gaan spelen. Daar valt enorm te bezuinigen dat kan snijden in kosten van het binnenlandse bestel. Ik zou dan ook een andere oplossing willen voorstellen i.p.v. gratis geld. Dat er dingen moeten veranderen is duidelijk. Laten we ervan uitgaan dat we de economie weer aan de praat krijgen (ik hoor s'ochtends alweer meer verkeer) en dat we samen enorm gaan innoveren. Samen nieuwe dingen bedenken, allereerst vanuit problemen en wensen benoemen. (Daar wil ik wel een topic over beginnen.) Stel dus dat dit ons weer lukt en de overgrote meerderheid heeft weer werk en inkomen. Dan zou ik allereerst voorstellen dat er regels komen om het maximale percentage toegestane vaste kosten, per inkomen, aan banden te leggen, zodat iedereen er zeker van is dat hij/zij ook een normaal leven kan leiden. Je zou dat kunnen doen voor alle inkomens t/m modaal. Onder vaste kosten bedoel ik: - gemeentelijke belastingen e.d. - huur - scholing - water en waterschappen - verzekeringen De energie laat ik hier buiten omdat er altijd mensen zijn die persé een zonnebank willen gebruiken en daardoor een deel van hun inkomen gebruiken. (genotmiddel) Dit systeem laat het mes aan meerdere kanten snijden. - Zowel leveranciers als burgers, (ja de gemeente is ook een leverancier) hebben restricties te volgen en moeten de tering naar de nering zetten. - Je bent van de wanbetalingen af. - Burgers zijn verzekerd van een zeker gedeelte van hun inkomen, dat ze voor voedsel en andere zaken kunnen gebruiken. Uiteraard moet hier veel in worden uitgewerkt om zo'n operatie uit te kunnen voeren, maar dit systeem raakt beide kampen en is daardoor beter dan enkel en alleen gratis basisinkomen geven.

Hallo, Voor een nog op te starten eenmanszaak ben ik op zoek naar een boekhoudingspakket. Het gaat een kleine eenmanszaak worden, ik maak dus maar van een beperkt aantal functies gebruik. Ik heb besloten om sowieso een boekhouder in de hand te nemen voor het regelen van de administratie, ik ben namelijk van mening dat ik beter een klein bedrag kan investeren in een boekhouder, dan dat ik zelf uren met de boekhouding bezig ben en uiteindelijk nog steeds van veel regelingen niet op de hoogte ben. De functies die het pakket zou moeten hebben zijn: - Factuur opmaken - Factuur opslaan als .PDF en direct uitprinten - Zien welke facturen nog niet betaald zijn - Een melding krijgen wanneer de betalingsdatum verlopen is - De mogelijkheid om direct een eerste- en tweede aanmaning te maken - De mogelijkheid om het uiterlijk van de factuur aan te passen Uiteraard begrijp ik dat vrijwel elk boekhoudingspakket zoiets in zich heeft, echter zoek ik juist een pakket dat echt puur gericht is op bovenstaande zaken, alle andere functies mogen wat mij betreft weggelaten zijn. Zelf ben ik de volgende twee pakketten als tegengekomen: ADBplus 2000 Pro SnelStart De bovenste lijkt mij erg makkelijk werken, echter lees ik hier niet al te beste ervaringen over op het internet (bijvoorbeeld dat het programma na 3 maanden niet meer werkt), SnelStart is aan de andere kant wel weer érg uitgebreid. Wellicht hebben jullie een advies? Met vriendelijke groet, Bas

Dag Robbin, Ik heb inmiddels je plan gelezen. Zoals we per mail besproken hebben plaats ik mijn reactie op dit forum. Je plan is bijna 40 pagina’s lang en vol van passie en aanstekelijk enthousiasme voor fine dining. Het is ook heel persoonlijk, over jouw leven, jouw dromen maar ook eerlijk over je zwakke kanten. Een dergelijk zelfinzicht is lovenswaardig. In het plan heb je aan van alles gedacht. Het segment dat je wilt ontginnen, de leveranciers die je wilt gebruiken en zelfs het menu is er al. Zelfs functiebeschrijvingen, arbeidsovereenkomsten en templates voor functioneringsgesprekken en urenlijsten ontbreken niet. Er staan wel veel taalfouten in, en wat persoonlijke feiten en meningen die ik er niet in zou zetten. Daarnaast zijn er heel veel details, zoals een alvast aangeschafte tweedehands prullenbak. In combinatie met alle inhoudelijke zaken leidt het de aandacht gaat van wat het belangrijkste zou moeten zijn van een commerciële onderneming: winst en continuïteit. En die twee ontbreken nu geheel in het plan. Want hoe ga je ooit een lening terugbetalen? Je hebt een kostprijsberekening gemaakt per couvert, maar die lijkt me te rooskleurig. Per couvert zal het kloppen in een ideale wereld, maar zeker in het begin heb je veel derving, omdat je van alles op voorraad moet hebben maar niet alles kunt verkopen als het nog niet zo druk is. Een loonkostenberekening is er wel, maar je lijkt er van uit te gaan vanaf dag 1 dat personeel nodig te hebben. Daarnaast heb je een goed investeringslijstje gemaakt van alle apparatuur die je denkt nodig te hebben, maar ook hier de vraag: is dat wel nodig om te starten? Wat onbeantwoord blijft, is hoe jij het eerste jaar financieel gaat overleven en daarna duurzaam winst zal maken. De aanloop zal langzaam op gang komen en die stoelen komen de eerste maanden lang niet vol. De eerste maanden zal je mogelijk vooral familie en genodigden over de vloer hebben en die betalen ook niet het volle pond. Ondertussen heb je wel kosten. Met heel veel mensen in de keuken voor heel weinig mensen heel luxe koken is bijzonder lastig rendabel te maken. De prijs per couvert kan je niet te hoog leggen als je nog geen naam hebt gemaakt. En juist in de betere klasse is het lastig om een stoel meermalen per avond te vullen omdat meergangenmenu’s langer duren. Ik heb een snelle berekening gemaakt met jouw cijfers. Deze heb ik je gemaild en zal ik niet op het forum zetten omdat deze op basis van jouw vertrouwelijke input is gemaakt. In het eerste jaar kom ik op meer dan een ton verlies, initiële investeringen en rentelasten van een lening niet meegerekend. Als je in het tweede jaar bezetting en couvertprijs wat op kunt voeren zou je winst kunnen maken, maar eerdere verliezen, initiële investeringen en rentelasten van een lening wederom niet meegerekend. Maar het is allemaal de vraag of dit gaat lukken. Dat jij er in gelooft is niet voldoende, de markt is onvoorspelbaar. Als je alles meerekent kan het een paar jaar duren voor je echt winst maakt met je huidige model. Het plan zoals het nu is, is uitermate informatief maar mist nu net de punten om geld mee te krijgen. Probeer met alle tips uit dit draadje en een tweede, veel kortere, versie van het plan te maken. Ga daarbij in op duurzame winstgevendheid van je concept, en onderbouw dat met uitgesproken aannames en berekeningen. Geef aan hoe je de risico’s gaat afdekken en hoe je het zo zeker mogelijk kunt maken dat je financiers kunt terugbetalen. Na het lezen van dit plan durf ik mijnscherpe koksmessen wel in jouw handen te leggen, maar mijn zuurverdiende geld nog niet. Hard, maar wel eerlijk, en hopelijk een stimulans om door te gaan! Ron

Jamie, Dank voor dit bericht, heel verhelderend. Eén vraag nog. We weten allemaal hoe consumenten kunnen handelen. Ik stuur in april een factuur, vervalt 1 mei. Ik stuur 15 mei een herinnering, 30 mei een herinnering en op 15 juni geef ik de factuur bij jou uit handen. Lijkt mij niets vreemds aan. Jij maakt een dossier aan en stuurt op 16 juni een zogenaamde 14 dagen-brief. De 14 dagen verstrijken en vanaf 01 juli zijn de incassokosten zijn dus verschuldigd. Nu vanuit de consument. Ik stuur in april de factuur, deze komt niet aan. De herinnering stuur ik 15 mei, die komt aan maar de klant meent dat die niet klopt. Maar ja, druk dus het blijft liggen. 30 mei ontvangt de consument de tweede factuur maar ja, nog drukker, dat komt wel. Bovendien gaat hij bijna op vakantie, 12 juni namelijk 21 dagen Torremolinos of een ander zonoverladen bestemming - die factuur heeft echt geen prioriteit het gaat immers maar om een paart tientjes. Consument komt 3 juli terug en treft daar jouw 14 dagen-brief aan en gaat reclameren. Hamvraag: procedure is correct doorlopen maar factuur wordt zeer laat betwist, zijn de incassokosten dan verschuldigd?

Ik zit met een probleem dat ik intussen al een aantal keer ben tegen gekomen bij andere gebruikers maar heb toch nog een vraag die ik na veel leeswerk niet helemaal begrijp. Ik heb onlangs een pakket besteld uit china, waarde ongeveer 550€. Dit pakket kwam bij de douane via DHL met een factuur erbij waarop de waarde 195 dollar staat. DHL stuurt mij een factuur met BTW á 30,24€ en 10€ administratiekosten. Deze 30,24 kan ik terugvragen en als ik de spullen verkoop draag ik de volledige BTW af. Belastingdienst krijgt alles en er is niks aan de hand. Het probleem zit hem bij een tweede pakketje wat ik kocht. De waarde van dit pakketje was zo'n 130 euro, er zat een factuur bij waarop 20 dollar stond en ik heb dus niks hoeven af te dragen aan BTW. Maar als ik deze producten ga verkopen en ik draag er BTW over af, dan moet toch ergens een belletje gaan rinkelen dat ik niks terugvraag maar wel afdraag? En bovendien: Deze facturen zijn niks waard in mijn boekhouding omdat de bedragen en hoeveelheden totaal niet kloppen. Ik heb alleen het bewijs van betaling via paypal en daarnaast een aantal mailtjes waarin wordt besproken wat er besteld wordt. Is dit genoeg bij een belastingcontrole? En op welke manier kan ik alsnog de zak zijn aangezien de BTW die ik moet afdragen aan DHL (in het geval van het eerste pakketje) totaal niet klopt met de werkelijke waarde van de aankopen? bij voorbaat dank voor jullie hulp

Sinds twee jaar geef ik creatieve workshops voor volwassenen en geef ik kinderfeestjes. Op papier klinkt dit erg leuk, maar de realiteit is dat ik slechts af en toe een workshop heb, en de kinderfeestjes zijn op één hand te tellen... Gelukkig maak ik ook af en toe nog geboorte/romperslingers. Door deze verkopen kan ik in ieder geval de rekeningen van de webshop en materiaal betalen. Om de kinderfeestjes meer onder de aandacht te brengen, geef ik nu één keer per maand een "knutselcafé" voor kinderen van de basisschool. Voor € 3.50 per kind maken we iedere keer een leuk creatief werkstuk. Qua kosten speel ik tijdens deze knutselcafé's net quitte, maar mijn doel is om er uiteindelijk enthousiaste kinderen aan over te houden die graag hun verjaardagsfeestje bij mij willen houden. De opkomst is erg goed. Ik kan maximaal 10 kinderen per keer huisvesten en die haal ik nu ruim, dus ik start een tweede groep. We zijn nog maar drie maanden bezig, maar toch ben ik teleurgesteld dat er nog geen kinderfeestjes uit zijn gekomen... Ik ben best creatief in het bedenken van oplossingen, maar ik zie nu even geen uitweg... Hoe krijg ik mijn workshops voor volwassenen en de kinderfeestjes beter onder de aandacht? Zij leveren mij uiteindelijk het meeste op. Ik heb een website, een facebookpagina en twitter. Verder heb ik een blog maar moet toegeven dat ik die niet consequent bij houd. Wie duwt me even weer de juiste richting op?

Online software vind ik zelf heel onprettig in gebruik. Mijn slechte internet verbinding (UPC) is waarschijnlijk oorzaak van fouten en niet opgeslagen bestanden. In een boekhouding is het een ramp als je steeds een paar boekingen kwijt bent. Maar zelfs als je een betere verbinding hebt, vind ik het nooit aan te raden om je administratie online te doen. Je hebt alles extern staan en je kunt niet voorspellen hoe zeker dat is. Voorschriften en verplichtingen geven geen zekerheid. Een bedrijf kan failliet gaan of overgenomen worden of ineens een heel ander verdien model bedenken, waar jij helemaal niet in mee wil gaan. Maar je gegevens en je software staan extern opgeslagen. Je kunt dus niet makkelijk weg bij zo'n bedrijf met online software. Heel aantrekkelijk voor het software bedrijf, heel onaantrekkelijk voor jou als klant. Ovestappen van het ene administratiiepakket naar het andere is al lastig genoeg, als je de software op CD hebt en de gegevens op schijf in je eigen computer met een extra backup. Online boekhouden zou ik zeker niet overwegen. Wat mij de meeste tijd en ergenis kost, waar het administratie betreft, is het steeds maar weer intikken van gegevens die je al in andere vorm hebt. En daaraan gekoppeld het zoeken van tikfouten. Automatisch inlezen van gegevens uit andere bron levert dus een enorme tijdbesparing op. Tweede pijnpunt is het verschil in terminologie tussen het administratiepakket en het aangifte formulier van de belastingdienst. Dat de belastingdienst elk jaar weer een ander formulier gebruikt maakt het niet makkelijker. Ook zijn de posten in het belastingformulier altijd weer anders gegroepeerd dan in het administratie programma. Dat is elk jaar weer een heel gepuzzel. Automatische afstemming van het boekhoudprogramma op de aangifte zou dat veel makkelijker maken. Maar dan moet je dus steeds weer je software updates halen en waarschijnlijk bij betalen. Ik stoor me behoorlijk aan zo'n tarief verandering in een lopend jaar, zoals vorig jaar de BTW verhoging. Dat heeft ook weer voor de nodige aanpassingsproblemen gezorgd. Maar dat is politiek. De belastingdienst en de software producenten kunnen daar niets aan verhelpen. Ik denk niet dat er 1 pakket te koop is, dat dit automatisch had kunnen ondervangen. Wel moet het in de administratie mogelijk zijn, om meerdere BTW tarieven in een zelfde jaar te hanteren en steeds nieuwe tarieven bij te maken. Dat kan niet in elk pakket. Een pakket dat automatisch je belastingaangifte opstelt, aan de hand van de gegevens, zou mooi zijn. Maar hoe onbetrouwbaarder de overheid wordt, hoe onzekerder het is dat administratiesoftware een juiste aangifte opstelt. Je moet ook nog denken aan de veranderde bankrekeningnummers. Een pakket dat automatisch foute rekeningnummers weigert, kan ofwel de IBAN nummers uitsluiten, ofwel de oude rekeningnummers niet accepteren. Voorlopig zul je nog met beide nummers tegelijkertijd moeten kunnen werken. Zelf ben ik ook nog op zoek naar een opvolger van mijn huidige pakket en ik heb de oplossing nog niet gevonden.

Wel leuk die kneuzen en reuzen zo. Ik denk dat ik ook heel ongeschikt ben al ondernemer 8) Daarom doe ik het al 13 jaar lopen er 8 tevreden medewerkers rond en nemen binnen 1 jaar tijd nu het tweede bedrijf over. Als ik werkelijk altijd braaf had geluisterd naar de adviezen hier. Dan had ik een kermis website gehad voor J.C. Sound & Light, had ik nooit het bedrijf Podium Verhuur Haaglanden opgericht. Had ik me door bepaalde individuen laten oplichten met verkeerde verzekeringen en had ik alles behalve het bouwen van evenementen uit handen gegeven aan derde. Gelukkig zijn er genoeg ondernemers hier die zien dat juist met een behoorlijk portie eigenwijsheid/koppigheid ook je doel kan bereiken. Juist door dingen anders te doen dan de rest ben je als ondernemer uniek. En ja mocht je niet van humeur op de werkvloer houden, dan moet je zeker niet bij ons komen werken. We hebben altijd een hoop lol samen, maar weten ook wanneer er gewerkt moet worden. Ik ben namelijk nog steeds van mening dat je het niet voor elkaar krijgt om je werknemers te motiveren om extreem lange dagen te maken als de sfeer niet goed is. Afgelopen 3 weekenden heb ik, samen met mijn vrouw, steeds 24 uur achter elkaar gewerkt, met wisselende ploegen. En ik moet zeggen zelfs aan het einde van de werkdag hadden we de sfeer er nog steeds goed in zitten. En kijken er genoeg mensen uit naar de komende weekenden. Dat komt vast omdat ik zo'n slechte baas ben. :)

Ik heb 4 jaar geleden mijn eerste medewerker aangenomen. De reden was dat ik te druk was met van alles tussen opdrachtgevers en ZZP-ers regelen en het tijd was iemand te hebben die ook gewoon het contact met de opdrachtgever kan doen. Ik hecht er veel waarde aan dat degene die het veldwerk doet ook de opdrachtgever adviseert, als je te veel ZZP-ers in zet is dat natuurlijk niet meer zo. Het eerste jaar ben ik voorzichtig begonnen. Ik heb degene aangenomen via een Payroll-bedrijf zodat ik zelf geen sores aan mijn hoofd had wat betreft juridisch werkgeverschap. De medewerker inwerken en zien dat hij met (een deel van) mijn opdrachtgevers over weg kon was op dat moment wel genoeg. Liever iets meer betalen en weten dat het goed zit en geen ziekte risico hebben, dan dat fout uitvoeren dacht ik toen. En daar sta ik nog steeds achter. Door de medewerker maximale vrijheid te geven en zelf heel veel zaken op te laten pakken had ik mijn handen vrij voor de projecten in mijn regio of de moeilijkere projecten. Bovendien had ik tijd om te ondernemen: mijn bedrijf verder uit te bouwen, zonder dat ik zelf elk project van begin tot eind moet uitvoeren. Als snel had die medewerker zijn eigen vaste opdrachtgever. Oftewel: het liep. Toen we het eigenlijk te druk hadden heb ik een tweede medewerker aangenomen enz. Nu werk ik met 7 vaste medewerkers: een genot.

Het is niet eens verkoop of verhandeling. Ik bied slechts aan om voor de huidige bezitter na te gaan of er sprake is van 1) namaak en 2) ongeoorloofde parallelimport of 3) gewoon geoorloofde handel. De laatste groep kan dan opnieuw in roulatie gebracht worden. De tweede groep kan buiten de EER verhandeld worden en de laatste groep kan naar de stort. Drijfveer is ergernis over blafbrieven. Ik snap best dat een importeur optreedt tegen de verkoop van namaak. Ik snap ook dat ze zo goed als mogelijk import van buiten de EER proberen tegen te gaan. Maar hier lijken ze gewoon alles op te stofzuigen. Tegelijk snap ik ook wel dat Kleine Kadootjes van het gezeur af wil zijn. Stuur me een kopie van die brief van die advocaat en ik stuur 'm deze week nog een antwoord waarmee je meteen van alle gezeur af bent. Dan neem ik gewoon de hele partij uit handen om die in overeenstemming met de wet (al dan niet) opnieuw in de handel te brengen of vernietigen. Laat ik de boel nog ophalen ook. Scheelt jou weer portkosten. ;)

Voordat ik begin met mijn verhaal wil ik mezelf graag even voorstellen. De naam is Pim Janszen, 20 jaar oud, woon en studeer in Leiden. Dit eerste verhaal is ter introductie. Vervolgens zal ik iedere week mijn voortgangen in het gebied van ondernemen hier schrijven. Net zolang totdat de top bereikt is! Aan dit huidige avontuur als ondernemer is het een en ander vooraf gegaan. Het is niet zo dat ik altijd al voor mezelf wilde beginnen of veel geld wilde verdienen. Sterker nog, vroeger kon geld me eigenlijk geen bal schelen. Zo lang ik kon eten (en later wonen) was ik tevreden. Toch is door een samenloop van omstandigheden iets gaan kriebelen. Tijdens het lezen lijken deze omstandigheden in eerste instantie misschien raar, maar tegen het einde zullen alle puzzelstukjes hopelijk op zijn plaats vallen. Tot zover de inleiding. Veel leesplezier! (Een motiverend muziekje op de achtergrond maakt de leeservaring compleet. Mijn aanrader: ). Het begin Ongeveer 4 jaar geleden zat ik op mijn kamer bij mijn ouders in huis. Ik zat nog in de vijfde van het VWO. Was een vrij gewone, hoewel behoorlijk verlegen jonge man. Terwijl ik zat te leren voor de toetsen die er binnenkort aankwamen hoorde ik op de radio iets wat mijn aandacht trok: "Vanavond om acht uur is er op televisie een documentaire over mannen die beweren dat ze iedere verlegen man kunnen leren succesvol met vrouwen te zijn". Als vanzelf waren zowel mijn aandacht als scepticisme getrokken. Ook al was ik pas 16 jaar, mijn toekomst op het gebied van vrouwen stond in mijn ogen al vast. De komende tien jaar zou ik in frustratie doorbrengen omdat meisjes me nooit zagen staan. Er waren echter mensen die me vertelden dat ik me geen zorgen moest maken en dat ik “de ware” vanzelf tegen het lijf zou lopen. Dat was tot dan toe de beste keuze die ik had. Zoals je begrijpt zat ik die avond om acht uur aan de buis gekluisterd. Het verhaal dat ik die avond te horen kreeg heeft mijn leven voor eens en altijd veranderd. Deze man, die als kind zo vreselijk sociaal angstig was dat hij zichzelf bij ieder visite aan huis een week lang in zijn kamer opsloot om maar geen contact met de buitenwereld te hoeven maken had de beslissing gemaakt zijn leven volledig een nieuwe wending te geven. Hij maakte de keuze om zijn angsten onder ogen te zien en te doorleven. Om zijn leven zelf in handen te nemen en de man te worden die hij wilde zijn. Hij was inmiddels de bekendste verleider in Europa geworden. De conclusie was voor mij snel getrokken. Als hij het kon dan waren er voor mij geen excuses meer. Al vond ik het doodeng, ik besloot dat dit een pad was dat ik ook zou bewandelen. Zo begon mijn reis. De reis Er komt een tijd dat alle motivatie en positieve affirmaties niets waard lijken te zijn. Dat de realiteit niet meer echt lijkt en je het liefst weer veilig achter je laptop zou willen kruipen. Dit is het begin van de echte reis. Het ondernemen van actie. Vergis je niet, mijn begin was verre van vlekkeloos. Misschien was mijn motivatie nog niet hoog genoeg. Misschien was mijn leventje tot dan toe nog te comfortabel. De start heeft op zich laten wachten. Toch is het lichtje blijven branden. Hoe vaak ik in eerste instantie ook heb opgegeven. Ik ben in ieder geval telkens een keer meer begonnen. Hierdoor ben ik stukje bij beetje steeds iets beter geworden. Door het nemen van de juiste acties kwam ik steeds dichter bij mijn doel. Het beter worden met vrouwen. Het grappige is dat dit uiteindelijk niet het enige was dat veranderde. Door het overwinnen van angsten en verleggen van mijn grenzen ben ik niet alleen zelfverzekerder en aantrekkelijker geworden. Ik heb tijdens dit proces een overtuiging gekregen dat alles mogelijk is wanneer je het maar graag genoeg wilt. Het krijgen van deze overtuiging is waarschijnlijk het beste wat me tot nu toe is overkomen. Tijdens dit proces heb ik mezelf meer en meer geduwd in de richting van persoonlijke groei. Ik heb vrienden om me heen verzameld die op dezelfde manier denken als ik. Mensen die coaching geven, sport op professioneel niveau beoefenen of een eigen onderneming hebben opgezet. Mensen die geloven dat zij verantwoordelijk zijn voor het leven dat ze leiden. Mede door het lezen van een hoop motivationele boeken is deze manier van denken zich gaan ontwikkelen. Boeken als: -Be excellent at anything- (Tony Schwartz), -Mastery- (George Leonard), -A new Earth- (Eckhart Tolle), -The Fountainhead- en -Atlas Shrugged- (Ayn Rand) en nog een aantal anderen. Door deze nieuwe manier van denken en doen nam mijn leven een nieuwe wending. Ik begon resultaten te zien. Zelfvertrouwen te ontwikkelen. Hierdoor begon ik na een aantal jaar zelf met het geven van coaching aan jongens die hetzelfde wilden bereiken. Ik begon hier en daar te presenteren en te adviseren. Dit was precies hoe ik mijn leven wilde hebben. Ik was blij. Ondernemen Hoewel het geven van coaching, presentaties en het versieren van vrouwen voor mij een geweldige manier is om te leven, mijn portemonnee was er minder blij mee. Ik verdiende nog vrijwel nergens geld aan. Ook al gaf ik een paar keer per week bijles, dit fundeerde nog niet mijn keuze om ieder weekend het halve land af te reizen en vrijwel iedere avond te gaan stappen. Daarom besloot ik ongeveer een half jaar geleden dat het tijd werd om aan mijn financiële situatie te werken. Hoe wist ik nog niet, maar ik moest en zou financieel onafhankelijk worden. In eerste instantie liep ik een aantal programmas van Netwerk Marketing (MLM) tegen het lijf. Dit heb ik ongeveer een week volgehouden tot ik besloot dat het niet mijn ding is. Vervolgens besloot ik me te verdiepen in beleggen. Na het lezen van enkele boeken over dit onderwerp besloot ik dat ook hier mijn passie niet lag. Er was nog iets. Tijdens het leren flirten was ik geboeid door de verhalen van ene -Two Step- op een online forum. Zijn wilde avonturen waren iedere keer weer vermakelijk om te lezen. Echter was er in zijn verhalen een duidelijke verandering merkbaar. Hoewel hij zich in eerste instantie enkel met feesten en vrouwen bezig hield kwamen er in de verhalen steeds meer referenties naar geld verdienen en internet marketing naar voren. Omdat deze verhalen me de hele tijd bij waren gebleven besloot ik ze nog eens op te zoeken. Natuurlijk was hier en daar tussen de verhalen door wel een verwijzing naar zijn eigen website te vinden. Zo kwam ik terecht op source-wave.com. Zijn handleiding voor mensen in de wereld van internet marketing. Tot mijn verbazing verdiende Two Step oftewel Alex Becker inmiddels ongeveer 30.000 dollar per maand met internet marketing. (Nu ik dit schrijf is zijn bedrijf recentelijk geïndexeerd op een waarde van 3,4 miljoen). Nodeloos om te zeggen dat ik de week na deze ontdekking alleen nog maar te vinden was op sourcewave.com. Alle beschikbare informatie werd door mij opgezogen en mijn ogen werden geopend voor een hele nieuwe wereld. De wereld van financiele vrijheid. Omdat Alex adviseerde om te beginnen met het starten van een website over een onderwerp van je eigen passie begon ik mannenvisie.com. Een blog over persoonlijke ontwikkeling. Al snel begon ik hier het grootste deel van mijn dag aan te besteden. Hierdoor kreeg dit blog binnen vrij korte tijd een professionele uitstraling. Ik begon met het lezen van boeken over geld. Vooral “the 4 hour work week” (Timothy Ferriss) en “Rich Dad Poor Dad” (Robert Kyrosaki) hebben mijn kijk op geld veranderd. Hoewel mijn eerste intentie was om financieel vrij te zijn zodat ik simpelweg niet meer aan geld zou te hoeven denken begon de wereld van Marketing toch meer en meer mijn aandacht te trekken. Daarom was de keuze voor het onderwerp van mijn tweede website al snel gemaakt. Blogbeginnen.com was geboren. De huidige situatie Het ontdekken van Internet Marketing is nu ruim 3 maanden geleden. Zowel Blogbeginnen.com als Mannenvisie.com hebben inmiddels naar eigen zeggen een goede uitstraling. Ik schrijf nu iedere week een artikel voor beide websites. De rest van de week ben ik bezig om deze blogs te promoten en te leren over Internet Marketing. Onlangs vroeg een goede vriend van me of ik meeging naar de -Business Bootcamp-. Een weekend lang professionele training op het gebied van ondernemen en marketing voor 50 euro. Natuurlijk was de keuze snel gemaakt. Zo zat ik een paar weken geleden met 1200 man in een zaal te luisteren naar tips over het maken en laten groeien van een onderneming. Tegen het einde van deze seminars kwam natuurlijk een aanbod voor vervolg trainingen. In dit aanbod zaten 3 trainingen ter waarde van normaal 3000,- per stuk voor een totaalprijs van 3000,-. Omdat ik eigenlijk vrijwel geen geld had zat ik in dilemma. Toch besloot ik een keuze te maken. Het was mogelijk om dit geld in 9 maandelijkse termijnen te betalen. Ik besloot dat als ik echt graag wilde slagen ik dit geld wel op zou kunnen brengen. Het zal het uiteindelijk allemaal dubbel en dwars waard zijn. Dit brengt me op het punt waar ik nu ben. Mijn blogs verdienen nog vrijwel niets. Omdat ze nog zo nieuw zijn zit er ook nog maar amper een businessmodel aan vast. Hierin heb ik me wel enigszins vergist. Ik dacht dit even door te hebben en zodra ik genoeg waarde te bieden had automatisch geld te kunnen verdienen. Echter is dit een lange termijn project waaruit ik niet te snel resultaten kan verwachten. Volgende week is mijn eerste training, de Master Entrepeneur. Ik weet dat ik op de goede weg ben en dat op deze manier het resultaat uiteindelijk zal komen. Echter is er op dit moment nog niets. Door de investeringen die ik onlangs heb gedaan ben ik op dit moment in het bezit van welgeteld 10 euro 50 om vanmiddag mijn lunch te betalen. Vanavond geef ik bijles zodat ik mijn avondeten kan betalen. Ik weet dat ik me nu bevind in de zogenaamde Pain Period. Dit is een term die bodybuilders gebruiken om de periode aan te geven waarin al wel actie ondernomen word maar nog geen resultaat te zien is. Ik weet nu dat ik niet kan verwachten dat dit resultaat op al te korte termijn zal komen. Totdat dit er is zal ik dus nog een baantje moeten zoeken om mijn leven te bekostigen. Ik heb al ongeveer 20 sollicitaties verstuurd naar Internet Marketing bureaus. Dit levert alleen weinig resultaat op omdat ik pas een paar maanden ervaring heb. Ik zal dus even mijn ego opzij moeten zetten en op zoek gaan naar het beste waar ik op dit moment wel terecht kan. De komende tijd zal ik hier wekelijks mijn voortgangen neerzetten op het gebied van ondernemen en mijn leven. Zo kan ik mijn eigen acties en resultaten bijhouden en jullie hopelijk inspireren of nieuwe inzichten geven. Leuke reacties of tips zijn natuurlijk altijd welkom! Groet, Pim

Hallo Lukas, Verplaatst u zich eens in de positie van de werkgever waar u zeg, vier dagen werkt. Een werkgever is verantwoordelijk voor de uren die u bij hem draait. Hij moet zorgen voor goede arbeidsvoorwaarden, arbeidsomstandigheden e.d. Hij moet loon doorbetalen als u ziek wordt etc. Bovendien dient hij op basis van de Arbeidstijdenwet/ATW rekening te houden met minimale rusttijden en pauzetijden en maximale werkdagen en werkweken. Alle banen worden in deze bij elkaar opgeteld. Uw werkgever moet dus weten, en de werknemer dient zijn werkgever ervan op te hoogte stellen, of zijn werknemer nog meer baantjes heeft die vallen onder de Arbeidstijdenwet, want het werken bij de ene werkgever heeft invloed op het kunnen/mogen werken bij de andere werkgever. De werkgever kan voor overtreding van de ATW ook beboet worden. Het ziekterisico bij een andere werkgever heb je niet in de hand maar wordt een werknemer elders ziek, dan heeft dat wel consequenties voor jou als werkgever. En je wilt als werkgever risico's op alle gebieden, ook op het gebied van ziekte en de Arbeidstijdenwet zo klein mogelijk houden/maken. Veel CAO's en arbeidscontracten kennen mede daarom een nevenactiviteitenverbod. Echter, net zoals een concurrentiebeding of een relatiebeding moet dat uiteindelijk een wezenlijk doel dienen (en dat mag niet zijn de werknemer aan het bedrijf binden). Een beding overeenkomen "om zo'n beding maar te hebben" is niet aan de orde, net zo min de boete die er vaak aan verbonden zit. Nakoming ervan moet ook door de werkgever beargumenteerd kunnen worden. Het nevenactiviteitenverbod zoals aangegeven is blijkbaar heel erg ruim omschreven. Het geldt voor nevenactiviteiten in de vorm van arbeidsrelaties, maar ook voor werkzaamheden als zelfstandige en als vrijwilliger bij KiKa of bij de vrijwillige brandweer. Het eerste is, zoals aangegeven, niet zo vreemd dat de werkgever daar inzicht in wil hebben of zelfs moet hebben. Het tweede, een eigen bedrijfje is moeilijker te beletten omdat de uren van een (echte) zelfstandige niet meetellen in de normen van de Arbeidstijdenwet. En het derde (de vrijwilliger) zal ook wel wel loslopen, maar als dat bij een risicovolle bezigheid is wil de werkgever waarschijnlijk wel weten hoe, en of dat risico verzekerd is. Maar hij zal ongetwijfeld blij zijn als u een brandje bij hem komt blussen. Echter, als u 32 uur op 4 dagen voor uw baas werkt en nog eens 20 uur in het eigen bedrijf, dan kan het wel eens voorkomen dat u wat slaperig wordt op het eigen werk en/of dat u tijdens uw werk belaagd wordt door bellers of mailers etc voor uw eigen zaak. Nadere afspraken zijn dan gewoon wenselijk. Dit lijkt echter niet uw bedoeling. Het gaat u slechts om zeg zo'n 8 uurtjes op uw parttime dag om als zelfstandige aan de slag te gaan zonder dat u zich daarmee begeeft op het gebied van uw werkgever. Dan is er praktisch gezien geen belemmering op te werpen voor uw werkgever. Ik kan mij, zo ik de kwestie lees, geen belang indenken dat zo zwaarwegend zal zijn dat bij een rechter het nevenactiviteitenverbod echt afdwingbaar wordt inclusief de boete. Kortom, ga in overleg met uw baas. Zeg eerlijk dat u naast uw dienstverband op uw parttime dag nog zo'n 8 uurtjes als zelfstandige aan de slag wilt gaan in/op een gebied dat uw werkgever, noch uw werkzaamheden voor hem bijt. Sterker nog, misschien kunnen jullie iets voor elkaar betekenen. Ik kan mij niet voorstellen dat de werkgever onder die omstandigheden moeilijk zal (kunnen) doen. Tijdige openheid en het tijdig in overleg gaan, gaan wat mij betreft in alles voor alles, en zal bij een rechter ook in uw voordeel meespelen mocht het onverhoopt mis gaan. Sterkte met het overleg, Hans van Dongen / 6-7-2013

Veel ruzies en gedoe wordt veroorzaakt door aannames. En aannames doen we dan ook voortdurend de hele dag door. De oplossing ligt voor de hand. Geen aannames doen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Want aannames heb je nodig in het dagelijkse (sociale) verkeer. Onze aannames prikkelen ons voortdurend om iets te zeggen of te doen. Loop je naar je fiets, zegt Martine; “Hé, ga je fietsen?” terwijl je alleen maar even ging kijken of je fietssleuteltje nog in het slot zat. Ach, niks aan de hand natuurlijk en volkomen logisch om te doen. Humor is vaak gebaseerd op aannames. Ik herinner me een hilarische sketch “Soldaat op wacht’ van André van Duin. Van Dusschoten, in legeruniform met 3 sterren op z’n kraag roept; “1 ster is een 2e luitenant, 2 sterren is een 1e luitenant, 3 sterren is een..” “Hele goeie koelkast!” zegt van Duin. Ok, ik geef toe ik ben een van Duin fan, briljant vond ik ‘m. We kunnen niet zonder aannames. Zonder aannames zou ons hele sociale stelsel in de soep lopen. Denk aan ongeschudde handen, elkaar als vanzelf even aankijken in het verkeer om te zien wat de ander gaat doen, ga zo maar door. Dus is het nodig dat we ermee doorgaan. Er zijn ook situaties waarin aannames je danig in de weg kunnen zitten. Situaties van spanning, stress of angst. Bij ruzies, onenigheid of onderhuidse wrevel. Van die situaties waarin je denkt “Hij zal wel dat van me denken.”, “Dat wil ze toch niet!” of “Jan was te laat, let op, de brug stond open, wat ik je brom.” Nou, ga met die mindset maar eens een zinvol gesprek over Jan’s verlate komst aan. Veel succes! Zinvolle gesprekken zijn ten dode opgeschreven met aannames. Aannames maken niet alleen dat je oordeelt en spanning voelt. Ze zorgen ook onbewust voor onvrede en stress, zowel bij de ‘hebber’ als de ‘ontvanger’. Gelukkig is er een simpel middel tegen aannames. En dat middel heet ‘een vraag’. Maar voordat je lukraak overal en nergens vragen over gaat stellen, wat op zijn beurt ook weer tot irritatie kan leiden, is het belangrijk om te zien wanneer het vragentijd is en wanneer een aanname op zijn plaats is. Weten wanneer je een vraag stelt en wanneer niet, doet wonderen. Allereerst is het belangrijk dat je weet of je in een potentiële negatieve modus kunt raken. Is dat het geval, dan rinkelt het eerste belletje. Verder is het belangrijk dat je goed onderscheid maakt tussen wat jij vindt en wat de feiten zijn. Heb je door dat het gaat om wat jij vindt? Tweede belletje dus vraagtijd! En dan komt het pièce de resistance, de vraag stellen. Om een vraag te stellen die ook ergens toe leidt is het belangrijk dat je goed luistert naar de ander. Wat zegt hij of zij eigenlijk (écht)? Wat is (écht) belangrijk voor de ander? Heb je dat door, mix die kennis dan met wat nieuwsgierigheid. Het antwoord nodigt uit om in je valkuil te stappen. Zodra je jouw nieuwsgierige vraag hebt gesteld krijg je een antwoord. Onwillekeurig zal die rechtstreeks naar je limbisch systeem een signaal zenden met de vraag tot een reactie. “Ga je vechten of vluchten?”, vraagt je limbisch systeem. En voor je het weet ben je in de valkuil gestapt waarin je direct je mening geeft en is je winst verdampt. Waar aannames de discussie afremmen, zorgen vragen voor openingen. Stelling nemen, aannames en stevige uitspraken zorgen voor weerstand. Vragen stellen zorgt voor verbinding en opent de weg naar samenwerking, verder komen en meer bereiken. Met vragen bereik je meer. Je bereikt niet alleen meer, je bent ook meer onstpannen en dat straal je uit. Wil jij ook van een onrustige, misschien zelfs vijandige, situatie een zinvol samenzijn maken? Dan stel ik jou de vraag; “Wie ga jij komende week een vraag stellen?” Warme groet, Michael

Het is inderdaad juist dat het UWV kijkt naar wat je hebt opgegeven bij de Belastingdienst voor het eventueel terug betalen van je ww uitkering. Dit is voor het UWV de enige maat waarin ze meten. Daarbij houden ze geen rekening met een tweede (oudere) baan of stamrecht uitkering. Als je de stamrecht op een spaarrekening had gezet en vandaar inkomen had genoten was er nu niks aan de hand geweest. Geef niet op en duik flink in de pen met het UWV, er zal daar ook wel iemand moeten werken die het gaat snappen dat er in jouw geval een diepere berekening gemaakt moet worden. Succes!

Beste HL-leden, Het volgende is er aan de hand: Een maand of 2 geleden hebben wij de opdracht gekregen van Aad tot het bouwen van een website voor zijn bedrijf, deze had "grote spoed", het moest snel en perfect. Wij hebben een offerte opgemaakt, waarvoor wij akkoord kregen en we zijn aan de slag gegaan. Nadat de structuur en lay-out van de site geaccordeerd was hebben wij een aanbetaling ontvangen. Tot zo ver niets aan de hand. We waren dan ook erg blij toen Aad met nog een opdracht kwam, deze website moest gemaakt worden voor een kennis van hem uit het buitenland Bart, maar hij zou alles regelen. Mijn compagnon heeft Bart 5 minuten aan de telefoon gehad, hierna werd de telefoon overgenomen door Aad om het gesprek met mijn compagnon voort te zetten. Weer hebben wij een offerte opgemaakt, akkoord gekregen, structuur en lay-out gemaakt en de aanbetaling ontvangen. Dit werd allemaal geregeld door Aad, alle afspraken zijn met hem gemaakt en het mail- en telefooncontact is ook alleen met hem geweest. Zo werd ook de 2de aanbetaling van zijn rekening gedaan, omdat Bart in het buitenland zat. Bij zowel de eerste als de tweede aanbetaling staat Aanbetaling Website Aad. Enkele tijd later: We zouden nog wat productinformatie ontvangen en hadden dus weer een afspraak gemaakt. Tijdens deze afspraak heeft Aad (weer) aangegeven zeer tevreden te zijn. Wij hebben hem gevraagd om weer een betaling te doen. Dit was geen probleem en Aad zou dezelfde dag € 2000,- overmaken. Omdat de productinformatie nog wel even op zich zou laten wachten, hebben wij zelf de nodige research gedaan en de sites afgerond. Dit alles is ondertussen ruim 3 weken geleden en de beloofde € 2000,- is niet gekomen. Wij zijn hier natuurlijk achteraan gegaan. Dag 3 zat Aad in het buitenland en zou het de volgende dag gelijk doen. Dag 5 had Aad visite en was het vergeten. Dag 6 kwam er een smsje.: De betaling kon niet gedaan worden, want Bart was die dag met spoed opgenomen in het ziekenhuis, de hele familie was overgekomen, het was allemaal vreselijk. Bart zou waarschijnlijk ook pas over 2 a 3 weken hersteld zijn en dán zou de betaling pas gedaan kunnen worden. Wij hebben hierover met Aad gesproken en gezegd dat we het allemaal heel vreselijk vinden, maar dat we het apart vinden dat de betaling niet gewoon op het afgesproken moment gedaan is. De opdrachten hadden spoed en door de grootte van deze 2 opdrachten hebben wij in de periode dat we hiermee bezig waren geen andere opdrachten aan kunnen nemen (we hebben maar een klein bedrijf met 3.p) . Aad was hier vooraf van op de hoogte en heeft vooraf aangegeven dat hij zou zorgen dat we gewoon de betalingen zouden ontvangen. Aad zegt dat hij zijn website al bijna volledig betaald heeft (beide aanbetalingen zijn nu volgens hem tbv zijn eigen website) en dat we voor de volledige betaling van de website van Bart, bij Bart zelf of zijn broer moeten zijn. Maar Bart ligt voor zover wij weten nog steeds in het ziekenhuis en van zijn broer hebben wij geen gegevens. Aad zou ons vorige week maandag contacteren over hoe de zaken stonden, maar dit is niet gebeurd en op een mailtje van mijn kant kreeg ik vandaag de reactie dat hij donderdag pas weer terug zou zijn in Nederland. Ik weet nu echt niet wat ik moet doen. Wachten is eigenlijk geen optie, het gaat om een dusdanig bedrag dat we hier zakelijk en privé op gerekend hebben en we moeten gewoon de huur betalen. We hebben wat dat betreft nog geen reserves op kunnen bouwen. Excuses voor de lap tekst, maar het is voor mij te complex om het samen te vatten in een paar zinnen. Mijn vraag is dus: Wat moet ik doen en wie kan ik als opdrachtgever aanwijzen om te zorgen dat wij de betaling asap alsnog ontvangen. Alvast hartelijk bedankt voor het meedenken.

Op dit moment merken we de aantrekkende vraag naar ons product en hebben we het idee dat de promotie die we de laatste 6 weken gedaan hebben niet voor niets hebben gedaan. We hebben op verschillende markten en beurzen gestaan. De ANWB beurs was een hoogtepunt. We hadden daar een prachtige plek aan het strand en we hebben daar een stuk grond afgezet en hebben daar echt bakstenen goud begraven. Kinderen kwamen vanaf grote afstand aanrennen. Echt waar. Ook snapten ze gelijk wat het was en hoe het werkte. Op facebook en onze website staan video’s van o.a. deze ANWB dagen. Het grappige is dat je volwassenen het nog regelmatig uit moest leggen. Die denken te moeilijk. De reacties zijn ook erg leuk. "Nog nooit gezien.", "Wat origineel", "Waarom was het er niet toen ik kind was?" We hebben contact gelegd met campings die daar ook stonden. En met een Spaanse vakantieparkengrootheid. Die zouden ook onze HandTrux meenemen en de mogelijkheden bespreken. Ik heb inmiddels mijn standwerkerpraatje ook wel ontwikkeld. Kijken wat werkt. Wat niet werkt. Grapjes die werken en niet werken. Als ik op de Graafarm ga staan om te laten zien hoe sterk hij is zeg ik: "Ik weeg 35 kilo... te veel". We zullen de komende tijd in een aantal kranten en tijdschriften staan. Nee, niet gelijk op de cover. En niet meteen landelijk. Maar een begin is er. Dat zal ook wel helpen met de bekendheid. We adverteren doormiddel van Facebook en Linkedin en dat gaat ook goed. Het mailen naar verschillende bedrijven heeft ook zo zijn vruchten afgeworpen. Onze webshop doet goede zaken. Dus het begint te komen. Leuk is dat er nu ook gesprekken zijn met Denemarken, Spanje, Rusland, Duitsland, Frankrijk. Dit zijn vragen die we krijgen via mail van grote en kleine bedrijven. Hoe deze mensen van ons gehoord hebben is soms een raadsel. Soms is het via het Amerikaanse HandTrux of de vele (Engelse) recensies die er inmiddels geschreven zijn over de graafarm. Voordat dit concrete orders zijn duurt het nog wel even, maar de contacten zijn wel gelegd. Ondernemers snappen, dat het nog wel even duurt, voordat je écht zaken gaat doen. Maar elke week komen er klanten bij. Zowel zakelijk als particulieren. Particulieren bestellingen hebben we via Amazon en ebay uit Schotland, Ierland, Duitsland, Hongarije, Frankrijk en Italië. Zij nemen de wat hogere verzendkosten vaak voor lief. We hebben wel meer na zitten denken over onze doelgroep. Met "ouders van kinderen tussen de 5 en de twaalf" ben je er niet. Er zijn ouders die alleen goedkope zooi kopen bij een Action winkel. Er zijn ook ouders die misschien onbewust een oud Russisch gezegde kennen: "We hebben niet genoeg geld om goedkope spullen te kopen". Van mijn vrouw geleerd. Goedkoop is duurkoop vind ik toch minder mooi klinken. Enfin zijn het verschillende soorten ouders? Zo ja hoe benader je die van jou dan? Mensen die van tuinieren houden zijn ook een doelgroep of wachten we daarmee tot we ook de groenblauwe HandTrux gaan importeren die ze wel in Amerika hebben? We zijn er nog niet uit en is iets dat we al doende zullen moeten leren. We hadden een handelsnaam voor de B2B (Aldoimport) en een handelsnaam voor de particulieren "HandTrux Europe". Dat kwam omdat we met ons bedrijf Aldoimport allerlei producten uit allerlei landen wilden importeren en verkopen. Door de positieve ontwikkelingen hebben we uiteindelijk besloten dat we ons 100% gaan richten op het merk HandTrux. We hebben er werk genoeg aan, en alle aanwijzingen zijn er dat we het er de komende jaren druk mee zullen blijven. Hoewel er geen bakken met geld binnenstromen zijn we zeker niet ontevreden als we bekijken dat we nu een kleine 6 weken bezig zijn met de daadwerkelijke verkoop. Ook de grotere jongens laten zich nu benaderen en komen we verder. Dit om jullie even van een beetje actueel nieuws te voorzien. Verder met het Amerikaanse avontuur. New York here I come! Nu de kogel door de kerk was, de beslissing genomen en we nu dan een berg geld (voor onze begrippen anyway) gingen investeren kon dus dat ticket er ook nog wel bij. Het verblijf was al geregeld en ik kon bij een zoon van een peetoom van Ruzanna terrecht. (Ik maak wel eens een diagrammetje van die familieconnecties.) Ticket werd geboekt, vrij gevraagd van werk, koffer gepakt, en jezelf goed laten keuren door de Amerikaanse geheime dienst zoals elke reiziger tegenwoordig. Ik weet niet waarom maar zowel mijn vrouw en ik hebben alleen last van gezonde spanning. Er is een rust over ons die een soort zekerheid uitstraalt. Dit komt goed. Dat is een fijne basis om vanuit te werken. Ik heb al vaker tegen Ruzanna gezegd dat ik het niet met iemand anders had aangedurfd. Zij bevestigde hetzelfde naar mij. Ik zal jullie niet vervelen met details maar het is zo ontzettend belangrijk dat mensen achter je staan. En je onvoorwaardelijk steunen maar wel kritisch zijn. Kanttekeningen zetten bij sommige dingen. Vragen stellen. Je moet die ook willen horen. Ik kom ook zo ontzettend veel mensen tegen die een blok beton voor hun hoofd hebben. Het gaat er dan niet om dat mensen doen wat je zegt. Klakkeloos je advies aannemen. Maar in ieder geval horen wat je zegt. Mensen die al tegenargumenten aan het bedenken zijn voor je überhaupt bent uitgepraat. Ik denk dat het grootste struikelblok is wat een ondernemer kan hebben het ego is. Het is een trapezeact. Je moet genoeg ego hebben om ondernemer te zijn, de kar te willen en kunnen trekken, maar niet te veel ego zodat je ook nog hoort wat anderen tegen je zeggen. Advies als: "Nee je hebt geen Mercedes SLK nodig van 60 ruggen omdat je bij klanten op bezoek gaat. Die 10 jaar oude Mazda is ook prima. " Soms moet ik eigenwijs zijn, soms moet ik gewoon aannemen wat Ruzanna tegen me zegt. Maar ik hoor altijd wat ze tegen me zegt en weeg het ten op zichten van mijn instincten. Misschien kunnen jullie er iets mee. Ik skypte Ernie dat ik zou komen en hij heeft wel 5 keer gevraagd of het echt waar was. Kennelijk is het voor Amerikanen zo moeilijk te geloven dat iemand buiten zijn eigen landgrenzen gaat. De reden om te gaan waren er meer dan 1. Als eerste wilde ik zeker weten dat wat ik bestelde ook in de container terecht kwam. Ten tweede wilde ik Ernie en zijn medewerkers wel in het echt ontmoeten. Het kantoor zien, de webmaster spreken die de Amerikaanse website doet. Lauren de persoonlijke assistente van John en Ernie. Zij beheert ook de Amerikaanse Facebook. En iemand in de ogen kijken kan wel via een beeldscherm maar dit was toch leuker en beter. En last but not least: ik zou New York zien. Een stad die al langer op mijn lijstje stond. In het vliegtuig uiteraard geen seconden geslapen. Dit gaat ook moeilijk als je benen in je nek liggen omdat je geen geld voor een duurder ticket wil uitgeven. Dus redelijk gaar kwam ik aan. Op het vliegveld zou ik afgehaald worden door mijn nieuwe Armeense vriend. Laten we hem maar Jay noemen. Zijn echte naam uitspreken is een garantie dat je tong in een mitella zal hangen voor een week. Het duurde even omdat hij vast zat in het New Yorkse verkeer. Ik kocht maar gelijk wat dollars op het vliegveld. NIET DOEN! Ik kreeg minder dollars terug dan ik aan Euro’s had ingeleverd. Dat kon nooit kloppen. Er bleek 10 dollar handelingskosten te zijn. "Welcome in America" Jay kwam aangereden in zijn Taxi. Hij bleek namelijk taxichauffeur te zijn. En dat was best een goed inkomen zo hoorde ik later. Geen yellow cab en geen Limosine maar een MPV. Ik deed het er maar mee. Op het parkeerterrein van het vliegveld heb ik mijn rode overall met geborduurde logo aangetrokken. Ik zou zo het kantoor van HandTrux USA binnenlopen. Ik had wel gezegd dat ik direct vanuit het vliegveld langs zou komen maar niet dat ik mijn overall aan zou doen. Ik wijk nu eenmaal af van de norm en ben misschien naar Nederlandse maatstaven een beetje maf. De bouwhelm had ik maar thuis gelaten. Die nam te veel ruimte in en zou misschien vragen oproepen bij de Amerikaanse douane. Zo gezegd zo gedaan. De eerste die mij doorhad toen ik het kantoor binnen kwam lopen was Lauren die meteen begon te lachen. Ook de webmaster George had me al snel gezien. Ernie bleek naar het postkantoor te zijn. John was in vergadering met klanten. Ik vroeg maar gelijk of het klanten waren die mijn verkleedpartij misschien niet op prijs zouden stellen. Dat bleek niet het geval te zijn. Ik nam de tijd om het kantoor eens goed te bekijken. Het gebouw was ergens in de jaren 40 gebouwd schatte ik en het leek dan ook qua stijl op een gebouw waar Al Capone ook kantoor zou kunnen gehad hebben. Veel brede houten kozijnen met houtsnijwerk. De deuren en muren die je aan gangsterfilms deed denken. Altijd leuk om aan herinnerd te worden als je daar met een digitale emmer met geld binnenkomt. Het kantoor, rechtstreeks uit The Soprano's! Na een paar minuten kwam Ernie binnenlopen die gelijk bij het zien van mijn verkleedpartij in een deuk lag. Ik kreeg een omhelzing en een hand en maakte gelijk kennis met spring in het veld Ernie. "High Energy" noemen ze dat. Maar zeg maar even Duracel ADHD. Het is door de Skype toch anders. Een enorme energieke man. Rasoptimist en merkbaar al zijn hele leven een vechter in de spirituele zin van het woord. De band die we in de afgelopen drie maanden hadden opgebouwd was ook nu we elkaar in de analoge ogen konden kijken ook aanwezig. Bij sommige mensen heb je het gevoel dat je ze al heel lang kent en dat je blij bent dat dit ook zo is. Ernie in zijn kantoor We maakten afspraken voor de komende week dat ik in New York zou zijn en mijn Armeense chauffeur en Ernie wisten een wegrestaurant te vinden die in het midden lag tussen mijn verblijfplaats en het kantoor van HandTrux USA. Het was voor beiden een goede plek waar ze mij konden ophalen en afzetten. Zo zou het ook de komende paar dagen gaan. Ik wilde zo snel mogelijk naar de fabriek omdat ik het allemaal wel geloofde maar ik het toch allemaal wel in het echt wilde zien. Eerst maar eens slapen. We reden naar het appartement in Queens. Jay woonde hier net een maand samen met zijn Armeense vrienden die ook allemaal als taxichauffeur werkte en er een studie aan de universiteit naast deden. Het was een ruim appartement. Voor één persoon. Er stond in één kamer twee stappelbedden. Ik kreeg er daar één van toegewezen en de andere jongens reden in toerbeurten op dezelfde taxi dus die waren nooit tegelijk thuis. Wat ik de komende week ook zei ik verbleef in mijn eentje in deze kamer. De jongens stonden erop om op de bank te slapen. Want ik was gast en die geef je je laatste snee brood nog. Ook als we uit eten gingen heb ik niet één keer mogen betalen. Zelfs niet toen ik probeerde ruzie te maken mocht ik niet eens iets bijdragen in de boodschappen. Maar ruzie maken met zoveel Armeense gastvrijheid is onmogelijk. De volgende dag gingen we naar de fabriek. Hoewel HandTrux pas sinds 2011 bestaat heeft Ernie met TenTonToys wel meer producten gemaakt. En al die tijd heeft hij dezelfde fabriek gebruikt. En toen ik er was, begreep ik waarom. Ontzettend warme lieve mensen die ook nog eens hard werken, veel verstand hebben van wat ze aan het doen zijn en met hun tijd meegaan. Ik kreeg daar een rondleiding van de zoon van de oprichter. Zowel de oprichter, de zoon ervan en de kleinzoon heten Anton of Tony Karl. Echt handwerk Wat me opviel tijdens de rondleiding, is de hoeveelheid handenarbeid die er komt kijken om de HandTrux Graafarm te maken. De spuitmal spuit dan wel vloeibare kunststof in een mal, waarbij de temperatuur dan nog heel precies moet zijn. En dan heb je de twee onderdelen waaruit dit geweldige speelgoed bestaat. Maar dan moet het nog afgewerkt worden. Onder andere de letters van de merknaam moeten nog rood gemaakt worden. De scherpe kantjes worden er afgeknipt en de doos in elkaar vouwen en het in de doos doen zijn nog best arbeidsintensieve handelingen. En natuurlijk de merknaam erop! Ik werd door alle fabrieksmedewerkers bedankt voor de lekkere koekjes en de Hollandse, Delfts blauwe kadootjes. Iedereen wist wie ik was en dat was een leuk idee. We hebben nog wat zitten praten en de jongste telg van de familie heeft me de 3D modellen op de computer laten zien van de bulldozer waar nog de laatste hand aan gelegd werd. Daarna zijn we gaan eten bij een lokale eettent die heerlijke spareribs had. Tony Karl, Ernie en ik. Volgende keer verder en dan over mijn media dagje waarbij ik het kantoor van David Letterman binnen wilde stappen. (Die heeft een zoon in de HandTrux-leeftijd). En ik 55 stuks verkocht aan de portier bij de New York Times voor zijn eBay winkel!