Ja, dat mogen ze zeker maximeren, en soms ook met een goede reden: Als je bijvoorbeeld deo of tandpasta in de 2-voor-de-prijs-van-1 aanbieding hebt als grote super kun je een klant weigeren die het hele schap in een wagen gooit en wil afrekenen. Die klant heeft waarschijnlijk een zelfstandige drogisterij en kan zo goedkoper inkopen dan via de groothandel of direct bij de producent. Een maximum per klant per dag kan evt door de producent zijn voorgeschreven, of het is een kwestie van 'redelijkheid': pakweg 8 tubes tandpasta voor een particulier kan best, maar 100 lijkt me niet heel logisch.

Goedenavond! Naast mijn zzp-werk als taaltrainer verkoop ik af en toe kunst (schilderijen). Nu heb ik onlangs een stapel kunstprints laten drukken van een tekening (zgn. glicees). Een deel heb ik al verkocht aan vrienden, voor bedragen onder de €20. Ik heb deze verkocht inclusief een lijstje. En ik heb een paar vragen over hoe ik dit moet verwerken in mijn boekhouding. Klopt het dat: er geen factuur met opvolgend factuurnummer gemaakt hoeft te worden omdat het verkoop aan particulieren betreft en bedrag onder €100 is? de aangeschafte lijstjes moeten worden ingevoerd als inkoop? (of zijn dit verkoopkosten?) idem voor de factuur van de drukkerij: inkoop of verkoopkosten? ik de lijst apart moet vermelden op het betaalbewijs en daar vervolgens btw over moet heffen? (het gaat om lijstjes van onder de €5) dat ik de kunstprints moet invoeren als voorraad? (ik heb nog nooit gewerkt met voorraden) Alvast bedankt voor (eventuele) antwoorden. Ik ben echt heel blij dat dit forum bestaat, en dankbaar voor de vaak zo betrokken en behulpzame leden :-) Fijne avond, Cat.

Ik ben recent als ZZP'er gestart en lever mijn diensten voornamelijk aan particulieren. Ik bezoek cliënten thuis of op locatie, maar ben nu ook een samenwerking waardoor ik de beschikking heb over een werkruimte. De overeenkomst is dat ik een vast percentage afdraag van de inkomsten uit cliënten die ik daar ontvang. In ruil daarvoor zal de eigenaar mij ook cliënten doorverwijzen dus het is een samenwerking die voor beide voordeel biedt. We hebben dus afgesproken dat ik een vast percentage afdraag voor de cliënten die ik daar ontvang en dat ik daar maandelijks een rekening van hen voor ga ontvangen. Dit is een goede deal voor mij omdat ik dan minder vaste lasten heb (hoge huur pand) en ook gewoon cliënten thuis kan blijven helpen. Hoe moet ik dit echter in de boekhouding verantwoorden? Stel ik heb in een week 6 cliënten thuis bezocht en 4 cliënten in de werkruimte ontvangen. Het percentage dat ik daarvoor af sta is 40%. Voor het gemak zeg ik dat alle cliënten €50,- hebben betaald. 6 cliënten * €50 = €300 -- geboekt als --> (€248 inkomsten en €52,- aan BTW) 4 cliënten * €50 = €200 -- hoe boeken met de 40%?? --> (€165,- inkomsten en €35,- aan BTW) Hoe moet ik die 40% hierbij verwerken? Is het dezelfde som als daarboven, maar moet ik dan de 40% misschien apart als 'verkoop' of 'operationele' kosten rekenen? Hoe moet dat dan met de BTW? Bevat de rekening die ik ga krijgen naar rato de BTW? Dan kan ik die '40%' misschien beter als 'inkoop' of 'huur' kosten boeken? Wat is de de gebruikelijke manier om in de boekhouding een vaste vergoeding per cliënt aan een derde partij te verantwoorden?

Ik heb in 2018 wat spullen ingekocht van particulieren, netjes met een inkoop-verklaring als het boven de € 500,- is. Nu heb ik deze spullen verkocht aan particulieren met een 21% BTW factuur. Ik kwam er later achter dat je dan de marge-regeling globalisatie mag gebruiken. Dit is een stuk gunstiger en zou over 2018 best wel wat BTW schelen (paar duizend euro) Kan/mag ik dit alsnog toepassen? Moet ik de facturen dan crediteren en een nieuwe factuur aanmaken voor de marge-regeling?

Uit de toelichting van de belastingdienst: "Goederen die u van een particulier inkoopt, zijn altijd gebruikte goederen in de zin van de margeregeling, ook al zijn ze nog nooit gebruikt." Los daarvan mag je goederen, die je als margegoed hebt ingekocht (in plaats van volgens de margeregeling) volgens de normale BTW-regels (dus met berekening van BTW) verkopen. Doorgaans doe je dat alleen als je iets aan een ondernemer verkoopt. In mijn ogen moet je die keuze maken op het moment van de verkoop, niet als de klant daar achteraf nog eens om vraagt. Uit de toelichting: "Als u gebruikte goederen verkoopt aan een andere ondernemer, moet u hem een factuur uitreiken. Als u de margeregeling toepast, mag u op deze factuur geen BTW in rekening brengen. Als uw klant een ondernemer is die de BTW kan verrekenen, dan is het voor hem voordeliger als u de BTW-regeling toepast. Hij kan dan de BTW over zijn aankopen als voorbelasting aftrekken. Bij elke afzonderlijke verkoop kunt u er voor kiezen om niet de margeregeling toe te passen maar de BTW-regeling. Als uw klant dus wil dat u hem BTW in rekening brengt mag u de BTW-regeling toepassen. In dat geval berekent u BTW over de hele verkoopprijs." Let erop dat goederen die volgens de normale BTW-regels worden verkocht zowel voor de inkoop als voor de verkoop geen margegoederen meer zijn.

hallo ,dit is een moeilijke marge case waar ik niet uit kom. ik zoek op marktplaats particulieren die nieuwe producten verkopen. Die verkoop ik weer online voor 50% meer nadat ik het van hun gekocht had en dus even in mijn bezit had fysiek. Ik verkoop ze op een site waar ik dat mag verkopen, als nieuw. Die site stuurt geen btw bon mee, soms vragen mij klanten achteraf om een btw bon. Dus heel veel klanten kopen het voor 20 euro; inkoop 10 euro dus die 10euro winst= 21% marge belasting. 10/121 x21 = 1,74 dus moet ik belasting betalen en is voor de margeboekhouding en ik stuur geen factuur. Een klein deel van de klanten vraagt een btw bon wat ik hun nastuur. 20 euro /121 x21 =3.47 btw dit doe ik onder de btw boekhouding 3,47 moet ik belasting betalen. 16,53 excl btw is dat. Ik houd de marge en btw boekhouding gescheiden. Klopt dit wel? Of mag je geen margegoederen als nieuw verkopen als marge op een verkoopsite.

Ik had al wat research gedaan. En volgens mij begrijp ik hoe ik de verkoop van een marge auto correct moet inboeken. Maar ik wou het voor de zekerheid even hier vragen voor het geval dat ik het toch verkeerd doe. Het gaat hier niet om een 'auto van de zaak' maar handel in autos. Voorbeeld: Auto is gekocht van een particulier (marge) voor €1000 Boek ik in: Inkoopfactuur > €1000 > 0% BTW Nu verkoop ik de auto weer met margeregeling voor €1500. Als ik het goed begrijp moet dat dan zo: Verkoopfactuur > €1500 > 0% BTW In > €500 (incl) > 21% BTW Uit > €500 > 0% BTW Dus er word alleen BTW gevorderd over de winst. Daarna balanceer ik de 500 weer ter correctie. Dan klopt mijn kas/bank saldo, en is de correcte BTW toegepast. Mijn vragen: 1. Is dit de juiste manier om dit in te boeken ? 2. Als ik deze methode gebruik, zien mijn klanten dan niet hoeveel de inkoop van de auto was ? Want dat wil ik natuurlijk niet kwijt.

Het is betaald via bankrekening en de buitenlandse persoon is een particulier. Een officiele factuur kan hij mij niet geven. Het bedrag van de schatting door Post NL en wat er werkelijk betaald is paar honderd euro. Ik heb alleen een bewijs van Post NL, verder geen factuur van de persoon in Indonesie. Ik wil meer bij hem inkopen, maar het wel goed kunnen verwerken in de boekhouding. Het is als het ware inkopen van een particulier buiten de EU, en het is me niet duidelijk hoe ik dat BTW gezien moet regelen.

Er zit veel geld in het (door)verkopen van limited edition sneakers. Ik wil gaan kijken wat de opties zijn om deze binnen mijn eigen bedrijf te gaan verkopen. Alleen zit ik met een vraag. Deze schoenen komen alleen uit via een speciale app van Nike en Adidas. Het is een first come first serve systeem dus het is niet mogelijk om in te kopen als bedrijf. Kan je deze schoenen kopen als particulier en dan de BTW achteraf terugvragen en ook verkopen als nieuw met BTW. Alvast bedankt! [verandering: titel aangepast]

Inkoop van 500 euro is zo minimaal dat het bijna een particuliere bijverdienste is. Als je zakelijk denkt, is dat een test vooruitlopend op grotere bedragen. We weten nog helemaal niet HOE jij gaat verkopen. Misschien begin je wel een marktkraam of doe je aan party-selling. Wil je online verkopen dan zou je een blogshop kunnen starten (vertel het verhaal van je stoffen en kleuren en makers en snitzels), met tentakels naar social media en platforms zoals Etsy*. Op Etsy kom ik kleermakers tegen uit Vietnam en Venezuela die van daaruit verschepen. Dat laatste kun jij ook doen: werken als depot van kleermakers uit India. Jouw verhaal is dan: ik werk met enkele vaardige snijders uit die en die streken. De volgende producten hebben we nu op voorraad in depot in Nederland, de andere voorbeelden vergen meer tijd. Verkoop een verhaal. Zet zoiets op en zoek ondertussen uit wat de eisen zijn mbt materialen, kleurstoffen en andere zooi. * Haalde even wat namen door elkaar. Aan vakantie toe... ;)

Bedankt voor de reactie! Ondanks dat het waarschijnlijk voordeliger en handiger is om het gewoon als particulier te verkopen, geef ik toch de voorkeur om het via mijn bedrijf te verkopen en dus in mijn voorraad op te nemen omdat ze een groot publiek zullen aantrekken. Ik heb deze producten gekocht voor mijn inschrijving inderdaad, van 2 jaar tot 2 maanden tot mijn inschrijving terug. Heb van de meeste producten de factuur en het bankafschrift nog. Sommige items heb ik echter gekocht via particulieren, hier heb ik alleen het bankafschrift nog van. Ik kan het dus van mijzelf 'inkopen' via een privé storting? Is het dan ook mogelijk om dit bedrag later weer terug te storten op mijn zakelijke rekening als bijvoorbeeld een investering? Mocht ik de spullen via een privé storting terug nemen, zitten hier nog administratieve eisen aan vast? Alvast bedankt!

Waarom zou je eigen kleding inbrengen in je bedrijf en over de verkoop OB en IB afdragen terwijl je die gewoon als particulier 2e hands kan verkopen? Ook een (BTW) ondernemer mag zijn privé fiets gewoon verkopen op marktplaats zonder die in de administratie op te nemen. Dat je toevallig ook kleding inkoopt en verkoopt (met marge regeling) is wellicht wel troebel. Hopelijk kan je aantonen dat je de ingebrachte kleding niet recent hebt ingekocht als ondernemer maar lang geleden als particulier eventueel met bonnetjes. Als je de kleding toch wil "inkopen" van jezelf zou je een redelijke inkoopprijs kunnen geven in de vorm van een privéstorting. Of dat mag weet ik niet zo maar het is natuurlijk wel verdedigbaar. Het mag ook als je een prive PC inbrengt.

Sorry als ik het verkeerd begrijp, maar hoe kan ik inkoop ex btw berekenen van particulieren? Particulieren mogen toch geen btw berekenen dus kan ik deze niet terug vragen? Marges zijn gemiddeld 15-30% maar als er over de verkoop 21% btw gerekend word blijft daar niks van over.

Hey allemaal, ik hoop dat ik hier een beetje juist zit, en jullie tips hebben of zouden kunnen meedenken. Al een aantal jaar, ben ik hobbymatige bezig met het inkopen/verkopen van virtuele game items/accounts/skins/cdkeys. aangezien ik dit als particulier doe heb ik nooit btw betaald over mijn verkopen, nu ben ik werkloos geworden. en wil ik graag van me hobby een fulltime job maken, en ben ik er zeker van dat ik mijn verkopen kan verdubbelen zodra ik een website heb, en meerdere betaalmogelijkheden kan accepteren. echter wanneer ik nu voor me zelf ga beginnen, zou ik btw moeten afdragen over mijn verkopen, normaal geen probleem. alleen koop ik alles in van particulieren waardoor ik nooit btw kan terug vragen over mijn inkopen. voorbeeld: in 2017 heb ik voor 20,000 euro aan objecten gekocht, en voor 24.000 verkocht. winst 4000 euro(opgeven als overige inkomen) stel ik zou dit nu bedrijfsmatig doen, zou ik 21% btw moeten afdragen over 24,000 euro. 24000-4165,29=€19,834.71 Dit terwijl ik alles heb ingekocht voor €20,000, wat betekend dat ik verlies draai puur om het feit, dat ik geen btw kan terug vragen.(verkoop marge's ligt tussen de 15-30%) Zou je dit doen met fysieke producten, zou je in aanmerking komen voor de margeregeling. aangezien dit aangemerkt zouden worden als 2ehands producten. Nu komt de wet op de omzetbelasting uit 1968, en is de margeregeling daarna nooit aangepast. En aangezien we nu in 2018 leven, dacht ik wie weet is er ruimte om toch de margeregeling te gebruiken. Waarna ik de belastinginspecteur gevraagd heb een standpunt in te nemen. Vandaag heb ik een reactie terug gekregen van de belastinginspecteur en ben ik toch redelijk verbaasd. Wat ik al verwacht had klopt inderdaad, volgens de belastinginspecteur kunnen virtuele objecten, niet worden aangemerkt als lichamelijke goed, waardoor de margeregeling is uitgesloten. echter volgens de belasting word hier ook niet gesproken van een levering maar van een dienst. en moet ten alle tijden btw bereken over alle verkochten objecten. zonder recht op voorbelasting. Ik vind het apart dat het nu voordeliger is als particulier dan dat ik dit bedrijfsmatig kan doen, nouja voordeliger er is geen manier om normaal winst te maken. Heb hier op het forum wel vergelijkbare vragen gevonden maar niet het juiste antwoord. vandaar dat ik ze toch stel. Vragen/Ideeën De belastinginspecteur sluit af met het volgende weet iemand wat er word bedoeld met contracten? In uw rekenvoorbeeld geeft u aan dat de handel in coins zoals u dat doet nooit winst gevend kan zijn door toedoen van de omzetbelasting. de wetgever heeft er niet voor gekozen om u casus te faciliteren. Slechts aanpassing van u contracten kan wellicht oplossing bieden. Bedoeld de inspecteur hier simpel gezegd dat ik dan me marges maar moet zien te vergroten? Nu weet ik over het algemeen niet in welk land kopers zich bevinden, kunnen zich in nederland bevinden maar ook in China,USA of in elk ander land met beschikking tot internet. en is het voor mij niet te achter halen, waar een persoon zich bevind aangezien er nooit een fysiek verzend adres is. Zou ik hier nog wat mee kunnen? en bijvoorbeeld specifiek op het buitenland richten? of zou ik nog wat kunnen met Bemiddeling kosten? waarbij ik ik mezelf als bemiddelaar inzet tussen verkoper/klant en daardoor alleen de btw betaal over me winst als bemiddelaar? Zijn er mensen die iets vergelijkbaars doen? en hoe lossen jullie dit op? Zou het voor een zzper mogelijk zijn rondom dit speciale afspraken te maken, net zoals de grote multinationals? Ben zeer benieuwd naar jullie reacties en alvast bedankt voor de tijd :)

Het Klacheninstituut Financiële Dienstverlening behandelt klachten over (ondernemers)-AOV's inderdaad, maar dat staat los van de vraag of een rechtsbijstandsverzekeraar de ondernemers AOV als een zakelijke of particuliere overeenkomst ziet Wat mij betreft niet. Het is geen verzekering voor een consument. Maar mijn mening doet er hier verder weinig toe: het is geen principe-kwestie. Het hangt gewoon af van de van toepassing zijnde voorwaarden van de rechtsbijstandsverzekering: [*]het is gedekt op de zakelijke rechtsbijstandsverzekering mits (het niet is uitgesloten, en inkoop/leveranciersgeschillen zijn meeverzekerd) [*]het is niet verzekerd op de particuliere rechtsbijstandsverzekering tenzij (de verzekeraar er wel specifiek dekking voor verleent) Edit: Ik zie overigens meer heil in het voorkomen van conflicten. Dat kan oa door bij de productkeuze al te kiezen voor verzekeraars met goede klantvredenheidscijfers en verzekeringsopties met veel minder mogelijkheid tot discussie (oa sommenvarianten, beoordeling op alleen het eigen beroep en geen beoordeling met "aanpassing eigen werkzaamheden"). En door bij medische acceptatie vooraf dusdanige informatie te verstrekken dat een verzekeraar zich achteraf nooit meer kan beroepen op verzwijging. En uiteraard door waar mogelijk gebruik te maken van WGBO.

Het is bitcoin wat de klok slaat. Dertig procent erbij, twintig procent eraf. In één week. Of zelfs één dag. Mensen die er in belegd hebben moeten over een stevige hand en een sterke maag beschikken. De koersontwikkeling van de meeste cryptovaluta voelden het afgelopen jaar als een dolle achtbaanrit. En de hoeveel aandacht besteed aan het onderwerp in de media lijkt de bitcoin definitief gemeengoed te hebben gemaakt. Het gevolg is wel dat er begrijperlijkwijs ook steeds meer praktische vragen over cryptovaluta opkomen, met name als het gaat om de fiscale, jurdische en administratieve kant ervan. Soms kan de indruk ontstaan dat deze crypto currencies zó nieuw en bijzonder zijn dat het onmogelijk is om er goed mee om te gaan als het op boekhouden en belasting betalen aankomt. Ik denk dat veel mensen zich op dit punt graag van de domme (laten) houden, omdat ze in de veronderstelling verkeren dat de astronomische koersstijgingen wel eens voor een onbetaalbare belastingaanslag kan gaan zorgen. Maar is dat eigenlijk wel zo? 1. Bitcoins Om een antwoord op die vraag te vinden, zal ik eerst uitgebreid ingaan op zoveel mogelijk aspecten van de bitcoin zelf. Hoe werkt een bitcoin en wat is het eigenlijk? Hoe (ver)koop je bitcoins vervolgens? En hoe bepaal je de waarde ervan? Op basis van de antwoorden op al die vragen kan mijns inziens een vrije goede inschatting worden gemaakt hoe je vervolgens deze munt moet behandelen – en tegen welke wettelijke en fiscale beperkingen je aan kunt lopen. En die kennis is weer van belang voor het bepalen hoe je met de bitcoin om moet gaan met betrekking tot de inkomenstenbelasting, omzetbelasting, loonbelasting en vennootschapsbelasting. 1.1 Wat is bitcoin? Bitcoin draait op zogenaamde blokketentechnolgie. Een blokketen (blockchain) is eigenlijk niets meer dan een grootboek (ledger) waarin iedereen alle transacties noteert. Dat grootboek is niet opgeslagen op één centrale plaats, maar in duplicaat bij gebruikers zelf. Omdat er geen centrale opslag of controle is op de juistheid van de blokketen, wordt er binnen het systeem vanuit gegaan dat de blokketen correct is, als het bij nagenoeg iedereen hetzelfde is. Iedere gebruiker kan een nieuwe transactie toevoegen. Deze transactie wordt vervolgens meegedeeld (broadcasted) aan andere gebruikers, die de transactie controleren. Als er voldoende gebruikers zijn die de transactie hebben gevalideerd, wordt deze genoteerd in een nieuw blok (block) dat wordt vastgeklikt aan de blokketen. Als dat is gebeurd, wordt de blokketen bij alle gebruikers bijgewerkt. Het grootboek is daarna bij iedereen gesynchroniseerd. Transacties die eenmaal in het grootboek zijn opgenomen kunnen niet meer worden veranderd. Zo kan men er dus zeker van zij dat alleen de daadwerkelijke eigenaar van de bitcoins deze kan overboeken. Het toevoegen van nieuwe blokken met transacties aan de blokketen heet delven (mining). Tijdens dat proces van delven worden nieuwe transacties gecontroleerd op juistheid. Zo wordt verkomen dat dezelfde bitcoins twee keer worden uitgegeven of dat er bitcoins worden overgeschreven die niet bestaan. Het delven gebeurt door met vrij geavanceerde computers een moeilijk cryptografische puzzels op te lossen. Degene die de puzzel oplost krijgt als beloning een aantal bitcoins en een vergoeding voor alle transacties binnen het blok. Overigens is dit ook meteen een op termijn mogelijk zwak punt van de blokketentechnologie. De blokketen moet immers op steeds meer apparaten worden bijgehouden, geverifiëerd en gesynchroniseerd. En omdat het aantal transacties alleen maar toeneemt, wordt de omvang van de blokketen op ieder apparaat ook steeds groter. De schaalbaarheid op de lange termijn kan dus nog een probleem worden. 1.2 Hoe gebruik je bitcoins? Om bitcoins te kunnen ontvangen en uitgeven heb je een bitcoinportemonnee (bitcoin wallet) nodig. Als je de bitcoinportemonnee opent gaat deze alle transacties downloaden via andere bezitters van een bitcoincoinportemonnee. Dat zijn inmiddels zoveel transacties, dat het soms dagen duurt voordat alles op je eigen computer staat. Het is aan te raden om een kopie te maken van het portemonneebestand (wallet.dat). Als je die namelijk kwijt raakt, ben je ook je toegang tot de bitcoins kwijt. Je kunt de wallet ook beschermen met een wachtwoord. Maar ook hier geldt dat je het niet moet vergeten. Het wachtwoord is namelijk normaal gesproken niet meer te resetten in het geval je het bent vergeten. Al zijn er tegenwoordig ook weer websites die zich toeleggen op het kraken van je bitcoinwachtwoord. Het is natuurlijk de vraag in hoeverre je de dát moet willen. Het is mogelijk om een portemonnee te nemen waarbij de bitcoins of de blokketengegevens bij een derde partij (in de cloud) worden bijgehouden in plaats. Het nadeel hiervan is dat je erop moet vertrouwen dat het bedrijf je bitcoins goed zal beheren. Dat dat niet altijd het geval is bleek wel toen in 2013 het Mt Gox failliet ging. Om vervolgens bitcoins te kunnen betalen heb je een zogenaamd bitcoinadres (bitcoin address) nodig. Deze kun je zelf aanmaken in je wallet. Een bitcoinadress bestaat uit 26 tot 35 cijfers en letters (bijvoorbeeld 1BvBMSEYstVetqTFn5Au4m4GXg7xJaNVN3). Een beetje vergelijkbaar met een IBAN, dat tegenwoordig uit 16 tot 34 cijfers en letters bestaat (bijvoorbeeld LC14BOSL123456789012345678901234). In dat opzicht lijkt de bitcoinportemonnee een beetje op een bankrekening. Net als bij IBAN zit er bij de bitcoinsoftware een interne controle op de juistheid van elk ingetypte bitcoinadres, maar dan beter. De kans dat je per ongeluk een verkeerd bitcoinadres intypt zou 1 op 4.290.000.000 moeten zijn. 1.3 Is bitcoin anoniem? Er wordt vaak gedacht dat Bitcoins of cryptovaluta anoniem zijn, maar in feite zijn de bitcoinadressen van de bitcoin wallets zelfs minder anoniem dan een e-mailadres of een bankrekeningnummer. Een e-mailadres is meestal niet direct aan een specifiek persoon te gekoppeld, maar zodra een e-mailadres vaker gebruikt wordt, wordt het veelal ook steeds duidelijker wie er bij dat e-mailadres hoort. Bovendien zijn alle bitcoinadressen én transacties tot aan het hele begin van de blokketen toegankelijk en doorzoekbaar voor iedereen. Als je dus ooit een spelletje in de Steam Store of een pizzaatje bij Thuisbezorgd hebt besteld met bitcoins, heb je eigenlijk al een aantal broodkruimels laten vallen. Om je anonimiteit enigszins te waarborgen wordt aangeraden om voor iedere transactie een nieuw bitcoinadres aan te maken. Als iemand immers een bitcoinadres weet, kan die persoon via het openbare grootboek immers alle transacties inzien die op dat adres zijn uitgevoerd. Als je een nieuw adres aanmaakt voor een nieuwe transactie, zal alleen díe transactie met dat adres zichtbaar zijn. Bitcoinadressen zou je dus misschien meer kunnen vergelijken met de serienummers op bankbiljetten. Het verschil is alleen dat bij transacties met bankbiljetten gewoonlijk niet wordt bijgehouden welk biljet met welk serienummer bij elke transactie van hand tot hand is gegaan. Papiergeld is dus feitelijk anoniemer. Maar zelfs als je er zelf alles aan doet om anoniem te blijven, kunnen anderen door hun (betaal)gedrag alsnog je identiteit verraden. Bij elke transactie zijn immers altijd minimaal twee partijen betrokken en de mate van anonimiteit daarvan hangt af van de zwakste schakel. Via vrij eenvoudige analyse van alle transacties (die immers openbaar zijn) hebben onderzoekers al aanzienlijke stukken van het bitcoinnetwerk weten te deanonimiseren. Je kunt er dus eigenlijk niet zonder meer vanuit gaan dat je niet te traceren bent door gebruik te maken van het bitcoinnetwerk. 1.4 Is bitcoin geld? Over de vraag of bitcoin geld is zijn de meningen verdeeld, maar juridisch en fiscaal lijkt het antwoord vooralsnog: nee. Zo is er geen fysieke munt die je kunt vasthouden. Het is eigenlijk niets meer dan een stukje software. Is het dan misschien digitaal geld? Juridisch wordt bitcoin In Nederland niet gezien als geld in de zin van de Wet op het financieel toezicht, omdat er niet wordt voldaan aan alle wettelijke voorwaarden die daaraan zijn gesteld. Zo zijn bitcoins niet uitgegeven in ruil voor ontvangen geld en is er geen vordering op de uitgever van de bitcoin. Bitcoins kunnen immers alleen worden gemaakt door bitcoins te delven (minen). In 2016 bepaalde het Hof Arnhem-Leeuwarden verder dat het geen geld is in de zin van de wet, maar een ruilmiddel. Het kan worden gezien als een "zaak met de dagprijs" volgens 7:36 BW of een "vermogensrecht" volgens 7:47 BW. De rechtbank vond dat het handelen in bitcoin overeenkomsten had met de manier waarop dat gebeurt met bijvoorbeeld zilver of goud. Edelmetalen worden als belegging gezien en niet als gangbaar geld of wettig betaalmiddel. Door een uitspraak van het Europese Hof van Justitie wordt de bitcoin in fiscale zin wél min of meer als een traditionele valuta erkend, althans voor wat betreft de omzetbelasting. Voor de inkomstenbelasting lijkt het Ministerie van Financiën vooralsnog uit te gaan van een waardering volgens dat van een LETS (Local Exchange and Trade System) ofwel lokaal geldstelsel. Het vervelende van die kwalificatie is alleen dat er in het geval van bitcoin geen LETS-organisatie is en dat de waarde dus ook niet centraal kan worden vastgesteld. De Europese Centrale Bank houdt het erop dat er sprake is van een virtual currency scheme (en dus niet van digitaal of electronisch geld), vanwege het gebrek aan tegenwaarde in echte valuta. 1.5 Hoe kom je aan bitcoins? Om aan bitcoins te komen, kun je ze proberen te delven. Dat kost een hoop computerrekenkracht, maar hopelijk heb je dan na een héle lange tijd een aantal bitcoins in je wallet. De kans daarop is echter heel erg klein. Als je delvingssoftware in de achtergrond op je laptop zou draaien, zou het je zo maar honderden jaren kunnen kosten voordat je een bitcoin hebt gedolven. Om fatsoenlijk te kunnen delven heb je dus eigenlijk een computer nodig met zóveel rekenkracht dat de kans op het oplossen van de benodigde cryptografische puzzels binnen handbereik komt. De hoeveelheid hitte die vrij komt bij dat delvingsproces is zo hoog dat sommige mensen inmiddels die warmte proberen te gebruiken om hun huis mee op temperatuur te brengen. Maar als het kopen van zo’n dure computeropstelling geen optie is, kun je jezelf ook nog aansluiten bij een soort van delvingscollectief (mining pool). Daarbij zetten verschillende mensen hun individuele computers in om gezamelijk bitcoins te delven om vervolgens de gedolven bitcoins naar rato van ingezette rekencapaciteit te verdelen. Het wordt geschat dat maar liefst 80% van alle blokken door dit soort collectieven in China wordt gedolven. Als delven op welke manier dan ook geen optie is, kun je ze altijd nog gewoon kopen bij een soort bitcoinwisselkantoor (bitcoin exchange). Er zijn er inmiddels een heleboel. Coinbase in the Verenigde Staten is de grootste, maar ook in Nederland en Europa timmeren veel bedrijven inmiddels veel bitcoinhandelsplatformen aan de weg, zoals Coinbase (VS), Litebit (NL), Bitrush (NL), BTCDirect (NL), Satos (NL), Bitcoin.de (DE), Cryptopay (GB) of Spectrocoin (GB). 1.6 Wat zijn bitcoins waard? Hoeveel je voor een bitcoin krijgt bij verkoop of hoeveel je voor een bitcoin moet betalen bij aankoop hangt af van aan wie je het vraagt. De waarde van een bitcoin wordt namelijk op ieder handelsplatform afzonderlijk bepaald door vraag en aanbod. Omdat de hoeveelheid vraag en aanbod niet op ieder handelsplatform hetzelfde is, is ook de bitcoin niet overal hetzelfde waard. Toch ben ik van mening dat deze waardeverschillen een goede waardebepaling niet in de weg hoeft te staan. Eén van de makkelijkste manieren is om de dollarwaarde te gebruiken van bijvoorbeeld Coinmarketcap. Deze organisatie geldt als autoriteit op dit gebied en wordt daarom ook als bron aangehaald in (Amerikaanse) overheidsdocumenten, zoals de SEC, de Accountability Office, de House Committee on Small Business en de Amerikaanse belastingdienst. Het handige van Coinmarketcap is dat zij de waarde van de bitcoin bepalen aan de hand van een gewogen gemiddelde van zo’n 400 verschillende bitcoinwisselkantoren. Omdat Coinmarketcap de waarde van de bitcoin uitdrukt in Amerikaanse dollars, moet de waarde alleen nog worden omgerekend naar euro. Dat kan onder andere aan de hand van de officiële wisselkoerslijst van de Europese Centrale Bank (elke werkdag) of de Belastingdienst (elke eerste van de maand). Er zijn verder nog een aantal goede alternatieven, zoals Coinbase, BitcoinAverage of WorldCoinIndex. Deze websites gebruiken allemaal een vergelijkbare manier van waardebepaling, namelijk door het nemen van een gewogen of ongewogen gemiddelde van de koersen op verschillende platforms, al dan niet op basis van kwalitatieve criteria. 2. Bitcoins en omzetbelasting Het is een tijd onduidelijk geweest of er nu wel of geen btw moest worden berekend over de aan- en verkoop van bitcoin. In 2013 stelde de minister van Financiën zich nog op het standpunt dat er gewoon omzetbelasting moest worden berekend over de aan- en verkoop van bitcoins. Eind 2015 oordeelde het Europese Hof van Justitie echter dat een bitcoin niet moet worden gezien als een goed of dienst, onder meer omdat dat "Bitcoin geen ander nut heeft dan voor het doen van betalingen". Bitcointransacties zijn sindsdien vrijgesteld van omzetbelasting. Ook hoeven er daarom geen facturen te worden uitgereikt en hoeft er ook geen administratie te worden bijgehouden voor de btw. Dat betekent evenwel dat je daarom geen recht hebt op teruggave van btw over gedane investeringen of aankopen. Echter, dit laatste is alleen het geval voor zover het bitcoinverkopen betreft bínnen de Europese Unie. Je kunt namelijk alsnog btw-voorbelasting terug krijgen naar rato van je bitcoinverkopen búiten de Europese Unie. Als je dus een bitcoindelver bent en alle gedolven bitcoins aan een niet-EU partij verkoopt, mag je vervolgens ook alle betaalde btw over je inkopen en investeringen als voorheffing aftrekken. Bitcoin heeft hierdoor een status aparte. Het wordt namelijk niet als geld beschouwd, maar is desondanks binnen de EU btw-vrij vanwege het feit dat bitcoin uitsluitend de fúnctie van geld vervult. 3. Bitcoins en loonbelasting De enige manier waarop bitcoins en loonbelasting elkaar tegenkomen, is als werkgever en werknemer een loon in bitcoin of euro afspreken en besluiten om dat vervolgens voor zover mogelijk in bitcoin uit te betalen. In beide gevallen zal de werkgever zowel de aangifte als de afdracht in euro moeten doen, maar het uitbetalen van het loon kan in principe, mits met wederzijdse instemming uiteraard, gewoon in bitcoin. Dit wordt gezien als loon in natura. Er zijn echter wel een aantal praktische, wettelijke en fiscale beperkingen. Als de werknemer afspreekt om het loon te ontvangen in bitcoin, kan dat sindskort niet meer onbeperkt. Vanaf 1 januari 2015 is het verplicht dat het loon ter hoogte van het wettelijk minimumloon giraal wordt overgemaakt. Alleen het loon dat uitstijgt boven het wettelijk minimumloon mag op een andere manier worden uitbetaald, bijvoorbeeld in bitcoin. Hoewel deze regeling eigenlijk was bedoeld om schijnconstructies tegen te gaan, heeft het indirect dus ook gevolgen voor een eventuele loon(deel)betaling in bitcoin. Het kan ook zijn dat het loon zélf in bitcoin is afgesproken. Omdat de koers van de bitcoin nogal heftig op en neer kan gaan, zou het dus kunnen voorkomen dat het afgesproken loon bij een enorme koersval zorgt voor een inkomen dat – in euro – lager is dan het minimumloon. In dat geval kan de werkgever niet volstaan met het lagere bitcoinequivalent, maar zal het (hogere) minimumloon moeten worden betaald en ook daarover loonbelasting moeten worden ingehouden. Bovendien geldt dan nog steeds de bovenstaande antischijnconstructiemaatregel, waardoor in zo’n geval het héle loon giraal in euro moet worden overgemaakt. Een bijkomend nadeel kan zijn dat de werkgever telkens een nieuwe loonstrook moet overhandigen, zelfs bij een vast loon. Er zal immers telkens een andere hoeveelheid bitcoin worden overgemaakt in verband met de wijzigende wisselkoersen. Normaal gesproken hoeft de werkgever immers geen nieuwe loonstrook te maken, als er geen wijzigingen zijn in de uit te betalen bedragen ten opzichte van de vorige loonstrook. Voor de omrekening van de waarde van bitcoin naar euro geldt overigens het einde van de laatste dag van het aangiftetijdvak als peildatum. Praktisch gesproken kan het nog een ander vervelend gevolg hebben voor de werknemer. De Europese Hypothekenrichtlijn maakt banken huiverig om loon als onderpand te accepteren, als dat loon niet in euro wordt uitbetaald. De richtlijn verplicht banken namelijk om ook het (toekomstige) valutarisico op waarde te schatten en kunnen op basis daarvan dan ook hypotheekaanvragen afwijzen. 4. Bitcoins en inkomstenbelasting of vennootschapsbelasting Het kan verleidelijk zijn om te denken dat het voor de Belastingdienst onmogelijk is om te achterhalen hoeveel bitcoins iemand heeft en dat je daarom makkelijk weg kunt komen met het verzwijgen van bitcoininkomen of –vermogen. Think again. Zeker als het aantal bitcoinaccepterende bedrijven blijft toenemen is mijn inschatting dat door het toegenomen gebruik van de bitcoin het ook steeds makkelijker zal worden om personen en bedrijven aan bitcoinadressen te koppelen. Maar er zullen ook juridische middelen kunnen worden ingezet om de identiteit achter bitcoinaddressen te achterhalen. In de Verenigde Staten won de Belastingdienst al een zaak waarbij zij vervolgens toegang kreeg tot zo’n 14.000 bitcoinrekeningen om navorderingsaanslagen te kunnen sturen. In Nederland is dat ook mogelijk. De fiscus kan in principe tot 5 jaar na dato (of in sommige gevallen zelfs tot 12 jaar) nog een navorderingsaanslag sturen. Als door voortschreidende technieken of juridische armslag alsnog kan worden bepaald van wie bepaalde bitcoinadressen zijn (geweest), kan de Belastingdienst navorderen en een vergrijpboete opleggen tot 300% afhankelijk van het soort inkomen. 4.1 Bitcoins and inkomstenbelasting (box 1) Het is een misvatting dat als je als particulier actief handelt in of delft naar bitcoins dat de winsten (en verliezen) automatisch in box 1 van de inkomstenbelasting thuis horen. Dat is namelijk niet zo. Maar zelfs als dat wel het geval is, dan is er nog niet automatisch sprake van winst uit onderneming. Het kan ook worden belast als resultaat uit overige werkzaamheden zonder recht op allerlei fiscale ondernemersfaciliteiten. Zodra er géén sprake is van zogenaamd ‘normaal’ vermogensbeheer zal het inkomen uit handelen in of delven naar bitcoins in box 1 moeten worden opgegeven. Als er sprake is van actief handelen of delven, moet er uitzicht zijn op een bron van inkomen. Is dat niet het geval, dan wordt de winst op de bitcoins niet in box 1, maar de waarde ervan in box 3 belast als ‘overig vermogen’ (zie 4.3 Inkomstenbelasting over bitcoins als privévermogen (box 3)). Als je zelf in je eentje bitcoins delft en bij toeval bitcoins hebt gedolven, wordt dit overigens niet als inkomen gezien mede op basis van de pyramidespel-arresten. Dat heeft te maken met het feit dat – onder normale omstandigheden – het zelfstandig delven naar bitcoins zo’n lage kans op success oplevert, dat het niet kan worden aangemerkt als iets waarmee een voorzienbaar voordeel mee valt te behalen. Ook dan hoort het in box 3 thuis. Het actief delven binnen een delvingscollectief maakt de kans op succes een stuk groter en winsten voorzienbaar. De gedolven bitcoins zullen dan ten minste worden belast als resultaat uit overige werkzaamheden. Daar staat tegenover dat alle relevante kosten ook mogen worden afgetrokken. Als je voldoet aan de ondernemerschapscriteria wordt het belast als winst uit onderneming en kun je ook gebruik maken van aftrekposten voor ondernemers. Zodra bitcoins als bron van inkomen kan worden aangemerkt, ontstaat de vraag hoe die dan vervolgens op de balans van de onderneming moeten worden opgenomen, hoe eventuele winsten en verliezen moeten worden verantwoord en hoe die dan vervolgens worden belast. Aangezien bitcoins geen geld zijn, lijkt het opnemen onder liquide middelen uitgesloten. Toch zijn er sommige boekhoudprogramma’s, zoals Moneybird, die ondersteuning bieden voor bitcointransacties alsof het om vreemde valuta of anderszins liquide middelen gaat. Mijns inziens wringt dat met het feit dat bitcoin voor de wet geen geld is. Het kan echter een snelle oplossing zijn om ten minste koersverschillen makkelijk in te boeken. In mijn optiek hoort de bitcoin op de balans thuis onder Effecten of anders onder Voorraden (grond- en hulpstoffen). Volgens de in Nederland algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (Dutch GAAP of Generally Accepted Accounting Standards) mag er voor deze zaken zowel worden gekozen voor het inboeken van deze zaken voor [*] de kostprijs of de lagere opbrengstwaarde of [*] de actuele waarde. De wet gaat standaard uit van het voorzichtigheidsprincipe, hetgeen eerder voor de eerste optie pleit. Het gevolg is dat uitsluitend gerealiseerde (koers)winsten op bitcoinverkopen in de winst vallen. De waarde kan worden bepaald op basis van de waarde zoals gepubliceerd op bijvoorbeeld Coinmarketcap of Bitcoinaverage en eventueel omgerekend naar euro via de wisselkoerslijst van de ECB of de Belastingdienst. Het kan handig zijn om in het achterhoofd te houden dat (veel) gedolven, maar verder binnen de onderneming ongebruikte bitcoins naar verloop van tijd kunnen worden aangemerkt als overtollige beleggingen. Het gevolg daarvan zou kunnen zijn dat de waarde van de bitcoins dan op enig moment verhuist van zakelijk naar particulier vermogen. Er moet dan alsnog fiscaal worden afgerekend over de waardeverandering van de bitcoins in box 1, terwijl het bitcoinsaldo vervolgens het jaar erna meetelt voor box 3. 4.2 Bitcoins en vennootschapsbelasting (box 2) Voor bv-ondernemers wordt de winst simpelweg belast met vennootschapsbelasting en vervolgens met inkomstenbelasting in box 2 bij het uitkeren van de overgebleven winst als dividend. De waardering en verwerking zijn in principle hetzelfde als bij een IB-ondernemer (zie 4.1 Bitcoins and inkomstenbelasting (box 1)). Het verschil is wel dat door het feit dat de bv een eigen rechtspersoon is en dat er geen ondernemersfaciliteiten op het spel staan er geen probleem is met eventuele herkwalificatie van de aangehouden bitcoins. Deze blijven dus gewoon op de balans van de onderneming staan. Een klein nadeel zou wel kunnen zijn dat de omvang van het tegoed uiteindelijk zichtbaar wordt voor de buitenwereld vanwege de publicatieplicht voor de jaarcijfers. In dat licht kan het voorzichtigheidshalve handig zijn om te waarderen tegen de kostprijs of de lagere opbrengstwaarde in plaats van de marktwaarde. Gek genoeg is het door een gekke wettelijke samenloop voor de micro-bv met een jaarrekening op commerciële grondslag niet mogelijk om een keuze te maken. Daarvoor is het namelijk verboden beleggingen tegen marktwaarde te waarderen. Overigens is het waarderen van de bitcoins tegen kostprijs of de lagere opbrengstwaarde tevens verplicht als er wordt gewerkt volgens de International Financial Reporting Standards (IFRS). 4.3 Inkomstenbelasting over bitcoins als privévermogen (box 3) Als er sprake is van een privé bitcoinportemonnee, dan zal deze in box 3 moeten worden opgegeven. Dit is in lijn met een zelfde besluit van de Amerikaanse fiscus in 2014. De Nederlandse fiscus belast de waarde als ‘overige bezittingen’. De waarde kan ook hier worden bepaald op basis van de waarde op Coinmarketcap of Bitcoinaverage met omrekening via de wisselkoerslijst van de ECB of Belastingdienst. Daytraying in bitcoin als privépersoon verdient nog een speciale vermelding, omdat er vaak onterecht van wordt uitgegaan dat dit in box 1 moet worden opgegeven. Dat is niet zo. Om te handelen in bitcoins is op zich geen speciale kennis vereist vanwege de hoge mate van speculatie. Daghandel in bitcoins wordt daarom gezien als een vorm van (speculatief) beleggen en is het daarmee belast in box 3. "Het hebben van ervaring en deskundigheid op het gebied van optiehandel is niet gelijk te stellen met het hebben van voorkennis.", alsdus de Hoge Raad in een vergelijkbare zaak over daghandel in opties. De peildatum voor de aangifte van de waarde in box 3 is exact 1 januari van het belastingjaar om 0:00 uur Nederlandse tijd. Het is eventueel te verdedigen om uit te gaan van de slotkoers op de laatste handelsdag vóór deze peildatum (zoals bij effecten). Dat laatste zal alleen niet vaak van toepassing zijn, aangezien de handel in bitcoin wereldwijd is en de handel niet echt gebonden aan tijd. Er zal dus in de meeste gevallen een koers bekend zijn op dit exacte fiscale peilmoment. Als er gebruik wordt gemaakt van buitenlandse websites moet er bovendien goed worden gekeken naar de tijdzone. De koers die gebruikt moet worden is namelijk niet de koers om 0:00 uur in de desbetreffende tijdzone, maar de koers op het moment dat overeenkomt met die van 0:00 uur Nederlandse tijd (Midden-Europese Tijd plus één uur ofwel CET+1). Conclusie Alles overziende denk ik dat er voldoende wettelijke en fiscale aanknopingspunten zijn om de bitcoin netjes en volledig op te nemen in de zakelijke administratie. Dat heeft echter ook tot gevolg dat deze nieuwe munt gewoon wordt betrokken in alle relevante belastingen zoals dat ook gebeurt met alle andere zaken. Voor de huis-tuin-en-keukenbelegger zal de klap niet echt hard aankomen, zeker niet nu het nieuwe kabinet heeft besloten om de vrijstelling in box 3 te verhogen en het fictieve rendement te verlagen. Maar ook voor de ondernemende delver of belegger zal het allemaal niet zo'n vaart lopen als er alleen hoeft te worden afgerekend over daadwerkelijk gerealiseerde koerswinsten.

Nou, dat staat er wel als je goed leest. Het werkt als volgt: Stel (een beetje ver gezocht misschien, maar dit is het principe) dat je een plaatje inkoopt van een particulier voor 1 euro. Plus nog een plaatje van een bedrijf voor 2 euro (en daar krijg je dan een factuur voor met 35 cent BTW!). Je maakt hier een pakket van (dat heet dan 'samenvoeging') en je verkoopt dit voor 5 euro. Dan kan je ook de margeregeling toepassen en ben je dit aan BTW verschuldigd: - De marge is 4 euro ("margeverkoop" 5 euro, "margeinkoop" 1 euro), dus je bent 69 cent verschuldigd. - En je kan de 35 cent voorbelasting terugvragen, dus je moet per saldo 34 cent afdragen. Als je dit 'allemaal' van dezelfde particulier had ingekocht, dan was het resultaat precies hetzelfde: De marge was 2 euro geweest (verkoop 5 euro, inkoop 3 euro) en dus 34 cent aan BTW verschuldigd. (nou ja, je kan wel één cent afrondingsverschil krijgen, omdat de voorbelasting niet meer apart in de aangifte staat...)

Beste leden, Ik pas de margeregeling in mijn antiekhandel al toe, en dat gaat prima en is duidelijk. Echter, er doet zich nu een situatie voor waarbij ik overweeg om mijn activiteiten uit te breiden met de verkoop van verzamelobjecten (denk bijvoorbeeld aan voetbalplaatjes, als vergelijkbaar voorbeeld) die ik op 3 verschillende manieren inkoop: - Rechtstreeks van een particulier - Als onderdeel van een grote verzameling van een particulier - Als onderdeel van een nieuw 'pakje voetbalplaatjes' van de fabrikant waarbij ik ook BTW betaal Ik begrijp dat de margeregeling toepasbaar is op situatie 1 en 2. Aangezien ik dan geen BTW betaal, is er ook geen vooraftrek, en bereken ik zelf BTW over de winstmarge. In situatie 3 betaal ik BTW om de (voorbeeld) voetbalplaatjes in te kopen, maar ik weet niet welke voetbalplaatjes ik aan ga treffen. De verkoopprijs bepaal ik pas nadat ik de pakjes heb geopend. Ik open het pakje en verkoop vervolgens de plaatjes los weer door. Op dit moment zijn de plaatjes niet langer te onderscheiden van plaatjes die ik elders onder de margeregeling heb aangeschaft. - Zijn de plaatjes nog 'nieuw' op het moment dat ik ze individueel doorverkoop, en moet ik dus over het gehele bedrag dat ik voor elk individueel plaatje ontvang BTW afdragen? - Of zijn de plaatjes nadat ik ze zelf uit het pakje haal niet langer nieuw en kan ik ze dan verkopen onder de margeregeling? - In geval 1 kan ik dan ook de BTW van de nieuw gekochte pakjes als vooraftrek opgeven, neem ik aan. Hoe zit dit in geval 2? Een ander voorbeeld zou bijvoorbeeld het uit elkaar halen van een nieuw product en de losse onderdelen apart verkopen zijn. Wat zijn hiervoor de regels? Hartelijk dank alvast voor jullie reactie(s)!

Goedendag, Binnenkort ga ik mijn eigen zaak beginnen met inkoop-verkoop tweedehands spullen. Ik ga vaak van particuliere kopen. Mijn vraag is hoe moet ik dat in mijn administratie aantonen. Ik heb weleens gelezen, gehoord over zoiets als kwitantie die ik moet gebruiken. Maar hoe en wat moet ik dat precies doen weet ik niet zeker. Weten jullie hoe dat werkt? Andere vraag is, ik ga betalen btw over het verschil tussen inkoop en verkoop. En mijn vraag is, als ik iets ga kopen voor 100 euro maar benzine die ik gebruik om daar naartoe te gaan en terug was 10 euro en kosten om deze spul terug in goede conditie te brengen was ook 10 euro (materialen) en eindelijk ga ik dit spul verkopen voor 150 euro, moet ik btw betalen over die winst 30 euro dus in dit geval 5,21 euro? Zo werk dat? Alvast bedankt, Met vriendelijke groet, Konrad

Bart, het zou verstandig zijn als jullie beide los van elkaar een paar uur fiscaal/juridisch advies inkopen. Een VOF lijkt mij niet het middel om merknamen (een merknaam) en (ander) intellectueel eigendom in te plaatsen en met een particulier kun je geen VOF starten, dat doe je voor zover ik weet eventueel met een vennoot/ondernemer (beter gezegd natuurlijk persoon die zich als ondernemer aanmeldt of andere rechtspersoon!?). In een onduidelijke of vrijblijvende samenwerking schuilt m.i. tevens een gevaar dat de BV als werkgever gezien zou kunnen worden of is er mogelijk geen sprake van een onderneming. Wat zou er gebeuren met eigendommen en rechten als jullie wegen zich goed- of kwaadschiks scheiden na investeringen/inspanningen van beide? Het is verstandig om daar bij voorbaat informatie over in te winnen en afspraken over te maken, zie het vennootschapscontract wat Norbert oppert. Of zie anders topics op HL waar partijen in conflict raken of met lege handen komen te staan na bergen werk verzet te hebben. Groet, Highio

Goedenavond, Dit is mijn eerste post op higherlevel en ik heb op het internet gezocht naar een antwoord, maar helaas niks kunnen vinden. Misschien dat jullie mij kunnen helpen. Sinds kort ben ik aan het overwegen om een webshop te beginnen. Afgelopen vakantie in Turkije heb ik iemand leren kennen die tekstiel verkoopt op de markt, zowel nieuw als tweedehands. Des betreffende persoon heeft geen bedrijf dus kan ook geen facturen uitschrijven. Ook wilt hij eventueel om mij te helpen met het bedrijf, kleding toesturen zonder dat ik hem direct betaal, maar pas betaal als het verkocht is. Daarnaast las ik wat over een ATR certificaat, maar dat is n.v.t., omdat hij dus geen bedrijf is. - Kan ik inkopen bij een particulier en hoe geef ik dit aan in Nederland? - Betreft het tweede dat ik pas betaal als het verkocht is zijn door ook opties voor? Las dat er consignatieverkoop was, maar is dit ook mogelijk met iemand die geen bedrijf heeft en die buiten de EU woont? Mijn dank is groot!

als jij nieuwe goederen inkoopt in china en daarna verkoopt op marktplaats dan is de margeregeling niet van toepassing. maar gelden de normale btw regels. Alleen als je gebruikte goederen inkoopt van particulieren (die dus geen btw kunnen rekenen) en die verkoop je door aan derden dan is de margeregeling van toepassing en in een aantal andere benoemde situaties. Als particulier verkopen op marktplaats kan dat alleen als je prive eigendommen verkoopt, bijv een winterjas die je niet meer draagt of een oudere prive laptop die je hebt vervangen. Zodra je speciaal gaat inkopen om te verkopen is het altijd handel of je dat nu via marktplaats, een eigen webshop of de achterbak van je auto doet maakt niet uit.. maar jij bent geen handelaar in margegoederen zoals je het nu beschrijft.

ok dat snap ik geloof ik maar hoe werkt het als (zal wel regelmatig voorkomen denk) hij een btw auto/motor inkoopt bijvoorbeeld van een lease maatschapij en deze aan een particulier verkoopt met de zelfde inkoop en verkoop bedragen die ik noem?

Bij de margeregeling hangen inkoop en verkoop nauw samen: je rekent alleen btw over het verschil. De volledige btw over inkoop aftrekken en vervolgens alleen op de verkoop de margeregeling toepassen, kan niet. De margeregeling gaat er vooral van uit dat je inkoopt van particulieren, maar particulieren mogen geen btw rekenen en geen btw-facturen uitreiken. Dan is er dus ook geen als voorbelasting af te trekken btw over de inkoop.

ik ben er zelf uit geloof ik? als hij als btw motor inkoopt en als btw motor verkoopt(dus zakelijk verkoopt) verdient hij 1661 euro naar verrekening btw(inkoop 2095 btw verkoop 2434 btw) als hij als marge motor inkoopt en als marge motor verkoopt verdient hij 1653 euro naar verrekening btw(347 euro) alleen snap ik nog niet hoe het word berekend als het btw inkoop is en marge verkoop(verkoop aan een particulier)