Goedendag, Ik heb een webshop en ben aan het kijken of ik mijn producten in fysieke winkels kan gaan wederverkopen. Nu vroeg ik me af wat voor prijs ik kan hanteren en wanneer het voor hen interessant is. ik heb bijvoorbeeld een winkel bezocht en hier liggen ook andere sieraden. Deze prijzen gaan van 35-65 euro. Mijn prijzen liggen lager (19.50-39.50). Nu vroeg ik me af, aangezien ik een uniek product aanbied, of ik mijn verkoop prijs vast kan houden en zij daar zelf een marge op kunnen doen. ik hoor graag wat jullie ervaring is! En mochten jullie nog tips hebben omtrent verkopen in winkels (opstellen contract, wat te vertellen in pitch, minimale bestelbedrag etc) dan hoor ik het heel graag! alvast dank

Voor alle wederverkopers hier op het platform: Ik verkoop sieraden in mijn webshop en wil gaan starten met wederverkoop aan fysieke winkels. Nu vraag ik me af, hoe doen jullie dat met retouren? Als een klant een (kapot) item komt terugbrengen in de winkel? Laat je dat aan de winkel zelf over en vergoed je enkel de kapotte items? Of hoe doen jullie dit?

Wat bedoel je met wederverkoop?

Dat verschilt nogal, er zijn ook wel gevallen van vendor lock in waarbij je de code uberhaupt niet mag (laten) aanpassen anders dan door de leverancier ervan. Die situatie moet je sowieso zien te vermijden. Andere 'vallen' kunnen bijvoorbeeld zijn dat je code niet mag verkopen aan een derde, bijvoorbeeld bij overname van de gehele website. Uiteraard betaal je voor code die je zelf mag doorontwikkelen en (onbeperkt) wederverkopen aanzienlijk meer. Dat laatste aspect maakt je tot directe concurrent van de oospronkelijke leverancier. Als je dat van plan bent kun je de code het beste laten ontwikkelen door iemand in loondienst, dan behoud je als werkgever normaliter altijd het intellectueel eigendom van alles wat tijdens werktijd ontwikkeld wordt.

L.S., Allereerst: ik ben geen fiscalist of jurist, maar wel buitengewoon geinteresseerd! Ik ben vennoot in een vennootschap onder firma samen met mijn vader. We hebben een intentieverklaring naar de belastingdienst voor een geruisloze inbreng naar een B.V. gestuurd. Ik heb dus een keuze! ONDERWERP 1: HET KOPEN VAN EEN BEDRIJFSPAND Ik en/of mijn vader willen graag een bedrijfspand kopen om daar onze eigen onderneming in te vestigen. In het geval dat we ervoor kiezen onze onderneming voort te zetten in de BV-vorm: (vraag 1) Hebben we dan de keuze om deze in box 3 te laten of zijn we verplicht deze aan te merken als ter beschikking stelling waardoor deze in box 1 terecht komt? Ik verwacht niet dat het de BV slecht zal gaan (dat is het uitgangspunt bij mijn vragen). Ik heb het gevoel dat ik het pand liever in box 3 heb, ondanks de terbeschikkingsvrijstelling. Ik heb veel gelezen en het voordeel van de terbeschikking zit volgens mij in het aftrekbaar verlies wanneer de lening niet terugbetaald wordt (en dat voordeel verwacht ik dus niet te gaan gebruiken): als je als privé persoon een daadwerkelijke lening aan je BV hebt verstrekt en deze valt onder de terbeschikkingsstelling dan wordt het geheel aan kosten en opbrengsten rondom die lening gezien als een soort onderneming. Mocht de BV waaraan je het geld geleend hebt de lening niet terug betalen dan kun je dat dus ook als verlies aanmerken. (vraag 2) Is het een stomme gedachte om het pand graag in box 3 te hebben? Of zitten er voordelen aan de terbeschikkingstelling? Het lijkt als volgt: Ontvang je geen of een te lage vergoeding voor een ter beschikking gesteld vermogensbestandsdeel dan moet je een aan zakelijk gelijk gestelde vergoeding opgeven in box 1: link Of het verschil tussen de ontvangen vergoeding en de aan zakelijk gelijk gestelde vergoeding dan vervolgens ook weer in de BV aftrekbaar is, is mij onbekend. Als het je gebeurt dat je privé geld in de onderneming zit maar je bent geen terugbetalingsverplichting overeen gekomen dan is het geen ter beschikking stelling en mag het verlies niet in aftrek worden genomen (http://zoeken.rechtspraak.nl/ResultPage.aspx?snelzoeken=t&searchtype=ljn&ljn=BZ2233) Of je, als je in de daaraanvoorafgaande jaren, wel steeds in box 1 de ter beschikking stelling opgegeven hebt en/of had moeten geven (al dan niet tegen de hogere fictieve aan zakelijk gelijk gestelde rente) en deze dan wel of niet terug krijgt, is me onduidelijk. Zou het dan zo werken dat je het beste alleen op papier zou moeten zetten: “De BV vergoed mij X% over € 100,000”? Hierdoor is geen terugbetalingsverplichting overeen gekomen en blijf je dus uit de TBS maar ontvang je wel rente in box 3! O.a. geraadpleegd: http://www.accountant.nl/readfile.aspx?ContentID=65441&ObjectID=738959&Type=1&File=0000032122_Uit_TBS.pdf http://www.belastingtips.nl/fiscaaladvies_dossier/vermogende_particulieren/belastingvrij_beleggen_box_1_of_3/ https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?board=49;action=display;threadid=19565;start=0 http://www.ondernemingsbeurs.nl/vpagina.asp?pag=45 http://www.dganet.nl/actualiteiten/170-februari-2012-een-zachte-lening-onzakelijke-leningen-en-de-dga http://zoeken.rechtspraak.nl/detailpage.aspx?ljn=BN3442 In het geval van een eenmanszaak: Dan krijg je te maken met de vermogensetikettering en is het bedrijfspand verplicht bedrijfsvermogen. (vraag 3) Maar geldt deze verplichte vermogensetikettering ook voor een vennootschap onder firma? Relevant in dit kader lijkt: Uit de Tweede Kamerstukken 1978/79, 15300, Hoofdstuk IXB en XIII. NBr 21, blz. 27 ontleen ik het volgende “van terbeschikkingstelling is geen sprake indien, in het voorbeeld, de maten A, B, C en D het praktijkpand gezamenlijk verwerven. Civielrechtelijk gezien ontstaat er in dit geval mede-eigendom, en wel gebonden mede-eigendom. Dit houdt in dat geen van de maten bevoegd is zelfstandig over zijn aandeel in het praktijkpand te beschikken. Daarom is in dit geval geen sprake van terbeschikkingstelling van het pand aan derden”. (Bron: http://www.ethesis.net/belasting/belasting.htm) Belastingtechnisch zijn maatschappen en firma's exact gelijk, (vraag 4) toch? Er zijn meerdere sites, maar http://www.lancelots.nl/bedrijfsvoering/rechtsvormen/maatschap zegt het heel duidelijk: - Bij een maatschap zijn de leden (maten) ieder voor een gelijk deel aansprakelijk voor de schulden van de maatschap. - De leden van een VOF (vennoten) zijn ieder geheel aansprakelijk voor de schulden van de vennootschap, dus ook voor schulden die een mede-vennoot heeft gemaakt. (Vraag 5) Of is de verplichte vermogensetikettering bij een firma (doordat bij een firma de vennoten geheel aansprakelijk zijn voor de schulden van de venootschap) wel van toepassing en niet bij een maatschap (doordat zij slechts voor een gelijk deel aansprakelijk zijn voor de schulden van de vennootschap)? http://zoeken.rechtspraak.nl/detailpage.aspx?ljn=BX4034 lijkt in dit licht ook een rol te spelen. (Vraag 6) Is het niet strijdig met de Algemene beginselen van behoorlijk bestuur, met name het gelijkheidsbeginsel (artikel 1 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens) dat ik, nu het om verhuur aan mijn eigen onderneming gaat, anders belast wordt, namelijk in box 1, terwijl als ik aan een vreemde verhuur rendement maak wat belast wordt volgens box 3? Ik begrijp daarbij natuurlijk dat het pas gelijk is als de overeenkomst aan je eigen onderneming net zo zakelijk is als de overeenkomst aan "de vreemde", maar aan dat vereiste kan natuurlijk voldaan worden. (Vraag 7) En waarom is het zo dat ik, wanneer ik een pand aan mezelf verhuur ik mijn vermogen rendabel maak op een wijze die normaal, actief vermogensbeheer te boven gaat, en wanneer ik aan een ander verhuur niet? (artikel 3.91 lid 1) Verder ingegaan op méér dan actief vermogensbeheer: http://www.foedererdfk.com/clienten/foedererdfk_nieuws_05-10/vastgoed_in_priv.html geeft aan: “Meer dan normaal actief vermogensbeheer Wanneer inkomsten uit vermogen worden verkregen door meer dan normaal actief vermogensbeheer vallen ze niet in box 3, maar in box 1 (als resultaat uit overige werkzaamheden). De wet noemt als voorbeelden van ‘meer dan normaal actief vermogensbeheer’: A Het verrichten van werkzaamheden die erop gericht zijn om extra rendement te behalen. B Het in belangrijke mate zelf verrichten van groot onderhoud en andere aanpassingen aan een zaak. C Het benutten van voorwetenschap.” Met betrekking tot A en B zie ik https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?board=49;action=display;threadid=16971. Dat geeft ook aan dat méér dan normaal vermogensbeheer vooral (bij blijvend bezit) om de beheersactiviteiten gaat (om verschuiving naar box 1 te voorkomen kun je die het beste uitbesteden) en (bij verkoop) om de activiteiten rondom de verkoop gaat zoals “tijd geinvesteerd in het zo goed mogelijk kunnen verkopen van vastgoed: onderhoud, verbouwingen, de boer op om kopers te interesseren, etc” Met betrekking tot C: In http://zoeken.rechtspraak.nl/detailpage.aspx?ljn=BZ0265 : “4.10 Met de invoering van artikel 3.91, eerste lid, onderdeel c, van de Wet is niet beoogd af te wijken van de jurisprudentie onder de Wet IB 1964 ten aanzien van andere inkomsten uit arbeid (HR 9 oktober 2009, nr. 43 035, LJN BI0481, BNB 2010/117). Uit de onder de Wet IB 1964 gewezen arresten volgt dan, dat het voordeel dat is behaald bij aan- en verkoop van onroerende zaken een resultaat uit overige werkzaamheden kan zijn, indien de aankoop is geschied met het oogmerk om door wederverkoop een voordeel te behalen en dit voordeel bij de aankoop redelijkerwijs voorzienbaar was (HR 22 september 1982, nr. 21.152, LJN AW9459, BNB 1982/324). De toepasselijkheid van artikel 3.90 van de Wet in situaties van aan- en verkoop van vermogensbestanddelen vloeit voort uit het geheel van feiten en omstandigheden ten tijde van de aan- en verkoop, waarbij essentieel is dat de aankoop is geschied in de wetenschap dat tegen een hogere prijs kan worden verkocht (HR 9 augustus 1996, nr. 31 081, LJN AA1948, BNB 1996/333).“ Hier wordt duidelijk dat kennis dat een pand voor méér verkocht kan worden gezien wordt als voorwetenschap. In mijn casus zou deze kennis de wens van de BV om te huren tegen een bepaalde prijs kunnen zijn. Volgens mij wordt dat argument onderuit gehaald in http://zoeken.rechtspraak.nl/detailpage.aspx?ljn=BN9739 en http://zoeken.rechtspraak.nl/detailpage.aspx?ljn=BN9759 waarbij “de kennis van rentetarieven op spaarrekeningen ook niet als een bijzondere vorm van kennis aan te merken is in de zin van artikel 3.91, lid 1, letter c, van de Wet IB 2001.”. Hierop wordt in deze thread door Joost Rietveld ook gereageerd: https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?board=49;action=display;threadid=39780 Zelfs wanneer iemand op het gebied van zijn eigen professie verkoopt hoeft er geen sprake te zijn van bijzondere voorkennis (http://zoeken.rechtspraak.nl/detailpage.aspx?ljn=BO1253) deze man behaalde een verkoopwinst op panden en is WOZ-taxateur! Volgens de laatst aangehaalde uitspraak is het ook van belang dat het pand marktconform is aangekocht. In diverse uitspraken (ik heb op een enkele uitzondering alleen de uitspraken van de Hoge Raad genomen) waarin de werkzaamheden normaal vermogensbeheer te buiten gaan lijkt vooral de onderneming als duurzame organisatie van kapitaal en arbeid belangrijk te zijn: http://zoeken.rechtspraak.nl/detailpage.aspx?ljn=BW3819 Hier wordt gewerkt met financieringen en verliest het voornamelijk daarop. Opmerkelijk hierin is: “In de fiscale jurisprudentie wordt voor de uitleg van het begrip onderneming aansluiting gezocht bij de in de bedrijfseconomie gebruikelijke omschrijving, te weten dat een onderneming een duurzame organisatie van kapitaal arbeid is, waarmee wordt beoogd door deelneming aan het maatschappelijke productieproces, winst te behalen. Van een onderneming is volgens deze jurisprudentie echter geen sprake indien de ontplooide activiteiten het normale vermogensbeheer niet overstijgen.” http://zoeken.rechtspraak.nl/detailpage.aspx?ljn=bu4808 http://zoeken.rechtspraak.nl/detailpage.aspx?ljn=BX7631 “Een voordeel kan slechts inkomen zijn indien er een bepaalde bron aan ten grondslag ligt. Volgens vaste jurisprudentie (vergelijk Hoge Raad 3 maart 1954, nr. 11.683, BNB 1954/125 en Hoge Raad 1 februari 2002, nr. 36.238, BNB 2002/128c*) worden als uitgangspunt de volgende drie algemene voorwaarden gesteld aan een bron van inkomen: deelname aan het economische verkeer, het (subjectieve) oogmerk om voordeel te behalen, en de (objectieve) verwachting dat het voordeel redelijkerwijs kan worden behaald.” http://zoeken.rechtspraak.nl/detailpage.aspx?ljn=BM9252 (voorkennis) Andere interessant stuk: http://arno.uvt.nl/show.cgi?fid=116264 ONDERWERP 2: RENTEVERGOEDING NAAR PRIVE (lening “omhoog”) Eenmanszaak Ik haal eerst Joost Rietveld aan in https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?board=15;action=display;threadid=25482;start=15 "Vergeet dat je vanuit privé geld kunt lenen aan je eenmanszaak. Jij en je eenmanszaak zijn gewoon een en dezelfde. Juridisch en dus fiscaal kun je geen lening verstrekken van privé aan je eenmanszaak. Net zo min als dat iemand die gehuwd is in gemeenschap van goederen geld kan lenen aan zijn/haar echtgenoot. Het is en blijft een privéstorting. Geen vreemd vermogen en zeker geen aftrekbare rente. Dat je daar vanuit jouw beleving anders over denkt, maakt het nog niet ineens mogelijk." Ook ik ben het daar dus he-le-maal niet mee eens. Nu mijn onderneming wat jaren bestaat en ik wat winst gemaakt heb ben ik beter op aan het letten. In mijn belastingopgave 2010 zie ik staan: "Renteopbrengsten van banktegoeden" tegen een X bedrag. Ik kan me voorstellen dat wanneer je zakelijk aangetrokken vreemd vermogen (waarvoor je rente betaalt) tegen een hogere rente op de rekening van de onderneming hebt staan, dit winst is en dat daar dus belasting over betaalt moet worden. Duidelijke zaak. Echter ik heb geen leningen bij banken of iets dergelijks. Alles is privé gefinancierd. Ik heb dus nu "Renteopbrengsten van banktegoeden" waarover winst berekend wordt en belasting betaald moet worden terwijl ik aan de andere kant geen kosten daar tegenover heb staan. Heel erg vreemd. Vanwege dezelfde redenering als bij onderwerp 1 vind ik dat je alle uitgespaarde rente als ondernemerskosten zou moeten mogen rekenen. En als daar al iets op af te dingen is dan toch minimaal gederfde privé-rente. En als dat zelfs geen stand houdt dan zou je in box 1 een extra aftrek toe moeten mogen toepassen die, gelijkstrekkend aan artikel 3.91 lid 1, gelijk is aan je normaal rendement bij actief vermogensbeheer. Terugkomend op gerealiseerde rente-opbrengsten binnen het bedrijf: dit moet toch gezien worden als privé gerealiseerde rente? Immers, had ik steeds het saldo overgemaakt naar mijn privé rekening en daar pas weer vanaf gehaald als ik het in mijn onderneming nodig had, dan had ik deze rente gekregen op mijn privé bankrekening en hoefde daar ook geen box 1 maar box 3 over betaald te worden. (Vraag 8) Wat vinden jullie? ONDERWERP 3: RENTEVERGOEDING UIT PRIVE (lening “omlaag”) Stel: over een paar jaar wil ik een zeiljacht kopen en daarvoor geld uit de BV lenen. Als ik dat renteloos zou doen dan zal de belastingdienst zich op de standpunten stellen: personeelslening = 3% (2013) belast in box 1 (of de BV een evenzogrootte aftrek heeft is mij onbekend) gehele som is loon (http://zoeken.rechtspraak.nl/detailpage.aspx?ljn=BK3097) gehele som is uitdeling rente is uitdeling (ik heb dit verder niet uitgewerkt) Feit is dat ik sowieso flink aan het betalen kom! Dus laten we maar wel rente afspreken met de BV. Dan lijkt me vervolgens, gezien wat ik de laatste paar jaren ook de andere kant op heb gemoeten, dat deze betaalde rente in box 1 aftrekbaar is. Maar... dat kan ik dan weer rustig vergeten. (Vraag 9) Zie ik het fout of is dit zo krom als een hoepel? En dan vraag 10: Nu deze materie voor een toch niet zo ontzettend simpele ziel als ik zo veel vragen oproept, voldoet de wetgeving dan wel aan het Rechtszekerheidsbeginsel of is deze nietig? De overheid moet haar besluiten immers zó formuleren dat de burger precies weet waar hij aan toe is of wat de overheid van hem verlangt (ik zie in dit kader heel vaak geschreven worden met betrekking tot de ter beschikking stelling dat de overheid er opzettelijk voor heeft gekozen om onduidelijk te zijn). Bovendien moet de overheid de geldende rechtsregels juist en consequent toepassen. [Mod edit:veel te lange links aangepast, verstoort de forum layout + titel gecorrigeerd]

Dag Eelco Dan heb je op HL nog niet gelezen ;) https://www.higherlevel.nl/zoeken?l=1&q=wederverkoop&b=0&u= groet Joost

Beste, Ik heb een idee wat ik zou willen uitvoeren, echter vraag ik me één ding af. Sommige bedrijven bieden producten aan (B2C) die ik zou willen gebruiken om een ander product te maken, echter worden deze producten voordeliger aangeboden dan dat ik bij de leverancier zou bestellen. Mag ik deze producten gewoon kopen en gebruiken om daarna weer door te verkopen. Ik de algemene voorwaarden zie ik niets over wederverkoop staan. En hoe zou het zitten wanneer ik de producten 1-op-1 zou doorverkopen? Hier kan ik namelijk weinig specifieks over vinden. Alvast bedankt, Eelco

Omschrijving van je concept: Sinds eind 2012 zijn mijn vriendin en ik gestart met een webshop in kleding, accessoires en sieraden. We richten ons op dames tussen +/- 16 en 45 jaar. Mijn vriendin heeft een kapsalon aan huis waar we reeds de door haar handgemaakte sieraden verkopen en sinds kort ook ingekochte kleding en accessoires. Aangezien dit redelijk loopt, was ons idee om een webshop te starten om de verkopen wat op te voeren. Momenteel is de ‘Ibiza style’ mode populair en dit is ook de stijl die bij ons past en waarin we onze producten aanbieden. Omschrijf wat je tot nu toe zelf gedaan hebt hiervoor: De webwinkel is van eigen ontwerp, de inrichting ‘huren’ we van mijnwebwinkel.nl. We zijn sinds 18 december 2012 online en tot nu toe vallen de verkopen tegen. Ook de bezoekersaantallen zouden omhoog mogen.. Zelf ben ik aan de slag geweest met linkbuilding en enkele acties via Facebook Wat is de uitdaging die je met je concept op wil lossen: In eerste instantie hopen we door voldoende tijd, geld.. en energie in de webshop te steken, de webshop bekendheid te geven om zo een leuk extra inkomen te krijgen. Uiteindelijk is de doelstelling om de sieraden als merk op zich (So You Jewels) in de markt te zetten. Hierbij moet je denken dat de gehele of een gedeelte van de collectie wordt aangeboden aan ‘concurrerende’ webshops of in fysieke winkels om zo wederverkoop te genereren. Daarvoor willen we in eerste instantie de webshop meer bekendheid geven, om zo de sieraden onder de aandacht te brengen. De sieraden zijn volledig handgemaakt, waarbij we goed kijken naar de kwaliteit van de gebruikte materialen, zodat we als merk een betrouwbare naam opbouwen. Het creatieve en vernieuwende gehalte vertrouw ik aan mijn vriendin toe. Hoe is dit anders dan bestaande concepten: Over het algemeen zie je dat op veel sites die zich met name op deze stijl richten, de producten in het duurdere segment zitten. Wij willen juist deze stijl aanbieden tegen betaalbare prijzen. We bieden dan ook geen specifieke merken maar zoeken naar passende producten voor de juiste stijl van de webshop. Daarnaast zijn de sieraden handgemaakt en uniek in hun ontwerp. Uiteraard hopen we dat de webshop een succes gaat worden! Wat voor feedback hoop je te krijgen: Graag jullie reactie en meningen over onze webwinkel: - feedback op look & feel website. - tips over functionaliteit en bestelprocedure. - Tips voor meer bezoekers en grotere conversie. (Open deur ;-) ) - Marketingtips - tips hoe er de website inhoudelijk kunnen verbeteren - Daarnaast zijn alle overige opkomende opmerkingen ook welkom! Bij voorbaat heel hartelijk dank voor jullie reacties! Gr. Bennie www.soyouibiza.nl

Hartelijk dank voor je reactie. Ik ben wel op de hoogte van de jurisprudentie omtrent de uitputtingsregel, ken de voorwaarden, criteria en uitzonderingen etc., maar mijn specifieke vraag is eigenlijk of de uitputtingsregel ook geldt in geval ik de producten verkoop voordat ik ze bij de officiële distributeur/verkoper heb ingekocht. Mijns inziens ziet de uitputtingsregel vooral op doorverkopen (al dan niet 2ehands), maar in mijn geval verkoop ik voor ikzelf heb ingekocht, omdat ik geen voorraan wil aanhouden. M.b.t. het businessmodel; het was een puur hypothetisch voorbeeld. Wellicht een beter voorbeeld dat met onze situatie te vergelijken valt, is het initiatief van een tweetal studenten in Groningen om een bezorgdienst te beginnen voor de Burger King. Zij plaatsten de handelsnaam van BK op hun facebookpagina, genaamd Burgerbezorgdienst, en tevens de namen en officiële foto’s van de verschillende burgers, die merkenrechtelijk (en wellicht ook auteursrechtelijk) beschermd zijn. Op hun facebookpagina boden zij ook producten van andere eetgelegenheden aan en stelden zij op eigen initiatief te bezorgen, er kon dus geen verwarring ontstaan, in de zin dat klanten zouden kunnen denken dat BK zelf een bezorgdienst runde. De klant kon een bestelling plaatsten en tegen een kleine vergoeding plus verzendkosten werden de burgers bezorgd. De BK stelde dat de studenten de handelsnaam en logo van BK niet op hun website mochten gebruiken en bovendien mochten ze ook geen foto’s en merknamen van de burgers (vb double cheeseburger) gebruiken. Mijn vraag is dus of de uitputtingsregel van toepassing is in hun geval. De BK brengt hun burgers zelf op de Europese markt, de studenten kochten deze in en verkochten deze door (wederverkoop); alleen (en daar zit m de crux) verkochten zij de burgers voordat zij deze inkochten (dat kon in hun geval ook niet anders). Als de uitputtingsregel van toepassing zou zijn, dan mochten zijn de producten met vermelding van merknaam en foto’s op hun website aanbieden. Na een aantal stoere brieven hebben zij hun dienst gestopt (wellicht ook wel omdat het niet rendabel bleek/is, anders zou de BK wel zelf een bezorgdienst beginnen). Wijzelf richten ons op een andere markt waarin een bezorgservice thans ontbreekt, maar zeker wel kans van slagen heeft. Het gaat om het bezorgen van bepaalde producten en apparatuur bij (kleine) ondernemers/kantoren etc. Met een aantal aanbieders binnen deze markt hebben wij inmiddels overeenstemming bereikt dat wij hun producten zullen bezorgen, maar een aantal andere aanbieders wil (voorlopig) nog niet met ons in zee. Desondanks willen wij hun, met hun handelsnaam en merknamen van de verschillende apparatuur die zij aanbieden op onze webshop plaatsten. Wij bezorgen de apparatuur tegen een kleine vergoeding plus verzendkosten bij de klant. De producten worden eerst via onze webshop besteld en afgerekend en dan kopen wij ze in. Mbt de advocaat en blafbrieven, mwah, we’ll give it a go, wellicht krijgen we ze zo alsnog over de streep. Gr. Hamza

Beste forummers, Ik sta op het punt om een webwinkel/ bezorgdienst te beginnen, maar verkeer nog in twijfel over een min of meer juridische kwestie. Stel, puur hypothetisch: het is nog niet mogelijk om simkaarten online te bestellen, enkel via fysieke winkels. Ik zet een eigen simkaartenwebshop, genaamd simkaart.nl, waarbij ik alle aanbieders van simkaarten op mijn website plaats: je ziet bijvoorbeeld Lebara staan, je klikt erop en krijgt vervolgens het gehele aanbod van Lebara te zien, je kiest een kaart, rekent online af, waarbij je een kleine toelage betaald voor mijn dienst (10% bovenop de winkelprijs) en daarbovenop de bezorgkosten. Ik ga vervolgens langs een sigarenboer bij mij op de hoek, koop alle op die dag bestelde simkaarten en bezorg deze bij de klanten. Nu is Lebara daar niet van gediend en eist dat ik de naam Lebara van mijn webshop verwijder, de naam is immers beschermd door het merkenrecht/handelsnaamrecht. Ik meen echter dat het merkenrecht is uitgeput, omdat Lebara de kaarten zelf op de Europese markt heeft gebracht. Bovendien is er ook geen verwarringsgevaar, omdat ik op de website uitdrukkelijk vermeld dat ik geen enkele commerciële band met hen heb. Mijn vraag is deze: kan ik mij met vrucht beroepen op de uitputtingsregel? Ik betwijfel namelijk of er sprake is van wederverkoop; ik verkoop de producten immers voordat ik ze heb ingekocht, ik heb geen eigen voorraad. En, kan Lebara stellen dat het merkenrecht weliswaar is uitgeput, maar dat ik hun handelsnaam niet mag gebruiken? Ik heb de relevante jurisprudentie doorgespit (o.a. Makro v. G-star LJN BI2335) maar het is mij onduidelijk wanneer je nu kunt stellen dat sprake is van uitputting. Geldt dat enkel voor reeds door de officiële distributeuren verkochte producten die ik dan doorverkoop of ook voor producten die worden aangeboden door officiële distributeuren, maar die nog niet zijn verkocht zijn en die ik verkoop voordat ik ze zelf aankoop. In feite is het slechts een tijdskwestie, ik kan immers ook eerst inkopen, maar doe dit liever niet. En ten slotte, het zijn inmiddels drie vragen geworden, ben ik vrij in de prijsbepaling, zowel omhoog als omlaag? Gr. Hamza

Een selectieve distributieregeling zal doorgaans door een leverancier worden gebruikt om meer controle te behouden over de doorverkoop van zijn producten. In een dergelijk systeem stemt de leverancier ermee in om alleen aan distributeurs te leveren die aan bepaalde minimumcriteria voldoen. De distributeurs komen in ruil overeen alleen te leveren aan andere distributeurs die binnen het goedgekeurde selectieve distributiesysteem of eindgebruikers vallen. De gehanteerde selectiecriteria vereisen doorgaans dat de producten alleen worden verkocht via verkooppunten die een bepaald imago uitstralen of dat de distributeur specifieke verplichtingen op zich neemt, zoals opleiding van het personeel of klantenservice. Bij regelingen voor selectieve distributie gaat het in wezen om het bereiken van een consistente standaard en kwaliteit van dienstverlening in de verkooppunten waar de producten worden verkocht. Artikel 101, lid 1, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) verbiedt overeenkomsten, besluiten van ondernemersverenigingen en onderling afgestemde feitelijke gedragingen die ertoe strekken of tot gevolg hebben dat de mededinging wordt verhinderd, beperkt of vervalst. Krachtens artikel 101, lid 2, VWEU zijn al dergelijke concurrentiebeperkende beperkingen nietig. Krachtens artikel 101, lid 3, VWEU kunnen op het eerste gezicht concurrentiebeperkende beperkingen worden vrijgesteld van het verbod, wanneer kan worden aangetoond dat de voordelen en efficiëntievoordelen voor de consument die uit de beperking voortvloeien, per saldo opwegen tegen de concurrentiebeperkende effecten. Artikel 101, lid 3, is met name van toepassing wanneer de overeenkomst: bijdraagt tot het verbeteren van de productie of distributie van goederen of tot het bevorderen van technische of economische vooruitgang, waarbij de consument een billijk deel krijgt van de daaruit voortvloeiende voordelen, en die niet: a) de betrokken ondernemingen beperkingen opleggen die niet onmisbaar zijn voor de verwezenlijking van die doelstellingen; b) dergelijke ondernemingen de mogelijkheid bieden de mededinging voor een wezenlijk deel van de betrokken produkten uit te schakelen. Over het algemeen zijn partijen verplicht om hun eigen analyse te maken of hun overeenkomsten profiteren van artikel 101, lid 3, maar de Europese Commissie heeft ook zogenaamde "groepsvrijstellingsverordeningen" uitgevaardigd met betrekking tot bepaalde veelvoorkomende soorten commerciële overeenkomsten, die bepalen duidelijke regels opstellen met betrekking tot de voorwaarden waaraan moet worden voldaan en de voorwaarden die kunnen worden opgenomen in een overeenkomst om artikel 101, lid 3, toe te passen. De groepsvrijstelling voor distributie (bekend als de groepsvrijstelling voor verticale overeenkomsten (VABER)) is een van de belangrijkste groepsvrijstellingsverordeningen op het gebied van het EU-mededingingsrecht wat betreft het aantal overeenkomsten waarop deze van toepassing is (distributie- en andere leveringsovereenkomsten zijn alledaags). Een "distributieovereenkomst" kan worden gedefinieerd als een contractuele overeenkomst (normaal gesproken schriftelijk) tussen twee onafhankelijke partijen op verschillende handelsniveaus waarbij de ene partij (de "leverancier" en doorgaans de fabrikant) een contract sluit om goederen (of diensten) aan een andere partij te verkopen. partij (de "distributeur" en doorgaans een niet-fabrikant/tussenpersoon) met het oog op wederverkoop door de distributeur. Een distributieovereenkomst is een voorbeeld van een "verticale" overeenkomst, zijnde een overeenkomst tussen partijen die op verschillende niveaus in de toeleveringsketen actief zijn. Krachtens een exclusieve distributieovereenkomst zal de distributeur een exclusief verkoopgebied genieten waarbinnen hij wordt beschermd tegen concurrerende verkopen door de leverancier en/of distributeurs die in andere gebieden zijn aangesteld. Iets minder vaak, en alleen of in combinatie met een exclusief verkoopgebied, kan de distributeur genieten van de toewijzing van een exclusieve categorie klanten, wederom met bescherming tegen concurrerende verkopen door de leverancier/andere distributeurs. Een selectieve distributieovereenkomst heeft doorgaans geen element van territoriale exclusiviteit (of klantenexclusiviteit), maar wordt in plaats daarvan gekenmerkt door een beperking van de doorverkoop van contractgoederen aan derde wederverkopers die geen partij zijn bij het selectieve distributiesysteem bron: https://www.ashurst.com/en/news-and-insights/legal-updates/quickguide---selective-distribution---eu-law/

Ik denk dat we fiscaal en juridisch niet moeten verwarren. Zalando is geen belastingdienst en bepaalt dus niet of je wel of geen btw kan terugvragen. Of de aankoop fiscaal privé of zakelijk is, daar gaat Zalando simpelweg niet over. Zalando is trouwens ook geen Duits bedrijf, maar een Europese vennootschap (een Societas Europaea) met btw-nummers in alle landen waar ze handel doen. Ze hebben ook gewoon een Nederlandse tak (Zalando Netherlands BV) met een Nederlands btw-nummer. Als dat Nederlandse btw-nummer op de factuur staat en jouw bedrijf of jouw eigen naam staat erop, dan mag je gewoon de btw terugvragen. Juridisch kan het natuurlijk een heel ander verhaal zijn. Als er namelijk garantie moet worden geleverd, kan het zijn dat jij gewoon persoonlijk moet zorgen voor een oplossing. Je kunt daar dus niet mee naar Zalando. Je zult dat gewoon op eigen kosten (of op kosten van de zaak) een nieuw of vervangend product moeten zien te regelen bijvoorbeeld. Of er kan simpelweg een verbod op wederverkoop in de algemene voorwaarden staan.

Het is ook een snuffelhoek voor dropshippers. Die hebben hun eigen wederverkoop-ingang.

Dat ze het niet begrijpen kun je de klant niet kwalijk nemen, BOL communiceert het min of meer alsof je alles binnen 30 dagen zonder opgaaf van reden mag retourneren. Als je doorleest naar de FAQ zie je wel dat er een paar uitzonderingen zijn, maar het is allemaal nogal summier: ze stellen "Producten die om redenen van gezondheidsbescherming of hygiëne niet geschikt zijn om te worden teruggezonden en waarvan de verzegeling is verbroken" en software/muziek/films als uitgezonderd. Het zegt gewoon niet zoveel - mag je bijvoorbeeld een mondkapje terugsturen als het ongedragen is, maar de verpakking wel is geopend? Het lijkt mij niet geschikt voor wederverkoop, maar als het eerste exemplaar uit een pak van 50 niet zo lekker dat is het ergens wel een reden om te retourneren. Voornaamste probleem is denk ik dat BOL in principe altijd in het voordeel van de consument zal beslissen: ze hebben onderhand ook wel door dat Amazon hier aanwezig is, en ze van de kaart kan vegen als BOL wel 'moeilijk doet' en Amazon 'niet zeurt' over retouren.

Dank voor jullie berichten. Het gaat inderdaad om afstandsverkopen. Leverancier/webshop heeft de Nederlandse BTW. Zij verkopen ver boven het drempelbedrag hier. Omdat het een webshop is is de factuur inderdaad gericht aan particulieren. Ik heb dus te maken met een factuur met onze bedrijfsgegevens en van de leverancier, maar dan met de Duitse handelsgegevens omdat ze daar dus officieel gevestigd zijn. Is dit voldoende om de voorbelasting te declareren? Het gaat duidelijk om goederen die wij aanschaffen voor wederverkoop. 100 paar schoenen bijvoorbeeld. Wij hebben al eerder geprobeerd met de webshop contact op te nemen - Alleen wilt de klantenservice de factuur niet wijzigen. Vaak omdat ze of niet bevoegd zijn of niet op de hoogte van de regels. Administratie is niet te bereiken. Voorbeeld bijv. Zalando. Duitse onderneming die ''zeker'' het drempelbedrag haalt. Zij dragen dan ook BTW af in Nederland (neem ik aan?) maar de BTW nummer op de factuur is een Duitse -gericht aan particulieren. Als ik bij Zalando 100 t-shirts bestel. Mag ik dan het BTW bedrag terugvorderen?

Kopieer of lees (begrijp) dan ook het begin van de alinea van mijn post. Internationaal (wereldwijd) en elektronica lijkt mij niet wederverkopen met zo min mogelijk gedoe. Er zijn voldoende mogelijkheden (kansen) met minder risico en dichter bij huis is mijn boodschap. Is jouw perspectief dropshipping van China of Azië naar Noordwest-Afrika? Voor de meeste lezers hier zal dat dan in ieder geval als doelmarkt Noordwest-Europa zijn. Groet, Highio

Hallo, Ik vernam dat er nogal wat regels en verplichtingen omtrent het aanbieden van supplementen zijn. Ik vraag mij echter het volgende af: Wanneer ik een in Nederland goedgekeurd supplement wil weder verkopen, ontkom ik dan aan de lijst van vereisten, zoals HACCP en al die andere ingewikkelde afkortingen? Laten we als voorbeeld nemen dat ik kurkuma capsules wil wederverkopen van een gerenommeerde webshop. Dus de etiketten zijn allemaal in orde. Kan ik dit net zo eenvoudig wederverkopen, als ik nu bijvoorbeeld met sportartikelen doe? Of gaat die vlieger niet op? Ben erg benieuwd, alvast bedankt! Dennis

Als groothandel zijnde is het voor ons soms ook best lastig om met kleine klanten om te gaan. Vaak veel tijd kwijt aan relatief kleine orders. Als het dan ook nog misgaat met de betaling dan is het voor ons ook snel "klaar". Je start soms met een kleine klant, geeft hem/haar een goed prijsniveau/leveringscondities en hoopt dat de klant daarmee wat gaat groeien. Als dat niet lukt, dan is het soms beter dat de klant niet meer rechtstreeks bij de groothandel koopt, maar bij andere klanten van ons die ook wat aan wederverkoop doen. Die zijn daar dan beter voor ingericht. Wellicht speelt dat ook bij jou mee. De distributeur doet blijkbaar graag zaken met grote(re) klanten (lees: heeft moeite met kleine losse orders). Heeft jou in het begin niet de deur gewezen, maar de kans gegeven om te groeien. Mogelijk is dat naar inzicht van de distributeur niet of niet voldoende gelukt.

Volgens mij is het volgende voor u van toepassing: Waarop moet worden gelet wanneer bij de inkoop van goederen Duitse omzetbelasting aan u in rekening werd gebracht en u de goederen na de koop naar het bedrijf in Nederland overbrengt? “Van een belastingvrije intracommunautaire levering is echter geen sprake wanneer de goederen pas op een later moment naar Nederland worden overgebracht. Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer de goederen eerst aan een binnenlands magazijn worden geleverd of wanneer een geplande wederverkoop van de goederen in Duitsland niet heeft plaatsgevonden. In dit geval verricht uw leverancier een belastingplichtige binnenlandse levering. De berekende Duitse omzetbelasting kunt u als voorbelasting aftrekken. Daarnaast moet u het overbrengen van de goederen verklaren. Bij de Belastingdienst moet u de registratie als ondernemer en de toewijzing van een belastingnummer en een Duits identificatienummer aanvragen.”

Ik lever vers belegde broodjes aan diverse verkooppunten. alles wordt conform de HACCP regels gemaakt, en de broodjes worden na productie binnen 1 uur op locatie afgeleverd. Moeten de belegde broodjes kouder dan 7 graden geleverd worden ( en getransporteerd) of valt dit binnen de 2-uurs borging ?? graag onderbouwde antwoorden. Bedankt, Nico

Doel jij wellicht op het topic waarin aangegeven werd dat AH.nl (zakelijke) klanten blokkeert zodra ze wederverkoop vermoeden? Dit is ons al overkomen, wij bestelden teveel volgens ah...

mod comment Je kunt geen link in het bericht plaatsen vanwege de forumregels, maar je mag in je profiel links plaatsen naar je site en het is ook mogelijk om bij de accountinstellingen een link te verwerkingen in de handtekening die automatisch onder elk bericht komt te staan. ______ Je zit denk aan de voorzichtige kant maar dat is niet erg.. HAK heeft niet echt een exclusieve of selectieve distributie dus die gaan echt niet zo snel zeuren over hun producten op een site. Bijna elke supermarkt groentenboer staan de potjes vaak, ik kom ze zelfs bij sommige benzinepompen tegen. Die hebben echt niet allemaal expliciete toestemming en daar loopt HAK ook niet zomaar binnen om bezwaar te maken tegen de verkoop. Voor productfoto's geldt dat daar alleen rechtenop zit als ze voldoende onderscheidend zijn..een foto van een product tegen een neutrale achtergrond geniet niet snel bescherming. Vaak is het ook een secundair verdedigingsmeganisme van een merk, als (door wederverkoop) het merkrecht is uitgeput om dan auteursrecht te claimen op gebruikte foto's Als je naar de website van HAK kijkt dan zie je daar (grofweg) twee soorten foto's. De foto's van prodcuten (de potjes doperwten enzo) en de banner of promotiefoto's met oa herman den blijker en tafels in een veld e.d. dat zijn wel foto's met creatieve bescherming die kan je niet zomaar overnemen. Ook het ook al teveel gaat lijken alsof jeHAK bent. Ik denk dat als jij gewoon een webshop hebt met verse groenten ook HAK groenten dan denk ik niet dat er ook maar iemand in verwarring raakt en denken dat ze bij HAK kopen. Verwarring ontstaat als jij ook potgroenten gaat verkopen in dezelfde potten en dat dan onder het merk HAC groenten doet. Kortom merkenrecht is soms tricky en soms ook niet.. HAK is zo algemeen verkrijgbaar dat het HAK niet zal lukken verkoop via jou site opeens te verbieden..

Afgelopen jaar heb ik vaak goederen ingekocht bij een webshop in Oostenrijk en daar BTW over betaald aangezien het bij deze webshop alleen mogelijk is om een particulier account aan te maken. Ik was in de veronderstelling dat dit geen probleem zou zijn aangezien ik de BTW later gewoon kon terugvorderen. De facturen staan op mijn prive naam maar dit zou bij een VOF geen probleem moeten zijn. Het gaat om een product bestemd voor wederverkoop. Tot mijn grote verbazing is mijn verzoek tot BTW teruggave afgewezen met als onderstaande reden. Het gaat om 2 verschillende verzoeken over verschillende periodes van in totaal €3k Heeft iemand ervaring met het aanteken van bezwaar?

Dat laatste vraag ik me ook wel af - inkomsten als fiscale niet-ondernemer opgeven als 'overige inkomsten' kan natuurlijk, maar ik kan me zo voorstellen dat de belastingdienst bij 18k per jaar wel eens zou willen weten waaruit dat inkomen voorkomt... ik vermoed niet dat veel mensen dergelijke bedragen halen door het verkopen van hun knutselwerkjes op markplaats of iets dergelijks. Uiteraard zou het best kunnen dat iemand zo'n bedrag wel haalt uit het particulier wederverkopen van goederen (auto's opknappen, kunst verhandelen, whatever), maar die hebben dan ook een logisch verhaal om aan de inspecteur te vertellen. Gezien de maandelijkse bedragen (per maand) zo hoog zijn dat ze bijna het minimum bruto loon benaderen denk ik dat dit nog wel eens een probleem kan worden: Is hier onderhand geen sprake van een verkapt parttime dienstverband? Het gaat om een toch wel substantieel bedrag, slechts 1 opdrachtgever, en in enige mate van een gezagsverhouding. Dat iemand behoorlijke vrijheid heeft in op welke uren er gewerkt wordt doet niet per se af aan een gezagsverhouding: iemand die structureel ca 48 uur per week voor je aan de slag is, maar zelf mag kiezen op welk tijdstip en bijvoorbeeld ook een paar weken vakantie mag nemen mits het werk maar gedaan wordt binnen een maand (of twee?) heeft denk ik wel een gezachtsverhouding. In die zin denk ik dat je zorgen terecht zijn: wat begon als iets dat niet echt aan te merken was als een verkapt diensverband is wellicht gegroeid tot iets dat daar behoorlijk op gaat lijken. Het vervelende is dat het vooral jouw probleem is: als men het aanmerkt als een diensverband dan draai je op voor het afdragen van sociale premies en dergelijke, en wordt het wellicht net zo duur als diegene in loondienst te nemen. Misschien eens kijken naar mogelijkheden voor payrolling of iets dergelijks, voordat je een nog groter financieel risico laat ontstaan?

Wij lopen tegen het volgende aan, wij kopen binnen de gehele EER consumenten electronica in, met name in België, Duitslands en Polen. Dit kopen wij in bij officiële kanalen en het zijn allemaal producten welke met hun modelcodes door het merk binnen de EU op de markt gebracht zijn. Merken in Nederland zijn hier blij mee, met name omdat men hier probeert de prijzen hoger te houden en de winkels de zelfde hogere prijs te laten aanbieden. Nu wil een tv merk ( LG ) dat wij stoppen met de verkoop van tv''s welke hun in een selectief distributiestelsel hebben. los van de discussie of een OLED tv een dermate luxe product is dat het een selectief distributiestelsel rechtvaardigt. Kan een merk ons verbieden een product te verkopen welke gewoon via de officieele kanalen ingekocht is binnen de EU. Volgens mij zijn het niet wij maar de partners waarmee ze een contract hebben de gene welke het selectief distributiestelsel schend. Daarnaast is hun grootste punt dat grote bekende winkel ketens deze producten allemaal voor de zelfde prijs aanbieden ( wat verboden is ) maar wat ze toch aardig lukt om dit te reguleren. Hier loopt reeds een onderzoek naar van de ACM : https://tweakers.net/nieuws/152870/acm-doet-onderzoek-naar-prijsafspraken-bij-verkoop-van-tvs-in-webwinkels.html De brief: Zoals u weet hanteert LG Electronics voor bepaalde van haar nieuwe, exclusieve televisiemodellen (SDA- modellen) een gesloten selectief distributiestelsel in de Europese Economische Ruimte en Zwitserland (hierna gezamenlijk EER). Zo zorgt LG Electronics ervoor dat wederverkopers van SOA-modellen aan een bepaalde, hoge kwaliteitsstandaard voldoen. Het is selectieve retailers, als contractueel aan LG Electronics gebonden leden van dit distributienetwerk, niet toegestaan SOA-modellen te verkopen aan niet bij het distributiestelsel aangesloten wederverkopers. Gebonden selectieve retailers mogen SOA-modellen slechts verkopen aan consumenten en andere aangesloten retailers. Zoals u tevens weet, is xxxxxx geen onderdeel van dit selectieve distibutiestelsel. Desalniettemin heeft LG Electronics herhaaldelijk geconstateerd dat xxxxxx nieuwe SOA-modellen in Nederland te koop aanbiedt. Op dit moment gaat het om de volgende modellen: XXXXXX Deze handelwijze is slechts mogelijk indien XXXX, direct of indirect, deze SOA-modellen direct of indirect betrekt van een selectieve retailer die - bewust of onbewust- in strijd handelt met zijn contractuele verplichting nieuwe SOA-modellen niet te verkopen aan wederverkopers die geen onderdeel uitmaken van het selectieve distributienetwerk van LG Electronics. XXXX profiteert van de wanprestatie van aan LG Electronics' gebonden selectieve wederverkopers door van hen (of hun afnemers) nieuwe SOA-modellen te kopen met de bedoeling tot wederverkoop ervan over te gaan. XXXX is daarmee in concurrentie getreden met de selectieve distributeurs van LG Electronics. Zij profiteert van het feit dat de gebonden selectieve wederverkopers vanwege hun gebondenheid aan het doorleververbod en de kwaliteitsstandaarden in een ongunstiger positie verkeren dan XXXXX, zulks terwijl deze wederverkopers op een 'level playing field' mochten vertrouwen en het door de verstoring door XXXX voor de gebonden wederverkoper moeilijker wordt hun investering terug te verdienen. XXXX ondermijnt aldus het selectieve distributienetwerk van LG Electronics. Bovendien misleidt XXX consumenten over haar relatie met LG Electronics. Tot slot doet XXXX af aan LG Electronics' mogelijkheden in de door haar via het distributiestelsel gehandhaafde kwaliteitsstandaarden terug te verdienen. Het bovenstaande indachtig sommeren wij u om: - geen nieuwe SOA-modellen meer te betrekken binnen de EER met het oogmerk deze om commerciële redenen in nieuwstaat te (doen) wederverkopen; - geen nieuwe SOA-modellen meer offline en online ten toon te stellen en te (weder-)verkopen zolang LG Electronics binnen de EER selectief distribueert; - geen gebruik te maken van productomschrijvingen, afbeeldingen en videobeelden van LG-producten en - logo's; - de door XXXX op voorraad gehouden, van erkende selectieve distributeurs binnen de EER afgenomen nieuwe SOA-modellen niet langer om commerciële redenen in nieuwstaat te wederverkopen en met LG Electronics in contact te treden omtrent de bestemming van deze toestellen; - opgaaf te doen aan LG Electronics van de identiteit van de selectieve distributeur(s) (s) of andere natuurlijke personen en/of onderneming(en) van wie nieuwe SOA-modellen zijn betrokken gedurende twaalf maanden voorafgaand aan deze brief. Voor de duidelijkheid we doen ons niet voor als officieel dealer, maar bieden de goederen gewoon aan via onze eigen website met teksten welke door ons zelf geschreven zijn en foto's welke zelf genomen zijn. Lijkt mij van de gekke dat normale tv's welke echt door de hele EU door elke distributeur aangeboden worden en door ons ingekocht kunnen worden ons hier verboden worden te verkopen.