Hoe alles regelen TER VOORKOMING faillissement? [lees maar eens......]

[Marcel (Up)]

ik vertrouw tegenwoordig iets meer mensen op Hl dan enkele weken gelden. Zowieso is het in mijn situatie even niet makkelijk iedereen te vertrouwen, maar ik heb op HL al zoveel geleerd....

 

Nou, ik heet dus Marcel, ben 36 jaar (echte leeftijd 63 voor mijn gevoel) getrouwd, en 2, eigenlijk 3 kindjes.

Ben begonnen in 2000 met de overname van een zonnestudio met prullaria, puur omdat ik de winkelruimte nodig had. Uitverkoop gehouden en kantoorvakhandel begonnen. Maar dan de echte, de betere. Géén Bruna achtig iets, maar waar je als bedrijf ook terecht kunt voor bijv. dozen enveloppen, inbindringen e.d. Insteek : pakjes enveloppen e.d kun je ook bij de Hema krijgen, maar voor het betere goed hoef je niet naar de groothandel, hebben we ook hier ! Na 2 jaar een aanbod gekregen een nog te verbouwen winkel te gaan huren. Huurbaas moest dus op voorhand al een huurder hebben. Wij huurden privé al boven zijn toko dus link was snel gelegd. Lang verhaal, zeer kort, relatie tussen hem en ons is vrij snel naar de klote gegaan. Op het moment van de heropening (want het is toch allemaal doorgegaan) zijn wij ons eerste kindje verloren na 9 maanden zwangerschap, overleed 4 uur vooraf. Hier hele grote tik mee gehad. Deze tik icm een te snelle verhuis, was er zakelijk eigenlijk nog niet aan toe, heeft heel veel geld en klanten gekost.

 

Zakelijk, volgens de papieren ging het vrij aardig : Omzet 100K, 150K, 250K enzovoorts met sprongetjes van 0,5 jaar ! De planning was vorig jaar de 4 ton te halen en plannen genoeg om uit te breiden ! 1 ding zat ons nog steeds niet lekker.... hoe kunnen wij nu, volgens de cijfers en acc. goed draaien, maar we kunnen geen droog brood kopen ? Waar doe ik iets fout ? Nog nooit geen echt salaris mee naar huis genomen (wel wat privé opnamen natuurlijk, jaarbasis 12000) maar niet iets waar ik 100 uur voor werk...

 

Crediteuren blijven oplopen... Grootste leverancier is het beu en gooit er uiteindelijk een leveringsstop in : niet gek hoor : 25.000 achterstand.... Ook de bank begint ineens te piepen : na jaren van de ene bedrijfsadviseur na de andere, kwam er ineens iemand die wel mijn rapporten las (stuurde ik altijd netjes in) in diezelfde week zat ik dus bij kredietrisico management !

 

Mijn acc. moest mee, en heeft daar alleen maar lopen schelden en tieren. De bank had fouten gemaakt door geen controle en dat kon hem niet verweten worden. Al met al, na een uur weer buiten en een bedenktijd van 5 dagen : of je trekt zelf de stekker eruit of de bank doet dit....

 

Volgende dag een feestje en loop iemand tegen het lijf welke regelmatig directeur wordt van bedrijven... een soort van de Nieuwenhuizen...(ken je hem ?) hij gaat mij helpen. Ook een oom van mijn vrouw (John) is acc. en gaat mee in de boeken. Beide komen tot de conclusie dat er iets rammelt....wat weten we niet precies, maar we hebben voldoende bewijzen om naar acc. te gaan. Wederom is hij helemaal over de pis, en hij heeft dag daarna alle contact verbroken. Geen jaarcijfers, salarisadm. BTW of loonaangifte meer, basta...

Ook mijn boekhouding kreeg ik pas terug na ondertekening van kwijtschelding van.....(???)

 

Nieuwe boekhouding opgestart en i.i.g. nog een dijk teveel betaalde BTW teruggevorderd tot 2004. Ook cijfers dus opnieuw ingeboekt. Kassastrookje voor kassastrookje... De cijfers die er daarna uitrolde waren eigenlijk zo dramatisch dat deze 2 heren al adviseerden per direct te stoppen.

 

Maar ja, een ondernemer blijft knokken en probeert nog ergens een lichtpuntje te zien.

 

Wederom (ja inderdaad) een BBZ aangevraagd en deze is afgekeurd omdat men de cijfers niet vertrouwde. Letterlijk : "er is ons al jaren een geflatteerde boekhouding voorgespiegeld".......

(IMK)

 

Toen ook nog maar effe ondernemersklankbord ingeschakeld en die sloeg ook na 10 minuten zijn dossier dicht en gaf het advies faill. aan te vragen.....

 

De beslissing wordt genomen : we kappen ermee... alles wijst erop dat ik ong. voor 300,00 per maand sta te werken. Er moet gewoon zwaar geld bij. Dit kan en mag ik mijn gezin niet aandoen...

 

En nu ? Stoppen, maar hoe ????

 

Ik wil er natuurlijk zo goed mogelijk uitkomen en er zitten nogal wat haken en ogen in de loop der jaren( verpanding, leningen, eigendomsrecht, mede ondertekenign echtgenote, huwelijkse voorwaarden getrouwd enz.)

 

Niemand, maar dan ook écht niemand kan je helpen : ik wil stoppen : HELP !

 

KvK : euh, ja, we kunnen je helpen met uitschrijven, verder niets

IMK : daar zijn we niet voor

Gemeente ; tent dicht, uitschrijven KvK, en bijstand komen aanvragen, proberen we je de schuldsanering in te doen, maar dat kan alleen maar wanneer je weer privé persoon bent.

 

Dit kan ik (gevoelsmatig) niet maken. Ik ben een zeer bekend persoon en ga niet met de staart tussen de benen de hut dichtgooien en pleite... verrek ik !

 

Dan maar naar de bank. "luister, ik loop al 4 dagen te shoppen met cijfers om de toko dicht te gooien, het lukt me niet, hier zijn de cijfers, het is aan jullie !"

 

10 Minuten later stond ik weer met lege handen en een "succes ermee" buiten... Kun je je dit voorstellen ?

 

Gelukkig via HL iemand ontmoet die mij momenteel geweldig begeleidt. Leveranciers zijn effe rustig, alleen de bank staat op achterste poten, maar ja, er valt bij ons toch niets te halen....

 

Heel traject uitgestippeld, ben een halve jurist geworden en ben vechtende om niet failliet te gaan en uit de WSNP te blijven. Papieren hiervoor gaan morgen wel de deur uit, kan het altijd nog terugdraaien.

 

 

WOW,,,, dit was effe in tien min. rap typen !!! Dit was de grote verhaal lijn.... Misschien komt er nog wel aanvulling, misschien moest ik gewoon effe mijn verhaal kwijt...!

 

 

"Down" / Marcel

 

[Verandering: Titel aangepast voor het beter vindbaar maken op HL.nl]

[r.i.p. Ruben van den Oord]

Wat ik mij in dit verhaal afvraag is dat ik altijd begrepen heb dat een failisements aanvraag niet door 1 partij gedaan kan worden maar dat er altijd meerdere partijen voor moeten zijn.

 

Kan dat (tegenwoordig) wel door slechts 1 partij worden aangevraagd?

 

Een faillissement kan door 1 partij worden aangevraagd, mits men summierlijk aannemelijk maakt dat er sprake is van plurialiteit van schuldeisers (dat er meer dan 1 schuldeiser is). Zodra je een akkoord wilt aanbieden, geef je daarmee zelf aan dat er meerdere schuldeisers zijn. Daarmee is de weg vrij voor crediteuren om zonder steunvordering een faillissement aan te vragen.

 

Dit is nou één van de redenen waarom je nooit, never, nimmer, jamais op eigen houtje moet proberen tot een akkoord te komen met schuldeisers. Een goede advocaat sloopt via de achterdeur de hele constructie die je aan de voorkant probeert op te bouwen. En daar kom je pas achter op het moment dat je met je hoofd een paar keer flink staat te schudden en je afvraagt waar die klap nou vandaan kwam....

[Marcel (Up)]

Ik had Ruben gevraagd een deugdelijk antwoord te geven op voorgaande posten.

Soms moet je weten, wanneer je je pas in moet houden, en een betere voor moet laten gaan.

Ik hoop dat de antwoorden (momenteel) bevredigend genoeg zijn.

 

Ik zou heel graag meer willen vertellen, maar ja... waarschijnlijk doet dat mijn situatie meer kwaad dan goed. Daarom een reusje voor Ruben (ook vanwege algehele inzet) en tot horens maar weer !

 

@ Marjan :

 

No way Marcel, er gebeurt altijd wel iets (zeker met jezelf)

 

Ik hoop dat je dit positief bedoelt.... ;D ;)

[zrski]

Hi Marcel,

 

Wat top dat je deze zware situatie zo openlijk deelt. Ik ben een tijdje weg geweest van HL dus ik heb even moeten lezen om de volledige 17 paginas achter de kiezen te krijgen. Heel veel success in de komende situatie en ik ben blij dat zo veel HL-ers je hebben kunnen helpen. Remember: whatever goes down must come up! :)

[member123]

Een faillissement kan door 1 partij worden aangevraagd, mits men summierlijk aannemelijk maakt dat er sprake is van plurialiteit van schuldeisers (dat er meer dan 1 schuldeiser is). Zodra je een akkoord wilt aanbieden, geef je daarmee zelf aan dat er meerdere schuldeisers zijn. Daarmee is de weg vrij voor crediteuren om zonder steunvordering een faillissement aan te vragen.

 

Vreemde gang van zaken.

Dus als ze er niks van weten maar er wel 10 andere zijn die ook faillisement willen aanvragen (maar dat van elkaar dus niet weten) kunnen ze er niks mee.

 

Weten ze van andere schuldeisers maar wil geen van die andere schuldeisers een faillisement aanvragen kunnen ze het evengoed doen zonder de steun van andere...

lekker krom dus dat 1 schuldeiser dus op die manier vele andere zou kunnen benadelen

[r.i.p. Ruben van den Oord]

De wet is daar heel helder over. Er zijn 2 voorwaarden waar een faillissement aan moet voldoen:

 

1. De schuldenaar is in de toestand te zijn opgehouden te betalen.

 

2. Er is sprake van pluraliteit van schuldeisers, waarvan er minimaal 1 direct opeisbaar is.

 

That's it. Als je onvoorbereid en in je eentje naar de zitting gaat met de gedachte dat je de rechter wel even zult overtuigen van de onredelijkheid van het faillissementsverzoek, dan wordt je de oren gewassen. Mijn ervaring is dat faillissementszittingen de kortstdurende binnen het hele rechtsysteem zijn. Gemiddeld duurt een faillissementszitting een minuut of twee. En dat is dan inclusief "goedemorgen" en "dank u voor uw komst".

 

En daarvoor rij je dan naar Zwolle, Alkmaar of Breda...

[member123]

1. De schuldenaar is in de toestand te zijn opgehouden te betalen.

 

dus in theorie/praktijk kan je aan zo een schuldenaar weer starten met het doen van betalingen (desnoods 50 euro per maand) en er is weer geen grond meer voor failisement aangezien je niet gestopt bent met betalen?

 

dus zolang als je ook maar minimale betalingen doet is er geen grond voor faillisement.

 

of denk ik nu weer te eenvoudig?

[retail]

Klopt zolang er maar iets elke maand wordt overgemaakt zal een rechter nooit een faillisement goedkeuren, wel kan men je dwingen het bedrag te verhogen.

Dat laatste ook alleen maar als daar financiele ruimte voor is.

[retail]

Is het dan niet zo dat zodra de aanvraag bij de gemeente voor een WSNP is alle aanvragen voor faillisement worden opgeschort tot daarover een uitspraak is?

Nee,

 

Dat geldt alleen zodra er een WSNP aanvraag bij de rechtbank ingediend is of er hangende een faillissementsaanvraag te kennen is gegeven dat de gerekestreerde WSNP aan wil vragen.

 

Nu ik toch bezig ben.

 

Steven, ik heb eens voor iemand uitstel aangevraagd, met als bijlagen de aanvraag, tot na de uitslag van de aanvraag WSNP.

Ik wist de datum niet dus ben voor de zekerheid uitgegaan van 2 maanden.

 

Dit verzoek is toen goedgekeurd door de rechter.

 

Ook ik hielp wel eens bij dit soort zaken vandaar mijn redelijke kennis van zaken.

[StevenK]

Klopt zolang er maar iets elke maand wordt overgemaakt zal een rechter nooit een faillisement goedkeuren, wel kan men je dwingen het bedrag te verhogen.

Dat laatste ook alleen maar als daar financiele ruimte voor is.

'opgehouden te betalen' betekent dat de opeisbare vorderingen niet geheel voldaan worden. Een éénzijdig door de debiteur bepaalde betalingsregeling zal daarom aan een faillissement niet in de weg staan, maar als de schuldeiser instemt met de betalingsregeling, dan is niet langer de hele vordering opeisbaar, maar enkel de vervallen termijn(en).

[Marcel (Up)]

Even een berichtje tussendoor.... eigenlijk een vraag, maar zo aansluitend op het hele verhaal, dat ik 'm toch hier plaats....

 

Ik ga proberen te verwoorden wat ik bedoel.

 

Logischerwijze, om mijn gezin te onderhouden, zou ik weer aan het werk moeten. Een uitkering of bijstand ontvang ik niet. De laatste maanden hebben we geleefd van de BD uitkeringen. Fouten die men recht gedraaid heeft. Maar ja, de koek is eens op, ook daar...

 

Momenteel woedt er een enorme innerlijke strijd : Je MOET weer inkomen genereren, dus werken. Maar door een driedubbelemegaburnout eigenlijk niet in staat, moe, moe en nog eens moe, ik wil weer iets gaan doen maar weet niet wat.

Het lijkt wel momenteel dat ik vlucht om niet te gaan werken, terwijl je weet dat je moet. Heb ook geen enkele sollicitatie lopen momenteel, en er vallen alleen nog maar afwijzingen op de deurmat.

 

Heeft iemand iets herkenbaars ? Weer willen ondernemen, maar door de sociale druk in je omgeving, en voor brood op de plank, eigenlijk moeten gaan werken ? Wel willen, maar niet kunnen ? Weer eens iets onder handen willen hebben, maar er eigenlijk niet toe in staat zijn ? Ben bang wanneer ik nu zelfstandig aan iets begin, de "drive" er binnen no-time weer vanaf is.

 

Mijn echtgenote werkt 24 uur, ook onder grote spanning helaas, huur en andere toeslagen lopen allemaal. Iemand nog een idee waar we recht op kunnen hebben ? Een of andere subsidie help-marcel-de-aankomende-lente-door ?

 

Ja, een heel vaag verhaal vandaag, maar ik voel me gewoon wegglijden in die o zo bekende neerwaartse spiraal. Ieder avond denk ik : Morgen is het Marcel dag en gaan we weer veel doen ! Vandaag was het dus morgen, heb een zieke vrouw en twee spugende kinderen (tot 2 minuten geleden aan toe zelfs) en vandaag was dus weer geen produktieve dag.

Ja, dat is het 'm..... ik mis waarde, produktiviteit enzo.

 

Denk er nu ook aan dat ik onderhand écht moet reageren op bepaalde (belasting) brieven privé. Anders loopt het alsnog uit de hand. De situatie als 7 maanden geleden zakelijk, lijkt nu privé weer terug te komen... Post is gelezen, maar er wordt niets mee gedaan. Een aanmaning ? Ach, leg maar bij de rest.

 

Ik hoop hier echt enige reactie op te krijgen, weet het effe niet meer ....

 

Effe niet zo up, Marcel..... :-\

 

[zrski]

Helaas zit je in een herkenbare situatie. Toen ik door een faillisement heen ging in 2001 had ik precies dezelfde mood-swings. Ik maakte mijn post nooit open (kon gelukkig mijn vrouw zo ver krijgen om dat over te nemen) en merkte dat ik veel wou maar dat ik weinig kon. De oplossing voor mij was om even een hersendode baan te gaan doen, ik ben voor albert.nl gaan werken en boodschappen gaan afleveren. Doordat ik in een busje zat had ik niemand die over mijn schouder keek, ik kon lekker hard naar muziek luisteren en ik had nul stress.

Ondertussen voelde ik mijn energie langzaam terug komen en begon me weer in het ondernemen/online/marketing wereldje te storten. Via via kwam ik in contact met Dreamstart waarna ik samen met Mikky (Kermie) higherlevel.nl heb opgezet. Dit was wederom een opdracht in loondienst maar het hield me lekker dicht bij de wereld die ik toch erg gaaf vind. Dat loondiensten heb ik een tijdje gedaan en na twee jaar voelde ik me weer sterk genoeg om te gaan ondernemen.

Moraal van het verhaal: Neem de tijd. Werk is werk is werk, volgens mij maakt het niks uit wat je doet zolang het op dat moment maar goed voelt. Volgens mij ben jij een echte ondernemer en dat komt er wel weer uit zodra de wonden geheeld zijn.

 

p.s.

ongeveer 6 maanden geleden ben ik eindelijk weer begonnen met het regelmatig openen van mijn post. Rekeningen in de brievenbus geven me nog steeds de kriebels. Niet fijn maar er zijn vervelendere dingen ;)

 

[Merkava]

Ik sluit me geheel bij zrski aan.

Nu thuisblijven betekend dat je wereld steeds kleiner zal gaan worden, net als je eigenwaarde trouwens.

Zonder teveel uit te weiden over je biochemie is bewegen ook veel beter dan proberen alles thuis op de bank uit te vissen.

Een simpel baantje is eigenlijk ideaal, je hoeft je hoofd er niet echt bij te hebben en kunt zo lekker werken terwijl je onderbewuste aan het opruimen slaat.

Verder is het voordeel dat je weer eens met andere mensen in aanraking komt, je hebt thuis ook weer iets meer te vertellen en ook voor je eigenwaarde is het goed, je hebt dan weer het gevoel iets bij te dragen aan het huishouden. Het zal de sfeer thuis positief beïnvloeden.

 

Overigens is het meer dan een drievoudige burn out, van een burn out herstel je door enige tijd rust en afstand te nemen van je situatie, bij jou gaat het volgens mij wel iets dieper dan dat, niet iets wat je oplost met twee weken Centerparcs.

Een beetje rondcrossen in een bussie, onderweg wat mensen spreken, jezelf NIET OPJAGEN, dat is helemaal iets voor jou nu !

[Karen]

Laten we hopen dat we samen iets beters kunnen bedenken voordat Down dit leest.

Want ik kan me niet indenken dat EZ wil dat HL mensen zonder rijbewijs gaat adviseren met busjes rond te rijden. ::)

 

Down, accepteer vandaag en morgen maar even dat jouw productiviteit nu is dat je moet zorgen dat je vrouwen er weer bovenop komen.

 

En voor zover het helpt: Je verhaal is enorm herkenbaar in zoverre dat ik periodes van enorme productiviteit afwissel met periodes dat ik dagen achter elkaar denk: Morgen is een Karendag en dan ga ik lekker veel doen. Dan blijkt morgen dat ik door allerlei zaken word afgeleid en dat die dag voorbij is voor ik het in de gaten heb. En dan denk ik 's avonds weer: morgen is een Karendag...

 

Ik ben zelf een dweil in dagboeken bijhouden. Iemand vertelde me ooit dat als je in een dip zit en eruit wil komen je alleen maar iedere avond vijf dingen hoeft op te schrijven die je die dag hebt gedaan waarop je trots bent. Het schijnt dat je dan gaat zien hoeveel je stiekem toch hebt gedaan en weer tevreden wordt met jezelf. Mocht het jou lukken vanavond en morgenavond een lijstje te maken met vijf positieve dingen die je hebt gedaan, dan wordt overmorgen wellicht weer een echte Marceldag. En kun je die avond een lijstje maken waar je supertrots op bent.

 

Sterkte met uit je dip komen.

Karen

 

 

 

[Merkava]

Want ik kan me niet indenken dat EZ wil dat HL mensen zonder rijbewijs gaat adviseren met busjes rond te rijden. ::)

 

Oops dat is waar ook, helemaal niet meer bij stilgestaan. :-\

 

[zrski]

Voor mij was het rondscheuren in een busje een goede oplossing maar ik had inderdaad een rijbewijs. :)

 

Als ondernemer zet je je pijlen vaak automatisch te hoog, vooral als je een ondernemer bent met te veel druk voor je eigen gezondheid. Daarom wil ik je vooral aanraden om iets te gaan doen waar je gewoon doet wat er gedaan moet worden, geen aansprakelijkheid, geen hersen capaciteit, gewoon werken voor een loontje. Vergeet je pijlen even en geef jezelf de tijd om even op adem te komen.

 

Hoe simpel de job ook is, je krijgt maandelijks geld binnen, je kan trots zijn op jezelf dat je doet wat er gedaan moet worden en je hoeft je nooit zorgen te maken of je wel de capaciteit hebt om dat baantje te doen. Dat resulteerd in: Geld, rust en zelfvertrouwen. Drie handige tooltjes om jezelf weer tot jezelf te krijgen :)

[Marcel (Up)]

Bedankt voor de antwoorden iedereen.

 

Ik ben heel blij dat het in ieder geval herkenbaar is voor diverse mensen.

 

Het is meer het nutteloze gevoel, dat zich meer en meer meester maakt. Ik kan hier thuis ook nog genoeg doen, maar ja….

 

Een “iets” wat je weer niet zo nutteloos maakt. Ben ik te gedreven misschien ? Is het inderdaad zoals jullie zeggen, verstand op nul en gaan ? Ik ben bang dat ik dan helemaal zo ga malen en ongelukkig wordt.

 

Ik ben echt niet te beroerd om heel de dag Mona-toetjes in te pakken….. en mijn omgeving zou er maar wat blij mee zijn.

“Beter zo, heel de dag thuiszitten, is ook niks, werken verd… net als wij allemaal !”

 

Vroeger was ik iemand, dééd ik iets, hielp mensen aan produkten waar ze elders niet aan konden komen. Tot aan het idiote toe, dat er soms misschien wel geld bijmoest, in verhouding van de tijd die het gekost had, maar de klant was wél gelukkig !

 

Kijk, tot een paar weken geleden was ik natuurlijk nog drie volle dagen per week bezig met brieven schrijven, bellen en wat dan ook ivm de afwikkeling. Nu ligt het lot niet meer in mijn handen, en kan ook niets meer doen.

 

Ik moet ineens gewoon een lumineus idee krijgen, waar ik me dan helemaal op kan storten.

 

En leven zonder rijbewijs is echt niet zo moeilijk trouwens hoor !

 

Zoals eerder vermeld, lastig wanneer je je vrouw hoogzwanger op de fiets naar het ziekenhuis moet brengen, maar ja, hoe vaak gebeurt dat nu ? Gewoon flink doortrappen ! ;D

 

Maar ik bezoek nu ook door heel Nederland allerlei adressen, per OV, en dit bevalt me prima ! Bakkie koffie, krantje, zwaaien naar de file’s, en lekker uitgerust aankomen ! ;)

 

Marcel

 

 

[Marcel (Up)]

Heb nu die persoonlijke zooi lang genoeg laten staan.... nu toch verwijderd !

[nkcss]

 

Don't worry, je kan morgen een vertaling posten ;)

 

Als het zo is dat je niet mag werken om problemen te voorkomen, hoe zit het met vrijwilligers werk, zou dat een optie zijn?

 

Sterkte,

 

Nick.

[R.I.P. - Fred Wiersma]

...

Hoe moet ik dit aanpqkken ? Errwlijk zijn ? Wanneer ik ga werken, breng ik mijn wsnp/zaak in gevaar...Maar ik wil weer werken....

 

...

 

 

Wat zijn de consequenties als die wsnp in gevaar komt?

 

Eerlijk zijn is altijd goed, maar je hoeft voor die sollicitatie niet meer te vertellen dan voor hun nodig is om te bepalen of jij geschikt bent voor die baan. Dus je kunt wel zeggen: ik had een zaak en dat liep niet meer, dus ben ik gestopt. Je hoeft niet je hele wsnp zaak daar op tafel te leggen (maar als ze er naar vragen, ook niet ontkennen!).

 

Voor de zaak zelf: misschien (aanname!) is het beter om in die baan te beginnen zodra de WSNP status definitief geregeld is? En is dat ook te regelen qua tijd, of gaat die wsnp nog maanden duren?

 

Sowieso succes met de sollicitatie!

[Marcel (Up)]

Hey Fred en Nick.....(en de rest natuurlijk...)

 

Soms is het zo verrekte moeilijk iets neer te willen zetten, zonder iets los te laten.....

Puur in het belang van de afloop van de zaak, kan ik hier niet dieper op ingaan. Ook voor mij is het allemaal zeer wazig en onduidelijk. In het kort komt het erop neer, dat ik die WSNP aanvraag nodig heb, om een dwangakkoord aan te vragen. Mocht dit dus doorgang vinden, kan die WSNP ook weer linea recta richting het ronde archief. Heel omslachtig allemaal, maar zo schijnt het te moeten werken. Heeft natuurlijk de bedoeling (die omslachtigheid) om mensen te weerhouden, "zomaar" , even snel een akkoord e.d. af te laten dwingen. Van één kant heel begrijpelijk, maar zit je daadwerkelijk met de zooi, is het alleen maar lastig.

 

In ieder geval; deze kerel heeft mij gebeld n.a.v. een open soll.eind december, begin januari. Nooit iets van gehoord, tot hij donderdag ineens belde, dat er een vacature was. Lijkt zeer gunstig over te komen, niet dan ?

 

Na de eerste, voorzichtige, euforie volgde daarna de onzekerheid. Jullie zullen het waarschijnlijk niet geloven, maar ik ben een ontzettende binnenvetter, zoals ze dat noemen. Dat borrelt en borrelt van binnen, ik knaag de binnenkant van mijn wangen kaal, en zit heel stilletjes alleen maar te peinzen.... Ook prettig voor je stofwisseling, weeg nog zeker 56 kilo ! Wanneer zo'n kerel mij belt, kan ik natuurlijk niet vragen, of het OK is, wanneer ik pas over een week of zes begin. Het wordt al lastig om te vertellen, dat ik regelmatig vrij nodig heb, omdat ik me weer moet melden bij de rechtbank o.i.d.. Hij is natuurlijk ook ondernemer, dus ik kan alleen maar hopen op een stukje begrip.....

 

Wat in die onzekerheid ook meespeelt, is dat ik altijd al zeer zelfstandig gericht was. Ik dop mijn eigen boontjes wel, daar heb ik geen hulp bij nodig. Niemand was dan ook echt verrast, toen ik daadwerkelijk voor mezelf begon. Wel trots, gelukkig. Daarom was ook iedereen zo onaangenaam verrast, toen het fout liep. Ik had het op lopen vreten.

 

Nu heb ik de touwtjes niet meer in handen, maar ligt mijn leven en toekomst in handen van een ander, en moet mezelf daaraan overgeven. Dit is heel, heel, heel moeilijk.....

Zeker dus, wanneer je het laatste stukje traject niet meer helemaal begrijpt.

Wanneer alles achter de rug is, zal ik een boekje opendoen over hoe het werkt achter de schermen. Zo'n forum is dan toch iets te openbaar.

 

Ik heb besloten morgen toch voor die baan te gaan, al komen we alsnog in de wsnp of wordt ik failliet verklaard, heb ik in ieder geval een redelijke stabiliteit en rust in het gezin. Dan lever ik maar de helft van mijn salaris in, maar ik ben in ieder geval niet iemand die met zijn handje open staat.....Ik draag mijn eigen consequenties....

 

Marcel

 

PS : Wanneer je trouwens in zo'n geestelijke toestand verkeert, moet je geen HL verhalen lezen, of op de WSNP-site rondstruinen met een bak bier naast je stoel.... Dan kun je echt inderdaad in 10 minuten tijd een klap van de molen te pakken hebben.... ;) Alleen moet je dan uitloggen en niet meer posten......

 

 

[retail]

 

PS : Wanneer je trouwens in zo'n geestelijke toestand verkeert, moet je geen HL verhalen lezen, of op de WSNP-site rondstruinen met een bak bier naast je stoel.... Dan kun je echt inderdaad in 10 minuten tijd een klap van de molen te pakken hebben.... ;) Alleen moet je dan uitloggen en niet meer posten......

 

 

 

Als je post na betreffende post van de kneus ook zo was dan heb je gelijk maar dat was wel een normale post, vandaar. ;D

[Marcel (Up)]

Langzaam aan begint het nu ook verder door te werken, wat voor gevolgen het hele proces / verhaal / traject nu eigenlijk écht inhoudt….

 

Dit is op verschillende vlakken, zowel geestelijk, sociaal, financieel, zakelijk, noem maar op. De bakens beginnen zich nu bij mij af te tekenen, en ik krijg een bepaald soort (eigen) inzicht.

 

Door wat gedonder links en rechts, heb ik in ieder geval besloten gesprekken met psych van één maal per 3 weken, terug te zetten naar 1 x per week. Na een heel goede PM, (waarvoor nogmaals dank …) heb ik dan alsnog maar besloten, open en eerlijk tegen haar te zijn. In de diepe, zwarte comben van mijn geest zit nog veel meer opgesloten, wat indirect en direct allemaal met het misgaan van de onderneming te maken heeft.

 

Door een eerdere ervaring, had ik niet zo’n hoge pet op van psych in het algemeen. En ik kan héél goed lullen, zonder iets te zeggen. Wanneer je ook op sociaal vlak achter raakt, en dit begint je gezin te treffen, zul je het boetekleed aan moeten trekken. Dus zullen we puin moeten gaan ruimen.

 

Een tijd geleden is er eens een vriend, met zijn bijna ex-toekomstige vrouw een bakkie komen doen…. Hij moest iets vertellen, en was iedereen aan het langsgaan. Hij verzorgde altijd de administratie, was vertegenwoordiger en veel van huis. Per ongeluk (?) maakte zij op een dag de post open, en er begon een balletje te rollen. Overal in huis, in afgesloten kasten vond ze papieren van leningen en dergelijke….. Mannetje was zwaar gokverslaafd, en zij wist (3 maanden voor huwelijk) van niets. Zij zijn er boven op gekomen en hij is nu zelf counseler.

Ook hij moest alle sociale contacten weer proberen leven in te blazen…

Verbeter de wereld, begin bij jezelf….

 

Hiermee bedoel ik, dat ik in de gaten krijg, dat het missen van de contacten, meer bij mezelf gezocht moet worden. Men vind het niet tof, om eens een bakkie en een biertje te doen, en het dan alleen maar over die rot toko te hebben ! En waar is die spontane, goedlachse Marcel, die altijd en overal voor iedereen klaarstond en interesse had in een ander ? Die maat, die vriend, die is kwijt….

 

Ook financieel begint zich nu letterlijk af te tekenen wat ons te wachten staat. Zoals gezegd hebben we kunnen rondkomen van uitkeringen BD, maar gisteren toch echt die laatste 50 piek aan moeten spreken…. En ik heb gewoon een tientje gebruikt om wat crocussen in de huiskamer te zetten ! Dikke L…!

 

En nu ? Inkomen is er niet, gelukkig geen achterstanden, één aanmaningen van de tandarts (zijn uit de verzekering gedonderd) en één van de BD, die ik nog moet uitzoeken.

Bij mijn liefhebbende echtgenote wil het nog niet helemaal doordringen, ben ik bang. Van de week alles qua in en uitgaven goed op papier zetten en er ’s avonds eens een avond eerlijk voor gaan zitten.

 

Een uitkering krijg ik niet, de toeslagen zijn aangepast of in behandeling. Ergens heb ik van de week iets opgevangen over subsidie of toeslagen die men liet liggen, waar men gewoon niets van af weet. Iemand verstand hiervan ? Of weet waar ik eventueel nog recht op zou kunnen hebben ? Dan is dit mijn volgende Google-projectje, en bij de gemeente langs, hoewel ik daar niet zo’n hoge pet van op heb…

 

Da’s ook zoiets natuurlijk. Ik ben ook een stukje onafhankelijkheid kwijt. Wij hebben al jááááren niet gepind. Hadden niet eens een pas of een code. De centen van mijn vrouw waren voor de vaste lasten, en boodschappen deden we van het kasgeld. Inboeking : privé opname.

That’s it. Geld beheerde ik, vanuit mijn linkerbroekzak. Nu zullen we echt samen de pot moeten gaan beheren….

 

En dan de druk van de omgeving om weer te moeten gaan werken…. Werken vind ik niet erg, is mijn lust en leven geweest. Ook in loondienst keek ik niet naar een uurtje meer of minder.

 

Sollicitatie maandag is “aardig” verlopen. Maar stel nu dat hij belt komende week, heb ik geen idee hoe te reageren. Wordt ik hier gelukkiger, blijer van ? 40 uur loonslaaf ? Moéten is een ander verhaal, er zal brood op de plank moeten komen, en laarsjes, en zomerjasjes voor die prullen….(waarom groeien die kinderen zo hard ???)

Maar ergens wacht ik op een “klik”, met ja, dat ga ik doen !

 

En ook dat kan een dienstverband, of vertegenwoordiger of een samenwerking zijn. Maar die “klik” ….die moet komen ! Dan heb ik er weer zin in, en wil er ook weer voor gaan.

 

 

Qua zakelijke vooruitgang….geen idee. De vorige keer bij de rechtbank is “de zaak aangehouden” Ja, ja, …en toen. Volgens mijn boerenverstand betekende dit alleen maar, dat we de tijd kregen zaakjes op orde te krijgen. Het ging ook in zo’n, voor mij, idiote situatie…

 

Maar vooruit, WSNP wordt aangevraagd, gelijktijdig een dwangakkoord, en dan ? Wat zegt de rechter volgende week ? OK stukken ontvangen, we gaan weigeraars oproepen en tot over 6 weken ? En na die 6 weken komen de weigeraars opdagen (of niet natuurlijk), mogen hun verweer doen en zegt die godgoeie man wederom : OK , ik bekijk de stukken, tot over 6 weken ! ?

 

En wanneer het niet goed uitvalt, kan ik in hoger beroep…. En dan ? Hoe lang gaat of kan dit nog duren ?

 

Gelukkig begint langzaam aan de lente weer te beginnen. Het zonnetje schijnt, beetje energie…

 

Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw, Teletubbies kom maar gauw !

 

(sorry, heel de dag met mijn 2-jarige dochter door gebracht….)

 

[retail]

Marcel,

 

Sorry dat ik het zeggen moet maar vergeet de gemeente maar.

Zolang de pot er nog is voor het akkoord ziet de gemeente dat als eigen vermogen en zal je daarom geen uitkeringen verstrekken.

 

Je mag voor een gezin 10.000,00 spaargeld hebben en alles wat daar boven zit zal je eerst op moeten maken voordat je "gebruik" mag en kan maken van alle potjes die er zijn.

Tevens moet men bij een aanvraag de bankgegevens van de afgelopen 3 maanden tonen dus even snel wegwerken kan ook niet.

 

 

[Marjan]

 

Sollicitatie maandag is “aardig” verlopen. Maar stel nu dat hij belt komende week, heb ik geen idee hoe te reageren. Wordt ik hier gelukkiger, blijer van ? 40 uur loonslaaf ? Moéten is een ander verhaal, er zal brood op de plank moeten komen, en laarsjes, en zomerjasjes voor die prullen….(waarom groeien die kinderen zo hard ???)

Maar ergens wacht ik op een “klik”, met ja, dat ga ik doen !

 

En ook dat kan een dienstverband, of vertegenwoordiger of een samenwerking zijn. Maar die “klik” ….die moet komen ! Dan heb ik er weer zin in, en wil er ook weer voor gaan.

 

 

Marcel, reken momenteel niet teveel op die "klik". Ik denk dat je nog te vol zit van wat er afgelopen jaar in je leven is gebeurd. Er zijn nog zoveel zaken af te wikkelen, nog zoveel hobbels te nemen. Richt je energie eerst en vooral daar op. Zolang je in je hoofd niet echt ruimte hebt voor iets nieuws zal die klik er ook niet zijn. Die komt wel weer wanneer jij daar klaar voor bent. Zie het "loonslavenbestaan" als stukje van de weg die je hebt te gaan om van down weer helemaal up te komen. Enerzijds zal het je goed doen weer iets om handen te hebben waarmee je de weg naar een nieuwe toekomst begaanbaar houdt. Anderzijds hoef je hier niet je hele ambitie in te leggen, dat komt wel weer als je meer jezelf bent en de huidige problemen hebt opgelost.. Maar je creëert alvast wel weer een gezond ritme en bouwt daarmee ook aan jezelf. En dat gaat jou zeker lukken!

 

Wat betreft die kids....ze groeien (naar het schijnt) iets minder hard als je ze wat heter (niet te heet!) laat douchen ;)

 

Zet 'm op!

 

 

[Marcel (Up)]

En hier gaan we dus wederom "krom " denken ?

 

René, super bedankt voor je antwoord ! Hier heb ik nl de afgelopen maanden niets van gehoord of op google gevonden !

 

Die pot is er voor de crediteuren, maar lijkt nu aangemerkt te worden als EV ? Natuurlijk, alles is één, privé en zakelijk. Maar dit potje mag ik toch niet opsnoepen ?

 

Zo wel, kan ik natuurlijk gewoon alles opvreten..... en aan tonen dat ik ook heb moeten leven de laatse maanden !

 

Heeft er iemand een gespecialeerd antwoord ? In begrijpelijke taal ? ;)