Greed is Good

[r.i.p. Ruben van den Oord]

“The point is, ladies and gentleman, that greed, for lack of a better word, is good. Greed is right, greed works. Greed clarifies, cuts through, and captures the essence of the evolutionary spirit. Greed, in all of its forms; greed for life, for money, for love, knowledge has marked the upward surge of mankind.”

 

Bovenstaande quote komt uit de legendarische film “Wall Street” waarin Michael Douglas in de rol van Gordon Gekko, de verpersoonlijking van het kapitalisme speelt. Deze quote was door regisseur Oliver Stone bedoeld als aanklacht tegen het ongebreidelde kapitalisme van de jaren ’80 van de vorige eeuw. Deze quote is echter opgepakt als lijfspreuk van jonge bankiers en effectenhandelaars. Een motto, een strijdkreet zo u wilt.

 

“Greed is Good”.

 

Nu, 25 jaar later, hebben we gezien wat deze strijdkreet heeft aangericht in ons bancaire stelsel. Een wereldwijde financiële nachtmerrie van ongekende omvang. En juist nu iedereen de wonden aan het likken is, en er langzaam maar zeker een bescheiden herstel zichtbaar wordt, roep ik jou als ondernemer op dit motto eigen te maken en onder een luidkeels “Greed is Good” de puinhopen op te ruimen en te bouwen aan een nieuwe toekomst.

 

“Greed is Good”.

 

Want er is iets goed mis in ondernemend Nederland. Of het de spruitjeslucht is die aan ons al generaties lang omringt, of dat het ligt aan de Calvinistische grondslag die de centrum-links georiënteerde kabinetten sinds de W.O.II zo kenmerkten is mij nog niet helemaal helder. Doet er ook niet toe. Maar ik ben helemaal klaar met ondernemers die het goed genoeg vinden om hun brood te kunnen verdienen.

 

“Ik hoef niet zo nodig een groot bedrijf, als ik mijn gezin maar kan onderhouden.”

“Ik hoef niet te zwemmen in het geld, pootje paden vind ik genoeg.”

“Ach, geld maakt niet gelukkig.”

“Elke dag biefstuk raakt ook verveeld.”

 

Ik kan het niet meer horen!

 

Waar is die ondernemersmentaliteit gebleven om werkelijk iets op de kaart te zetten? Waar is die drive om de beste te zijn binnen je vakgebied? Waar is de honger naar marktleiderschap? Waar zijn die killer-startups die pitchen met een geprognosticeerde omzet in het derde jaar van 10 miljoen en meer? The Next Google hoeft namelijk niet persé uit San José te komen. Twitter had net zo goed een Nederlandse start-up kunnen zijn. Er is in ons koude kikkerlandje minstens zoveel kennis en talent aanwezig als in het zonnige Californië om een Foursquare te bedenken èn succesvol uit te rollen. Er is meer dan genoeg geld bij de Nederlandse informal investors om goede plannen te financieren. Banken willen maar wat graag ambitieuze ondernemers in het zadel helpen.

 

Maar de banken en informals krijgen stomweg niet de juiste plannen onder ogen. Rijen ondernemers die een ton willen lenen om na drie jaar een bedrijfsresultaat van 30 - 40.000 euro te schrijven. En helaas maar bitter weinig visionairs met een plan om van drie miljoen honderd miljoen te maken. Technologisch lopen we in de hoofdklasse mee, maar ons ambitieniveau reikt niet hoger dan het maaiveld.

 

“Greed is Good.”

 

Ik roep niet op om over lijken te gaan, ik roep niet op om geld de enige motivator in je bedrijfsfilosofie te laten zijn. Want ‘greed’ heeft een veel bredere betekenis dan hebzucht naar geld alleen. En dat lijkt menigeen nog wel eens in de quote van Gordon Gekko over het hoofd te zien.

 

Want hebzucht is niet één van Dante’s zeven doodzonden alleen. Hebzucht kun je vertalen als honger naar meer, of als de beste willen zijn. De honger om te leven, te blijven leven, om onsterfelijk te zijn. Hebzucht als ambitie om echt iets neer te zetten. Hebzucht is niet jouw naam op de gevel, greed is jouw naam op vijfhonderd gevels.

 

“Greed is Good.”

 

Wees hebzuchtig om betere leefomstandigheden te krijgen dan je nu hebt. Het zorgt ervoor dat je gefocust blijft. Deze gezonde vorm van hebzucht zorgt er voor dat je doorgaat, ook als het even tegenzit. Het is de basis voor verbetering, de grondslag van een ®evolutie.

 

Wees hebzuchtig om een betere, schonere wereld voor je kleinkinderen achter te laten. Maar daarvoor moet je wel je eigen kinderen bijbrengen dat er ook goede vormen van hebzucht bestaan. Spoor je ze aan om de hoogste cijfers van de klas te halen, of is een zeven goed genoeg?

 

Waar sta jij over vijf jaar, beste ondernemer? Ben jij hebzuchtig genoeg om je dromen te verwezenlijken? Ben je hebberig genoeg om voor jou en je naasten het allerbeste te willen? Of ben je gelukkig genoeg door ‘op de winkel te passen’?

 

Schud het juk van “wat zullen anderen er van vinden” van je af en wordt eens wat hebberiger.

 

Greed is Good.

 

 

(Deze column is eerder verschenen op mijn weblog: www.rubenvandenoord.nl)

[Sancho Panza]

Sancho is slechts een nederige schildknaap, die zich niet kan uitspreken over zulke belangrijke zaken als belastingen, daar zijn de veldheren voor. Sancho denkt wel eens dat het gemakkelijker zou kunnen, maar denkt daarbij dat het niet zal gebeuren. Hij heeft zelfs wel eens zijn veldheer ernaar gevraagd, maar die wilde er niet met Sancho over spreken..

 

Sancho denkt ook dat economisch mindere tijden de reuzen van de kneuzen onderscheidt ;)

 

Saludos heer Odems!

[P.J.]

Heu.... Sancho kent zijn denkraam. Dwalen is goed als het goud ligt te flonkeren..... Wel fijne gedachte dat de CS ook geen graaier is..... ;)

[StefanO]

Wederom inspirerend stukkie. Kan me er helemaal in vinden. Ambitie is vaak mager, de meesten roepen bij voorbaat al dat iets niet kan. Vind ik te gemakkelijk. Bedenk liever hoe het WEL kan en ga dat vervolgens doen...

 

Ze zijn er overigens wel. Ondernemers met vette ambities. Financiering regelen blijft overigens lastig. Ik heb er momenteel eentje bij de hand. Startup van nieuw type uitzendbureau, challenger van gevestigde orde (Randstad e.d.). Ambitie € 100.000.000,- omzet in 5 jaar tijd. Moet nu 'maar' 500k in (om full speed te groeien). Blijkt toch lastig. Kennelijk hebben niet alleen ondernemers maar ook financiers weinig ambitie?

[theothomas]

Als ze een ambitie van 100 miljoen in 5 jaar hebben waarom kiezen ze dan niet iets met grotere omzetten? Ik heb wel eens iemand gehoord over mammoet-containership-ladingen vol met exotische zaken als jute zakken en plastic stoelen. Die deed 100 miljoen per jaar op z'n sloffen. Waarom kiezen mensen met ambitie om veel geld te verdienen vaak zo'n arbeidsintensieve tak van sport? Miljonair worden met paperclips is echt heel veel werk.

 

Als ik financier was had ik ook zo'n m'n twijfels bij zo'n ambitie. Dergelijke ambities kom ik elke dag tegen. "Meneer ik wil een eigen bedrijf beginnen, heeft u misschien een tip waarin?" "We hebben de doelstellingen voor volgend jaar klaar ... de omzet verdubbelen!" Hoewel banken ook niet bijster creatief zijn in hun ambities. Ondanks dat muntjes hun product is,

 

Met een nieuwe uitzendformule (beter dan de huidige) de markt veroveren van jongens als Randstad is echter wel een vette ambitie. Die is niks te mager. Dan heb je wel ballen. 'Greed' genoeg. Petje af. Dan heb je vast een goed verhaal voor de markt. Als dat lukt, lukt het ook wel met de euro's denk ik. Hoewel ik niet wie wie het zijn wens ik ze oprecht veel succes.

[StefanO]

Tikje off topic, maar is een combi van payrolling en uitzending. Verder kwestie van organiseren, automatiseren en klanten zelf een groot deel van het werk laten doen. Marges circa 8% (pre tax). Kan snel groeien. Overigens is het bij 10M ook al geslaagd, maar daar nemen ze geen genoegen mee. En terecht, zou een blamage voor het concept zijn...

[roanvonclause]

Ruben van den Oord,

 

1 woord: AMEN!

 

Gr. Roan

[robberttk]

Wat een fijne column :-) zolang mensen gepassioneerd hun werk doen en hun tijd en energie erin stoppen mogen ze wat mij betreft lekker verdienen. En laten we gelijk het woordje balkenende-norm afschaffen. Ik kan er toch niks aan doen dat hij te weinig verdient voor de hoeveelheid werk die hij moet doen....

 

Greed is good, as long as it's passionate greed.

[Frans Sijtsma]

Wat mij betreft zien we één ding over het hoofd aan het begin van de column:

 

for the lack of a better word

 

Bij gebrek aan een beter woord.

 

Omdat er niets beters is, is hebzucht dus goed.

 

Nee.

 

Hebzucht in geen enkele vorm is goed.

 

Greed is niet de beste willen zijn, maar ten koste van alles de beste willen zijn

Greed is niet streven naar betere leefomstandigheden, maar streven naar de beste leefomstandigheden voor jou alleen

Greed is ééndimensionaal, oogkleppen en single-issue

Greed is geen ambitie, maar blinde ambitie.

 

Het is prachtig om te kijken naar de successen van greed.

De twitters, de foursquares van deze wereld, maar besef goed dat dat de positieve uitschieters zijn en de trieste mislukkingen even niet genoemd worden

 

Greed is een ratrace

 

Om één parel te vinden in een wilde oester moet je zo'n 15000 keer een oester open maken. 1 parel tegenover 14999 mislukkingen.

 

Je kunt je afvragen of je een betere samenleving wordt door op die manier te werken. Door alleen maar oog te hebben voor de parels en niet voor wat achterblijft: 14999 lege schelpen

 

De foursquares en twitters van deze wereld zijn leuk, maar met name de eerste zorgt niet direct voor een betere samenleving.

 

Het is maar welk model je nastreeft.

 

En ja, ik ben het met Ruben helemaal eens dat NL ambitieuzer mag zijn, ik ben het er mee eens dat er wat meer risico genomen mag worden en dat willen excelleren gestimuleerd moet worden.

 

Ik snap ook dat hij tegenover de huidige 'zesjescultuur'het andere uiterste zet in zijn column, maar hebzucht stimuleren is net een stapje te ver

 

We hebben niet de wereldschokkende innovaties maar vergis je niet in vele uitvindingen die gedaan worden en bedrijven die gestart worden in dit kleine landje (dat in de verste verte qua inwonertal, BNP etc. te vergelijken is met californie), maar als ik een paar weken terug lees dat we de Nobelprijs voor de Natuurkunde krijgen voor een met recht revolutionaire vinding dan ben ik wel trots

Nee, hij is geen ondernemer, maar wel de belichaming van waar ambitie en de wil te excelleren je kunnen brengen.

 

Greed sucks

 

 

[Christine]

Ik ben het wel met Ruben eens. Wat fout is gegaan in de bankencrisis is niet de hebzucht van de bankmanagers, maar het gebrek aan controle van de eigenaren van het geld, en van de toezichthouders. Ik vind Icesave een mooi voorbeeld. Omwille van een kwart procent meer rente brachten mensen hun geld naar een vrij onbekende bank in een klein land. Het bedrag was dan 100.000 euro, en het rentevoordeel was 250 euro per jaar. Als je zo dom bent om zo'n risico te nemen voor zo'n klein voordeel, dan moet je dat niet wijten aan de greed van de bank, maar aan je eigen domheid.

 

Ik ben met Ruben eens dat je als ondernemer alleen slaagt als je tot het gaatje wil gaan, als je echt iets op de kaart zet, als je niet streeft naar marktaandeel in Oost-Groningen, maar naar marktaandeel wereldwijd. Maar ja, wij zijn een calvinistisch land waar "hoogmoed komt voor de val" en nog tien gelijksoortige spreekwoorden.

[XiaoDi]

Wat mij betreft zien we één ding over het hoofd aan het begin van de column:

 

for the lack of a better word

 

Bij gebrek aan een beter woord.

 

Volgens mij zien we ook één ding over het hoofd. De quote was:

 

The point is, ladies and gentleman, that greed, for lack of a better word, is good. Greed is right, greed works. Greed clarifies, cuts through, and captures the essence of the evolutionary spirit. Greed, in all of its forms; greed for life, for money, for love, knowledge has marked the upward surge of mankind.”

 

Volgens mij zien we het dikgedrukte over het hoofd.

 

Woordenboek: "Greediness, when unqualified, suggests a craving for food; it may, however, be applied to all avid desires, and need not be always uncomplimentary: greediness for knowledge, fame, praise. "

 

Hij gebruikt die betekenis. Hij moet dit woord gebruiken (for lack of a better word) omdat er geen ander woord is dat hetzelfde weergeeft.

 

Jammergenoeg heeft het ook die andere betekenis, waardoor hier en in de film de verwarring ontstaat

 

 

 

[StefanO]

Ik denk vaak dat het niet alleen gebrek aan ambitie is. Met de meeste mensen gaat het wel goed. Huisje (met hypotheekje), boompje, beestje prima op orde. Niks te klagen? Ik las afgelopen week dat circa 80% (!!!) van de werknemers ontevreden is met hun baan en dat velen dromen van een ondernemersbestaan. Karen Romme heeft er in het FD nog een column aan gewijd.

 

Vaak denk ik 'waarom doen mensen het dan niet gewoon?'. Tegelijk denk ik terug aan mijn laatste baan als consultant bij een grote club. Mooie baan, dik salaris, gave auto en goed carrièreperspectief... typisch geval van een gouden kooitje. Dit gaf ik op toen ik ontslag nam om mijn eigen boontjes te gaan doppen. Best een 'opportunity cost' dus. Nu was mijn risico nog redelijk beperkt. Ik woonde nog in mijn starterswoning die op 1 startersinkomen gefinancierd was en had mijn partner inmiddels ook een goede baan. Deze lasten konden we dus gewoon blijven dragen. Ondernemen met weinig afbreukrisico dus.

 

Neem nu eens iemand met een tophypotheek op 2 inkomens in gedachten. Partners hebben beiden eveneens een goede baan (ander kunnen ze dit niet betalen) en werken zich een slag in de rondte om hun overpriced droomhuis (leve de huizenmarktzeepbel) te kunnen financieren. Kids naar de opvang om maximaal productief te kunnen zijn en slaaf van de hypotheek. Hier is geen ruimte voor ondernemersambitie! De hypotheek moet betaald worden en men kan zich avontuurtjes veroorloven. Daarom blijft het voor velen bij dromen...

 

Het gaat dus allemaal wel goed en de noodzaak ontbreekt om echt te knallen. Goed is daarmee de grootste vijand van het geweldige (Jim Collins - Good to Great). Bovendien behoort risico nemen niet tot de mogelijkheden.

 

 

[P.J.]

Ik snap niet waarom je hebzuchtig zou moeten zijn om tot het gaatje te kunnen komen. Zou een natuurlijke drang tot gedrevenheid niet voldoende kunnen zijn? Heeft de palingboer zo'n drang? Heeft de kaasboer zo'n drang? Heeft de gemiddelde lampenfabrikant zo'n drang?

Waarschijnlijk is de column geschreven vanuit de wens, om bovengemiddeld presterende ondernemers aan te spreken. Althans, dat slaat op ondernemerschap dat is gebaseerd op gedrevenheid en passie om het voor ogen staande doel te bereiken. Dit kan echter het risico met zich meebrengen dat die ondernemer geen oog meer heeft voor leven en welzijn. En misschien ook wel geen oog meer voor andere "business".

Een verre vooroom van me, is ook ooit ondernemer geweest en had een "drive", die hem het gekkenhuis in had gedreven. Ik denk daar zelf regelmatig aan terug, als ik zelf over mijn eigen "drive" nadenk........

[herman van der helm]

StefanO zegt:

"Neem nu eens iemand met een tophypotheek op 2 inkomens in gedachten. Partners hebben beiden eveneens een goede baan (ander kunnen ze dit niet betalen) en werken zich een slag in de rondte om hun overpriced droomhuis (leve de huizenmarktzeepbel) te kunnen financieren. Kids naar de opvang om maximaal productief te kunnen zijn en slaaf van de hypotheek. Hier is geen ruimte voor ondernemersambitie! De hypotheek moet betaald worden en men kan zich avontuurtjes veroorloven. Daarom blijft het voor velen bij dromen... "

 

Volgens mij kies je zelf voor deze situatie. Je hebt jezelf dan het risiconemen ontnomen.

Ik heb er altijd voor gezorgd dat ik nee kon blijven zeggen tegen mijn klanten als een vraag me niet aanstond. Dat had niet gekund als ik me tot over mijn oren in de privefinanciering had gestopt.

 

Wat betreft die column: Ik denk dat al het ondernemen bedoeld is om de ondenemer zelf een gevoel van tevredenheid te geven. De een zal dit hebben als hij na een drukke werkweek in het weekend lekker met zijn gezinnetje aan het wandelen is, en de ander heeft zulke ambities waar hij zelfs als hij in zijn levensavond komt nog fanatiek mee bezig kan zijn.

Uiteindelijk is die wens naar tevredenheid (of geluksgevoel) de drijfveer voor alle ondernemersdrang.

[Frans Sijtsma]

Wat fout is gegaan in de bankencrisis is niet de hebzucht van de bankmanagers, maar het gebrek aan controle van de eigenaren van het geld, en van de toezichthouders.

 

Mooi voorbeeld: De bankiers zijn greedy, hebben geen zelfregulerend vermogen meer in hun zucht naar 'meer' en je geeft de schuld aan de toezichthouders. Lijkt me niet helemaal z uiver

 

Ik vind Icesave een mooi voorbeeld. Omwille van een kwart procent meer rente brachten mensen hun geld naar een vrij onbekende bank in een klein land. Het bedrag was dan 100.000 euro, en het rentevoordeel was 250 euro per jaar. Als je zo dom bent om zo'n risico te nemen voor zo'n klein voordeel, dan moet je dat niet wijten aan de greed van de bank, maar aan je eigen domheid.

 

Perfect voorbeeld van Greed. niet van de bankier maar van de burger die voor 250 extra alle risico's uit het oog verliest in hebzucht naar meer

 

Als je niet streeft naar marktaandeel in Oost-Groningen, maar naar marktaandeel wereldwijd.

 

Moeten alle romano sandee's , accountants en boekhouders, machinefabriekjes en winkels in Oost Groningen streven naar wereldmarktaandeel?

Zo ja, waarom?

Zo nee, voor wie geldt je stelling dan wel

[StefanO]

@ Herman: helemaal gelijk dat mensen er zelf voor kiezen om zich maximaal in de schulden te steken. Massaal helaas... Aan de andere kant was de wijsheid dat je zsm een huis moest kopen omdat je nooit tegen de prijsstijging aan kon verdienen. En hoe duurder het huis, hoe meer je er op kon verdienen. Daarin zijn we dan weer wel greedy.

 

Verder las ik een tijd geleden dat er 2 typen ondernemers zijn. Jagers en hoeders. De jagers zijn degenen die greedy zijn om maximaal te presteren. Tomeloze ambitie en in de regel vaak meer succesvol. Financieel bezien althans.

 

Hoeders doen het rustiger aan en zijn behoudender. Nemen minder risico en groeien gestaag en stabiel door tot een niveau dat men het wel best vindt. En daar is ook veel voor te zeggen. Een bedrijf gaat verder dan het belang van de aandeelhouder / ondernemer. Er zijn meer mensen die hun brood ermee verdienen. Stabiliteit heeft ook zijn waarde. Financieel bezien vaak minder succesvol, maar evengoed Schumpeteriaanse helden: brengers van economische welvaart voor het hele maatschappelijke systeem.

 

Persoonlijk vind ik het ambitieuze meer uitdagend. Tegelijk wordt ik ondertussen wel een beetje moe van alle groeiawards en borstklopperij. "Kijk mij eens succesvol ondernemer zijn!!". Zonder twijfel een uitstekende en bewonderenswaardige prestatie. Maar moet het allemaal zo opzichtig? Het lijkt een doel op zich te worden om aan zelfverheerlijking en ego-streling te doen. Entrepreneurial masturbation?

 

Overigens help ik wel ondernemers om het bedrijf behoorlijk te laten groeien en heb ik ook voor groeigazellen gewerkt. En de aandacht die het krijgt is zondermeer goede promotie. Maar het hele circus er omheen en de heldenstatus gaan me wat vervelen. Doe het gewoon omdat je het gaaf vind om een bedrijf op te bouwen. Greed is wat mij betreft prima, maar loop er niet teveel mee te koop. En als je niet zo greedy bent, dan daar niks mis mee. Het gaat er toch om dat je doet waar je je lekker bij voelt. Daar hoeft niemand op neer te kijken.

[P.J.]

Voor de meesten geldt;

 

1e slagroomtaartje is smullen.

2e slagroomtaartje gaat nog wel

3e slagroomtaartje is "proppen"

4e slagroomtaartje is kotsen

 

Maar er zijn er die "onverzadigbaar" zijn natuurlijk.....

 

[r.i.p. Ruben van den Oord]

Wat is het toch fijn als er zo massaal gereageerd wordt op een column! Ik had nooit gedacht dat de column in deze mate zo polariserend zou werken. Van sommige reacties wekte het mijn verbazing hoe oppervlakkig er is gelezen en anderen hebben gereageerd met een diepgang die mij verraste.

 

Wie genoegen neemt met 'op de winkel passen' krijgt van mij de zegen, laat dat duidelijk zijn. Niet iedereen heeft de capaciteiten om te bouwen aan werelddominantie, dat weet ik ook wel. En dat er zat ondernemers zijn bouwen aan een klein imperium weet ik ook. Maar ik heb in de afgelopen jaren genoeg businessplannen gezien om ook te constateren dat veruit de meeste starters niet durven te dromen, dat het ambitieniveau niet verder reikt dan 'voor jezelf beginnen'.

 

We kennen in Nederland nauwelijks een start-up cultuur. Er zijn wel interessante en veelbelovende start-ups te vinden, neem Layers als voorbeeld, maar ik mis de 'start-up buzz' in ons land. Je hoort er niets van totdat ze kritische massa hebben bereikt. En dan nog zijn ze uiterst bescheiden in het uiten van hun toekomstverwachtingen. Alsof ze zo lang mogelijk onder water willen blijven om de kritiek bij falen niet te hoeven horen: "Waar blijf je nou met je grote plannen? Jij zou wel eventjes tien miljoen doen met je start-up he? Moet je nou zien!"

 

Wie goede reden heeft om niet te veel risico te lopen, moet dat vooral niet doen. Maar waarom laten zovelen zich nou zo leiden door "wat zullen anderen daar wel niet van denken"? En het lijkt wel alsof dat zeker niet minder is geworden de laatste jaren. Het neo-calvinisme van Balkenende, zeg maar.

 

Maar als we op de puinhopen van de kredietcrisis weer willen bouwen aan een sterke economie, zullen we wel aan de bak moeten! Handen uit de mouwen, en werken in het zweet des aanschijns. Als de motor van de economie -het MKB- meer bezig is met het behouden van de status quo dan het de ogen gericht heeft naar de toekomst, dan vrees ik dat we nog heel lang met weemoed terug kijken naar de dagen van weleer. Dan is het maar de vraag of de economie weer voldoende hersteld is van de vorige klap als de volgende klap er aan komt.

 

Ik wil zeker niet oproepen tot een hebzucht in de negatieve zin van het woord. Ik denk niet dat een maatschappij daar als geheel beter van wordt. Maar iets mee drive en ambitie is toch niet te veel gevraagd?

[P.J.]

Helemaal mee eens Ruben. Dat roep ik al een hele tijd. Maar uiteindelijk moet het wel vanuit nieuwe visie en ideeën komen. Fysiek harder werken is prachtig, maar zal niet de verandering teweegbrengen die je beoogt. Het is interessant om eens nieuwe ideeën over aanpak en werkwijze op een rijtje te zetten. Snijden in overhead en optimaliseren. Ofwel de nieuwe tijd betreden met een nieuw jasje aan. De vraag of NL daar klaar voor is moet opzij worden geschoven, want behoudendheid en tegenwerking om vernieuwing af te remmen, is economisch dodelijk.

Daarnaast is het ook noodzakelijk dat er nieuwe producten worden ontwikkeld, die ook kostenbesparend zijn. Maakt niet uit op welk terrein. En daarnaast vind ik het persoonlijk noodzakelijk dat er de huidige prijzenstrategie ook moet worden afgeschaft. Weg met de z.g. regulerende prijzen, die worden bepaald door afspiegeling van potentie en "marktwerking". Terug naar prijzen die eerlijk zijn berekend. Daar mag (wat mij betreft) in bepaalde sectoren best een limiet aan gesteld worden.

En daarnaast vind ik dat de banken veel meer hun taak moeten uitvoeren om ondernemers flexibel te ondersteunen. Daarmee wil ik niet zeggen dat ze hun eigen risico moeten gaan vergroten, maar ze moeten met nieuwe visie aan de slag. Het oude stof moet worden weggeblazen, zodat er anders naar ondernemers wordt gekeken en de mogelijkheden beter benut kunnen worden.

[Henri Kroeze]

We kennen in Nederland nauwelijks een start-up cultuur. Er zijn wel interessante en veelbelovende start-ups te vinden, neem Layers als voorbeeld, maar ik mis de 'start-up buzz' in ons land. Je hoort er niets van totdat ze kritische massa hebben bereikt. En dan nog zijn ze uiterst bescheiden in het uiten van hun toekomstverwachtingen. Alsof ze zo lang mogelijk onder water willen blijven om de kritiek bij falen niet te hoeven horen: "Waar blijf je nou met je grote plannen? Jij zou wel eventjes tien miljoen doen met je start-up he? Moet je nou zien!"

Hierbij moest ik denken aan de laatste Sprout. Ook van die succesverhalen. Soms van bekende bedrijven, soms van onbekende bedrijven. Deze mensen zijn niet bang om hun ambities kenbaar te maken.

Ik lees dergelijke journalistiek met gemengde gevoelens. Aan de ene kant is het enorm inspirerend terwijl ik het aan de andere kant allemaal wat 'overdone' vind. Hiermee bedoel ik: Ik zou zelf nooit zo de publiciteit opzoeken.

Misschien heeft het met faalangst te maken (eerst zelf bewijzen, dan pas laten zien wat je bereikt hebt). Misschien met jezelf niet in de kijkert willen spelen.

Ik begeef me in verschillende netwerken en in sommige heb je van die typische 'eikels'. Het grootste woord, de meeste toehoorders, maar eigenlijk vindt iedereen het maar omhooggevallen 'mannetjes'. Maar je weet wel precies wat hun (gedroomde?) ambitie is en welke fantastische resultaten ze bereikt hebben. Het is een bepaalde mentaliteit die deze mensen bezit die mijn persoonlijk niet aanspreekt. Wellicht zijn ze succesvoller, maar de manier waarop...

 

Ambitie moet je zeker hebben. Als dat 'financieel onafhankelijk' is, dan is dat m.i. een prima doel. Is dat werelddominatie, ook prima. Maar moet iemand met dat laatste per se in de Sprout staan, en iemand met het eerste niet? Is het laatste een 'hoger' doel dan het eerste? Ik heb op heeeel kleine schaal werelddominantie nagestreefd en bereikt, maar ik ben er niet blij van geworden. De inspanningen die je daarvoor continue moet leveren kosten enorm veel tijd en dat tekent zich op den duur af op je prive leven en dat is het mij niet waard.

 

Ik ben er trots op dat ik regelmatig met de kids kan gaan zwemmen, ze naar school breng en/of ophaal, op zondag met de Lego trein kan spelen. Dat ik bijna nooit met m'n vrouw kan winkelen (oh, slecht voorbeeld! ;D ) vind ik niet zo jammer. Dat ik dag en nacht achter m'n Macbook zit om emails van klanten te verwerken...

Mijn ideale situatie, is naast financiele onafhankelijkheid, ook zeker een perfecte balans tussen prive en ondernemen. Ik ben hard bezig deze balans terug te herstellen, die was namelijk flink zoek het laatste jaar.

[Henri Kroeze]

Ik snap dat bovenstaande sterk vanuit het perspectief van een 'eenpitter' is geschreven, maar volgens mij maakt het niet uit of je aan het hoofd van een eenmanszaak staat of een multinational. Je inspanningen (geestelijk en lichamelijk) zijn vergelijkbaar...

[Jeannine vdLinden]

Goedemorgen!

 

Ik ben net lid geworden om op deze te reageren, zo nieuwe ben ik dat ik niet eens weet hoe je netjes een quote van een bestaande post kunt maken. Dus, alvast mijn excuses. Maar op deze had ik moeten reageren:

 

Waar is die ondernemersmentaliteit gebleven om werkelijk iets op de kaart te zetten? Waar is die drive om de beste te zijn binnen je vakgebied? Waar is de honger naar marktleiderschap? Waar zijn die killer-startups die pitchen met een geprognosticeerde omzet in het derde jaar van 10 miljoen en meer? The Next Google hoeft namelijk niet persé uit San José te komen. Twitter had net zo goed een Nederlandse start-up kunnen zijn. Er is in ons koude kikkerlandje minstens zoveel kennis en talent aanwezig als in het zonnige Californië om een Foursquare te bedenken èn succesvol uit te rollen. Er is meer dan genoeg geld bij de Nederlandse informal investors om goede plannen te financieren. Banken willen maar wat graag ambitieuze ondernemers in het zadel helpen.

 

Mijn ervaring is dat niet; ik ken zonder heel lang over na te moeten denken twee van de startups die verder aan het zoeken zijn omdat ze het geld en steun niet weten te vinden. Het kan zijn dat de banken het maar graag willen, maar de gat tussen willen en doen is nogal groot. Structureel bestaat een starterscultuur voor de killer startups inderdaad nauwelijks, maar ik vind het tekort zelf eerder structureel dan individu.

 

Maar de banken en informals krijgen stomweg niet de juiste plannen onder ogen.

 

Klopt. En als je zelf niet de juiste klanten krijgt, ligt dat dan aan de klanten die je toevallig wel vinden of misschien zou je zelf moeten gaan kijken hoe dat nou komt? Ondernemers die langs de bank gaan lopen voor hun financiering zijn mensen die zekerheid zoeken en ook zekerheid weten aan te bieden -- banken krijgen tegenwoordig tikken op de vingers als ze teveel durf tonen. En ik begrijp van innovatie-ondernemers dat bij de banken houdt het op met het ja or nee zeggen tegen een krediet of dergelijke -- maar als ondernemer met behoefte aan een paar milj in opstartkapitaal, is een offerte van een krediet van een kwart hiervan en een wens voor geluk met de rest zelf vinden niet erg behulpzaam.

 

Rijen ondernemers die een ton willen lenen om na drie jaar een bedrijfsresultaat van 30 - 40.000 euro te schrijven. En helaas maar bitter weinig visionairs met een plan om van drie miljoen honderd miljoen te maken. Technologisch lopen we in de hoofdklasse mee, maar ons ambitieniveau reikt niet hoger dan het maaiveld.

 

Van de NVP deze recentelijk gelezen:

 

In Nederland zijn er slechts 10 VC fondsen met voldoende gewicht om bepalende investeringen te doen in biotechnologie en ICT. Vier daarvan behoren tot een concern of zijn in private handen. Slechts zes fondsen worden gesteund door (Nederlandse) institutionele beleggers. Twee partijen waren recent in het nieuws, omdat zij er ondanks de moeilijke omstandigheden – en dankzij hun goede trackrecord - nieuwe fondsen hebben opgehaald....Nederlandse institutionele beleggers beleggen steeds minder in (Nederlandse) venture capital fondsen. In de periode 2007-2009 lag het niveau grofweg 75% onder dat van 2004.

 

bron: http://www.nvp.nl/nieuws/item.php?id=148

 

Kortom (wat is deze lang geworden. Maar goed, het was goed geschreven in de zin dat het veel reacties oproept, een pluim hiervoor) ben ik van mening dat het probleem ligt niet aan de ambitieniveau van de ondernemer maar van structurele aarde is.

 

[edit]Quote tags toegevoegd, djluc

[Pieter Reitsma]

Ik kwam net " Greed is Good " in de laatste alinea van de blog van Peter Verhaar tegen.

http://bank.blog.nl/nvb/2010/11/01/boele-staal-nvb-de-nieuwe-messias

[Henk de Greef]

Greed is not the solution.

 

Hebzucht is niet voor niets door Dante al eens aangemerkt als één van de zeven doodzonden. Wie niet van plan is om Dante te lezen, maar wel wil weten hoe het eruit ziet, kan ik de film "seven" aanbevelen. In een ander topic Wat is kunst schreef ik ook al over het falen van het idee van Adam Smith. Hij poneerde namelijk de stelling, dat als ieder individu gaat voor de grootste (eigen) winst, dat uiteindelijk zal leiden tot de hoogste gezamenlijke winst. Welnu, dit blijkt een populair idee te zijn, dat vooral door de (neo)liberalen dogmatisch wordt gevolgd. Er valt daar nogal wat op af te dingen, maar vaak spreek je bij de Smith aanhangers tegen dovemansoren, want zij weten namelijk al hoe het zit. Het basisidee van Smith vormt echter wel de legitimatie voor Greed / hebzucht, dus eigenlijk zei Smith hetzelfde.

 

Nu weet ik wel dat Ruben het niet zo bedoelt en een beetje probeert aan te sporen tot ambitie. Daar is niks mis mee. Beetje ambitie, met een idee dat leidt tot meer welzijn van allen, tja, wat kan je daarop tegenwerpen?? Maar wat nu als die ambitie zich richt op het verkopen van autos met "verborgen gebreken"of verzekeringen met te veel "kleine lettertjes" of marihuana uit eigen schuur? Jawel, zal de Smith aanhanger tegenwerpen, die worden vanzelf gecorrigeerd door de onzichtbare hand. Welnu, die onzichtbare hand, zo is gebleken, bestaat net zo min als Sinterklaas en is louter gebasseerd op geloof in dezelfde Smith, waardoor dit een cirkelredenering is. Voor wie dit (meer) boeit, zie mijn blog.

 

Vanuit de ondernemersvraag: "Welk probleem lost u op"? Zou je kunnen denken dat we het probleem oplossen van te weinig ambitie in ondernemend Nederland. Maar dat is geen probleem. Dat is een veronderstelling bij een ander probleem en wellicht een geponeerde oplossing voor dat andere (niet benoemde) probleem. Als je dan lang genoeg doorvraagt, kom je uiteindelijk uit bij de economie ofwel het belang van allen. En laat dit nu net exact hetzelfde zijn als waar ook het betoog van Adam Smith om begon. U voelt het al, ook een cirkelredenering dus.

 

Waarom ik dit voorbeeld aanpak? Puur en alleen ter illustratie hoe het idee van Smith bijna tot in onze genen erin zit gebakken. Het is zo fnuikend, dat we het zelf in de woordenbrij die eromheen zit, niet meer herkennen. We gaan namelijk ondernemers aansporen tot ambitie om de economie te bevorderen. :-\

 

Ucchhhhh. Sorry da Rubster, maar jij kan het wel hebben,toch? ;)

 

Henk de Greef

[XiaoDi]

“The point is, ladies and gentleman, that greed, for lack of a better word, is good. Greed is right, greed works. Greed clarifies, cuts through, and captures the essence of the evolutionary spirit. Greed, in all of its forms; greed for life, for money, for love, knowledge has marked the upward surge of mankind.”

 

Okay.

 

Wat abstract en vaag om je acties op te baseren echter. Hij heeft het over belang van drive. Dan vind ik de volgende bronnen wat beter uitgewerkt:

 

Alain de Botton

Martin Seligman

Mihaly Csikszentmihalyi

 

Enz., enz., enz., enz.

[Micha van Veen]

Even een tegeltje breken.

Overal waar te voor staat is niet goed behalve tevreden.En dat is Nederland.

 

En wanneer we tevreden zijn dan gaan we klagen. Boehoe buitenlanders, apple is te duur, mijn website van 500 euro staat niet op 1 in google, mijn supermarkt heeft te lange rijen, islamananitiseringgggggg. Windmolens bederven mijn uitzicht. Altijd op zoek met het vingertje naar een ander.

 

Mijn buurman heeft een nieuwe mooie auto, allemaal van de baas. Hij is ondernemer, lekker uitslapen en doen wat je wilt. Ja dat wil ik ook wel. Werken bij de bank dat is graaien in andermans geld. Lekker klagen en doorsudderen. Oud hollands eten. Lekker vlees urenlang laten sudderen en groente lekker week koken. Lekkere gemakkelijk te verteren slappe hap.

 

Iemand zegt Greed met nuancering en uitleg. En allemaal op de banken want het is een van de zeven doodzonden. Top film van een top boek (Fincher rules). Ik zeg dan nu ook Greed, for the lack of a better word is Good. En totdat iemand een beter woord weet moeten we het er mee doen. Hebzucht moet misschien Wilzucht worden, of groeizucht?

 

Mijn mening,

 

micha

 

PS Drive is leuk maar behelst naar mijn mening geen bestemming. Drive/Gedrevenheid is iets wat ophoudt. Eager vind ik ook zo'n blah woord.