‘Doe het zelf ondernemingsplannen’ zetten een starter op het verkeerde been!

[Jos Janssen]

Ik zag ik er weer een voorbij komen hier op Higherlevel. Een ondernemer in spe die met veel energie een prachtig ondernemingsplan in elkaar gezet heeft met een van de vele modellen die op internet te downloaden zijn. Meestal leidt dit echter tot niets is mijn mening. Eigenlijk hoeft er maar 1 zin bij te staan om zo’n model naar waarde te schatten: “het volledig invullen van dit model maakt nog geen goed ondernemingsplan!” En ja, ook deze ondernemer was teleurgesteld dat zijn investering van 6 maanden hard werken aan een in zijn ogen goed ondernemingsplan uitmondde in een afwijzing van zijn plannen. Weg droom!

 

Wat is er dan niet goed aan zo’n model?

Een ondernemingsplan moet inspireren; dat in de eerste plaats. Als het niet inspireert, sta je als starter bij een toetser op achterstand. Hij of zij moet tegen zijn zin in door zo’n 30-35 pagina’s ploegen met steeds bekende vragen en onbekende antwoorden. Geen wonder dat aan het eind een hele opsomming aan kritiekpunten verzameld zijn. De man of vrouw is terecht geïrriteerd en niet zelden heb ik de indruk bij het lezen van het bijbehorende adviesrapport, dat men maar de helft gelezen heeft. Ik snap dat niet iedereen de capaciteiten van een romanschrijver of journalist heeft, maar zou die toetser begrip en inlevingsvermogen hebben? Ik durf te beweren van niet!

 

Is zo’n model nutteloos dan?

Nee, nutteloos is het niet, maar zie het als een tussenstap. Als je zo’n model compleet ingevuld hebt, heb je wel al het materiaal om een goed ondernemingsplan te schrijven. Dat is toch heel veel waard, niet dan? Zie het als een vijver waar je vrij in kunt vissen naar inhoud voor je uiteindelijke plan.

 

Wat is dan wel een goed ondernemingsplan?

Een inspirerend verhaal over wie je bent, wat je wil gaan doen, in hoeverre de markt daar op zit te wachten en hoe je dat aan gaat pakken qua marketing en organisatie (wie, wat, waar, waarom en hoe). En natuurlijk met een compleet financieel verhaal dat goed afloopt aan het eind en geen fouten bevat. Ben je er dan? Nou nee, nog niet helemaal. Het financiële plaatje moet passen binnen de rest van het plan. Het verhaal over wie, wat, waar, waarom en hoe dient als ‘bewijs’ dat je cijfers kloppen, dat je ze niet uit je duim gezogen hebt. En dat kan alleen als de cijfers voldoende toegelicht worden in de tekst. De tekst is dus ondersteunend aan het financiële deel en dat wordt wel eens vergeten. Een ondernemingsplan wordt uiteraard vooral beoordeeld op de financiën (positief eindresultaat, compleet en geen fouten), maar het moet ook geloofd worden. En dat vergeet men nogal eens. Goede cijfers produceren in een prognose is zo lastig niet. Wat wel lastig is, is deze goede prognose geloofwaardig te laten zijn.

 

Hoe lang is zo’n verhaal?

Als het inspireert is het niet zo belangrijk; dat leest lekker weg. Ideaal is in mijn ogen ongeveer 15 pagina’s; dan heb je voldoende ruimte om alles toe te lichten en heb je je plan lekker beknopt beschreven.

 

 

[Sabra]

Leuk column Jos, ook ik heb deze 'fout' jaren geleden gemaakt. Veel ondernemers zien het als noodzakelijk kwaad, het schrijven van een plan. Liever meteen starten, en niet door hebben dat de start juist begint bij het maken van zo'n plan.

[P.J.]

Een jaarlijkse reflectie levert duurzamer ondernemen op. Heel eenvoudig op 1 A4tje op de punten:

 

- Beoordeling behaald resultaat.

- Financieel beheer.

- Innovatie. (nieuwe producten/markten/mogelijkheden)

- Marketing strategie.

- Persoonlijke zelfreflectie.

 

Zelf kort en bondig opstellen en met een collega-ondernemer er over sparren. Als die collega/ondernemer dat ook wederzijds doet, leer je enorm van elkaar.

[Marco van den Maagdenberg]

Aardige column Jos, alleen mis ik een belangrijk aspect in jouw column. De presentatie.!

Wellicht in een volgende column?

Een plan maak je in eerste plaats voor jezelf, al was het alleen maar om je gedachten te ordenen.

 

Zodra een plan gebruikt gaat worden om anderen te overtuigen om daardoor je plannen concreet te (kunnen) maken, zal ook de indiener persoonlijk worden getoetst. De keren dat ik geconfronteerd werd met ondernemers met een door accountant gemaakt plan, dat dus niet "leefde" bij ondernemer zijn niet te tellen en daardoor ook afgewezen!

[Ard-Sc]

Het gaat al mis bij het begin.

 

Mensen die nog nooit in hun leven 1 A4-tje vol hebben geschreven met een wervend karakter, zien opeens de uitdaging voor zich liggen om 20 pagina's te vullen. Liquiditeitsprognose, exploitatiebegroting, balans? Het is materie die simpelweg niet beheerst wordt.

 

Alsof je tegen een kind met een mecano-doos zegt, "bouw een Eiffeltoren van 5 meter hoog waar 10 mensen op moeten kunnen staan".

 

Naar mijn idee zul je dus eerst kennis op moeten doen over wat een ondernemingsplan is voordat je een ondernemingsplan gaat maken. Dat kennis opdoen gaat ietsjes verder dan een voorlichtingsbijeenkomst van 1 uur bijwonen.

 

Je opmerking over die toetser is overigens ook treffend. Niets is zo makkelijk als een rode stift pakken en "fouten" aanstrepen.

 

Chargerend: eigenlijk is "de wereld van de toetsers" collectief ondernemertjes aan het pesten. Of het nu een bank is of een bbz-afdeling of het UWV: op het moment dat ze roepen, "maak maar eerst een ondernemingsplan", sturen ze 90% van de mensen met een kluitje in het riet. Eigenlijk zou de "standaardvraag" moet zijn: "bent u in staat om een goed ondernemingsplan te maken"?

 

De attitude over hoe je met ondernemersplanning om moet gaan mag wat mij betreft dus flink op de schop.

[P.J.]

Ik ben het wel een groot deel eens met Ard-Sc. Het zal ook wel een beetje liggen aan deze tijd. Maar de tendens lijkt er nu toch wel op dat men ondernemers probeert te maken van mensen die het helemaal niet zijn. Ons land zit vol met coaches, begeleiders en andere veelweters, die zelf niet in staat zijn om een eigen product te produceren en/of te vermarkten. Die veelweters gaan zich dan bemoeien met de inhoudelijke kwaliteit van het ondernemen. Niet beseffende dat hiermee de kwaliteit van het daadwerkelijk ondernemen juist een degradatie ondergaat. Ondernemen, is na de prostitutie, het oudste beroep ter wereld. Goede ondernemers worden geboren, leiden zichzelf van nature op en hebben de gave zichzelf te sturen en te beheersen. Goede ondernemers kun je misschien op papier wel creëren maar in de praktijk wordt het niks. De markt c.q. maatschappelijke behoeften, bepalen de mate waarin een ondernemer succes kan hebben als hij daarvoor zijn eigenschappen inzet. Het wordt tijd dat de subsidies op het coachen van ondernemers worden afgeschaft. Dat zal de kwaliteit van het ondernemerschap zeker ten goede komen.

[Hans van den Bergh]

De regelmatige HL-bezoeker kent de veelvuldig door ondergetekende geadviseerde oefening op basis van de beruchte '5 A4-tjes', ik vind de essentie van het plannen in de column onderbelicht, namelijk de eigen ambities goed op het netvlies krijgen en houden, een plan stel je voornamelijk voor jezelf op. Het resultaat kan dan best zijn dat je beter wat anders kunt gaan doen dan ondernemen (ik vermoed dat P.J. hier ook op doelt). Heel goed aan deze column vind ik dat het belang van het ondernemingsplan wordt onderstreept, dus zeker geestverwantschap tussen columnist en ondergetekende. Compliment.

 

Succès en groet,

 

Hans

[Thor]

Ondernemen, is na de prostitutie, het oudste beroep ter wereld.

Volgens mij waren die eerste prostituees ook de eerste ondernemers.

 

Die hadden geen plan uitgeschreven maar zagen een "gat" in de markt. ;D

 

Ik ben het eens met PJ. Het doodknuffelen van aspirant-ondernemers heeft geen zin. Wat wel zin heeft is om op school aandacht te besteden aan het ondernemerschap. Dat gebeurt nu op basisscholen, middelbare scholen en universiteiten.

 

[P.J.]

Ondernemen, is na de prostitutie, het oudste beroep ter wereld.

Volgens mij waren die eerste prostituees ook de eerste ondernemers.

 

Die hadden geen plan uitgeschreven maar zagen een "gat" in de markt. ;D

 

Ik ben het eens met PJ. Het doodknuffelen van aspirant-ondernemers heeft geen zin. Wat wel zin heeft is om op school aandacht te besteden aan het ondernemerschap. Dat gebeurt nu op basisscholen, middelbare scholen en universiteiten.

 

 

Erger is dat dat "doodknuffelen" nu een economische bezigheid is geworden, die n.b. door de Staat wordt betaald.

 

@Hans. Ja correct. Dat bedoel ik ook. Er zijn natuurlijk altijd nog mensen zoals jij, die wel vakmanschap en ERVARING in huis hebben om door te geven. Probleem is dat ondernemer met ervaring de "echte" getalenteerde ondernemers direct herkennen. Een "echte" getalenteerde ondernemer is zoekende en altijd innoverend. Onze overheid dacht deze kreet een paar jaar geleden weer opnieuw te hebben uitgevonden, maar een "echte" ondernemer is van origine ook een innovator. Hij/zij onderzoekt en neemt actie naar vernieuwing, verbetering en daarmee ook automatisch naar "echte" verduurzaming. Ook zo'n kreet die weer door de veelweters als iets geheel nieuws in de ether is geslingerd, waarvan het praktische begrip dus allang in het "echte" ondernemerschap zit ingebakken.

[Hans v N]

Persoonlijk ben ik niet zo voor het schrijven van plannen. Tenzij het echt moet. Je kan alles op papier zetten wat je wil. En als je er dan met behulp van een adviseur een inspireerde draai aan weet te geven wordt een plan dan meer of juist minder waard?

 

Ondernemen is als vissen. Als eerste moet je het leren. Gewoon klein beginnen met een hengeltje en een dobber. Dan weet je waar de vissen zitten (je markt) en leer je op het juiste moment aan te slaan (basisvaardigheden). Dan ga je eens om je heen kijken. Als kleine jongen ging ik eerst kijken en als de betreffende ervaren visser veel ving dan ging ik een praatje maken (netwerken). Dan ga je voorzichtig groeien en vooral de kosten en risico’s zo beperkt mogelijk houden.

 

Ondernemen is dus vooral doen en leren van je fouten en die waar mogelijk zo veel mogelijk voorkomen. Talent helpt een beetje maar iedereen kan een ondernemer worden zoals iedereen kan leren koken. Top kok worden is weer wat anders maar wie wil er top ondernemer worden? Ik heb er hier nog geen gezien.

 

[P.J.]

Je kunt idd ook leren om kruidenier te worden of frietboer.

[Henrico Dolfing]

quote HvN: "Top kok worden is weer wat anders maar wie wil er top ondernemer worden? Ik heb er hier nog geen gezien."

 

Wat is voor jouw een top ondernemer? In mijn ogen is iedereen die zich en zijn familie dat kan bieden wat men zich van het leven voor stelt in zin van vrijheid, vrije tijd, reizen etc een top ondernemer. Dat betekent niet dat je iedere dag in het Financieel Dagblad hoeft te staan...

[Hans v N]

Je kan de lat zo laag leggen als je wil en iedereen die een eitje kan bakken top kok noemen. Ik vond nog een mooie quote die mijn stelling dat ondernemen vooral doen is en dat talent maar beperkt helpt:

 

“Talent is niet noodzakelijk om tot uitzonderlijke prestaties te komen. Talent is sowieso een vaag concept. We weten nauwelijks wat dat is. Uitblinkers steken gewoon veel meer tijd in hun ambitie dan mensen die minder ver komen. Niet alleen de hoeveelheid oefening, maar ook de kwaliteit daarvan telt. De focus moet steeds zijn: ik wil mijn prestaties verbeteren. Toppers laten zich steeds opnieuw uitdagen, ze zijn niet gauw tevreden met zichzelf. Ze leggen de lat hoger dan de subtoppers.”

Remy Rikers, hoogleraar onderwijspsychologie aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam.

 

 

 

[P.J.]

Het is altijd leuk om te lezen hoeveel veelweters wel niet weten van ondernemerschap e.d. De beste stuurlui staan aan wal......

[herman van der helm]

Een goed ondernemersplan is één. Een goede ondernemer zijn of worden is twee. en de rest is het hebben van veel goede kruiwagens. :)

[Jos Janssen]

oeps, ik kijk even na een dag en er zijn 14 reacties. En soms lange reacties. Dank daarvoor, want je schrijft toch zoiets om iets teweeg te brengen.

 

Voor de helderheid, dit artikel is geschreven als reactie op een bericht hier op HL van een ondernemer die voor het UWV een ondernemingsplan moest schrijven. Dat is dus mijn uitgangspunt geweest. En in die groep, en vanuit Bbz, zitten veel mensen die graag willen ondernemen, maar niet het hele spectrum aan ondernemersvaardigheden bezitten die ideaal zou zijn. Wie wel overigens. Ik kom hier in een aparte reactie op terug.

 

 

Ik snap de eerste reactie van P.J. en onderschrijf het, maar deze categorie starters zal eerst een ondernemingsplan moeten schrijven. En het is inderdaad zo dat veel van de starters uit uitkeringen het in inzicht niet heeft om deze reflectie te doen (het geld om dit te trainen wordt zelden nog beschikbaar gesteld en zelf inkopen doet bijna niemand). En vaak ontbreekt daarna de rust en ruimte om het eigen functioneren en het succes van het bedrijf te evalueren. Een groot knelpunt en oorzaak van faillissement of staking.

 

Een goed punt van Marco, de presentatie. Een slecht plan kun je nog redden met een goede presentatie, andersom werkt niet. Dank voor de suggestie, een goed idee voor een vervolg. Ik heb een e-book geschreven over het schrijven van een ondernemingsplan, het vervolg over het maken van prognoses is bijna klaar en daarna zal ik me richten op het belang van de presentatie. En je opmerking over door andere gemaakte plannen onderschrijf ik volledig. Ik maak slechts uitzonderingen voor mensen die analfabeet zijn, dyslectisch of zoiets en dan wordt het plan geschreven op basis van interviews en komt er een verantwoording waarom dit zo gekozen is. Nooit zal een 'toetser' er door verrast worden dat iemand een plan van een ander gepresenteerd wordt. Ik ga ook nooit mee naar dit soort gesprekken; als de ondernemer dat zelf niet kan doen, kan ik beter ook de zaak gaan draaien!

[Jos Janssen]

De discussie spitst zich enigszins toe op de trend steeds meer mensen te stimuleren ondernemer te worden en de lat steeds lager te leggen. Ik zie dat ook wel en verdien er een boterham aan. Overigens niet alleen daarmee, want ik stuur ook een re-integratiebureau aan met freelancers en ik ben actief in internationale handel. Hier op HL ben ik alleen actief in de hoedanigheid van ondernemerscoach, maar dat is dus niet mijn hele verhaal.

 

Er was een gast bij Pauw en Witteman enige tijd geleden, Erna Smeekens, die mijn visie treffend verwoordde: "Een groot probleem in NL is dat de sociale dienst geen FTE's kent!" Daarmee wilde ze zeggen dat er heel veel mensen op de bank zitten die van alles kunnen, maar niets mogen omdat ze niet helemaal mee kunnen doen. Alles of niets, volledig uitstromen of niet, succesvol ondernemer of niet. Ik ben een fan en noem dat marginaal ondernemerschap, zij noemt het scharrelondernemers.

 

Als iemand in staat is om op eigen kracht, zonder zich te bezondigen aan frauduleuze handelingen of concurrentievervalsing net iets meer of net iets minder dan zijn uitkering te verdienen moeten we toch met zijn alle blij zijn. Dit is goed voor de maatschappij, goed voor de betreffende client en goed voor de uitkeringsinstantie. Ik werk met buitenlanders, ex-gedetineerden, ADHD-ers, Dyslectici, doven, autisten, noem het maar op. Wat willen we dan met zijn allen? Dat die op de bank blijven zitten? En soms, heel soms blijkt er een onvermoed talent en wordt zo'n 'scharrelondernemer' succesvol, stroomt volledig uit en verdient een inkomen dat hij nooit van zijn leven in loondienst had kunnen verdienen.

 

Natuurlijk zijn dit geen top ondernemers, maar als zij in staat zijn hun eigen broek op te houden door een beperkte investering van de gemeenschap denk ik dat we met zijn allen winst maken. En ik besef dat deze mening uit 'verdachte' hoek komt, omdat ik er een boterham aan verdien, maar ik weet dat het mijn motivatie is om überhaupt in deze sector te werken. En ik heb ook kritiek op de regelingen. Ik vraag me af wat er in ons land aan de hand is met de visie op geld als we een lening van € 50000 nog microcrediet noemen. Noem het peanuts, maar ik vind dat en bom duiten die we aan deze categorie ondernemers uitlenen. Binnen de bbz en UWV regelingen is dit maximale bedrag overigens 'slechts' € 34000. daar zit een probleem, dat geef ik toe. En als je een echte 'scharrelondernemer' bent en je wilt iets kleinschalige, maar de drempel van de Bbz of Qredits of elke regeling dan ook is te hoog, dan wordt je afgeschreven.

 

Ik probeer altijd mensen voor te houden oplossingen te zoeken die minder startkapitaal vereisen. Zeker in deze categorie ben ik een fan van organische groei. Klein beginnen met weinig lasten en laten zien dat je het kan. als dat 'bewezen' is, dan mag wat mij betreft een grotere lening verstrekt worden, niet eerder. Helaas zit dit niet in de regelgeving. IMK en andere toetsers kijken naar levensvatbaarheid binnen 3 jaar en dan past organische groei niet. Dus we geven grote leningen, zetten deze mensen onder druk en huilen daarna dat er weer miljoenen aan gemeenschapsgeld verspild is. En niet te vergeten de verspilling van 'talent' door mensen die niet door deze mangel komen en ook niet in staat gesteld worden marginaal te presteren en eventueel organisch te groeien naar zelfredzaamheid.

 

We moeten erkennen m.i. dat er veel mensen zijn die weinig kansen krijgen, uitgebuit worden en als er problemen zijn als eerste weer hun baan verliezen. Ik vind het niet gek dat deze mensen heel gemotiveerd zijn om te proberen op eigen kracht overeind te blijven. En ik ben super gemotiveerd om deze mensen te helpen betere ondernemers te worden.

 

We hebben makkelijk praten met zijn allen hier, maar als je op of onder het bestaansminimum leeft, een universitaire opleiding hebt in Verweggistan, maar er hier niets mee kan, dan heb je liever een halal slagerij of kapperszaakje dan een uitkering of een knipperlicht baantje als schoonmaker. En wie van jullie zou in die omstandigheid andere keuzes maken?

 

Dat wilde ik even kwijt!

[Christine]

 

 

Persoonlijk ben ik niet zo voor het schrijven van plannen.

 

Het hangt er een beetje van af wat je zoekt. Als je een onderneming wilt beginnen heb je geen business plan nodig. Als je een investeerder zoekt om in je bedrijf te investeren, dan is je plan de brochure waarmee je de investeerder overtuigt. Heb je een plan nodig voor een banklening, dan is je plan de financiele onderbouwing van je aanvraag. Die plannen zijn verschillend.

[Hans v N]

Ik schreeft er ook bij Christine.

Tenzij het echt moet

Waar ik in mijn eerdere post wellicht een beetje aan voorbij ben gegaan is de "opleiding" die het maken van een goed plan ook is. Het is me niet helemaal duidelijk in hoeverre CS ook opleidt.

 

Voor mijn onderneming heb ik gewoon een extra hypotheek genomen en ben aan de slag gegaan, zonder plan op papier. In mijn vakgebied ken ik maar enkele mensen die meer of evenveel kennis en ervaring hebben (in de wereld), dus dat zat wel goed. En vanuit mijn marketingachtergrond had ik ook best wel ideeën hoe ik mijn producten moest vermarkten. Ben gewoon "klein" aan de slag gegaan.

 

Ik kreeg een reus met de opmerking dat ik een aantal ondernemers op HL te kort doe als ik opmerk dat er geen "top" ondernemers zijn. Het is, nogmaals, de vraag hoe je "top" definieert. Ik had type Aad Ouborg (net als ik Bredanaar) op het netvlies of John de Mol. Maar er zijn natuurlijk best een aantal toppers actief op HL. Kijk alleen al naar de prijzen die ze in de wacht hebben gesleept. Sorry hiervoor.

 

[P.J.]

Joep van den Nieuwenhuizen?

[Hans v N]

Joep van den Nieuwenhuizen?

Sorry. Had geen idee dat die HL lid was. Wellicht actief voor "mijn" tijd. ;D

[Nico Schouten]

Er was een gast bij Pauw en Witteman enige tijd geleden, Erna Smeekens, die mijn visie treffend verwoordde: "Een groot probleem in NL is dat de sociale dienst geen FTE's kent!" Daarmee wilde ze zeggen dat er heel veel mensen op de bank zitten die van alles kunnen, maar niets mogen omdat ze niet helemaal mee kunnen doen. Alles of niets, volledig uitstromen of niet, succesvol ondernemer of niet. Ik ben een fan en noem dat marginaal ondernemerschap, zij noemt het scharrelondernemers.

 

Vroeger, ooit eens heel lang geleden heetten deze mensen ambachtslieden en werden zij opgeleid door hun eigen gilden.

De laatste bewijzen van dit tijdperk werden weggegooid toen de ambachtsschool de LTS werd.

En waar voorheen de ambachtslieden nog gerespecteerd werden was dit met de komst van de lts voorbij. Techniek werd de keuze voor de domste jongetjes van de lagere school en de echte ambachten verdwenen en daarmee ook de vakkennis.

 

Al jaren wordt er door MKB ondernemers geroepen dat het ambacht weer in ere hersteld moet worden.

Een kleine groep pioniers voorziet een renaissance als het gaat om de terugkeer van de ambachten. Oude en nieuwe ambachten zullen volgens hun weer een belangrijker deel uit gaan maken van onze economie. Een economie die weer meer om lokale handel zal gaan draaien.

 

Dat is juist ook voordelig voor veel mensen die nu langs de zijlijn staan.

Draai in gedachten de klok eens 100-200 jaar terug. Waar denk je dat de mensen toen waren die we nu opsluiten of uitrangeren? Was het niet zo dat de domme jongetjes gewoon knechtje van de smid of de timmerman werd? Dat de ADHD'ers en autisten van nu toen waarschijnlijk als druktemakers door de wei liepen en hun energie verbranden met koeienmelken of piepers rooien? Ze waren misschien wat excentriek in de ogen van de dorpelingen maar niet de probleemgevallen waar ze nu vaak voor weggezet worden.

 

 

Zelf geloof ik ook dat we vooruit moeten door (her)invoering van het ambachtenmodel waarbij de leerling weer een echte opleiding krijgt. Bij die opleiding hoort uiteraard dat de leerling ziet hoe het ambachtelijke bedrijf wordt gerund. Dus niks businessplannen met marktonderzoeken, hockeystick tabellen, enz. Gewoon op het virtuele sigarenkistje uitrekenen wat je kosten zijn en wat er tegenover moet staan om je brood te kunnen smeren.

[P.J.]

Nico. Is de webhandelaar niet zo'n nieuw "ambacht" geworden?

 

De SVMT is een opleiding die in de metaalbewerking door bedrijven is opgezet en door bedrijven wordt gerund. De LTS is natuurlijk ook alweer lang ter ziele en tegenwoordig heet dat VMBO en daarin hebben socialistische bewindslieden gemeend te moeten regelen dat ook de oorspronkelijke MAVO-leerling wat met techniek zou moeten hebben en de oorspronkelijke LTS-leerling wat meer met de theorie. Het is een mengelmoes geworden waar idd het bedrijfsleven niks mee kan. Maar ook de leerlingen kunnen er dus niks mee en dat is nog veel erger. De afkalving is daarna doorgezet in het MBO, waar pret-opleidingen werden verzonnen om maar zoveel mogelijk leerlingen binnen te halen. Ook dat loopt uit op deceptie. Er zijn echter wel enkele goede opleidingen en sommige MBO-scholen hebben de wijzigingen zo weinig mogelijk doorgevoerd, zoals die in Boxtel. De MBO opleiding tot storingsmonteur is een nuttige opleiding die een mix is geworden van de oude elektrotechniek en werktuigbouwkunde, met daarin toegevoegd praktische stage en toegespitste vakken om storingen te analyseren en op te lossen. En zo zijn er nog wel een paar goede technische opleidingen.

 

Diegenen die zich niet hebben weten te profileren en geen gerichte opleiding hebben gevolgd, of vroegtijdig zijn afgehaakt, hebben het nu zwaar. Ze zullen nu beseffen dat ze geen kans meer maken op banen met verantwoordelijkheid en daardoor raken ze in een uitzichtloze spiraal. Productie/inpakwerk e.d. is hun deel en dat kan deprimerend werken. Tussen die mensen zitten er ook een heleboel die erg creatief zijn en daarin ook geen aansluiting meer naar een zinnige baan hebben kunnen vinden. Dan blijft er weinig meer over dan het spuiten van graffiti op verboden plekken en slopen van bushokjes.....

[Henk de Greef]

Ik heb in mijn tijd bij een bemiddelaar voor startkapitaal vele plannen voorbij zien komen. De bijbehorende aankomend ondernemers waren veelal teleurgesteld als ik hun 30 (soms veel meer) pagina's proza niet wilde lezen. Ik had genoeg aan de inleiding, waar in zou moeten staan wat de beste man of vrouw nu eigenlijk wilde gaan doen en waarom dat zo interessant (voor mij) is. Bij een goed verhaal (aan de telefoon) planden we altijd een afspraak om de ondernemer te horen.

 

Aan de andere kant zijn de standaard vragenlijsten wel een goede vingeroefening voor die ondernemers, die werkelijk nog geen flauw benul hebben waar het over gaat. Niet zelden heb ik ondernemers horen stilvallen bij de vraag "wie wordt je eerste klant"? Ook de vraag waarom het voor een bank of investeerder aardig zou kunnen zijn om mee te doen, werd vaak beantwoord met het te behalen financiële rendement. Ik heb er echter nooit een afgepoeierd met de vraag om de 30 pagina's kvk... Wel eens het advies gegeven om het toch voor zichzelf maar eens in te vullen....

 

Dus Ja en Nee. Een ondernemersplan zou in mijn optiek in 1 A4 uitgeschreven moeten kunnen worden. Als er meer woorden voor nodig zijn, is het te moeilijk en waarschijnlijk niet over te dragen. De rest zijn allemaal details, die met de natte vinger worden geschat. het is wel goed om over na te denken, maar niet om je bankier of investeerder mee lastig te vallen, tenzij ze daarom vragen. Ik heb wel eens nagevraagd of de cumulatieve omzet op dag 355 echt €233.153,75 zou zijn, of dat het ook iets meer of minder kon worden. Vaak werd het dan stil, zowel omdat de vraag niet echt werd begrepen en omdat de ondernemer in spe nauwelijks wist wat "cumulatieve omzet" was. Dat heeft niets te maken met rode strepen zetten, maar wel met uitvragen of het plan ook echt bij de ondernemer hoort (of dat de financieel adviseur creatief bezig is geweest).

 

Ik houd me wat betreft die stelling (in de titel van de column) dan ook een beetje in het midden. Ik laat het liever afhankelijk zijn van de kwaliteit van de ondernemer. Hebben we met een starter te maken die tot nu toe enkel in loondienst heeft gewerkt? Of gaat het om iemand die op zijn 14e al op de markt stond, op zijn 16e een lopende webwinkel had en op zijn 18e de eerste "bedrijfswagen" kocht van zijn eigen verdiende centen? Kan hij het verhaal in 5 minuten duidelijk maken of neemt hij mij kwalijk dat ik het niet begrijp? Dat zijn de verschillen, die wat mij betreft bepalen of je bij stap 1 of stap 33 moet beginnen...

 

Enkel mijn gedachten bij het lezen van de column.. Henk

 

@Nico, helemaal mee eens. Gilde zou in ere moeten worden hersteld.

@P.J. , geen idee of er nog veel geknuffeld wordt. Ben er al even uit.....

 

[** Edwin **]

Ik heb niet alle reacties gelezen en ik heb ze niet allemaal grondig gelezen.

 

Toch zag ik dikwijls dingen in de stijl van:

 

"Het is niet altijd nodig"

"Het hangt er van af"

"Het heeft geen waarde"

 

Wel bedrijven mét een goed business plan hebben significant meer kans om te overleven.De belangrijkste reden waarom bedrijven in faling gaan, is een gebrek aan voorbereiding.

 

Bekijk het eens zo:

 

Heb je een plan nodig om een kistje te timmeren?

 

Niet noodzakelijk. Alhoewel een plan kan helpen, zal het zonder meestal ook wel lukken.

 

Heb je een plan nodig om een hondenhok te bouwen?

 

Hier is dat zeker al aangewezen. Hier en daar zal een handige Harry het ook wel zonder kunnen.

 

Heb je een plan nodig om een huis te bouwen?

 

Absoluut. Geen plan gebruiken kan je veel geld kosten en zelfs dodelijk zijn

 

Wel, een onderneming bouwen, is niet als een kistje bouwen, maar eerder het laatste.

 

Een goed businessplan kan je véél geld besparen, het is een kompas en laat je bedrijf de richting uitvaren van je visie.

 

Zonder businessplan, modder je maar wat aan, dan probeer je dit en daarna dat. Tot het geld op is en er niks meer te proberen valt.

 

Als je businessplan sterk afwijkt van de latere realiteit, dan heb je meestal een slecht businessplan gemaakt.

 

En zelfs in dat geval is er geen man over boord, je kan dan de realiteit gebruiken om je businessplan bij te sturen en knopen door te hakken.

 

Een businessplan is geen ding, dat moet en vervelend is, dat je eens schrijft en daarna in de lade legt en vergeet.

 

Een businessplan is een zeer belangrijk instrument. Het is het dashboard van je vliegtuig. Probeer maar eens met een 747 te vliegen zonder instrumentenpaneel.

 

Ik heb recent een nieuwe onderneming opgestart. Ik heb bijna 1 maand zo goed als fulltime aan mijn businessplan gewerkt. En dat is compleet verantwoord.

 

Elke maand vergelijk ik de werkelijkheid met de eerdere projectie en pas aan waar nodig. Gelukkig bestaat er zoiets als een spreadsheet en kan ik onmiddellijk een aantal effecten bekijken.

 

Elke 3 maanden bekijk ik het wat grondiger en zal ik into the details gaan.

 

1 keer per jaar bekijk ik of mijn initiële visie nog altijd haalbaar is en of ik de big picture niet moet verzetten.

 

Ik kan ook falen, absoluut, maar ik heb het wel gereduceerd tot een zeer klein risico. Daarom zijn ondernemingsplannen een must en niet zomaar iets wat je er even bij doet.

[Margreet Kühne]

Als starter-in-spe dank ik jullie allen voor je waardevolle bijdrage. Gelukkig ben ik niet afhankelijk van financiers om mijn onderneming te starten. Mijn ondernemingsplan ga ik voor mezelf schrijven. Ik heb ontzettend veel ideeën in mijn hoofd, die zijn het waard om het levenslicht te zien. Ik ga ze voeden, aandacht geven en uit laten groeien tot volwassen business. Dank voor de inspiratie!

 

Hartelijke groet,

Margreet Kühne