TwaBla

Even leuk, maar dan al snel tamelijk platte naäperij. Heeft hij een bestaand beeldmerk op de gevel aangepast?

Is het speelkwartier hier? Grote merken hebben hun eigen detectives: SNB-REACT. Als die je betrappen op groothandelige verkoop van namaak, dan komen ze langs met de ECD of douane om de boel in beslag te nemen. Vervolgens kan je vervolging afkopen met een boete. Is heel vervelend als je een webshopje hebt. Vooral vervelend voor je ouders, al die politiebusjes voor de deur. Leer een vak. :P

Een ijscowebshop. :P

Het recht is een voortschrijdend roofdier. In de schemerzone kan het bijten. Plaats je een oud verkooprek in een tweedehands winkel, dan zal niemand je sommeren om dat rek te verwijderen op grond van het merkenrecht. Hang je een oude affiche van een luxemerk op in je eetcafe, dan kraant daar geen haai naar. Maar een beeldmerk van een leverancier die niet geassocieerd wil worden met outlets, off-price en zelfs webshops roept reactie op. Dan moet je als webwinkelier een keuze maken: pick your fights. Als je belang is om te kunnen blijven verkopen en daarbij de merknaam te gebruiken, dan moet je de hakken in het zand zetten. Of het logo daarbij een rol speelt, is de volgende keuze. Wil je dat laatste gevecht niet aan: verwijder dan het beeldmerk en laat het juridisch gesteggel in de schemerzone over aan de Makro's van deze wereld. Misschien kan een echte jurist hier iets zinnigs aan toevoegen?

Je had blijkbaar een voorzichtige advocaat. Volgens minder voorzichtige advocaten is gebruik van het beeldmerk toegestaan, tenzij... (zie ook hier). En de topicstarter heeft geen registratie voor dat beeldmerk kunnen vinden. Aan hem/haar de keuze hoe voorzichtig hij/zij wil reageren. Maar verkoop en gebruik van het merk is niet te verbieden. Voor de zoekmachines is het woordmerk trouwens belangrijker. ;D

Gewoon een nette brief terugsturen waarin je stelt dat je in jouw webshop producten verkoopt uit overschotten van wederverkopers binnen de EER/EU die hun assortiment van de merkhouder afnemen. Omdat doorverkoop binnen de EER/EU toegestaan is en verwijzing naar het merk gebruikelijk in het handelsverkeer, valt daar door de merkhouder niets tegenin te brengen. Zijn merkenrecht is uitgeput, zie ook (verwijzing naar cases). Overigens is het bewuste beeldmerk niet te vinden in de relevante registers.

Wellicht als het voor de rechter komt. In de fase van correspondentie volstaat het om simpelweg te stellen dat de bewuste producten binnen de EU (eigenlijk de EER) gekocht zijn en in originele staat verkocht worden. Openbaring van de leverancier kan in later stadium voor het gerecht plaatsvinden, bv in de vorm van een notariële verklaring (dat moet je even uitzoeken) of facturen, omdat het vermoeden gerechtvaardigd is dat de merkhouder gebruik van het merk wil afschermen. Typisch geval van brand bullying en intimidatie. De merkhouder is niet blij dat zijn merk op internet geassocieerd wordt met outlet-prijzen en probeert zijn merkenrecht in te zetten om verkoop te belemmeren. Over het gebruik van logo's op de website valt te twisten, zie G-Star versus Makro. Het kan geen kwaad om na te gaan of het beeldmerk apart geregistreerd is, los van het woordmerk.

Je hebt jouw kleding volledig rechtmatig ingekocht binnen de EU. Het is kleding van Merk X dus mag je daar ook reclame voor maken. De merkhouder kan daar niks tegen doen, want zijn merkrecht is uitgeput (ziehier). Ze eisen dan mogelijk dat jij aantoont dat je het binnen de EU hebt ingekocht. Dat is bullying! Je kan gerust stellen dat je met alle genoegen op verzoek van de rechter zal aantonen dat jouw inkoop binnen de EU was, maar dan moeten ze dus wel naar de rechter stappen omdat jij vreest dat ze het gebruik van hun merk willen afschermen (ziehier). Het is hun verantwoordelijkheid om hun geautoriseerde dealers aan de leiband te leggen, niet jouw probleem. Jouw belangrijkste verantwoordelijkheid is geen verwarring te veroorzaken. Je kan dus niet de indruk wekken dat je het merk vertegenwoordigt, bv door je winkel Merk X Outlet te noemen. Maar je mag wel melden dat je aan restantenverkoop van Merk X doet.

Je ziet het omgekeerde wel vaker. Iemand begint een shop (met een plan) en voegt daar later additionele content aan toe. Een blog over de nadelen van gangbare kinderproducten en de voordelen van biologisch/organisch, over reisbestemmingen of over tandverzorging. Je kan echter ook andersom te werk gaan. Bloggen over een passie en daar later commercie aan toevoegen. Dan groeit het geheel organisch. En niet volgens een strak plan. Niks mis met plannen, maar het geschreven woord is niet heilig.

Het is best een alternatief: begin met een website waar je een passie deelt, lezers informeert. Begin te verdienen door bv Adwords toe te voegen. Breid dan uit door affiliate te worden voor relevante leveranciers. En schakel daarna pas door naar een shopmodel, al dan niet met eigen producten die vanuit voorraad verkocht worden. Klein beginnen en vervolgens opschalen. Naar keuze met of zonder plan.

Er zijn een aantal grote wereldwijd actieve bedrijven die het hele traject van voorraad, drukken en afleveren faciliteren. Je hoeft alleen maar je ontwerp te uploaden en de verkoop te doen via je eigen website e/o affiliates. Nadeel van deze opzet is dat de verkoopprijs incl bezorgingskosten relatief hoog is. Maar vergelijk dat eens met het inkopen van t-shirts in verschillende maten, het laten bedrukken, op voorraad houden, verkopen en dan laten bezorgen plus de complete incasso. Heb je die afweging al gemaakt? Ken je Zazzle, Cafepress, Spreadshirt en zelfs Nederlandse t-shirt fulfillmentservices?

Waarschijnlijk wordt bedoeld dat je ook gewoon vast kan beginnen met een website/webshop en gaandeweg je plan trekken. Dus als het bv kinderkleding of koffie verkoopt, beginnen als affiliate en mbv dropshipping (geen voorraadfinanciering, beperkt risico), een klantenkring opbouwen en als dat een beetje loopt 'eigen' producten toevoegen. Heb je geen grote startfinanciering nodig en hoef je geen businessplan te maken om anderen te overtuigen. Da's low-cost, maar niet perse low-profile. ;)

Wat een warrig verhaal. * veel starters komen met vragen op dit forum * ze krijgen als antwoord dat ze zich moeten voorbereiden en goed nadenken * daarom eindigen ze vaak als gefrustreerde werknemer met een rotbaan * maar het kan anders: met een businessplan * dat is een financieel plan * waar je veel geld voor nodig hebt * maar het kan anders: met een goede website conclusie: met een goede website hoef je niet meer na te denken en heb je geen businessplan meer nodig. ::)

Waarom verkopen de betrokken partijen dit niet zelf? Wat voegen jullie toe aan bestaande handelskanalen? Qua geografie e/o expertise; snelheid e/o prijs? Hoe verkoop je, hoe leg je contacten?

Te overwegen: - meer info over de terroirs/herkomst - video's van oogst, opslag (rijping?) en branden - historie van koffieconsumptie - affiliates met verkopers van goede apparatuur en koppen etc - verkoop van speciale suikers - vorm van verhuur/lease met apparaat en frequente levering (soort abonnement) of levering op afroep binnen raamcontract - samenwerking met horeca zchtbaar maken - demo's in den lande - home parties (netwerkmarketing - ik vind de naam wat plat, wellicht kun je melanges branden? - maak melanges op maat voor bekende nederlanders

Wat is een cursuszoekmachine? Voor wie is die bedoeld? Is het een internationaal iets? Betreft het persoonlijke traning, schriftelijke cursi en digitale versies? Heeft dat ding een naam? Wat onderscheidt een cursuszoekmachine van een gewone zoekmachine?

Daar is in de auto-industrie al menig robbertje over gevochten en waarschijnlijk ook mbt refurbished toner- en inkt-cartridges. Je staat voor zover mijn geheugen reikt in je recht. Aha, ik vond een uitspraak mbt 'namaak' scheermesjes voor Gillette-houders uit 2006. Toch even op doorzoeken! ;)

De Jager heeft ook een goed boek geschreven over de opkomst van supermarkten in Nederland. Zie je hoe de macht van de fabrikanten steeds kleiner wordt... Er komt trouwens een (waarschijnlijk) goed boek aan over verkopen...

Da's veel slimmer. Philips is ook niet begonnen met een paar miljoen voor een grote fabriek. ;D

Een database die gevuld is met op zich openbare gegevens is daarom niet automatisch publiek bezit. Er is genoeg bekend over gebruik en misbruik van databases, lees bv dit verhaal eens over de inzet van sleepers om piraterij te voorkomen.

Libertes heeft gelijk: er is auteursrecht op databases. Je kan dus alleen een gegevensbestand opnieuw publiceren als je uitdrukkelijk toestemming hebt van de bron. Er is wat ruimte door uitspraken over bv huizenprijzen, maar daarvoor moet je door de jurisprudentie heen. Een ander probleem is dat zulke bestanden snel verouderen. Er is veel bekend over dat probleem en er zijn zelfs database cleaning services, bijvoorbeeld Human Interference.

Die tien jaar ervaring werd in je vraag niet vermeld. Maar als je tien jaar thee hebt verkocht, dan was de passie blijkbaar niet zo groot dat je je in de aanvoerlijnen verdiept hebt. Ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen dat je nu ineens eigen melanges wil bedenken, terwijl je je tien jaar niet in productie en distributie verdiept hebt. Dat je zelfs niet eens de contacten meer hebt om te vragen naar leveranciers. Dat je nog nooit van de VWA hebt gehoord. Gemiste kans, zullen we maar zeggen. Vooral omdat het standaard advies aan iemand die een ondernemink wil beginnen is: leer de business van binnenuit kennen.

Da's het oude gilde-denken. Is lang geleden afgeschaft omdat het de toetreding en mededinging beperkt. Ideologie is nu: regel wat in het belang is van de volksgezondheid en maatschappelijke randvoorwaarden (milieu, sociale voorzieningen) en laat de rest aan de markt over. Bij de bedrijfsschappen en productschappen hebben ze al diarree uit vrees voor een nieuw kabinet. Er gaan nu enorme bedragen naar activiteiten die het bestaansrecht rechtvaardigen. Daar verdienen adviseurs en dienstverleners goed aan. Maar elke scheet moet door een commissie beoordeeld worden. De economie is beter af zonder zulke instanties. Saneren maar! Ik heb net gestemd.

Pionierswerk? RFID dateert uit de tweede wereldoorlog: IFF transponder, uitgevonden in 1922. OV-pasjes met RFID zijn al sinds halverwege jaren negentig in gebruik. Vijf jaar geleden begonnen Metro en WalMart met grootschalige toepassing op container-level en werden experimenten op item-level gestart. Nu staan we aan de vooravond van grootschaliger gebruik, omdat tags beschikbaar komen voor een cent of drie. Koudwatervrees en scepsis spelen slechts een kleine rol bij vertraagde invoering. ;) Suggestie is eens wat innovatieve toepassingen te noemen.

Koudwatervrees? Misschien eerst de markt eens bekijken voordat je gaat ontwikkelen. Er is best wat gaande; al denk ik niet dat QR nu ineens gaat doorbreken. ;D