Norbert Bakker

Vooropgesteld: ik ben natuurlijk een beroepsmatige doemdenker/advocaat van de duivel (had ik maar een echt vak moeten leren) dus laat je door mij vooral niet weerhouden ;D, maar wellicht dat e.e.a. aanleiding kan zijn om nog eens goed over bepaalde zaken na te denken. De "kleine" schades (kan voorkomen, valt mee te leven, omvang beperkt) [*]afwijkingen in kleur door jouw mengproces of doordat de bronkleur van de fabrikant al afweek. Klant komt daar pas achter als de verf is gedroogd en dan blijkt dat leuke kastje opeens niet egaal auberginekleurig [*]ondeugdelijke verpakking (deksel zit niet goed dicht) waardoor klant schade lijdt (vaak grotendeels door eigen schuld, maar zie dat maar eens aan te tonen!) [*]besmetting / vreemde stoffen in de verf, o.a. zand, vuil o.i.d. Kan komen door jouw mengproces, kan er ook al fabriekswege ingezeten hebben: klant spreekt jou aan. De "grote" schades (waar je echt voor moet oppassen dus, kans gelukkig een stuk kleiner) [*]verkeerde (gevaarlijke o.a. explosieve of voor mens schadelijke) stoffen in de verf. Grote kans dat dat dan fabriekswege is misgegaan. Maar jij hebt gemend (=gemodificeerd) en onder eigen naam verkocht. Betekent dat jij de eerst aangesproken partij in de aansprakelijkheidsketen wordt, en dat jouw kansen op succesvol verhaal op de fabrikant moeilijker worden [*]verkeerd gebruik door ondeugdelijke etikettering: dit is IMHO het meest reëele en belangrijkste risico dat je zult moeten ondervangen [*]verkeerde verwerking afval / milieuschade door ondeugdelijke etikettering: idem

Jij mengt, modificeert, (her)verpakt : Productenaansprakelijkheid dus. Bij toeval: kijk eens naar het voorbeeld dat ik gisteren in een andere draad gaf. (Dat was overigens gebaseerd op drie echte schadegevallen) Absoluut! O.a. informatie over samenstelling, oplosmiddelen, gevaarsklasse stoffen, toepassing

@Edward: het is voor mij onduidelijk of hier sprake is van wanprestatie of schade. Stel ik koop een pot verf op waterbasis en smeer deze op mijn muur. Pas dan blijkt dat het product ondeugdelijk is (namelijk vervuild met olie o.i.d.) en dat mijn hele muur er niet mooi uit ziet : [*]moet ik dan de fabrikant/leverancier eerst in gebreke stellen en 6 weken wachten op herstel vanuit de fabrikant? [*]kan ik de gevolgschade (de muur die eerst schoongemaakt en dan opnieuw geverfd moet worden) verhalen op de fabrikant, ook als deze gevolgschade uitsluit? [*]gooi ik mijn eigen glazen in als ik de muur - na foto's genomen te hebben - door een professional laat schoonmaken en opnieuw laat verven?

Volgens de aansprakelijkheidsbeperking in de overeenkomst niet, maar dit is regelend recht en kan daarom door een rechter ter zijde worden gesteld of aangepast. Een volledige uitsluiting voor gevolgschade voor een geleverd ondeugdelijk product loopt IMHO een redelijk grote kans om door een rechter onderuit gehaald te worden, met name als je zelf de producent bent (bij productenaansprakelijkheid mag de fabrikant de directe gevolgschade niet uitsluiten). Als je niet zelf de producent bent heb je mogelijk een verhaalsrecht op de fabrikant van het ondeugdelijke product of - als je alleen verkoper bent - mag je de klant daar zelfs direct naar doorverwijzen. Jouw aansprakelijkheid wijzigt niet. Als je van mening bent dat de reparatie door een derde duurder is/was dan jouw eigen reparatie zou zijn geweest dan staat de omvang van de schade ter discussie. Tegenpartij had er verstandiger aan gedaan de schade door een objectieve derde vast te laten stellen en jou bij deze expertise uit te nodigen. Dat is aanvechtbaar. Een rechter kan bepalen dat de aansprakelijkheidsbeperkende bepaling onredelijk is en een hoger bedrag vaststellen waarvoor jij in dit geval aansprakelijk bent De aansprakelijkheidsbeperkende voorwaarde wijzigt (uiteraard) mee met de omvang van de opdracht. Binnen de overeengekomen voorwaarden ben je dus sowieso aansprakelijk te houden voor 150, voor het meerdere moet de schadelijdende naar de rechter toe.

LOL ;D. Ik bedoel uiteraard het zelfde als Marco en de rest: dat die lage rentepercentages mogelijk alleen verstrekt worden als je een hypothecaire zekerheid (=2e of 3e hypotheek) verstrekt. Oppassen dus. En inzake "commerciele" kredietverleners zoals DSB Bank (eigenaar van lenen punt en el) versus de meer "traditionele" (niet zo agressief adverterende) banken: ze proberen je - als je niet oppast - allemaal aanvullende diensten aan te smeren. Wat mij betreft zijn de grootbanken zoals Rabo, ING en ABN Amro daar de laatste tijd behoorlijk asocialer in dan DSB of AFAB.

Bestaan er dan ook niet-commerciële geldverstrekkers? ??? M.i. zijn (zaken)banken allemaal commercïele geldverstrekker en zijn vrijwel alle commerciële geldverstrekkers bank (of spelen ze tussenpersoon van een bankinstelling). Dus welk onderscheid bedoel jij precies? Als je hierbij de DSB (=bank), AFAB of een van hun vele labels bedoelt, (samen goed voor 99% van de advertenties op TV en in de dag- en weekbladen) , dan moet je er rekening mee houden dat deze rente alleen geldt bij een tweede hypotheek en alleen met garantie van een vast inkomen. Voor ondernemers daarom buitengewoon lastig, voor starters onmogelijk. Ik, helaas :'(

Prima, het NL-bedrijf is dus geen opdrachtgever. Geen engineering/montage en opzichtrisico's derhalve Risicotechnisch moet je dan rekening houden met het volgende: [*]voor wiens rekening/risico liggen de goederen in dat logistics center. Ik neem aan Duits moederbedrijf: die blijft eigenaar van de goederen tot uitlevering aan klanten [*]idem transport: NL bedrijf is geen eigenaar dus transporten fabriek - opslag en opslag - klant vinden ofwel voor rekening/risico fabrikant of klant plaats. kortom: als het goed is ook hier geen risico's voor NL bedrijf hier wordt het iets lastiger. Hamvraag is/blijft of een of meerdere van deze werkzaamheden jou toch gaan kwalificeren als bestuurder met dito bestuurdersaansprakelijkheid (je hoeft immers niet persé statutair bestuurder / procuratiehouder te zijn: als je feitelijke bestuurshandelingen uitvoer ben je daarop aan te spreken en sta je daar met je privé vermogen voor garant). Dit IMHO goed na laten kijken! Wat resteert zijn personele en lokale Nederlandse aangelegenheden, o.a: [*]werkgeversaansprakelijkheid. NL aansprakelijkheid zelden gedekt op buitenlandse polis, bij twijfel beter lokale AVB "kantoordekking" regelen inclusief ontvangst- en bezoekersrisico's [*]Zorgplichtrisico's, o.a. werknemers die deelnemen aan verkeer tijdens bedrijfstijd. Ook dit lokaal te regelen, soms op AVB, soms apart. [*]loondoorbetaling bij ziekte: werkgever is verplicht het loon max 2 jaar door te betalen (of tot einde tijdelijk contract). Als CAO van toepassing is (kleinmetaal bijvoorbeeld?) dan kijken wat daarin vermeld staat [*]idem overige arbeidsvoorwaarden zoals pensioen, WIA gat en WIA Excedent: als er een CAO van toepassing is dan is die leidend, anders is het verstandig om "hetgeen in Nederland gebruikelijk" / marktconform is te communiceren met Duits moederbedrijf met indicatie kosten. Houdt er rekening mee dat voor jou - in loondienst in principe (*) geen andere afspraken gemaakt mogen worden dan voor het overige personeel : arbeidsvoorwaarden zoals WIA en Pensioen zijn een collectieve toezegging. (*)= maar het kan in theorie voor jou wel, mits er geen CAO van toepassing is Je mag wel afwijkende arbeidsvoorwaarden hanteren voor groepen personeel, bijvoorbeeld voor junior, medior en senior verkopers en t.b.v. management. Probleem is wel dat vrijwel geen enkele pensioenverzekeraar voor jou als manager een los (collectief) contract wil opstellen met andere condities dan de rest van het personeel

Lastig te beoordelen aan de hand van de huidige informatie. Een paar aanvullende vragen daarom om vooral wat risicotechnische aspecten te kunnen beoordelen: [*]worden de pompen alleen verkocht of wordt het ook geïnstalleerd, geserviced en gerepareerd. Zo ja, door wie: door moedermij of door BeNeLux bedrijf? [*]vinden (door moederbedrijf en/of NL dochter) ook engineering-activiteiten plaats, m.a.w echt ontwerp, advies, bouw en testen van (deel)installaties en componenten [*]je noemt in je opsomming al wel de term "vervoer". Bedoel je hiermee vervoer in eigen beheer, drop shipments (zo ja: wie factureert de eindgebruiker?) of inkomende transporten van fabriek naar jouw magazijn en uitgaande transporten van magazijn naar koper? [*]ga je voorraad opbouwen/aanhouden (van pompen en/of onderdelen) [*]wordt jij bestuurder van de nieuwe vennootschap? Zo ja, heb jij volledige vrijwaring/vrijtekening van bestuurdersaansprakelijkheid of is/wordt dit verzekerd (bijv via Duitse moedermij). Let op: ook als je formeel geen bestuurder bent maar countrymanager o.i.d. kun je tochbestuurdersaansprakelijkheidsrisico's lopen als je wel (deels) feitelijke bestuurshandelingen uitvoert.

wellicht dat een van de IT-specialisten op dit forum je kan helpen met je toetsenbord: volgens mij haperen je shift- en/of caps lock toets ::) Edit: FF Serieus: misschien dat deze vorm van dienstverlening een gat in de markt is. Maar via je huidige website en presentatie ga jij - vrees ik - je beoogde doelgroep in ieder geval NIET bereiken. Daarnaast roept ook de inhoud vragen op: wat is "8-sterren"? Zonder nadere toelichting (of verwijzing naar een externe site waarop die indeling en wijze van beoordeling/toekenning etc staat) oogt dat als een ridicule marketingterm uit een slechte timeshare-brochure.

Recht op WIA heeft de zelfstandig ondernemer ook via de vrijwillige voorzetting via het UWV, dus dat zou geen zwaarwegend/doorslagevend argument hoeven te zijn voor al dan niet zelfstandigheid. "Ziektewet"(1e 2 jaar doorbetaling) kan niet vrijwillig worden voortgezet als DGA maar wel als IB ondernemer. (wellicht dat daar op zich nog wel een toegestane constructie voor te bedenken is?). Sowieso neem ik aan dat hier geen sprake is van een echte Ziektewet (vangnet) situatie, maar van een loondoorbetalingsplicht van de werkgever die dit al dan niet privaat verzekerd heeft. Die verzekering kan inderdaad de uitkering stopzetten bij aanvang DGA-schap, maar ook hier is overleg over mogelijk en zeker wenselijk Nee, die aanname klopt niet. Joost en ik dachten dat dat minderheidsbelang altijd toereikend zou zijn om zelfstandigheid te vermijden, maar uit de reactie van Ronaldinho en mijn eigen citaat van de Belastingdienst blijkt dat de familieband in dit geval zwaarwegend kan zijn Voor zover mij bekend maakt dat helemaal niets uit voor het zelfstandigheidscriterium, ondanks het gestelde "de statutair bestuurder " in de info van de Belastingdienst. ( Mijn eigen compagnon/mede-aandeelhouder is ook geen statutair bestuurder maar dat had/heeft geen enkele invloed op zijn al dan niet zelfstandig zijn)

Vanwege de familieband niet. Zie citaat van de site van de belastingdienst onder. Afstemming met belastingdienst/UWV lijkt mij wenselijk, maar ik zou vooral de Tip van Marco volgen en beide situaties eerst eens goed naast elkaar zetten / laten doorrekenen!

In aanvulling op Joost: houdt er ook rekening mee dat je status als werknemer wijzigt: [*]je valt met dit aandelenbelang (meer dan 10%) buiten de bedrijfspensioenregeling. Voor opbouw pensioen is dat allemaal nog niet direct zo spannend, maar het betekent wel dat het nabestaandenpensioen (doorgaans op risicobasis) accuut ophoudt te bestaan. Laat nut en noodzaak van een alternatief tijdig onderzoeken. [*]je wordt werknemer in je eigen holding. Afhankelijk van het feit of je wel of niet tegen je zin als bestuurder ontslagen kan worden (hangt met een minderheidsbelang van 40-45% af van statuten/aandeelhoudersovereenkomst) kunnen er 2 situaties ontstaan: 1) Je kunt tegen je zin onslagen worden als bestuurder [*]je bent/blijft dan werknemer [*]de werkmij draagt voor jou de sociale lasten (WW/WIA) af c.q. belast deze door aan Holding. Je hebt recht op WIA en WW [*]Je valt mogelijk niet onder de loondoorbetalingsplicht van de werkmij (want je hebt geen arbeidsovereenkomst): in dat geval heb je voor de eerste 2 jaar ziekte geen recht op loondoorbetaling. Je zult dit zelf moeten zien te verzekeren. Overigens staat in dit geval niet op voorhand vast of er wel of geen arbeidsverhouding tussen jou en de werkmij bestaat, dus lopen zowel de werkmij als jij daarin bepaalde risico's. Zelf zorgdragen voor een dekking lost die onduidelijkheid in ieder geval op. Een alternatief is ook meeverzekering bij de werkmij met instemming van de verzekeraar, maar dat is uiteraard allleen een oplossing als de werkgever het risico van loondoorbetaling uberhaupt heeft verzekerd. 2) Je kunt niet tegen je zin onslagen worden als bestuurder [*]je bent dan geen werknemer maar zelfstandig ondernemer [*]je hebt heen recht op WW of WIA [*]je zult je arbeidsongeschiktheidsrisico zelf moeten verzekeren. Regel dat in ieder geval binnen 13 weken na aanvang van het onderenmerschap: dan houd je namelijk de mogelijkheid open van vrijwillige WIA-verzekering bij het UWV als je om medische redenen niet geaccepteerd zou worden door private verzekeraars

De term "DGA" is helaas niet eenduidig. [*]Voor de fiscus ben je met 5% DGA: je aanmerkelijk belang valt dan in box 2 [*]Voor de PensioenWet ben je met 10% DGA: je mag dan niet meer deelnemen aan de bedrijfspensioenregeling [*]Juridisch ben je DGA als je - naast grootaandeelhouder - ook daadwerkelijk bestuurder (directeur) bent [*]Voor de sociale verzekeringswetten ben je DGA als je niet tegen je zin ontslagen kan worden. Dat kan zijn als je een meerderheidsbelang hebt maar ook bij meerdere gelijkwaardige aandeelhouders (bijv 3 x 33 1/3 %), mits in dat laatste geval e.e.a. contractueel is vastgelegd. Daarmee zit je IMHO inderdaad aan de veilige kant. Edit: dus niet, de familieband is mede bepalend, zie onder

Hangt in dit geval IMHO ook af van de vraag of de DGA tegen zijn zin ontslagen kan worden, anders blijft hij gewoon werknemer met bijbehorende rechten en plichten. Voor familieverbanden gelden mogelijk andere beoordelingsregels, maar dit is geen dwingend recht: contractueel kan vastgelegd worden dat hij wel ontslagen kan worden. Of het nut/zin heeft om dat zo te regelen hangt ook af van het onderstaande: Understatement: daarvoor is het ongeval veel te kort geleden. Geen enkele verzekeraar zal accepteren, zelfs niet op sterk beperkende voorwaarden of met uitsluiting van alle mogelijke fysieke en psychische gevolgen. In dit geval adviseer ik te allen tijde om de WIA vrijwillig voort te zetten. Pas na circa 5 tot 8 jaar heeft het zin om private partijen te gaan benaderen.

Bonus-Zen ja :)

Vandaag weer een melding van een klant van mij die bij een zakelijke rekening ook direct een bedrijvenpakket kreeg aangesmeerd. Ik besprak dit voorval zojuist met een adviseur van mijn eigen bank. Die gaf aan dat bij banken zoals Rabo, ABN en ING de "conversie" (mooi woord voor crossselling) tussen betaalrekening en verzekeringsproducten al enige tijd zeer kritisch in de gaten wordt gehouden. Adviseurs die (te) lage conversie scoren gaan dat merken in hun beloning en hun promotie-kansen. Het verklaart IMHO waarom de adviseurs vooral bij kleine klanten keihard blijven doen: ofwel helemaal geen klant (benadeelt de conversie niet), of een totaalrelatie (bevordert de conversie) . Zeker weten!

Edit: inmiddels door een moderator gereageerd

@Jeroen, Goed dat er weer eens aandacht wordt besteed aan de marktrente-problematiek rondom waarde-overdrachten. Begin 2008 was het even een hot item, maar in een hoogconjunctuur interesseerde niemand zich er kennelijk echt voor. Wat bedoel je hier mee? Waarde-overdracht is een wettelijk recht, de markt- en rekenrente staan vast, 4% rekenrente nagenoeg uitgestorven (hooguit nog 10-jarige contracten die zijn aangevangen in 1999 en dit jaar dus expireren worden omgezet op 3%) uitstelfinanciering is verboden, het moment van activeren kosten staat dus ook vast dus welke afspraken met verzekeraar bedoel je hier precies? Of bedoel je alleen de hoogte van de kosten zelf? IMHO valt hier - totdat de wetgever de marktrenteregeling weer aanpast - maar 1 ding aan te doen: [*]toets vooraf (tijdens de soliciatieronde dus al ) wat de geschatte kosten van inkomende waarde-overdracht zullen zijn. Een goede adviseur kan zo'n berekening zelf maken, deze opvragen bij het actuariaat van de eigen verzekeraar, of uiteraard bij een externe actuaris. [*]check ook welke waarde-overdracht een wettelijk recht is en welke niet. Uit eigen ervaring is mij gebleken dat sommige werknemers bij een nieuwe werkgever met een luxere regeling alsnog ook oudere - niet eerder uitgevoerde - waarde-overdrachten proberen uit te laten voeren en dat de meeste fondsen en verzekeraars hier vrij klakkeloos - zonder toestemming te vragen aan werkgever! - gehoor aan lijken te geven. [*]laat de werknemer ook goed informeren of inkomende waarde-overdracht wel zin heeft [*]neem de kosten van inkomende waarde-overdracht mee in het onderhandelingsproces met de toekomstige werknemer: waarde-overdracht is immers een wettelijk recht maar een werknemer mag er wel afstand van doen in ruil voor bijv. een hoger salaris, of een werkgever mag met deze kosten rekening houden bij het bepalen van de arbeidsvoorwaarden. [*]bij een outplacementtraject is het ook verstandig de waarde-overdracht mee te nemen in de onderhandelingen met de oud-werkgever: die krijgt immers een nagenoeg zelfde bedrag terug dat de nieuwe werkgever moet betalen (even sterk versimpeld uiteraard, uitgaande van min of meer gelijkwaardige regelingen, of een BPF) Ben je het hier mee eens? En/of heb je andere suggesties/tips die je met dit forum wilt delen? Tot slot toont het maar weer eens aan dat er ook wel wat te zeggen valt voor defined contribution regelingen (beschikbare premie): daar speelt deze problematiek nagenoeg niet. In Nederland is beschikbare premie ten onrechte besmet , terwijl het in de rest van de wereld gewoon de norm is. Wat zijn jouw gedachten daarover? P.S.: ook leuk: pensioenfondsen die uitgaande waarde-overdracht op dit moment weigeren zolang ze niet voldoen aan de vereiste dekkingsgraad. Wat vind jij daarvan?

Ja, heerlijk. Met uitzondering van de verkopende partij dus: die mag (behoudens reparatie/modificatie) de consument doorverwijzen naar de fabrikant zonder eigen bemoeienis. In de praktijk (imago!) doet de verkopende partij er IMHO wel verstandig aan de zaken wel te begeleiden. Formeel geen verleggen: de fabrikant moet de schadelijdende schadeloos stellen. Dat die de uitvoering door een ander laat doen is zijn/haar pakkie aan, maar de schadelijdende mag daarvan geen hinder ondervinden. Na uitkering van de schade vindt er dan mogelijk regres plaats op de uiteindelijke (bron)veroorzaker, zoals de ontwerper. Dit staat volledig los van de schadelijdende partij. Medicijnen, farmacie, cosmetica, voedingsmiddelen, elektronica inderdaad. Zeg maar grofweg de zelfde categorieën waarvoor een CE-markering nodig is. Dit zegt overigens verder nog niets over de verzekerbaarheid en tarifering daarvan: dat hangt ook vooral af van wie de fabrikant is, schadehistorie, ervaringscijfers, documentatie et cetera. Wat je afdekt met een productenaansprakelijkheidsverzekering is de zaakschade (materiële schade aan eigendommen van derden) en letselschade (schade aan personen zelf) als gevolg van een ondeugdelijke product, alsmede de gevolgschade daarvan ("consequential financial loss" bijv verlies inkomsten als gevolg van letselschade of loonschade werkgever bij doorbetaling bij ziekte) Wat je met zo'n verzekering standaard NIET afdekt is het volgende: [*]de kosten voor vervanging/reparatie van het ondeugdelijke product zelf . Dat is ondernemersrisico, vroeger wel verzekerbaar als "productiefout" op luxe transport(!)polissen, maar doorgaans is het middel (premie) erger dan de kwaal (opnieuw uitleveren) [*]de kosten van het preventief terughalen/vervangen van andere producten waarin mogelijk een productiefout zit die tot schade kan leiden. Deze z.g.n. Recallkosten vallen buiten de dekking van een standaard productenaansprakelijksheidsverzekering terwijl je - zodra je weet van een mogelijk fout - wel de plicht hebt direct tot recall over te gaan: doe je dat niet binnen een redelijk termijn dan is verdere schade als gevolg van productenaansprakelijkheid van dekking uitgesloten. Recall is sinds 2 jaar took voor het MKB tegen acceptabele tarieven verzekerbaar. Soms als extra op de productenaansprakelijkheidsverzekering, soms als losse recall-dekking. [*]financieel nadeel zonder zaak- of letselschade (pure financial loss) Denk hierbij aan een niet-functionerend product waardoor iemand meent inkomensverlies opgelopen te hebben. Omdat er geen sprake is van zaak- of letselschade is dit een contractueel aansprakelijkheidsrisico, geen productenaansprakelijkheid

Om te beginnen: wat een uitstekende samenvatting, van het onderwerp productenaansprakelijkheid! Reuswaardig! En (ongetwijfeld mede daardoor) ook erg duidelijke vragen. De partij die zich naar de consument/eindgebruiker toe identificeert/voordoet als producent is de verantwoordelijke partij Dit verklaart ook waarom een private label het productenaansprakelijkheidrisico vaak verlegt: iemand anders doet zich dan voor als fabrikant. In de aansprakelijkheidsketen onderling wel, maar niet naar de eindgebruiker/schadelijdende toe. De wettelijke aansprakelijkheid ten opzichte van derden kan (in de EU althans) niet weerlegd noch beperkt worden. Wel kun je in de keten ontwerper - importeur - fabrikant afspraken maken over verlegging of beperking van verhaalsmogelijkheden, verzekering (bijv vendors liability: verzekering via de fabrikant t.b.v. importeurs), claimshandling en recall-kosten. Het is dus wel mogelijk om de afhandeling van schade - en wie de kosten uiteindelijk draagt - door middel van afspraken onderling te regelen. Maar daar heeft de eindgebruiker/schadelijdende partij in principe verder geen boodschap aan: die spreekt de fabrikant - of de partij die zich voor heeft gedaan als fabrikant (in geval van private label) aan voor de schade. Ad a) Ja, ontwerper (feitelijke producent) Ad b) ja, idem ontwerper (feitelijke producent) Ad c) ja, fabrikant. Afhankelijk van overeenkomst tussen ontwerper en fabrikant meestal wel regres van fabrikant op onwerper mogelijk (volledige vrijwaring wordt zelden of nooit overeengekomen) ad d) ja, idem fabrikant ad e) ja, opdrachtgever. Ook hier mogelijk wel regres op ontwerper mogelijk Ad f) IMHO het private label bedrijf (merknaam), met regres op opdrachtgever (en die mogelijk weer op ontwerper). Als schadelijdende zou ik in ieder geval altijd het merk aanspreken: die is het meest gevoelig voor imagoschade.

Uitschrijven in NL, een postadres in België en in Nederland blijven wonen? Dat lijkt mij een typisch gevalletje Guus Hiddink.

Onderling afspreken heeft geen enkele zin: het moet geregeld worden met de verstrekker van de lening, en met niemand anders, anders behoudt iedere deelnemer aan de VOF,jij incluis, gewoon zijn volledige hoofdelijke aansprakelijkheid voor deze lening EDIT: off topic commentaar verwijderd

In mijn werkzame leven tot nu toe 4 x gesolliciteerd, 4 x aangenomen, 2 x assesment maar nog nooit is mij gevraagd naar mijn originele diploma's! Alleen bij mijn laatste werkgever wilden ze wel kopietjes hebben. (...m.i. hebben ze die ook wel gecheckt op echtheid bij de uitgevende instantie overigens. Dat lijkt mij ook beter dan alleen af te gaan op een "zogenaamd" origineel. ) De betreffende werknemer is volledig aansprakelijk te houden, maar van een kale kip valt niet veel te plukken. Dan heb jij als werkgever een HEEL groot probleem! Jij bent als bedrijf aansprakelijk naar schadelijdenden toe. (of de WAM verzekeraar van de auto zal/moet de schadelijdenden schadeloos stellen en voert vervolgens verhaal uit op de werkgever).

@Hans: ik waardeer de openheid en directheid van dit advies. Geen stiekem gedoe, duidelijkheid. Vertrouwensbasis was toch al weggeslagen, dus dit zet de verhouding werkgever-werknemer direct goed op scherp. Toch zal niet iedereen dit aandurven. De meeste onderzoeken vinden eerst in stilte plaats (door gespecialiseerde bedrijfsrecherchebureau's als Hoffman, 4itrust en CSA) en pas bij een eerste concreet resultaat wordt de werknemer geïnformeerd, hoor en wederhoor toegepast en naar aanleiding daarvan mogelijk geschorst hangende de rest van het onderzoek. Misschien wat stiekem, maar stel dat uit onderzoek blijkt dat er met het CV zelf niets mis is: dan heb je een werknemer geschorst op basis van alleen een vermoeden. Mogelijk zet dat de werkgever op achterstand in de verdere ontbindingsprocedure van de arbeidsovereenkomst. Een rechter zou kunnen oordelen dat het vooral de onbezonnen actie van de werkgever was die tot de breuk heeft geleid, vooral als er verder nniet of nauwelijks dossiervorming zoals functionerings- en beooordelingsgesprekken heeft plaatsgevonden. Een "stiekem" onderzoek heeft dan als voordeel dat - zolang er niets mis blijkt te zijn met het CV - je geen slapende honden wakker maakt en in alle stilte aan dossiervorming kan werken. Nogmaals: ik hou enorm van directheid en duidelijkheid, maar ik vraag me in dit geval wel af of je als werkgever daarmee niet een te grote kans loopt om je zelf in de vingers te snijden.

@Frelo & Asteriskfreak: dank voor de aanvullingen. Zo wordt het een mooi compleet verhaal dat als opmaat kan dienen voor een "zieke werknemer"-FAQ. Nog een paar overige aanvullingen die dan (t.z.t. voor een FAQ) wenselijk zijn en nu het vermelden waard: [*]Een goed Poortwachterschema met acties en termijnen. De Wiki-omschrijving is IMHO te summier en bevat geen schema. Veruit de meeste schema's die je nu via google vindt zijn achterhaald: gaan vrijwel allemaal nog uit van Ziekmelding UWV in week 13, terwijl dat tegenwoordig week 42 is geworden [*]Beschrijving WIA (35%-80% arbeidsongeschiktheid of 80%-100% maar niet duurzaam), IVA (80%-100% duurzame arbeidsongeschiktheid) en wat te doen bij minder dan 35% arbeidsongeschiktheid [*]Beschrijving van het afwijkende stappenplan voor duurzaam en volledig arbeidsongeschikte werknemers: die kunnen eerder in de IVA instromen: de eerste IVA toets is al na 6 maanden mogelijk. Als werkgever houdt je dan wel de loondoorbetalingsplicht voor het meerdere boven de 75% IVA uitkering en voor het salaris boven de WIA-loongrens. Er kleven echter ook nadelen aan een te vroeg toegepaste IVA toets: eenmaal afgewezen na 6 maandne moet je de volle anderhalf jaar wachten voor een nieuwe toetsing. Nota bene: een van de Experts van het forum Administratie & Verzekeringen heeft al eens een WIA-FAQ geschreven. Die moet wellicht ook worden aangepast : stamt uit 2006, waardoor bijvoorbeeld ook de IVA uitkering niet meer klopt (was 70%, is 75% geworden).