Norbert Bakker

Dat hangt vooral af van de situatie: als de werkgever daarvoor zelf opdracht heeft gegeven c.q. toestemming heeft verleend ("Vraag de auto van Henk maar...") is de werkgever inderdaad aansprakelijk te houden (en op grond van zware schuld heeft de werkgever mogelijk ook een verhaalsrecht op de werknemer zelf..alleen valt deze schade niet onder de AVP van de werknemer). Als de werkgever die toestemming niet heeft verleend en dergelijk gebruik van elkaars auto voor zakelijke ritten ook niet gebruikelijk is (m.a.w. er een precederende werking is/was) kan de werkgever aansprakelijkheid afwijzen. Nota bene: niet alleen de cascoschade valt op de dader te verhalen, ook de meerkosten van het no-claimverlies door de WA-schade (schade aan het gebouw immers) is verhaalbaar. Post Scriptum 1 Ter voorkoming van discussie over wel of geen zakelijk gebruik en toestemming daarvoor raad ik werkgevers altijd aan duidelijke afspraken te maken (in het personeelshandboek, reglement) over het gebruik van privé-auto's voor zakelijk gebruik en het uitlenen van bedrijfs- en privé-auto's. 3 aandachtspunten daarin: onderling uitlenen voor dienstreizen alleen na uitdrukkelijke toestemming werkgever geen dienstreizen in voertuigen die niet All Risks Verzekerd zijn: de cascoschade voor werkgever blijft zo beperkt tot compensatie no-claimverlies.(er zijn ook verzekeringsoplossingen, kilometerpolis die secundaire cascodekking biedt, maar die zijn eigenlijk alleen nuttig voor organisaties die veel personeel met eigen auto's op de weg hebben, bijv. vertegenwoordigers) Denk aan werkgeversaansprakelijkheid bestuurders motorrijtuigen op grond van het ArenA-Arrest. Die geldt voor alle dienstritten, ook de sterk incidentele zoals de secretaresse die gebak haalt tbv een verjaardag op kantoor Post Scriptum 2 Reden te meer om mijn (beperkte) aantal zakelijke relaties met WA-verzekerde auto's altijd standaard een verhaalsrechtsbijstanddekking cadeau te doen. Kost mij circa € 15,- per auto per jaar, maar scheelt heel veel uren werk bij dit soort lastige kwesties....

Hmmm... Kennelijk heeft een (goede?) adviseur al de 2 belangrijkste vragen voor je beantwoord, namelijk: is het verstandig om de eenmanszaak om te zetten in een BV op welke wijze kan de inbreng het beste plaatsvinden: ruisend of geruisloos wat dat betreft is het dan "verrassend" ::) te noemen dat er nog vragen zijn over de FOR: want die is van invloed op het advies en de uitkomst van beide vragen. Inhoudelijk kan ik je eerste vraag wel beantwoorden: nee, geen "schuld". Formeel wordt de FOR niet meegenomen in de BV maar wordt er over afgerekend. Belasting over de resterende stakingswinst kan wel uitgesteld worden door deze op te nemen als lijfrenteverplichting van de BV aan de DGA. De uitkering is dan t.z.t. belast. Antwoord vraag 2: meestal niet, maar het hangt af van de omzet. Meestal is de BV gunstiger bij een hoge omzet omdat je in de eenmanszaak moet afrekenen tegen een hoger (IB) tarief dan in de BV (loonbelasting over gebruikelijk loon, VPB over winst en dividendbelasting over dividenduitkeringen) de FOR dotatie begrenst is tot 12% van de winst. de DGA in de BV meestal ruimere mogelijkheden tot fiscaalvriendelijke pensioenopbouw heeft dan de IB ondernemer met FOR-dotaties en lijfrentes

Dat risico loop je als je bij de MacDonalds gaat lunchen ;D. Mijn Tytn II (minder hip, maar met toetsenbord en 3G) wordt nog wel eens verward met een Nintendo DS.

.. but that's not the issue here. Als een sollicitant een diploma op een CV vermeld dan is het niet onverstandig om dat (steekproefsgewijs) te checken. Een diploma is een a priori bewijs van het bezit van bepaalde kennis. Dat is natuurlijk niet zaligmakend, maar zeker bij starters op de arbeidsmarkt wel een nuttige - soms zelfs absoluut noodzakelijke of wettelijke verplichte - basis om mee te beginnen. Als ik de verhalen van Hoffman, 4Itrust en CSA mag geloven is het fraudepercentage m.b.t. opleidingen en diploma's op CV's hoog (in 1 op de 25 gevallen is er iets mis: toch absurd veel hoger dan verwacht)

Indien elders dan plaats ik wel een link of PDF ja Ik mik op begin juni, maar pin me er niet op vast. Naast mijn dagelijkse bezigheden geef ik in deze periode ook college (vanmiddag weer 4 uur lang riskmanagement aan de TIAS..hopelijk doet de airco het ;) ) en uiteraard stem ik dit soort artikelen toch nog even af met een paar externe pensioen- en fiscale specialisten.

Eventjes geduld nog.. ik ben bezig met een artikel over de mogelijkheden, zin en onzin van waardeoverdrachten voor werknemers en werkgevers onder de PW en DGA's.

Hahahaha.... dan kunnen we hier inderdaad ook wel gelijk een rubriek over het opvoeden van kinderen starten want half Nederland dus ook ondernemers hebben kinderen. Ik deel 1 compensatie Reus uit. Dat zal ze leren! ;D

Ik weet er alles van, zelf ook gepubliceerd over PW en gevolgen DGA (uiteraard ;D), maar net zoals jij een mooie manier hebt gevonden via de DUBV, hebben fiscalisten en wij ook wel wat mogelijkheden voorhanden.

In je AOV colummn mocht je wel het drie-eikenlabel SFZ pluggen, en daarna niet meer reclame maken voor de declarabele uren BV? Nieuw beleid van de Telegraaf of hadden er teveel tussenpersonen geklaagd ;D. (Weet daar alles van... sinds mijn laatste Sprout-Column over niet-uitkerende verzekeraars en foute tussenpersonen heb ik ook een paar nieuwe "vrienden" gemaakt )

Helder, Alleen is de door mij geraadpleegde fiscalist een andere mening toegedaan: het is ook mogelijk als DGA zonder DUBV. Er is alleen wel sprake van een U-bocht (met reeds genoemde haken en ogen): er moet waarde-overdracht worden uitgevoerd van de oude verzekeraars/fondsen naar de eigen extern verzekerde pensioentoezegging. De uitgangspunten daarvan (en de ingangsdatum) bepaalt de DGA zelf. Conclusie: formeel heb je gelijk, alleen DGA zijn is niet genoeg, maar door het overhevelen van de als werknemer opgebouwde waarde naar een eigen regeling bereik je wel het zelfde doel

Geen excuses nodig (zo'n heftig draadje is dit niet ;D) Mijn (en nu ook deels jouw) punt is/was dat die werknemer die op latere leeftijd ondernemer wil worden de geschetste problemen mogelijk kan voorkomen als hij/zij dat doet in een BV m.a.w. DGA wordt (of werknemer in zijn eigen DUBV). Het is dus niet zo zeer een kwestie van "op DGA's van toepassing zijn" maar juist "DGA worden" omdat het dan niet van toepassing is! Als ik jouw hoofd morgen op een full colour billboard van 20 bij 10 meter langs de snelweg tegenkom ben ik ook niet meer verbaasd ;D. Je PR machine werkt goed! ;D

Dan houden de mogelijkheden bij huidige wetgeving op, zoals je zelf al stelt. De gepresenteerde work-a-round betreft het opereren vanuit een BV. Het is m.i. kosten/baten afweging die voor deze ondernemers meespeelt in de keuze voor de rechtsvorm. Overigens ben ik het eens met de kritiek die je hebt op het betreffende wetsartikel (Art 18 A WLB), daar is sprake van een rechtsongelijkheid die er uit moet. We hebben in de tussentijd alleen wat discussie gevoerd (en externe hulp ingeschakeld) om duidelijk te krijgen of die rechtsongelijkheid ook geldt voor DGA's of werknemers in een eigen declarabele uren BV. Dat blijkt (gelukkig voor hun) niet - of verminderd - het geval te zijn, maar het probleem voor de IB ondernemer is daarmee uiteraard nog niet opgelost. Nu jij zelf wat meer politiek actief betrokken raakt (blijkens een ander draadje), ligt daar misschien een mooie kans voor je om een actieve lobby voor deze groep te starten

meer inhoudelijk (life goes on immers..): ik zie ook wel wat work-a-rounds, zoals een declarabele uren-BV (hallo dienstverband!) of DGA (onduidelijk of DGA dienstverband toereikend is, maar er kan wel met een eigen extern verzekerde pensioentoezegging waarde-overdracht worden uitgevoerd. Tegen de einddatum is het contante-kostenaspect bij waarde-overdracht wat minder pijnlijk, alleen de inkoop dienstjaren tegen marktrente kan wel duurder uitvallen dan verwacht)

6 mei heh... Pim. :'(

Een reeds bestaand concept. Zie www.indewandelgang.nl. M.i. inderdaad moeilijk te vermarkten als het merendeel van de reacties vooral negatief van aard is. [off topic] Ik kwam 4 jaar geleden bij toeval op deze site terecht toen ik ter voorbereiding reviews zocht over een grote nieuwe prospect (bekend A merk, marktleider in on-line PC verkopen...). De reacties op indewandelgang logen er niet om. Maar na de derde (of 4e?) HR directeur in 6 maanden een hand geschud te hebben begon ik langzaam aan te beseffen dat er een behoorlijke kern van waarheid in school. [/off topic]

Rustig aan heh..niet te veel druk op die schouders leggen... ;) En zo'n pitch zegt ook weer niet alles: als zo'n dragon dan doodleuk beweert dat het idee niet te patenteren valt dan ben je uitgeluld. Jammer dat die kerel van die plantjes uit as van overledenen niet even de confrontatie met die dragon aan mocht gaan.. ik had graag willen zien of hij mans genoeg was om zijn ongelijk toe te geven en dan - bij wijze van gebaar - alsnog met een ton over de brug te komen. Ik weet het..dagdromen ;)

En voor de volledigheid ook de naaste concurrenten, allen gespecialiseerd in bedrijfsrecherge en fraudebestrijding (klik op naam voor website) * 4ITrust, Amsterdam * Global Security Agency, Loosdrecht

Dagwaardevergoeding bij schade, altijd een heel hekel punt. Er zit -in theorie althans - geen verschil tussen de dagwaardeberekening van de WA verzekeraar van tegenpartij en de formele wettelijke aansprakelijkheid van die tegenpartij: zowel verzekeraar als rechter gaan uit van de dagwaarde als meest objectieve maatstaf om de waarde van de auto direct voorafgaand aan de schade te bepalen. Als schadelijdende heb je daar inderdaad meestal niet genoeg aan om een gelijksoortige auto (identiek bouwjaar, identiek kilometrage, identieke onderhoudsstaat) te kopen, eenvoudigweg omdat vervangende auto's nooit exact identiek zijn, het aanbod schaars en de commerciële prijs altijd hoger dan de dagwaarde. Hetzelfde geldt voor de vergoeding van vervangend vervoer: op grond van een afspraak tussen verzekeraars onderling worden standaard 75% van de vaste kosten voor een huurauto vergoed. Die 25% korting is de "besparing" op de kosten van de eigen auto. Dat valt nog enigszins te begrijpen en aannemelijk te maken bij een gloednieuwe wagen, maar is eigenlijk veel te hoog voor een oudere auto.

*** haalt de cadeaubon weer uit de enveloppe *** Je hebt gelijk ;D

Reuswaardig zelfs..hedentendage

Bij twijfel raadpleeg ik mijn boekhouder. Zijn mening is meestal dat het zakelijke kosten zijn is als je dat ook ten opzichte van een belastinginspecteur aannemelijk kunt maken. En uiteraard is op sommige kosten ook heel wat fiscale jurisprudentie van toepassing: ook daarom is het deskundige advies van een boekhouder of accountant prettig in dat soort kwesties.

Dat is heel simpel: in een prijs inclusief 19% btw is het BTW aandeel 0,19/1,19= 16%

"Free on board" betekent dat de goederen geleverd zijn zodra ze de reling van het schip passeren. Tot die tijd zijn de goederen eigendom van de verkoper en loopt deze ook alle transportrisico's. Vanaf levering is het transportrisico voor rekening van de koper. Bij later verlies of schade ben je dus wel betalingsplichtig: de goederen zijn immers al geleverd. De incoterm FOB bepaalt dus wanneer het eigendom en het risico overgaan van verkoper op koper. FOB regelt niet wie het vervoer regelt (c.q. het schip "stelt"): je doet er dus verstandig aan specifiek navraag te doen naar die transportkosten. Voor meer informatie over FOB en overige incoterms zie het uitstekende artikel op Wikipedia

Ideal wordt vooralsnog alleen gebruikt door de grootbanken (ABN, SNS, Fortis, Rabo & ING ). Als ik op basis van louter duurzaamheid "uit de onderbuik" een keuze uit die partijen zou moeten maken krijgt SNS de voorkeur vanwege hun ASN label.

Discussie over hoogte van schade? Dan maak je eerst (of alsnog..) gebruik van de mogelijkheid van contra-expertise door een onafhankelijke derde partij. Binnen veruit de meeste verzekeringsovereenkomsten worden de kosten daarvan gedragen door verzekeraar. Kom je er vervolgens nog niet uit? dan is de stap naar de rechter de meest voor de hand liggende. Een juridisch service-abonnement of een rechtsbijstandsverzekering kunnen de kosten daarvan dempen, maar zo niet dan loont het zeker de moeite om de casus eens aan een jurist of advocaat voor te leggen en te laten beoordelen wat je kansen zijn. doet je tussenpersoon er geen ene moer aan? Dan moet je hem toch even wakker kietelen. Hij heeft aantoonbaar tekort geschoten in begeleiding en advies? Nooit gewezen op de mogelijkheid van contra-expertise et cetera? Aanpakken die rotte appel! De meeste indruk maakt het indienen van een officiële klacht bij de AFM (autoriteit financiële markten). Maar je kunt de tussenpersoon ook nog nuttig inzetten: maak je ongenoegen schriftelijk kenbaar en meld daarbij dat je - bij het uitblijven van dienstverlening m.b.t. deze schade - een formele klacht bij hem en de AFM indient. Wellicht dat hij/zij dan alsnog voor je gaat vliegen. Niet vergeten na afwikkeling van deze schade afscheid te nemen van deze tent: volgende keer gaat het namelijk weer fout. Lees ook mijn recente column op het Sprout Expertlog over foute tussenpersonen en niet-uitkerende verzekeraars