StevenK

Ik denk dat je niet naar dwingen moet kijken, hoewel daar best wel mogelijkheden zijn, maar naar bemiddeling, mediation.

Lijkt me beter de inhoud te vertalen, dan woord voor woord en gezien het belang lijkt het mij de moeite van een vertaling door een vertaler wel de moeite waard. (of doe inspirantie op bij andermans disclaimer)

Dat ligt aan je nummering. In mijn systeem waren de rekeningen 4xx kostenrekeningen, dus boekte ik ze daar.

Dat ligt eraan hoe je je boekhouding inricht. Ik had daar ooit een aparte rekening voor, zodat ik in ieder geval op mijn resultaatrekening kon zien hoeveel ik in een jaar in totaal aan 'verzendkosten derden' betaalde.

Nee, want je dat geeft geen zekerheid van inkomen. Als echter iemand anders eigenaar van die holding is, kan dat wel. Dat de BV's opgeheven worden en de boven je hoofd hangende bestuurdersaansprakelijkheid van tafel is. Het is bezit, dus het kan geëxecuteerd worden. Waarschijnlijk levert het weinig op, maar het zit je dan wel in de weg.

Nee. Die 18000 is gewoon liquiditeit. dus het is niet van invloed op je liquiditeit.

Niet helemaal mee eens, de WW heeft ieder namelijk zelf verdiend door premies te betalen die van het loon worden ingehouden. Voor zover mij bekend is de WW juist een solidariteitssysteem: de werkenden betalen voor de werklozen en er is zeker geen 'zelf verdienen' bij. Wat TS wil is niets meer en niets minder dan uitkeringsfraude, ongeacht of het kan.

Het grote probleem, in mijn perceptie, met AOV's is dat de verzekeraar geen mogelijkheid heeft de inspanning om restinkomen te verwerven kan verzekeren. Zo makkelijk als de gemiddelde werknemer zich ziek meldt, zo makkelijk zal de gemiddelde ondernemer zich niet ziek melden, *tenzij* hij verzekerd is, want zijn - goede - verzekeringsadviseur heeft hem gemeld dat schade direct gemeld moet worden. Het is daardoor dat er een enorm gat zit tussen de kosten van het verzekerde risico voor de verzekeraar en de kosten van het risico wanneer het niet verzekerd is. De complexe actuariële berekeningen zullen naar ik verwacht ook niet gebaseerd zijn op het gemiddelde ziekteverzuim van ondernemers, maar op het gemiddelde ziekte verzuim van verzekerde ondernemers en mogelijk ook op het gemiddelde ziekteverzuim van werknemers.

Niet helemaal: de NL wet moet richtlijn-conform uitgelegd worden. Daar waar de wet duidelijk is en geen uitleg behoeft, kom je aan die richtlijn-conforme uitleg niet toe. Helemaal mee eens.

Kleine correctie: je mag als verkoper bepalen of je de klant het product gefrankeerd retour moet sturen (in dit geval moet je de door de klant bij het plaatsen van de bestelling betaalde verzendkosten terug betalen) of dat klanten ongefrankeerd retour kunnen sturen(b.v. antwoord nummer) en in dat laatste geval hoef je de klant de bij het plaatsen van de bestellingen betaalde verzendkosten niet terug te betalen. Dat is onjuist. De wet (en ook de richtlijn) zijn duidelijk: het hele betaalde bedrag moet terugbetaald worden. Enkel de kosten van het retourzenden mogen voor rekening van d eklant komen. Kunnen de klanten ongefrankeerd retour sturen, dan mogen die kosten (mits redelijk en duidelijk gecommuniceerd) wel in rekening worden gebracht. Of ze verrekend mogen worden is nog maar de vraag, maar dat lijkt mij wel redelijk.

Zoals gezegd, er is ontzettend veel over geschreven. De hoofdregel is dat een consument, dat wil zeggen iemand die niet in de uitoefening van beroep of bedrijf handelt, een overeenkomst, zonder opgaaf van redenen, binnen zeven werkdagen kan herroepen. Als je echter als verkoper niet voldoet aan je verplichting de consument hierover goed te informeren, dan wordt die termijn drie maanden. Als winkelier moet je bij een herroeping het gehele betaalde bedrag, dus ook in rekening gebrachte order- en verzendkosten, binnen 30 dagen na herroeping terugbetalen. De wet (en de richtlijn) bepaalt niet wanneer de consument het gekochte terug moet sturen, maar de redelijkheid lijkt mij dat daarvoor diezelfde termijn van 30 dagen geldt. Het is in ieder geval niet zo dat er binnen die zeven werkdagen teruggestuurd moet worden.

0% is alleen van toepassing als er gefactureerd en geleverd wordt aan de buitenlandse entititeit, deze BTW plichtig is en ook verder aan de ICL voorwaarden is voldaan, zoals vermelding van de juiste BTW nummers.

Gezien het bedrag direct een advocaat inschakelen die de juiste maatregelen neemt (denk aan beslag leggen bij klanten voorafgaand aan de procedure).

Als ondernemer betaal je in NL weinig belasting, maar als je het geld privé wilt gebruiken betaal je wel erg veel. Dat is goed voor het ondernemersklimaat, omdat het stimuleert dat je geld zakelijk blijft gebruiken, maar het stimuleert ook fraude, omdat de wig wel erg groot is.

De curator doet over het algemeen bij de afwikkeling van het faillissement in één keer aangifte voor alle BTW, dus ook de crediteringen en de niet betaalde crediteuren.

Ja, dat kan net zoals elke ondernemer ervoor kan kiezen zijn onderneming uit te schrijven bij de KvK, maar zoals gezegd doe je er goed aan de adviezen van de mensen die zeggen dat het toegestaan is vast te leggen, zodat je verhaal kunt halen indien nodig. Als jij je aan de overeenkomst houdt kunnen ze dat niet doen. Dat betekent dus dat als je voorheen 100 ex. btw rekende, dat je nu 100 zonder btw zult moeten rekenen. Dat ligt eraan hoe je normaal gesproken met je klanten communiceert. Je kunt iets melden als 'Per is er geen btw-plicht meer voor de dienst die door ondergekende aan u wordt geleverd. Om die reden zult u vanaf die datum facturen ontvangen waarop geen btw meer wordt berekend.'

Eén stap terug: BTW-plicht is geen keuze, maar een verplichting. Als jij BTW-plichtige diensten levert, ben je verplicht je in het handelsregister in te schrijven. Heeft die accountant dat ook al in een onvoorwaardelijk advies vastgelegd? Dat lijkt me wel zo handig, zodat je hem straks aansprakelijk kunt stellen.

Kun je dan niet veel beter een sponsor zoeken die dat technische voor zijn rekening neemt? En dan iets van een 'adviesraad' optuigen die beslist hoe die overige 50% wordt besteed? En daar vooral ook open over zijn? Want je merkt hier al dat jouw propositie klinkt alsof 50% van de opbrengst voor jou is, het kost je veel moeite uit te leggen dat dat niet zo is. Wil je je concept verkopen, dan zul je dit veel duidelijker moeten communiceren, want bij twijfel, juist als goede doelen in het spel zijn, haken mensen heel snel af.

En wie krijgt er dan betaald om die site te onderhouden? Er word niemand betaald omdat ik de site gratis onderhoudt, je kan het zien als een hobby Ik kan me zo voorstellen dat jouw potentiële klanten/sponsoren zich dan afvragen waarom 50% nodig is, als het onderhoud gratis is?

En wie krijgt er dan betaald om die site te onderhouden?

Zoals je in de diverse topics over dit onderwerp kunt lezen is dit afhankelijk van de wijze waarop je de onderneming waardeert.

Hoe lang was hij in dienst en hoe (on)regelmatig werd de werknemer ingezet?

Controle is altijd mogelijk, want A zal rekening en verantwoording af moeten leggen, desnoods via de rechter.

Virtualisatie is veel meer dan de drie 'smaken' die je noemt, maar dat terzijde. Virtualisatie wordt in mijn beleving steeds meer gebruikt. Niet alleen met 'pure' virtualisatie, waarbij een bare metal hypervisor wordt gebruikt om een heel serverpark te virtualiseren, maar ook om bijvoorbeeld basis werkplekken te virtualiseren, zodat voorafgaand aan het uitrollen software getest kan worden of om specifieke functies als een appliance te draaien, bijvoorbeeld een linux proxy in een Microsoft omgeving. Daarnaast is het natuurlijk in bepaalde situaties ook interessant om niet naar een terminal omgeving te gaan, maar met gevirtualiseerde werkplekken te werken.

Interessant. Denk je ook dat als je WO kunt doen, dit altijd een betere keuze is dan HBO? Ja. Als ondernemer was ik niet zonder succes, zonder enige studie of opleiding, anders dan VWO ;) Enige nadeel voor mij was dat de studie die ik uiteindelijk ging doen best wel wat geld en declarabele uren kostte. Maar het is 't me zeker waard geweest. Overigens ben ik wel gaan studeren, maar kwam ik erachter dat ik te jong was om te studeren, maar niet om te ondernemen.