StevenK

OK, die Herstellergarantie is voor mij nieuw.

Volgens mij haal je hier wat dingen door elkaar. Fabrieksgarantie is een contractuele, waar de wetgever niets mee van doen heeft. Het is de verkoper die op grond van de wet - en de richtlijnconforme interpretatie daarvan - verplicht is aan de consument een wettelijke garantie te bieden. In Nederland valt deze laatste onder het begrip conformiteit en bestaat er weinig duidelijkheid over de exacte invulling ervan. De duur van deze wettelijke garantie, die veelal minder omvattend is dan de fabrieksgarantie, is minimaal twee jaar op grond van 99/44/EG, maar in Nederland geldt deze voor de gehele levensduur. Overigens is Apple geen goed voorbeeld van een service-organisatie. Apple lapt zo ongeveer elke EU regel aan zijn laars.

Die definitie kende ik nog niet en in deze discussie lijkt 'erkend als wederverkoper door de fabrikant, al dan niet via de eveneens zo erkende importeur' mij de lading beter dekken. Voorwaarde voor mobiliteitsgarantie is koop bij + onderhoud door VW dealer. Dat betekent dus wanneer je de auto bij een handelaar koopt ipv. bij een dealer, dat je geen recht hebt op mobiliteitsgarantie.

Omdat de fabrikant / importeur de voorwaarde stelt dat het gekochte via zijn verkoopkanaal (officiële dealer etc) verkocht moet zijn. Fabrieksgarantie is geen wettelijke garantie en daarom niet gebonden aan dwingend recht. De verkoper is dan de enige op wie je verhaal kunt zoeken voor verhaal. Het feit dat je de vraag stelt geeft al precies aan wat het probleem is. Je koop een goedkopere Volkswagen in Duitsland en bij een probleem klop je aan bij een Nederlandse dealer van het merk. Die dealer zal je kunnen helpen, maar alleen tegen betaling. Het wordt ook een probleem wanneer de consument denkt dat hij rechtstreeks bij de importeur of fabrikant voor garantie terecht kan. Er zijn branches waar de garantieafhandeling volledig bij de fabrikant of importeur ligt, omdat deze een uitgebrede technische dient biedt. Als je pas achteraf erachter komt dat je hier geen gebruik van kunt maken, heb je recht om de koopovereenkomst aan te tasten, omdat er sprake is van non-conformiteit en deze non-conformiteit zijn oorsprong vindt in het feit dat de verkoper bepaalde informatie niet heeft gecommuniceerd.

Het probleem in dit soort situaties is vaak dat de verkoper niet of niet voldoende communiceert dat het verkochte niet via het officiële kanaal is betrokken en dat daarom geen aanspraak gemaakt kan worden op fabrieksdiensten als garantie. Dit neemt overigens niet weg dat ik absoluut voorstander ben van vrije handel. Maar ik vind dus wel dat er op een vrije handelaar een zwaardere informatieplicht rust. De wet schrijft dit ook voor, omdat de verkoper de plicht heeft de koper te informeren, zeker wanneer er bijzonderheden zijn ten aanzien van het gebruik waarvan de verkoper mag verwachten dat dit het beoogde gebruik is.

De aangiftetermijn wordt door de fiscus bepaald aan de hand van de hoogte omzet. U kunt ook zelf beargumenteerd om een andere termijn verzoeken.

Waarom wil de curator geld zien van de verhuurder? Zit er veel goodwill in de zaak? Overigens is toegang tot de WSNP geen zekerheid...

Helemaal mee eens. Zorg dat je weet wat je kunt doen en zorg ook dat je weet wanneer je een dossier wel uit handen moet geven.

Als je vanuit een sales functie zelfstandig gaat werken en dezelfde klanten gaat benaderen dan is er niet eens een concurrentie- of relatiebeding nodig om de door je werkgever geleden schade op jou te verhalen.

De vraag is niet of de stichting ondernemer is, maar of zij deelneemt aan het economisch verkeer.

Wanneer een ondernemer een bijna failliete onderneming in een BV inbrengt, zal de curator bij een deconfiture met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid de betreffende ondernemer(s) in privé aanspreken. Daarnaast is ook de kans op vervolging wegens het benadelen van schuldeisers (Actio Pauliana) niet denkbeeldig.

Als je iemand geen inzage in de cijfers wil geven, is een lening + optieregeling dan niet een beter idee?

Als er geen sprake was van een bewind of curatele dan is het juridisch erg moeilijk en zo goed als onmogelijk om de betreffende koop te ontbinden.

U kunt niet stoppen zonder de boekhouding af te ronden.

Wanneer een verhuurder de huur van een 7:290 ruimte (bijvoorbeeld winkelruimte) niet wil verlengen, zal hij erg sterk moeten staan (denk aan dringend eigen gebruik) wil hij de rechter zover krijgen dat de overeenkomst ontbonden wordt.

Een nieuwe huurder kan via de bevoegde rechter een zogeheten indeplaatsstelling afdwingen, waarmee de verhuurder gedwongen wordt de nieuwe huurder te accepteren voor in ieder geval de duur van het huurcontract.

Zelfs zonder enig concurrentie- of relatiebeding zal de werkgever weinig moeite hebben om geleden schade op jou te verhalen vanwege het handelen in strijd met 'goed werknemerschap'.

Er zijn op zich allerlei obscure constructies om vermogen veilig te stellen en mogelijk lukt het zelfs om dit nog in het zicht van het komende faillissement te doen. Het nadeel is dat achter de tralies zo lastig genieten is van dat vermogen.

Hoe de curator achteraf de boel beoordeelt, kun jij nu niet bepalen. Maar aangezien het bedrijf het niet gaat redden, zal een goede berekening van de waarde van de onderneming voorkomen dat je achteraf door de curator opgeknoopt wordt. Elke transactie in aanloop naar een faillissement leidt tot vraagtekens. Wil je zeker weten dat je hier niet op nat gaat, dan moet je het via een faillissement spelen. Dus zelf aanvragen en meteen deal maken met de curator.

Veel horecaondernemingen worden gefinancierd door brouwers. Daarnaast zijn er zeker ook private investeerders actief in de horeca, maar je moet er rekening mee houden dat omdat heel veel horecaondernemers het hoofd niet boven water kunnen houden, je daar zwaar voor betaalt. Ik heb in mijn praktijk redelijk wat met horecaondernemingen te maken en bij private financiering kom ik zelfs rentepercentages van 15% tegen.

Kort samengevat: er zijn schulden, maar geen inkomsten. Ik zou eerst nog eens goed naar de kosten kijken en een analyse maken om te bepalen of het mogelijk is om in de kosten te snijden om zo winst te maken. Lukt dat niet, dan zou ik met de financiers overleggen en kijken of er iets van te maken is, waarbij je toch enige zekerheid van inkomen krijgt.

De werknemer kon het werk toch verrichten toen hij of zij aangenomen werd? Eerdere ziektes mogen normaal gesproken geen grond zijn om een sollicitant te weigeren, tenzij de verwachting reëel is dat de ziekte terug zal komen, omdat deze juist door het werk veroorzaakt wordt.

In beginsel wel, maar je moet hiervoor wel toestemming vragen. Heb deze discussie laatst ook gevoerd, maar ze wilden er bij niet aan. Er werd toch wel gevraagd dat ik mijn salaris relateerde aan m'n uren omzet.

higherlevel is zeker niet gratis, want je moet er tijd in stoppen. En juist voor de doelgroep geld dat tijd==geld.

Helemaal mee eens. Het hele concept 'gratis' is een misvatting en leidt ertoe dat mensen niet langer waarderen wat iets zou mogen kosten.