StefanO

Kan je niet een winstverdelingsregeling in de aandeelhoudersovereenkomst opnemen? En tevens afspraken over de verdeling van eventueel op te bouwen goodwill maken? Het lijkt me anders nogal een administratieve drol te worden. Misschien heeft de HL notaris any clues?

Johan, je zou alweer zomaar eens gelijk kunnen hebben. Maar ik denk dat mensen in de huidige markt niet meer zoveel te willen hebben. Ik ken mensen die twee of drie huizen tegelijk te koop hebben staan... en het maakt hen geen biet meer uit welke van deze huizen worden verkocht. Niet voor niets wordt gesproken om de renteaftrekfaciliteit van 2 naae 3 jaar op te rekken (of is dat er al door?). Kortom: de behoefte zie ik wel.

Tja.... ik vind het voordeel niet interessant genoeg en geloof daardoor ook niet dat het concept werkt (sorry daarvoor). De helft van de bemiddelingskosten. Ik heb geen idee hoeveel dat is, maar denk dat het me € 200,- a € 300,- oplevert. Kan je op de homepage misschien een concreet bedrag noemen, bijv. 'dat levert u al snel € 300,- op?' Misschien in combinatie met 'verhuizen is al duur genoeg?'. Als ik het zou mogen zeggen, zou ik het ongeveer zo aanpakken (kort door het bochtje): Leg de bemiddelingskosten niet bij de huurder neer (die heeft keuze genoeg) maar bij de verhuurder (die heeft het probleem en zoekt een oplossing). Verhoog de bemiddelingsfee tot bijv. € 5.000,- en garandeer een goede huurder. Die huurder beloon je vervolgens met 3 maanden gratis wonen (betaal je uit de bemiddelingsfee) want verhuizen is al duur genoeg. En met deze actie creëer je vervolgens nieuws en kom je in de krant. Als de markt weer omkeert verleg je de bemiddelingsfee weer naar de huurder.... Is dat wat?

Nou... lekker hoor! De pistachenootjes uit Iran zijn de beste die ik ooit heb gegeten (oud collega kwam er mee aanzetten). En dan lees ik nu dat deze door douane te duur worden om ze hier te verkrijgen :'(. Ik wil gewoon lekkere nootjes!!! Nu een wat serieuzere opmerking: als de Turkse nootjes net zo lekker zijn als de Iraanse, willen mensen er misschien wel wat meer voor betalen... En dan kan het misschien wel uit. Of kraam ik nu alweer onzin uit?

Wat een leuk initiatief!! Denk dat het me wel gaat lukken om te komen. En dan gaan we ook nog dansen. Maar ehhh, ik ken maar 1 dans: de polonaise. Iemand een idee hoeveel man / vrouw je daarvoor nodig hebt?

Ik ben absoluut niet blij met ongevraagde e-mails. Tenzij het klanten zijn, die mogen uiteraard wel initiatieven nemen. Maar leveranciers liever niet per e-mail. Een beller heeft bij mij meer kans. Ik ben dan nog wel beleefd om in ieder geval aan te horen waar het over gaat om vervolgens nee te zeggen. En als het dan een goed verhaal is, wil ik ook nog wel een e-mail ontvangen. Pas dan is er een kans dat ik de site ga bezoeken. Kortom: voor mij zou jouw benadering te snel gaan. De irritatie van ongevraagde mail zorgt ervoor dat ik de inhoud niet eens wil lezen. In plaats daarvan wil ik mijn spamfilter beter africhten. En als ik toch niet lees, maakt de inhoud van het bericht voor mij dus ook niets uit. Mocht de hele wereld net als ik zijn: probeer het dan eens op een andere manier. Selecteer eens 15 prospects, maak een belscriptje, klim in je telefoon (wel goed timen) en kijk wat er gebeurt. Stuur vervolgens je materiaal en kondig aan dat je over een week weer belt (zelf initiatief houden). Vraag ook meteen of ze je nieuwsbrief willen ontvangen. Maar verwacht niet dat men meteen naar je site gaat en je diensten gaat afnemen (als je dat al deed overigens). Succes!

Misschien een beetje laat, maar in een zoektocht naar iets anders stuitte ik op deze post. En omdat ik het niet kan laten... Allereerst ben ik het volledig met Manon eens. Als je nu de boel verkoopt is de prijs niet optimaal. Horeca is traditioneel een riskante sector en prijzen zijn doorgaans laag. Toch ken ik ondernemers die een succesvolle tent neerzetten en deze vervolgens verkopen. En dat keer op keer opnieuw doen. Succes is ook in de horeca is wel degelijk maakbaar. Vergt alleen wel weer nieuwe inspanning, soms ook nieuw ondernemerschap en haast altijd nieuwe investering (verbouwen voor een nieuwe formule). Verder zijn horeca concepten vaak beperkt houdbaar: de ene keer ben je hot, een dag later is het not. Maar als je er nu mee wilt stoppen, kan je niet veel meer doen en heb je ook niet een goede onderhandelingspositie. En dan is het maar zien wat iemand ervoor wil geven. :-\. Ik weet niet of dit spam is (niet als zodanig bedoeld, dus dan mag de mod het van me verwijderen), maar als je nog iets wilt weten over de maakbaarheid van waarde, kijk dan even op mijn site. Daar staat een aantal artikelen waar je wellicht je voordeel mee kunt doen.

Geweldig als je niet over de prijs hoeft te onderhandelen. Dan slaag je er goed in om de focus op de waarde voor klanten te houden. En de pokeraars stuur je gewoon door naar de Hema. ;D In de hypothekenmarkt kan men nog veel van je leren. Aanbieders vechten om hoge positities in prijsvergelijkingstaatjes (goedkoopste staat bovenaan). Het enige dat deze staatjes vermelden is de prijs. Klanten die een hypotheek nodig hebben, weten vaak erg weinig van het product. En bovendien willen ze dat ook graag zo houden (onderzoek: klanten gaan nog liever naar de tandarts). Eigenlijk ook logisch, banken verkopen hypotheken als een schuld (wie wil er nu een schuld hebben? Schuld an sich heeft geen klantwaarde). Je zou moeten zeggen dat je het mogelijk maakt om een woonwens te verwezenlijken o.i.d. Focus op waarde zorgt voor minder afprijzen. De prijsvergelijkingstaatjes hebben nog een groot nadeel. In de eerste plaats trek je bepaalde kopers. Ten tweede geef je het signaal af dat je product een commodity (eenheidsworst) is en dat prijs kennelijk het enige van belang zijnde criterium is! Als alle aanbieders dat gaan roepen, gaan klanten dat vanzelf geloven en ligt de focus inderdaad op prijs! En niet op waarde. Rabobank is hier een uitzondering. Zij staan niet in dergelijke staatjes vermeld. Zij zijn ook zeker niet de goedkoopste aanbieder (terwijl ze met hun AAA wel de goedkoopste funding fabriek hebben). Rabo maakt gebruik van de kracht van hun imago (onlangs tot nr. 3 coolste merk wereldwijd gekozen). Rabo is een veilige, no nonsense bank. En in de krimpende hypothekenmarkt is Rabo met 30% nog steed marktleider. En breidt nog steeds haar marktaandeel uit. Value selling helpt! Bij interim / adviesopdrachten vraagt men mij altijd meteen wat het tarief is. Ik vind het belangrijker te weten wat ik voor klanten kan betekenen, dus ik noem niet meteen een bedrag. Mijn stelregel is dat ik altijd veel meer oplever dan dat ik kost. Als ik niet veel kan betekenen neem ik of de opdracht niet aan, of genoegen met een lager tarief. Voordeel van deze aanpak is dat je eerst een inschatting van de waardebeleving kunt maken en pas daarna je prijs hoeft te noemen.

Vooropgesteld: het is ook moeilijk!! Zo moeilijk dat velen zich niet wagen aan geavanceerde pricingstrategieën en voor cost plus of competition based (marktprijzen) pricing kiezen. Als er geen concurrenten zijn, kan je hier niets uit afleiden. Ideaal. Maar zijn er wellicht substituten? Dus alternatieven die je klanten hebben? En in hoeverre verschillen deze van jouw aanbieding? Zijn ze beter of juist minder goed? Op school heb je waarschijnlijk de opslag methode geleerd (cost plus), maar gelukkig ben je die weer vergeten. Deed iedereen dat maar ;). Om toch tot een prijs te komen: 1. Zoek uit wat jouw bieding voor je klanten betekent. Waarom hebben zij dit nodig? Wat schieten zij ermee op? En hoe belangrijk is het voor hen? Wat gebeurt er als ze het niet kopen? Wat zijn dan de alternatieven? Je moet begrijpen wat je aan je klanten verkoopt. Het zou mooi zijn als je weet wat jouw product hen in geld oplevert. 2. Wat is de waardebeleving die je klanten bij je bieding hebben? Dit kun je achterhalen door jouw bieding in een range met producten te plaatsen die ook door je klanten worden afgenomen. Voorbeeld: zet diverse producten op een rij in volgorde van aanschafprijs (van laag naar hoog). Laat klanten (of personen die tot je doelgroep behoren) aangeven waar jouw product in de rij zou moeten. Zij moeten dus beantwoorden of jouw bieding meer of minder waard is dan de producten in de rij. Achterhaal vervolgens de prijs van de producten waar jouw bieding tussen staat en voila. 3. Nu je een prijs hebt, moet je kijken of je het daarvoor kunt leveren. De marktprijs geeft je plafond weer, meer mag het niet kosten. Om de aandeelhouder / ondernemer in je tevreden te stellen moet je bepalen wat je aan het ondernemerschap over wilt houden (rendementseis). Hoeveel winst heb je nodig / is reëel? Trek dit bedrag van je prijs af en je hebt je toegestane kosten (target costing). Als je het daarvoor kunt leveren: gaan! If not, product aanpassen tot het wel kan. Of add ons aan je product toevoegen om een hogere prijs te rechtvaardigen. Een andere manier is 'test pricing'. Ga op kleine schaal een paar producten in de markt zetten. Ga niet te laag zitten. Zakken kan altijd nog. Luister goed naar de kopers. Klanten vinden overigens altijd dat de prijs te hoog is, dus vraag daar niet naar. Verder kun je in de bieding de focus van prijs afhalen door over de waarde van je bieding te praten. Ik hoop dat je hier verder mee kan. Begrijp dat het nu alweer een heel verhaal aan het worden is en dat de samenhang misschien lastig te volgen is. Maar er is ook zoveel over te melden...

Interessant. De eerste vraag die bij mij opkwam is: "vind je het niet jammer dat je je eigen plan niet kunt doorzetten?". Ik zou altijd kiezen voor het leukste alternatief en niet voor het meest winstgevende. Doe vooral wat je leuk vindt, dan wordt je er echt goed in en dan komen de verdiensten vanzelf. Nu je vragen: 1. Nee, schenking van aandelen is m.i. niet mogelijk. Wel kan je aandelen kopen, ook voor een symbolisch bedrag van € 1,-. Echter, de fiscus zal dit m.i. niet accepteren. Is een vorm van verkapt loon (en moet worden belast). De prijs zal in enige mate de waarde in het economisch verkeer moeten vertegenwoordigen. Wel kan je aandelen overnemen en de financiering hiervan bij je schoonouders lenen (rente betalen). Misschien kan je partner het bedrijf wel overnemen. Dan zijn er wellicht meer manieren tot schenking. 2. Het kan nooit kwaad om een holding op te tuigen. Zeker niet als je nog meer plannen hebt. Bovendien zijn de kosten die je voor adviseurs maakt dan fiscaal aftrekbaar en je kan ook je BTW terugvorderen. Je kunt hierbij ook voor een BV i.o. kiezen. Als de overname niet plaats gaat vinden en je wel kosten maakt kun je de BV i.o. 'terug draaien' en zijn de kosten in privé in de IB aftrekbaar. Bij een BV kan dat niet. Deze 'verliezen' kan je dan alleen verrekenen met toekomstige winsten, maar als die niet gaan komen heb je pech. En als je niets gaat ondernemen of niet gaat overnemen, komen de winsten dus niet. Management fee / DGA salaris zijn heel gebruikelijk. Moet 'gebruikelijk loon' zijn en minimaal DGA salaris. Aangezien je nu in loondienst werkt en opslag krijgt, is dit m.i. uitgangspunt voor je DGA loon (mag wel iets afwijken hoor). 3. Ik ben zelf nooit zo dol op gefaseerde overdracht. Volgens mij moet je dan ook vaak naar de notaris ;). Als je er toch voor kiest, doe het dan in 2 of 3 keer. Niet in 10 keer. Moet nu weg............. succes

Mooie discussie.... pricing. Iedereen heeft er mee te maken en er gelukkig ook een onderbouwde mening over. Over pricing zijn boeken volgeschreven (en ik heb er pas 2 gelezen). Geen Nederlandse boeken, hier is het nog een tamelijk onontwikkeld vakgebied. Maar dat gaat veranderen. Hoe belangrijk is de prijs? Hangt er vanaf voor wie. Iedere betrokkene heeft een eigen belang. Tot nog toe is de discussie voornamelijk op kopers gericht. Ik wil eerst even de impact van prijs op de business van de verkoper toelichten. (Amerikaans) onderzoek heeft uitgewezen dat klanten bij een prijsverhoging van 1% nauwelijks weglopen. Dit zelfde onderzoek stelt dat een dergelijke verhoging circa 12% meer waarde oplevert (voor aandeelhouders). Dit percentage is hoger bij producten met lage marges en lager bij producten met hoge marges. Bovendien is de prijs één van de 3 variabelen die de omzet bepalen, en omzet is de belangrijkste post (meest materiële post voor de nerds onder ons) in de resultatenrekening. De andere 2 zijn afzetvolume en korting. Prijs is dus belangrijk voor verkopers en verreweg de meest belangrijke 'waardemaker' die een ondernemer tot zijn beschikking heeft. Hoewel belangrijk, is er niemand die exact kan vertellen welke prijs de juiste is. Je kunt niet in de hoofden van je klanten kijken en de ene klant is de andere niet. Daarom zoekt men naar andere zekerheden om de pricing vast te stellen. Hiervoor worden de volgende 2 manieren gebruikt: kostprijs plus marge (cost plus) en marktprijzen (competition based). Bij marktprijzen moet nog worden opgemerkt dat alle concurrenten deze ook op C+ baseren, waardoor deze methode het meest in gebruik is (90% van de gevallen). Bij eerder genoemde methoden vergeet men voor het gemak even de klant. Heeft die wel een boodschap aan jouw kostenstructuur? NEE, natuurlijk niet. En zijn alle producten van verschillende concurrenten wel exact vergelijkbaar en moet de prijs dan wel overeenkomen? Ik betwijfel het, en anders zijn er vast wel mogelijkheden om producten meer uniek te maken. De beste manier om prijzen te stellen is deze op klantwaarde te baseren. Deze verschilt per klant(segment), dus je moet een goede productrange / assortiment kiezen. Overigens geldt dat diensten nooit een commodity kunnen zijn. Een voorbeeld: margarine. In essentie water en vet dat door emulgatoren bijeen wordt gehouden. Spannend? Nee. Lucratief? Ja!! Merkloze margarine kost € 0,39 voor een 500g kuipje. Becel ProActiv kost € 4,84.... dat is een factor 12!!! Maar het blijft water en vet. OK, Becel plakt er een logo van de hartstichting op (en doneert geld?), roert er omega3 doorheen en positioneert het haast als medicatie. Ook geven ze wat geld aan marketing uit. Verder komt het woord 'margarine' ook niet op het kuipje voor. Het is 'Becel ProActiv' géén MARGARINE!! En het mooiste is nog dat het ook nog wordt verkocht. Slimme supermarktketens kopiëren het product (en de kleur van de verpakking) prijzen het wat aantrekkelijker dan het A-merk en zetten beide producten naast elkaar in het schap. Wel de opbrengsten, niet de kosten (marketing, R&D, etc.). Sommige managers hebben dit ook goed door. Jan Bennink, CEO van Numico kwam in het nieuws vanwege de enorme bonus. Maar wat mij betreft heeft hij deze verdiend! Olvarit, een absoluut A-merk onder de Numico paraplu is in korte tijd met meer dan 25% gestegen. Enerzijds wegens gestegen grondstofprijzen (dat vertel je je klanten), anderzijds door Jan. Hij ontdekte dat ouders zeer trouw aan Olvarit zijn: 'je bent een slechte ouder als je je kind iets anders geeft'. Gelxxx natuurlijk, maar het werkt wel zo. De verkopen van Olvarit zijn nauwelijks gedaald en ook de krant heeft het niet gehaald. Nu ik zelf vader ben, zie ik ze dezelfde grap met Bambix uithalen. Opeens werd het pak 1,5x zo groot en stond er op dat er nu meer in zit: 'verbeterde verpakking, meer inhoud'. Nu is de verpakking helemaal niet verbeterd: ik trok 'm kapot en moest de pap in het oude pak overdoen. EN HET PASTE ER PRECIES IN! Wat nou 'verbeterde verpakking, meer inhoud'? Er zit dus niet de helft meer in!! 10% extra om precies te zij. En de prijs??? Jaaaaa.... die is met 20% gestegen!! En ik koop nog steeds Bambix :'(. Om een lang verhaal langer te maken: prijs is heel belangrijk voor verkopers en je kunt er enorm veel mee winnen. Nu de kopers. Er zijn 3 soorten kopers: prijskopers, waardekopers en pokerspelers. De eerste willen basisfunctionaliteit voor de scherpste prijs. De 2e zoeken vooral kwaliteit en extra features. De pokeraars zijn eigenlijk waardekopers (extra features) maar doen zich voor als prijskopers. Zie ook mijn eerdere post 'prijs-vraag' elders op dit forum. Ik ga weer eens wat doen...

Annedien, ik vind het een leuk onderwerp. Dat voorop gesteld. Heb er ook wel wat boeken over gelezen en er vervolgens niets mee gedaan. Die manier van PB ontwikkelen werkt bij mij dus niet. Prima dus dat je een andere aanpak kiest. Over deze aanpak: ik vind het wat vaag. Maar heb tevens het idee dat dit de bedoeling is. Bereik je door mensen te verrassen meer effect? Als het niet functioneel vaag is, zou ik wel wat meer duidelijkheid willen zien. Of anders testimonials van eerdere reizen o.i.d. Het reizen zelf vind ik wel grappig, ook al wordt de metafoor vaker gebruikt. Over personal branding heb ik de volgende opvatting: het mooiste wat je kunt zijn is jezelf. Er zijn al anderen genoeg...

Eens dat de ondernemer zelf het risico heeft genomen. Maar ook aan agentuurovereenkomsten kleven wederzijdse verplichtingen. Beide partijen genieten enige mate van rechtsbescherming.

Ja! Of 'God', 'All mighty'... ;D Nee, ik ben het wel met Ryan eens. Het blijft wel plakken! Geniaal dus? Al zou ik het niet aandurven. :-\ Overigens zou ik het niet teveel opblazen. Ik ken iemand die zichzelf CEO (van éénmans BV) noemt en daar maakt iedereen nu nog (slechte) grappen over. Ik zou het simpel houden en voor 'director' kiezen.

Bas, ben het met je eens dat de eerste indruk belangrijk is. Maar het kan echt goedkoper en daar hoef je niet zo ver voor te zoeken. Aan mijn kaartjes heb ik ongeveer hetzelfde uitgegeven. Maar het designwerk vind ik wel aan de prijzige kant. Kwaliteit vind ik overigens wel belangrijk. Een huisstijl gaat toch wel enige tijd mee. Goedkoop is dan duurkoop. Mijn eerste set kaartjes heb ik overigens van Vista print. Prijs is erg laag, levering snel en kwaliteit matig. Bovendien kan je aan het afwijkende formaat meteen zien dat het Vista is. Ook aan de printkwaliteit trouwens. Wekt bij mij een goedkope indruk (maar dat is het natuurlijk ook) en vind het niet professioneel overkomen. Zie verder mijn vorige post bij dit onderwerp. Verder moet je niet vergeten dat de meeste mensen visitekaartjes meteen weggooien. Als het contact interessant is, willen ze dan nog wel eerst de contactgegevens overnemen. Er zijn leveranciers die claimen 'kaartjes met een hoog bewaargehalte' te hebben. Dit zijn dan credit cards (van plastic). Ik heb er ooit eentje gezien. Is grappig, maar zou er niet mee voor de dag willen komen. Ook zou ik deze niet bewaren, of misschien zolang deze uniek is. Maar bewaren is nog niet contacten. Dat hangt toch echt af van de indruk die de kaartjesgever op mij heeft gemaakt. En dan komen we toch weer uit bij de opening van de eerdere post. Visitekaartjes geef je met een doel: om een goede indruk te maken. Goede kaartjes kunnen je daarbij helpen.

Als je dezelfde vergoedingen ontvangt kan dit als een bekrachtiging van de overeenkomst worden gezien. De overeengekomen verplichtingen worden immers nog steeds nagekomen. Bovendien is het contract mondeling verlengd. Met betrekking tot het concurrentiebeding hetvolgende. Bij arbeidsovereenkomsten worden dergelijke bedingen ook meegenomen. Echter, bij ontslag houden deze bedingen doorgaans geen stand. Bij de agentuurovereenkomst zou m.i. hetzelfde aan de hand kunnen zijn. Daarnaast geldt bij een dergelijke bepaling ook nog de redelijkheid en billijkheid. Jouw inkomen is voor 80% van deze overeenkomst afhankelijk. Bij verbreking leidt je schade. Deze schade is onevenredig groot t.o.v. de belangen van de leverancier. De leverancier mag je dan wel aan het concurrentiebeding houden, maar wordt daarmee schadeplichtig. Hij zal je in het nadeel tegemoet moeten komen.

Het kaartje en de ondernemer maakten dus wel indruk. Geen beste weliswaar.... ;D

Er zijn zo te zien veel alternatieven. Zelf hecht ik veel waarde aan visitekaartjes. Je geeft ze immers om een goede indruk achter te laten. En bezuinigen op de kwaliteit laat ook een indruk achter. Idem voor kaartjes die over the top zijn. De kwaliteit van het kaartje dat je kiest moet passend voor je doelgroep zijn. Bijv. voor prijsgevoelige alledaagse handel zou ik voor low budget kaartjes kiezen. Doe je bijv. in bedrijfsovernames (zie ik als hoogwaardig advieswerk) dan mogen de kaartjes een wat chiquere uitstraling hebben. En wat het ontwerp betreft: laat dit aan een professional over. Het kan natuurlijk zijn dat je er zelf eentje bent, maar de hand van de vakman herken je meteen. Zelf heb ik mijn ontwerpen (van logo) bij Logomatch vandaan. Deze tip heb ik overigens ook weer van dit geweldige forum. Deze ontwerpers kunnen ook visitekaartjes voor je ontwerpen en de kosten vallen erg mee.

Nog een kleine aanvulling op mijn eerdere post. De pricingstrategie moet passen bij het type koper. Er zijn 3 typen: prijskoper (wil basisfunctionaliteit tegen scherpste prijs), waardekoper (wil waarde en wil daar ook voor betalen) en 'poker spelers' (doen zich voor als prijskoper, maar zoeken waarde). Pokeraars moet je dwingen te kiezen: of een lage prijs voor een lager product, of kwaliteit tegen de hogere prijs. Het is dus verstandig om beide productranges te voeren. De waardekoper lijkt het meest lucratief. Vaak is dat het geval, maar de kosten zijn ook hoger. Deze klanten willen steeds meer waarde en het gevaar voor 'over delivery' ligt dan op de loer. Steeds meer service elementen toevoegen waar klanten niet noodzakelijk op zitten te wachten en waar zij in ieder geval niet voor willen betalen. Dit is ANWB overkomen, waardoor concurrentie ruimte kreeg om een basic service in de markt te zetten. Ook in de hypothekenmarkt zie je een opkomst van kale producten (zonder de fancy opties als vervroegde aflossing, dalrente constructies, etc.) die goedkoop in de markt worden gezet. Soms moet het zo goedkoop dat klanten erg ongunstige voorwaarden krijgen. En als zij daar niet op worden gewezen, handelt de bank in strijd met de zorgplicht. Basic moet dus niet te basic worden (een horloge moet bijv. nog wel de tijd correct aangeven, dus niet de wijzers van de klok weglaten). Terug naar de tactiek. Optie 2 (lage prijs) heeft als bijkomend risico dat prijskopers je hierop vast pinnen, de bonus naar beneden bijstellen of proberen de garantie uit 1. er bij in te fietsen. Bovendien schrikt het waardekopers af. Kwaliteit heeft een prijs en lage prijs betekent dan een lage kwaliteit. Verder kan je bij optie 1 in de discussie met pokeraars (willen optie 1 voor de prijs van optie 2) vasthouden aan je propositie. De prijs kan omlaag, maar dan vervalt de garantie. De pokeraar moet nu kiezen. Is hij waardekoper dan wil hij garantie en neemt hij de hogere prijs voor lief. Is hij prijskoper dat accepteert hij dit bod. Er kan dan ook sprake zijn van over delivery. Garantie is kennelijk een feature waar kopers geen geld voor over hebben. Mijn keuze is dus nog steeds optie 1.

Ik was nog vergeten te melden dat het voor inlinks ook van belang is waar deze vandaan komen. Komt het bijv. van een site die enkele honderden niet relevante links heeft, dan is de impact kleiner. Is het echter een topic specifieke pagina (die ook door G als zondanig wordt erkend) met weinig links, dan is de impact groter. Kwaliteitslinks opbouwen dus!

Zolang je bestuurder bent, niet tekenen. Je moet je naar het belang van de vennootschap richten en tekenen is strijdig hiermee. Is er wellicht een RvC aanwezig? Zij kunnen wellicht ook nog tegenwicht bieden. Echter, de moeder heeft de meerderheid van de aandelen en kan het bestuur van de dochter ontslaan. Vervolgens vervangen door bestuurders die wel willen tekenen... Als je niet tekent, trek je wellicht aan het kortste eind. Als je wel tekent gaat het wellicht mis en ben je alsnog het haasje. Of misschien wel het (zonde)bokje: hoe zit het in deze met bestuurdersaansprakelijkheid?? Any clues? Sterkte!

Ha Manon, Ik zou concurrenten in ecoproducten gewoon linken maar wel een link terugvragen. Linken omdat de informatiewaarde van je site dan omhoog gaat. Dat is goed voor je eigen bezoek. En links terug omdat dit leuk voor jouw page rank is. Wellicht help je je concurrenten vooruit, maar vertrouw vooral op je eigen kracht. Die is namelijk meer dan voldoende aanwezig. Tot slot nog een overbodige tip: wees selectief met linken. Alleen partijen waar je echt achterstaat (maar dat weet je al). Gr. Stefan

Allemaal bedankt voor de reacties!! Ik reageer wat traag wegens birthdayseason, maar hierbij toch nog mijn mening. Hoewel er geen goed of fout is, ben ik het helemaal met Manon eens. Optie 1 heeft ook mijn voorkeur. In de eerste plaats zorgen hoge tarieven voor een hogere waardebeleving bij klanten. Die adviseur kost een hoop geld, dus die zal wel heel goed zijn. Het voorbeeldtarief is zelfs nog aan de lage kant voor consultants. Bovendien gebruiken managers consultants vaak als statussymbool. De prijsdiscussie is dan vaak minder relevant. Een ander waardeverhogend element is garantie. Daar willen mensen best voor betalen, zeker bij een risicovol traject als kostenreductie. Hoewel, risicovol.... Kostenbesparing is een interne aangelegenheid en ligt daarmee meer in de beïnvloedingssfeer van managers. Het is zekerder dan omzetvergroting en de terugverdientijd is vaak korter. Dat maakt het een populaire bezigheid. En er is altijd wel een budget voor te krijgen. De tweede optie geeft de adviseur een tele2 imago (cheap). Bovendien kunnen managers het lastig budgeteren. Kan zomaar 2x zo duur worden (ookal levert het dan meer op). Geen meevallers maar tegenvallers dus. En discussie in the end. No cure no pay is helemaal lastig. Je hebt ook commitment van je klant nodig. Bovendien moet je in de waarde van je dienst geloven en dat straal je uit door een tarief te stellen. Iedereen nogmaals bedankt voor de input. Het blijft boeiende materie. Leuk dat iedereen er weer met een andere bril naar kijkt.

In de auto bedacht ik net het volgende. Stel je biedt een hoogwaardige dienst aan. Zeg een kostenreductie programma dat er op voorhand veelbelovend uitziet, maar wel met risico dat dit niet wordt waargemaakt. Wat zou dan beter werken? De opties: 1. hoog uurtarief met een garantie van de helft: stel standaard tarief is € 150,-, als het niet lukt krijgt de klant € 75,- terug. 2. laag tarief met een 100% bonus: standaard tarief bedraagt € 75,- en als het lukt komt daar € 75,- bij. Ik laat bewust success based varianten weg, zodat beide alternatieven op hetzelfde neerkomen. Heb al een eigen voorkeur, maar is een testje. Ben vooral geïnteresseerd in de afweging en psychologie. Leef je uit!! Thx, Stefan

Me too. Verder net een bericht in mijn mailbox: "Ik meen dat een BV. niet op een VoF kan overgaan door gebrek aan rechtsgrond. Er zijn enkel gevallen bekend waar het wel kon UITSLUITEND door tussenkomst van de rechter. In deze gevallen was de BV weleer een VoF en kon terugkeren naar dezelfde vennoten. Maar mij lijkt, dat de BV (om over te gaan op een niet-rechtspersoon) eerst ontbonden dient te worden -> verlies alle rechten -> wat kan dan in hemelsnaam (nog) overgaan? Omdat een VoF in een BV omgezet kan worden denkt iedereen dat het andersom ook het geval is. Ik denk het niet." Any clues? ??? gaat voor nu mijn petje te boven!