4711

Marco, Er is een verschil tussen VVV-, boeken-, cd-, theater-, bioscoop-bonnen etc (allemaal met een nominale waarde) en een kortingsbon zoals TS het omschrijft. De rechterlijke uitspraak gaat over een geval waarbij een ondernemer net zo deed alsof de door hem verkochte kortingsbonnen échte cadeaubonnen waren. Gevolg: ruim 6 ton naheffing van BTW plus boete, als ik het goed lees.

Dit zijn toch privé-aangelegenheden, geen ondernemers perikelen (overigens: alle kosten, uiteraard niet de aflossingen).

Word je geen franchisenemer? Zo klinkt het wel een beetje. En dat komt wel vaker voor op dit gebied, volgens mij.

Hier ben ik (voor de verandering) niet helemaal met je eens, Ido. Mijns inziens is dit een kortingskaart (of een vrijwillige vooruitbetaling misschien) en daar is wel degelijk BTW over verschuldigd op het moment van ontvangst van het geld (en uitgifte van de kortingskaart/kortingsbon). Kortingskaarten (en zegels en dergelijke) zijn niet aan te merken als waardepapieren

Dit was dus ook een beetje mijn gedachte toen ik de eerder omschreven proef deed. Het werkte toen niet (althans het leek toen niet te werken), maar dat kan ook wel aan mij of de timing gelegen hebben. In theorie moet het ‘aan kunnen slaan’ lijkt mij ook.

Een aanvulling hierop: Omdat je omzet nu voor een gedeelte uit vrijgestelde prestaties bestaat (verkoop van de kortingsbonnen) moet je ook de voorbelasting splitsen: Voorbelasting m.b.t. belaste omzet – niet terugvragen. Voorbelasting m.b.t. vrijgesteld omzet – wel terugvragen. Voorbelasting op overhead – gedeeltelijk terugvragen (op basis van omzetverhouding). Het maakt het niet eenvoudiger om zowel belaste als vrijgestelde prestaties te leveren.

Ik heb jaren geleden (6 misschien?) een proef gedaan met een soort winkelcentrumdatabase waarbij de gedachte was dat een winkelcentrum zich kon aanmelden en de leden-winkeliers vervolgens hun acties konden laten zien (bijvoorbeeld “deze week in de aanbieding”), of gewoon hun nieuwste assortiment of wat dan ook. Dus in plaats van om foldertjes in de brievenbussen te proppen (of als aanvulling hierop, voor buiten de eigen vestigingsplaats). Het ultieme doel zou dan zijn geweest om een landelijke dekking (of tenminste: goede spreiding verdeeld over allerlei plaatsen) te hebben zodat consumenten konden kijken wat bij hen in de buurt de lopende aanbiedingen waren in verschillende winkelcentra. Dit kwam niet van de grond. Er waren wel enkele winkelcentra (ik geloof dat ik het bij enkele tientallen had aangeboden?) dit het op de agenda van hun vergaderingen gezet hebben toen, maar waarschijnlijk konden zij er hier niet over eens worden (of vonden zij het idee niets, dat kan ook). Hoe dan ook: ik heb de stekker toen eruit getrokken. Maar nog steeds geloof ik dat het echt mogelijk zou moeten zijn om een database met aanbiedingen in winkelcentra te hebben. Dit is misschien niet helemaal hetzelfde als deze topic, maar mijn conclusie was toen ook dat zo’n vereniging best tot de ‘lastige klanten’ kunnen behoren.

Dat is waar. Maar persoonlijk zou ik wel conclusies trekken als een BV –200K als kapitaal heeft: ‘Das nie best’, zou ik denken… Maar als het 0,- is, lijkt het mij ook niet echt solvabel. Toch blijf het een feit dat (met een beetje moeite) iedereen de balans van een BV kan inzien. En sommigen (persoonlijke ervaring hier) nemen wel de moeite om te kijken. Gôh, zal je maar 200K in het rood staan, of ‘scratch’… Nee, ik vind dat een BV een kapitaal hoort te hebben. Is ie weg (verdampt), dan lijkt het toch niet al te goed te gaan met de BV in kwestie. Mijn mening, maar ook die van vele (potentiële) klanten volgens mij.

Ik heb deze discussie ook nooit begrepen. Persoonlijk ga ik straks, als deze befaamde voorstellen erdoor zijn (als dat ooit gebeurt…), zeker niet langs de notaris om mijn aandelenkapitaal te verlagen (tot 0,- dan). Niet dat ik als persoon vies ben van 18.000,- extra om mee te spelen (of wat dan ook), maar het lijkt mij toch vrij raar overkomen naar buiten toe als je als bedrijf/rechtspersoon helemaal (of weinig) kapitaal hebt in je onderneming. Wat zullen klanten daar niet van denken?

En als je nou een afspraak zou maken met een belastingadviseur die je dit precies kan uitleggen en concreet naar jouw geval kan kijken? Aan geldgebrek kan het niet liggen zo te zien…

De 9 straatjes is een toeristische attractie in hartje A’dam. De situatie zal anders zijn in een buitenwijk van slaperig Almere bij wijze van spreken, maar misschien zijn er ook wel parallellen te trekken.

Dat lijkt mij wel. Het is geen pak boter die je gaat kopen, maar je vraagt om een oordeel van een gecertificeerde professional met beroepsaansprakelijkheid. De vraag is natuurlijk of dit niet een beetje muggen schieten met kanon is (van jouw kant), als het over een webshop gaat.

Als je zomaar geld aan 'de zaak ' overmaakt (zonder zakelijke redenen), betekent dat niet automatisch dat het geld tot het ondernemingsvermogen behoort.

Antwoorden: 1) nee 2) nee Hij/zij (je accountant) heeft wel een punt als het gaat om geld dat je eerst uit de zaak haalt (omdat het geen zakelijke bestemming heeft) en dat je vervolgens (door wat voor reden dan ook) later ‘terug wil storten’: Als het geld helemaal geen functie in de onderneming heeft, dan wordt het niet als zakelijk gezien. Dus dat kan dan niet.

Dat is precies wat ik bedoelde: voer voor advocaten (en vaak kostbaar, dacht ik).

Ik vind dit een opgefokte reactie eerlijk gezegd. Jij hebt toch een probleem (Sabra niet, Christine niet, ik niet) en je vraagt om hulp, of tenminste advies. En ik vind wel dat je nogal stellig in je uitspraken bent: “Mijn idee” “Gestolen” “Al jaren heb ik een goed idee” “Ga me niet vertellen dat dit zomaar mag” Naar mijn mening (niet-jurist) zitten dit soort dingen hopeloos ingewikkeld in elkaar. Stel nou dat de andere partij zegt “het was mijn idee en die heb ik uitgewerkt”. Wat ga je dan doen? Voor het gerecht slepen wegen het mislopen van opbrengsten? Naar de politie gaan voor een aangifte wegens ‘diefstal van idee’? Je kan naar een advocaat gaan. Zal het nodige kosten en je zal toch over behoorlijke bewijsstukken moeten beschikken. Op zijn minst iets waaruit blijkt dat zij erkent dat het jouw idee is, lijkt mij. Ik zou het overigens niet doen, want ik denk persoonlijk dat de kans van slagen praktisch nihil is als de zaak zo ligt zoals jij hier geschetst hebt. Succes.

Dat is waar. Maar in dit geval heeft TS (volgens eigen zeggen) 'niet voldoende kennis'. Dan wordt dit wel heel lastig, lijkt mij.

In principe is het zo, dat ondernemers verplicht zijn om elektronisch aangifte te doen (een winstaangifte). Nu kan je wel over discussiëren of je, net als niet-ondernemers, alleen niet verplicht bent om ‘ongevraagd’ (dus wanneer de BD géén aangiftebrief verstuurd heeft) aangifte te doen als je redelijkerwijs meent dat je geen belasting verschuldigd bent (zoals jullie blijkbaar) of dat je als ondernemer altijd aangifte moet doen (ook resulteert dit in 0,- belasting). Ik zou persoonlijk zeggen dat je als ondernemer uit je zelf aangifte moet doen, ook heeft de BD nog niet begrepen dat je ondernemer bent. Want volgens mij moet je er voor zorgen dat je goed geregistreerd staat bij de BD en dan krijg je als ondernemer altijd een oproep om aangifte te doen. Daarom zou ik in deze situatie gewoon een winstaangifte sturen. Dan is alles gelijk ook goed gecommuniceerd.

Dan moet je gewoon een elektronische winstaangifte inleveren en dan heb je jezelf tot ondernemer verklaard. Je kan: - Zelf commerciële aangiftesoftware kopen - Naar een belastingconsulent of dergelijk gaan - De BD proberen te overhalen om een winstaangifte klaar te zetten Zo simpel is het.

Aan wie vraag je dit nou? HL heeft 42.500 leden. Dat wordt een beste lijst met meningen als maar een fractie hiervan zou reageren. Heb je een bepaalde doelgroep voor ogen voor je onderzoek? Trouwens, hier is mijn eigen antwoord op je vraag (als een van de 42.500): Ik mis helemaal niks. Als ik straks tot de ontdekking kom dat ik wel iets mis, dan ga ik op zoek naar datgene het beste aansluit op de wensen die ik dan straks heb. (hier zal je niet veel aan hebben misschien, maar dat is wel de realiteit in mijn geval)

Ik vind de aanpak niet slecht. Maar persoonlijk zou ik nooit 20.000,- investeren in zo’n onzeker project als ik uiteindelijk maar een aandeel van 13% zou hebben. Met andere woorden: met jullie interne uurtarief van 50,- euro zou ik afhaken. Edit: ------ Misschien toch nog een klein toevoeginkje hier (want veel reacties lijken er niet te komen voorlopig): Als je echt een ‘wereldapplicatie’ gebouwd hebt, dan kan het wel anders liggen – dan zou ik misschien dolblij zijn als ik 13% zou krijgen voor maar 20.000,- euro… Maar dan moet je de investeerder wel warm hiervoor kunnen maken.

Hmm… “Het is niet geoorloofd van de aankoopprijs van een deelneming een deel af te splitsen als zijnde betaald ter bescherming van de marktpositie of voor goodwill” (BNB 1976/184)

Kostprijs of lagere intrinsieke waarde is goed koopmansgebruik. Fiscaal maakt het niet uit, maar in de jaarrekening moet je een stelsel hanteren. Anders is je balans (misschien) misleidend.

Persoonlijk lijkt het mij dat je deze deelneming op –25K kan waarderen, als de deelnemingsvrijstelling van kracht is. Maar hier sluit ik me toch aan bij een eerdere post (waar je niet zo blij mee was): Dit soort dingen bespreek je toch met je accountant.

Dan heb je meteen al een verlies op de deelneming gemaakt. Maar dat maakt verder fiscaal niet uit, want de deelnemingsvrijstelling is toch van toepassing (neem ik aan). Je moet (lijkt mij) wel alle deelnemingen op dezelfde manier waarderen, dus ook deze meteen afwaarderen zou ik zeggen.