4711

Het punt is dat dáár zitten mensen die (mits je de vraag juist formuleert!) het standpunt van deze nogal machtige dienst kan vertellen. Dat is in dit geval voor jou belangrijker dan meningen op een forum (zoals mijn menig: verleggingsregeling gewoon van toepassing).

Dan geldt volgens mij gewoon de verleggingsregeling voor de bouw. Maar dan kan je toch ook bellen met de belastingtelefoon en zeggen: “Ik ben onderaannemer en werk aan een onroerende zaak in België. Geldt dan nog steeds de verleggingsregeling?”. Dan hoor je het uit de eerste hand.

De dienst die je levert is belast in het land waar de onroerende zaak staat. Dus in België. Je moet dus Belgische BTW berekenen aan de NL opdrachtgever, omdat jij zelf een Belgische ondernemer bent (tenminste neem ik aan dat je een Belgische ondernemer bent?).

1200 euro.

Ik zou persoonlijk een goede schatting proberen te maken van de marktwaarde van alle apparatuur en inboedel (kijk maar op Marktplaats)en dan de rest als goodwill beschouwen. Dan kom je misschien tot 10.000 aan inventaris en 15.000 aan goodwill. Of zoiets.

Het is inderdaad ingenieus bedacht. De margeregeling geldt voor: - gebruikte goederen. Dat zullen de postzegels wel niet zijn, want dan kan je ze niet opnieuw gebruiken voor verzendingen lijkt mij. - kunst/antiek/verzamelobjecten die door een handelaar zijn ingekocht van een particulier. Dat zal het ook niet zijn, denk ik, want volgens mij is de bedoeling dat de bewuste handelaar juist in deze goederen handelt (en dus niet de ‘verzamelobjecten’ op zijn pakketjes plakt). Dus mijn visie in deze zou zijn dat het eigenlijk niet kan. Maar ik heb eerder nooit van deze ingenieuze constructie gehoord, moet ik bekennen. Er gelden overigens specifieke regels voor o.a. postzegels in deze, maar dat is volgens mij meer als zij uit een ander land komen.

Eigenlijk mag geen van deze twee acties. Formeel mag je geen creditnota maken omdat de klant niet betaalt (je mag dus alleen een verzoek om teruggaaf van de BTW indienen – en dan moet je inderdaad kunnen laten zien dat de klant niet gaat betalen). Je zou natuurlijk wel een creditnota kunnen sturen naar de klant met een andere omschrijving “beëindiging zakelijk relatie” of zoiets (zoals wanneer het allemaal op een misverstand berustte). Maar dan wordt de klant ‘beloond’ voor zijn waardeloze betalingsmoraal. Tja…

Nee, dat klopt niet. Gewoon een voorziening voor oninbaarheid treffen (per 31-12-2011). Later kan je dan een verzoek om teruggaaf van de BTW doen.

Nee, als iemand zakelijk naar diverse opdrachten rijdt is dat (uiteraard!) niet privé.

Mijns inziens hoeft de BV – ook ná 01-07-2011 – geen BTW correctie toe te passen omdat de werknemer (DGA) een verklaring geen privé-gebruik auto heeft, althans als de werkgever (‘client’) niet weet dat de werknemer (ook ‘client’) meer dan 500 km privé rijdt. Maar dit is natuurlijk vrij nieuw, dus hier kunnen wel meningen over verschillen.

Ik snap werkelijk niet hoe dit in elkaar zit: Er zijn drie partijen (eigenlijk vier) hierbij betrokken: - Jij, - Je accountant, - Client (DGA met een nieuwe auto), - En dan nog HL… Als iemand ‘lost’ is, ben ik het wel.

...maar dan precies andersom (de correctie is een schuld aan 'De Staat'). Dit dus: "Af te dragen BTW a/ prive" Moet precies andersom zijn. Klein toelichtinkje: - Eerst breng je de voorbelasting in mindering op het betalen BTW bedrag (BTW | prive) - Vervolgens corrigeer je de aftrek - in het laatste tijdvak (prive | BTW)

Iedereen die in NL woont is binnenlands belastingplichtig. En dan moet je inderdaad je hele wereldinkomen verantwoorden.

Blijft een vaag/zwak verhaal: - Op 30-06-2010 krijg je een factuur over het jaar 2010. - Je laat op 31-08-2010 de leverancier weten dat je het blad niet meer wil hebben (en dus ook de factuur van 30-06-2010 niet gaat betalen). - Vervolgens betaal je deze factuur tóch in december 2010. Da’s knap stom zeg, met alle respect dan natuurlijk, want dan wil je kennelijk het abonnement toch wel hebben (neemt men dan aan). - Nu heb je in januari 2012 een herinnering over 2011 gekregen, want over 2011 had je het abonnement niet betaald (want je had de factuur nooit ontvangen – maar wel je bladen, neem ik aan?). - En je moet nog over 2012 betalen, omdat het abonnement nog niet (tijdig) opgezegd is. Tja, wat moet je daar nou mee… Ik zou zeggen: betalen en goed, schriftelijk, opzeggen. Zo veel geld kan het toch niet zijn.

Op zich niet, maar een beetje een webwinkel geeft je toch een aankoopbewijs als je iets koopt. Anders komt het ook wel een beetje ‘schimmig’ over, zoals soms op de zwarte markt waar je geen bon kan krijgen…

Ik denk ook dat dit helemaal juist is, maar…: Waarom zo moeilijk doen en niet gewoon een VOF oprichten? Daar is een VOF toch voor (wel een goede overeenkomst maken, zoals vaak gezegd).

Natuurlijk moet je een fatsoenlijke factuur maken voor mensen die iets in je webshop kopen. Dat is toch iets heel anders dan wanneer iemand naar een servicenummer belt en vervolgens een deugdelijke afrekening krijgt van een telefoonmaatschappij. Dus: geen optie.

Vanaf 1 april 2012 moet je dan dus de nieuwe reisbureauregeling volgen in dit geval. En dan maak je een factuur voor de klant met daarop 2.241,- euro (met de vermelding “reisbureauregeling van toepassing”), zonder over BTW te praten op je factuur. Want je inkoop is 2.003,- en je wil kennelijk 200,- hieraan overhouden: Winstmarge: 2.241,- minus 2.003,- is 238,- en daarvan ben je dan 38,- euro aan BTW verschuldigd. Dus je hebt 200,- excl. BTW verdiend op deze reis.

Dat klopt inderdaad (want het zijn bedrijfskosten). Maar zoals je weet is de methodiek per 01-07-2011 veranderd, dus de (in jouw voorbeeld) 12% (van 10.000) is vanaf dan 2,7% (van 40.000).

Beste mensen… Alhoewel elk weldenkende persoon wel kan zien dat de ‘binnenkomers’ van deze nieuwste Topper hier op HL op zijn zachts gezegd minder geslaagd waren, is dit toch voor de neutrale lezer een beetje aan het ontaarden. Slotje?…

Ik ben helemaal met je eens (uiteraard). De VOF is de meest voor de hand liggende samenwerkingsvorm in deze, zeker als ook bijvoorbeeld een ‘brug’ of een ‘krik’ (ik ben niet zo thuis in deze techniek, dus misschien heet het anders…) of zoiets gemeenschappelijk aangeschaft moet worden. Maar ik kan me ook voorstellen dat je een (soort van) maatschap aangaat. Toevallig heb ik niet lang geleden ook zo’n ‘autoschadeherstel maatschap’ een auto laten opknappen. Of zij echt een maatschap hadden, dat weet ik niet. Maar voor plaatwerk (uitdeuken etc.) krijg je dan een factuur van firma A. Voor spuitwerk van firma B. En dan zullen ze vast de huur etc onderling verdelen en verrekenen. Dat lijkt toch een beetje op een constructie zoals TS in gedachte heeft.

Oh ja... Als de koper via inloggegevens inzage krijgt in het document, dan kan je dit (het document dus) ook constant ‘up-to-date’ houden. Met andere woorden: de koper beschikt altijd over de nieuwste versie – zolang hij/zij geen misbruik pleegt dan.

Zou het niet mogelijk zijn dat de koper, na betaling, via een bepaalde website toegang tot het bewuste document krijgt via inloggegevens? Om het document in te zien en het af te drukken dus. Met in de voorwaarden de vermelding dat inloggegevens persoonlijk zijn en misbruik (zoals doorgifte aan derden) inhoudt dat de inloggegevens de-activeerd worden. Zonder restitutie, uiteraard. Zo zou ik het (denk ik) oplossen…

Je begrijpt het goed, maar je maakt het moeilijker dan het is: - In de VPB aangifte heet het “Winstreserves”. - Hoe jij dat nou precies in jouw boekhouding noemt (“Overige reserves”, “Onverdeelde winst”, “Algemene reserve”, of iets anders), dat mag je uiteraard zelf kiezen.

Sorry, zie dat ik eerst niet goed gelezen had: - Je marge is "slechts" 40% (ik las eerst kostprijs% - zo gaat dat soms...), dus ruim 120.000 (en geen 180.000). Een groot verschil, maar het verhaal blijft hetzelfde: Waar blijft het geld... (ook gaat het dan niet om 160.000, maar "slechts" 100.000 aan uitgaven).