Dennis_van_Dijk

Dan ligt er in ieder geval iets, heel goed ;) [*]De werkkamer die geactiveerd is op je balans (en je kunt bij een koopwoning niet zonder meer kiezen voor zakelijk keuzevermogen) - wat heb je met de hypotheekrente over dit deel van de wonng gedaan? [*]Het aftrekken van de gwe-kosten, hangt samen met mijn vorige punt - zie reactie Marcel. Als je zelf de aangifte doet is deze correctie niet nodig (wordt gecorrigeerd omdat aangifte IB altijd privé is en dus niet aftrekbaar is). Correctie moet altijd ingediend worden met een suppletie, maar gezien het feit dat devdiensten van de accountant over 2011 enkel zakelijk zijn geweest is die correctie niet nodig, En nog ven als toetje: Als je puur naar de ozet van je lespraktijk heb je een punt. Maar ik neem aan dat je de piano ook gebruikt voor je optredens (studeren). Het kan dus zijn dat de verhouding belast/onbelast heel anders (gunstiger) uitpakt. Ik ben ook benieuwd hoe je dat in 2010 met de voorbelasting op de pano hebt gedaan. Deze is dus niet helemaal aftrekbaar, maar zal bovendien herzien moeten worden - zie deze informatie van de Belastingdienst,

Ik neem aan dat je gebruik hebt gemaakt van de crisisafschrijving. In dat geval mag je in 2011 gewoon de andere 50% afschrijven. Maar met je 2011 nog indienen? Als je geen consulent hebt kun je niet standaard uitstel aanvragen tot na 1 september 2012. Heb je dat goed geregeld? M.b.t. de afschrijving: ik hoop dat je niet 50% van de aanschafwaarde hebt afgeschreven, een piano heeft een relatief forse economische restwaarde. Stel de piano is aangeschaft voor € 10.000,00, dan kan de economiche waarde na vijf jaar nog wel € 4.000,00 bedrgen. Dat betekent dat de totale afschrijving € 6.000,00 bedraagt waarvan je in 2010 € 3.000,00 versneld mocht afschrijven (dus niet € 5.000,00). Ik kom wel meer dingen in de draad tegen die mij bevreemden. Als je per se zelf wilt boekhouden raad ik je aan om de stukken in ieder geval te laten controleren door een specialist. Het is ingewikkelde materie en voor je het weet snijd je jezelf n de vingers.

Als iemand zich in wil zetten voor een vakbond sta ik daar zeker achter. Als iemand lid wordt van een vakbond om minder tijd "op de zaak" door te brengen en "omdat het kan" dan zie ik daar de toegevoegde waarde niet van. Ik ook niet, maar de vakbond vast ook niet... Hoe weet je dat dit de motivatie van de werknemer was? Maar jullie hebben niet voldoende gevonden om een dossier te vormen en op basis van dit dossier (inclusief alle kansen tot verbetering door de werknemer) kon je niet de AOK bij het UWV beëindigen? En dat is dus niet juist. Je hebt goede dossiervorming nodig. Tenzij de problemen niet objectief aantoonbaar en benoembaar zijn met het gevormde dossier. In dat geval komt de factor willekeur om de hoek kijken en die kost inderdaad geld. Als een werknemer objectief niet goed functioneert en zich niet wil verbeteren kan ontslag redelijk vlot en goedkoop plaats vinden.

Ik zou er niet aan beginnen onder dexe voorwaarden. Factor x omzet is al nietszeggend, als die factor 2,5 is dan houdt het heemaal op. Het bedrijfsadministratieve deel van de vastgoedbeheermaatscappij heeft een waarde, en die waarde is te bepalen met bijvoorbeeld de DCF-methode. Daar komt een waarde uit rollen die verantwoord betaald kan worden door de op te richten vennootschap. Dit is dus iets essentieel anders dan 2,5 x de omzet, hoewel de uitkomst wel hetzelfde kan zijn (maar als dat zo is dan is dat puur toeval). Dan met betrekking tot de nieuwe BV: [*]wie gaat de administratie voeren (is dat een peroneelslid van de nieuw op te richten BV of wordt dat uitbeteed aan A)? [*]je hebt het enkel over de inbreng van B, maar ik lees dat de administratieve werkzaamheden van A ook worden ondergebracht n de BV, waarom wordt daar geen waarde aan gekoppeld; [*]gaat er personeel over naar de nieuwe BV (het werk wordt nu namelijk ook gedaan door B); [*]ik snap het verhaal van "betalen van de winst" niet zo goed... B verkoopt de portefeuille aan de nieuwe BV, deze wordt opgevoerd als goodwill en er wordt een tegenboeking gedaan in de vorm van vreemd vermogen. De afschrijving op goodwill drukt de winst, maar de betaling van het vreemd vermgen heeft niets met winst van doen maar alles met vrijkomende liquiditeit.

En ik ben dan altijd benieuwd hoe zo'n situatie is ontstaan. Want het begon allemaal met een werknemer die na 2 maanden proeftijd werd aangenomen omdat het management verwachtte dat deze een positieve bijdrage zou gaan leveren. Wat vervolgens niet gebeurde (foute inschatting? onvoldoende begeleiding?) of na verloop van tijd verslofte (onvoldoende waardering? onvoldoende uitdaging? onvoldoende bijsturing? onvoldoende communicatie?). In mijn optiek wordt het "omslagpunt" te weinig herkend of te lang genegeerd. De vragen die je stelt zijn gerelateerd aan een "falende" werkgever en gericht op bij het in dienst treden van iemand. Althans zo komt het over. Heb een keer de volgende casus meegemaakt toen ik teamleider was: Na een overname kon meneer mee naar een andere vestiging die verder rijden was. Hiervoor was financiële compensatie voorgesteld die over een periode van 4 jaar afgebouwd werd. Hier is meneer mee akkoord gegaan. Letterlijk de maand dat deze compensatie stopte begon het gezeur over zogenaamde rugklachten (terwijl meneer privé in een paar verhuizingen heeft meegeholpen nadat deze klachten zijn begonnen, actief aan het sporten was etc). Dus ARBO dienst erbij om zijn gehele werkomgeving te herinrichten maar de "klachten" stopte niet. Vervolgens werd meneer lid van de vakbond en maakte dankbaar gebruik van de x aantal uren die iemand daar per periode aan mag spenderen ook tot de laatste seconde te spenderen, kent uiteraard alle regeltjes beter dan wie dan ook en zal ook niet schromen om deze te mis gebruiken. Spendeerde ongeveer een uur of 4 per dag om te kletsen met collega's waardoor niet alleen hijzelf niet productief was maar ook zijn directe collega's van het werk af hield. Het heeft ons toendertijd een vermogen gekost om deze persoon af te kopen, zijn pensioengat te dichten om voor elkaar te krijgen dat deze persoon vertrok. Dat was, net als Christine, ook mijn verwachting dat het makkelijker zou worden om van dergelijke mensen af te komen. Het type die er een sport van gemaakt hebben om je tot last te zijn zonder dat je er echt iets tegen kunt doen. (PS: Bovenstaand is een hele korte versie met lang niet alles wat er gebeurd is, enkel wat voorbeelden uit een totaalplaatje. De totale casu ben ik bijna 3 jaar (!!) mee bezig geweest.) Het is altijd jammer dat de uitzonderingen, de horrorverhalen, de overhand nemen als het gaat over werknemerschap en ontslagrecht, ik wil dit voorval zeker niet bagatelliseren, integendeel, maar het is een exces. Het overgrote merendeel van de Nederlandse werkgevers heeft een normale verhouding met de werknemers. Dat zijn werknemers die blij zijn met hun baan en daar uitdaging in vinden en plezier uit halen. Wat je je als werkgever moet afvragen is als een werknemer meer tijd en enetgie steekt in de boel verstieren en proberen een zo hoog mogelijke afkoopsom te krijgen in plaats van plezier te halen uit zijn werk en hierin op zoek te aan naar nieuwe uitdagingen dan is er iets mis bij de werknemer maar ook bij de werkgever - het is teamwerk waar beide spelers een essentiële rol in spelen. Het kan im mijn optiek niet zo zijn dat omdat de werkgever zijn verantwoordelijkheid niet oppakt de werknemer zo maar op straat kan komen te staan.

En ik ben dan altijd benieuwd hoe zo'n situatie is ontstaan. Want het begon allemaal met een werknemer die na 2 maanden proeftijd werd aangenomen omdat het management verwachtte dat deze een positieve bijdrage zou gaan leveren. Wat vervolgens niet gebeurde (foute inschatting? onvoldoende begeleiding?) of na verloop van tijd verslofte (onvoldoende waardering? onvoldoende uitdaging? onvoldoende bijsturing? onvoldoende communicatie?). In mijn optiek wordt het "omslagpunt" te weinig herkend of te lang genegeerd. En mochten bedrijfseconomische omstandigheden er toe leiden dat deze werknemer niets bijdraagt / bij kan dragen dan heb je de toetemming van het werkbedrijf om de overeenkomst met deze werknemer te mogen beëindigen heel vlot in huis - zonder bijkomende kosten als ontslagvergoedingen. Hoe zou je dat anders geregeld willen zien?

Ah, ik snap de verwarring. Hoewel het er niet staat denk ik niet dat we op dat vlak veel verandering hoeven te verwachten. De huidige WW is namelijk ook loongerelateerd, met dien verstande dat er afgetopt wordt naar het maximum dagloon. Dit zal in het nieuwe systeem vermoedelijk niet veranderen, je krijgt maximaal 75%/70% van het maximum dagloon. Hier is de premie namelijk ook op afgestemd. Ik kan het niet meer eens met je zijn. Ik vraag mij alleen ernstig af of je dit doel realiseert als je gewoon de kraan dicht draait. Ik heb het eerder geschreven: als je mensen laat zwemmen dan weet je zeker dat er mensen zullen vedrinken - tenzij je fatsoenlijk reddingsmateriaal hebt. Ik ben ervan overtuigd dat het niet gaat werken mensen gewoon in de bijstand te laten vertoeven. Dit maakt mensen murw en inactief en dat is desastreus voor de economie. Even terug naar het Deense model: makkelijk ontslagen worden maar door de samenleving begeleid worden van werk naar werk. De regering die actief bezig is om werkgelegenheid te creëren en mensen daar te plaatsen. Dat is heel wat anders dat het systeem van het UWV dat wij hier hebben. Wij geven miljarden uit om mensen aan het werk te krijgen en het komt maar niet van de grond. Dan kun je natuurlijk door gaan met wat je altijd gedaan hebt, alleen bezuinig je op de kostenpost verzekeringsuitkeringen, of je gaat nadenken hoe het wel gerealiseerd kan worden. En wat doen wij: we knijpen de uitkeringen uit, graven ons in en wachten af in de wetenschap dat de storm wel over gaat. Kijk, zie mijn eerdere opmerkingen over gespeeld machtsspel. De WW was geld van werkgevers en werknemers, en wordt nu toegeëigend door de overheid. Ik ben ervan overtuigd dat minder economische bestedingsruimte er toe leidt dat het begrotingstekort alleen maar groter gaat worden. Het is de slang die zichzelf in de staart bijt. Ja, maar waarom niet wachten tot dat moment komt en nu in tijden van crisis en een daling van de particulieren bestedingen een impuls geven om nog minder uit te geven. Dat de vergrijzing komt staat vast. Maar het idee is dat mensen het wel makkelijk vinden om in de WW te zitten. Ik ken eigenlijk niemand die graag in de WW zit, het is bittere noodzaak voor deze mensen. Ze komen gewoon niet aan de gang. En dat dat over vijf of tien jaar wel gebeurt, daar heb je nu natuurlijk helemaal niets aan.

Kun je mij eens een link geven waar dat te vinden is, het afstappen van het maximaal dagloon en overstappen op het laatst verdiende loon? Dat is mij namelijk volledig ontgaan. Ik ben ook benieuwd naar de gevolgen voor de premie-afdracht, gaat dat dan ook over het gehele inkomen plaatsvinden? Dat kan nogal ingrijpende gevolgen hebben voor de werkgeverslasten bij topinkomens... Maar even voor het beeld, van zo'n ingreep wordt enkel een bepaalde groep wijzer. Het maximum dagloon ligt op € 193,00 inclusief vakantiegeld. Dat is bruto € 50.203,00 per jaar. Het modaal inkomen in 2013 wordt door de regering geschat op € 33.500,00 per jaar. Dit zou dus enkel een voordeel zijn voor mensen die ruim bovenmodaal verdienen, dat zijn dus niet de veroleegster, leerkracht of politieagent. En laat dat nou juist de groep zijn waar onze economie op drijft.

Dat wat met een verzekering niet goed valt af te dekken is ook niet gedekt met een rechtspersoon. Pas op voor schijnzekerheden. Klok en klepel... [*]Het gebruikelijk loon bedraagt € 42.000,00 bij een voltijds dienstverband. Als jij kunt aantonnen dat jij een baan hebt en niet 40 uur in de week voor de BV werkt hoef je ook geen € 42.000,00 als inkomen te betalen. Als jij 10 uur in de week werkt voor de BV kan dat dus 25% dus € 10.500,00 aan inkomen zijn. [*]De afroommethode ziet op een heel ander probleem. Stel je genereert in de BV (waar alleen jij werkt) een winst van € 70.000,00 in die 10 uren die je in de week werkt. Dat zou je kunnen volstaan met een salaris van € 10.500,00 (progressief belast) en de rest zou je als divident uit kunnen keren (belast tegen 25% in box 2). Dat betekent dat zo'n € 60.000,00 belast wordt tegen 25% (= € 15.000,00) i.p.v. tegen max. 52% (= € 31.000,00). Dat is nu net niet de bedoeling. De afroommethode ziet erop dat je niet de hele winst hoeft uit te keren als loon maar ook een deel mag opbouwen in de BV (en dus eventueel mag uitkeren als dividend). In jouw geval ben je dus niet zozeer gebonden aan de € 42.000,00 maar vooral aan de winst die je genereert. De gedachte dat jij jezelf het volledige gebruikelijk loon moet toekennen als je maar enkele uren in de week werkzaam bent voor de BV klopt niet.

Maar als het daar om gaat hoeven we niets te veranderen. Het risico van werk verliezen loop je altijd, wij hebben in Nederland een ontzettend flexibel ontslagsysteem en heel sterke jurisprudentie. Dat dit niet zo zou zijn is puur een broodje aap. Als een werkgever van een werknemer af wil/af moet dan kan dat relatief eenvoudig en goedkoop. Het enige probleem is dat dit heel onbkend is en dat werkgevers gek gemaakt worden met angstbeelden van tonnen ontslagvergoeding. En als er een andere reden is dan een bedrijfseconomische om een arbeidsovereenkomst te beëindigen dan kost dat wat geld. Maar dat is ook logisch. Wij kennen niet het Amerikaanse at will-systeem waarin als de will eindigt de werknemer ontslagen wordt (en misschien wel van rechtswege is). Bij ons zul je dan aan de rechter moeten vragen om de arbeidsovereenkomst te ontbinden. Die gaat dan wegen: waar ligt de oorzaak van dit ontslag. En tja, als de werkgever het levensonderhoud en de beroepseer van een werknemer wil ontnemen omdat deze een keer gevloekt heeft of omdat rood haar opeens de klanten zou schofferen of omdat de werknemer weggepest wordt en hij verzuimd heeft om daar iets aan te doen anders dan de zondebok ontslaan (dat noemen we met een mooi woord willekeur), dan kost het een paar centen. Maar negen van de tien keer wegen die kosten niet op tegen het verliezen van je aanstelling. In Nederland zijn wij al lang bekend met het risico van het verliezen van je baan. Het enige wat nu gebeurt is dat risico nog groter maken, er wordt nog minder gedaan aan het vinden van een nieuwe werkplek en uiteindelijk krijgt enkel de voedselbank het drukker. Als we dan iets nieuws gaan doen, kijk dan eens goed om je heen. Denemarken wordt (terecht) vaak genoemd, maar als je maar een stukje van de weegschaal gebruikt, het flexibel ontslaan, en het begeleiden van werk naar werk vergeet slaat de balans heel fout door. Daar zijn wij mee bezig, met zijn allen. Dan hebben we het natuurlijk of een prachtig staaltje machtsspel wat gespeeld is. WW was van werkgevers en werknemers samen, zij vulden de WW-kas. Werknemers hoefden een paar jaar terug opeens geen premie meer te betalen omdat de baten goter waren dan de lasten (dat waren nog eens tijden...). Natuurlijk makkelijk verkopen, geen WW-premiedruk meer in de Wig dus een hoger netto loon. Maar daardoor hebben werknemers hun legitimatie op zeggenschap over de WW (deels) verloren, het adagium is immers: wie betaalt bepaalt. En werkgevers zijn veel meer in voor alles wat leidt tot een lagere lastendruk. Gevolg: de ww wordt uitgekleed in duur (van max. 60 maanden naar max. 38 maanden nu en naar de facto max. 12 maanden in de toekomst) en werknemers hebben niets meer te zeggen over deze verzekering want hoeven geen premie te betalen. En een beleid van baanbehoud (leiden van werk naar werk) komt niet van de grond wat kost te veel. Gevolg is dat er steeds meer mensen aan de onderkant geraken en als wij als samenleving maar hard genoeg trappen blijven ze wel rustig - dat gebeurt vanzelf als je in de hoek zit waar de klappen vallen. Mensen laten zwemmen leidt maar tot één resultaat: het merendeel verdrinkt. Mensen laten werken leidt tot vele dingen, masr de belangrijkste is toch wel sociale welvaart voor de hele samenleving en daar profiteert iedereen van - ook mensen die 52% inkomstenbelasting betalen.

Tenzij TS overweegt om ondernemer te worden en dit beding hem daarin kan hinderen.

Van een zakelijke rekening pinnen is ook prima hoor. Zolang je er maar voor zorgt dat de uitgaven aan privé wordt toegerekend (als privé opname of via een rekening-courant).

Dit gaat heel lastig worden te beantwoorden. [*]Onbekendheid met het Australische belastingsysteem; [*]De vraag valt niet binnen de scope van HigherLevel (wij zijn een ondernemersforum geen belastingadviescentrum). Maar ik vermoed dat het allemaal best wel eens mee zou kunnen vallen: [*]Ook het rendement in box 3 is fors belast, namelijk tegen 30%. Het rendement is dan wel fictief, maar 4% is best lastig te realiseren in deze tijd. De heffing zou dus best wel eens in de praktijk fors hoger kunnen zijn dan die 30%. [*]Als het inkomen uit vermogen progressief belast wordt zullen de kosten die gepaard gaan met het beheer van het vermogen vermoedelijk ook aftrekbaar zijn (dit i.t.t. de Nederlandse box 3). De kans is er dus dat een veel kleiner bedrag belast wordt dan je op basis van de huidige gegevens vermoedt. Met Henk zeg ik dat er vermoedelijk hele creatieve fiscaliten in Australië rondlopen die je heel goed met deze vraag verder kunnen helpen. En misschien wel met een verrassende uitkomst komen ;D Succes!

Grappig, mijn ervaringen zijn precies tegengesteld: geen ellenlange telefonische wachtrijen, een "gewoon" telefoonnummer en altijd supervriendelijke en goed communicerende medewerkers. En als er iets geregeld moet worden is het in een vloek en een zucht gebeurd. Het enige nadeel wat ik meende te ontdekken is dat de standaard betalingen niet bijster snel verwerkt lijken te worden (als je het afzet tegen bijvoorbeeld de Rabo of ABN, traag is natuurlijk een relatief begrip als je het afzet tegen het ondertekenen van een overschrijvingskaart, de wandeling naar de brievenbus/bank om de kaarten te versturen en de verwerkingstijd van analoge techniek ;D). Maar ik begrijp van Triodos dat zij de mutatie tonen als deze ook daadwerkelijk uitgevoerd is en niet op basis van een soort voormelding. Sindsdien heb ik ook met deze procedure veel vrede. Disclaimer: ik heb geen aandelen, dus ook geen aandelen Triodos :).

Zolang je geen getekende overeenkomsten heb is de financiering niet rond. Als jij getekende overeenkomsten zou hebben had je dit probleem niet en zouden we hier op donderdagavond niet over zitten nadenken. De financiering is dus niet rond en er is jou niets toegezegd - wat niet wegneemt dat jij het idee kunt hebben dat jou financiering is toegezegd. Wat er IMHO gebeurt is dat partijen nadenken over onder welke voorwaarden zij bereid zijn om te investeren/geld te lenen. Dat is dus heel iets anders dan de financiering rond hebben. En daar stoot jij nu tegenaan. En partijen beoordelen echt het hele pakke in zijn geheel.

Ik vermoed dat we de focus helemaal niet verliezen maar juist heel dicht bij de kern komen. Als ik jou goed begrijp is er helemaal niet ingestemd met financiering. Er zijn op basis van jouw aanvraag uitwerkingen gemaakt van een mogelijk financiering. Nu wordt het allemaal heen concreet en gaan partijen denken: een verbouwing van € 800.000,00 van een kantoorverdieping... Nu gaan we op zoek naar zekerheden. De bank wil die niet geven, die vraagt zekerheden. Geloof mij, bij een lening van € 420.000,00 kan de bank leuk geld verdienen dus willen ze dat graag doen. Maar de bank loopt geen risico. Maar een verbouwing van € 800.000,00 en inrichting van € 200.000,00. Tja, dat noemen we nu eenmaal risicovol - tenzij je een partij als KPMG bent. Hoe mooi de de berekeningen de haalbaarheidsonderzoeken ook zijn. De vastgoedondernemer zit met hetzelfde probleem. We gaan een kantoorverdieping investeren in de verbouwing en investering van een kantoorverdieping. Dat is nogal wat geld en dat moet terugverdiend worden. Bovendien is blijkbaar € 600.000,00 materialen en intallaties, dat zal wel heel specifiek zijn voor een bepaalde branche. Tja, moet ik hier mijn geld in gaan steken. Nu ja, als de bank het een acceptabel risico vind kan ik wel mee gaan. Dat is de catch-22 waar jij nu in zit. De vraag is dus heel erg of de financiering wel klopt. Je zit met twee partijen die twijfelen of ze hun geld wel terug krijgen. Maar goed, ik ben niet de enige die daar zo over denkt, ik lees meerdere malen terug dat er grote angst is voor een voortijdig faillissement. Dat heeft alles te maken met de grootse plannen die je hebt en de bijbehorende financieringsbehoefte. Het is net als bergbeklimmen: hoe hoger je klimt, hoe dieper je kunt vallen. Het probleem ligt echt niet bij de kans op faillissement bij de verbouw (dat jun je wel rekken tot een week of zes mocht dat voorkomen), het probleem is dat het hele concept te risicovol is voor deze partijen.

??? € 800.000,00 voor zes weken verbouwen? Ik heb er natuurlijk geen idee van wat je gaat verbouwen maar voor dat geld kun je toch de nodige nieuwbouw realiseren. Ik kan mij toch vrij weinig voorstellen bij een recht-toe-recht-aan bouw met dit budget. Reken even met mij mee: [*]Aanneemsom € 800.000,00 [*]Met een opslag van 40% voor materialen kom je op een arbeidsloon van ruim € 570.000,00. [*]Verdeeld over 42 werkbare dagen kom je uit op een budget voor manuren van gemiddeld ruim € 13.500,00 per dag. [*]Gemiddeld arbeidsloon voor een vakman is ca. € 40,00/uur, met overwerktoeslag zeg gemiddeld € 50,00/uur. [*]Ik kom dan op 270 manuren per werkdag ofwel ruim 30 man per dag aan het werk. Ofwel het verbouwproject is verre van standaard, wat natuurlijk kan, ofwel ik zou ook hele koude voeten krijgen als bank/verhuurder... Maak jij een calculatiefout of sla ik de plank helemaal mis? Daarnaast is een huurdersverbetering van € 800.000,00 in een huurpand natuurlijk vreselijk fors. De eigenaar financiert 42%. Dat betekent dat jij ruim € 460.000,00 investeert in een huurpand. Heb jij voordat je dat hebt terugverdiend... En wat gebeurt er als de verhuurder de huurovereenkomst binnen de gestelde termijn beëindigd?

Dus als ik het goed begrijp: [*]Jij wilt de aandelen van de mede-aandeelhouder overnemen; [*]De wijze van overnemen is conform de statuten, over de waarde van de aandelen zijn jullie het eens. Nu blijkt uit boekenonderzoek dat de mede-aandeelhouder meer uit de onderneming onttrokken heeft dan is afgesproken en is geadministreerd. Dit moet worden verwerkt op een rekening-courant grootboekrekening en jij stelt dat deze RC verrekend moet worden met de overnamesom voor de aandelen. Dus als voorbeeld, als de waarde van de aandelen van jouw mede-aandeelhouder € 50.000,00 is en en de rekening-courant is € 10.000,00 wil jij voor de aandelen € 40.000,00 betalen. Heb ik het zo een beetje goed samengevat? In dat geval gaat de vlieger half op. De RC-verhouding is namelijk niet iets tussen jullie als aandeelhouders maar tussen de aandeelhouder en de vennootschap. Er is een schuld aan de vennootschap en die moet voldaan worden. De andere aandeelhouder kan dat doen door bijvoorbeeld van de € 50.000,00 die hij van jou ontvangt € 10.000,00 aan de BV te voldoen. Ook kun jij hem € 40.000,00 geven voor de andelen en de schuld van € 10.000,00 overnemen. Dat betekent dat jij die schuld van € 10.000,00 zult moeten voldoen aan de BV en dat jouw mede-aandeelhouder feitelijk € 50.000,00 heeft ontvangen voor de aandelen. Wat niet kan is dat jij de rekening-courant verrekend met de transactiewaarde van de aandelen, jij € 40.000,00 betaalt en dat daarmee de kous af is. De BV houdt dan een vordering op iemand, en vermoedelijk op jou. Onthoud, het gaat om geld van de BV, niet om geld wat jij tegoed hebt. Maar ik begrijp dat de andere aandeelhouder betwist dat er überhaupt een rc-verhouding is. Hoe meent hij of zij aan te kunnen tonen dat jij en de boekhouder spoken zien? Als het geld terugbetaald is of verrrekend is moet dat traceerbaar zijn. Laat de ander aantonen dat jullie het mis hebben. Sta vooral ook open voor die mogelijkheid. Met oorlog bereik je in het algemeen bar weinig. Succes!

De vennootschapsovereenkomst ziet op een samenwerkingsverband dat is opgehouden te bestaan op het moment dat de de VoF is ingebracht in de BV. De BV is een rechtspersoon met hele eigen spelregels, deze spelregels worden vastgelegd in de statuten. Aanvullend daarop kunnen er ook nog afspraken gemaakt worden tussen de aandeelhouders in een aandeelhoudersovereenkomst. Tenzij er ergens in een van deze documenten is aangegeven dat hetgeen dat is overeengekomen in de vennootschapsovereenkomst van toepassing is op de BV, en dat lijkt mij zeer onwaarschijnlijk, heb je IMHO aan dit document helemaal niets. Maar kun je eens toelichten wat er aan de hand is. Je geeft aan dat er oorlog is omtrent een uitkoop? Wat moet ik mij daarbij voorstellen? Met betrekking tot aandelentransacties zou toch wel het nodige opgenomen moeten zijn in de statuten (volgorde van aanbieden, wat als er aan een buitenstaander verkocht wordt etc.). Is het zo dat wat in de statuten staat jullie niet aan staat of is de situatie waar jullie nu in zitten gewoon helemaal niet gedekt in de spelregels van de BV / de aandeelhoudersovereenkomst?

Perfect gespeeld en verlopen Rick, gefeliciteerd! Vervelend dat er weer tijd overheen gaat... maar als ik het goed begrijp hebben zij jouw factuur als borg betaald. Je hoeft je dan geen zorgen te maken over de vraag óf ze gaan betalen, alleen wanneer er betaald wordt. Scheelt heel veel stress, geniet er van!

Beste Odeon, Je hebt helemaal gelijk: BW 2:285 lid 3: "Het doel van de stichting mag niet inhouden het doen van uitkeringen aan oprichters of aan hen die deel uitmaken van haar organen noch ook aan anderen, tenzij wat deze laatsten betreft de uitkeringen een ideële of sociale strekking hebben." Dat zat dus altijd verkeerd in mijn hoofd :-\ Thnx!

Die mgeljkheden zijn er en wijken niet zoveel van de mogelijkheden die een BV of een NV heeft. De stichting mag alleen niet het maken van winst tot doel hebben. Loon dat je aan jezelf uitkeert behoort niet tot winst. Of het fiscaal gezien interessant is, dat is een heel ander punt. Het kan heel wel zijn dat het ondernemen vanuit een rechtspersoon fiscaal gezien veel minder rendabel is dan ondernemen als IB-ondernemer. Bovendien is de aansprakelijkheid die je niet kunt verzekeren als IB-ondernemer ook niet gedekt als je als bestuurder opereeert vanuit een rechtspersoon. Pas dus op voor schijnzekerheden. Een stichting mag heel wel aanzienlijke lonen uitkeren. Een stichting mag ook best winst maken (en betaalt daar dan gewoon vennootschapsbelasting over). Een stichting mag niet het maken van winst tot doel hebben. Een stichting mag dus niet commercieel (lees: op winst gericht) zijn. Een stichting mag wel commercieel handelen. Als je per se vanuit een rechtsvorm wilt opereren, wasrom ga je dan niet meteen voor de BV?

Precies! Ook in dat geval moet je dus terug kunnen vallen op echte zekerheden en geen schijnzekerheden. Laat jouw advocaat eens zo'n overeenkomst opstellen en leg dat voor aan jouw werkgever. Dan houd je het initiatief in jouw veld. Maar het bezitten van een bedrijf heeft niet zoveel te maken met ondernemen. Het gaat er om dat jij eigenaar wordt van het bedrijf zodat jij kunt ondernemen. En dat heeft niet zoveel met gevoel te maken ;)

Ik blijf mij toch afvragen: waar meen jij de zekerheid te ontlenen dat je het bedrijf over kunt nemen als jij nu 4,0% of 4,9% van de aandelen hebt? Even afhankelijk van de statuten, het is mogelijk dat er staat dat bij eventuele verkoop van de aandelen deze eerst aan de andere aandeelhouders aangeboden moeten worden (lees: jou) maar er zijn meer mogelijkheden om dergelijke transacties statutair te regelen, zie ik niet echt wat voor een zekerheid jou hiermee gegeven wordt. Bovendien kan het zijn dat er een plicht is om de aandelen eerst aan de andere aandeelhouders aan te bieden. Maar als er over drie jaar een geïnteresseerde opstaat die bereid is om bedrag x voor de BV te betalen zul je dat echt moeten kunnen matchen wil je de overname tegen kunnen houden. Dan ben je dus weer geen stap verder... De oude Romeinen wisten het al: verba volant, scripta manent, gepraat vergaat, schrift grift. Leg vast dat jij de boel gaat overnemen. Wanneer en hoe is niet zo relevant, maar leg vooral vast dat jij de enige bent die het bedrijf over gaat nemen. Staar je niet bind op mooie woorden, daar kun je geen enkel recht aan ontlenen.

Omzet is niet zo relevant bij de fiscale afweging of je gaat voor een eenmanszaak of een rechtspersoon. Waar het om draait is de winst. Je zult begrijpen dat een hoge omzet kan leiden tot een hoge winst, maar dat een hoge omzet niet moet leiden tot een hoge winst. Hoe is jouw winstprognose voor deze jaren? Als de door jou genoemde omzetprognoses reëel zijn schiet je niet zo heel veel op met de flexibilisering van het BV-recht. De belangrijkste wijziging is de eis van de kapitaalstorting en dat mag bij deze bedragen toch geen probleem zijn. De flexibilisering is zeker geen reden om nu maar hals over kop een besloten vennootschap te gaan oprichten. In het algemeen kun je stellen dat het voor negen van de tien startups fiscaal gezien niet verstandig is om te beginnen met een vennootschap. Het antwoord geven op de vraag of jij tot die 1 op de 10 behoort waarvoor het wel fiscaal gezien verstandig is om te starten vanuit een rechtspersoon is een mooi klusje voor een adviseur die geheel op de hoogte is van jouw casus.