Dennis_van_Dijk

En creëer je zo niet een kaste van werknemers die nooit ergens een thuis vinden omdat ze steeds bij een "herzieningsronde" op zoek mogen naar een nieuwe werkgever? Het mooie van onze maatschappij is dat je niet een oppergod hoeft te zijn om een fijne carriére te hebben. Ook mindere goden kunnen een gewaardeerde werknemers zijn. En zij die objectief een wanprestatie leveren kunnen worden ontslagen. Scholing en begeleiding moet nu ook al geboden worden, maar dan op de plek waar dat het meest effectief is: de eigen werkplek. Je moet een slecht presterende werknemer de kans geven zich te verbeteren. Waarom zou je dat als werkgever in vredesnaam doen als die investering toch al nutteloos is voor de werkgever - als men al weet dat men toch niet samen door gaat? En ik vind het eigenlijk niet heel kies m de situatie vn een spelshow te vetgelijken met een situatie waarin mensen hun broodwinning verliezen. Maar dat kan aan mij liggen. Ik ben er overigens best voor om naar het hele arbeidsrecht te kijken - en dan niet alleen het ontslagrecht. Ik vind het Amerikaanse systeem met het zogenaamde at will-systeem best interessant. Een systeem dat voor een deel ook al doorwerkt bij uitzendkrachten die werken onder het uitzendbedng. Zowel werkgever als werknemer kunnen dan met bijna onmiddellijke ingang de arbeidsovereenkomst beëindigen. Beiden worden dan gestimueerd om goed voor elkaar te zorgen. En het wordt ook veel eenvoudiger om flexibeler met beloning om te gaan. Maar primair moeten we het hebben over arbeidsrecht en rbeidsovereenkomstenrecht, niet alleen over ontslagrecht.

Dit is niet makkelijk praten, dit is hoe het geregeld is in Nederland. Ehm, zou dat kunnen zijn dat de werknemer in deze gevallen blijkbaar geen wanprestatie leverde? Of omdat de werkgever zich niet voldoende ingespannen heeft om de werknemer zich te laten verbeteren en zich dus niet opgesteld heeft als een goed werkgever? Het hele systeem is ontworpen om de werknemer te beschermen tegen willekeur. Een werknemer wordt ontslagen op aantoonbare objectieve gronden. Als die er zijn is ontslag altijd mogelijk. Jij schetst een situatie waar die objectieve gronden er niet zijn, of in ieder geval niet vast te leggen zijn. Dan neigt het al snel naar willekeur en niet naar objectiviteit. We hebben het over het zelfstandig voorzien in levensonderhoud van mensen dat wordt beëindigd met ontslag, zorgvuldigheid en objectiviteit zouden hierbij leidend moeten zijn. En zou deze leidinggevende dan op voordracht van de werkvloer ontslagen moeten worden in jouw systeem? Bij aantoonbaar wanpresteren kan iedereen door de werkgever ontslagen worden, sls die dat zou willen. Sterker nog, zelfs de dga kan door de ondernemingskamer uit zijn functie worden gezet als deze een objectieve wanprestatie levert. Bij objectief wanpresteren is eigenlijk alleen de IB-ondernemer beschermd, maar die zal in dat geval vermoedelijk door afnemende klandizie ook het onderspit delven.

Daar is inderdaad niets verkeerd aan. Voorwaarde is wel dat e.e.a. vóór 16 januari gefactureerd wordt. En het wordt natuurlijk dubieus als wij 15-4 gaan praten over facturen van december vorig jaar die voor half januari gefactureerd hadden moeten zijn.

Oké, dan is er niets aan de hand en heeft de rit een zakelijk nut. Ik vroeg het mij af omdat je blijkbaar ook nog een werkgever hebt die je voor het werken op diezelfde dag € 3.500,00 bruto per maand betaalt en bereid is om je een reisvergoedng van € 450,00 per maand te geven. Ik weet niet of ik als werkgver blij zou zijn als je dan ook nog eens op die werkdgen een werkdag voor jezelf gaat wwerken en, belangrijker, hoe plausibel dit in de ogen van de fiscus is. In dat geval lijkt mij het aanschaffen van een in België aangeschafte privé-auto het voordelgst, zeker als je het parkeervoordeel meerekent. Overigens weet ik niet of het hebben van een parkeerontheffing ook een parkeerplaats garandeert, hier in NL in ieder geval niet. Een gehuurde parkeerplek is natuurlijk wel altijd van jou.

Wat zou het zakelijk belang zijn van deze bezoekjes? De bijtelling in loondienst is in principe een zaak voor de loonbelasting, dus dat komt net terug in jouw aangifte IB. Als het gaat om een auto in het kader van de Nederlandse VOF dan geldt dat je € 0,19 per kilometer mag aftrekken voor zakelijk gebruik van een: Dus tenzij je deze auto huurt van de Blgische BVBA of eenmanszaak...

De werkgever is niet tot het einde verantwoordelijk. Ten eerste geldt de loondoorbetalingsverplichting voor maximaal 104 weken en is deze bij dwingend recht gemaximeerd op 170% van het laatst verdiende loon (verdeeld over die 104 weken). Mocht het kristalhelder zijn dat de werknemer nooit meer zal reïntegreren is het mogelijk om de werknemer al na 6 maanden versneld in de WIA te laten vallen. De maatschappij neemt dus wel degelijk haar verantwoordelijkheid, het is niet zo zwart als velen denken. Het leidende idee achter deze regelgeving is dat de werknemer zo spoedig mogelijk terugkeert, niet dat de werkgever de lasten voor arbeidsongeschiktheid draagt. Dat is alleen maar de financiële motivatie om werknemers daadwerkelijk te laten reïntegreren en ze niet af te serveren. Ik heb al eerder aangegeven dat wij in Nederland een prachtig collectief systeem hadden. Werkgevers werden gecompenseerd voor de kosten van arbeidsongeschiktheid, collectief geregeld - de samenleving nam de verantwoordelijkheid die jij aanhaalt. Dit systeem is vakkundig gemold door misbruik door werkgevers (personeel niet hersteld melden, even geen werk voor handen - ga maar de ziektwet in) dus hebben we nu in de private situatie waar wij nu inzitten. Helaas blijkt de maatschappij niet in staat om het collectieve systeem in stand te houden, dan moeten we ook niet zeuren dat het weer ingevoerd moet worden. Alsof een werknemer er voor kiest om even burn out te gaan... Dit hoort er nu eenmaal wel bij, een medicus beoordeelt of een werknemer geschikt is om te werken. Het maakt dan niet uit wat de oorzaak van de arbeidsongeschiktheid is. Werkgever zijn is naast een economische afweging (een werknemer is óók een productie-eenheid) vooral een sociaal gebeuren. Werknemers maken het bedrijf, draaien omzet en zijn het gezicht van de organistie. Eén van de voorwaarden voor een goed functionerend sociaal systeem is dat er voor elkasr gezorgd wordt, in goede en in slechte tijden. Dat hebben wij goed geregeld in dit land. Als je die zekerheid wegneemt en mensen ls een slecht functionerende lopende band kunt afschrijven zullen zij ook hun soiale verlichtingen laten varen. Een werkgever is nu eenmaal meer dan iemand die salaris overmaakt. Zorg voor goed voor je werknemers, in goede en in slechte tijden, en zij zullen goed voor jou zorgen. En daar hoort loon doorbetalen nu eenmaal wel bij.

Jouw redenatie klopt helemaal. KOR wordt alleen berekend over belaste omzet. Vrijgestelde omzet wordt geheel buiten de omzetbelasting gehouden.

Zonder een spoor van cynisme: http://webwereld.nl/nieuws/66114/zelfmoordgolf-in-iphone-fabriek.html We moeten hier ook niet spreken over ziekte maar over arbeidsongeschiktheid. Ik ben blij dat we in een land leven waar mensen, als dt nodig is, de tijd krijgen om weer arbeidsgeschikt te worden. Dit is niet alleen goed voor de werknemer maar ook voor de werkgevers en de hele samenleving - Nederland kent niets voor niets de hoogste arbeidsproductiviteit van de EU. Kenmerkend voor Nederland: veel gemopper maar eigenlijk doen we het zo gek nog niet...

Hmm, zelfs Apple erkent tegenwoordig dat de Europese consument recht heeft op twee jaar garantie... lees dit eens door. En ook hier en hier vind je hele leesbare informatie over dit onderwerp. Belangrijk is dat jij je realiseert dat jouw klanten niets met de fabrikant te maken hebben. Jij hebt het product verkocht dus jij bent aansprakelijk voor de garantie. Ik zou ook hier eens naar kijken. Succes!

En over welke "kosten" heb je het dan?

In dat geval maakt de verhouding fee / mobiliteitsvergoeding niets uit voor de facturering ;)

Dat zal ook niet in de statuten staan, die gaan er niet over of je verplicht verzekerd bent of niet. Waar ze wel over gaan is de vaag of jij je eigen ontslag tegen kunt houden. Zo ja, dan niet verplicht verzekerd. Zo nee, dan verplicht verzekerd. Wie zijn de aandeelhouders van deze werk bv en in welke verhouding zijn de aandelen verdeeld? En wat staat er in de statuten over het aanstellen en ontslaan van bestuurders (procedure, vereiste meerderheid ec.). Jouw holding draagt zo te zien inderdaad alles af wat zou moeten. De vraag is of de werk bv premieheffing moet afdragen. Dat is een hele andere inhoudingsplichtige en daar zou dan dus een hele andere loonadministatie voor opgezet worden.

Wij leven in een land waar heel veel regelingen zijn ontstaan na jarenlange strijd tussen de verschillende sociale klassen. Ook de regelingen van de doorbetaling bij ziekte zijn het gevolg van deze strijd. Lees eens dit informatieve artikel over de loondoorbetaling bij ziekte de ontstaansgeschiedenis hiervan. Zoals je kunt lezen was de loondoorbetaling een zaak waar werkgevers en werknemers in gelijke mate aan betaalden. Werkgevers werden gecompenseerd door een fonds waar beide partijen premie aan betaalden. De werkgever betaalde het loon door en werd gecompenseerd door dat fonds. In de huidige regeling is de verplichte aansluiting verdwenen, maar de systematiek blijft hetzelfde, de werkgever betaalt het loon door en kan zich daar vrijwillig voor verzekeren. De huidige situatie is historisch gegroeid. Aan het begin van de 20e eeuw konden we rechtsaf slaan (loondoorbetaling bij ziekte is verantwoording van de werknemer) of linksaf slaan (loondoorbetaling bij ziekte is de verantwoording van werkgever). Ik denk dat er moreel met beide opties niets mis is, maar we zijn nu eenmaal als samenleving linksaf geslagen en dat is de situatie waar wij nu mee te maken hebben. Waarom zijn we linksaf geslagen? Dat heeft natuurlijk te maken met de uitbuiting van werknemers tijdens de industriële revolutie, de machtige positie van de werkgevers in die periode en de opkomst van de arbeidersbewegingen die steeds sterker werden. Werknemers waren de onderliggende partij en dienden beschermd te worden door de samenleving. Deze regelgeving is daar ook een resultaat van. Nee, de werkgever is niet verantwoordelijk voor de ziekte van de werknemers. De werkgever heeft een loondoorbetalingsverplichting die is uitgewerkt in de wet- en regelgeving. Vanzelfsprekend kan die veranderd worden, maar daar is een democratisch proces voor nodig. Tot die tijd moeten we roeien met de riemen die wij hebben en ik denk dat dit de mening is die op dit forum doorklinkt. Overigens ben ik persoonlijk van mening, en dat heb ik al eerder betoogd, dat wij het in Nederland lang zo slecht nog niet geregeld hebben. Iedere werkgever kan zich tegen een redelijke premie verzekeren tegen (langdurige) arbeidsongeschiktheid en als die premie gewoon als onderdeel beschouwd wordt van de loonkosten kun je perfect bepalen of je je een werknemer kunt veroorloven of hoeveel omzet een werknemer moet genereren om rendabel te worden. En er is dus ook een keuze, niemand verplicht een werkgever om zich te verzekeren voor verzuim. Wat dat betreft heeft het systeem in mijn ogen een positieve ontwikkeling doorgemaakt ten opzichte van de oude collectieve situatie. En door de verzekering over te geven aan de markt ontstaat er ook concurrentie (er zijn veel aanbieders van verzuimverzekeringen) zodat de premie ook niet de pan uit kan rijzen.

Dat ligt er maar helemaal aan. Afhankelijk van de wijze waarop de werk bv is opgericht en ingericht (statuten / aandelenverhouding etc.) kan het zijn dat je voor de werkzaamheden van de werk bv verplicht verzekerd bent voor de werknemersverzekeringen. Dit betekent dat de werk bv de premieheffing afdraagt en jouw personal holding de loonheffing. In dat geval is er dus wel degelijk een verschil. Immers, een mobiliteitsvergoeding is een vergoeding voor gemaakte kosten en is dus geen loon. Over dit deel dient dus geen premieheffing plaats te vinden en dient dus apart van het managementfee in beeld gebracht te worden. Vanzelfsprekend dient in dat geval ook zorgvuldig gekeken te worden naar de samenstelling van de mobiliteitsvergoeding (het mag niet leiden tot het verlagen van de nominale premiedruk). Misschien dat het toch handig is om een specialist mee te laten kijken als jullie het samen uitgewerkt hebben? Succes!

En als we dan toch bezig zijn: je bankgarantie is dus een waarborgsom geworden. Ik zou in het vervolg op deze manier verwijzen naar dit bedrag. Een bankgarantie wordt namelijk pas betaalbaar gesteld op het moment dat je als houder van deze garantie een beroep kunt doen op betaling door de bank. Daar hoeft dus geen kwitantie voor uitgeschreven te worden, je ontvang dan namelijk geen bedrag maar een garantieverklaring. Nu er gekozen wordt voor een waarborgsom wordt er dus daadwerkelijk geld ontvangen van de huurder en is er geen sprake van een garantie (je hebt je waarborg namelijk al ontvangen). Hebben jij en je huurder al gesproken over een eventuele rentevergoeding over dit bedrag? Je zit namelijk gewoon op zijn geld en kunt hier dus rentevoordeel van trekken - meestal wordt dit voordeel doorgegeven aan de huurder die het bedrag in bewaring heeft gegeven. Het zijn immers zijn centen die jij nu in beheer hebt.

Accountant lijkt mij uitstekend startpunt :) En ga ook vooral eens langs bij een notaris voor het gratis intakegesprek, je wilt er niet aan denken dat er nu iets met één van jullie gebeurt...

heb je nu ook al een tomtom om je relatie op de goede weg te houden? sorry Dennis deze afkorting ken ik niet en van vragen word je wijzer dus.. wa is da unne GPS? Ik zat ook al even te denken: geregistreerd partner schap Precies, die ja ;)

Nee joh, die fiscale voordelen nemen alleen maar toe als beide ondernemers tot hetzelfde gezin behoren (namelijk x 2). Is er op dit moment helemaal niets geregeld (GPS, samenlevingscontract...). Ik begrijp uit de post dat jullie samen een kind hebben, of in ieder geval dat een kind deel uitmaakt van het gezinsleven.

Probleem is dat je geen ondernemer bent as je maar één klant hebt (in dit geval de man van Jill).

Dag Jill, Ik weet niet wat de activiteiten zijn van de onderneming van jouw man, maar waarschijnlijk is het fiscaal gezien veel rendabeler om de onderneming voort te zetten als een Vennootschap onder Firma. Het voordeel is dat jullie dan beiden ondernemer zijn en beiden, mits je aan de voorwaarden voldoet, recht hebben op de fiscale ondernemersfaciliteiten. Dat is een fiscaal voordeel dat kan oplopen tot duizenden euro's per jaar. Mijn wedervraag is dan ook: waarom zou je de registratie als eenmanszaak handhaven? Er zijn overigens volgens mij mogelijkheden om binnen de constructie van eenmanszaak het recht op kinderopvangtoeslag te behouden. Marjan kan je daar veel beter over informeren dan ik. Maar fiscaal gezien is ieder andere verloning dan firmant veel minder rendabel, en dat rendementsverlies kan wel eens veel duurder zijn dan het behoud van kinderopvangtoeslag. Succes!

Knuppels en hoenderhokken ;D Gelukkig hebben we daarvoor een systeem van bedrijfs- en verzekeringsartsen. Deze zijn misschien niet zo voortvarend als menig ondernemer zou willen, maar ik denk dat we heel blij moeten zijn dat we de medische indicatie m.b.t. arbeidsgeschiktheid overlaten aan medici en niet aan de werkgever. Overigens is er natuurlijk zoiets als situationele arbeidsongeschiktheid. Men kan arbeidsongeschikt zijn om op een bepaalde locatie of in een bepaald team werkzaamheden uit te voeren en toch in staat zijn om de overeengekomen arbeid op een andere plaats wel te verrichten. Wederom voer voor medici en niet voor werkgevers. Als een ondernemer en voor kiest om werkgever te worden dan opent zich een heel nieuw speelveld met rechten, plichten en risico's. Je kunt je niet beroepen op onwetendheid in dezen, je wordt geacht die kennis te bezitten en als je die kennis niet bezit dan koop je die in. Overigens zijn verzuimverzekeringen in allerlei soorten en maten. Je kunt er bijvoorbeeld voor kiezen om binnen korte tijd uit te laten keren, of pas na drie maanden. In dat laatste geval betaal je natuurlijk een stuk minder premie dan in het eerste geval. Je kunt er ook voor kiezen aan het einde van het jaar de schade van verzuim op te laten nemen en die kosten dan (gedeeltelijk) te verhalen op de verzekeraar. In ieder geval hoef je het voor de kosten van de premie niet te laten om het risico van (langdurig) ziekteverzuim te lopen. Tja, wij hadden in dit land wat dat betreft een heel erg mooi systeem: verzuim was collectief verzekerd en de werkgevers werden uit de ziekengeldkas gecompenseerd door de bedrijfsverenigingen. Helaas is het zo dat de Nederlandse werkgevers dit prachtige systeem vakkundig om zeep hebben geholpen door massaal te frauderen profiteren van de zwaktes van dit systeem. Werknemers die een week thuis waren vanwege de griep kregen vier weken later nog een controlebezoek aan huis: de werkgever had ze nog niet hersteld gemeld en streek dus een drietal weken extra ziekengeld op. Dat is dan ook één van de redenen waarom dit systeem uit de collectiviteit is getrokken en geprivatiseerd is. Ik denk dat het huidige systeem goed werkt. Het appelleert aan de ondernemersvrijheid (koop ik het risico af of neem ik het zelf) en er zijn duidelijk financiële prikkels bij meerdere partijen (werkgever, werknemer en verzekeraar) om de werknemer zo snel als mogelijk te laten reïntegreren. Het is natuurlijk wel zo dat ieder spel zijn eigen regels heeft en als je het wilt spelen je die wel moet beheersen. En overigens, de premies zijn over het algemeen helemaal niet zo onbetaalbaar als sommige ondernemers soms denken.

Ik vind dit toch een vreemd verhaal. Ik concludeer uit jouw verhaal dat deze kapster het verzuim niet verzekerd heeft (anders zou ze geld hebben om tijdelijk een andere kapster in te huren, dit wordt immers "vergoed" door de verzekeraar). Dan is er dus geen verzekeringsmaatschappij die een financieel belang heeft om de werknemer zo spoedig als mogelijk te laten reïntegreren en wordt er waarschijnlijk gewerkt met een door jouw kapster ingeschakelde arbodienst / bedrijfsarts. Deze bedrijfsarts werkt dus feitelijk voor haar (beter: wordt door haar betaald). Nu staat vanzelfsprekend het belang van de arbeidsongeschikte werknemer voorop (en herstel mag nooit geforceerd worden) maar de bedrijfsarts staat dus wel degelijk in een klantrelatie tot jouw kapster. En als jij als klant dan vraagt om iedere maand een gesprek te houden met de arbeidsongeschikte werknemer dan is dat ten eerste niet schadelijk voor het reïntegratieproces (sterker nog, de hele Wet (Verbetering) Poortwachter is er juist voor bedoeld om contact met de arbeidsongeschikte te onderhouden!) maar betekent dat ook nog eens een declarabele prestatie voor de arts. Dus zowel vanuit medisch als vanuit bedrijfseconomisch perspectief zie ik in het geheel geen enkele reden om deze wens van de klant af te doen als "dat was niet nodig". Er zijn in mijn optiek twee mogelijkheden in deze casus: of het wordt gebrekkig verteld door jouw kapster of ze werkt samen met een bedrijfsarts die zijn vak niet verstaat er een een bende van maakt. Reeds eerder is aangegeven dat er een reïntegratieplan moet liggen (en als ze al vanaf oktober thuis zit moet dat dus voor eind december al in kannen en kruiken zijn). Als jouw kapster dit plan niet heeft en dus niet implementeert heeft ze een levensgroot probleem. Niet alleen is de kans dat deze werknemer succescol reïntegreert stukken kleiner (de hele wetgeving is zo opgesteld omdat een heel groot percentage werknemer vroeger gewoon van de werkvloer verdween, niet omdat ze niet hersteld waren maar omdat ze "vergeten" waren) doordat er niet systematisch gewerkt wordt en er regelmatig contact is met de werkgever / bedrijfsarts. Het bijkomende probleem is, en hier hinten Joost en Roel ook al naar, dat je na twee jaar arbeidsongeschiktheid als werkgever de werknemer mag ontslaan, maar dat het UWV de werkgever kan verplichten om het loon langer door te betalen omdat het reïntegratietraject niet goed is opgepakt. Ik begrijp goed dat je heel erg begaan bent met het lot van jouw kapster. Hoe je het ook wendt of keert, het is heel vervelend als dit je overkomt. De financiële lasten kunnen zeer groot zijn en hebben al vaker geleid tot een faillissement. Ik raad je dan ook aan om nog eens met de kapster in conclaaf te gaan en dit te bespreken - en wel voor de volgende knipbeurt. Het verzuim is niet meer te verzekeren, maar de gevolgen van de Wet Verbetering Poortwachter kunnen misschien nog wel ingedamd worden. Succes!

Ik verwijs even naar het Handboek Ondernemen 2011 bladzijde 35 (en er is niet veel veranderd in 2012...) - dit handboek is overigens van een in dezen geheel betrouwbare bron ;) Het is dus niet én én maar óf óf. Niks dubbelop. Dennis [edit]Beetje dubbelop, dit forum is ook zo snel... ;D[/edit]

Toevallig gisteren met iemand over gehad die bij de Rabobank werkt. Wat ik begrepen heb is dat in twee jaar tijd Friesland bank gewoon als merk helemaal verdwijnt en de taken en klanten door de lokale Rabobanken worden overgenomen. Het onderscheidende bedrijfsmodel van de Frieslandbank (kleinschaliger en persoonlijker) heeft aangetoond niet zoveel economische meerwaarde te hebben dat het loont om de hele structuur in stand te houden - anders hadden ze deze stap natuurlijk niet hoeven te maken. Ik kan mij ook voorstellen dat dit een van de eisen is van de moeders van Rabobank Nederland. immers, de lokale bank zal er niet op zitten te wachten dat de dochter Rabobank Nederland een concurrent gaat exploiteren die in potentie klanten bij de eigen moeders weghoudt. Dan is inderdaad opname van de bank en klanten in de lokale Rabobanken veel logischer. Overigens deel ik jouw visie met betrekking tot de meerwaarde van de cooperatieve structuur. Ik weet dat een paar jaar terug vanuit Rabobank Nederland geprobeerd is om het model om te draaien (wij zijn de belangrijkste speler en de moeders zijn dienstbaar aan ons) en dit is toen niet gelukt. Ik denk dat de leden van deze cooperatie nu heel dankbaar zijn dat deze visie niet is omgezet in daadwerkelijk beleid.

En hier komen we op het vlak van maatwerk. De eerste conclusie lijkt logisch, maar ik echt geheel afhankelijk van de totale waarde van jouw box 3 en het rendement wat je hierop maakt. Dat de rente niet aftrekbaar is is waar, maar de hypotheek drukt wel als schuld op jouw box 3. Het is voorstelbaar dat door het afsluiten van een volledige hypotheek het voordeel van de lagere vermogensrendementheffing opweegt tegen de rentelasten. Laat hier door jouw adviseur / fiscalist goed naar kijken! Dat alleen zou al voldoende reden moeten zijn voor het opstellen van een gezonde bedrijsstructuur. Maar ik ben van mening dat je je ook op het vlak van aansprakelijkheid (Maira als privé-persoon en de vennootschap) de afstand zo groot als mogelijk zou moeten zijn. Of wat als opeens een aantal van jou opdrachtgevers failliet gaan en de BV haar vorderingen niet meer kan incasseren? Dan is alles weg, en had je toch wel heel graag gewild dat je een tamelijk lege werkmaatschappij had en een holding die de eigenaar is van het productieapparaat. Genoeg om over na te denken ;)