Ward van der Put

Zie: https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?action=display;board=47;threadid=41243 En: https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?board=47;action=display;threadid=26209

Zoiets als op www.plasticshippingcrates.com? Geen idee of het wat is, en wat het mag kosten, maar daar brengt Google me.

Hmm, toch 291 hits op prijsdiscriminatie bij de ACM alleen al: https://www.google.nl/search?q=prijsdicriminatie%20site%3Aacm.nl Dat discriminatie in economisch zin slechts onderscheid betekent, wil niet zeggen dat een toezichthouder daar geen toezicht op houdt ;)

De Autoriteit Consument & Markt (ACM) is daarvoor het eerste loket. Speciaal voor ondernemers: https://www.acm.nl/nl/onderwerpen/loket/

De woorden "ongeveer" en "overwaarde" zitten in de weg. Overwaarde is een niet-gerealiseerde fictie. Voor het concretiseren van de inbreng is een taxatie door een beëdigd taxateur waarschijnlijk betrouwbaarder dan een persoonlijke schatting van de DGA.

Als je open-source software levert onder een copyleft-licentie zoals de GNU General Public License (GPL), dan kun je daarvoor geen vrijwaringsverklaring afsluiten. De licentie bevat namelijk (a) een bepaling die elke vorm van aansprakelijkheid uitsluit en (b) de uitdrukkelijke verplichting om diezelfde licentiebepaling opnieuw op te leggen aan alle volgende licentiehouders. In lekentermen: ketenaansprakelijkheid wordt in de gehele keten uitgesloten doordat elke gebruiker de volledige aansprakelijkheid op zich neemt. Je klant krijgt dus het recht maar tevens de verplichting om de open-source software zelf voor eigen rekening en risico te gebruiken en dus te onderhouden.

Veiligheid als in "er is altijd een back-up beschikbaar" is heel wat anders dan veiligheid als in "niemand kan de (persoons)gegevens van mijn debiteuren inzien". Ik zou daarom altijd kiezen voor een leverancier die duidelijk en expliciet is over de SLA (service level agreement): wat zit erin en wat niet?

€ 495 voor 30 uur werk is maar € 16,50 per uur. Dat is inderdaad goedkoop als je bedenkt dat de commerciële tarieven voor een professioneel webdeveloper rond € 80 tot € 85 per uur liggen. Toch vermoed ik dat dit je achilleshiel is: een lage-prijsstrategie levert alleen structureel wat op als je substantieel de goedkoopste bent, maar voor 5 webpagina à € 495 bestaan legio véél goedkopere alternatieven. Het spreekwoordelijke slimme neefje doet hetzelfde bijvoorbeeld voor maar € 50. Bij veel budget-hosts kun je daarnaast in 10 minuten een domeinnaam registreren en voor minder dan € 20 per jaar direct aan de slag met WordPress via Installatron. Niet dat je het niveau altijd kunt vergelijken, maar dat ziet je doelgroep vaak helemaal niet. Stel jezelf de vraag of je op de langere termijn wel een low-budget aanbieder wilt zijn als dát je concurrentie is.

Met "de beste links" kunnen "de beste links voor adverteerders" worden bedoeld. Typisch zo'n beruchte halve waarheid ... Wat mij destijds (enkele jaren geleden alweer) vooral verbaasde, was de laconieke houding van Ilse Media, ooit toch een gerenommeerd internetbedrijf, toen ik ze belde. Ik mocht het verder uitzoeken met de specifieke Startpagina-beheerder: Startpagina zelf had weinig te vertellen over de eigen startpagina's. Of ik dan een factuur kon ontvangen? Nee, ook daarvoor moest ik bij de Startpagina-beheerder zijn. Wellicht is dat ondertussen verbeterd, nu Startpagina een onderdeel van Sanoma is.

Altijd eerst en voor alles de .com gebruiken. Daarna is het vooral een ordinaire centenkwestie: ideaal is wereldwijd alle vormvarianten registreren, maar als dat financieel niet haalbaar is, laat je de minst aantrekkelijke het eerst vallen. Het is dus verstandig in kaart te brengen van welke markten je het meeste verwacht, zodat je de bijbehorende geografische TLD's voorrang kunt geven.

Je kunt een dienst zoals Signhost of SimpleSign Pad gebruiken, beide van Evidos. Digitale handtekeningen kun je eventueel laten zetten met tussenkomst van een trusted third party. Daarvoor wordt bijvoorbeeld een symbolische iDEAL-betaling in toenemende mate gebruikt: die vereist verificatie van een Nederlandse bank én toegang tot de beveiligde bankieromgeving. Daarnaast heb je dan meteen een bevestiging van de debiteurgegevens bij de hand. Dezelfde toepassing van iDEAL leent zich in dit specifieke geval ook goed voor het afgeven van een doorlopende Euro-machtiging voor dezelfde bankrekening.

Misschien is onzichtbaar beter op zijn plaats dan anoniem of stil? Als investeerders om hen moverende redenen buiten beeld willen blijven, dan kan dat met aandelen aan toonder, dus een NV. Bij een NV hoeft zelfs het bestuur niet alle aandeelhouders te kennen, dus anoniemer kan haast niet.

Er is natuurlijk nogal een verschil tussen een anonieme investeerder en een stille vennoot. Het eerste kun je faciliteren met een NV, als het geïnvesteerd kapitaal dat toelaat, het tweede inderdaad met een CV.

Als iemand uit de VS iets bestelt voor iemand in de UK, dekken de factuur en de betaling de levering wellicht niet helemaal. Wat je zou kunnen overwegen, is zakelijk klant worden bij PostNL Zakelijk. Je kunt de frankering dan digitaal afhandelen en ontvangt daarbij facturen en overzichten waarmee je kunt aantonen dat je daadwerkelijk post hebt verzonden naar een bestemming buiten de EU. Offtopic praktische tip: brievenbusdoosjes zijn typisch Nederlands en worden in het buitenland niet altijd als brief geaccepteerd. In sommige gevallen zul je dan pakketpost moeten verzenden. Dat is duurder, dus calculeer dat in, maar geeft je via de track & trace met HVO (handtekening voor ontvangst) ook het bewijs dat je geleverd hebt.

Welke verdeelsleutel hanteerde de voormalige VoF voor de winst? Als dat namelijk een zuivere 50/50 was, dan dragen beide vennoten ook de helft van het verlies. Wel moet je dan afrekenen per opheffingsdatum 1 augustus 2012, niet pas per 31 december 2012 -- tenzij de vennootschapsakte daarover een andere bepaling bevat. Dat je er noodgedwongen maar een eenmanszaak van hebt gemaakt, betekent fiscaal en juridisch ook dat je per die datum voor eigen rekening en risico opereert.

Bij een conflict om een .com-domeinnaam doen EU-recht en Nederlands recht in eerste aanleg helaas niet ter zake. Je bent als houder (lees: geen eigenaar) van de domeinnaam gebonden aan de arbitrageregeling die je formeel hebt geaccepteerd bij het registreren van de .com-domeinnaam. Daarvoor mag je afreizen naar de arbitragecommissie in Genève, in Zwitserland, en dan kost je inclusief juridische bijstand al gauw enkele duizenden euro's. Wat ik mij meer in het algemeen afvraag, is of de merknaam niet té beschrijvend is. Drie partijen zijn immers onafhankelijk van elkaar voor iets vergelijkbaars op dezelfde naam gekomen. Dát kan zowel in je voordeel als je nadeel uitpakken. Ik zou daarover advies inwinnen bij een merkenbureau. Heel praktisch zou ik tot slot gewoon op zoek gaan naar een andere naam. Zelfs als je de naam zou mogen gebruiken als merknaam, als handelsnaam én als domeinnaam, is dat wellicht commercieel niet verstandig indien je daarmee in dezelfde vijver zit te vissen als twee andere bedrijven.

De download valt inderdaad onder elektronische diensten uit de categorie "toegang geven tot en downloaden van muziek, films of spellen (ook kans- of gokspelen)". Het leveren van software in een doos (of op een USB-stick in een doosje) is daarentegen een "gewone" levering. Je gedachte-experiment loopt mank op een paar onderdelen. De fysieke levering brengt meer kosten met zich mee: de USB-stick, de verpakking, een etiket, arbeid voor de orderverwerking, de verzendkosten, verlies plus diefstal van een x-aantal zendingen... Die hogere kosten kúnnen in een hogere prijs tot uitdrukking komen. Technisch is het bovendien mogelijk om bezoekers wél het juiste btw-tarief te tonen dat voor hun land geldt. En dat moet ook wanneer je consumentenprijzen noemt (dus dat wordt voor softwarebouwers nog aanpoten voor 1 januari). Bij gemengde diensten en gemengde producten moet je uitgaan van de hoofddienst of het hoofdproduct. Via de download lever je de software; dat lijkt me de hoofddienst. Voeg je daaraan functionaliteit toe met een tweede levering, dan maakt het niet wezenlijk meer uit of die levering nu een code in een e-mail is (een elektronische dienst) of een code in een papieren brief of een op USB-stick (een gewone levering).

[*]Zet nooit in op reclame alleen (outbound marketing). [*]Zet vervolgens ook nooit op maar één reclamekanaal in. [*]Misbruik social media niet. Eén maand online is te kort om überhaupt iets zinnigs over het organisch verkeer te kunnen zeggen. In die ene maand heb je eigenlijk alleen het succes/falen op korte termijn van een handvol Facebook-advertenties kunnen meten. Je moet je marketinginspanningen verbreden en daarbij wat meer geduld hebben.

"Resultaatneutraal"? Wat bedoel je daarmee? Ik neem aan dat jij AH1 bent? Met name AH2 komt er namelijk nogal bekaaid van af: - AH2 heeft in beide BV's niets te vertellen. - AH2 staat gelijk aan IE-buitenstaander AH3 in de werk-BV. Dat is niet geheel logisch aangezien je zou verwachten dat hij, anders dan AH3, ook nog wat toevoegt via zijn intellectuele eigendom. - AH2 levert daarnaast verhoudingsgewijs véél meer in dan AH1: van 30% naar 20% belang is namelijk33,3% inleveren, terwijl van 70% naar 60% belang minder dan 15% inleveren is. Met andere woorden: bij "resultaatneutraal" opereren met een IE-BV die slechts de eigendom beschermt, ziet AH1 véél meer terug van de toegevoegde waarde van die intellectuele eigendom dan AH2. De achterliggende idee van AH1 en AH2 is wellicht "we staan beide 10% af" aan AH3, maar het is een andere 10%.

Ja (helaas) leent de Nederlandse stichting zich daar uitstekend voor. Het grootste bezwaar van zo'n een-tweetje is dat de bestuurder van de stichting wellicht onvoordelig inkoopt bij de eigen BV. Dat zou je zelfverrijking kunnen noemen: de stichting maakt verhoudingsgewijs te hoge kosten ten gunste van de BV van de bestuurder. Het gebeurt alleen wel op grote schaal.

Je kunt je inlezen in de belangrijkste regels bij toezichthouder ACM (Autoriteit Consument & Markt) en de Consumentenbond. In jouw geval geldt één bijzondere uitzondering: je kunt bederfelijke waar uitsluiten van het recht van retour.

Je verleent dan alleen een gebruiksrecht en noemt de licentie dienovereenkomstig een gebruiksrechtlicentie of voluit gebruiksrechtlicentieovereenkomst. Dat biedt je maximale bescherming: de gebruiker mag de webapplicatie gebruiken, meer ook niet. Daarnaast kun je die overeenkomst voor bepaalde tijd in plaats van onbepaalde tijd laten gelden, zodat het gebruiksrecht overeenkomt met een abonnementsvorm of een vooraf vastgestelde duur (bijvoorbeeld voor één schooljaar). Wordt het abonnement dan niet (stilzwijgend) verlengd of is de vooraf vastgestelde duur verstreken, dan vervalt automatisch het gebruiksrecht.

De verhouding 1 : 100 is niet ongewoon, alleen zijn de iets meer dan 110 vertoningen per dag er wel erg weinig. Dat kan onder andere betekenen dat je te breed adverteert (op veel te algemene zoekwoorden), dat je adverteert met een te laag bod of dat je advertentieteksten niet uitnodigen tot doorklikken. Als je uit AdWords maar 1 bezoeker per dag haalt, hoe hoog is het bezoekersvolume uit andere bronnen dan? Je bent nu, schat ik zo ongeveer, ruim drie maanden online, dus zou je op minstens 200 unieke bezoekers per dag moeten zitten. Is dat niet zo, dan is je SEO echt niet op orde. Mijn ervaring is dat je rond 200 unieke bezoekers per dag (en later opnieuw rond 400 bezoekers) bij webwinkels en andere soorten websites een soort drempel over moet. Zit je daar nog ver onder, dan telt een site eigenlijk niet mee, een enkele uitzondering over een uitzonderlijk specialistisch onderwerp daargelaten.

Sorry voor de *bump* maar, euh, het is wel M! http://www.marketingfacts.nl/berichten/een-chirurg-kan-geen-operaties-uitvoeren-met-een-zwitsers-zakmes

Zo'n testimonial met d/t-fout op je homepage kan dodelijk zijn als de verkoop van teksten je core business is. Dezelfde testimonial wijst pijnlijk naar je achilleshiel: goede content is duur en overstijgt meestal/altijd het niveau van de bijverdienste van een ongeoefende semi-professional, zoals een student. Zoals Richard aangaf: slechts twee klikken verder vind je de professionele content. Je wordt dus overgeslagen. Door zoekers én door makers. Verder denk ik dat je een nieuw internetconcept vooral nóóit moet brengen als een kopie van een bestaand concept. "Marktplaats voor ..." roept direct een associatie met die andere Marktplaats op. En dáár verkoopt half Nederland tweedehands rommel. Lage kwaliteit voor een lage prijs is een acceptabele strategie, maar stem de propositie daar dan ook op af.