UwJurist

Vraagsteller heeft het volgens mij niet over externe aansprakelijkheid. Maar over afspraken die vennoten onderling binden. Maar inzake beperkende bepalingen richting derden citeer ik de Kamer van Koophandel. Het uitgangspunt is dat een vennoot, zonder medeweten van de overige vennoten, de vof onbeperkt mag binden. Dat wil zeggen dat hij alles voor en namens de vof mag doen. Als je dit niet wilt, kun je hier afspraken over maken in het contract onder de beperkende bepalingen. Je kunt dan afspreken wat een vennoot wel of niet zonder overleg mag doen en voor welk bedrag. Wil je dat deze afspraken ook tegenover derden gelden? Dus bij afspraken die een vennoot maakt met andere personen en bedrijven. Dan moeten deze beperkende bepalingen ook in het Handelsregister zijn ingeschreven. Personen en bedrijven waarmee je zaken doet kunnen dit dan checken in het Handelsregister. Bron: KvK

Inderdaad. Het hangt van de (bewijsbare) omstandigheden af. Een goed incassobureau (of jurist of deurwaarder) zou dit in kaart moeten hebben gebracht. Leg het dossier (met samenvatting en verder goed en chronologisch geordend inclusief bewijzen) eens vrijblijvend voor aan Lucien, mij en/of anderen.

Neem dit gewoon op in de vennootschapsovereenkomst. Dan hebben de afspraken altijd werking, ook bij uittreden e.d.

Vraagsteller geeft aan dat er sprake is van een vereniging, opgericht bij de notaris

Juist, al dat soort zaken moet te destilleren zijn uit het dossier. Overigens n.a.v. de term 'ondernemer' die Highio gebruikt (wat ik heel goed snap): ik begrijp niet dat gekozen is voor een vereniging in dit verband, gezien de winst die iedereen blijkbaar wil gaan maken. En heeft deze persoon zijn lidmaatschap opgezegd? Heeft hij ook nog een bestuursfunctie of niet? Wat staat er allemaal in de statuten? Maar goed, ook al dat soort zaken kan vraagsteller uit een goed opgebouwd dossier laten blijken.

U haalt mijn reacties door elkaar. Ik reageerde op iets heel anders dan dat u hierboven citeert, namelijk op uw onderstaande reactie: Zo ingewikkeld is het niet juridisch gezien. Zet er een goede jurist op :-) Mijn reactie slaat dus op de domeinnaam e.d. En mijn reactie wil niet zeggen dat het voor u simpel op te lossen is. Het is wel simpel voor een jurist om uit te zoeken wie recht heeft op de domeinnaam e.d. Maar daarvoor is kennis van het dossier nodig. De rechten op de domeinnaam is weer iets anders dan hoeveel de vereniging eventueel zou moeten betalen voor verricht werk. Of dat zo is en wat dan een rëeel en redelijk bedrag is, kan ook niet beoordeeld worden zonder het dossier te kennen. Wat heeft de jurist nodig voor een duidelijk dossier (zodat u snel en goedkoop duidelijkheid hebt)? Dat betekent dat u precies en chronologisch in kaart moet brengen wie wat wanneer voor wie/wat/ en uit wiens naam/op welke naam heeft gedaan (aangaande deze problematiek). Dat kunt u doen door het tijdspad uit te schrijven, gekoppeld aan bijgevoegde bewijzen zoals e-mails, notulen etc.

De uittreder is blijkbaar juist wel houder van de domeinnaam, zoals ik vraagsteller begrijp.

Zo ingewikkeld is het niet juridisch gezien. Zet er een goede jurist op :-)

Nee. De rechter mag in een kort geding (dat is een vraag om een voorlopige voorziening ) geen formele vaststellingen (verklaring voor recht) doen. Met andere woorden, de rechter mag dan geen declaratoire vonnissen wijzen. En de rechter mag in kort geding ook geen constitutieve vonnissen wijzen (vormt een nieuwe rechtstoestand of heft een bepaalde rechtstoestand op). Overdracht kan dus niet via een kort geding gerealiseerd worden, hooguit tijdelijk gebruik.

Uiteraard heb ik dat gelezen, sterker nog, ik heb het geciteerd. Lees mijn reactie nogmaals, zou ik zeggen.

Dat (domeinnaam vasthouden) is dus precies mijn punt. Lijkt mij de moeite van het onderhandelen waard. En is de bedrijfsnaam(verenigingsnaam) hetzelfde als de domeinnaam? Dus inclusief .nl zoals bij bijvoorbeeld mijn kantoor? Is er een optie om te werken met een streepje ertussen of ietsals Nederland erachter, of een andere extensie o.i.d.?

Dat is enkel een aanname. Een logo e.d. heeft niets te maken met (zit niet vast aan) een geregistreerde domeinnaam. Nergens voor mij is nog het woord domeinnaam gevallen.

Dat is ook een optie, maar dat wil niet zeggen dat wederpartij daarmee akkoord gaat. En dan is de vereniging ook de domeinnaam kwijt, neem ik aan. Dat kan een probleem zijn. Ik zou eerst enkel dreigen met die optie en proberen een redelijke deal te sluiten. Uiteraard niet met de gevraagde exorbitante bedragen. Zoals ik wel vaker schrijf: Het slechtste compromis is beter dan het beste proces Wie procedeert om een koe, geeft er één toe Van de stijfkop en de zot vult de jurist zijn pot

Omdat er niets geregeld is berusten de broncodes enz. bij die persoon die e.e.a. gemaakt en geregistreerd heeft. Dat is een veel voorkomend probleem. Zoiets moet dus altijd goed worden vastgelegd. Recht op betaling voor de werkzaamheden heeft die persoon echter niet als daarover duidelijk iets is afgesproken. Maar zoals u het omschrijft is er niet duideleijk iets afgesproken en zou er uiteindelijk wel betaald worden (aan iedereen, dus ook aan die persoon. Probeer een afkoopregeling te treffen.

Waarom noemt u als u ondernemer bent prijzen inclusief btw? Vreemd, de btw is normaliter niet relevant. Bedoelt u wel dat alle genoemde prijzen inclusief btw zijn? Dus ook de 250 per kwartaal? Verder gaat het volgens mij om hoeveel u zelf doet en aantallen in/verkoopfacturen (dus boekstukken) etc. die de prijs bepalen. Nog geen 1500 per jaar incl. btw lijkt mij op het eerste oog niet zo veel, maar de boekhouders hier kunnen vast meer duidelijkheid verschaffen.

Onjuist, sterker nog, er zou zelfs nog helemaal niets op papier staan volgens u en dan valt er ook geen contract te ‘controleren’: * ik ga er maar van uit dat u geen dubbele ontkenning bedoelde ...

Wat een bijzondere gang van zaken. U handelt reeds lang aantoonbaar in allerlei opzichten als franchisenemer en bent dus franchisenemer. Er 'zomaar' uitstappen is geen optie. En uiteraard hebt u wel deskundigen nodig, bijvoorbeeld om de franchiseovereenkomst, huurovereenkomst enz. juridisch te toetsen.

Er zijn diverse opties. Je kunt overigens altijd geconfronteerd worden met (al dan niet slagende) aansprakelijkstellingen en/of imagoschade, wat je ook regelt. Enige beknopte informatie over 2 opties, te weten licenties en franchise: Licenties Licenties kun je in vele vormen verlenen, maar hebben altijd betrekking op activiteiten die verboden zijn voor anderen, tenzij je uitdrukkelijke toestemming daarvoor geeft. In een overeenkomst - vaak voor een jaar - kom jij als licentiegever met de licentienemer voorwaarden overeen, waaronder de licentienemer de licentie mag (en moet!) exploiteren. Een indruk van de vele mogelijkheden: • Een licentie om een bepaald merk en/of methode voor goederen of diensten te gebruiken • Een licentie om een geoctrooieerde uitvinding te produceren of te exploiteren • Een softwarelicentie • Een licentie om een product (na) te maken waarvan het model door een ander gedeponeerd is • Een trainingslicentie • De rechten die de auteur van een boek of van een muziekwerk aan een uitgever verleent Franchising Dit is een in alle opzichten veel verdergaande overeenkomst dan de hierboven genoemde. Vaak is de looptijd 5 jaar. Deze constructie is voor beginners niet geschikt! Jij als franchisegever hebt veel plichten, waaronder een zware zorgplicht richting de franchisenemers. In het algemeen is het beter met licenties te beginnen en je niet te branden aan (onjuiste) prognoses, marktonderzoek etc. In een later stadium kun je altijd overstappen naar franchise (ik neem dit ook voor je op in het contract). Waar agenten vaak meerdere agenturen hebben (zoals voor verschillende merken schoenen), distributeurs vaak meerdere distributieovereenkomsten hebben (zoals voor Ricoh en Canon) en licentienemers soms meerdere licenties exploiteren (zoals voor diverse trainingen), exploiteren franchisenemers één formule (zoals De Hypotheker of McDonalds). Daaruit bestaat dus hun hele onderneming. Bij franchising geeft de franchisegever aan een andere onderneming (de franchisenemer) het recht om gebruik te maken van de franchiseformule. De franchiseformule houdt over het algemeen in dat de franchisenemer tegen betaling gebruik kan maken van knowhow, een uniforme identiteit en uitstraling, waaronder gebruik van de handelsnaam, merk, logo's, huisstijl, gebruik van ICT-infrastructuur, etc. Andere kenmerken zijn vaak: • Prognoses • Marktonderzoek • Een exclusief gebied • Een verplicht bepaald assortiment • Een (minimale) afnameverplichting bij franchisegever of bepaalde derden • Handboek • Franchiseraad / franchisevereniging • Formulemanager • (landelijke) reclame voor het geheel • Diverse soorten fees, waaronder inschrijfgeld (entreefee), reclamefee, logistieke fee, maandfee, omzetfee ontwikkelfee, etc. Ben je al toe aan franchise? Dit is eigenlijk de eerste vraag. Heb je al een goede propositie? Ben jij al ‘franchisable’ of nog pas ‘licensable’? Bepaald gedrag en bepaalde methoden moeten leiden tot een voorspelbare uitkomst (omzet) voor de franchisenemer. Is dat niet het geval? Dan heb je nog geen franchiseformule en is de franchisenemer te veel aangewezen op zichzelf. Je geeft te weinig toegevoegde waarde als franchisegever. Kies voor een van de andere opties! What’s in a name? Nog even iets heel belangrijks. De benaming van de overeenkomst en de gehanteerde termen zijn niet doorslaggevend voor de aard van je relatie met de ander. Denk niet dat je onder de zware plichten van een franchisegever uit kunt komen door je overeenkomst anders te noemen, zoals licentieovereenkomst of, heel vaag, samenwerkingsovereenkomst/ De Hoge Raad noemt als belangrijkste kenmerken : • Het recht om een franchiseonderneming te exploiteren • Voor afzet van bepaalde type goederen en/of diensten • Tegen een rechtstreekse of indirecte vergoeding • Verstrekken van belangrijke knowhow aan franchisenemer Is voldaan aan deze kenmerken dan is sprake van franchise, of dat nu soft franchise is (vaak bij dienstverlening) of hard franchise (bij supermarkten en fastfoodketens). En voor welke vorm je ook kiest, je moet altijd goed en nauwkeurig de afspraken (laten) vastleggen, wil je niet het schip ingaan. Denk aan aspecten zoals: • Looptijd • Opzegtermijnen • Betalingstermijnen • Voorwaarden • Clausules over tussentijds afscheid van elkaar kunnen nemen • Non-concurrentiebeding • Relatiebeding • Know how • Geheimhouding • Intellectuele eigendomsrechten • Aansprakelijkheid • Wanprestatie • Goodwill • Schadevergoeding • Overlijden van een van de partijen • Overdracht aan een ander • Welk recht is van toepassing? • Welke rechter is bevoegd (forumkeuze) Zoals je ziet komt er aardig wat bij kijken!

Dat recht op die 5 jaar is er in dit geval ook als het om overige bedrijfsruimte gaat, omdat het contractueel is afgesproken.

Ook ik vraag mij af of de twee maanden opzegtermijn wel rechtsgeldig is overeengekomen. Dat is zelden het geval omdat voor de werkgever dan het dubbele aantal maanden geldt én dat aantal maanden opzegtermijn voor werkgever moet uitdrukkelijk zijn opgenomen in de arbeidsovereenkomst. Zie lid 8 van artikel 7:672 BW.

Als er echt niets is vastgelegd (via mailwisseling, overeenkomst of iets dergelijks), geldt bij winkelruimte (de zgn. 290-bedrijfsruimte) dat sprake is van een huurovereenkomst van 5 jaar. Zie artikel 7:290 BW en verder. Dan bent u dus halverwege de huurperiode. U moet de periode uitzetten en kunt geen aanpassing van de huurprijs afdwingen. Als met succes gesteld kan worden dat uw overeenkomst loopt tot april 2019, zit u er daarna dus nog 5 jaar aan vast. De wettelijke opzegtermijn is namelijk een jaar (7:293 BW).Wel kunt u in dit geval nu alvast gaan onderhandelen over aanpassing van de huurprijs. Dat recht bestaat namelijk elke 5 jaar. De wet bepaalt dit in artikel 7:303 BW.

Een werknemer dwingen zich aan de opzegtermijn houden is vrij zinloos en ook niet verplicht. De gefixeerde schadevergoeding wegens onregelmatige opzegging mag je verrekenen met de laatste betalingen waar werknemer recht op heeft. Voor het overige moet dit (als je daar zin in hebt en het überhaupt financieel loont) bij werknemer gevorderd worden, desnoods bij de rechter (via een verzoekschrift). Er is een korte vervaltermijn, dus dat moet je snel doen. De vervaltermijn voor een het starten van een procedure is twee maanden na de dag waarop de arbeidsovereenkomst is geëindigd, zie artikel 7:686a BW. De opzegtermijn vermeld in de cao (of de wet artikel 7:672 BW) bij gebreke van een cao) is voldoende en hoeft niet in de arbeidsovereenkomst herhaald te worden.

Lang geleden dat ik zo'n oud internetbericht zag, het dateert namelijk uit 1995. In 2002 is EZD failliet gegaan. Maar wat let je @TwaBla om een dergelijke stichting op te richten?

Hoewel ik als arbeidsrechtspecialist behoorlijk wat weet op het gebied van personeel, vond ik het wel prettig even kennis te nemen van de bewuste column. Toch een andere invalshoek dan de mijne en voor je het weet verandert er weer iets op dat terrein. Prettig dat ik zulke kennis / aandachtsgebieden even mee kan geven aan mijn klanten. Wie de column schrijft maakt mij niets uit, als ik maar - door mijn ervaringen hier - weet dat de schrijver (m/v) kennis/ervaring heeft op dat terrein.

Wellicht het nummer van de acquisitie fraudehelpdesk.nl? 088-7867372 ? Zie https://www.fraudehelpdesk.nl/