svenh

Ik zou zelf geen moeite hebben met PIN als enige betaalmogelijkheid. Noem jezelf de pinsnackbar met een grote "Alleen pinbetalingen" sticker op de deur en de meeste lieden met kwade bedoelingen begrijpen dat ze het voor de cash niet hoeven te proberen. Oh, en een tip die misschien vanzelfsprekend is: Zorg dat je friet ALTIJD lekker is. Bij mij in het dorp kon ik geen enkele cafetaria inlopen waar ik zeker was lekkere friet te krijgen. Dus deed ik het niet zo vaak. Nu is er een nieuwe die het wel kan, die zuigt waarschijnlijk heel veel klanten bij de andere drie weg...

Ik ben een ontzettende laatbloeier. Het pad dat ik ben ingeslagen is niet de makkelijkste geweest en de crisis heeft nadrukkelijk zijn sporen nagelaten. Ik zie in het opbouwen van een goedlopend bedrijf op dit moment de enige mogelijkheid om nog een "pensioenpot" op te bouwen. Voor een normale opbouw ben ik een jaar of 15 tot 20 te laat.

Dank voor de reacties mannen. Toen ik nog een broekkie was heb ik even eigen personeel gehad. Pas nu ik getrouwd ben een een kind heb begrijp ik waarom eigen personeel toen voor mij niet werkte en waarom ik denk dat dat met een partner wel kan werken. Ik ben een (zeer sociaal vaardige) introvert. Om bij te tanken moet ik tijd alleen door kunnen brengen. Als dat niet lukt dan kan ik niet meer vooruit werken, geen plannen meer maken, geen nieuwe dingen ontwikkelen. De voortgang die ik wil bereiken door het niet allemaal alleen te hoeven doen komt dan niet van de grond. Vanuit die achtergrond ben ik ook niet de beste verkoper. Ik kan goed systemen bedenken en ben goed in het bedenken van manieren om iets gemaakt te krijgen wat past in een probleemstelling van een klant maar ik wordt doodongelukkig als ik de hele tijd bij mensen over de vloer zou moeten gaan om te verkopen. Ik heb een sterk bedrijf zien stranden omdat de twee partners elkaars manier van functioneren niet begrepen. In mijn eentje kan ik mijn huidige werk nog een flink stuk uitbreiden en dat wordt een systeem dat in zichzelf prima te verkopen is. Maar ik heb het sterke vermoeden dat ik met een passend iemand naast me veel verder kan groeien dan in mijn eentje. Voor nu misschien nog te vroeg, maar als de gelegenheid zich aandient dan wil ik graag voorbereid zijn. Deze vraag komt daaruit voort.

Het is mijn bedoeling om mijn business te groot te laten worden om alleen te willen blijven doen. En mijn ervaring uit het verleden heeft me duidelijk gemaakt dat ik niet de verantwoordelijkheid voor personeel in mijn eentje moet willen dragen. Dat betekend waarschijnlijk dat ik dus naar een partnerschap toe zal moeten. Zijn er hier mensen die zo'n partnerschap zijn aangegaan? Ik ben met name geïnteresseerd in hoe je elkaar gevonden hebt en wat een dergelijk partnerschap tot een succes maakt.

De volgende redenering zou wellicht de "werkkleding" juist wel als zodanig aan kunnen merken. De claim is dat een model zodra ze de privesetting verlaat aangesproken kan worden als model. Om dat te professionaliseren wordt alle in het openbaar gedragen kleding zodanig geselecteerd dat het passend is voor de beroepsuitoefening. Daar zou uit voort kunnen vloeien dat een model om incognito over straat te gaan nadrukkelijk onopvallend gekleed dient te gaan en dat dan juist die onopvallende kleding als prive kleding beschouwd moet worden. Het lijkt me evident dat de hoeveelheid kleding en de prijs daarvan fundamenteel hoger uitvalt dan een gemiddeld persoon en dat een duidelijk percentage daarvan als beroepskosten aangemerkt zou moeten mogen worden.

Oh, dat is heel eenvoudig. Je begint met een onvolledige kennis van die natuurwetten, voegt daar verkeerde interpretatie en fantasie aan toe.

Bij mij op de middelbare school hadden we een spelletje dat me achteraf gezien veel heeft geleerd over "het al dan niet hebben van verantwoordelijkheid" We pakten iets kwetsbaars (een kopje bijvoorbeeld) en gooide dat met een ontspannen worp naar iemand toe. Je kon dan op twee manieren reageren: - Je schoot in een krampachtige reactie om te voorkomen dat dat kopje kapot viel, om maar niet schuldig te zijn aan het kapot gaan - Je deed niks en keek toe hoe het kopje kapot viel. Mijn vraag in deze kwestie is dus of iemand door het niet in acht nemen van de nodige zorgvuldigheid een ander kan opzadelen met de gevolgen van dat gebrek aan zorgvuldigheid. Ik ben benieuwd hoe een rechter daar naar zou kijken.

Ziet er goed uit en dat zeg ik niet vaak. Ik zou nog wel een grotere scheiding maken tussen wat de consument ziet en een geïnteresseerde adverteerder. Voor een consument is opeens een sectie over abonnementen zien erg verwarrend.

Op de site van de kamer van koophandel (op de kalender) staan geregeld bijeenkomsten die de moeite waard zijn.

Bedrijven kunnen beter gesorteerd grotere hoeveelheden aanleveren? Ik hoorde laatst een techneut mompelen: "Waarom zijn we in hemelsnaam gestopt met pvc?" En dat is een valide vraag. PVC is de enige kunststof (als ik het goed heb hé?) die in zijn eentje non permeabel is voor zuurstof. Zuurstof is wat veel producten doet verouderen, en vroegah zaten bijvoorbeeld chips in pvc verpakt om die reden. Vanwege "Milieu" moest dat alu/pet laminaat worden, en daar plukken we nu de vruchten van. PVC is goed te recylen en alu/pet helemaal niet. Nu alles "zo goed" ingezameld wordt, moeten we pvc niet herintroduceren?

Heb je al proefseries van deze reep gemaakt? En laten proeven? Hoe ga je het verpakken? Hoe ga je promotie plegen? (met een Buikbak de straat op? ;D ) - zorg dat je mark up ook blijft kloppen als de chocoladeprijzen stijgen (!) - Denk hierbij ook aan toekomstige duurdere huisvesting bijvoorbeeld. Als je niet meteen afhankelijk bent van de inkomsten van je reep dan kan je het ook eenvoudiger beginnen: Maak ze in kleine series en verkoop ze voor een marktconforme prijs ( is op niveau van de delicatessenwinkel ed) Geef niks uit van wat je overhoud Houd nauwgezet bij wat alles kost aan tijd en geld Geef inkomsten op bij de belastingdienst als het zover is Als de cijfers dan nog steeds kloppen en de verkoop gaat min of meer vanzelf dan kan je altijd nog officieel gaan ondernemen.

Dit lijkt me een goede kwestie voor de vraag "Wil je dat over je deelname in dit bedrijf over een tijd in de krant (of op rtlz) te lezen is?" Als het antwoord "Nee." is dan hoef je over de rest van de vraag wat mij betreft niet meer na te denken.

Kamers verhuren voor eu 500? Heb je ze al met het puntensysteem berekend? Ik ben ook eens gaan rekenen en toen heeft een advocaat de vloer aangeveegd met mijn huisbaas.... De huur ging met terugwerkende kracht van fl 400 naar fl 125,-- Ik woonde er al een tijdje.... https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/huurprijs-en-puntentelling/vraag-en-antwoord/maximale-huurprijs-kamer

Tjonge. Iemand die zo slecht Nederlands schrijft wil een soort van media-ding doen? Ik heb al gegeten en gedronken. Als ik aan een interview mee doe dan wil ik het idee hebben dat er zorgvuldig met mijn tijd en energie wordt omgegaan. Dan wil ik die zorgvuldigheid vanaf het begin zien.

Eerst alles geheim houden en pas bij een werkend prototype patent aanvragen. Eerst patent aanvragen is geldverspilling.

Goeie tip, die had ik anders gemist! Ik probeer de 24e te gaan.

De genoemde bedrijven zijn afhankelijk van goedkoop personeel in een of andere vorm, al dan niet in een aanloop naar werken met maar heel weinig hoogopgeleid personeel. Met die manier van werken ondergraven ze denk ik hun eigen klantenbasis. Mensen die voorheen functioneerden in de middenklasse (en hun eigen klanten zijn) worden door de uitbuiting van goedkope arbeid naar een nieuwe onderklasse geduwd.

Dat een juicebar in een winkel niet succesvol is geweest zegt helemaal niets. Was het een ijzerwarenzaak? Boomsappen? Ofwel, waarom was deze juicebar in deze winkel niet succesvol?

In een bieb komen in het algemeen alleen mensen die al kunnen lezen. Internet wordt ook bezocht door mensen die alleen maar denken dat ze kunnen lezen.

Dan "richt" je je dus nergens echt op. Richten is in dit geval bijvoorbeeld op studenten met barrels met lekke band, rijke fietsers zonder tijd, bijstandmoeders zonder geld maar waarvan de fiets altijd klaar moet staan... Die hebben allemaal hun eigen behoeften. Dáár kan je je op richten.

Als dit gedoe doorzet dan kan internet als geheel een onbetrouwbaar medium worden./witmodus>

Ik heb een dergelijke regeling gehad met mijn buurman. Volgens mij mag je ook meer dan 19 cent rekenen en aftrekken als het zakelijk gebruik is.

Begrijp ik goed dat je nog niet weet wat je wil gaan doen? Want om als zelfstandig ontwikkelaar aan de slag te gaan hoef je alleen maar de laptop open te slaan en te beginnen... Daar heb je ook geen medeoprichter, personeel of pand voor nodig.

De CEO kan toch in de bv storten? En dan kan de bv zelf betalen.

En eerst de advocaat praten en strategie klaarzetten, dan pas weer met de opdrachtgever praten.