In oktober 2007 ging mijn bedrijf Izecom failliet. We hadden vijf jaar lang net op het randje genoeg omzet gemaakt en genoeg investeringsgeld gekregen - al was dat laatste in totaal niet heel veel. Toen Abn Amro inging op een verzoek van een malafide aandeelhouder om de rekening op zijn naam te zetten, was het binnen zes weken bekeken, bedrijf failliet. Naderhand heeft diezelfde aandeelhouder voor een habbekrats de software van het bedrijf van de curator gekocht.
In 2008 was mijn grootste probleem dat ik geen inkomen had, eigenlijk al sinds de zomer van 2007 niet. Dat leidde er toe dat de rechter uitsprak - op de dag van mijn moeders crematie - dat huisbaas Vesteda mij uit mijn huis mocht zetten. Door hemel en aarde te bewegen heb ik uitzetting kunnen voorkomen, op het nippertje: een kwartier voor de deadline kon ik op het postkantoor de huur overmaken. Ondertussen werd het water afgesloten, de kabel, de telefoon, het internet, en op het nippertje niet gas en licht. Nou ben ik niet zo makkelijk voor één gat te vangen, dus met hulp van vrienden en familie en veel overtuigingskracht naar schuldeisers, was ik er aan het eind van het jaar nog. Zelfs een plotselinge ernstige oogaandoening heeft me er niet onder gekregen.
Nu kun je zeggen "was er dan geen wsnp of was er geen uitkering of een bureau schuldhulpverlening?". Nee, dat was er allemaal niet. Alle loketjes waar ik me heb gemeld, bleven gesloten of gingen voor mijn neus dicht. Ik ben - mede hierdoor - mordicus tegen uitkeringen, maar als ik in 2008 een bijstandsuitkering had gehad dan had ik nu geen belastingschuld gehad. Die belastingdeurwaarder van afgelopen vrijdag heb ik dus in zekere zin aan de gemeente Huizen te danken.
In 2009 werkte ik drie dagen per week zzp, voor een bescheiden tarief. Probleem in 2009 was dat alle schuldeisers van 2008 inmiddels incassobureaus en deurwaarders hadden ingeschakeld, waardoor de meeste rekeningen tweemaal of zelfs driemaal zo hoog waren geworden. 200 euro KvK werd 630 euro, waarna mijn twaalf jaar oude autootje in beslag werd genomen. Met het geld dat ik verdiende kon ik, met financiele hulp van familie, de meeste incassobureaus betalen, of regelingen treffen. Maar daarvoor moest ik ook het geld van de btw aanspreken dat ik eigenlijk moest afdragen. Maar ja, als de deurwaarder op de stoep staat, je inboedel al in beslag heeft genomen, en nu openbaar gaat verkopen, wat doe je dan? Paradoxaal dat je de ene belastingdeurwaarder dan betaalt, om daardoor de volgende op je dak te krijgen.
In 2010 heb ik in loondienst gewerkt, voor gezien de omstandigheden best wel een aardig salaris. Met een hele serie incassobureaus heb ik regelingen, ik betaal al het geld dat ik niet aan huur of vaste lasten betaal, aan die regelingen en aan mijn studerende kinderen, en ik leen bijna iedere maand geld van familie om boodschappen te doen. Je zou denken dat het dan na jaren toch nog de goede kant op zou kunnen gaan.
Nu in 2011 heeft Abn Amro een zaak tegen me aangespannen dat ze behalve 30.000 euro (privekrediet dat ik had gebruikt voor de oprichting van Izecom) ook nog 50.000 euro bedrijfskrediet op me gaan verhalen. Gezien wat er in de rechtszaal is gezegd, heb ik weinig hoop op goede afloop. Dat betekent dat Abn Amro loonbeslag gaat leggen. Dan hou ik niet genoeg over voor de huur. Met de uitzettingsuitspraak reeds in hun zak, kan huisbaas Vesteda dan snel tot actie overgaan. Maar mijn inboedel zal dan inmiddels al in beslag zijn genomen door de belastingdeurwaarder, dus die mogen ze niet zomaar op straat zetten.
De bottom line is dat ik drie en half jaar ellende achter de rug heb, drie jaar van super stress, tot het punt dat een ambulancebroeder me wilde meenemen wegens een "gevaarlijk hoge bloeddruk". En waar ik nu sta is dat mijn schulden meer geworden zijn in plaats van minder. Ik wordt over twee weken 57. Dan heb ik drie jaar nieuwe ellende, tot ik aow krijg, en nog meer schulden zal hebben dan vandaag. Als ik er tenminste de komende maand heelhuids uit kom, wat nog ernstig staat te bezien. Vandaag heb ik nagedacht over waar ik de energie vandaan zal moeten halen om niet het hoofd in de schoot te leggen, maar te proberen verder te gaan. Ik ben daar nog niet uit. Misschien hoeft dat ook niet, mijn kinderen zijn oud genoeg om voor zichzelf te zorgen, en de wereld draait ook verder zonder mij.
We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.
Christine
Christine
In oktober 2007 ging mijn bedrijf Izecom failliet. We hadden vijf jaar lang net op het randje genoeg omzet gemaakt en genoeg investeringsgeld gekregen - al was dat laatste in totaal niet heel veel. Toen Abn Amro inging op een verzoek van een malafide aandeelhouder om de rekening op zijn naam te zetten, was het binnen zes weken bekeken, bedrijf failliet. Naderhand heeft diezelfde aandeelhouder voor een habbekrats de software van het bedrijf van de curator gekocht.
In 2008 was mijn grootste probleem dat ik geen inkomen had, eigenlijk al sinds de zomer van 2007 niet. Dat leidde er toe dat de rechter uitsprak - op de dag van mijn moeders crematie - dat huisbaas Vesteda mij uit mijn huis mocht zetten. Door hemel en aarde te bewegen heb ik uitzetting kunnen voorkomen, op het nippertje: een kwartier voor de deadline kon ik op het postkantoor de huur overmaken. Ondertussen werd het water afgesloten, de kabel, de telefoon, het internet, en op het nippertje niet gas en licht. Nou ben ik niet zo makkelijk voor één gat te vangen, dus met hulp van vrienden en familie en veel overtuigingskracht naar schuldeisers, was ik er aan het eind van het jaar nog. Zelfs een plotselinge ernstige oogaandoening heeft me er niet onder gekregen.
Nu kun je zeggen "was er dan geen wsnp of was er geen uitkering of een bureau schuldhulpverlening?". Nee, dat was er allemaal niet. Alle loketjes waar ik me heb gemeld, bleven gesloten of gingen voor mijn neus dicht. Ik ben - mede hierdoor - mordicus tegen uitkeringen, maar als ik in 2008 een bijstandsuitkering had gehad dan had ik nu geen belastingschuld gehad. Die belastingdeurwaarder van afgelopen vrijdag heb ik dus in zekere zin aan de gemeente Huizen te danken.
In 2009 werkte ik drie dagen per week zzp, voor een bescheiden tarief. Probleem in 2009 was dat alle schuldeisers van 2008 inmiddels incassobureaus en deurwaarders hadden ingeschakeld, waardoor de meeste rekeningen tweemaal of zelfs driemaal zo hoog waren geworden. 200 euro KvK werd 630 euro, waarna mijn twaalf jaar oude autootje in beslag werd genomen. Met het geld dat ik verdiende kon ik, met financiele hulp van familie, de meeste incassobureaus betalen, of regelingen treffen. Maar daarvoor moest ik ook het geld van de btw aanspreken dat ik eigenlijk moest afdragen. Maar ja, als de deurwaarder op de stoep staat, je inboedel al in beslag heeft genomen, en nu openbaar gaat verkopen, wat doe je dan? Paradoxaal dat je de ene belastingdeurwaarder dan betaalt, om daardoor de volgende op je dak te krijgen.
In 2010 heb ik in loondienst gewerkt, voor gezien de omstandigheden best wel een aardig salaris. Met een hele serie incassobureaus heb ik regelingen, ik betaal al het geld dat ik niet aan huur of vaste lasten betaal, aan die regelingen en aan mijn studerende kinderen, en ik leen bijna iedere maand geld van familie om boodschappen te doen. Je zou denken dat het dan na jaren toch nog de goede kant op zou kunnen gaan.
Nu in 2011 heeft Abn Amro een zaak tegen me aangespannen dat ze behalve 30.000 euro (privekrediet dat ik had gebruikt voor de oprichting van Izecom) ook nog 50.000 euro bedrijfskrediet op me gaan verhalen. Gezien wat er in de rechtszaal is gezegd, heb ik weinig hoop op goede afloop. Dat betekent dat Abn Amro loonbeslag gaat leggen. Dan hou ik niet genoeg over voor de huur. Met de uitzettingsuitspraak reeds in hun zak, kan huisbaas Vesteda dan snel tot actie overgaan. Maar mijn inboedel zal dan inmiddels al in beslag zijn genomen door de belastingdeurwaarder, dus die mogen ze niet zomaar op straat zetten.
De bottom line is dat ik drie en half jaar ellende achter de rug heb, drie jaar van super stress, tot het punt dat een ambulancebroeder me wilde meenemen wegens een "gevaarlijk hoge bloeddruk". En waar ik nu sta is dat mijn schulden meer geworden zijn in plaats van minder. Ik wordt over twee weken 57. Dan heb ik drie jaar nieuwe ellende, tot ik aow krijg, en nog meer schulden zal hebben dan vandaag. Als ik er tenminste de komende maand heelhuids uit kom, wat nog ernstig staat te bezien. Vandaag heb ik nagedacht over waar ik de energie vandaan zal moeten halen om niet het hoofd in de schoot te leggen, maar te proberen verder te gaan. Ik ben daar nog niet uit. Misschien hoeft dat ook niet, mijn kinderen zijn oud genoeg om voor zichzelf te zorgen, en de wereld draait ook verder zonder mij.
Link naar reactie
Aanbevolen berichten
41 antwoorden op deze vraag