Kun je overdracht domeinnaam voor "redelijke prijs" afdwingen?

[Acrobat Reader]

Beste Leden van Higherlevel,

 

Graag vraag ik jullie een keer om wijze raad: ik heb enige tijd geleden voor een dienst een hele pakkende merknaam bedacht en geregistreerd en gebruik dit merk ook al enige tijd op sociale media. Ik zie nu kans om dit verder uit te bouwen tot een serieus bedrijf, en wil daarom ook een site opzetten.

 

Nu is dit merk eerder actief geweest maar dat bedrijf is in 2006 failliet gegaan. Sindsdien is de .nl domeinnaam in het bezit van hun oude sitebouwer.

 

Ik heb deze partij benaderd voor overdracht, en die vraagt daarvoor een echt belachelijk hoog bedrag, met als motivatie dat het inderdaad een sterke naam is, en hij het dus ook aan anderen kan verkopen.

 

Uiteraard kan hij dat, maar die anderen mogen de site niet commercieel exploiteren in mijn merk-klasses (en de naam is zo specifiek dat het alleen een sterk merk is voor die klasses).

Vraag is nu wat mijn opties zijn? Moet ik knarsentandend accepteren dat het een verkopersmarkt is en dit soort domeinkapers kunnen vragen wat ze willen, of zijn er nog andere opties?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[DaMedia]

Stel dat de sitebouwer de domeinnaam heeft overgenomen na het faissement dan is de domeinnaam gewoon van hem en kan hij vragen wat hij wil. Of hij het krijgt is aan de potentiële koper.

Ik heb ook tientallen domeinnamen waarvan een aantal ook weg mogen bij een goed bod. Met andere heb ik al jaren plannen, kom er alleen niet aan toe. Verkoop ik ze dan? Alleen bij een belachelijk hoog bod.

[Acrobat Reader]

Als een websitebouwer een domeinnaam registreert HOORT hij het op naam van zijn client te registreren. Als hij dat niet doet, is er mijns inziens zelfs sprake van diefstal (van ideeen).

Dat het gebeurd en goed wordt gepraat, wil niet zeggen dat het namelijk goed / rechtsgeldig is.

 

Moet je voorstellen dat ik voor mijn client een merknaam registreer en dat op mijn naam doe (en niet van mijn klant). Dat kan toch niet! Waarom dan wel voor een domeinnaam.

 

Interessant dit! De registratiedatum van het domein is 2001, en het faillissement van bedrijf en merkhouder dateert van 2008. Wellicht dus dat het domein nooit formeel in bezit is gekomen of had moeten zijn van de huidige registrant?

[Jonny Doe]

Stel dat de sitebouwer de domeinnaam heeft overgenomen na het faissement dan is de domeinnaam gewoon van hem en kan hij vragen wat hij wil. Of hij het krijgt is aan de potentiële koper.

Ik heb ook tientallen domeinnamen waarvan een aantal ook weg mogen bij een goed bod. Met andere heb ik al jaren plannen, kom er alleen niet aan toe. Verkoop ik ze dan? Alleen bij een belachelijk hoog bod.

 

Zo simpel is het jammer genoeg niet. Als jij een domein hebt en iemand registreert de domeinnaam als merk en stopt daar ook de nodige marketing in dan kan je worden gedwongen jouw domein af te staan.

 

Als je dus een goede domeinnaam hebt loont het de moeite om daar op zijn minst een website op te bouwen en zo handelsnaamrechten opbouwen. Dan kan je jezelf beter verweren tegen een merkaanvraag of een arbitrage. Een website bouwen en hosten kost tegenwoordig amper iets. Nog beter is het uiteraard om ook het als merk te registreren, als dat tenminste mogelijk is gezien de vereisten aan een merk.

 

[kuifje]

Dat te kwader trouw bedoelde ik als de websitebouwer nu de merknaam registreert in een andere merkklasse met als enig doel TS dwars te zitten. Strikt gezien mag dat maar bij een arbitrage gaat dat de websitebouwer/domeinnaamhouder niet helpen.

 

Ja, dat had ik wel begrepen. Ik denk alleen dat dat zo'n vaart niet zal lopen. Hij kan namelijk best aannemelijk maken dat hij er plannen mee had, maar dat die nog niet tot uitvoering zijn gekomen, of dat hij de plannen heeft opgeborgen maar de domeinnaam is vergeten op te zeggen.

 

Kwader trouw vereist een bewuste inspanning om de ander te schaden. Passiviteit, zelfs irrationaliteit, is geen kwader trouw.

 

[Jonny Doe]

Als een websitebouwer een domeinnaam registreert HOORT hij het op naam van zijn client te registreren. Als hij dat niet doet, is er mijns inziens zelfs sprake van diefstal (van ideeen).

Dat het gebeurd en goed wordt gepraat, wil niet zeggen dat het namelijk goed / rechtsgeldig is.

 

Moet je voorstellen dat ik voor mijn client een merknaam registreer en dat op mijn naam doe (en niet van mijn klant). Dat kan toch niet! Waarom dan wel voor een domeinnaam.

 

Interessant dit! De registratiedatum van het domein is 2001, en het faillissement van bedrijf en merkhouder dateert van 2008. Wellicht dus dat het domein nooit formeel in bezit is gekomen of had moeten zijn van de huidige registrant?

 

Volgens mij is het niet ongebruikelijk dat de domeinnaam door een websitebouwer wordt beheert en die de naam formeel in eigendom heeft. Dat is geen probleem als je daar goede afspraken over maakt. Slim is het uiteraard niet om het zo te regelen maar het mag m.i. best.

[Acrobat Reader]

1) ik vind het wat lullig dat je de ander als 'domeinkaper' betitelt.

Terecht punt, onnodige frustratie.

 

Hij had de domeinnaam al lang voordat jij begon met je merk, dus hij heeft helemaal niets gekaapt.

Zie mijn vorige reactie: hij had de domeinnaam al, maar namens/ten behoeve van een klant van hem. Ik vraag me daarom nu af of hij wel de rechtmatige eigenaar is, of dat dit domein toebehoort aan de curator

 

Misschien had, en heeft, hij er al jarenlang goede bedoelingen mee, en wil hij hem zelf gaan gebruiken.

Nee, dat heb ik zwart op wit. Hij heeft er sinds 2008 (faillissement van de merkhouder) niets mee gedaan en was dat ook niet van plan.

 

Dat 'te kwader trouw' verhaal van jandoedel, daar geloof ik niet zo in, dat kan hij gemakkelijk ontkrachten.

De reactie van Hermes heeft me nu weer aan het twijfelen gebracht...ik ga dat toch verder onderzoeken

 

2) Zelfs al had hij er geen bedoelingen mee, dan heeft hij nu een gelukje. Hij heeft een domeinnaam die iemand graag wil. Dat hij daar een mooie prijs voor vraagt is natuurlijk logisch. Hoe zou je zelf zijn? Ik zie echt niet in dat die persoon iets doet wat niet eerlijk of niet netjes is.

Mijn frustratie komt vooral omdat ik al 5 maanden beweeg en mijn bod steeds hoger wordt, maar er van hem uit tot nu toe nul (0) water bij de wijn is gedaan. Ik ga nu niet verder meer, eerst kijken wat de andere opties zijn zoals wat dreigementen of dwang

 

Maar ik ben het wel met jandoedel eens: een aardig bod doen, en een beetje dreigen, zou zomaar eens tot een bevredigend resultaat kunnen leiden.

In combinatie met de post van Hermes zie ik wel mogelijkheden ja

 

Als een ander, nu failliet, bedrijf de merknaam al had, is het misschien de moeite om in het register van het BOIP eens te kijken wat daarmee gebeurd is. Misschien is de merknaam zelf wel verkocht door de curator. Het zou ook zomaar kunnen dat het merk niet in de failliete boedel zat, maar onder licentie gebruikt werd. Dan zou er zomaar nog steeds een originele eigenaar van het merk kunnen zijn. De kans is niet heel groot, maar de consequenties kunnen wel heel groot zijn, dus toch maar eens checken.

Zowel bij BOIP als curator onderzocht; ik ben de enige en rechtmatige merkhouder

 

Misschien wat laat, maar waarom heb je een paar jaar terug wel honderden Euro's betaald om je merknaam te registreren

Merknaam is sinds maart 2017 geregistreerd (nadat de coulancehalve termijn voor verlening was verstreken), sindsdien ben ik ook bezig met het domein, wat nog best lastig was: want zowel de gegevens van de registrar als de registrar van de registrar bleken achterhaald en inactief. Uiteindelijk via SIDN en TransIP de domeinnaamhouder achterhaald, die in eerste instantie niet wist dat ie de houder was!

 

k begrijp alleen niet dat als iets niet van jou is, je de ander wilt dwingen het te verkopen of de prijs wilt bepalen.

Het merk is van mij; ik ben de rechtmatige eigenaar. Een domeinnaam is alleen een uiting van een merk.

Ik wil hem dwingen te verkopen omdat hij geen enkel belang heeft bij die domeinnaam en ik wel en ik wil hem dwingen daarvoor geen woekerprijs te rekenen. Hij mag er uiteraard aan verdienen, maar wel in alle redelijkheid. Het is aan hem om nu een redelijk bod neer te leggen. Doet hij dat niet, dan laat ik dat aan een geschillen regeling over.

 

[TwaBla]

Als een websitebouwer een domeinnaam registreert HOORT hij het op naam van zijn client te registreren. Als hij dat niet doet, is er mijns inziens zelfs sprake van diefstal (van ideeen). Dat het gebeurd en goed wordt gepraat, wil niet zeggen dat het namelijk goed / rechtsgeldig is.

Nou zou het wel aardig zijn als je zo'n idee hebt dat je het ook eens toetst.

 

Kom je in praktijk allerlei gevallen tegen waar dit wel gebeurt. Reclamebureau bedenkt een naam (of slagzin) en legt die vast. Lokaal distributeur legt lokaal merkrecht vast. Detaillist registreert domeinnamen.

 

Dat een site-bouwer een domeinnaam registreert is niet ongebruikelijk. In hoeverre dat een apart recht oplevert tov de handelsnaam-gebruiker die samenwerkt met dezelfde site-bouwer, zal vast al wel eens uitgevochten zijn. Maar dat geeft derden niet perse een ingang om het recht op die domeinnaam te betwisten.

 

Registratie ter kwader trouw krijgt een wanklank als dat argument gebruikt wordt door iemand die een merk heeft vastgelegd dat door een ander voorheen als handelsnaam gebruikt werd. En 'gebruik op social media' klinkt ook niet echt overtuigend. Daar is die geschillenregeling niet voor bedoeld. Er is geen geschil, hoogstens een zwakke claim.

 

[Acrobat Reader]

door iemand die een merk heeft vastgelegd dat door een ander voorheen als handelsnaam gebruikt werd.

Nee, alleen als domeinnaam, zie onder.

 

En 'gebruik op social media' klinkt ook niet echt overtuigend.

Dat is niet het enige

 

Laat ik dat iets verduidelijken:

 

[*]de term is als merk - maar niet als handelsnaam - van 2006 tot 2016 geregistreerd geweest op naam van een bedrijf dat in 2008 (dus niet 2006) failliet is gegaan .

[*]Dit bedrijf - of enig ander iemand - heeft de term nooit als merk in het economisch verkeer gebruikt; het was alleen in gebruik als (afgekorte) domeinnaam

[*]Ik heb de naam sinds augustus 2011 in gebruik als handelsnaam en gebruikt in het economisch verkeer en ook (maar dus niet uitsluitend) op social media in gebruik.

[*]KvK heeft de inschrijving van de handelsnaam destijds onderzocht: ik kon me alleen onder die naam inschrijven als ik schriftelijk verklaarde dat ik wist dat de naam als als merk geregistreerd stond en ik KvK vrijwaarde voor eventuele gevolgen. Omdat dat merk nog niet in het economisch verkeer en nog niet als handelsnaam werd gebruikt stond KvK deze inschrijving toe.

[*]Sinds 2017 ben ik merkhouder geworden nadat de inschrijving van het failliete bedrijf is vervallen.

 

[Acrobat Reader]

Ik ben overigens wel benieuwd naar het bedrag wat ie vraagt, uit persoonlijke interesse :)

 

Zie:

Heb jij - of iemand anders - enig idee wat de ordegrootte van zo'n "redelijke prijs" is voor een domeinnaam die bestaat uit een niet alledaagse samenvoeging van 2 woorden - in totaal 10 letters - en een daarop aan te bieden dienst die de eerste jaren echt geen tonnen omzet - laat staan winst! - gaat opleveren.

 

En wat is de extra bijdrage die een .nl domeinnaam daar aan kan leveren: ik bezit al een paar andere top level domains zoals .nu en .info

 

Kortom: kan iemand mij een idee geven wat een realistische prijs is, zodat ik kan beoordelen of ik het huidige bod van een paar duizend euro moet accepteren, ik beter een arbitrageprocedure kan gaan starten of dat ik schaterlachend weg moet lopen...

 

[TwaBla]

Dat is toch diefstal.

Probeer maar eens aangifte te doen. Lukt niet.

 

Jij vindt er wat van; dat is een morele zaak. Maar wat is jouw rechtspositie? Wat ga jij waar claimen en wat kan jouw tegenstrever beweren?

 

[Acrobat Reader]

Alternatief is je huidige positie te versterken. Naam actiever gebruiken en verwante domeinen vastleggen. Huidig bezitter uitroken.

Dat is precies wat er nu gebeurt bij gebrek aan een alternatief

 

Die heeft echter niks misdaan, behalve dat hij zich op een stoel heeft genesteld die jij in een later stadium wilde bezitten.

Het enige dat hij misdaan heeft is een absurd hoge prijs vragen die van begin af aan niet onderhandelbaar was.

 

Maar de opmerkingen van Hermes hebben mij wel aan het denken gezet: wellicht is nader onderzoek naar de rechtmatigheid van het bezit van dit domein door de huidige aanbieder toch een goed pressiemiddel. Ik ben al bezig info te verzamelen via waybackmachine, SIDN en TransIP.

 

[Hermes Ratgers]

Dat is toch diefstal.

Probeer maar eens aangifte te doen. Lukt niet.

 

Jij vindt er wat van; dat is een morele zaak. Maar wat is jouw rechtspositie? Wat ga jij waar claimen en wat kan jouw tegenstrever beweren?

 

Check dit maar eens dan.

[TwaBla]

Het enige dat hij misdaan heeft is een absurd hoge prijs vragen die van begin af aan niet onderhandelbaar was.

Als jij een torenflat wil bouwen op mijn moestuintje, gaat de grondprijs snel omhoog.

[TwaBla]

Check dit maar eens dan.

Site-bouwer heeft domeinnamen van opdrachtgever terug op naam gezet van 'beherend registrar' vanwege een betwiste factuur.

 

Algemene Voorwaarden voor Registrars. In die voorwaarden wordt in artikel 4 lid 1 aangegeven dat een registrar alleen bevoegd is wijzigingen in opdracht van de houder door te voeren en dat de registrar steeds afdoende controleert of degene die de wijziging doorgeeft, werkelijk bevoegd is om dit namens de domeinnaamhouder te doen.

 

In de aangehaalde zaak was de opdrachtgever ook degene die de originele domeinnamen had geregistreerd, maar later machtigde hij de site-bouwer om die registratie te beheren. Als er al sprake is van diefstal, dan is de oorspronkelijke opdrachtgever de bestolene en niet een toevallige voorbijganger die later het merk heeft opgeraapt.

 

Maar het is wel spannend om te zien hoe er linksom en rechtsom geredeneerd wordt. ;)

 

[Hermes Ratgers]

In de aangehaalde zaak was de opdrachtgever ook degene die de originele domeinnamen had geregistreerd, maar later machtigde hij de site-bouwer om die registratie te beheren.

Beheren IS NIET GELIJK AAN op zijn naam registreren.

Maar zo zijn er naar mijn mening genoeg soortgelijke zaken te vinden waarbij de SIDN de websitebouwer in het ongelijk stelt, want daar ging het mij in dit voorbeeld om. Dit was de eerste die ik tegen kwam in ieder geval. Genoeg aanknopingspunten voor Acrobat Reader lijkt mij in ieder geval.

[Maxn]

Hoezo heb ik dat niet onderzocht?

Ik heb zelf ook meerdere domeinnamen onder mijn beheer en weet dat het heel simpel is om de houder van de domeinnaam vergeten te veranderen. Beetje lui.

Maar het is ook heel simpel om de houder van de domeinnaam wel goed te doen.

 

Zoals ik al eerder heb gezegd wordt het vaak toegepast. Meestal om te waarborgen dat de webbouwer zijn geld krijgt.

 

Een andere reden dat het vroeger wel vaker gedaan werd, is dat het in het verleden een eis was dat de domeinnaamhouder een papieren registratie contract ondertekende.

 

Daarbij bestond het risico dat het domein niet meer beschikbaar was tegen de tijd dat de klant dat ding had teruggestuurd.

Om pragmatische redenen werd het domein daarom ook wel eens op naam van een provider of wederverkoper gezet.

 

Op internet is het een en ander vrij lastig te vinden, maar de SIDN heeft wel degelijk regels en mogelijkheden mbt het houderschap van een domeinnaam.

 

Dat zijn de regels voor eindgebruikers.

In de regels die voor providers en hun wederverkopers gelden staat tegenwoordig welliswaar dat een domein alleen op naam van een provider mag worden aangevraagd als de klant daar expliciet toestemming voor geeft.

Maar vroeger was dat niet het geval.

En je weet niet wat er onderling is afgesproken.

 

[kuifje]

Maar zoals ik al aangaf: als ik een octrooi wil aanvragen geschiedt dat door een tussenpersoon, die tussenpersoon kan heel simpel de octrooi op zijn naam zetten. Dat is dan toch diefstal. Hetzelfde is dat veel dienstverleners de digid krijgen van hun klanten, het is dan heel simpel om de bankrekening aan te passen. Dat is toch diefstal. Zo is het registreren van een domeinnaam tbv haar klanten op de websitebouwers naam ook.

 

 

 

De tussenpersoon (octrooigemachtigde) kan in de praktijk waarschijnlijk heel gemakkelijk het octrooi 'op zijn naam' zetten.

 

Maar hij doet dat niet omdat hij dan stante pede geschorst wordt als octrooigemachtigde. Dit voorbeeld is net alsof de notaris een erfenis op zijn priverekening laat storten. Ongetwijfeld kan het, maar het gebeurt niet.

 

En bovendien, als de octrooigemachtigde dat zou doen, wordt hij daarmee geen eigenaar en ook geen bezitter van het octrooi. Wie eigenaar is, is namelijk gewoon een feitelijke kwestie. De naam die in de registers voorkomt heeft NUL relatie met wie de echte eigenaar is.

 

Wat je mist is dat er bovendien een juridisch verschil is tussen domeinnamen enerzijds en octrooien en merken anderzijds.

 

Octrooien en merken worden op wettelijke basis toegekend, nadat de juiste procedure gevolgd is die (volgens de wetgever) een juiste balans geeft tussen de rechten van de aanvrager en de gevolgen daarvan voor de maatschappij.

 

Domeinnamen krijg je op contractuele, niet wettelijke, basis van SIDN. Ze worden niet jouw eigendom, er wordt door het contract aan jou slechts een exclusief gebruiksrecht toegekend.

 

Dit exclusief gebruiksrecht kan op basis van hetzelfde contract teruggetrokken worden door SIDN (bijv bij een merkinbreuk) en aan iemand anders gegeven worden.

 

Overigens werkt dat in dit geval in het voordeel van de vraagsteller, omdat SIDN ook op grond van een handelsnaam de domeinnaam kan overdragen.

 

Dat is in het normale IE-recht een enorme anomalie: Een inbreuk op een handelsnaam is er normaal gesproken pas als de ander die naam ook ALS HANDELSNAAM gebruikt. Andere gebruiken van die naam dan als handelsnaam zijn geen inbreuk.

 

Normaal gesproken, als het 'eigendom' van een domeinnaam op wettelijke basis geregeld was, zou de vraagsteller dus geen schijn van kans gehad hebben om de domeinnaam op te eisen op basis van een handelsnaam. Dankzij het (in dit opzicht soepele) contract van SIDN heeft hij een kans op succes. Die kans is nog steeds beperkt, in mijn inschatting, maar goed.

[Acrobat Reader]

Wellicht bereik je meer wanneer je begrip kweekt. Geef inzage in je verdienmodel en laat daarme zien hoeveel de waarde van deze domeinnaam voor jou is.

Daar ben ik maanden geleden al over begonnen, maar tot nu toe zonder resultaat. Punt is ook dat de .nl domeinnaam nice to have is, maar zeker geen need to have. Het is ook niet de grote winstgenerator of SEO-stuwer.

 

Lang verhaal kort: de waarde die ik aan deze domeinnaam hecht, is minder dan de prijs die hij er voor wil hebben, maar dat is iets om in overleg - en op basis van aanvullende informatie - uit te onderhandelen.

 

Maar na 4, bijna 5, maanden onderhandelen heb ik meerdere handreikingen en suggesties gedaan, en hij welgeteld nul (0). Geen enkele aanpassing van de prijs, geen enkel voorstel tot - bijvoorbeeld - een gespreide betaling of iets winstafhankelijks - helemaal niets. Hij reageert ook consequent niet op mijn voorstellen: ik moet er altijd weer op terugkomen.

 

Je kunt "playing hard to get" ook overdrijven.

 

Dát begint me nu enorm te storen. In combinatie met de twijfel over de rechtmatigheid van zijn domeinregistratie neig ik daarom nu naar de harde manier.

 

 

 

[TwaBla]

Punt is ook dat de .nl domeinnaam nice to have is, maar zeker geen need to have. Het is ook niet de grote winstgenerator of SEO-stuwer.

Je schrijft het zelf al.

 

Ik zou nog eens in de spiegel kijken. Waarom wil je er perse doorheen als je er ook omheen kan?

 

[Acrobat Reader]

Als ik écht denk dat dit een geweldig 'onmisbare' naam zou zijn, dan is het dan jammer dat dit een paar 'ruggen' kost maar het is kennelijk niet anders.

 

Die fase van aanvaarding en berusting heb ik nog niet bereikt. Maar daar kom ik wel, ik heb zwaardere pillen te slikken gehad, dus deze lukt me ook wel ;)

 

Je schrijft het zelf al.

Ik zou nog eens in de spiegel kijken. Waarom wil je er perse doorheen als je er ook omheen kan?

Goede vraag. Ik vermoed omdat ik bang ben dat ik later die domeinnaam alsnog nodig heb, en er dan helemaal een hoofdprijs voor moet betalen. De verkopende partij voelt dat dilemma feilloos aan....

 

En daarna: Aan de bak met het initiatief!

Ik laat me er niet door weerhouden, ik ga in de komende 4 weken live, met of zonder de .nl domeinnaam.

 

[shoptillyoudrop]

Die fase van aanvaarding en berusting heb ik nog niet bereikt. Maar daar kom ik wel (...)

 

Uiteraard bedoel ik niet (en dit is niet - specifiek - voor jou bedoeld, want dat is toch niet aan de orde bij een "HL die hard" zoals in dit geval!) dat je elk bod moet accepteren.

 

(Maar soms kost het gewoon helaas meer dan je wil om datgene je wil hebben te krijgen.

En dat wist jij ook al, dacht ik...)

 

[dutchman]

Ik zou het lekker laten gaan. Hij heeft een mooi bod afgewezen, jij maakt het waar met de .nu of met de .info. Hij kan niets met de .nl omdat jij de merknaam hebt. Als jij goed draait, komt hij over een jaartje bij je terug om alsnog in te gaan op je bod.

 

En dan speel jij 'hard to get'.

[DaMedia]

Inderdaad, een domeinnaam is alleen een hele hoge prijs waard als je die ook ruim kunt terugverdienen. Ik zou nu een laatste mail sturen met een bedankje voor de onderhandelingen en dat je er vanaf ziet, en daarna ook niet direct reageren als hij alsnog met een voorstel komt. Dan ben jij een zet namelijk.

Een .nl is niet noodzakelijk voor succes, daarvoor zijn SEO/SEA/etc. belangrijker. Als je het geld daar in steekt dan ben je sneller bekend dan met een .nl domeinnaam.

[Ab Bauer]

Inderdaad, een domeinnaam is alleen een hele hoge prijs waard als je die ook ruim kunt terugverdienen.

Dat klopt, maar je moet zeker ook de andere kant doorrekenen. Bereken hoeveel direct traffic je mis loopt omdat "merknaam.nl" niet werkt. Dat is al snel zo'n 20%.

 

Ik heb gewerkt bij een internetbureau dat jarenlang de ene na de andere game/actie/campagne voor de Gamma heeft gemaakt alleen maar omdat gamma.nl door een ander in gebruik was. Uiteindelijk was Gamma het zo zat dat ze de domeinnaam toch overgenomen hebben. Uiteraard voor de hoofdprijs...

 

Nu de naam niet kopen is iets waar je jarenlang spijt van kan gaan hebben.

[wimj]

Van onze belastingcenten heeft NPO 100.000 Euro betaald aan de postduiven club.

Veel goedkoper dan briefpapier veranderen.

 

https://www.nu.nl/internet/2778791/publieke-omroep-koopt-nponl-100000-euro.html