TwaBla

Die bull- of cowshit is heel snel ondernemersrelevant te maken. Als je inziet dat een groot deel van de werkgelegenheid eigenlijk van secundair belang en door regulering gecreëerd is, dan kun je (aanstaande) arbeidsoverschotten bestrijden met slim beleid. Liever meer bullshit-jobs dan bullshit-jobless, en dat kan oa door de draaideur naar kleinschalig ondernemerschap soepeler te laten functioneren. Als voorbeeld van simpele overheidsmaatregels met groot gevolg zou je de klassieke meal-ticket kunnen noemen. In de UK ingevoerd na de oorlog als Luncheon Vouchers (belastingvoordeel voor werkgevers die de middagmaaltijd vergoeden van werknemers), en daarna gekopieerd door Frankrijk en België met respectievelijk de Ticket Resto en de Maaltijdcheque. Het Britse systeem is in 2014 afgeschaft, maar 66 jaar overheidsbemoeienis heeft er toe geleid dat je in de UK overal een prima lunch voor een redelijke prijs kan kopen. De Franse en Belgische systemen bestaan nog. Het effect is toch een stimulans van het ondernemerschap en de werkgelegenheid in de horeca, in Frankrijk goed voor meer dan vijf miljard euro per jaar. Vergelijkbare experimenten kennen we in NL in de vorm van zorgvouchers, de kinderopvangtoeslag en het inburgeringskrediet. Vrouwen terug naar het aanrecht heeft een vergelijkbaar effect: minder werkelozen in de statistiek. Dan verschuiven veel betaalde bullshit-jobs in de zorg weer terug naar de prive-sfeer, zoals het bij voorgaande generaties het geval was. Ik veronderstel dat we het snel eens zijn dat dat onwenselijk is. Liever de klok vooruit draaien dan terug.

Voordeel is: we krijgen weer een boel onbetaalde zorg terug. Problemen in het onderwijs, met rondhangende straatjeugd en onverzorgde bejaarden ook allemaal opgelost. Gewoon een kwestie van de spelregeltjes opnieuw aanpassen.

Hoe kan het zijn dat een Petya-virus (of Not-Petya) via een achterdeurtje in het obscure Oekraïense belastingsvoorbereidingsprogramma M.E.Doc terecht komt bij multinationals zoals Maersk, Fedex, Reckitt-Benckiser en Beiersdorff, maar amper doordringt in het MKB? Wat moet je als kleine ondernemer doen wanneer een volgend virus wel toeslaat? Computers aan laten staan, alle netwerkverbindingen verbreken en hulp inroepen, zag ik ergens op TV.

Nou heb je al die artikelen gelezen waarin dat bullshit-jobs verklaard wordt en kun je alleen nog als een stier op de rode lap reageren door anderen uit te maken voor eikels. Dat komt waarschijnlijk omdat je eigenlijk wel beseft dat je onderdeel bent van het bullshit-ballet voorwaardescheppend marketing-administratief complex (net zoals ik en de meeste deelnemers aan deze gedachtenwisseling) dat van een zekere afstand beschouwd een veel geringere toegevoegde bijdrage levert dan de waarde die aan de economie onttrokken wordt. Denk maar aan CXO's die enorme optiepakketten meenemen of bankiers in The City die met kerst miljoenenbonussen ontvangen. Dat heeft niks meer met marktwerking te maken; dat is profiteering. Als dankzij robotisering de komende jaren een boel werkgelegenheid gaat verdampen, moeten we toch eens opnieuw gaan nadenken over de verdeling van werk en inkomen. Veel erger dan overbodige banen is immers overbodige werkeloosheid. Een andere mogelijke oplossing is vrouwen het recht op betaald werk en ondernemen te ontzeggen, dan krijgen we snel weer volledige werkgelegenheid. ;D

De uitdrukking bullshit-jobs roept waarschijnlijk op zich al boosheid op. De gedachte daarachter is afkomstig van één van de grondleggers van het kapitalistisch systeem, de vrije markt waar vraag en aanbod het resultaat bepalen. Die vrije markt is echter toch een beetje gereguleerd, en bij die regulering spelen belangen een rol. Dat zien we nu terug in de discussie over bouwvoorschriften. Kun je dat aan projectontwikkelaars, aannemers en leveranciers overlaten? Of leidt dat tot meer fakkelflats zoals onlangs in Londen? Een vergelijkbaar debat geldt voor de banken. Overlaten aan de markt? Zijn financiële instellingen in staat om zichzelf te beheersen? Of gaan ze dan als een dolle machine krediet creëren tot de luchtbel klapt en zelfs systeembanken bankroet dreigen te gaan... Regulering (en controle) lijkt onvermijdelijk. Dan maak je bv afspraken over wie waar belasting betaalt. Maar de bestaande regulering is niet in staat om de concurrentie tussen landen te voorkomen, met als gevolg dat juist de grootste ondernemingen amper belasting afdragen. Voor het MKB worden alle achterdeurtjes dichtgetimmerd, maar Amazon en Google hebben via Luxemburg, Ierland en zelfs ons eigen Nederland vrij spel. Het wemelt van de voorbeelden die illustreren dat de regels niet voor iedereen gelijk zijn. Unilever en AKZO-Nobel hebben de afgelopen decennia in de hele wereld bedrijven overgenomen, maar als daar iemand een bod op de aandelen doet gaat de deur op slot en moet het Nederlands bezit beschermd worden. Dan geloven we ineens niet meer in de vrije markt. Onze economie bestaat voor ongeveer 20% uit primair productieven en voor de rest uit werkgelegenheid met een voorwaardescheppende functie. En omdat onze collectieve productiviteit zo enorm gegroeid is in een paar generaties, verdienen de primair productieven amper genoeg om zich te voeden. Terwijl de rest van ons in de bullshit-mallemolen meedraait waarin acht rijke families* net zoveel bezit vergaard hebben als de arme helft van de wereldbevolking. Als we de dynamiek van vraag en aanbod zo gereguleerd hebben dat de zakkenvullers vrij spel hebben, kunnen we de regels ook zo aanpassen dat de welvaart beter uitgesmeerd wordt, dat primaire productie beter beloond wordt en dat we de onvermijdelijke bullshit-jobs dienstbaar maken aan gemeenschappelijke belangen. * Dat zijn die WE van geen windeieren waarschijnlijk.

Delen als in mede-delen. Ik nodig Cosara Nedzhibe alleen maar uit om haar mening te verduidelijken. Te uiten. Met het verzoek om andersdenkenden niet af te schrijven als dummies. Maar daarmee doelde ze blijkbaar op mensen die niet zonder hulp het zebrapad over kunnen. Mag je zelf invullen waar die beeldspraak op duidt. ;) Onder al die boosheid zit vast een verhaal...

Sterk argument. ::)

Het scheelt wel als die mening inhoudelijk gedeeld wordt. Aannames veroorzaken misverstanden. Er zijn tussen zwart en wit veel grijstinten. Volgens mij pleit niemand voor een totale herverdeling in gelijke delen. Ik zie slechts pleidooien voor verdere evolutie van bestaande systemen van verdeling. Daar is best nuance in aan te brengen zonder mekaar in de extreme hoek te duwen. Wijsheid is altijd welkom. ;)

Op aanraden van The New York Times en The Economist lees ik deze weken Empire of Cotton*, een boek van Harvard historie-professor Sven Beckert. De auteur beschrijft waarom niet de auto-industrie de mother of all industries is, maar de kledingproductie. De Honourable East-India Company (waar onze VOC van nageaapt is) verdiende een fortuin voor zijn aandeelhouders met de invoer van katoen uit China en India. Toen Britse uitvinders eind 18e eeuw manieren bedachten om katoen te spinnen en vervolgens te weven, verschoof enorm veel welvaart van die oosterse landen naar het westen. Om de vraag naar home-made kleding te stimuleren werd de handel in oosterse stoffen vervolgens strafbaar gemaak in veel Europese landen. In Frankrijk stond zelfs de doodstraf op het dragen van indiakatoen. De Britse katoen-industriëlen stimuleerden de verplaatsing van katoen-teelt naar de VS, waar de arbeidskosten veel lager waren. Kleine toevoeging: veel slaven in de VS waren destijds beter gevoed dan de arbeiders in de Britse fabrieken. ::) Hoe dan ook: de dynamiek van vraag en aanbod is geen autonoom fenomeen, maar het resultaat van een krachtenspel waarin geweld niet geschuwd wordt. De welvaartsverdeling die daarvan het gevolg is, komt in hetzelfde krachtenspel tot stand. Geweld roept echter tegengeweld op. Een samenleving die de vruchten van zijn productiviteit niet een beetje eerlijk verdeelt, roept tegenkrachten op die op den duur niet te keren zijn. Te bestellen bij Bol.com (Engels of Nederlands) en Amazon. De VS beschermt zijn huidige katoenindustrie met jaarlijks een slordige zeven miljard dollar staatssteun. Hoezo vrije markt?

Volgens mij stond jouw wieg in een land waar heel anders gedacht werd over de verdeling van welvaart. In een land en in een tijdperk waarin je over dit soort vragen niet mocht discussiëren. Ik snap niet waarom je zo agressief reageert. :-\

Heb jij het nou over exact dezelfde mails als waar de andere vier horeca-ondernemers in dit topic over praten, of projecteer je je algemene spam-aanpak op deze kwestie?

Die inhoudelijke bijdragen van jou zijn weer indrukwekkend vandaag. ;D Ons economisch systeem en de rechtsorde zijn een momentsopname van voortdurend veranderende inzichten. We kunnen ook in de goot pissen, zieken langs de weg laten kreperen, erewraak terug invoeren en stront een edelmetaal noemen. Nadenken over een herschikking van welvaart en andere regulering is een goede zaak. :-K

Mooi overzicht van Kuifje met een lijst van te bewandelen paden voor uitvinders die een nieuwe techniek aan de man willen brengen. Onze vragensteller heeft één bron van kennis dicht bij huis.

Wordt nog een race, want ook de transportsector (inclusief DC's) kan spoedig met minder mensen toe. Gaan de kosten omlaag (minder dure arbeid), maar moeten we een bestemming vinden voor nog meer onbenutte human resources. In de UK is beauty al jaren de snelst groeiende retail-sector. Allemaal mensen die een boterham proberen te verdienen met persoonlijke dienstverlening. Dat geldt eigenlijk ook voor food services: koffie, thee, hapjes. Volgens mij is het onvermijdelijk dat we straks ondernemen met behoud van uitkering (basisloon) mogelijk gaan maken, en dan zie ik liever teveel kapsters en foodtruckers dan personal coaches in het straatbeeld verschijnen. Misschien dat we dan ook meer mensen naar de zorg en het onderwijs kunnen doorschuiven. Aandacht voor het ambacht in scholen is overigens ook de basis van een maakindustrie die meer doet dan huisnijverheid alleen.

Tefal is geen bedrijf. Het is één van de vele merken van Groupe SEB. Het is best doenlijk om uit te zoeken of zij productie zelf doen of uitbesteden, en waar R&D plaatsvindt. Dan zie je dat ze bij hun Onderzoek & Ontwikkeling allerlei partijen inschakelen en letterlijk open staan voor samenwerking. De achterdeur is hier te vinden. Je kan ook bij Philips Garment Care (Singapore), MB Ferridastiro, Battistella, Zanni Massimiliano of Theobald aankloppen. ;) Website is bijzaak.

Meer beeld gebruiken! De verhouding tekst/beeld is uit balans. Neem eens een goede fotograaf mee en maak plaatjes van je parties (zonder inbreuk te maken op de privacy van je klanten), dan hoef je minder uit te leggen.

Het is 2% van alle verse voeding. Een laag percentage, maar biologisch maakt ook niet meer dan 3% uit van de omzet in levensmiddelen. In Europe haalt 15% van alle boeren meer dan de helft van zijn inkomsten uit directe verkoop aan consumenten. Dat zijn overwegend kleinere boeren, waarvan een deel zijn bedrijf aan het afbouwen is. Nou zijn die cijfers afhankelijk van definities (vers is niet alle levensmiddelen), maatstaven en onderzoeksmethoden, dus de kwalitatieve dimensie is interessanter dan de kwantitatieve. Zit er een nieuw fenomeen (stadsboeren, bezorgboxen) verscholen in een oud fenomeen (uitstervende keuterboertjes)? Zijn die nieuwe ondernemingen in staat om op eigen benen te staan of teveel afhankelijk van giften, subsidies en vrijwilligers? Zijn trends aanbod- of vraaggedreven? Overigens bestaat de traditionele landbouw ook voor een deel dankzij subsidies. ;)

Er bestaan ontzettend veel varianten in de uitwerking en op elke specifieke versie kan best auteursrecht van toepassing zijn. Wat let je om je eigen variant te laten maken?

De backlink in je signatuur vergt nog wat extra aandacht. Misschien niet alles klikbaar maken, alleen de naam? Je hebt deze maand al twee keer gereageerd op recente WatVinJeVanMijn topics, dus dat uitsterven valt reuze mee. Wil je je zichtbaarheid in Google verbeteren, voeg dan bij elke reactie een plaatje toe.... (geheime tip)

Je hebt wel een punt dat jouw accoord bedriegelijk afgedwongen is door de store-owner. Voor 7000 euro had je waarschijnlijk juridische bijstand gezocht en misschien voor 700 euro ook. Maar voor 7 euro is het de moeite niet. Zelfs niet op een forum dat gratis antwoord geeft. Door naar een volgend avontuur. Veel succes! ;)

Het omzetaandeel van biologisch is bij retail (speciaalzaak en supermarkt) iets meer dan 4%. Het belang van stadsboeren, groentebezorgdiensten en artisanale producenten laat zich voorlopig niet uitdrukken in een relevant omzetaandeel. Misschien wel nooit. Het is wel een nieuwe bron van diversiteit. Een verbetering van het landschap, het bewustzijn (waar komt eten vandaan) en het aanbod. Zoek op ambachtelijke appelstroop en je vindt een stuk of vier mensen die deze oude stookvaardigheid een nieuw leven ingeblazen hebben. In de jaren zeventig was het ambacht bijna uitgestorven. Veel interessanter dan het omzetaandeel is de vraag of zulke boeren, bezorgdiensten en kleine producenten in staat zijn om meer inkomsten te genereren dan ze kosten maken, en op welk prijsniveau ze verkopen. Net als bij micro-breweries: levert het genoeg op?

Vast veel groter dan het aandeel van boerderijwinkels. ;) ABN Amro lijkt het onderwerp wat te hypen, want voor een rapport van de onderzoeksafdeling is het wel erg anecdotisch.* Oftewel: natte vingerwerk. Maar ze verwijzen naar cijfers van derden. Zo blijkt uit onderzoek van het CBS dat in 2011 zo'n 38% van alle boeren aan verbreding deden (inclusief eigen verwerking en directe verkoop) terwijl dat in 2016 nog maar 33% was. Een behoorlijke daling in vijf jaar dus. Kan ook koude sanering zijn. Een beetje nepnieuws al met al. Opvallend is bovendien dat Pierre Berntsen (directeur agrarische bedrijven bij ABN Amro) beweert dat ruim zestig procent van de voeding niet via de supermarkt wordt verkocht, terwijl een paar pagina's verderop Nadia Menkveld (sector-econoom agrarisch en food) stelt dat vijf supermarkten (inkoopcombinaties) circa 55% van het Nederlandse voedselpakket verkopen. De tijd zal leren welk deel van de trends stoom is en welk deel beklijft. Boeren krijgen soms grote uitkoopsommen en die investeren dat in maneges, zorgactiviteiten of artisanale productie. Als de centjes op zijn, blijkt pas of het een goede investering was. * Veel business science is anecdotisch. Op zich niks mis met eerst signaleren en daarna pas serieus analyseren. 8)

Een mooi overzicht van biologische boeren die direct verkopen vind je op de website Van Eigen Erf. Het is een behoorlijke industrie, want een boer die ijs maakt, sap perst, soep kookt, appelstroop trekt, cider brouwt of honing slingert, moet een deel van zijn gebouwen aanpassen, opslag verzorgen, verpakkingen laten ontwerpen en maken, websites laten bouwen. Daar horen dus ook nieuwe toeleveranciers bij. De artisanale maker moet vervolgens beslissen om de verkoop geheel in eigen hand te houden via de boerderijwinkel, webshop, marktkraam en eventueel zelfs foodtruck of derden erbij te betrekken - en dus marge in te leveren. Via de boerencoöperatie Landwinkel bijvoorbeeld.

Boeren voor de buren Korte samenvatting: Zo'n zestig procent van onze voeding wordt niet bij de supermarkt gekocht, beweren de agri-researchers van ABN Amro in hun recente rapport Korte Ketens. Consumenten eten in restaurants, snacken bij pompstations, lunchen op de zaak, shoppen op de markt of maken gebruik van bezorgdiensten. Dat is een kans voor boeren die hun bedrijfsvoering afstemmen op vraag vanuit de buurt. Grootschalige monoculturen zijn wellicht logisch om kosten te besparen, maar grote afnemers gunnen de boer amper rendement. Dan is mikken op Korte Ketens naar de markt een alternatief. Waarom vind je dit interessant of wil je dit delen?: Voorbeelden van ketenverkorting zijn volgens ABN Amro bezorgdiensten zoals HelloFresh, Marley Spoon, Beebox van Willem & Drees, Streekbox en de Allerhande Box. Maaltijdbox.net telt maar liefst 23 initiatieven. Dan zijn er nog diverse stads- en dorpsboerderijen die voor lokale afnemers telen, zoals Caetshage bij Culemborg, Veld en Beek bij Renkum, Herenboeren met een eerste boerderij in Boxtel en De Wiershoeck in Groningen En op het raakvlak van beide zie je dan regionale bezorgdiensten, soms zelfs verschillende in dezelfde regio. Zoals Oregional en Lekker Lokaal in de regio rond Nijmegen. Of ze allemaal voldoende draagkracht kunnen vinden, mag betwijfeld worden. Maar het is wel een interessante onderstroom. Biologisch was een generatie geleden ook een marginale activiteit.

Toch opvallend hoe vaak je als ondernemer met uiteenlopende visies op de interpretatie van regels te maken krijgt. Ik zou het geen niemandsland willen noemen, want iedereen die reageert doet zijn best om de situatie duidelijk voor ogen te krijgen en de weg te wijzen door regelland. Mag ik nog een vraagje toevoegen (niet deskundologisch)? Hoe kom je aan opdrachten? Is dat via een bemiddelingsbureau of een bemiddelingssite? Of heb je je klanten zelf actief opgezocht? Er lijkt toch sprake van bemiddeling. ;) Maar de opdrachtgever rekent direct met jou af?