TwaBla

Jeremy, dit forum heeft duizenden deelnemers die allemaal hun eigen avonturen beleven. Verwacht niet dat mensen de voorgeschiedenis van je vraag kennen. Jullie hebben al een gezamenlijke beheersmaatschappij in de vorm van een huwelijk. ;)

Er bestaan grote netwerk-organisaties van lokale ondernemers die aan elkaar proberen te verkopen. Daar schuifelen ook energie- en telecom-wederverkopers tussendoor. En de usual suspects uit de MLM-beweging. Ben wel benieuwd naar ervaringen van andere ondernemers op dit forum.

Dan ben je al snel geen ondernemer voor de inkomstenbelasting, kijk maar eens naar het urencriterium. Ben je al ingeschreven bij de KvK?

De vraag betreft in eerste instantie een belastingkwestie. Het probleem in de werving komt tussen de regels door naar boven. Alle alarmbellen moeten gaan rinkelen als je in een half jaar geen klanten kan werven. Maar het is zo te zien een jong vak waar de markt nog aan moet wennen. Er is een opleiding van acht dagdelen en er is een platform dat door dezelfde aanbieder wordt gefaciliteerd, maar het beroep wordt door slechts vijf uitvaartondernemers actief ondersteund. In de visie van de opleiding en het platform komt de begeleider pas een week na de uitvaart in actie om nabestaanden te steunen met de praktische afwikkeling - met emotionele bijstand als bijzaak. Dat laatste leer je niet in acht middagen. Me dunkt dat de behoefte aan nabestaandenbegeleiding redelijk goed in te schatten is en dat ook de beïnvloeders wel bekend zijn. Gebeurt dat op basis van medische indicatie, in specifieke verzekerde omstandigheden, bij onverwacht verlies van een partner of gezinslid? Is de gemeente er bij betrokken, zoals in Zwolle? Het beroep bestaat nog maar net (marktontwikkeling is eigenlijk een collectieve zaak), maar ik zie nu al dames die naar voren stappen en hun diensten niet na de uitvaart aanbieden maar juist vooraf actief worden als uitvaartregisseur of afscheidsadviseur. Suggestie aan de vraagstelster is om het onderwerp opnieuw aan te kaarten in de rubriek Commercie en Marketing. ;)

Het blijkt dan toch een twistpunt te zijn tussen twee voormalige vennoten die elkaar nu tafel en bed proberen te betwisten. Bij zulke gevallen is het economisch belang vaak te verwaarlozen en betreft het vooral de emoties van een scheiding. Een nieuwe domeinnaam kost een paar tientjes. ::)

Topics zijn er niet alleen voor de topicstarter maar ook voor de eeuwigheid (lees zoekmachine) en voor de deelnemers, die soms van de gelegenheid gebruik maken om een balletje rond te spelen of nog even na te kletsen. ;)

Mooi woord: casuïstisch. Dat betekent toch dat de uitkomst van geval tot geval kan verschillen, en dat het behoorlijk afhankelijk is van wat beide partijen aanvoeren en hoe dat uiteindelijk afgewogen wordt. Met name in het grijze gebied waarin voor beide standpunten wel wat te zeggen is. Dat kun je een niemandsland noemen, maar het is geen automatisering met simpele binaire logica. Zeker omdat de rechtspraak evolueert in golfbewegingen: dan gaat het weer richting vrije handel en daarna krijgt de merkhouder weer de wind mee - in het domein van de parallelimport, wat net zo'n grijs terrein is. Mooi voorbeeld in trademarks is de poging van Nike om de rechten op gympies terug te brengen onder zijn Converse-paraplu. Zie je hoe argumenten pro en contra doorwerken. Allemaal casuïstiek. Fijn voor een forum als verschillende experts en praktijkdeskundigen een steentje bijdragen. ;)

Heeft het iets met je eerdere vraag te maken?

Partyselling? Opgepast! Korte samenvatting: De Autoriteit Consument & Marketing waarschuwt voor bijeenkomsten waar op onreguliere manier producten aangeprezen en verkocht worden. Deze verkooptechniek wordt ook wel party selling genoemd. Dat kan netjes (als duidelijk is wat de bedoeling is en koper een bedenktijd krijgt) zoals we van de klassieke Tupperware Parties kennen. Maar het gebeurt te vaak dat consumenten tot aankoop aangezet worden en/of niet over hun bedenkrecht geïnformeerd zijn. Denk bijvoorbeeld aan bus- of bootreisjes met een gedwongen tussenstop. Waarom vind je dit interessant of wil je dit delen?: De waarschuwing is relevant voor kleine ondernemers, omdat een aantal partijen in de markt werken met zogenaamde zelfstandige verkopers (niet zelden in een netwerk- of zelfs multilevel-opzet) die dan bijeenkomsten voor consumenten mogen organiseren. Daar zijn dezelfde regels op van toepassing. Let wel: die rechten gelden voor consumenten, niet perse in B-to-B. Maar het is wel interessant om te signaleren of dit fenomeen ook in zakelijke markten voorkomt.

Altijd goed om te horen. ;D Ben benieuwd naar jullie mening over uitputting van IP, want dat is ook een onderwerp waar veel mensen moeite mee hebben. Hier een topic dat strandt in niemandsland. Grtz, Twabla

Als je weleens naar de Tour de France kijkt dan zie je dat al die teams namen dragen van ... De Arena is genoemd naar Johan Cruyff, maar dat was een probleem vanwege potentiële ... Kijken we naar Nederlandse Literatuurprijzen dan zijn die opvallend vaak genoemd naar ... Awards zijn meestal onderdeel van een event met talloze verdienvarianten: de kandidaten voor een award, de deelnemers aan de uitreiking en de sponsors van de bokaal. Elke uitgever heeft zijn eigen awards. TMG neemt zelfs award-organisaties over.

Helpen verhoogt het risico op gedoe. Toch geven bijvoorbeeld drogisten en bouwmarkten advies. Hoe voorkomen die aansprakelijkheid?

Is dat een algemene regel voor ondernemers: pas op met helpen? Bestaat er ook een algemene disclaimer?

In theorie allemaal mogelijk, maar volgens mij doet in praktijk (vrijwel) niemand zulk intensief onderzoek. En dat hoeft ook helemaal niet. In negen van de tien gevallen, misschien wel 99%, gaat om generieke producten met gekopieerde functionaliteit (zoals die van de Apple Watch). En de resterende twijfelgevallen zijn redelijk herkenbaar, zoals merkinbreuk vrijwel altijd zichtbaar is. Bij andere rechtenkwesties betreft het doorgaans een recente vinding die actief verdedigd wordt door degene die claimen een recht te hebben. Volgens mij werken de meeste inkopers met een Ja-Tenzij aanpak en niet op de Nee-Mits manier. ;)

Hoe ga je daar als inkoper nou praktisch mee om? Merkinbreuk is snel herkenbaar. Wat pretendeert van een bekende merkleverancier afkomstig te zijn, maar dat niet is. Maar de andere inbreuken? Dat is voor Blokker en Action ook niet zo makkelijk vast te stellen. Of trekken die zich daar niks van aan?

Kijk eens naar Woningbouwvereniging Gelderland, ooit opgezet als alternatieve projectontwikkelaar gelinkt aan het pandenoverleg van de kraakbeweging. Nu is dat meer een beheersorganisatie van zogenaamde karakterpanden, maar ze zijn wel verwant aan jouw initiatief. Namens de spatie-vereniging: ecohofjes is één woord en dan is ekohofjes eigenlijk mooier. En als notabene: een link naar de Facebook-pagina past in je signatuur. ;)

Tja, dan ben je inderdaad een professional. :-K

Nederlandse wikipedia staat vol vaagheden en onjuistheden. Mediabureau is (voor professionals althans) al decennia een bureau dat mediaruimte inkoopt. Jij adviseert niet primair maar maakt websites. Hoewel: de oude groenteboer is tegenwoordig ook vers-adviseur. En binnenkort vitamine-coach. ;) Rustig lezen en even laten bezinken. Edo zegt dat je een voordeel van dat nadeel kan maken. Er zijn opdrachtgevers die juist werk gunnen aan jonge ondernemers. Maar het is wel prettig als die niet voortdurend met wijsheden uit wikipedia klaar staan om hun klanten van repliek te dienen. Je mag best eigenwijs zijn (is zelfs goed) maar het werkt een beetje averechts als je voortdurend de slimmerd uithangt - ook op latere leeftijd trouwens. ;D Wat ik bedoelde, is dat de claim op professionaliteit van een jonge ondernemer ongeloofwaardig is. Kan best dat je al heel bekwaam bent, maar je staat aan het begin van je leercurve. En daar is niks mis mee. Zoek maar eens op under-promise & over-deliver. Oeps, zoek maar liever niet. Dat is weer zo'n term die leidt naar over-geoptimaliseerde sites met nepnieuws. Dan maar even common-sense: als jij naar een restaurant gaat dat zichzelf aanprijst als met heerlijk eten en je krijgt lauwe aardappels en doordgekookte groenten, dan ben je teleurgesteld. Je moet dus niet overdrijven.

Bij Bakkerij Bartje koop je taartjes voor een kwartje! Taalgevoel is misschien iets wat met de jaren komt. Vergt rijpheit. Logisch denken start eerder. Maar ook de logica is niet echt goed. Zo klopt de claim op 'professionaliteit' niet. Een professional is niet elke zot die betaald krijgt voor werk, maar doorgaans iemand die een vak geleerd heeft. Minder hoog van de toren blazen met beloften, snel veel voorbeelden maken om te laten zien wat de vaardigheden zijn en klanten vriendelijk aanspreken. Lijkt me veel effectiever voor een 15-jarige webbouwer. ;)

Dat is gezien je taalkeuze (Nederlands) nogal wiedes. Ik denk niet dat MKBers in Venezuela zich aangesproken voelen. Luister gewoon naar John's advies. Maak er iets van als 'voor kleine en middelgrote ondernemingen' en link door naar voorbeelden, zodra je die hebt. Voeg daar desnoods aan toe dat je ook voor instellingen en verenigingen werkt, geen onbelangrijke doelgroepen. Gebruik duidelijke taal, geen jargon.

Hoe bedoelt u? Ik vind het prima klinken en het kan ook direct de doelgroep aanspreken. MKB Nederland is een belangenorganisatie, geen doelgroep. ::) Loze marketingkreten zijn clichés die door iedereen gebruikt worden. Betekenisloze blabla die op denkluiheid duidt. Plattitides worden vaak gehanteerd door wijsneuzerige leveranciers die niet luisteren en wel met hun klant in discussie gaan over de geleverde prestatie. Die indruk wil je vast niet maken.

Betaalde je 100 euro huur of was dat de maandelijkse bijdrage voor GWE? Wie eist bewijst. Jij kan ook voorrekenen waarom die 100 euro aanvankelijk billijk was en waarom dus alleen een verhoging met de jaarlijke index redelijk is. Aanbieden om iets meer te betalen. En in afwachting van een accoord even niks meer betalen. Wordt de verhuurder ineens degene die iets moet doen.

Kijken wat de politie gaat doen. Ook petten afschaffen?

En onlogisch. Maar het is een handreiking aan opgewonden eikelroepers. De fundamentele boodschap heeft helemaal niks te maken met de blijheid en de beloning die iemand distilleert uit boekhouden of verzekeren. Als jij gelooft dat je geen bullshit-baan hebt, dan spreken we af dat dat stempeltje niet op jou van toepassing is. Jouw lange tenen lopen we met een bocht omheen. Vat het niet op als persoonlijke aanval. "I would not presume to tell someone who is convinced they are making a meaningful contribution to the world that, really, they are not." Desalniettemin zijn er anderen in jouw bedrijfstak/branche die erkennen dat ze eigenlijk de hele dag papier invullen met woorden en cijfers die ze van iemand anders moeten gebruiken. Pointless jobs. Dat bedoelt Graeber uiteraard, zie ook een gesprek in The Guardian. Veel dokwerkers zijn er niet meer, maar daar mag je ook postbodes voor invullen. Zolang die er nog zijn. Graeber pleit ook helemaal niet tegen de mallemolen die we gecreëerd hebben, maar draagt bij aan het bewustzijn dat het een mallemolen is en dat we dus ook in staat zijn om die mallemolen verder te vullen met pointless jobs. Of zelfs pointed jobs. Hoe dat dan moet gaan plaatsvinden is minder duidelijk. Maar zo ontwikkelt economische theorie zich. Iemand fantaseert over de handel in schuldbewijzen en een paar jaar later kun je geld lenen en aandelen kopen. Zo kun je ook naar de creatie van waarde kijken. Waarde is niet wat mensen bereid zijn om te betalen (prijsvorming) want vaak is de prijs iets wat we gedwongen worden om te betalen. "Nou, dan woon je maar niet in een huis!" Als je buiten de bekende doosjes kijkt (en dat doet Graeber voortdurend) zie je nieuwe verbanden. Wat doen apen als ze hun buikje vol hebben? Dan gaan ze spelen! Wat doen wij? We gaan nog meer rotzooi kopen bij de Action en de Primark. Dat is ook een verklaring waarom de toegenomen productiviteit niet leidt tot meer vrije tijd: we consumeren ons kapot. Wat is een mogelijke oplossing? Gebruik van grondstoffen duurder maken (de verbruiker betaalt) en het spelen stimuleren. Wat is spelen? Kook je graag in je vrijetijd? Breng je een deel van je werkdag door op forums zoals HL? Vind je het interessant om te debatteren? Of ga je liever door een bos rennen? Dan heb je al enkele ideeën. In Engeland worden lome zomerweekenden besteed aan carboot sales waarbij de ene helft de oude schoenen van de andere helft koopt. Met uiteraard enkele food trucks op de parkeerplaats. In The Guardian wijst Graeber in dezelfde richting. De aanzet zien we nu al. We laten de productie over aan een miljard Chinezen en als die genoeg verdiend hebben reizen ze naar Europa op om hier te komen re-creëren in onze oude steden. Hi-di-Holland! Rijke olie-arabieren en -russen spelen in Londen en Parijs.

Wat de bedoeling was, heeft hij later nog eens uitgelegd in een interview met het blad Salon. Belangrijke observatie is dat mensen in de meest behulpzame jobs doorgaans de laagste beloning krijgen. Graeber voorziet dan ook een opstand van de onderbetaalde caring class, niet de werkende klasse. Een nouveau resistance van verpleegsters, onderwijzers en postbodes. Als je even voorbij de gekozen labels kijkt en de neiging om dummies of eikels te roepen kan onderdrukken, dan zijn de onderliggende observaties en gedachten best interessant. Of je het er nou mee eens bent of niet. Daar ben ik zelf ook nog niet uit. Klopt er dan helemaal niks van die meritocratie?