StevenK

Waarom niet die nummers migreren naar VoIP? Stuk goedkoper dan ISDN.

Verhuurder heeft gelijk. Opzeggen tegen een datum betekent dat de huur per die datum eindigt.

Het moment dat je afspraken maakt om samen te werken is ook het moment om afspaken te maken hoe je uit elkaar gaat. Juist dat is in de meeste overeenkomsten niet geregeld.

Waarom zou je überhaupt mee tekenen op de financiering? Waarom kan de onderneming niet zelf de financiering dragen? En - indachtig alle topics daarover, maar ook de diverse dossiers die ik zelf in behandeling heb - teken niets voor je het door een jurist met kennis van die specifieke materie hebt laten controleren.

Is dit ergens beschreven? Ik bedoel, is het een wet of iets dergelijks? Ja. Je hebt recht op beloning voor je werkzaamheden. Nee, want voorwaarde voor de overeengekomen prestatiebeloning is dat je minimaal 20 uur per maand maakt. Je hebt recht op een redelijke beloning, alle omstandigheden van het geval in aanmerking nemende.

Zoals jij het vertelt heb je in de maanden dat je minimaal 20 uur besteedt, recht op een percentage van de omzet. Wat nog wel overblijft is de vraag wat je dan met de andere maanden aan moet: jouw opdrachtgever zal je wel de bestede tijd moeten vergoeden.

Margeregeling mag alleen in specifieke gevallen waar, in de basis, je geen recht op BTW aftrek hebt genoten bij de inkoop. Gaat het om goederen die je in je bedrijf hebt gebruikt, dan mag de margeregeling in ieder geval niet toegepast worden.

Op zich wel. Alleen suggereert Hercules dat de curator dat "vermogen opbouwen" heel makkelijk mag vermoeden en daar naar mag handelen. Op de website van Stidag staat overigens een typisch voorbeeld: Volgens Hercules is dit geen extreem voorbeeld, maar gebaseerd op een Arrest van de HR. RT en ik wachten nog op de LJN. Volgens mij aperte nonsens en dat blijkt reeds uit het ontbreken van enige bronvermelding. Ook de reclamepraat dat met juist opgestelde documenten dit voorkomen zou kunnen worden wijst in die richting. Ook de verwijzing naar pluk-ze wetgeving (waarvoor toch echt een strafrechtelijke veroordeling nodig is) laat dat zien.

Dat een failliet geen auto op naam zou mogen hebben is aperte onzin. Een failliet mag ook zeker wel een auto of enig ander kapitaalgoed in eigendom hebben, *maar* de curator staat in zijn recht dat kapitaalgoed te verkopen, want een failliet heeft niet de vrije beschikking over zijn vermogen. Dat alles neemt niet weg dat het onder omstandigheden zeker mogelijk is dat een curator met een failliet overeenkomt dat failliet een auto koop, indien de failliet dankzij die auto meer geld voor de boedel kan genereren dan zonder die auto. Wat een failliet niet kan c.q. mag is vermogen opbouwen buiten de macht van de curator. Wellicht dat Hercules daarop doelt?

Het is voor een hostende partij niet inzichtelijk hoe een klant zijn mailclient configureert en gebruikt. Een klant kan zijn mailclient bijvoorbeeld zo configureren dat hij de mail wel ophaalt en leest, maar dat het ondertussen ook op de server blijft staan en zelfs de status ongelezen behoudt. Het is voor een hostende partij daardoor ondoenlijk om te kijken welke mail en wel niet gelezen wordt. De klant is een nitwit, dat is duidelijk. En een nitwit gebruikt in de regel een standaard POP3 cliënt met standaard instellingen. Dat betekent 'remove after download', nog los van het feit dat een POP3 RETR ervoor zorgt dat het bericht als 'gedownload' gemarkeerd wordt. Dat zeg ik ook niet. Ik zeg alleen dat het toch echt common practice is om bij het instellen van een forward (van het soort waarbij de nieuwe mail niet ook in de mailbox bewaard blijft) te controleren of er geen mail tussen wal en schip is gevallen.

Het probleem is niet zo eenduidig. In de topic start lees je dat de klant er wel degelijk melding van heeft gemaakt, maar dat het verkeerd begrepen is. Het probleem is vooral dat na de aanpassing de nieuwe mail wel aan kwam, maar de oude niet ook doorgestuurd is. Ik denk overigens dat een schade claim geen kans maakt, omdat de kans dat die 'mogelijke opdrachten' na die tien maanden, dus nadat er voor het eerst geklaagd was, nog tot daadwerkelijke opdrachten geleid zouden hebben erg klein is.

In mijn ogen kan dat wel, maar het lijkt me dan erg verstandig een goede regeling te treffen die ervoor zorgt dat jij geen beslissingsbevoegdheid hebt inzake de werkzaamheden die de BV uitvoert. Als het bestuur een aansprakelijkheidsverzekering heeft, is het daarnaast imho ook zaak de verzekeraar van deze bijzondere omstandigheid op de hoogte te brengen.

Eerlijk gezegd vind ik het controleren of er nog niet gelezen mail staat bij het instellen van een forward zwaarder wegen dan de verantwoordelijkheid van de klant om zelf aan de bel te trekken. De forward betekent immers ook dat de klant in ieder geval nog een ander mailadres heeft en dus had hij niet noodzakelijk door heeft gehad dat hij geen mail ontving.

Een verhuurder is verplicht ervoor te zorgen dat het verhuurde voldoet aan de overeenkomst, meer niet. Een algemene verplichting voor een verhuurder om bouwkundige of installatietechnische aanpassingen te doen bestaat niet en zeker in b2b contracten is er ook geen sprake van de aanvullende werking van de redelijkheid en billijkheid waarom die verplichting er dan toch zou zijn. Je zult dus over je wensen c.q. eisen met de verhuurder moeten onderhandelen.

Jij hebt toch die forward ingesteld?

Tegenwoordig kan zelfs de simpelste ziel zijn mail nog lezen via allerlei platformen (webbased, smartphone, noem maar op). Aansprakelijkheid en verantwoordelijkheid gaat bij hosted diensten niet zo ver dat je ook de cliënt moet configureren, *maar* ik vraag me wel af of je als mailprovider niet toch een zekere zorgplicht hebt, omdat je kunt zien dat de mail al maanden niet gelezen is. Daarnaast mag van een redelijk handelend systeembeheerder met voldoende kennis van zaken verwacht worden dat op het moment dat op een mailbox een forward ingesteld wordt, hij controleert of er niet nog ongelezen email in de mailbox aanwezig is. Met het instellen van de forward weet je namelijk dat vanaf dat moment de klant niet meer in de oorspronkelijke mailbox zal kijken. Kortom, ik denk dat de kans dat TS in een procedure aan een korter eind trekt niet denkbeeldig is.

Nee, de overheid gaat zelfs nog een stap verder. Een gewone borg, volgens de wettelijke regeling, heeft alleen maar een verhaal (regres heet dat juridisch) op de debiteur zelf (in de regel de inmiddels failliete of inmiddels lege BV), maar de overheid eist dat de ondernemer achter de BV zelf voor een serieus bedrag privé borg staat. Dus waar jij als gewone borg niet de bij de ondernemer privé aan kunt kloppen als je borg staat voor de BV, heeft de overheid geregeld dat ze dat wel kunnen. Dit betekent overigens ook dat de persoon in kwestie daar dus voor getekend heeft, maar dat doen ze - in mijn dossiers althans - omdat de accountantmanager van de bank hen vertelt 'die borgstelling is er voor de vorm, want die innen we alleen als we aan de BMKB niet genoeg hebben' en intussen vergeet of niet weet dat de overheid zelf wel aan zal kloppen.

Assumption is the mother of all fuckups. Jouw aanname over hoe een borgstelling werkt klopt al niet (want de bank mag ervoor kiezen direct de borg aan te spreken op het moment dat de overeengekomen voorwaarden ingetreden zijn), maar ook lees je dit topic niet. Bij de BMKB is nu net één van de problemen dat niet de debiteur aangesproken wordt vanwege de borgstelling, maar de oprichter/eigenaar/bestuurder, terwijl bij het aangaan van de BMKB gebaseerde financiering de indruk wordt gewekt dat dat juist *niet* gaat gebeuren.

Dus je hebt ook nooit meegemaakt op welke wijze uitgelegd wordt wat die borgstelling door de staat inhoudt.

Nee, we discussiëren over het feit dat er een systeem bestaat waarmee ten onrechte de indruk wordt gewekt dat als het bedrijf niet terug kan betalen de overheid in plaats van de bestuurder / oprichter betaalt. We zijn het er toch allemaal over eens dat een failliet niet terug kan betalen. Vergeet niet dat bij een normale borgstelling de borg alleen regres heeft op de kredietnemer, niet op de oprichter/bestuurder, terwijl bij de BMKB juist een voorwaarde (vanuit de overheid!!) is dat de bestuurder / oprichter zich mede borg stelt.

Dit laat toch juist heel mooi zien dat zo ongeveer iedereen denkt dat het een regeling is van de overheid voor ondernemers. Als de schrijver het goed had begrepen had er gestaan

Van maatwerk in de zin van de wet koop op afstand is pas sprake als je zaken dusdanig specifiek aanpast / creëert dat in redelijkheid verkoop aan een ander onmogelijk is. Het samenstellen van een pc valt daar zeker niet onder. Pas als je bijvoorbeeld een casemod uitvoert van je klant, op basis van een door de klant aangeleverd ontwerp, heb je maatwerk. De klassieke voorbeelden van maatwerk zijn de bruidsjurk uit een op maat gesneden patroon of de reeds op lengte gemaakte gordijnen of lamellen. Ook het feit dat je onderdelen specifiek voor een klant bestelt maakt het nog geen maatwerk. Bij het samenstellen van een pc aan het retourrecht ontkomen op grond van 'maatwerk' gaat dus niet lukken. En dat geldt ook voor het installeren van een OS, omdat het OS een dusdanig onlosmakelijk onderdeel is van de pc en noodzakelijk voor het beoordelen van het functioneren, dat het installeren en activere van het OS geen grond is voor weigering van een herroeping op grond van koop op afstand.

De positie van de bank is veel luxer: een gegarandeerd, vooraf vastgesteld rendement, met ook nog eens - in de regel - een overdaad aan zekerheden voor de terugbetaling. Het is een heel complex probleem: enerzijds zijn er de ondernemers die zich blind staren op de financieringsbehoefte. Mensen zijn blind voor het alternatief: eerst sparen, dan zelf investeren. Anderzijds zijn er de banken die in een keurslijf worden gedwongen, waarin ze geen risico's kunnen lopen. Want op het moment dat een financiering als een risico aangemerkt wordt, heeft dat een impact op hun leencapaciteit die een aantal factoren groter is dan de omvang van het risico. Ik ben het echter absoluut niet met Michel eens dat de oplossing gezocht moet worden in het opleggen van regels. Wel in het opstellen van betere financieringsovereenkomsten. Bij het sluiten van de overeenkomst moeten partijen samen zorgen dat ze duidelijke afspraken maken, ook voor het geval de prognose niet gehaald wordt. Als er al regels gesteld zouden moeten worden, dan zou voldoende zijn als de bank, net zoals bij toelichting bij beleggingsproducten, verplicht zou worden expliciet en ondubbelzinnig te benoemen welke zekerheden de bank allemaal uit kan en zal kunnen winnen, onder welke voorwaarden en in welke situaties, met als sanctie dat het uitwinnen van een niet in die toelichting beschreven zekerheid niet mogelijk is. Gisteren sprak ik nog een cliënt waar de bank, zonder dat met de kredietnemer te communiceren, zijn zekerheidspositie heeft vergroot (en vierde borg laten tekenen) en de bank de gezamenlijke borgen zowel in de waan heeft gelaten (aantoonbaar met correspondentie) dat die borgstelling alleen aangesproken zou worden voor het deel dat niet onder de BMKB gedekt zou zijn en dat die borgstelling derhalve niet een hoofdelijke was, maar een gedeelde. Achteraf heeft de bank alle vier borgstellingen uitgewonnen, waarmee de bank zelfs meer heeft geïnd dan aan borgstelling van de vennootschappen waar het om gaat ooit gevraagd is. Deze kwestie laat duidelijk zien dat de communicatie vanuit de banken ernstig te wensen overlaat. Dit betreft overigens een recente financiering, van na de bankencrisis.

Bij ontbinding kun je de gemiste winst claimen, of eigenlijk meer specifiek het vermogensnadeel.

De vraag is dus of die verpanding stand houdt. Overigens houdt verpanding in dat hij die goederen, volgens de wettelijke regeling, openbaar kan verkopen (executeren), niet dat hij ze zich toe kan eigenen.