Ab Bauer

Ik vind het hele gebeuren eigenlijk nog het meest zielig voor die arme KvK of DTG helpdesk/webcare medewerker. Die moet Peter aan het lijntje houden met een smoesje of het halve verhaal. Je ziet hetzelfde bij een TV programma als de Keuringsdienst van Waarde: "We vinden het erg vervelend voor u" / "Ik zal het doorgeven aan mijn leidinggevende" / "Ik ga me hier persoonlijk voor inzetten" / "Dit is niet zoals het hoort" / ... De medewerkers voeren alleen maar het beleid uit. En dat beleid komt van de top van de KvK. Op de site staat een mooie 'Gedragscode Kamer van Koophandel' maar daar zie ik in de praktijk weinig van terug: http://www.kvk.nl/download/Gedragscode%20RvB_tcm109-410180.pdf "C.J.G. Zuiderwijk, H.E. van Baasbank en P.C. van Staalduinen" Die namen zeggen mij al genoeg.. Sorry dat ik zo uit mijn slof schiet, ik ben gestopt met koffie drinken deze week..

*popcorn erbij pakt*

Goed de voorwaarden lezen is belangrijk, maar mijn punt was juist dat het platform op elk moment de voorwaarden of API kan veranderen. Want dat is vaak de achterliggende reden van een API: meer controle krijgen over wat derden wel of niet met de data kunnen doen.

Als je een dienst wil ontwikkelen boven op andermans platform (Instagram, Facebook Twitter enz) ben je erg kwetsbaar. Zo hebben vele app developers (ook ik) Twitter de rug toegekeerd omdat we verschrikkelijk zijn benadeeld door het plotseling wijzigen van de API door Twitter twee jaar geleden. Inmiddels heeft Twitter's nieuwe CEO beterschap beloofd maar het vertrouwen is weg. Met één druk op de knop kan een platform je dienst de nek omdraaien. Recent was Periscope hier het slachtoffer van bij Twitter. Gisteren stond er een artikel op TNW over het aanpassen van de Instagram API en de gevolgen daarvan voor developers. Je app wordt vanaf volgende maand eerst gekeurd en als Instagram er geen zin in heeft krijg je geen toegang tot de API: http://thenextweb.com/dd/2015/11/17/instagram-limits-developer-api-access-with-new-app-review-process/ Maar als jij een super idee hebt dat draait om Instagram foto's moet je je zeker niet laten weerhouden. Het kan alleen van de ene op de andere dag afgelopen zijn. Dus pluk de dag! :)

Je noemt het een gratis vermelding maar DTG schrijft "Ik wil u bedanken voor de periode dat u klant bij ons bent geweest." Dat snap ik niet helemaal. Hoe kan je 'klant' zijn van iets dat gratis is?

De prijs lijkt me alleszins redelijk, maar wat ik me wel afvraag bij die datalek-verzekeringen: Is er al ergens een concreet geval geweest van een claim bij zo'n data-verzekering? Ik ben heel benieuwd hoe een een softwareontwikkelaar dan heeft aangetoond dat hij/zij alles heeft gedaan wat nodig was maar wat blijkbaar toch niet voldoende was om een data-lek te voorkomen? Het lijkt mij in de praktijk namelijk erg moeilijk te bewijzen. Of je moet regel voor regel in de broncode van de applicatie gaan lezen en met wiskundige bewijzen gaan aantonen dat een functie de juiste data terug geeft. Dat is nogal bewerkelijk. Is er ergens online een praktijk case die ik kan lezen hoe zoiets in zijn werk gaat? Ik wil als ik zo'n verzekering afsluit wel absoluut zeker weten dat er ook uitgekeerd gaat worden als ik er aanspraak op moet maken. Bij verzekeringsclaims is er altijd wel 'papierwerk' maar een verzekering op software lijkt me een hele uitdaging.

Ai! Dit gaat nog eens heel groot worden zo.. Ik moet eerlijk zeggen dat bij mij en veel andere IT freelancers de schrik er echt goed in zit. Het is wel fijn, en een soort "gedeelde smart" om te lezen dat developers in loondienst hier ook mee te maken gaan krijgen nu. Althans, dat maak ik op uit het genoemde artikel. Net als freelancers wil ook elke developer in loondienst de beveiliging van een project zo optimaal mogelijk maken. Het is zeker geen onwil. In loondienst is het probleem vaak de tijdsdruk. Vergelijk het met documentatie schrijven. Iedereen weet dat dat belangrijk is maar niemand doet het. Als ik aan een klant aangeef dat ik twee dagen extra nodig heb om goede documentatie te schrijven dan is dat het eerste waar een streep door gaat. "Alles werkt nu toch?" hoor ik dan. Zo is het ook met beveiliging: "We zijn al ruim over de deadline gegaan met het project, de eindklant moet vanmiddag een presentatie geven. Jongens, we gooien die site gewoon vandaag live!" zullen negen van de tien projectmanagers roepen. Als jij als developer dan nog twee weken aan het mooier maken van de beveiliging wil gaan werken zul je sterk in je schoenen moeten staan om dat bij je leidinggevende er door te krijgen. Een goede "datarisk verzekering" lijkt me bijna een must worden zo. De risico's op enorme claims zijn gewoon te groot.

Dit is zoo waar. Tijdje geleden was ik met van alles bezig: twee nieuwe programmeertalen leren, online studie, een uurtje piano spelen per dag, leuke cursus italiaans erbij, een boek per week lezen, trainen voor de halve marathon, vrienden, Youtube en 10 keer per dag op HL kijken... Ik vroeg me af waarom het zo langzaam ging met mijn bedrijf. En waarom andere developers zo veel beter waren. Totdat ik het boek "The One Thing" van Gary Keller las. Die schrijft dat iedereen wel van alles tegelijk wil maar dat je per dag maar een beperkte hoeveelheid 'wilskracht' hebt en op == op. Sindsdien richt ik me veel meer op mijn bedrijf. Maandagmorgen 8 uur ben ik aan het werk. Maandagavond 8 uur ook. Dinsdag, woensdag, donderdag. Op vrijdagavond? Ben ik aan het werk. In het weekend vaak ook. En dat is geen straf. Als je in één ding echt goed wil worden moet je andere dingen laten..

Juist omdat het een steeds terugkerende taak is lijkt het mij (als buitenstaander) handig om het te automatiseren. Maar als het vlotter of goedkoper is om het 'met de hand' te doen moet je dat natuurlijk blijven doen. Net als met veel andere zaken gaat het om de intentie erachter. Als jij goed kunt uitleggen aan je klanten dat dit de goedkoopste manier is en de minste kans op fouten geeft dan lijkt mij dat geen probleem voor een klant. Maar ik ken ook een administratiekantoor waar ze dit handwerk als een leuke extra inkomstenbron zien. Het zijn toch weer een paar uur per klant per kwartaal die je in rekening kunt brengen. Mij lijkt de beste oplossing dat je van te voren, dus voordat je een administratiekantoor kiest hierover afspraken maakt met elkaar. Als je eenmaal hebt gekozen voor een werkrelatie moet je niet tijdens de rit gaan zeuren dat het toch allemaal wat goedkoper moet kunnen. Dan had je verder moeten zoeken naar een kantoor dat beter past bij het administratiesysteem dat je als bedrijf hebt. Dus mijn advies aan TS: zoek net zolang totdat je een kantoor hebt gevonden waar je je lekker bij voelt en waar je met vertrouwen je administratie laat verzorgen. Hoe ze het dan intern verwerken is eigenlijk niet jouw zorg.

Je kunt hier verschillend naar kijken. Pragmatisch of vanuit rechtvaardigheidsgevoel. Het hele idee van machtige consortiums is dat ze de fiscaal optimale route uitzoeken. Of die nu via Nederland loopt of een ander land. Je kunt de regels wel veranderen maar dan verhuizen de consortiums direct naar een ander land. Dat is juist het hele idee erachter. Op deze manier verdienen een paar honderd werknemers van brievenbusfirma's en fiscalisten op de Zuid-as er een boterham mee en krijgen we een flintertje belastinginkomsten van binnen. Zo gezien verdienen we er nog iets aan tenminste. Vanuit moreel oogpunt kun je om de overduidelijke ongelijkheid tussen internationale consortiums en Nederlandse MKB ondernemers wel janken. Het MKB zorgt voor véél meer banen dan de brievenbusfirma's maar heeft véél minder fiscale mogelijkheden om gunstige deals te sluiten met de Belastingdienst. Ik vind het zelf erg lastig een keuze te maken hierin. Eigenlijk zou je als consument bedrijven als Apple moeten aanspreken op dit soort 'sprinkhanen' gedrag. Maar ja, om als iOS developer nu Apple te gaan boycotten... ::)

Het verbaast mij ook hoe veel er bij dit soort kantoren nog "met de hand" wordt gedaan. Vanuit klantenservice zou zo'n kantoor toch eens wat tijd moeten besteden aan het uitzoeken van handigheidjes om verschillende bestandsopmaken te verwerken. Ik neem aan dat jij niet de enige klant bent die met de vraag komt of ze ook Excel kunnen verwerken. Er zijn op Internet veel gratis tooltjes te vinden om databestanden aan te passen. En anders kan een goede developer in een halve dag er een maken. Nu legt het administratiekantoor wel heel gemakkelijk de bal bij jou. Ik werkte vroeger in de grafische industrie. Van klanten kreeg ik vaak de meest vreemde bestandsformaten, logo's in lage resolutie of tekstbestanden met hopeloze opmaak. In plaats van te roepen "Dat moet je anders aanleveren, anders kan ik het niet verwerken" ontwikkel je een handigheid om zelfs van de beroerdst aangeleverde bestanden nog iets moois te maken. Dat hoort gewoon bij de service vind ik. Klanten blij maken.

Niemand van ons kan in jouw hoofd kijken dus we kunnen je hier ook alleen maar vanuit eigen ervaringen adviezen geven. Zowel "Niet zeuren, gewoon doorgaan" als "Iedereen is anders en als dit voor jou de emotionele druppel is zoek dan psychische hulp" zijn waar. Waar ik zelf nog mee zit is een misschien heel onbeleefde vraag maar ik stel hem toch... Een 'groot bedrag' verliezen is een drama maar het hangt er een beetje van af hoeveel er nog over blijft. Vooral omdat je noemt dat het nu weer beter gaat met het bedrijf vraag ik me af hoe 'dicht langs de rand' je bent gegaan. Ik heb zelf als ondernemer een hele goede tijd gehad, maar ook een enorme terug gang. Van "Een paar ton per jaar dividend naar jezelf harken" tot nul, en net niet failliet gaan. Eerlijk gezegd heeft die teruggang van een luxe leventje me alleen maar gelukkiger gemaakt. Ik ben veel bescheidener, eerlijker, oprechter, en geniet nu van elke dag. Sorry voor alle clichés, maar het is echt zo. Ik heb vooral geleerd dat de wereld niet om mij alleen draait (duurde 45 jaar om daar achter te komen). Maar het laatste stukje financiële teruggang richting 'gevaren zone' heeft wel degelijk voor heel veel stress gezorgd. Het probleem is dat als je echt grote geldzorgen hebt je moeilijk kunt nadenken en werken aan een oplossing. Het idee om bijvoorbeeld mijn huis uit gezet te worden werkte bij mij echt totaal verlammend. Iedere keer als de bel ging vloog ik tegen het plafond omdat ik bang was dat het een deurwaarder was. Om op jouw situatie terug te komen: Stress om geld hebben heel veel mensen, maar ik kan je stress moeilijk plaatsen als het inmiddels al weer beter gaat met je bedrijf. Dan is het toch meer een geval van 'jammer' en heb je er vooral veel van geleerd? In ieder geval veel sterkte met alles.

Vervelende situatie voor je. Ik denk dat het helemaal ligt aan de intenties en oprechtheid van de opdrachtgever. Zelf heb ik kort geleden ook een klant gehad die overal met "Super!" en "Klinkt goed!" op antwoordde, maar juridisch zo gehaaid was dat hij zich nergens echt op vast legde. In het begin las ik er overheen, je wilt ook niet meteen wantrouwend overkomen, maar na een paar van die mailtjes begon ik me echt zorgen te maken. Ik heb toen een duidelijke aanvulling op de offerte geschreven en om een schriftelijk "akkoord" gevraagd. Toen kwam de aap uit de mouw.. Kortom als de klant zegt "Ik bedoelde met "OK prima!" meer een soort van "bedankt voor de update" ", dan heb je juridisch gezien misschien een probleem. Ik weet niet of "OK prima!" gelijk staat aan "ik ben akkoord."

Norbert, ik ben het helemaal met je/jullie eens dat een datalek een ramp is. Voor je klanten, maar zeker ook voor de reputatie van het bedrijf. En natuurlijk moet je alles aangrijpen om (klant)data zo goed mogelijk te beschermen. Maar dat spreekt eigenlijk allemaal voor zichzelf. Ik word alleen zenuwachtig als ambtenaren van het CBP onduidelijke richtlijnen gaan opstellen waar ik moeilijk van kan inschatten of ik ergens wel of niet aan voldoe. Het geeft gewoon geen rustig gevoel dat als ik ergens een foutje maak in mijn code ik een boete van tienduizenden of honderdduizenden euro's kan krijgen. Daar slaap ik niet lekker van. 1 januari is al over anderhalve maand en ik weet nog steeds niet precies waar ik aan moet voldoen.

Zijn we al wat verder dan de (concept) 'consultatieversie' van het 'richtsnoer'? https://cbpweb.nl/sites/default/files/atoms/files/richtsnoeren_meldplicht_datalekken.pdf Het was iets met soep niet zo heet gegeten en zo...

Ik wil graag reageren op degene die mij de anonieme kneus geeft. Natuurlijk val ik niet over een tikfoutje, die maak ik zelf ook genoeg. Het punt is dat het niet goed lezen van de antwoorden die mensen geven om je te helpen een klein teken is. Zo hadden we gisteren ook het punt van de TS die een leaseauto wilde en aankwam met mooie cijfers over '3/4 jaar'. De helft van de mensen dacht dat het om drie of vier jaar ging, de andere helft om driekwart jaar. Daardoor ontstaat enorme verwarring bij de antwoorden van mensen die jou proberen te helpen. Voor mij zijn dit soort slordigheden een teken dat mensen iets teveel in hun eigen idee leven en niet goed luisteren naar anderen. (Hier zal ik ook wel weer een kneus voor krijgen.. :)

Beste TS, Je schrijft dat je salaris erg fors is, met daarbij een enorm bedrag ( 57.500,- euro per maand?) Prinsrachid gaat daar op in of je misschien een tikfout hebt gemaakt en vervolgens geef je wel antwoord op andere vragen maar niet op deze belangrijke vraag. Dat je een tikfout maakt is helemaal niet erg. Maar dat je de antwoorden van mensen die je proberen te helpen niet goed leest en alleen maar door gaat over hoeveel je wel niet waard bent vind ik een kleine aanwijzing dat je niet helemaal scherp bent.

Beste pieter_jan, Neem nou maar gewoon die lease auto want ik zie aan je redenaties dat je voor jezelf al lang hebt besloten dat die mooie Duitse wagen er moet komen. Je zoekt alleen nog wat extra argumenten om het besluit te ondersteunen. Ondanks dat ik het niet verstandig vind wens ik je wel veel plezier met de nieuwe auto natuurlijk.

Eerlijk gezegd las ik ook dat je na driekwart jaar al een leaseauto aan jezelf wil 'geven' om het 'leuk te houden'. Natuurlijk gun ik je alle succes en mag je daarvan kopen wat je wil, maar je loopt nu een beetje op de muziek vooruit. Als het inderdaad om drie tot vier jaar gaat en je kan in die vier jaar niet eens een (deel van) een auto bij elkaar sparen vraag ik me af of het zakelijk gezien echt zo geweldig gaat. Door het nemen van een lease auto ga je toch weer een beetje een voorschot nemen op de toekomst. In het verleden is dat al eens verkeerd uitgepakt (waardoor je een BKR notering hebt gekregen). Wees alsjeblieft verstandig en rij nog ff een jaartje in je oude auto. Zo druk je minder op je bedrijf en kun je goed doorsparen voor die mooie nieuwe auto. Bovendien heb je dan nog iets om voor te werken en naar uit te kijken.

[half offtopic/half ontopic] Ik heb niks tegen een beetje geld verdienen met doorverwijzingen. Het punt is dat het naar mijn mening hypocriet is als je jezelf als onafhankelijk presenteert maar aan de achterdeur geld ontvangt van derden als je verwijzingen maakt naar hun producten. Daarom vind ik een naam als 'Independer' ook droevig. De review sites maken je het als ondernemer ook erg lastig om moreel op koers te blijven. Zo was ik in een vorig leven eigenaar van een ecommerce site waarbij we moesten kiezen of we mee gingen doen met sites als Trustpilot e.d. Ik was hier in het begin tegen omdat ik ontdekte dat de negatieve reviews afgekocht konden worden voordat ze door Trustpilot op de site werden geplaatst (volgens mij is dat ook zo bij Checkatrade). Dan is het systeem dus heel erg 'nep' en je zet mensen die zoeken naar eerlijke reviews op het verkeerde been. Na een tijdje zijn we toch maar mee gaan doen met de review rage omdat het goed voor de omzet was. Blijkbaar interesseert het mensen ook niet echt heel veel wat er staat op zo'n site. Als ze ergens maar een paar sterren zien staan vinden ze het al lang best.. [\/half offtopic/half ontopic]

Google eens op "BBC Watchdog Checkatrade". Net zo *kuch* 'onafhankelijk' als 'Independer' en 'De Consumentenbond' in Nederland. ;D

Grappig, ik wist niet dat zulke mensen nog bestonden. ;D Maar serieus... het is 2015: Met een app op je mobiel heb je binnen een minuut die factuur betaald. Dan hoef je er ook niet meer aan te denken de hele week.

Yannick, Goed dat je zelf ook verbeterpunten ziet. Mijn excuses als ik teveel los ga op het concept, dit was geen topic in de thread "Wat vinden jullie van mijn...?" (Misschien is dat wat HansvandenB probeerde duidelijk te maken). Ik wilde alleen aangeven dat je nieuwe concept qua uitstraling van 'trust' nog een paar duwtjes kan krijgen. De site ziet er nog niet helemaal 'af' uit. Als je zoekt krijg je erg vaak 'nul' als resultaat, behalve in de regio Amsterdam. Maar het contact adres is dan weer in het zuiden van het land. Op Twitter heeft de site maar 3 volgers en lees ik dat jullie pas een week of drie bestaan. Als ik op de 'Feedback' knop klik zie ik "Your trial period has expired. Please subscribe to continue." Dit zijn allemaal 'trust' dingetjes waardoor veel 'nette' mensen afhaken en je waarschijnlijk zoals HermanH al aangaf de wat meer 'slordige' mensen overhoudt als klanten. Die zijn vaak ook met het betalen wat slordiger. Dus mijn advies is werk aan de uitstraling van vertrouwen en professionaliteit en je krijgt ook een beter soort klanten. Succes!

Ik vind de vergelijking met een garage ook niet helemaal opgaan. Bij een garage kun je nog terug gaan als er problemen zijn. Er is een fysiek adres. De site van TS is voor mensen een compleet vaag concept, waar online weinig over te vinden valt. Dan komt er ook nog een onbekende aan je deur om de klus te klaren. Ik zou inderdaad nooit van te voren geld overmaken naar zo'n site. Met alle respect voor wat TS probeert op te zetten moet ik Mathias een beetje gelijk geven. Wat voegt het toe om er tussen te gaan zitten. Ik heb net zelf op de site wat gezocht en ik zie steeds dat jullie alleen maar in de omgeving Amsterdam mensen hebben. Toen ik daarna op Twitter las dat Zoofy pas twee weken online is vraag ik me af hoe serieus de betalingsproblemen in de praktijk zijn. Mag ik vragen hoeveel klanten je al gehad hebt en hoeveel daarvan niet op tijd betalen?

Ik begrijp dat het vervelend is dat je lang op betaling moet wachten. Maar ik zou je willen aanraden je te verplaatsen in de gedachtengang van je klanten. Bij veel mensen heerst een grote achterdocht voor klussers. Uiteraard zijn er veel 'top' vakmensen. Maar er zijn minstens evenveel mindere klussers. Van 'klunzen' tot regelrechte oplichters. Hier kan jij weinig aan doen (uiteraard heb jij alleen maar vakmensen in je bestand). Maar het zorgt er voor dat veel mensen persé achteraf willen betalen om nog iets in handen te hebben als de klus niet goed wordt uitgevoerd. Daarmee verplaatst zich het betaalmoment van 'voorafgaand aan levering' naar 'achteraf'. En dus word jij daarmee degene die achter het geld aan moet, weinig aan te doen. Je kunt heel klantonvriendelijke maatregelen nemen maar dat zal je omzet ook geen goed doen. Het beste advies dat ik je kan geven is er dagelijks je vinger op te houden en direct en vooral vriendelijk blijven herinneren. Omdat jij niet de klusuitvoerder bent maar een 'tussenpartij' heb je ook nog het nadeel dat mensen zich naar jou toe minder verplicht voelen om netjes te betalen. Je staat gewoon te ver van ze af. Naar die klusser die zich in het zweet heeft gewerkt om de boel te fixen voelen ze zich wel verplicht. Tenslotte is een dakreparatie iets anders dan een brood. Ik hoop dat je dat zelf ook aanvoelt. Een brood eet je op en als het niet lekker was koop je het hooguit de volgende keer niet meer.* Bij een dakreparatie zijn mensen veel meer bezorgd of de klus wel vakkundig is uitgevoerd. Blijft het na de eerste regenbui droog? Dat is de reden dat je mensen niet de gordijnen in moet jagen met vooraf of 'op de oprit' betalen. Geeft mensen alleen maar het gevoel dat je minder te vertrouwen bent. Tot zover mijn stukje "klantpsychologie van de koude grond"... *) taarten zijn een heel ander verhaal heb ik begrepen