Ron van der Kolk

"Ik ga met een vriend een handeltje beginnen in machineonderdelen. Maar hoe werkt dat eigenlijk?" Het antwoord op de ultieme vraag over het Leven, het Universum, en Alles is 42. Althans, volgens de supercomputer Deep Thought in het boek The Hitchhiker's Guide to the Galaxy van Douglas Adams. Geen gemakkelijke opgave, want de computer had 7,5 miljoen jaar nodig om tot dit antwoord te komen. Wat de ultieme vraag was, liet de schrijver echter onbeantwoord. Gelukkig geeft daarvoor een aanwijzing: Der, die, das, wer, wie, was, wieso, weshalb, warum, wer nicht fragt, bleibt dumm! Tausend tolle Sachen, die gibt es überall zu seh'n, manchmal muss man fragen, um sie zu versteh'n! Je kunt leren door anderen vragen te stellen, maar ook leren door jezelf vragen te stellen. De Sesamstraat methode is een prima manier om een probleemstelling beter te formuleren. Dat is leerzaam voor jezelf en maakt het anderen makkelijker om je te helpen. Door eerst jezelf vanuit verschillende invalshoeken vragen te stellen kun je het probleem beter in kaart krijgen. Deze invalshoeken zijn: wie, wat, waar, wanneer, hoe en waarom. Tussendoor in je handen klappen hoeft niet, maar mag wel. Deze zes vragen kun je voor allerlei situaties gebruiken en op allerlei onderwerpen toepassen. Het is geen creatieve of probleemoplossende denktechniek maar gaat daar aan vooraf. Als je jezelf deze vragen stelt kom je soms al vanzelf op een antwoord of een denkfout in je redenatie. Ze maken een plaatje compleet en daarom gebruiken sommige journalisten de vragen om te zien of hun verhaal compleet is. Dat zou ook een idee kunnen zijn voor de ondernemers op dit forum, met name starters met een nieuw idee. Uitgewerkt voor een startende ondernemer zou deze zich bijvoorbeeld af kunnen vragen: [*]Wie ben jij als persoon, wat zijn je sterke en zwakke punten als ondernemer? [*]Wat ga jij de markt precies te bieden, wat is de meerwaarde ten opzichte van wat er al is? [*]Waar bevind jij je, waar bevinden je leveranciers zich en waar ga jij je product/dienst aanbieden? [*]Wanneer ga jij je product/dienst aanbieden, verkopen en afleveren? [*]Hoe ga je je product/dienst aanbieden, van reclame tot logistieke aflevering? [*]Waarom ga je dit doen en waarom denk je dat dit een zinvolle onderneming is? Dezelfde oefening voor een startende onderneming zou dan bijvoorbeeld kunnen zijn: [*]Wie is je potentiële klant, welke kenmerken heeft hij/zij? [*]Wat is de (potentiële) behoefte van je potentiële klant? Wat is daar al voor? [*]Waar bevindt je potentiële klant zich fysiek of online en waar zoekt hij? [*]Wanneer heeft je potentiële klant behoefte en/of wanneer zoekt hij? [*]Hoe wil je je potentiële klant je product/dienst ontdekken, kopen, geleverd hebben? [*]Waarom zou de potentiële klant jouw product/dienst kopen en waarom bij jou? De Sesamstraat methode klinkt misschien niet zo stoer, maar het kan nog kinderachtiger. Bij elk antwoord dat je geeft op bovenstaande vragen kan ik minstens vijf keer doorvragen: Waarom? Waarom? Waarom? Waarom? Waarom? Wellicht vervelend, maar zo kom je steeds dieper tot de kern van het werkelijke probleem – en daardoor dichterbij de oplossing daarvan. Aan een oppervlakkig antwoord, om er maar van af te zijn, heb je zelf immers het minst. Als je jouw echte kracht met een echte kans in de markt weet te verbinden is je kans op succes en plezier een stuk groter. Dat leer je niet van Harry Mens in Business Class op RTL4. Natuurlijk, er zijn mensen die zonder enige kennis of vragen een onderneming starten, gewoon omdat het kan. Sommigen daarvan worden per ongeluk nog succesvol ook, zonder ooit maar een plan te schrijven of een cent te lenen. Het is verleidelijk om juist die bijzondere treffers te gebruiken om het nut van zorgvuldige voorbereiding terzijde te schuiven. De realiteit is echter dat zulk succes een uitzondering is. In de professionele wereld kun je niet zonder Sesamstraat en de wijze lessen van Tommie en Ieniemienie.

Iets mee informatie mag best, Vleming. Wie zijn "we"? Jij privé of de onderneming? BV of EMZ of VOF? Waarom staat de auto niet in de boeken? Wie heeft de auto aangeschaft? Op wiens naam staat het kenteken? We heeft die auto nu feitelijk betaald via de financial lease? Enzovoorts.

Het is verplicht. Dit is het gevolg van een wetswijziging die uitbuiting van werknemers wil terugdringen. Deze wet heet Wet Allocatie Arbeidskrachten Door Intermediairs (Waadi) van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW). Dat vinkje doet geen pijn en is een kleine moeite. Volgens mij is voornoemde toch echt de makkelijkste weg.

Dat klopt. In veel gevallen boeit het niet zoveel welke vinkjes er bij de KvK aanstaan, maar hier wel. Detacheren zonder melden kan leiden tot behoorlijke boetes, zowel bij de uitlenende als de inlenende partij. Gelukkig is dat zoals gezegd heel makkelijk en kosteloos aan te passen. Aanvullend, voor meelezers: dit vinkje is niet nodig als je jezelf als ondernemer verhuurt via een eenmanszaak of VOF, het geldt uitsluitend voor medewerkers. Verhuur je jezelf als ondernemer vanuit een BV, dan ben je ook medewerker en is dat vinkje weer wel verplicht.

Nee.

"Te summier" en "te weinig" zijn vaag; de aanbestedende partij moet duidelijke selectiecriteria hanteren. Waren die selectiecriteria echt niet duidelijk of kon je er niet aan voldoen? Als de aanbestedingsprocedure niet volgens de regels van het spel is verlopen kun je daar bezwaar tegen maken, als je alleen teleurgesteld bent over de uitkomst niet. Uiteraard vervelend voor je cliënten en medewerkers omdat die wellicht ook hadden gerekend op een andere uitkomst, maar dat is op zich geen argument. Ik raad je aan om je te verdiepen in het aanbestedingsproces via het Expertisecentrum Aanbesteden. Je was al afhankelijk, namelijk van gemeentelijke financiering. Wat ik me wel afvraag is waarom je een zorgorganisatie hebt opgebouwd die afhankelijk is van risicovolle gemeentelijke financiering. Heeft de gemeente recent de spelregels veranderd of was dit risico te voorzien? Risico en risicomanagement is inherent aan actief en innovatief ondernemerschap, ook in de zorg. Ga, zoals Steven al noemt, eens koffiedrinken met de partij aan wie de opdracht gegund is. Misschien kun je als onderaannemer een deel van de taken uitvoeren of fungeren als overloop of back-up.

Graag gedaan. De omvang van het werk bepaalt niet of er een (fictieve) dienstbetrekking is, zie de criteria van de Belastingdienst. Als er geen sprake is van ondernemerschap of een (fictieve) dienstbetrekking wel. De gezagsverhouding wijzigt niet door de overeenkomst. De overeenkomst moet een weergave zijn van de werkelijke situatie. Dat ligt er aan of ze door de Belastingdienst worden gezien als ondernemer voor de inkomstenbelasting of dat er sprake is van freelancewerkzaamheden. Dat ligt er aan of ze door de Belastingdienst worden gezien als ondernemer voor de omzetbelasting.

Ik zou verwachten dat wanneer je in je voorwaarden de aansprakelijkheid beperkt tot de verzekeringsdekking en deze dekking blijkt achteraf veel lager dan wat billijk of gebruikelijk is voor de werkzaamheden, de rechter een dergelijk exoneratiebeding ook terzijde zou kunnen schuiven.

Waarom?

Ik zeg ook niet dat je moet gaan procederen, maar wel dat je zo snel mogelijk juridisch advies in zou moeten winnen. Juist om tot een snelle oplossing te komen is het zaak snel de zaak in kaart te krijgen en te bepalen welke acties er moeten worden genomen. Theoretiseren op een forum lijkt me niet de juiste weg, actie wel. EDIT: Ik zie dat Norbert me voor was met een bericht van gelijke strekking.

Beste pmic16, Welkom op Higherlevel. Al aan de mogelijkheid gedacht om een advocaat te raadplegen? Een faillissement lijkt me niet erg voor de hand liggen, maar ik ben geen jurist... Ben je nog op een of andere manier te zien als bestuurder?

Of jij als buitenlandse ondernemer Nederlandse BTW in rekening moet brengen en in Nederland moet afdragen hangt er maar vanaf. Als je niet zelf via Curaçao gaat verzenden zijn er weer verschillende mogelijkheden. Wat ik zo even kan bedenken: [*]Als buitenlandse ondernemer een Nederlandse onderneming met bestuur in het buitenland oprichten (voor zover dat kan). [*]Een Nederlandse onderneming als onderaannemer/fulfillment center gebruiken voor je activiteiten. [*]Werken met dropshipping waarbij jouw leverancier(s) direct naar de eindklant verzenden Al die opties hebben weer mogelijkheden, beperkingen en fiscale consequenties. Over BTW problematiek met dropshipping is genoeg te vinden op dit forum, maar dan vooral met buitenlandse leveranciers en niet met een buitenlandse ondernemer. De consequenties van dit soort opties gaan mij ook boven mijn pet, grensoverschrijdende handel is duidelijk niet mijn kennisgebied. Misschien is er een veel eenvoudiger oplossing mogelijk, ik hoop dat iemand op het forum een suggestie heeft. Vanuit Curaçao klanten in de BeNeLux bedienen met producten die ook niet uit Curaçao komen klinkt wel enigszins als een omweg. Die omweg komt linksom of rechtsom geld, door verzendkosten of kosten van de constructie. Zijn er geen concurrenten die elders gevestigd zijn en daardoor zoveel minder kosten hebben dat je daar niet tegen op kunt concurreren? Oftwel, is er zelfs zonder fiscale constructies uit te werken en door te rekenen al iets te zeggen over de haalbaarheid op andere punten?

Beste Kelly, Welkom op Higherlevel. Met jouw inkomstenbelasting wel, want de kosten en opbrengsten van de opdracht vallen precies tegen elkaar weg. Je hebt er dus geen cent winst of verlies aan. Met de loonheffing misschien niet, want wellicht zou de opdracht gezien kunnen worden als verkapt dienstverband. Door het onder "inhuur derden" te boeken versterk je bij mij de indruk dat je niet een dienst maar personeel onder jouw gezag inhuurt, waardoor de Belastingdienst er bij een controle mogelijk even verder op wil inzoomen om te zien of dat niet als dienstverband gezien had moeten worden. Ik zeg niet dat dan zo is, maar die post kan aardig oplopen met een paar doorgeschoven opdrachten.

Stap 1: Nagaan of er een (fictieve) dienstbetrekking is, bijvoorbeeld tussen de jonge consultants en jouw onderneming of tussen de jonge consultants en de opdrachtgever. Is die er duidelijk niet, duidelijk wel of is het een twijfelgeval? Dat de jonge consultants naast deze klus al elders in loondienst zijn maakt niet zoveel uit; de opdracht kan gezien worden als tweede dienstbetrekking, ondernemerschap of geen van beide. Dat hangt van de situatie af. Zie stap 1. Je moet sowieso een of andere overeenkomst hebben, afhankelijk van de arbeidsrelatie. Als er twijfel kan bestaan over een dienstbetrekking kun je een modelovereenkomst gebruiken, maar dat is niet verplicht. Aan de hand van de afspraken moet de feitelijke opdrachtgever/werkgever (dus jij of jouw opdrachtgever) zelf bepalen of er wel of geen loonheffingen moet worden ingehouden. Slechts verwijzen naar een modelovereenkomst heeft geen nut, als je een modelovereenkomst wilt gebruiken moet je een overeenkomst opstellen en sluiten op basis van een modelovereenkomst, op of zijn minst de modelovereenkomst invullen. Die overeenkomst moet wel een weergave van de werkelijke situatie zijn; als er duidelijk sprake is van een (verkapte) dienstbetrekking heeft dat geen toegevoegde waarde.

Beste Ramos, Dank voor je uitgebreide reactie. Dat snap ik, mijn punt is dat je de voordelen wel tegen de nadelen moet afwegen. Of een Curaçaose BV in plaats van een Curaçaose EMZ onder de streep een voordelige oplossing is hangt van meer factoren af dan de exportregeling. Let wel, ik ben geen fiscalist en weet al helemaal niets af van de fiscale consequenties van een BV of EMZ op Curaçao. Saskia de Griek, advocaat en actief op dit forum, heeft naar verluid ervaring met ondernemen op Curaçao. De omzetbelasting hoef jij niet af te dragen, want vanuit Curaçao kun je zo te lezen BTW vrijgesteld exporteren, waarbij ik aanneem dat dit ook gewoon geld voor webshops; met de BTW van Curaçao heb je dan niets van doen (al zul je de geëxporteerde omzet ongetwijfeld wel in je aangifte omzetbelasting moeten vermelden). De consument in Nederland moet onder bepaalde voorwaarden BTW en invoerrechten betalen op pakketjes van buiten de EU, maar niet via jou. Hoe dat voor België en Luxemburg zit weet ik niet. Curaçao geen lid is van de Europese Unie, maar wel onderdeel van het EU vrijhandelsakkoord waardoor er zo te lezen geen invoerrechten worden geheven. Als jij en je onderneming op Curaçao gevestigd zijn betaal je daar de inkomsten- en winstbelasting, dus vanuit het land waar verzonden wordt. Je hebt dan niets van doen met de inkomsten- en winstbelasting van de BeNeLux. Kun je misschien eens contact zoeken met een bestaande webshop op Curaçao om informatie in te winnen?

Ben je ook aanwezig op Curaçao en voldoe je aan de eisen voor de exportregeling? Ik kan over die regeling wel een en ander vinden op commerciële websites, maar niet bij de Belastingdienst van Curaçao. Vreemd. Als die exportregeling echt bestaat dan is die er ongetwijfeld niet voor niets: er wordt dan naar ik aanneem gecompenseerd voor de nadelen van vestiging van een exportbedrijf op een eiland. Reken jezelf dus niet rijk. Een BV heeft wel meer voor- nadelen dan alleen verzendkosten (die je bij een EMZ ook gewoon hebt). Heb je dat voldoende inbeeld? Over verzendkosten: waar bevinden je klanten zich dan? De consument betaalt de BTW, voor de ondernemer is het neutraal. Voor export uit Nederland zijn er allerlei BTW regels, voor export uit Curaçao ook. Export van goederen uit Curaçao is vrijgesteld van omzetbelasting lees ik daar (maar ik weet verder niets van de belastingen op Curaçao). Daarvoor is veel meer informatie nodig. Even Googlen levert op dat de adviseurs zijn die zich specialiseren in het oprichten van ondernemingen op Curaçao. Heb je deze vraag ook al gesteld op de eerder door jou genoemde Facebookpagina DurftevragenCuracao?

Beste SA-FS, Welkom op Higherlevel. 42? Serieus: Neem de tijd die je er voor nodig hebt en een schappelijk uurtarief. Dan kun je het percentage zelf uitrekenen. Verder is er geen zinnig woord over een percentage te zeggen zonder informatie. Er zijn geen standaardpercentages voor, hoewel dat eerder op dit forum is gevraagd; zie ook de reacties in dat draadje. Het hangt van de situatie af.

Beste NLCJ, Welkom op Higherlevel. Ik weet niet of de Belastingdienst met "per geleverd goed" de afzonderlijke producten of de factuurregel bedoeld. Ik denk dat het ze worst zal wezen eigenlijk, als het maar ongeveer klopt, herleidbaar is en wordt afgedragen. Wel drie andere overwegingen die ik er bij heb: [*]Als zakelijke klant zou ik op het plaatje 21% over 19,68 verwachten, dus 4,13. Dat is ook wat mijn boekhoudpakket als suggestie zal geven. Een ander bedrag lijkt vreemd. [*]Ik zou het lastig vinden als daar 4,20 staat in plaats van 4,13, want dan moet ik dat weer handmatig gaan invoeren. (Ik heb een leverancier waarvan de totale BTW op de factuur er ook steeds er naast zit, heel irritant). [*]Als leverancier wordt het voor jou mogelijk ook lastiger om de uitgaande facturen goed in je boekhouding te krijgen, omdat je boekhoudpakket het mogelijk niet automatisch meer voor je uit kan rekenen.

Waarom? Als er risico's zijn die je onvoldoende hebt gemitigeerd of verzekerd kun je alsnog hoofdelijk aansprakelijk worden gesteld. Het is de vraag of een BV hier de meest effectieve en efficiënte oplossing is voor een (potentieel) probleem. Het mag en kan, maar als er nu al meer kosten dan opbrengsten zijn krijg je het volgende probleem: Och, zolang je maar wel de loonheffingen over drie maal het gebruikelijk loon afdraagt aan de Belastingdienst. Of vooraf toestemming aan de inspecteur vraagt om het gebruikelijk loon niet te hoeven toepassen. Het is een obstakel waar je in theorie omheen kunt, maar wel eentje waardoor je jezelf even goed moet afvragen of het middel niet erger is dan de kwaal. Een BV in plaats van een VOF heeft allerlei fiscale consequenties, zakelijk en privé. Dat is een structurele fiscaal nadeel maal drie, dat is nogal een smak geld. Kun je niet op voorhand incidenteel een klein smakje investeren om met een (internet)jurist uit te zoeken hoe je het beste om kunt gaan met het genoemde risico? Zoals je het probleem omschrijft is het niet bepaald uniek, daar moeten best practices voor zijn.

Consumentengedrag is niet rationeel. Bananen zijn succesvol als lokkertje, het is een psychologisch belangrijk product voor een supermarkt. Dat er verlies op wordt gemaakt nemen de winkels voor lief. Als de bananen op zijn kan dat klanten kosten, dus een supermarkt heeft graag altijd bananen liggen, zelfs al moeten die bij een tekort worden bijgekocht bij de concurrent en verdwijnen ze bij een overschot in de container. Melk is ook zo'n belangrijk product. Het moet er gewoon zijn en tegen een zo laag mogelijke prijs. De bananenboeren (en koeien) zijn helaas de dupe.

Als het origineel onleesbaar wordt is dat natuurlijk niet voldoende. De factuur moet toegankelijk blijven. Maar of je dan een papieren kopie of een elektronische scan mag/moet maken staat nergens ;) Vervagen van thermisch geprinte bonnetjes is trouwens niet het grootste probleem; een kopie/scan is zo gemaakt. Digitale duurzaamheid is veel lastiger, blijkt uit de brochure geautomatiseerde administratie en fiscale bewaarplicht. Bij online diensten moet je dus eigenlijk nog 7 jaar toegang hebben nadat je stopt met het gebruiken van de dienst. Dat geldt dan ook voor: Ik ken het, heb ook een paar opgeslagen HTML pagina's van Google Adwords in de administratie. Een fatsoenlijke factuur kan er helaas niet af.

Vergeet niet dat je de e-invoice digitaal moet opslaan van de Belastingdienst. Wat digitaal binnenkomt, moet digitaal blijven. Wat op papier binnenkomt, moet op papier blijven. Dat wist ik gelukkig al, maar daar werd ook daadwerkelijk naar gekeken toen ik laatst controle had.

Zelf akkoord geven: Als ik het digitaal ontvang, dan digitaal signeren in Acrobat. Uitprinten, tekenen en scannen probeer ik zoveel mogelijk te voorkomen, dat kost meer moeite en voegt niets toe. Klant die akkoord geeft: Maakt me niet uit, als het maar in een mapje past. Als het per post komt gaat het in de papieren map, als het per mail komt in de digitale map. Ik heb heb vooral grotere klanten, dus veel overeenkomsten zijn het niet.

Denk daar niet te makkelijk over, dan zijn er nog steeds twee dingen om rekening mee te houden: De marge moet in totaal ook je eigen kosten dekken voor werving en selectie van de onderaannemer, administratie, communicatie, correctie van fouten van de onderaannemer om jouw goede naam te beschermen enzovoorts. Een-op-een doorschuiven zonder moeite of risico is meestal een illusie. Daarnaast heb je wel degelijk zorgen over een (mogelijke) werknemer, want je moet natuurlijk voorkomen dat die onderaannemer gezien kan worden als medewerker in een verkapt loondienstverband bij jou. Voor grote opdrachtgevers is het VAR/DBA verhaal niet onopgemerkt voorbijgegaan, maar voor ondernemers speelt dit ook. Oh, en nog een derde: het is goed om even te checken of de overeenkomst met je opdrachtgever onderaannemerschap eigenlijk wel toestaat. Dat jij minder controle hebt op de uitvoering van het werk (omdat het anders een verkapt dienstverband kan worden) levert dit je opdrachtgever ook extra risico's op.

Ik gebruik dit plaatje om bij LEAN trainingen het verschil uit te leggen tussen poka yoka (foutbestendig) en baka yoke (idiootbestendig). Een groot aantal fouten is relatief eenvoudig te voorkomen met slim ontwerp van processen en systemen, maar tegen echte idioten is vaak geen kruid gewassen. Ook geen EU regels ;D