Ron van der Kolk

Dat is uitermate vervelend. Wat de oorzaak is, is niet zo belangrijk voor jou als werkgever. Overigens hoeft dat beslist geen gebrek aan hygiëne te zijn, dus iemand adviseren vaker te douchen is niet verstandig. Het is de vraag of de medewerker het kan veranderen; dat maakt het ook glad ijs om consequenties aan te verbinden. De zweetlucht zelf oplossen is ook niet je taak als werkgever, ook al wil je daar graag mee helpen. De vraag is hoe je ermee omgaat. Je kunt kijken naar andere werkzaamheden waarbij de overlast minder is. Je kunt het probleem ook aankaarten bij de bedrijfsarts; die kan met de medewerker veel meer bespreken, onderzoek doen en adviseren. Dat is voor de dossieropbouw ook een betere weg. Ik zou de medewerker niet zomaar laten oproepen door de bedrijfsarts, maar die weg eerst bespreken met de medewerker zelf. Dat klinkt als een ultimatum waarbij je schuld bij de medewerker legt. Ik doe de suggestie om geen oordelen te vellen (zoals vinden dat "het niet kan") en geen oorzaken of oplossingen voor de zweetlucht zelf te zoeken (medisch, voedingspatroon, hygiëne, enz), maar open het gesprek in te gaan en je daarbij te houden aan de situatie: jij hebt hinder van zijn zweetlucht (niet "anderen"). Merk op dat dit een gezamenlijk probleem is, niet de medewerker als dader en jij als slachtoffer. Verken samen de mogelijkheden binnen het werk (waaronder het inschakelen van de bedrijfsarts) en blijf weg bij de persoonlijke levenssfeer van de medewerker. Je kunt vrij makkelijk afscheid van deze medewerker nemen schrijf je, maar dat zou de makkelijke weg zijn. Als dit een medewerker zou zijn met een contract voor onbepaalde tijd zou je hem hierom ook niet kunnen ontslaan.

Nee, de hoofddoelstelling van de Wet DBA is de (betere) aanpak en terugdringing van schijnzelfstandigheid. Het is niet de bedoeling dat echte zelfstandigen loonheffing en premies gaan betalen. De Wet DBA moet meer mogelijkheden geven om te voorkomen en te handhaven, wat met de VAR nauwelijk mogelijk was. Nevendoelen zijn de dejuridisering, deregulering en verlaging van de administratieve last voor alle betrokkenen, ondanks dat het in de introductiefase een hoop stof doet opwaaien. Het is onjuist dat echte zelfstandigen (daardoor) niet zouden bijdragen aan de maatschappij. De loonheffing en premies zijn gekoppeld aan uitkeringen waar een zelfstandige geen recht op heeft, waardoor het logisch is dat hiervoor niet bijgedragen wordt. Het lijkt alsof een zelfstandige daardoor netto meer overhoudt, maar schijn bedriegt: de zelfstandige moet zelf sparen (en/of verzekeren) voor perioden van werkeloosheid, vakantie, ziekte, arbeidsongeschiktheid, enzovoorts. Er is zelfs een nadeel, want over die spaarpot moet de zelfstandige belasting betalen.

Zakelijk gebruikte apparatuur is weer wat anders dan inrichting, volgens de Belastingdienst.

Is met het ergens vermelde totaalgewicht van de zending en het gewicht van de resterende cartons wellicht terug te rekenen wat het gewicht van de gestolen cartons moet zijn geweest? Dat geeft mogelijk nog een extra aanwijzing. Dit topic drijft op dit moment grotendeels op geloof, aannames, vermoedens, praktische overwegingen en culturele verschillen. Nu kan ik ook de indruk van oplichting nauwelijks onderdrukken, maar ik probeer te blijven denken in het verzamelen van de feiten. Naast de kleine foutjes is ergens in de keten iets misgegaan, maar de vraag blijft waar.

Wat willen/verwachten mensen die op de advertentie klikken? Komen de door de advertentie gewekte verwachtingen uit op de landingspagina? Heb je daar onderzoek naar gedaan? Hoeveel klikken zijn er? Hoeveel bestellingen zijn er? Hoeveel andere acties (zoals vragen of doorkliks) zijn er? Zijn je verwachtingen realistisch? Ik probeerde een ritje van de Dam naar Schiphol te boeken, maar volgens het resultaat is de afstand 0km. De prijzen blijven (daardoor?) blanco. Tja, dan boek ik dus niet. Ik gebruikte de Engelse versie. Ik doe de suggestie om niet alleen de spelfouten eruit te halen, maar ook om de tekst wat soepeler en minder "vertaald" te maken.

De genoemde uitleg van de winkel is (samengevat van eerderde reacties) niet mogelijk danwel niet legaal. Het hele idee van BTW is nu net dat je daar richting consument niet onderuit kan/mag. Ook niet door het even via een vereniging of eenmanszaak te laten lopen. Je kan/mag niet inkopen met BTW, BTW terugvragen, verkopen zonder BTW. (En dan zeur ik nog niet eens dat 10%+21%=31% niet klopt omdat die 21% ook over de 10% berekend wordt, maar dat soort wiskunde is aan zo'n winkelier vast ook niet besteed) Per saldo levert dat immers ook niets op. Met als risico dat de Belastingdienst dat handeltje heel interessant gaat vinden. De vraag van de vereniging valt buiten de forumregels inderdaad. Als TS zou hebben gevraagd: "kan ik aankopen van een vereniging via mijn eenmanszaak laten lopen om BTW te ontwijken" dan misschien net wel. ;)

Je kunt nog snel een smoking huren, vrienden en familie uitnodigen en een fotograaf regelen! Van mij alvast gefeliciteerd met je ondernemerschap.

Lees deze discussie eens.

De correctie hoort in de aangifte, niet in je boekhouding. In het aangifteprogramma kun je de privécorrectie in een apart veld invullen. Als je die bij voorbaat al van de btw/winst aftrekt dan klopt het inderdaad niet meer.

Inrichting van een thuiskantoor is meestal niet aftrekbaar zoals reeds opgemerkt. Ik maak de aanname dat het verder gaat om een eenmanszaak. Op de bon moet BTW vermeld staan om deze in aftrek te brengen. Daarnaast moet de bon aan jou de te koppelen zijn, doordat je naam er op staat of deze te linken is aan een betaaltransactie op je rekening (bij kleine bedragen). Maar goed, in dit geval maakt dat niet uit omdat je de kantoorinrichting waarschijnlijk niet af kunt trekken. In veel winkels waar je normaal alleen een kassabonnetje krijgt kun je vragen om een BTW bon. Dat levert soms wat gekreun en gesteun op en dan komt er vanonder de balie een bonnenboekje tevoorschijn waarop alles met de hand moet worden uitgeschreven. Zie de folder "Uw geautomatiseerde administratie en de fiscale bewaarplicht". Omdat voor gewone stervelingen de echtheidskenmerken bij conversie bijna niet te bewaren zijn is de eenvoudige regel: wat je digitaal binnenkrijgt ook digitaal bewaren en wat je op papier binnenkrijgt ook op papier bewaren. Bij mijn laatste belastingcontrole werd hier ook op gecontroleerd. Je kunt dus ook niet volstaan door een digitale factuur uit te printen en die in een map te steken. Als je de BTW wilt kunnen verrekenen heb je een nieuwe factuur op jouw naam nodig. Als je alleen de kosten wilt verrekenen kan je wederhelft de aankoop aan jou doorverkopen en even een bonnetje schrijven. (Maar ze mag geen BTW berekenen en als ze het voor een hoger bedrag verkoopt moet ze de winst aangeven als overige inkomsten.)

Zie ook dit draadje. Als ik Google kom ik adviesbureau's tegen die zeggen dat het voor fotomodellen niet aftrekbaar is (zoals de standaardregels voor beroepskleding en persoonlijke verzorging), maar ook adviesbureau's die menen dat voor de beroepsgroep presentatoren, artiesten en fotomodellen deze kosten juist weer wel aftrekbaar zijn als uitzondering. Bij de Belastingdienst kom ik deze uitzondering niet tegen.

Bij de HEMA binnenkort een gratis holding bij twee werkmaatschappijen?

Beste Maartje, Welkom op Higherlevel. De aanname is de moeder van het misverstand. Jij bent hier verantwoordelijk voor wat jij aan je klanten levert; dat kun je niet doorschuiven naar je leverancier. Je hebt de feitelijke productie uitbesteed doch je bent geen handelaar maar producent: het is jouw recept en je verkoopt het onder jouw merk. Jouw leverancier is wel verantwoordelijk voor wat ze aan jou levert, maar omdat jij ondernemer bent en geen consument gelden daar andere regels. Kortom, je moet dat heel goed uitzoeken en daar goede afspraken over maken met je leverancier. Er komt wel het een en ander bij kijken. Dat is een hele brede vraag waarover ook online veel te vinden is. Wat heb je zelf al uitgezocht en met welke instanties heb je al contact opgenomen? Welke specifieke vragen blijven er dan over? Zie ook de eerdere informatie in dit draadje. Dat is (veel) te kort door te bocht. Als je voedingssupplementen levert kun je niet in je algemene voorwaarden zetten dat het niet jouw probleem is als de gebruiker ervan dood gaat. Jij bent leverancier en die productaansprakelijkheid kun je niet voorkomen met algemene voorwaarden. Je kunt de aansprakelijkheid hooguit beperken tot wat de wet voorschrijft. Die wettelijke aansprakelijkheid kun je vervolgens deels verzekeren, maar de verzekeraar verlangt natuurlijk wel dat je de risico's verkleind door bijvoorbeeld het product te laten keuren. Ook hier is werk aan de winkel.

Mag ik een ongenuanceerd advies geven? (Nog) niet doen! Jezelf verplichten om je gedurende 15 jaar in te kopen is wel een heel grote gok. Zo lang vooruitkijken is in elke branche, maar zeker in wit- en bruingoed, onmogelijk. Zeker omdat je gedurende die 15 jaar maar weinig invloed zult hebben en je nu al allerlei problemen ziet. Het is de vraag of de zaak over pakweg vijf jaar nog bestaat en of je überhaupt de invloed krijgt om bij te sturen. Dat de zaak al heel lang bestaat zegt helaas niets; behaalde resultaten uit het verleden... Je ziet potentie, maar ook problemen. Problemen van de huidige eigenaar, waar je dan nog 15 jaar mee samen moet werken, als meerdere kapitein op een enkel schip. Je gaat sleutelen aan het kindje van de eigenaar en dat is vaak een recept voor onenigheid. Een scenario van geleidelijk inkopen is voor de huidige eigenaar cashen, maar ook loslaten; dat eerste is makkelijker dan het tweede. Ondernemen is hard werken. Naast je huidige werk krijg je er dan een managementtaak bij. Dat wordt vast meer dan een fulltime baan. Knetterhard werken, maar omdat je jezelf geleidelijk inkoopt zal in het begin het grootste deel van de opbrengst daarvan naar de huidige eigenaar gaan. Die lacht in haar vuistje terwijl jij jezelf de benen onder je vandaan rent. Is dat goed voor jou motivatie en kan je privesituatie daartegen? Je motivatie om ondernemer te worden is nog weinig uitgewerkt. Waarom wil je dit? Wil je echt ondernemer worden, met alle nadelen en risico’s die daarmee gepaard gaan? De kans is aanwezig dat je de komende tien jaar knetterhard werkt en dan toch opeens alles kwijt bent en zonder pensioen en uitkering met lege handen staat. Je hypotheek kun je dan ook niet meer betalen en zo staat alsnog je huis op het spel. Wil je dat risico nemen? Deze “kans” is geen gouden scenario. Vergeet even dat je er nu werkt. Je moet gewoon voor de aandelen betalen, je krijgt ze niet kado. Je moet het dan ook niet zien als een eer of een beloning. Kijk er naar als een zakelijke transactie: is het voor jou (en de jouwen) de moeite en het risico waard om zoveel geld risicovol te gaan beleggen? Is de onderneming ook redelijkerwijs waard wat je er voor moet betalen? Om er iets zinnigs over te kunnen zeggen moeten de boeken worden opengeslagen. Dat kan gevoelig liggen, zeker naar eigen medewerkers, want dat ben je nog. Denk jij dat de baas jou (en je adviseur) volledig inzicht wil geven in het financiële reilen en zeilen van de onderneming? Je meent dat er meer personeel en voorraden moeten komen, maar schrijft ook dat er weinig winst wordt gemaakt. Denk je dat investeren in extra personeel en voorraden de winst zal vergroten? Waar gaat de onderneming het geld vandaan halen? Wie is er verantwoordelijk voor het risico dat bij die investering hoort? Je ziet potentie, maar dat is nog geen garantie. Je kunt jezelf ook niet inkopen en op dit soort vragen eens in je vrije tijd een managementadvies voor je baas schrijven. Misschien kun je daarmee je ondernemerstalent beproeven en misschien zelfs een promotie krijgen (tot bedrijfsleider of zo) die je per saldo geen extra risico’s maar wel meer salaris oplevert. Ondertussen kun je jezelf in de avonduren verder verdiepen in het ondernemerschap. Misschien blijkt uit je berekeningen dat voor jezelf beginnen in plaats van een zaak over te nemen hier wel voordeliger is, wie weet...

Dan zou iedereen die gebruik wil maken van de mogelijkheden dus bezwaar moeten maken tegen alle definitieve aanslagen sinds de verhuizing naar een huurwoning. Voor de afzonderlijke ondernemers wellicht de moeite waard, voor de Belastingdienst een enorme klus.

Beste xbcc, Welkom op Higherlevel. Niet flauw bedoeld, maar spaar je schouders dan voor je studie en stop met Googlen over de Seychellen. Om een webshop te runnen moet je ook verdomd veel typen. Advies: direct stoppen met tijd verspillen door te zoeken naar exotische constructies. Deze zijn vrijwel altijd te ingewikkeld, te duur en over het randje van wat legaal is. Door alle tijd en kosten die je moet investeren om zoiets succesvol op te tuigen en de risico's onder controle te houden is het voor een kleine ondernemer vrijwel nooit voordeliger. Voor een kleine onderneming on the side zijn resultaat uit overige werkzaamheden of een eenmanszaak vrijwel altijd de meest simpele oplossing. Gewoon even het Handboek Ondernemen van de Belastingdienst lezen. Zoveel winst zul je nog niet gaan maken en als de tonnen onverwachts binnenstromen heb je geld genoeg om een adviseur in te huren voor betere constructies. Aanloopkosten en aanloopuren tellen ook mee.

Welke toegevoegde waarde lever je dan? Waar ga je dat dan van betalen?

Zeker. Net als iedereen de PHP-files van zijn website kan ophalen en deze kan wijzigen. Een verschil tussen kunnen en mogen. Aanpassen van een logo kan de klant ook, maar mag niet altijd. Praktisch: het aanpassen door derden in Excel kun je beperken, werkbladen zijn tegen aanpassing te beveiligen met een wachtwoord.

Dat ligt er aan. Er zijn volgens mij verschillende smaken (met tussen de smaken grijs gebied): 1. Er is sprake van juridische tussenkomst Jij hebt een overeenkomst met de intermediair voor het werk, de intermediair met de eindklant. Er is geen overeenkomst tussen jou en de eindklant. De intermediair is daarom jouw opdrachtgever en daar is het gebruik van een modelovereenkomst zinvol. De eindklant heeft dan niets met de modelovereenkomst te maken. Als je alles via dezelfde intermediair doet, telt dat ook als een enkele opdrachtgever. Dat is ook begrijpelijk, want dat lijkt dan sterk op werken in loondienst bij een detacheringsbedrijf. 2. Er is sprake van bemiddeling Jij hebt een overeenkomst met de eindklant voor het werk, de intermediair heeft daarnaast een overeenkomst met jou en/of de opdrachtgever voor bemiddeling. De eindklant is daarom jouw opdrachtgever en daar is het gebruik van een modelovereenkomst zinvol. (Ook tussen jou en de intermediair is gebruik van een modelvereenkomst zinvol trouwens). Zelfs als je alles via dezelfde intermediair doet, telt elke eindklant apart als opdrachtgever. Dat is ook begrijpelijk, want je bent niet gebonden aan de intermediair. Je schrijft in je verhaal over tussenkomst maar je zegt ook dat de eindklant niet rechtstreeks (met jou?) wil contracteren. Ik krijg dan de indruk dat de eindklant graag een juridische tussenkomst van de intermediair wil.

Het is een MODEL, die moet je nog AANKLEDEN ;D

Je reageert op Sander aka The Toolman. Mijn reactie stond erboven ;) Wat je hebt opgebouwd is verbonden met jezelf. Een lijstje adressen is dan ook niet zoveel waard (ook door de beperkingen die daar aanzitten) omdat het de koper geen garanties biedt. Nee, want ze komen bij JOU. Dat maakt een adressenlijstje dus weinig waard. Zo gek is dat niet. Als er doorlopende conctracten met klanten zijn kan iemand dat overnemen en is er al een stuk meer garantie dat de klanten terugkomen bij de koper. Dat is waarde. Een warme overdracht van klanten lijkt me hier echter meer zinvol, zoals al genoemd. Een goede introductie en warme aanbeveling geven de koper al een stuk meer slagingskans en een vliegende start.

Beste Voeten, Welkom op Higherlevel. Ga je de pedicurepraktijk staken? Vergeet dan niet af te rekenen met de belastingdienst. Een klantenbestand van particuliere klanten, helemaal met medische gegevens, valt onder de Wet bescherming persoonsgegevens. De koper mag deze mensen daarnaast niet mailen zonder hun voorafgaande toestemming.

Daar zijn regels en kaders voor.

Inkopen in Duitsland? Een van de grondrechten van de EU is het vrij verkeer van goederen, waardoor je spullen die in inkoopt binnen de EU ook binnen de EU mag doorverkopen. Het is dan geen parallelimport. Als je van buiten de EU importeert, kan de merkhouder de producten in beslag laten nemen. Wat de bekende merken wel kunnen doen is voor straf stoppen met leveren aan jouw adresje. Of jouw adresje dat risico wil nemen weet ik niet...

Zoals Highio al noemt kan jouw inkomen als thuiswoner meetellen voor bepaalde regelingen, maar dat heeft meer met je woonadres te maken van met het vestigingsadres van je onderneming. Je kunt dat ook niet ontwijken door een ander adres voor je onderneming te gebruiken. Als je in loondienst zou gaan is er wat dat betreft geen verschil.